Livre, pages |
[11, 478] |
Δύνασθαι
δὲ
καὶ
τὸν
παρὰ
|
(τοῖς |
Αἰτωλοῖς
καί
τισι
τῶν
Ἰώνων |
[11, 483] |
ἐκ
κεραμέων
ποτηρίων·
ἐν
δὲ
|
τοῖς |
ἄλλοις
συμποσίοις
καὶ
φιδιτίοις
ἐν |
[11, 489] |
τὴν
ἥμερον
τροφὴν
πρῶτοι
διαταξάμενοι
|
τοῖς |
ἀνθρώποις,
πειθόμενοι
τὸν
κόσμον
εἶναι |
[11, 494] |
ὅτι
ἐκπώματα
ᾔτουν.
Καὶ
τὸ
|
τοῖς |
ἀποκοτταβίζουσι
δὲ
ὀξύβαφον
τιθέμενον
εἰς |
[11, 507] |
τάφοις»
ὥς
φησι
Διοσκουρίδης
ἐν
|
τοῖς |
Ἀπομνημονεύμασιν.
Καὶ
τὸ
πόλιν
δὲ |
[11, 494] |
οὕνεκα.
Κἀν
τοῖς
Βαβυλωνίοις
οὖν
|
τοῖς |
Ἀριστοφάνους
ἀκουσόμεθα
ποτήριον
τὸ
ὀξύβαφον, |
[11, 475] |
τὰ
καρχήσια.
Ἔθος
γὰρ
ἦν
|
τοῖς |
ἀρχαίοις
ἐπὶ
τῶν
τραπεζῶν
κεκραμένα |
[11, 492] |
ὀφθαλμοῖσιν)
Τὸ
ὁρώμενον
οὖν
ἐν
|
τοῖς |
ἄστροις
καὶ
ἐν
τῇ
φαινομένῃ |
[11, 468] |
τὴν
φιάλην.
Φιλήμων
δ´
ἐν
|
τοῖς |
Ἀττικοῖς
Ὀνόμασιν
ἢ
Γλώτταις
προθεὶς |
[11, 494] |
(Ταῦτ´
οὐχ
ὑπ´
ἄλλων,
ἀλλὰ
|
τοῖς |
αὑτοῦ
πτεροῖς»
κατὰ
τὸν
θαυμάσιον |
[11, 487] |
ὄψει,
φησί,
τὴν
κοτταβικὴν
ἐν
|
τοῖς |
ἀχύροισι
κυλινδομένην,
μάνης
δ´
οὐδὲν |
[11, 494] |
καὶ
τῆς
ἀφελείας
οὕνεκα.
Κἀν
|
τοῖς |
Βαβυλωνίοις
οὖν
τοῖς
Ἀριστοφάνους
ἀκουσόμεθα |
[11, 483] |
ἔν
τε
τοῖς
ἐπινικίοις
καὶ
|
τοῖς |
γάμοις
τῶν
παρθένων,
πίνουσιν
ἐκ |
[11, 460] |
τῶν
γονάτων
καὶ
οὐχὶ
παρὰ
|
τοῖς |
γόνασιν
ἔστησεν.
Ἡμεῖς
οὖν
μὴ |
[11, 476] |
Ἔστι
γοῦν
τοῦτο
εὑρεῖν
ἐν
|
τοῖς |
Δημιοπράτοις
ἀναγεγραμμένον
οὕτως
ἐκ
στήλης |
[11, 507] |
διαγράφω.
(Περὶ
δὲ
τῶν
ἐν
|
τοῖς |
διαλόγοις
αὐτοῦ
κεκλεμμένων
τί
ἂν |
[11, 464] |
τούτων
ὁ
Φιλόχορος
οὑτωσί·
Ἀθηναῖοι
|
τοῖς |
Διονυσιακοῖς
ἀγῶσι
τὸ
μὲν
πρῶτον |
[11, 461] |
μεγάλα
τῶν
ἐκπωμάτων
ἐπιχώρια
γέγονε
|
τοῖς |
δυνάσταις.
Οὐ
γὰρ
παλαιὸν
οὐδὲ |
[11, 461] |
οὐδὲ
τοῦτό
γέ
ἐστι
παρὰ
|
τοῖς |
Ἕλλησιν,
ἀλλὰ
νεωστὶ
εὑρέθη
πεμφθὲν |
[11, 499] |
μέτρου
λέγουσιν
εἶναι
ὄνομα
παρὰ
|
τοῖς |
Ἕλλησιν,
ὡς
χοὸς
καὶ
κοτύλης. |
[11, 499] |
γαυλοί
τε
σκαφίδες
τε
τετυγμένα,
|
τοῖς |
ἐνάμελγεν.
Εἰ
μὴ
σκύφος
οἷον |
[11, 468] |
ἐν
μεγάροισιν
ἐμοῖσι
κείαται.
Κἀν
|
τοῖς |
ἑξῆς
δέ
φησι·
Καὶ
χρύσεια |
[11, 472] |
δ´
ἐστὶ
τὸ
καρχήσιον
ἐν
|
τοῖς |
ἑξῆς
λεχθήσεται.
Καλεῖται
δέ
τις |
[11, 503] |
ψυκτῆρά
τ´
οἴνου
μεθύσκεται,
ἐν
|
τοῖς |
ἑξῆς
ποιεῖ
αὐτὸν
λέγοντα·
(Ἔσται |
[11, 483] |
κατὰ
τὰς
ἑορτάς,
ἔν
τε
|
τοῖς |
ἐπινικίοις
καὶ
τοῖς
γάμοις
τῶν |
[11, 466] |
Πρίαμος
δὲ
τὸν
υἱὸν
λυτρούμενος
|
τοῖς |
ἐπισημοτάτοις
κειμηλίοις
καὶ
δέπας
δίδωσι |
[11, 463] |
συμμεμιγμένον
θαλίαισι
νέκταρ
οἰνοχοοῦσα»
τούτοις
|
τοῖς |
ἑταίροις
ἐμοῖς
τε
καὶ
σοῖς. |
[11, 466] |
τὸν
τύραννον
ἐκπώματα
χρυσᾶ
ἐπιδεικνύντα
|
τοῖς |
ἑταίροις
φάσκειν,
ἐξ
ὧν
ἐκεράμευσε |
[11, 508] |
γράφειν
καὶ
μὴ
ταὐτὰ
ποιεῖν
|
τοῖς |
εὐχομένοις,
ἀλλὰ
τοῖς
τῶν
ἐνδεχομένων |
[11, 489] |
τὸ
τοὺς
ἀστέρας
περιφερεῖς
εἶναι
|
τοῖς |
ἥλοις
ὁμοίως
καὶ
ὥσπερ
ἐμπεπηγέναι |
[11, 461] |
εὐμέγεθες
εἰργασμένον
πλὴν
τῶν
ἐπὶ
|
τοῖς |
ἡρωικοῖς.
Τὸ
γὰρ
ῥυτὸν
ὀνομαζόμενον |
[11, 497] |
τὸ
ῥυτόν
φησιν
ὀνομαζόμενον
ποτήριον
|
τοῖς |
ἥρωσι
μόνοις
ἀποδίδοσθαι.
Δωρόθεος
δ´ |
[11, 461] |
Τὸ
γὰρ
ῥυτὸν
ὀνομαζόμενον
μόνοις
|
τοῖς |
ἥρωσιν
ἀπεδίδοσαν.
Ὃ
καὶ
δόξει |
[11, 503] |
ἀλσώδεις
καὶ
συσκίους
τόπους
τοὺς
|
τοῖς |
θεοῖς
ἀνειμένους,
ἐν
οἷς
ἔστιν |
[11, 482] |
ὁσάκις
ἐπί
τι
πληρώσαιεν,
ἀποσπείσαντες
|
τοῖς |
θεοῖς
ἐκ
τῆς
φιάλης
ᾠνοχόουν |
[11, 489] |
κατεσκευάσαντο
καὶ
τοὺς
τρίποδας
τοὺς
|
τοῖς |
θεοῖς
καθαγιζομένους,
(φθόεις
κυκλοτερεῖς
καὶ |
[11, 482] |
οὐδὲ
κοτύλῃ.
(Κρατῆρα
γὰρ
ἵστασαν
|
τοῖς |
θεοῖς,
οὐκ
ἀργυροῦν
οὐδὲ
λιθοκόλλητον, |
[11, 503] |
ἐν
Διπλασίοις·
Τί
οὖν
ἐνέσται
|
τοῖς |
θεοῖσιν;
{Β.
Οὐδὲ
ἕν,
(ἂν |
[11, 495] |
Φοῖνιξ
δ´
ὁ
Κολοφώνιος
ἐν
|
τοῖς |
Ἰάμβοις
ἐπὶ
φιάλης
τίθησι
τὴν |
[11, 461] |
χλευάζων
Ἕρμιππος
ὁ
κωμῳδιοποιὸς
ἐν
|
τοῖς |
Ἰάμβοις
φησίν·
Εἰς
τὸ
Κυλικράνων |
[11, 486] |
Θυατειρηνός
ᾧ
τὸ
ἔλαιον
ἐπισπένδουσι
|
τοῖς |
ἱεροῖς,
σπονδεῖον
δὲ
ᾧ
τὸν |
[11, 467] |
ἐν
αʹ
περὶ
τῶν
παρὰ
|
τοῖς |
ἱστορικοῖς
Λέξεων
ζητουμένων
φησί·
Γυάλας |
[11, 506] |
γοῦν
Καρύστιος
ὁ
Περγαμηνὸς
ἐν
|
τοῖς |
Ἱστορικοῖς
Ὑπομνήμασιν
οὕτως·
Σπεύσιππος
πυνθανόμενος |
[11, 466] |
δὲ
αὐτοῖς
παῖδας
ἁρπάζειν·
καὶ
|
τοῖς |
καλοῖς
παρ´
αὐτοῖς
ἄδοξόν
ἐστιν |
[11, 476] |
θηρικλείου.
~(ΚΕΡΑΣ.
Τοὺς
πρώτους
λέγεται
|
τοῖς |
κέρασι
τῶν
βοῶν
πίνειν·
ἀφ´ |
[11, 476] |
τοὺς
Περραιβοὺς
παρίστησιν
ἀντὶ
ποτηρίων
|
τοῖς |
κέρασι
χρωμένους
διὰ
τούτων·
Ἀργυρηλάτοις
|
[11, 476] |
καὶ
ταυρόμορφος
ἵδρυται.
Ὅτι
δὲ
|
τοῖς |
κέρασιν
ἔπινον
δῆλον
ἐκ
τοῦ |
[11, 488] |
θέσιν.
Ἐξοχὴ
δ´
ἦν
ὀλίγη
|
τοῖς |
κολαπτῆρσιν
ἐπηρμένη
καὶ
οἱονεὶ
κεφαλίδας |
[11, 509] |
ταῦτα
πιστευθεὶς
εἶναι
χρηστὸς
παρὰ
|
τοῖς |
Κυζικηνοῖς,
μικρὸν
ἐπισχὼν
χρόνον
ἐπέθετο |
[11, 484] |
μηδὲ
ἄκρατον
μηδὲ
τραγηματίζεσθαι
ἐν
|
τοῖς |
κωθωνισμοῖς.
Ὅταν
δ´
ἱκανῶς
ἔχῃς |
[11, 466] |
Ὁ
δὲ
παρὰ
Σοφοκλεῖ
(ἐν
|
τοῖς |
Λαρισαίοις
Ἀκρίσιος
καὶ
αὐτὸς
ἐκπώματα |
[11, 508] |
οἷς
καὶ
περὶ
τῶν
ἐν
|
τοῖς |
μαθήμασι
διεξέρχεται
καὶ
περὶ
τῶν |
[11, 466] |
ζῷόν
τι.
ΒΡΟΜΙΑΔΕΣ,
ἔκπωμα
ὅμοιον
|
τοῖς |
μακροτέροις
τῶν
σκύφων.
(ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟΝ
ΕΚΠΩΜΑ |
[11, 481] |
Τυραννίδι
διὰ
τούτων·
Εἶτ´
ἐκεραμεύσαντο
|
τοῖς |
μὲν
ἀνδράσιν
ποτήρια
πλατέα,
τοίχους |
[11, 476] |
οὕτως·
(Ἐπεὶ
δὲ
Ξενοφῶν
σὺν
|
τοῖς |
μετ´
αὐτοῦ
εἰσῆλθε
πρὸς
τὸν |
[11, 466] |
Εὖτε
τὴν
ἀπ´
ἀγκύλης
ἵησι
|
τοῖς |
νεανίαις,
λευκὸν
ἀντείνουσα
πῆχυν.
Ἐντεῦθεν |
[11, 508] |
Πλάτωνος
καὶ
Σόλωνος,
τῶν
μὲν
|
τοῖς |
νόμοις
ἐμμένειν
τοὺς
πολίτας,
(τῶν |
[11, 500] |
προσφέρεσθαι,
ἀποκλάσαντες
ἀπ´
αὐτῶν
ἐν
|
τοῖς |
ξυλίνοις
ποτηρίοις,
οὓς
καλοῦσι
ταβαίτας, |
[11, 465] |
καὶ
ἀποθνῄσκων
οὐκ
ὤκνησεν
ὑποθέσθαι
|
τοῖς |
οἰκείοις
ἐπιγράψαι
αὐτοῦ
τῷ
μνήματι |
[11, 470] |
Αἰγυπτιακοῖς
οὕτως
γράφει·
Αἰγυπτίων
ἐν
|
τοῖς |
οἴκοις
κεῖται
φιάλη
χαλκῆ
καὶ |
[11, 484] |
μάλιστα.
Κατανίζεται
γὰρ
τὸ
σῶμα
|
τοῖς |
οἴνοις·
ὑγρὸν
γὰρ
καὶ
θερμὸν |
[11, 492] |
δὲ
καὶ
τῷ
ἀριθμῷ
καὶ
|
τοῖς |
ὀνόμασιν
ἑπτά.
(Πρὸς
δὲ
τοὺς |
[11, 503] |
τὸ
ποτήριον,
φησὶ
Τρύφων
ἐν
|
τοῖς |
Ὀνοματικοῖς,
τὸ
ἐπὶ
τῷ
σκολίῳ |
[11, 462] |
τῶν
προτέρων,
ἢ
στάσιας
σφεδανάς,
|
τοῖς |
οὐδὲν
χρηστὸν
ἔνεστι,
~(θεῶν
δὲ |
[11, 508] |
ἔοικεν
οὖν
ὁ
Πλάτων
οὐ
|
τοῖς |
οὖσιν
ἀνθρώποις
γράψαι
τοὺς
νόμους, |
[11, 502] |
ἐν
Νόμοις·
Χρυσίδι
σπένδων
γέγραφε
|
τοῖς |
ὄφεσι
πιεῖν
διδούς·
καὶ
Ἕρμιππος |
[11, 466] |
ἐν
τῇ
προέσει.
Ἦν
γὰρ
|
τοῖς |
παλαιοῖς
πεφροντισμένον
καλῶς
καὶ
εὐσχημόνως |
[11, 495] |
ἦν
τοῦ
ἀγγείου
πρότερον
μὲν
|
(τοῖς |
Παναθηναικοῖς
ἐοικώς,
ἡνίκα
ἐκαλεῖτο
πελίκη, |
[11, 469] |
τὴν
ἐλαφρότητα
τῶν
ποτηρίων
καὶ
|
τοῖς |
πένησι
τοῦ
καλλωπισμοῦ
τούτου
μεταδιδόντων. |
[11, 472] |
διαφέρει
σαφῶς
παρίστησι
Καλλίξεινος
ἐν
|
τοῖς |
(περὶ
Ἀλεξανδρείας
φάσκων
τινὰς
ἔχοντας |
[11, 474] |
(ΚΑΡΧΗΣΙΟΝ.
Καλλίξεινος
ὁ
Ῥόδιος
ἐν
|
τοῖς |
περὶ
Ἀλεξανδρείας
φησὶν
ὅτι
ποτήριόν |
[11, 471] |
λαβὼν
ἐπανῆκεν.
Ἀδαῖος
δ´
ἐν
|
τοῖς |
περὶ
Διαθέσεως
τὸ
αὐτὸ
ὑπολαμβάνει |
[11, 505] |
Μένωνος,
ὅτι
αὐτὸς
αἴτιος
ἐγένετο
|
(τοῖς |
περὶ
Κλέαρχον
τῆς
ἀπωλείας
τῆς |
[11, 501] |
Ὁ
δὲ
Μυρλεανὸς
Ἀσκληπιάδης
ἐν
|
τοῖς |
περὶ
Κρατίνου
βαλανειόμφαλοι,
φησίν,
λέγονται, |
[11, 472] |
Ἀγαθῆς
Τύχης.
ΙΣΘΜΙΟΝ.
Πάμφιλος
ἐν
|
τοῖς |
περὶ
Ὀνομάτων
Κυπρίους
τὸ
ποτήριον |
[11, 461] |
περιέργους
καὶ
παντοίας.
Ἐν
δὲ
|
τοῖς |
περὶ
τὴν
Ἑλλάδα
τόποις
οὔτ´ |
[11, 477] |
Διονύσιος
δ´
ὁ
Σάμιος
ἐν
|
τοῖς |
περὶ
τοῦ
Κύκλου
(τὸ
Ὁμηρικὸν |
[11, 466] |
τοῖς
σπένδειν
βουλομένοις
εἴτε
καὶ
|
τοῖς |
πίνειν,
ἢ
ὅτι
δύο
ὦπας |
[11, 464] |
περὶ
ἀγαθῶν
καὶ
κακῶν
Πραγματείᾳ
|
τοῖς |
πλείστοις
προσάπτειν.
Καλεῖσθαι
γοῦν
τὴν |
[11, 469] |
Ἀθήνησι
θηρικλείους,
Ἀθηναίων
μὲν
αὐτὰς
|
τοῖς |
πλουσίοις
διὰ
τὰ
βάρη
χαλκευσαμένων |
[11, 509] |
φησίν,
χρήματα
καὶ
σῖτον
ἐπιδοὺς
|
τοῖς |
πολίταις
καὶ
διὰ
ταῦτα
πιστευθεὶς |
[11, 466] |
τε
τὴν
ψυχὴν
ἡ
ἐν
|
τοῖς |
πότοις
διατριβή,
ἀναζωπυροῦσα
καὶ
ἀνεγείρουσα |
[11, 506] |
ἐξ
ἑτοίμου
δυνάμεως
ὑπαρχούσης
ἐπέπεσε
|
τοῖς |
πράγμασι.
Τοῦτο
δ´
εἴπερ
οὕτως |
[11, 467] |
ὅταν
συζευγνυμένου
τοῦ
ἰῶτα.
Κἀν
|
τοῖς |
προκειμένοις
οὖν
οἱ
Σάτυροι
τοῦ |
[11, 474] |
ἐκυβέρνα
Θούριος.
Πολέμων
δ´
ἐν
|
τοῖς |
πρὸς
Ἀντίγονον
περὶ
Ζωγράφων
φησίν· |
[11, 501] |
ἐν
ταῖς
γυναικείαις
πυέλοις,
ὅθεν
|
τοῖς |
σκαφίοις
ἀρύουσιν.
Τίμαρχος
δ´
ἐν |
[11, 495] |
δ´
ἐν
τρίτῳ
περὶ
Πινδάρου
|
τοῖς |
Σκίροις
φησὶν
Ἀθήναζε
ἀγῶνα
ἐπιτελεῖσθαι |
[11, 466] |
δέπας
ἤτοι
ὅτι
δίδοται
πᾶσι
|
τοῖς |
σπένδειν
βουλομένοις
εἴτε
καὶ
τοῖς |
[11, 498] |
(Ἀμφιτρύων
δὲ
τὴν
λείην
δασάμενος
|
τοῖς |
συμμάχοις
καὶ
τὸν
σκύπφον
ἔχων |
[11, 494] |
ὃ
καλοῦσιν
οἰνιστηρίαν,
καὶ
σπείσαντες
|
τοῖς |
συνελθοῦσι
διδόασι
πιεῖν.
ΟΛΛΙΞ.
Πάμφιλος |
[11, 507] |
ἐφωράθη·
καὶ
τὸ
καθόλου
πᾶσι
|
τοῖς |
Σωκράτους
μαθηταῖς
ἐπεφύκει
μητρυιᾶς
ἔχων |
[11, 509] |
τῶν
πολιτῶν
ἐξήλασεν,
ἀλλὰ
καὶ
|
τοῖς |
τούτων
δούλοις
τὰ
χρήματα
τῶν |
[11, 508] |
ταὐτὰ
ποιεῖν
τοῖς
εὐχομένοις,
ἀλλὰ
|
τοῖς |
τῶν
ἐνδεχομένων
ἀντεχομένοις.
(Χωρὶς
τοίνυν |
[11, 468] |
οἷον
δακτύλων,
ἢ
ἐπεὶ
περιείληπται
|
τοῖς |
τῶν
πινόντων
δακτύλοις.
Τινὲς
δὲ |
[11, 465] |
Ὁ
δὲ
Οἰδίπους
(δι´
ἐκπώματα)
|
τοῖς |
υἱοῖς
κατηράσατο,
ὡς
ὁ
τὴν |
[11, 508] |
ἀνθρώποις
γράψαι
τοὺς
νόμους,
ἀλλὰ
|
τοῖς |
ὑπ´
αὐτοῦ
διαπλαττομένοις,
ὥστε
καὶ |
[11, 466] |
μελισσῶν
ἡδὺ
μὲν
ὄρθρου
καταβαυκαλίσαι
|
τοῖς |
ὑπὸ
πολλῆς
κραιπαλοβόσκου
δίψης
κατόχοις. |
[11, 507] |
(Ἡγήσανδρος
δὲ
ὁ
Δελφὸς
ἐν
|
τοῖς |
Ὑπομνήμασι
περὶ
τῆς
πρὸς
πάντας |
[11, 482] |
νῦν
παρ´
ὑμῖν
ποιοῦσιν
ἐν
|
τοῖς |
φιδιτίοις.
Εἰ
δέ
ποτε
πλεῖον |
[11, 504] |
γαμβρῷ
προπίνων»
ἀλλὰ
καὶ
πᾶσι
|
τοῖς |
φιλτάτοις
ἔδωκε
τῷ
παιδὶ
περισοβεῖν |
[11, 500] |
καλουμένου
διαλεγόμενος
γράφει
οὕτως·
Σὺν
|
τοῖς |
φύλλοις
δρέποντες
συντιθέασιν
εἰς
παλάθης |
[11, 464] |
ᾠνοχοεῖτο
καὶ
τραγήματα
παρεφέρετο,
καὶ
|
τοῖς |
χοροῖς
εἰσιοῦσιν
ἐνέχεον
πίνειν
καὶ |
[11, 470] |
οὗ
καὶ
τοὔνομα
ἔχει,
γεγονὼς
|
τοῖς |
χρόνοις
κατὰ
τὸν
κωμικὸν
Ἀριστοφάνη. |
[11, 475] |
Χάρων
δ´
ὁ
Λαμψακηνὸς
ἐν
|
τοῖς |
Ὥροις
παρὰ
(Λακεδαιμονίοις
φησὶν
ἔτι |