Alphabétiquement     [«   »]
ΗΜΙΤΟΜΟΣ 1
ἡμῶν 4
ἢν 5
ἦν 30
Ἦν 6
Ἣν 1
ἣν 11
Fréquences     [«    »]
29 ταῖς
29 τούτων
29 φησίν
30 ἦν
30 οἶνον
31 τι
32 οὐκ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Athénée de Naucratis, les Deipnosophistes (ou Le Banquet des sages), livre XI

ἦν


Livre, pages
[11, 466]   οὐδὲν ἄλλο σημαίνει ὅτι  ἦν   ἀμφίκυρτον. Σιληνὸς δὲ ἀμφικύπελλόν φησι
[11, 502]   φανερὸν ἐκνενιτρωμένα θεῖναι· κύαθος δ´  ἦν   ἀργυροῦς, (τἀκπώματα) ἦγεν δύο δραχμάς,
[11, 495]   Ἐκ πελλίδος πίνοντες· οὐ γὰρ  ἦν   αὐτῇ (κύλιξ, παῖς γὰρ
[11, 466]   ἄλλοις βασιλεῦσι, καὶ ὅτι χρησμὸς  ἦν   αὐτοῖς δηλώσας καθεῖναι διαπλέοντας τῷ
[11, 482]   παρθένων; {Β. Νὴ τὸν Δί´,  ἦν   γάρ. {Α. τάλαιν´ ἐγὼ
[11, 500]   Δερκυλλίδαν ἔπεμψαν ἥκιστα νομίζοντες ἐξαπατηθήσεσθαι·  ἦν   γὰρ οὐδὲν ἐν τῷ τρόπῳ
[11, 487]   Λαμπάδι· Τράπεζα φυστημινεις, ἅμα δ´  ἦν   Δαίμονος Ἀγαθοῦ μετάνιπτρον. Νικόστρατος Ἀντερώσῃ·
[11, 485]   μ´ ἐξέπιες. Ἐν δὲ Γηρυτάδῃ·  ἦν   δὲ (Τὸ πρᾶγμ´ ἑορτή. Περιέφερεν
[11, 495]   ποιῶν ὅτι ποτήριον μὲν οὐκ  ἦν,   δι´ ἀπορίαν δὲ κύλικος ἐχρῶντο
[11, 496]   ὧν τὰ μὲν δέκ´ ἀργυρᾶ  ἦν,   δύο δὲ χρυσᾶ, γρύψ, τὸ
[11, 461]   ἦν τὸ ἔκπωμα, εἴπερ μέγα  ἦν,   ἐκ τῆς Κικόνων εἰλημμένον λείας.
[11, 470]   τὴν Ἐρύθειαν. Καὶ ὅτε δὲ  ἦν   ἐν τῷ πελάγει, Ὠκεανὸς πειρώμενος
[11, 485]   πινόντων· ὁμοῦ δ´ ἄλλων γρᾴδι´  ἦν   μεγάλαισιν οἴ– νου χαίροντα λεπασταῖς.
[11, 485]   ἐκπιεῖν. Φιλύλλιος Αὔγῃ· Πάντα γὰρ  ἦν   μέστ´ ἀνδρῶν καὶ μειρακίων πινόντων·
[11, 471]   Θηρικλῆς τὰς κύλικας, ἡνίκ´  ἦν   νέος. Ἐν δὲ Κυβευταῖς· Ἄρτι
[11, 469]   εἰς Ἐρύθειαν. Ὅτι δὲ εἷς  ἦν   Ἡρακλῆς τῶν πλεῖστον πινόντων
[11, 482]   ἄλλοθεν ἄλλος ἀνασταδόν διάφορος  ἦν   τύπος καὶ οὐχ ὥσπερ
[11, 488]   τῶν ἥλων θέσιν. Ἐξοχὴ δ´  ἦν   ὀλίγη τοῖς κολαπτῆρσιν ἐπηρμένη καὶ
[11, 494]   καὶ αὐτὸς ἀπειληφέναι αὐτὸν οὕτως·  ἦν   ὀνόματα ἐγγεγραμμένα ταῦτα, Σωτῆρος Σωσιγένους
[11, 466]   χαλκοῦ. ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Δ' (Τιμιώτατον δ´  ἦν   πάλαι τὸ τῶν ἐκπωμάτων κτῆμα.
[11, 506]   διαλόγους. (Ὅτι δὲ καὶ δυσμενὴς  ἦν   πρὸς ἅπαντας, δῆλον καὶ ἐκ
[11, 482]   Ἱππεῖ· ~Τά τε κυμβία (ἆρ´  ἦν   πρόσωπ´ ἔχοντα χρυσᾶ παρθένων; {Β.
[11, 466]   νϚ μναῖ λδʹ (Ἔθος δ´  ἦν   πρότερον ἐν τῷ ποτηρίῳ ὕδωρ
[11, 482]   τὸ ἀμφικύπελλον, (ἢ ὅτι παραπλήσιον  ἦν   ταῖς πέλλαις, συνηγμένον μᾶλλον εἰς
[11, 461]   ἐγαλακτοπότει. τάχα καὶ βαρβαρικὸν  ἦν   τὸ ἔκπωμα, εἴπερ μέγα ἦν,
[11, 483]   οὕτως· Ἀλλὰ μὴν ὅτι ἀρχαικὸν  ἦν   τὸ τοιοῦτον (δὲ) τῆς ἀγωγῆς
[11, 475]   καὶ τὰ καρχήσια. Ἔθος γὰρ  ἦν   τοῖς ἀρχαίοις ἐπὶ τῶν τραπεζῶν
[11, 505]   Τισσαφέρνου γενομένης, καὶ οἷός τις  ἦν   τὸν τρόπον, ὡς χαλεπός, ὡς
[11, 495]   εἴπομεν, ὠνομάζοντο. δὲ τύπος  ἦν   τοῦ ἀγγείου πρότερον μὲν (τοῖς
[11, 466]   αὐτῆς τῶν ἡγεμόνων τινά, (ᾧ  ἦν   τοὔνομα Ἔναλος, ἐκκολυμβῆσαι βουλόμενον ἀνασῶσαι




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philipe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 10/01/2008