Alphabétiquement     [«   »]
τοιούτους 2
τοιούτων 2
Τοῖς 1
τοῖς 104
τοῖσδε 1
Τοῖσι 1
τοῖσι 1
Fréquences     [«    »]
88 ἐπὶ
102 τὰ
96 τοὺς
104 τοῖς
116 περὶ
116 ὡς
129 τῆς
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Athénée de Naucratis, les Deipnosophistes (ou Le Banquet des sages), livre XI

τοῖς


Livre, pages
[11, 478]   Δύνασθαι δὲ καὶ τὸν παρὰ  (τοῖς   Αἰτωλοῖς καί τισι τῶν Ἰώνων
[11, 483]   ἐκ κεραμέων ποτηρίων· ἐν δὲ  τοῖς   ἄλλοις συμποσίοις καὶ φιδιτίοις ἐν
[11, 489]   τὴν ἥμερον τροφὴν πρῶτοι διαταξάμενοι  τοῖς   ἀνθρώποις, πειθόμενοι τὸν κόσμον εἶναι
[11, 494]   ὅτι ἐκπώματα ᾔτουν. Καὶ τὸ  τοῖς   ἀποκοτταβίζουσι δὲ ὀξύβαφον τιθέμενον εἰς
[11, 507]   τάφοις» ὥς φησι Διοσκουρίδης ἐν  τοῖς   Ἀπομνημονεύμασιν. Καὶ τὸ πόλιν δὲ
[11, 494]   οὕνεκα. Κἀν τοῖς Βαβυλωνίοις οὖν  τοῖς   Ἀριστοφάνους ἀκουσόμεθα ποτήριον τὸ ὀξύβαφον,
[11, 475]   τὰ καρχήσια. Ἔθος γὰρ ἦν  τοῖς   ἀρχαίοις ἐπὶ τῶν τραπεζῶν κεκραμένα
[11, 492]   ὀφθαλμοῖσιν) Τὸ ὁρώμενον οὖν ἐν  τοῖς   ἄστροις καὶ ἐν τῇ φαινομένῃ
[11, 468]   τὴν φιάλην. Φιλήμων δ´ ἐν  τοῖς   Ἀττικοῖς Ὀνόμασιν Γλώτταις προθεὶς
[11, 494]   (Ταῦτ´ οὐχ ὑπ´ ἄλλων, ἀλλὰ  τοῖς   αὑτοῦ πτεροῖς» κατὰ τὸν θαυμάσιον
[11, 487]   ὄψει, φησί, τὴν κοτταβικὴν ἐν  τοῖς   ἀχύροισι κυλινδομένην, μάνης δ´ οὐδὲν
[11, 494]   καὶ τῆς ἀφελείας οὕνεκα. Κἀν  τοῖς   Βαβυλωνίοις οὖν τοῖς Ἀριστοφάνους ἀκουσόμεθα
[11, 483]   ἔν τε τοῖς ἐπινικίοις καὶ  τοῖς   γάμοις τῶν παρθένων, πίνουσιν ἐκ
[11, 460]   τῶν γονάτων καὶ οὐχὶ παρὰ  τοῖς   γόνασιν ἔστησεν. Ἡμεῖς οὖν μὴ
[11, 476]   Ἔστι γοῦν τοῦτο εὑρεῖν ἐν  τοῖς   Δημιοπράτοις ἀναγεγραμμένον οὕτως ἐκ στήλης
[11, 507]   διαγράφω. (Περὶ δὲ τῶν ἐν  τοῖς   διαλόγοις αὐτοῦ κεκλεμμένων τί ἂν
[11, 464]   τούτων Φιλόχορος οὑτωσί· Ἀθηναῖοι  τοῖς   Διονυσιακοῖς ἀγῶσι τὸ μὲν πρῶτον
[11, 461]   μεγάλα τῶν ἐκπωμάτων ἐπιχώρια γέγονε  τοῖς   δυνάσταις. Οὐ γὰρ παλαιὸν οὐδὲ
[11, 461]   οὐδὲ τοῦτό γέ ἐστι παρὰ  τοῖς   Ἕλλησιν, ἀλλὰ νεωστὶ εὑρέθη πεμφθὲν
[11, 499]   μέτρου λέγουσιν εἶναι ὄνομα παρὰ  τοῖς   Ἕλλησιν, ὡς χοὸς καὶ κοτύλης.
[11, 499]   γαυλοί τε σκαφίδες τε τετυγμένα,  τοῖς   ἐνάμελγεν. Εἰ μὴ σκύφος οἷον
[11, 468]   ἐν μεγάροισιν ἐμοῖσι κείαται. Κἀν  τοῖς   ἑξῆς δέ φησι· Καὶ χρύσεια
[11, 472]   δ´ ἐστὶ τὸ καρχήσιον ἐν  τοῖς   ἑξῆς λεχθήσεται. Καλεῖται δέ τις
[11, 503]   ψυκτῆρά τ´ οἴνου μεθύσκεται, ἐν  τοῖς   ἑξῆς ποιεῖ αὐτὸν λέγοντα· (Ἔσται
[11, 483]   κατὰ τὰς ἑορτάς, ἔν τε  τοῖς   ἐπινικίοις καὶ τοῖς γάμοις τῶν
[11, 466]   Πρίαμος δὲ τὸν υἱὸν λυτρούμενος  τοῖς   ἐπισημοτάτοις κειμηλίοις καὶ δέπας δίδωσι
[11, 463]   συμμεμιγμένον θαλίαισι νέκταρ οἰνοχοοῦσα» τούτοις  τοῖς   ἑταίροις ἐμοῖς τε καὶ σοῖς.
[11, 466]   τὸν τύραννον ἐκπώματα χρυσᾶ ἐπιδεικνύντα  τοῖς   ἑταίροις φάσκειν, ἐξ ὧν ἐκεράμευσε
[11, 508]   γράφειν καὶ μὴ ταὐτὰ ποιεῖν  τοῖς   εὐχομένοις, ἀλλὰ τοῖς τῶν ἐνδεχομένων
[11, 489]   τὸ τοὺς ἀστέρας περιφερεῖς εἶναι  τοῖς   ἥλοις ὁμοίως καὶ ὥσπερ ἐμπεπηγέναι
[11, 461]   εὐμέγεθες εἰργασμένον πλὴν τῶν ἐπὶ  τοῖς   ἡρωικοῖς. Τὸ γὰρ ῥυτὸν ὀνομαζόμενον
[11, 497]   τὸ ῥυτόν φησιν ὀνομαζόμενον ποτήριον  τοῖς   ἥρωσι μόνοις ἀποδίδοσθαι. Δωρόθεος δ´
[11, 461]   Τὸ γὰρ ῥυτὸν ὀνομαζόμενον μόνοις  τοῖς   ἥρωσιν ἀπεδίδοσαν. καὶ δόξει
[11, 503]   ἀλσώδεις καὶ συσκίους τόπους τοὺς  τοῖς   θεοῖς ἀνειμένους, ἐν οἷς ἔστιν
[11, 482]   ὁσάκις ἐπί τι πληρώσαιεν, ἀποσπείσαντες  τοῖς   θεοῖς ἐκ τῆς φιάλης ᾠνοχόουν
[11, 489]   κατεσκευάσαντο καὶ τοὺς τρίποδας τοὺς  τοῖς   θεοῖς καθαγιζομένους, (φθόεις κυκλοτερεῖς καὶ
[11, 482]   οὐδὲ κοτύλῃ. (Κρατῆρα γὰρ ἵστασαν  τοῖς   θεοῖς, οὐκ ἀργυροῦν οὐδὲ λιθοκόλλητον,
[11, 503]   ἐν Διπλασίοις· Τί οὖν ἐνέσται  τοῖς   θεοῖσιν; {Β. Οὐδὲ ἕν, (ἂν
[11, 495]   Φοῖνιξ δ´ Κολοφώνιος ἐν  τοῖς   Ἰάμβοις ἐπὶ φιάλης τίθησι τὴν
[11, 461]   χλευάζων Ἕρμιππος κωμῳδιοποιὸς ἐν  τοῖς   Ἰάμβοις φησίν· Εἰς τὸ Κυλικράνων
[11, 486]   Θυατειρηνός τὸ ἔλαιον ἐπισπένδουσι  τοῖς   ἱεροῖς, σπονδεῖον δὲ τὸν
[11, 467]   ἐν αʹ περὶ τῶν παρὰ  τοῖς   ἱστορικοῖς Λέξεων ζητουμένων φησί· Γυάλας
[11, 506]   γοῦν Καρύστιος Περγαμηνὸς ἐν  τοῖς   Ἱστορικοῖς Ὑπομνήμασιν οὕτως· Σπεύσιππος πυνθανόμενος
[11, 466]   δὲ αὐτοῖς παῖδας ἁρπάζειν· καὶ  τοῖς   καλοῖς παρ´ αὐτοῖς ἄδοξόν ἐστιν
[11, 476]   θηρικλείου. ~(ΚΕΡΑΣ. Τοὺς πρώτους λέγεται  τοῖς   κέρασι τῶν βοῶν πίνειν· ἀφ´
[11, 476]   τοὺς Περραιβοὺς παρίστησιν ἀντὶ ποτηρίων  τοῖς   κέρασι χρωμένους διὰ τούτων· Ἀργυρηλάτοις
[11, 476]   καὶ ταυρόμορφος ἵδρυται. Ὅτι δὲ  τοῖς   κέρασιν ἔπινον δῆλον ἐκ τοῦ
[11, 488]   θέσιν. Ἐξοχὴ δ´ ἦν ὀλίγη  τοῖς   κολαπτῆρσιν ἐπηρμένη καὶ οἱονεὶ κεφαλίδας
[11, 509]   ταῦτα πιστευθεὶς εἶναι χρηστὸς παρὰ  τοῖς   Κυζικηνοῖς, μικρὸν ἐπισχὼν χρόνον ἐπέθετο
[11, 484]   μηδὲ ἄκρατον μηδὲ τραγηματίζεσθαι ἐν  τοῖς   κωθωνισμοῖς. Ὅταν δ´ ἱκανῶς ἔχῃς
[11, 466]   δὲ παρὰ Σοφοκλεῖ (ἐν  τοῖς   Λαρισαίοις Ἀκρίσιος καὶ αὐτὸς ἐκπώματα
[11, 508]   οἷς καὶ περὶ τῶν ἐν  τοῖς   μαθήμασι διεξέρχεται καὶ περὶ τῶν
[11, 466]   ζῷόν τι. ΒΡΟΜΙΑΔΕΣ, ἔκπωμα ὅμοιον  τοῖς   μακροτέροις τῶν σκύφων. (ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟΝ ΕΚΠΩΜΑ
[11, 481]   Τυραννίδι διὰ τούτων· Εἶτ´ ἐκεραμεύσαντο  τοῖς   μὲν ἀνδράσιν ποτήρια πλατέα, τοίχους
[11, 476]   οὕτως· (Ἐπεὶ δὲ Ξενοφῶν σὺν  τοῖς   μετ´ αὐτοῦ εἰσῆλθε πρὸς τὸν
[11, 466]   Εὖτε τὴν ἀπ´ ἀγκύλης ἵησι  τοῖς   νεανίαις, λευκὸν ἀντείνουσα πῆχυν. Ἐντεῦθεν
[11, 508]   Πλάτωνος καὶ Σόλωνος, τῶν μὲν  τοῖς   νόμοις ἐμμένειν τοὺς πολίτας, (τῶν
[11, 500]   προσφέρεσθαι, ἀποκλάσαντες ἀπ´ αὐτῶν ἐν  τοῖς   ξυλίνοις ποτηρίοις, οὓς καλοῦσι ταβαίτας,
[11, 465]   καὶ ἀποθνῄσκων οὐκ ὤκνησεν ὑποθέσθαι  τοῖς   οἰκείοις ἐπιγράψαι αὐτοῦ τῷ μνήματι
[11, 470]   Αἰγυπτιακοῖς οὕτως γράφει· Αἰγυπτίων ἐν  τοῖς   οἴκοις κεῖται φιάλη χαλκῆ καὶ
[11, 484]   μάλιστα. Κατανίζεται γὰρ τὸ σῶμα  τοῖς   οἴνοις· ὑγρὸν γὰρ καὶ θερμὸν
[11, 492]   δὲ καὶ τῷ ἀριθμῷ καὶ  τοῖς   ὀνόμασιν ἑπτά. (Πρὸς δὲ τοὺς
[11, 503]   τὸ ποτήριον, φησὶ Τρύφων ἐν  τοῖς   Ὀνοματικοῖς, τὸ ἐπὶ τῷ σκολίῳ
[11, 462]   τῶν προτέρων, στάσιας σφεδανάς,  τοῖς   οὐδὲν χρηστὸν ἔνεστι, ~(θεῶν δὲ
[11, 508]   ἔοικεν οὖν Πλάτων οὐ  τοῖς   οὖσιν ἀνθρώποις γράψαι τοὺς νόμους,
[11, 502]   ἐν Νόμοις· Χρυσίδι σπένδων γέγραφε  τοῖς   ὄφεσι πιεῖν διδούς· καὶ Ἕρμιππος
[11, 466]   ἐν τῇ προέσει. Ἦν γὰρ  τοῖς   παλαιοῖς πεφροντισμένον καλῶς καὶ εὐσχημόνως
[11, 495]   ἦν τοῦ ἀγγείου πρότερον μὲν  (τοῖς   Παναθηναικοῖς ἐοικώς, ἡνίκα ἐκαλεῖτο πελίκη,
[11, 469]   τὴν ἐλαφρότητα τῶν ποτηρίων καὶ  τοῖς   πένησι τοῦ καλλωπισμοῦ τούτου μεταδιδόντων.
[11, 472]   διαφέρει σαφῶς παρίστησι Καλλίξεινος ἐν  τοῖς   (περὶ Ἀλεξανδρείας φάσκων τινὰς ἔχοντας
[11, 474]   (ΚΑΡΧΗΣΙΟΝ. Καλλίξεινος Ῥόδιος ἐν  τοῖς   περὶ Ἀλεξανδρείας φησὶν ὅτι ποτήριόν
[11, 471]   λαβὼν ἐπανῆκεν. Ἀδαῖος δ´ ἐν  τοῖς   περὶ Διαθέσεως τὸ αὐτὸ ὑπολαμβάνει
[11, 505]   Μένωνος, ὅτι αὐτὸς αἴτιος ἐγένετο  (τοῖς   περὶ Κλέαρχον τῆς ἀπωλείας τῆς
[11, 501]   δὲ Μυρλεανὸς Ἀσκληπιάδης ἐν  τοῖς   περὶ Κρατίνου βαλανειόμφαλοι, φησίν, λέγονται,
[11, 472]   Ἀγαθῆς Τύχης. ΙΣΘΜΙΟΝ. Πάμφιλος ἐν  τοῖς   περὶ Ὀνομάτων Κυπρίους τὸ ποτήριον
[11, 461]   περιέργους καὶ παντοίας. Ἐν δὲ  τοῖς   περὶ τὴν Ἑλλάδα τόποις οὔτ´
[11, 477]   Διονύσιος δ´ Σάμιος ἐν  τοῖς   περὶ τοῦ Κύκλου (τὸ Ὁμηρικὸν
[11, 466]   τοῖς σπένδειν βουλομένοις εἴτε καὶ  τοῖς   πίνειν, ὅτι δύο ὦπας
[11, 464]   περὶ ἀγαθῶν καὶ κακῶν Πραγματείᾳ  τοῖς   πλείστοις προσάπτειν. Καλεῖσθαι γοῦν τὴν
[11, 469]   Ἀθήνησι θηρικλείους, Ἀθηναίων μὲν αὐτὰς  τοῖς   πλουσίοις διὰ τὰ βάρη χαλκευσαμένων
[11, 509]   φησίν, χρήματα καὶ σῖτον ἐπιδοὺς  τοῖς   πολίταις καὶ διὰ ταῦτα πιστευθεὶς
[11, 466]   τε τὴν ψυχὴν ἐν  τοῖς   πότοις διατριβή, ἀναζωπυροῦσα καὶ ἀνεγείρουσα
[11, 506]   ἐξ ἑτοίμου δυνάμεως ὑπαρχούσης ἐπέπεσε  τοῖς   πράγμασι. Τοῦτο δ´ εἴπερ οὕτως
[11, 467]   ὅταν συζευγνυμένου τοῦ ἰῶτα. Κἀν  τοῖς   προκειμένοις οὖν οἱ Σάτυροι τοῦ
[11, 474]   ἐκυβέρνα Θούριος. Πολέμων δ´ ἐν  τοῖς   πρὸς Ἀντίγονον περὶ Ζωγράφων φησίν·
[11, 501]   ἐν ταῖς γυναικείαις πυέλοις, ὅθεν  τοῖς   σκαφίοις ἀρύουσιν. Τίμαρχος δ´ ἐν
[11, 495]   δ´ ἐν τρίτῳ περὶ Πινδάρου  τοῖς   Σκίροις φησὶν Ἀθήναζε ἀγῶνα ἐπιτελεῖσθαι
[11, 466]   δέπας ἤτοι ὅτι δίδοται πᾶσι  τοῖς   σπένδειν βουλομένοις εἴτε καὶ τοῖς
[11, 498]   (Ἀμφιτρύων δὲ τὴν λείην δασάμενος  τοῖς   συμμάχοις καὶ τὸν σκύπφον ἔχων
[11, 494]   καλοῦσιν οἰνιστηρίαν, καὶ σπείσαντες  τοῖς   συνελθοῦσι διδόασι πιεῖν. ΟΛΛΙΞ. Πάμφιλος
[11, 507]   ἐφωράθη· καὶ τὸ καθόλου πᾶσι  τοῖς   Σωκράτους μαθηταῖς ἐπεφύκει μητρυιᾶς ἔχων
[11, 509]   τῶν πολιτῶν ἐξήλασεν, ἀλλὰ καὶ  τοῖς   τούτων δούλοις τὰ χρήματα τῶν
[11, 508]   ταὐτὰ ποιεῖν τοῖς εὐχομένοις, ἀλλὰ  τοῖς   τῶν ἐνδεχομένων ἀντεχομένοις. (Χωρὶς τοίνυν
[11, 468]   οἷον δακτύλων, ἐπεὶ περιείληπται  τοῖς   τῶν πινόντων δακτύλοις. Τινὲς δὲ
[11, 465]   δὲ Οἰδίπους (δι´ ἐκπώματα)  τοῖς   υἱοῖς κατηράσατο, ὡς τὴν
[11, 508]   ἀνθρώποις γράψαι τοὺς νόμους, ἀλλὰ  τοῖς   ὑπ´ αὐτοῦ διαπλαττομένοις, ὥστε καὶ
[11, 466]   μελισσῶν ἡδὺ μὲν ὄρθρου καταβαυκαλίσαι  τοῖς   ὑπὸ πολλῆς κραιπαλοβόσκου δίψης κατόχοις.
[11, 507]   (Ἡγήσανδρος δὲ Δελφὸς ἐν  τοῖς   Ὑπομνήμασι περὶ τῆς πρὸς πάντας
[11, 482]   νῦν παρ´ ὑμῖν ποιοῦσιν ἐν  τοῖς   φιδιτίοις. Εἰ δέ ποτε πλεῖον
[11, 504]   γαμβρῷ προπίνων» ἀλλὰ καὶ πᾶσι  τοῖς   φιλτάτοις ἔδωκε τῷ παιδὶ περισοβεῖν
[11, 500]   καλουμένου διαλεγόμενος γράφει οὕτως· Σὺν  τοῖς   φύλλοις δρέποντες συντιθέασιν εἰς παλάθης
[11, 464]   ᾠνοχοεῖτο καὶ τραγήματα παρεφέρετο, καὶ  τοῖς   χοροῖς εἰσιοῦσιν ἐνέχεον πίνειν καὶ
[11, 470]   οὗ καὶ τοὔνομα ἔχει, γεγονὼς  τοῖς   χρόνοις κατὰ τὸν κωμικὸν Ἀριστοφάνη.
[11, 475]   Χάρων δ´ Λαμψακηνὸς ἐν  τοῖς   Ὥροις παρὰ (Λακεδαιμονίοις φησὶν ἔτι




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philipe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 10/01/2008