Livre, pages
[11, 464]	τῆς μανίας κειμένης ἐπ´ αὐτοῖς	ὡς	ἁμαρτάνουσι μανικῶς καὶ τῆς ἀληθείας
[11, 502]	βασιλέως ταὔτ´, ἀπνευστί τ´ ἐκπιὼν	ὡς	ἄν τις ἥδιστ´ ἴσον ἴσῳ
[11, 500]	διηθήσαντες πίνουσι. Καὶ ἔστιν ὅμοιον	ὡς	ἄν τις μέλι πίνοι διείς,
[11, 470]	βαθυνομένη ὦτά τε ἔχει βραχέα	ὡς	ἂν κύλιξ οὖσα. Καὶ μήποτε
[11, 505]	Ἀρχίλοχον ἐνηνόχασιν. Ἄλλοι δέ φασιν	ὡς	ἀναγνοὺς ὁ Γοργίας τὸν Πλάτωνος
[11, 473]	ᾧ τοὺς κτησίους Δίας ἐγκαθιδρύουσιν,	ὡς	Ἀντικλείδης (φησὶν ἐν τῷ Ἐξηγητικῷ
[11, 503]	τὸ ἐπὶ τῷ σκολίῳ διδόμενον,	ὡς	Ἀντιφάνης παρίστησιν ἐν Διπλασίοις· Τί
[11, 506]	Φιλίππῳ. Διατρέφων δ´ ἐνταῦθα δύναμιν,	ὡς	ἀπέθανε Περδίκκας, ἐξ ἑτοίμου δυνάμεως
[11, 466]	ἔκπωμα ἀπὸ τοῦ βασιλέως Ἀντιγόνου,	ὡς	ἀπὸ Σελεύκου ΣΕΛΕΥΚΙΣ καὶ ἀπὸ
[11, 467]	θεοί. Ἐστὶ καὶ γένος ὀρχήσεως,	ὡς	Ἀπολλοφάνης ἐν Δαλίδι παρίστησιν· Οὑτοσὶ
[11, 505]	ἦν τὸν τρόπον, ὡς χαλεπός,	ὡς	ἀσελγής, διηγησαμένου· ὁ καλὸς Πλάτων
[11, 460]	ποτηριοφόρος κατὰ τὴν Ἀνθέων χῶραν,	ὡς	Αὐτοκράτης ἱστορεῖ ἐν βʹ Ἀχαικῶν.
[11, 494]	λέγῃ (περὶ τῶν Ἀθήνησι δημαγωγῶν	ὡς	αὐτὸν ᾔτουν ἐπὶ τὴν δίκην
[11, 470]	ἕλκεται ἐπ´ αὐτὸν τὸ τόξον	ὡς	βαλῶν, καὶ ὁ Ἥλιος παύσασθαι
[11, 467]	συλλαβὴν διὰ τοῦ οὖ μόνου	ὡς	βραχέος ἐγκεχαραγμένου ἐδήλωσαν ὅτι συνυπακούεσθαι
[11, 494]	μεγάλην καὶ ἐξευτελίζουσα τὸ ὀξύβαφον	ὡς	βραχύ. (Εἰπόντος οὖν τινος πρὸς
[11, 468]	(ΕΛΕΦΑΣ. Οὕτως ἐκαλεῖτο ποτήριόν τι,	ὡς	Δαμόξενός φησιν ἐν Αὑτὸν πενθοῦντι·
[11, 466]	δ´ ἀνθεμεῦντας ἡμῖν στεφάνους ἔνεικον,	ὡς	δὴ πρὸς Ἔρωτα πυκταλίζω. Πρὸ
[11, 481]	Λάταγες ποτέονται κυλιχνᾶν ἀπὸ Τηιᾶν,	ὡς	διαφόρων γινομένων καὶ ἐν Τέῳ
[11, 504]	πᾶσι φιλοτησίαν. Ἐπειπὼν δέ· ~(Φιάλαν	ὡς	εἴ τις ἀφνεᾶς ἀπὸ χειρὸς
[11, 504]	Κύρου οὖν ὃ μὲν λέγει	ὡς	ἐκ πρώτης ἡλικίας ἐπεπαίδευτο πάντα
[11, 509]	ἐπικαθεὶς βακτηρίᾳ, ἀλλότριον, οὐκ οἰκεῖον,	ὡς	ἐμοὶ δοκεῖ, (ἔλεξεν· ἄνδρες τῆς
[11, 502]	πρόποσιν ἐκαλεῖτο καὶ κύλιξ φιλοτησία,	ὡς	ἐν Λυσιστράτῃ· Δέσποινα Πειθοῖ καὶ
[11, 491]	καὶ τὸ συνεζευγμένον κατ´ ἀριθμόν,	ὡς	ἐντούτοις· Δοιοὺς δ´ ἄρ´ ὑπήλυθε
[11, 466]	τῶν ἐκπωμάτων κτῆμα. Ἀχιλλεὺς οὖν	ὡς	ἐξαίρετόν τι εἶχεν ἀνάθημα δέπας,
[11, 477]	προβεβηκότος, λαβὼν ἓν τῶν κιβωρίων	ὡς	ἐξοινῶν (καὶ μεθύων) ἐνεούρησε. Δίδυμος
[11, 465]	φρονήσαντας οὐχ οὕτως ἐπὶ πλούτῳ	ὡς	ἐπὶ τῷ κεκτῆσθαι πολλὰ ἐκπώματα
[11, 506]	λέγειν περὶ αὐτοῦ καὶ δεικνύναι	ὡς	ἔπλαττε τοὺς διαλόγους. (Ὅτι δὲ
[11, 507]	εἴρηται Ὁμήρῳ. Οὗτος γὰρ εἶπεν	ὡς	ἡ τοῦ Πατρόκλου ψυχὴ Ἄιδόσδε
[11, 502]	´στιν· ἡ ´πὶ τὸ δεῖπνον	ὡς	ἤδη καλεῖ μ´ ὁ χορὸς
[11, 490]	κριτικὸς σφετερισάμενος αὐτῆς τὴν δόξαν	ὡς	ἴδιον ἐκφέρει τὸν λόγον. Καὶ
[11, 507]	ποτήριον (παρεκάλει μὴ ἀθυμεῖν αὐτούς,	ὡς	ἱκανὸς αὐτὸς εἴη ἡγεῖσθαι τῆς
[11, 476]	αὐτὸ οἷον λικνοφορήσας τούτων γεύεται,	ὡς	ἱστορεῖ Ἀμμώνιος ἐν γʹ περὶ
[11, 462]	τὸ Κάδμου καὶ Ἁρμονίας μνημεῖον,	ὡς	ἱστορεῖ Φύλαρχος ἐν τῇ δευτέρᾳ
[11, 509]	καὶ τῶν γνωρίμων τινὰς κεκωμῴδηκεν	ὡς	καὶ ἐπ´ ἀργυρίῳ συκοφαντοῦντας, ἐμφαίνων
[11, 488]	τὸν τῆς ἐμπαιστικῆς τέχνης λόγον,	ὡς	καὶ ἐπὶ τοῦ Ἀχιλλέως σκήπτρου·
[11, 493]	γὰρ ἐπὶ δύο τάσσεσθαι πέφυκεν,	ὡς	καὶ ἐπὶ τούτων· Οἴσετε δ´
[11, 506]	ὑπό τινων Ξενοφῶντος εἶναι λέγεται,	ὡς	καὶ ἡ Ἀλκυὼν Λέοντος τοῦ
[11, 486]	καλοῦνται ἀπὸ Λύκωνος τοῦ κατεσκευασμένου,	ὡς	καὶ Κονώνειοι αἱ ὑπὸ Κόνωνος
[11, 482]	φησι· κύπελλα ἐκπώματα σκύφοις ὅμοια,	ὡς	καὶ Νίκανδρος ὁ Κολοφώνιος, ~(Κύπελλα
[11, 505]	ἀκράτου αὐτῆς μεθυσθῇ. (Λέγεται δὲ	ὡς	καὶ ὁ Γοργίας αὐτὸς ἀναγνοὺς
[11, 486]	ὑέλου. Ἣν σὺ σάου πάντως,	ὡς	καὶ πάντων ἀπ´ ἐκείνης σοὶ
[11, 464]	ἐπὶ πλεῖστον ἀπαρτωμένοις. (Ἡμεῖς οὖν,	ὡς	καὶ παρ´ Ἀθηναίοις ἐγίνετο, ἅμα
[11, 499]	στρογγύλον γάλα καὶ ὀρὸν δεχόμενον,	(ὡς	καὶ παρ´ Ὁμήρῳ λέγεται· Ναῖον
[11, 486]	οὖν καὶ παρὰ τῷ Ἡροδότῳ	ὡς	καὶ παρὰ τῷ Δημοσθένει γραπτέον
[11, 464]	πολλάκις ἐστὶ τὰ κεράμεα ἐκπώματα,	ὡς	καὶ τὰ παρ´ ἡμῖν ἐκ
[11, 479]	κοτύλην, φησίν, ἐκάλουν οἱ παλαιοί,	ὡς	καὶ τὸ τῶν χειρῶν κοῖλον·
[11, 505]	μόλις ἡ ἡλικία συγχωρεῖ, οὐχ	ὡς	καὶ τοιούτους εἰπεῖν ἢ ἀκοῦσαι
[11, 497]	ὡραίων πλῆρες, ἐμφαινόντων τῶν δημιουργῶν	ὡς	καὶ τοῦ τῆς Ἀμαλθείας ἐστὶν
[11, 485]	Οἳ μὲν ὀξύνουσι τὴν τελευταίαν,	ὡς	καλή, (οἳ δὲ παροξύνουσιν, ὡς
[11, 502]	φθοῖσι προσπεπωκώς. Ἔδει δὲ ὀξύνεσθαι	ὡς	Καρσί, παισί, φθειρσί. ΦΙΛΟΤΗΣΙΑ κύλιξ
[11, 463]	εἰσὶ πόσεων κατὰ πόλεις ἴδιοι,	ὡς	Κριτίας παρίστησιν ἐν τῇ Λακεδαιμονίων
[11, 482]	πρὸς Ἀγήτορα τὸν Λάκωνα Ἐπιστολῇ	ὡς	κυαθῶδες ἀγγεῖον τὸ κυμβίον παραδίδωσι
[11, 500]	λαβρώνιοι. Ἀντιφάνης Χρυσίδι· Σατραποπλούτῳ δ´,	ὡς	λέγουσι, νυμφίῳ, κεκτημένῳ τάλαντα, παῖδας,
[11, 495]	ἀστέρων ὀνήιστος καὶ τῶν τότ´,	ὡς	λέγουσι, πολλὸν ἀνθρώπων (ἐὼν ἄριστος,
[11, 498]	γὰρ ἀρσενικόν ἐστιν ὁ σκύφος,	ὡς	λύχνος, ἄνευ τοῦ σ> προοισόμεθα,
[11, 467]	ζητουμένων φησί· Γυάλας ποτηρίου εἶδος,	ὡς	Μαρσύας γράφει ὁ ἱερεὺς τοῦ
[11, 485]	ὡς καλή, (οἳ δὲ παροξύνουσιν,	ὡς	μεγάλη. Τοῦτο δὲ τὸ ποτήριον
[11, 473]	μοι χόα ὀβολοῦ παραθεῖναί θ´	ὡς	μέγιστον κάνθαρον. Καὶ πάλιν· Ὁ
[11, 479]	καὶ οἷς χρῶνται οἱ μύσται,	ὡς	Νίκανδρός φησιν ὁ Θυατειρηνὸς παρατιθέμενος
[11, 505]	τῶν λόγων ὁ Τήιος Ἀλεξαμενός,	ὡς	Νικίας ὁ Νικαεὺς ἱστορεῖ καὶ
[11, 503]	Ἀττικοὺς καὶ κωμῳδεῖν τὸν ψυγέα	ὡς	ξενικὸν ὄνομα. Εὔφρων ἐν Ἀποδιδούσῃ·
[11, 473]	δὲ κάνθαρος πάλαι δὴ καινὸς	ὡς	ξηραίνεται. (Καὶ ἔτι· Ἅμα δὲ
[11, 509]	ἐξέβαλον. ~(Τίμαιος δ´ ὁ Κυζικηνός,	ὡς	ὁ αὐτὸς Δημοχάρης φησίν, χρήματα
[11, 498]	νομεῖς καὶ οἱ ἐν ἀγρῷ,	ὡς	ὁ Εὔμαιος Πλησάμενος δῶκε σκύφος,
[11, 492]	ἀλλ´ οὐδὲ κατὰ διαίρεσιν ἀναγνωστέον,	ὡς	ὁ Θρᾲξ Διονύσιος, ἀλλὰ κατὰ
[11, 478]	δὲ ἀρχὴν ἣν Ἕρμιππος ἀστρολογικὸς	ὡς	ὁ κόσμος ἐξ οὗ τῶν
[11, 466]	τὸ ἐφ´ ἓν πνεῦμα πιεῖν,	ὡς	ὁ κωμικὸς Πλάτων· Λύσας δὲ
[11, 465]	(δι´ ἐκπώματα) τοῖς υἱοῖς κατηράσατο,	ὡς	ὁ τὴν κυκλικὴν Θηβαίδα πεποιηκώς
[11, 481]	κισσύβιον καὶ κυμβίον. Φησὶ γὰρ	ὡς	Ὀδυσσεὺς πληρώσας κυμβίον ἀκράτου ὤρεξε
[11, 462]	τοῦτον ὃς ἐσθλὰ πιὼν ἀναφαίνῃ,	ὡς	οἱ μνημοσύνη, καὶ τὸν ὃς
[11, 490]	νομιστέον τῷ Διὶ τὴν ἀμβροσίαν,	ὡς	οἱ πολλοὶ δοξάζουσιν (ἄσεμνον γάρ)
[11, 493]	ἐπὶ μόνων Μαχάονος καὶ Νέστορος,	ὡς	οἴονταί τινες, τὸ ὃς ἀντὶ
[11, 467]	κάκιστον γραμματικὸν ἔκπωμ´ ἀεί. Ἀτὰρ	ὡς	ὅμοιον οὑμὸς υἱὸς ᾤχετο ἔχων
[11, 466]	(θεῶν δ´ οὐ λάνθαν´ Ἐρινύν)	ὡς	οὔ οἱ πατρώι´ ἐνηέι ἐν
[11, 495]	ἕκτῃ καὶ τριακοστῇ τῶν Ἱστοριῶν	ὡς	οὕτω (καλουμένων τινῶν ποτηρίων μέμνηται
[11, 467]	Μνημονεύει δὲ τοῦ γραμματικοῦ ἐκπώματος	ὡς	οὕτως καλουμένου Εὔβουλος ἐν Νεοττίδι
[11, 471]	που κατειδὼς τὴν γυναικείαν φύσιν,	ὡς	οὐχὶ μικροῖς ἥδεται ποτηρίοις; Ἄλεξις
[11, 487]	ἔγχεον. (ΜΑΣΤΟΣ. Ἀπολλόδωρος ὁ Κυρηναῖος,	ὡς	Πάμφιλός φησι, Παφίους τὸ ποτήριον
[11, 466]	(ΑΩΤΟΝ παρὰ Κυπρίοις τὸ ἔκπωμα,	ὡς	Πάμφιλος. Φιλητᾶς δὲ ποτήριον οὖς
[11, 493]	δ´ ὁ γέρων ἀμογητὶ ἄειρεν,	ὡς	παντὸς ἀνθρώπου μόλις ἂν ἀποκινήσαντος
[11, 500]	Σέλευκος, λυρτός, ὑπὸ δὲ Μηθυμναίων,	ὡς	Παρμένων φησὶν ἐν τῷ περὶ
[11, 491]	Ἀμφὶς ἕκαστον χρύσειαι νεμέθοντο» (οὐχ	ὡς	περὶ ἓν ἕκαστον ἀκουστέον· γενήσονται
[11, 465]	Καὶ μὴν ἐκπώματα ἢν μὲν	ὡς	πλεῖστα ἔχωσιν, τούτῳ καλλωπίζονται· ἢν
[11, 486]	Ἐλευθερῶν, υἱὸς Μύρωνος τοῦ ἀνδριαντοποιοῦ,	ὡς	Πολέμων φησὶν ἐν αʹ περὶ
[11, 494]	ποτήριον. Μνημονεύει δὲ τοῦ ὀξυβάφου	ὡς	ποτηρίου καὶ Εὔβουλος ἐν Μυλωθρίδι·
[11, 483]	αὐτοῦ καὶ Ἀρχίλοχος ἐν Ἐλεγείοις	ὡς	ποτηρίου οὕτως· Ἀλλ´ ἄγε σὺν
[11, 497]	ποτήρια καὶ τοῦ ῥυτοῦ ἐμνήσθη,	ὡς	προεῖπον· (Ἡδύλος δ´ ἐν Ἐπιγράμμασι
[11, 504]	δὲ εἰσάγει· (καὶ ὃ μέν,	ὡς	πρόκειται, παραιτεῖται πίνειν μεγάλοις ποτηρίοις,
[11, 494]	ποτήριον κερατίου τρόπον εἰργασμένον, ὕψος	ὡς	πυγονιαῖον. (ΟΞΥΒΑΦΟΝ. Ἡ μὲν κοινὴ
[11, 487]	τὴν μετὰ τὸ νίψασθαι πόσιν,	ὡς	Σέλευκος ἐν Γλώσσαις. Καλλίας δ´
[11, 496]	βατιακίου λόγῳ. (ΠΡΟΧΥΤΗΣ εἶδος ἐκπώματος,	(ὡς	Σιμάριστος ἐν τετάρτῳ Συνωνύμων. Ἴων
[11, 480]	Φοξαὶ γοῦν ἦσαν τὸ χεῖλος,	(ὡς	Σιμωνίδης φησὶν ὁ Ἀμόργιος· Αὐτὴ
[11, 466]	(ΒΑΥΚΑΛΙΣ. Ἐν Ἀλεξανδρείᾳ καὶ αὕτη,	ὡς	Σώπατρος ὁ παρῳδός· Βαυκαλὶς ἡ
[11, 477]	τὸ κάτωθεν εἰς στενὸν συνῆχθαι	ὡς	τὰ Αἰγύπτια κιβώρια. (ΚΟΝΔΥ ποτήριον
[11, 484]	λεγόμενον ἢ ἀπὸ τοῦ κεράμου,	ὡς	τὰ Ἀττικὰ σκεύη, ἢ ἀπὸ
[11, 466]	κάτωθεν εὐρύτερον, ἄνω δὲ συνηγμένον,	ὡς	τὰ συσπαστὰ βαλάντια, ἃ καὶ
[11, 480]	κυλιχνίδας εἴρηκε διὰ τούτων· Ἀλλ´	ὡς	τάχιστα μέλανα δεῦρ´ ἀμνὸν φέρειν
[11, 498]	τῷ σ> κλινοῦμεν σκύφος σκύφους,	ὡς	τεῖχος τείχους. Οἱ δ´ Ἀττικοὶ
[11, 483]	νήφειν ἐν φυλακῇ τῇδε δυνησόμεθα,	ὡς	τῆς κύλικος λεγομένης κώθωνος. Ἀριστοφάνης
[11, 460]	Ἅπερ ὠνομάσθη ἀπὸ τῆς πόσεως,	ὡς	τὸ ἔκπωμα οἱ Ἀττικοί, ἐπεὶ
[11, 466]	ἔχον τὰ ἔπη χρυσοῖς γράμμασιν,	ὡς	τὸ Νέστορος ὄν. Ἀχαιὸς δ´
[11, 466]	(ἔχοντα κύπελλον χρυσοῦ οὕτω θαυμασίου	ὡς	τὸν παρ´ αὐτοῖς αὐτῷ παραβαλλόμενον
[11, 497]	μεθ´ ὧν πιὼν τὸ δίκερας	ὡς	τὸν φίλτατον βασιλέα πάρειμι. Διονύσιος
[11, 502]	Τελέστης δ´ ἄκατον ὠνόμαζέ νιν,	ὡς	τοῦ Τελέστου ἄκατον τὴν φιάλην
[11, 499]	(Σκύφιον δὲ λαβὼν δέπας ἔμμετρον	ὡς	τριλάγυνον πί´ ἐπισχόμενος, τό ῥά
[11, 499]	δ´ ἐν Γηρυονηίδι Στησιχόρου Ἔμμετρον	ὡς	τριλάγυνον τὴν τῶν τριῶν γενῶν
[11, 488]	χρυσείοις ἥλοισι πεπαρμένον. Ἐμφαίνεται γὰρ	ὡς	τῶν ἥλων ἐμπεπερονημένων καθάπερ ἐπὶ
[11, 483]	καλοῦσι τοὺς πλέονα ἄκρατον σπῶντας,	ὡς	Ὑπερείδης ἐν τῷ κατὰ Δημοσθένους.
[11, 474]	ἔδωκε δῶρον αὐτὸ τῆς μίξεως,	ὡς	Φερεκύδης ἐν τῇ δευτέρᾳ ἱστορεῖ
[11, 467]	δὲ τὸν ποδονιπτῆρα δεῖνον ὀνομάζουσιν,	ὡς	Φιλητᾶς φησιν ἐν Ἀτάκτοις. ~(ΔΕΠΑΣΤΡΟΝ.
[11, 498]	κυλίκιον μικρόν, ᾧ σπένδουσιν Αἰολεῖς,	ὡς	Φιλητᾶς φησιν ἐν Ἀτάκτοις. (ΣΚΥΦΟΣ.
[11, 465]	ἡδέος οἴνου. Αὐτὰρ ὅ γ´	ὡς	φράσθη παρακείμενα πατρὸς ἑοῖο τιμήεντα
[11, 505]	οἷός τις ἦν τὸν τρόπον,	ὡς	χαλεπός, ὡς ἀσελγής, διηγησαμένου· ὁ
[11, 499]	εἶναι ὄνομα παρὰ τοῖς Ἕλλησιν,	ὡς	χοὸς καὶ κοτύλης. (Χωρεῖν δ´
[11, 476]	αὐτοῖς γινομένων μεγάλα κέρατα φυόντων,	ὡς	χωρεῖν τρεῖς καὶ τέτταρας χόας,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 10/01/2008