Livre, pages |
[11, 494] |
(Πῶς
τις
αὐτόν,
πῶς
τις
|
ἂν
|
ἀπὸ
τοῦ
πότου
παύσειε,
τοῦ |
[11, 493] |
ἄειρεν,
ὡς
παντὸς
ἀνθρώπου
μόλις
|
ἂν |
ἀποκινήσαντος
ἀπὸ
τῆς
τραπέζης
τὸ |
[11, 463] |
δὲ
παῖς
ὁ
οἰνοχόος
ὅσον
|
ἂν |
ἀποπίῃ
τοῦ
δ´
ἐπιδέξια
πίνειν |
[11, 472] |
κεραννύει
καλῶς,
ἀφρῷ
ζέουσαν.
Οὐδ´
|
ἂν |
Αὐτοκλῆς
οὕτως
μὰ
τὴν
Γῆν |
[11, 464] |
Κτησίας
Παρὰ
Πέρσαις,
φησίν,
ὃν
|
ἂν |
βασιλεὺς
ἀτιμάσῃ,
κεραμέοις
χρῆται.
Χοιρίλος |
[11, 463] |
δὲ
Θετταλικὸς
ἐκπώματα
προπίνει
ὅτῳ
|
ἂν |
βούλωνται
μεγάλα.
Λακεδαιμόνιοι
δὲ
τὴν |
[11, 470] |
καὶ
κύλικας
θηρικλείους,
ὥστε
μηδένα
|
ἂν |
διαγνῶναι
πρὸς
τὰς
κεραμέας.
Κατασκευάσαι |
[11, 485] |
Κραπατάλλοις·
Τῶν
θεατῶν
δ´
ὅστις
|
ἂν
|
διψῇ,
λεπαστὴν
λαψάμενος
μεστὴν
ἐκχαρυβδίσαι. |
[11, 507] |
πάθος
πρὸς
τὴν
πολιτείαν,
ὥσπερ
|
ἂν |
εἰ
ζωγράφος
ἐβούλετο
τὰ
ἑαυτοῦ |
[11, 485] |
μεγάλαι.
Ἀριστοφάνης
Εἰρήνῃ
Τί
δῆτ´
|
ἂν |
εἰ
πίοις
οἴνου
κύλικα
λεπαστήν; |
[11, 506] |
εἴπερ
οὕτως
ἀληθείας
ἔχει,
θεὸς
|
ἂν |
εἰδείη.
Ὁ
δὲ
καλὸς
αὐτοῦ |
[11, 494] |
λάταγας
ἐγχέουσιν
οὐκ
ἄλλο
τι
|
ἂν |
εἴη
ἢ
ἐκπέταλον
ποτήριον.
Μνημονεύει |
[11, 471] |
δὲ
μὴ
ποιεῖ
τοῦτο,
μεταβεβληκὸς
|
ἂν |
εἴη
μικρὸν
τοὔνομα.
Ἀλλά,
καθάπερ |
[11, 477] |
ποτηρίου
εἶδος
εἶναι,
(καὶ
τάχ´
|
ἂν |
εἴη
τὰ
λεγόμενα
σκυφία
διὰ |
[11, 466] |
δύο
ὦπας
εἶχε·
ταῦτα
δὲ
|
ἂν |
εἴη
τὰ
ὦτα.
Τὸ
δὲ |
[11, 479] |
ἑκάστῳ
μικρόν,
καὶ
ὁ
προσφέρων
|
ἂν |
εἶπεν
εὐδειπνίας.
(Ἡγήσανδρος
δ´
ὁ |
[11, 497] |
δύο
χόας.
{Β.
(Ὃν)
οὐδ´
|
ἂν |
ἐλέφας
ἐκπίοι.
{Α.
Ἐγὼ
δὲ |
[11, 484] |
ἔχῃς
ἤδη,
μὴ
κοιμῶ
πρὶν
|
ἂν |
ἐμέσῃς
πλέον
ἢ
ἔλαττον.
Εἶτα |
[11, 493] |
γὰρ
οὗτοι
πίνουσιν,
ἀλλ´
εἶπεν
|
ἂν |
ἕτερος.
(Τοῦτο
γὰρ
ἐπὶ
δύο |
[11, 463] |
τὰς
Διονυσιακὰς
ταύτας
λαλιὰς
οὐδεὶς
|
ἂν |
εὐλόγως
φθονήσαι
νοῦν
ἔχων,
κατὰ |
[11, 473] |
κροκίου,
καὶ
ἐσθεῖναι
ὅ
τι
|
ἂν |
εὕρῃς
καὶ
εἰσχέαι
ἀμβροσίαν.
Ἡ |
[11, 466] |
χρυσοῦς
ἐμῶν.
Φιλιππίδης·
Τὰ
ποτήρι´
|
ἂν |
ἴδῃς
τὰ
παρεσκευασμένα·
ἅπαντα
χρυσᾶ, |
[11, 487] |
ἀίει·
τὴν
δὲ
τάλαιναν
πλάστιγγ´
|
ἂν |
ἴδοις
(παρὰ
τὸν
στροφέα
τῆς |
[11, 468] |
γίνεται
διὰ
πυρός.
Λέγοι
δ´
|
ἂν |
ἴσως
κατὰ
μεταφορὰν
ἔκπωμα
τὴν |
[11, 507] |
τοῖς
διαλόγοις
αὐτοῦ
κεκλεμμένων
τί
|
ἂν |
καὶ
λέγοι
τις;
ἡ
μὲν |
[11, 464] |
Ὅντινα
τρόπον
ἡμεῖς;
Τοιοῦτον
οἷον
|
ἂν |
καὶ
σοὶ
δοκῇ.
{Α.
Βούλεσθε |
[11, 496] |
νομίζοντες
τὸ
μὴ
ὑπερπίνειν
ἧττον
|
ἂν |
καὶ
σώματα
καὶ
γνώμας
σφάλλειν· |
[11, 470] |
ὦτά
τε
ἔχει
βραχέα
ὡς
|
ἂν |
κύλιξ
οὖσα.
Καὶ
μήποτε
Ἄλεξις |
[11, 483] |
φάρυγος.
Θεόπομπος
Στρατιώτισιν·
Ἐγὼ
γὰρ
|
ἂν |
κώθωνος
ἐκ
στρεψαύχενος
πίοιμι
τὸν |
[11, 491] |
τὴν
τελευταίαν
ὑπόληξιν,
ἕκαστον
μὲν
|
ἂν |
λέγοιτο
καθὸ
τέτταρες
αἱ
πᾶσαι |
[11, 473] |
γάρ
τι
παρ´
οἶνον
εὕροιμ´
|
ἂν |
λεπτὸν
καί
τι
μελιχρὸν
ἔπος. |
[11, 503] |
τοῖς
θεοῖσιν;
{Β.
Οὐδὲ
ἕν,
|
(ἂν |
μὴ
κεράσῃ
τις.
{Α.
Ἴσχε, |
[11, 461] |
τοῦ
Νέστορος
ποτηρίου,
ὃ
μόλις
|
ἂν |
νέος
βαστάσαι
ἴσχυεν,
Νέστωρ
δ´ |
[11, 501] |
τοῦ
Ἐρατοσθένους
Ἑρμοῦ
(Πεπαῖχθαί
τις
|
ἂν |
οἰηθείη,
φησί,
τὴν
λέξιν,
διότι |
[11, 474] |
κάνθαρον.
Φρύνιχος
Κωμασταῖς·
Εἶτα
κεραμεύων
|
ἂν |
οἴκοι
σωφρόνως
Χαιρέστρατος
ἑκατὸν
ἂν |
[11, 507] |
Ἀπολλοδώρῳ.
Καὶ
ὃς
εἶπεν
Ἥδιον
|
ἂν |
παρὰ
Σωκράτους
τὴν
τοῦ
φαρμάκου |
[11, 463] |
ὃ
δὴ
(ὁρῶμεν.
Ὃς
δ´
|
ἂν |
πλεῖστα
γελάσῃ
καὶ
πίῃ
καὶ |
[11, 462] |
ἕνεκα,
ἃς
καὶ
περιφέρουσιν
ὅπου
|
ἂν |
πορεύωνται.
Πολλοῖς
δὲ
καὶ
ὁ |
[11, 474] |
κύκνος
ἢ
κάνθαρος;
τουτὶ
γὰρ
|
ἂν |
πύθωμ´
ἔτι,
αὐτὸς
περανῶ
τὰ |
[11, 474] |
ἂν
οἴκοι
σωφρόνως
Χαιρέστρατος
ἑκατὸν
|
ἂν |
τῆς
ἡμέρας
ἔκλαιεν
οἴνου
κανθάρους. |
[11, 487] |
Ἐγὼ
´πιδείξω
καθ´
ἕν·
ὃς
|
ἂν |
τὸν
κότταβον
ἀφεὶς
ἐπὶ
τὴν |
[11, 481] |
κισσύβιον
παρ´
Ὁμήρῳ·
οὐ
γὰρ
|
ἂν |
τρὶς
πιὼν
μέγιστος
ὢν
τὸ |
[11, 461] |
ὑπ´
Ὀδυσσέως
κισσύβιον.
Οὐ
γὰρ
|
ἂν |
τρὶς
πιὼν
οὕτως
κατηνέχθη
ὑπὸ |
[11, 466] |
Κρατῖνος·
Πιεῖν
δὲ
θάνατος
οἶνον,
|
ἂν |
ὕδωρ
ἐπῇ.
Ἀλλ´
ἴσον
ἴσῳ |
[11, 481] |
μέγιστος
ὢν
τὸ
σῶμα
ταχέως
|
ἂν |
ὑπὸ
τῆς
μέθης
κατηνέχθη.
Τοῦ |
[11, 499] |
μάλης,
καὶ
τοῦτο
πωλεῖν
μέχρι
|
ἂν |
ὥσπερ
ἐν
ἐράνῳ
εἷς
λοιπὸς |