Livre, pages |
[11, 464] |
τῆς
μανίας
κειμένης
ἐπ´
αὐτοῖς
|
ὡς |
ἁμαρτάνουσι
μανικῶς
καὶ
τῆς
ἀληθείας |
[11, 502] |
βασιλέως
ταὔτ´,
ἀπνευστί
τ´
ἐκπιὼν
|
ὡς |
ἄν
τις
ἥδιστ´
ἴσον
ἴσῳ |
[11, 500] |
διηθήσαντες
πίνουσι.
Καὶ
ἔστιν
ὅμοιον
|
ὡς |
ἄν
τις
μέλι
πίνοι
διείς, |
[11, 470] |
βαθυνομένη
ὦτά
τε
ἔχει
βραχέα
|
ὡς |
ἂν
κύλιξ
οὖσα.
Καὶ
μήποτε |
[11, 505] |
Ἀρχίλοχον
ἐνηνόχασιν.
Ἄλλοι
δέ
φασιν
|
ὡς |
ἀναγνοὺς
ὁ
Γοργίας
τὸν
Πλάτωνος |
[11, 473] |
ᾧ
τοὺς
κτησίους
Δίας
ἐγκαθιδρύουσιν,
|
ὡς |
Ἀντικλείδης
(φησὶν
ἐν
τῷ
Ἐξηγητικῷ |
[11, 503] |
τὸ
ἐπὶ
τῷ
σκολίῳ
διδόμενον,
|
ὡς |
Ἀντιφάνης
παρίστησιν
ἐν
Διπλασίοις·
Τί |
[11, 506] |
Φιλίππῳ.
Διατρέφων
δ´
ἐνταῦθα
δύναμιν,
|
ὡς |
ἀπέθανε
Περδίκκας,
ἐξ
ἑτοίμου
δυνάμεως |
[11, 466] |
ἔκπωμα
ἀπὸ
τοῦ
βασιλέως
Ἀντιγόνου,
|
ὡς |
ἀπὸ
Σελεύκου
ΣΕΛΕΥΚΙΣ
καὶ
ἀπὸ |
[11, 467] |
θεοί.
Ἐστὶ
καὶ
γένος
ὀρχήσεως,
|
ὡς |
Ἀπολλοφάνης
ἐν
Δαλίδι
παρίστησιν·
Οὑτοσὶ |
[11, 505] |
ἦν
τὸν
τρόπον,
ὡς
χαλεπός,
|
ὡς |
ἀσελγής,
διηγησαμένου·
ὁ
καλὸς
Πλάτων |
[11, 460] |
ποτηριοφόρος
κατὰ
τὴν
Ἀνθέων
χῶραν,
|
ὡς |
Αὐτοκράτης
ἱστορεῖ
ἐν
βʹ
Ἀχαικῶν. |
[11, 494] |
λέγῃ
(περὶ
τῶν
Ἀθήνησι
δημαγωγῶν
|
ὡς |
αὐτὸν
ᾔτουν
ἐπὶ
τὴν
δίκην |
[11, 470] |
ἕλκεται
ἐπ´
αὐτὸν
τὸ
τόξον
|
ὡς |
βαλῶν,
καὶ
ὁ
Ἥλιος
παύσασθαι |
[11, 467] |
συλλαβὴν
διὰ
τοῦ
οὖ
μόνου
|
ὡς |
βραχέος
ἐγκεχαραγμένου
ἐδήλωσαν
ὅτι
συνυπακούεσθαι |
[11, 494] |
μεγάλην
καὶ
ἐξευτελίζουσα
τὸ
ὀξύβαφον
|
ὡς |
βραχύ.
(Εἰπόντος
οὖν
τινος
πρὸς |
[11, 468] |
(ΕΛΕΦΑΣ.
Οὕτως
ἐκαλεῖτο
ποτήριόν
τι,
|
ὡς |
Δαμόξενός
φησιν
ἐν
Αὑτὸν
πενθοῦντι· |
[11, 466] |
δ´
ἀνθεμεῦντας
ἡμῖν
στεφάνους
ἔνεικον,
|
ὡς |
δὴ
πρὸς
Ἔρωτα
πυκταλίζω.
Πρὸ |
[11, 481] |
Λάταγες
ποτέονται
κυλιχνᾶν
ἀπὸ
Τηιᾶν,
|
ὡς |
διαφόρων
γινομένων
καὶ
ἐν
Τέῳ |
[11, 504] |
πᾶσι
φιλοτησίαν.
Ἐπειπὼν
δέ·
~(Φιάλαν
|
ὡς |
εἴ
τις
ἀφνεᾶς
ἀπὸ
χειρὸς |
[11, 504] |
Κύρου
οὖν
ὃ
μὲν
λέγει
|
ὡς |
ἐκ
πρώτης
ἡλικίας
ἐπεπαίδευτο
πάντα |
[11, 509] |
ἐπικαθεὶς
βακτηρίᾳ,
ἀλλότριον,
οὐκ
οἰκεῖον,
|
ὡς |
ἐμοὶ
δοκεῖ,
(ἔλεξεν·
ἄνδρες
τῆς |
[11, 502] |
πρόποσιν
ἐκαλεῖτο
καὶ
κύλιξ
φιλοτησία,
|
ὡς |
ἐν
Λυσιστράτῃ·
Δέσποινα
Πειθοῖ
καὶ |
[11, 491] |
καὶ
τὸ
συνεζευγμένον
κατ´
ἀριθμόν,
|
ὡς |
ἐντούτοις·
Δοιοὺς
δ´
ἄρ´
ὑπήλυθε |
[11, 466] |
τῶν
ἐκπωμάτων
κτῆμα.
Ἀχιλλεὺς
οὖν
|
ὡς |
ἐξαίρετόν
τι
εἶχεν
ἀνάθημα
δέπας, |
[11, 477] |
προβεβηκότος,
λαβὼν
ἓν
τῶν
κιβωρίων
|
ὡς |
ἐξοινῶν
(καὶ
μεθύων)
ἐνεούρησε.
Δίδυμος |
[11, 465] |
φρονήσαντας
οὐχ
οὕτως
ἐπὶ
πλούτῳ
|
ὡς |
ἐπὶ
τῷ
κεκτῆσθαι
πολλὰ
ἐκπώματα |
[11, 506] |
λέγειν
περὶ
αὐτοῦ
καὶ
δεικνύναι
|
ὡς |
ἔπλαττε
τοὺς
διαλόγους.
(Ὅτι
δὲ |
[11, 507] |
εἴρηται
Ὁμήρῳ.
Οὗτος
γὰρ
εἶπεν
|
ὡς |
ἡ
τοῦ
Πατρόκλου
ψυχὴ
Ἄιδόσδε |
[11, 502] |
´στιν·
ἡ
´πὶ
τὸ
δεῖπνον
|
ὡς |
ἤδη
καλεῖ
μ´
ὁ
χορὸς |
[11, 490] |
κριτικὸς
σφετερισάμενος
αὐτῆς
τὴν
δόξαν
|
ὡς |
ἴδιον
ἐκφέρει
τὸν
λόγον.
Καὶ |
[11, 507] |
ποτήριον
(παρεκάλει
μὴ
ἀθυμεῖν
αὐτούς,
|
ὡς |
ἱκανὸς
αὐτὸς
εἴη
ἡγεῖσθαι
τῆς |
[11, 476] |
αὐτὸ
οἷον
λικνοφορήσας
τούτων
γεύεται,
|
ὡς |
ἱστορεῖ
Ἀμμώνιος
ἐν
γʹ
περὶ |
[11, 462] |
τὸ
Κάδμου
καὶ
Ἁρμονίας
μνημεῖον,
|
ὡς |
ἱστορεῖ
Φύλαρχος
ἐν
τῇ
δευτέρᾳ |
[11, 509] |
καὶ
τῶν
γνωρίμων
τινὰς
κεκωμῴδηκεν
|
ὡς |
καὶ
ἐπ´
ἀργυρίῳ
συκοφαντοῦντας,
ἐμφαίνων |
[11, 488] |
τὸν
τῆς
ἐμπαιστικῆς
τέχνης
λόγον,
|
ὡς |
καὶ
ἐπὶ
τοῦ
Ἀχιλλέως
σκήπτρου· |
[11, 493] |
γὰρ
ἐπὶ
δύο
τάσσεσθαι
πέφυκεν,
|
ὡς |
καὶ
ἐπὶ
τούτων·
Οἴσετε
δ´ |
[11, 506] |
ὑπό
τινων
Ξενοφῶντος
εἶναι
λέγεται,
|
ὡς |
καὶ
ἡ
Ἀλκυὼν
Λέοντος
τοῦ |
[11, 486] |
καλοῦνται
ἀπὸ
Λύκωνος
τοῦ
κατεσκευασμένου,
|
ὡς |
καὶ
Κονώνειοι
αἱ
ὑπὸ
Κόνωνος |
[11, 482] |
φησι·
κύπελλα
ἐκπώματα
σκύφοις
ὅμοια,
|
ὡς |
καὶ
Νίκανδρος
ὁ
Κολοφώνιος,
~(Κύπελλα |
[11, 505] |
ἀκράτου
αὐτῆς
μεθυσθῇ.
(Λέγεται
δὲ
|
ὡς |
καὶ
ὁ
Γοργίας
αὐτὸς
ἀναγνοὺς |
[11, 486] |
ὑέλου.
Ἣν
σὺ
σάου
πάντως,
|
ὡς |
καὶ
πάντων
ἀπ´
ἐκείνης
σοὶ |
[11, 464] |
ἐπὶ
πλεῖστον
ἀπαρτωμένοις.
(Ἡμεῖς
οὖν,
|
ὡς |
καὶ
παρ´
Ἀθηναίοις
ἐγίνετο,
ἅμα |
[11, 499] |
στρογγύλον
γάλα
καὶ
ὀρὸν
δεχόμενον,
|
(ὡς |
καὶ
παρ´
Ὁμήρῳ
λέγεται·
Ναῖον |
[11, 486] |
οὖν
καὶ
παρὰ
τῷ
Ἡροδότῳ
|
ὡς |
καὶ
παρὰ
τῷ
Δημοσθένει
γραπτέον |
[11, 464] |
πολλάκις
ἐστὶ
τὰ
κεράμεα
ἐκπώματα,
|
ὡς |
καὶ
τὰ
παρ´
ἡμῖν
ἐκ |
[11, 479] |
κοτύλην,
φησίν,
ἐκάλουν
οἱ
παλαιοί,
|
ὡς |
καὶ
τὸ
τῶν
χειρῶν
κοῖλον· |
[11, 505] |
μόλις
ἡ
ἡλικία
συγχωρεῖ,
οὐχ
|
ὡς |
καὶ
τοιούτους
εἰπεῖν
ἢ
ἀκοῦσαι |
[11, 497] |
ὡραίων
πλῆρες,
ἐμφαινόντων
τῶν
δημιουργῶν
|
ὡς |
καὶ
τοῦ
τῆς
Ἀμαλθείας
ἐστὶν |
[11, 485] |
Οἳ
μὲν
ὀξύνουσι
τὴν
τελευταίαν,
|
ὡς |
καλή,
(οἳ
δὲ
παροξύνουσιν,
ὡς |
[11, 502] |
φθοῖσι
προσπεπωκώς.
Ἔδει
δὲ
ὀξύνεσθαι
|
ὡς |
Καρσί,
παισί,
φθειρσί.
ΦΙΛΟΤΗΣΙΑ
κύλιξ |
[11, 463] |
εἰσὶ
πόσεων
κατὰ
πόλεις
ἴδιοι,
|
ὡς |
Κριτίας
παρίστησιν
ἐν
τῇ
Λακεδαιμονίων |
[11, 482] |
πρὸς
Ἀγήτορα
τὸν
Λάκωνα
Ἐπιστολῇ
|
ὡς |
κυαθῶδες
ἀγγεῖον
τὸ
κυμβίον
παραδίδωσι |
[11, 500] |
λαβρώνιοι.
Ἀντιφάνης
Χρυσίδι·
Σατραποπλούτῳ
δ´,
|
ὡς |
λέγουσι,
νυμφίῳ,
κεκτημένῳ
τάλαντα,
παῖδας, |
[11, 495] |
ἀστέρων
ὀνήιστος
καὶ
τῶν
τότ´,
|
ὡς |
λέγουσι,
πολλὸν
ἀνθρώπων
(ἐὼν
ἄριστος, |
[11, 498] |
γὰρ
ἀρσενικόν
ἐστιν
ὁ
σκύφος,
|
ὡς |
λύχνος,
ἄνευ
τοῦ
σ>
προοισόμεθα, |
[11, 467] |
ζητουμένων
φησί·
Γυάλας
ποτηρίου
εἶδος,
|
ὡς |
Μαρσύας
γράφει
ὁ
ἱερεὺς
τοῦ |
[11, 485] |
ὡς
καλή,
(οἳ
δὲ
παροξύνουσιν,
|
ὡς |
μεγάλη.
Τοῦτο
δὲ
τὸ
ποτήριον |
[11, 473] |
μοι
χόα
ὀβολοῦ
παραθεῖναί
θ´
|
ὡς |
μέγιστον
κάνθαρον.
Καὶ
πάλιν·
Ὁ |
[11, 479] |
καὶ
οἷς
χρῶνται
οἱ
μύσται,
|
ὡς |
Νίκανδρός
φησιν
ὁ
Θυατειρηνὸς
παρατιθέμενος |
[11, 505] |
τῶν
λόγων
ὁ
Τήιος
Ἀλεξαμενός,
|
ὡς |
Νικίας
ὁ
Νικαεὺς
ἱστορεῖ
καὶ |
[11, 503] |
Ἀττικοὺς
καὶ
κωμῳδεῖν
τὸν
ψυγέα
|
ὡς |
ξενικὸν
ὄνομα.
Εὔφρων
ἐν
Ἀποδιδούσῃ· |
[11, 473] |
δὲ
κάνθαρος
πάλαι
δὴ
καινὸς
|
ὡς |
ξηραίνεται.
(Καὶ
ἔτι·
Ἅμα
δὲ |
[11, 509] |
ἐξέβαλον.
~(Τίμαιος
δ´
ὁ
Κυζικηνός,
|
ὡς |
ὁ
αὐτὸς
Δημοχάρης
φησίν,
χρήματα |
[11, 498] |
νομεῖς
καὶ
οἱ
ἐν
ἀγρῷ,
|
ὡς |
ὁ
Εὔμαιος
Πλησάμενος
δῶκε
σκύφος, |
[11, 492] |
ἀλλ´
οὐδὲ
κατὰ
διαίρεσιν
ἀναγνωστέον,
|
ὡς |
ὁ
Θρᾲξ
Διονύσιος,
ἀλλὰ
κατὰ |
[11, 478] |
δὲ
ἀρχὴν
ἣν
Ἕρμιππος
ἀστρολογικὸς
|
ὡς |
ὁ
κόσμος
ἐξ
οὗ
τῶν |
[11, 466] |
τὸ
ἐφ´
ἓν
πνεῦμα
πιεῖν,
|
ὡς |
ὁ
κωμικὸς
Πλάτων·
Λύσας
δὲ |
[11, 465] |
(δι´
ἐκπώματα)
τοῖς
υἱοῖς
κατηράσατο,
|
ὡς |
ὁ
τὴν
κυκλικὴν
Θηβαίδα
πεποιηκώς |
[11, 481] |
κισσύβιον
καὶ
κυμβίον.
Φησὶ
γὰρ
|
ὡς |
Ὀδυσσεὺς
πληρώσας
κυμβίον
ἀκράτου
ὤρεξε |
[11, 462] |
τοῦτον
ὃς
ἐσθλὰ
πιὼν
ἀναφαίνῃ,
|
ὡς |
οἱ
μνημοσύνη,
καὶ
τὸν
ὃς |
[11, 490] |
νομιστέον
τῷ
Διὶ
τὴν
ἀμβροσίαν,
|
ὡς |
οἱ
πολλοὶ
δοξάζουσιν
(ἄσεμνον
γάρ) |
[11, 493] |
ἐπὶ
μόνων
Μαχάονος
καὶ
Νέστορος,
|
ὡς |
οἴονταί
τινες,
τὸ
ὃς
ἀντὶ |
[11, 467] |
κάκιστον
γραμματικὸν
ἔκπωμ´
ἀεί.
Ἀτὰρ
|
ὡς |
ὅμοιον
οὑμὸς
υἱὸς
ᾤχετο
ἔχων |
[11, 466] |
(θεῶν
δ´
οὐ
λάνθαν´
Ἐρινύν)
|
ὡς |
οὔ
οἱ
πατρώι´
ἐνηέι
ἐν |
[11, 495] |
ἕκτῃ
καὶ
τριακοστῇ
τῶν
Ἱστοριῶν
|
ὡς |
οὕτω
(καλουμένων
τινῶν
ποτηρίων
μέμνηται |
[11, 467] |
Μνημονεύει
δὲ
τοῦ
γραμματικοῦ
ἐκπώματος
|
ὡς |
οὕτως
καλουμένου
Εὔβουλος
ἐν
Νεοττίδι |
[11, 471] |
που
κατειδὼς
τὴν
γυναικείαν
φύσιν,
|
ὡς |
οὐχὶ
μικροῖς
ἥδεται
ποτηρίοις;
Ἄλεξις |
[11, 487] |
ἔγχεον.
(ΜΑΣΤΟΣ.
Ἀπολλόδωρος
ὁ
Κυρηναῖος,
|
ὡς |
Πάμφιλός
φησι,
Παφίους
τὸ
ποτήριον |
[11, 466] |
(ΑΩΤΟΝ
παρὰ
Κυπρίοις
τὸ
ἔκπωμα,
|
ὡς |
Πάμφιλος.
Φιλητᾶς
δὲ
ποτήριον
οὖς |
[11, 493] |
δ´
ὁ
γέρων
ἀμογητὶ
ἄειρεν,
|
ὡς |
παντὸς
ἀνθρώπου
μόλις
ἂν
ἀποκινήσαντος |
[11, 500] |
Σέλευκος,
λυρτός,
ὑπὸ
δὲ
Μηθυμναίων,
|
ὡς |
Παρμένων
φησὶν
ἐν
τῷ
περὶ |
[11, 491] |
Ἀμφὶς
ἕκαστον
χρύσειαι
νεμέθοντο»
(οὐχ
|
ὡς |
περὶ
ἓν
ἕκαστον
ἀκουστέον·
γενήσονται |
[11, 465] |
Καὶ
μὴν
ἐκπώματα
ἢν
μὲν
|
ὡς |
πλεῖστα
ἔχωσιν,
τούτῳ
καλλωπίζονται·
ἢν |
[11, 486] |
Ἐλευθερῶν,
υἱὸς
Μύρωνος
τοῦ
ἀνδριαντοποιοῦ,
|
ὡς |
Πολέμων
φησὶν
ἐν
αʹ
περὶ |
[11, 494] |
ποτήριον.
Μνημονεύει
δὲ
τοῦ
ὀξυβάφου
|
ὡς |
ποτηρίου
καὶ
Εὔβουλος
ἐν
Μυλωθρίδι· |
[11, 483] |
αὐτοῦ
καὶ
Ἀρχίλοχος
ἐν
Ἐλεγείοις
|
ὡς |
ποτηρίου
οὕτως·
Ἀλλ´
ἄγε
σὺν |
[11, 497] |
ποτήρια
καὶ
τοῦ
ῥυτοῦ
ἐμνήσθη,
|
ὡς |
προεῖπον·
(Ἡδύλος
δ´
ἐν
Ἐπιγράμμασι |
[11, 504] |
δὲ
εἰσάγει·
(καὶ
ὃ
μέν,
|
ὡς |
πρόκειται,
παραιτεῖται
πίνειν
μεγάλοις
ποτηρίοις, |
[11, 494] |
ποτήριον
κερατίου
τρόπον
εἰργασμένον,
ὕψος
|
ὡς |
πυγονιαῖον.
(ΟΞΥΒΑΦΟΝ.
Ἡ
μὲν
κοινὴ |
[11, 487] |
τὴν
μετὰ
τὸ
νίψασθαι
πόσιν,
|
ὡς |
Σέλευκος
ἐν
Γλώσσαις.
Καλλίας
δ´ |
[11, 496] |
βατιακίου
λόγῳ.
(ΠΡΟΧΥΤΗΣ
εἶδος
ἐκπώματος,
|
(ὡς |
Σιμάριστος
ἐν
τετάρτῳ
Συνωνύμων.
Ἴων |
[11, 480] |
Φοξαὶ
γοῦν
ἦσαν
τὸ
χεῖλος,
|
(ὡς |
Σιμωνίδης
φησὶν
ὁ
Ἀμόργιος·
Αὐτὴ |
[11, 466] |
(ΒΑΥΚΑΛΙΣ.
Ἐν
Ἀλεξανδρείᾳ
καὶ
αὕτη,
|
ὡς |
Σώπατρος
ὁ
παρῳδός·
Βαυκαλὶς
ἡ |
[11, 477] |
τὸ
κάτωθεν
εἰς
στενὸν
συνῆχθαι
|
ὡς |
τὰ
Αἰγύπτια
κιβώρια.
(ΚΟΝΔΥ
ποτήριον |
[11, 484] |
λεγόμενον
ἢ
ἀπὸ
τοῦ
κεράμου,
|
ὡς |
τὰ
Ἀττικὰ
σκεύη,
ἢ
ἀπὸ |
[11, 466] |
κάτωθεν
εὐρύτερον,
ἄνω
δὲ
συνηγμένον,
|
ὡς |
τὰ
συσπαστὰ
βαλάντια,
ἃ
καὶ |
[11, 480] |
κυλιχνίδας
εἴρηκε
διὰ
τούτων·
Ἀλλ´
|
ὡς |
τάχιστα
μέλανα
δεῦρ´
ἀμνὸν
φέρειν
|
[11, 498] |
τῷ
σ>
κλινοῦμεν
σκύφος
σκύφους,
|
ὡς |
τεῖχος
τείχους.
Οἱ
δ´
Ἀττικοὶ |
[11, 483] |
νήφειν
ἐν
φυλακῇ
τῇδε
δυνησόμεθα,
|
ὡς |
τῆς
κύλικος
λεγομένης
κώθωνος.
Ἀριστοφάνης |
[11, 460] |
Ἅπερ
ὠνομάσθη
ἀπὸ
τῆς
πόσεως,
|
ὡς |
τὸ
ἔκπωμα
οἱ
Ἀττικοί,
ἐπεὶ |
[11, 466] |
ἔχον
τὰ
ἔπη
χρυσοῖς
γράμμασιν,
|
ὡς |
τὸ
Νέστορος
ὄν.
Ἀχαιὸς
δ´ |
[11, 466] |
(ἔχοντα
κύπελλον
χρυσοῦ
οὕτω
θαυμασίου
|
ὡς |
τὸν
παρ´
αὐτοῖς
αὐτῷ
παραβαλλόμενον |
[11, 497] |
μεθ´
ὧν
πιὼν
τὸ
δίκερας
|
ὡς |
τὸν
φίλτατον
βασιλέα
πάρειμι.
Διονύσιος |
[11, 502] |
Τελέστης
δ´
ἄκατον
ὠνόμαζέ
νιν,
|
ὡς |
τοῦ
Τελέστου
ἄκατον
τὴν
φιάλην |
[11, 499] |
(Σκύφιον
δὲ
λαβὼν
δέπας
ἔμμετρον
|
ὡς |
τριλάγυνον
πί´
ἐπισχόμενος,
τό
ῥά |
[11, 499] |
δ´
ἐν
Γηρυονηίδι
Στησιχόρου
Ἔμμετρον
|
ὡς |
τριλάγυνον
τὴν
τῶν
τριῶν
γενῶν |
[11, 488] |
χρυσείοις
ἥλοισι
πεπαρμένον.
Ἐμφαίνεται
γὰρ
|
ὡς |
τῶν
ἥλων
ἐμπεπερονημένων
καθάπερ
ἐπὶ |
[11, 483] |
καλοῦσι
τοὺς
πλέονα
ἄκρατον
σπῶντας,
|
ὡς |
Ὑπερείδης
ἐν
τῷ
κατὰ
Δημοσθένους. |
[11, 474] |
ἔδωκε
δῶρον
αὐτὸ
τῆς
μίξεως,
|
ὡς |
Φερεκύδης
ἐν
τῇ
δευτέρᾳ
ἱστορεῖ |
[11, 467] |
δὲ
τὸν
ποδονιπτῆρα
δεῖνον
ὀνομάζουσιν,
|
ὡς |
Φιλητᾶς
φησιν
ἐν
Ἀτάκτοις.
~(ΔΕΠΑΣΤΡΟΝ. |
[11, 498] |
κυλίκιον
μικρόν,
ᾧ
σπένδουσιν
Αἰολεῖς,
|
ὡς |
Φιλητᾶς
φησιν
ἐν
Ἀτάκτοις.
(ΣΚΥΦΟΣ. |
[11, 465] |
ἡδέος
οἴνου.
Αὐτὰρ
ὅ
γ´
|
ὡς |
φράσθη
παρακείμενα
πατρὸς
ἑοῖο
τιμήεντα |
[11, 505] |
οἷός
τις
ἦν
τὸν
τρόπον,
|
ὡς |
χαλεπός,
ὡς
ἀσελγής,
διηγησαμένου·
ὁ |
[11, 499] |
εἶναι
ὄνομα
παρὰ
τοῖς
Ἕλλησιν,
|
ὡς |
χοὸς
καὶ
κοτύλης.
(Χωρεῖν
δ´ |
[11, 476] |
αὐτοῖς
γινομένων
μεγάλα
κέρατα
φυόντων,
|
ὡς |
χωρεῖν
τρεῖς
καὶ
τέτταρας
χόας, |