Alphabétiquement     [«   »]
δύνουσι 2
δύνωνται 1
Δύο 1
δύο 41
δυοῖν 1
δυσθυμίαν 1
δύσιν 2
Fréquences     [«    »]
39 δέ
37
40 ὑπὸ
41 δύο
41 παρὰ
43 αὐτοῦ
43 οὐ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Athénée de Naucratis, les Deipnosophistes (ou Le Banquet des sages), livre XI

δύο


Livre, pages
[11, 492]   πυθμένες ἦσαν, ἀκουστέον οὐ πυθμένας  δύο,   ἀλλ´ οὐδὲ κατὰ διαίρεσιν ἀναγνωστέον,
[11, 501]   ὕδωρ. Τὴν δ´ ἀμφίθετον πότερα  δύο   βάσεις ἔχειν δεῖ νομίζειν ἐξ
[11, 502]   ἀνήρ. Τοῖς παισί τ´ εἶπα  (δύο   γὰρ ἦγον οἴκοθεν) τἀκπώματ´ εἰς
[11, 493]   μόνων Μαχάονος καὶ Νέστορος ἔθηκε,  δύο   γὰρ οὗτοι πίνουσιν, ἀλλ´ εἶπεν
[11, 487]   πελειάδες ἀμφὶς ἕκαστον χρύσειαι νεμέθοντο  δύο   δ´ ὑπὸ πυθμένες ἦσαν. ~(Ἄλλος
[11, 488]   πυθμένων ζητούμενον, πῶς λέγεται τὸ  δύο   δ´ ὑπὸ πυθμένες ἦσαν, διαλύουσιν
[11, 492]   μὲν ἦσαν ἐπὶ τῶν ὤτων,  δύο   δὲ ὑποπυθμένες, τουτέστιν ὑπὸ τῷ
[11, 496]   τὰ μὲν δέκ´ ἀργυρᾶ ἦν,  δύο   δὲ χρυσᾶ, γρύψ, τὸ δ´
[11, 502]   δ´ ἦν ἀργυροῦς, (τἀκπώματα) ἦγεν  δύο   δραχμάς, κυμβίον δὲ τέτταρας, ~(ψυκτηρίδιον
[11, 480]   κύλιξ ἀργυρᾶ, οἰνοχόη χρυσῆ, κέρατα  δύο.   Ἐν δὲ τῷ ναῷ τῆς
[11, 486]   χρέως λέγων οὕτως· Φιάλας Λυκιουργεῖς  δύο.   (Ἐν δὲ τῷ πρὸς Τιμόθεον
[11, 486]   χρημάτων καὶ ἄλλας φιάλας Λυκιουργεῖς  δύο.   Ἡρόδοτος δ´ ἐν ζʹ Προβόλους
[11, 479]   πιεῖν ὕδωρ διπλάσιον χλιαρόν, ἡμίνας  δύο.   Καὶ Σώφρων Κατάστρεψον, τέκνον, τὰν
[11, 488]   καὶ τἄλλα ποτήρια, ἄλλα δὲ  δύο   κατὰ τὸ κύρτωμα μέσον ἐξ
[11, 478]   ὀκτὼ μῆνας κοτύλην ὕδατος καὶ  δύο   κοτύλας σίτου. Ἀριστοφάνης Προάγωνι·
[11, 486]   Ἡρόδοτος δ´ ἐν ζʹ Προβόλους  δύο   Λυκιουργίδας ἡμιεργέας, ὅτι ἀκόντιά ἐστι
[11, 486]   ἐν τῇ ἑβδόμῃ φησί· Προβόλους  δύο   Λυκοεργέας. Μήποτ´ οὖν καὶ παρὰ
[11, 500]   Ἀλλ´ εἰσὶ φιάλαι πέντε, τραγέλαφοι  δύο.   Μένανδρος δ´ ἐν Ἁλιεῖ φησι·
[11, 491]   τὸ κατ´ ἀριθμὸν εἶδος, τὸ  δύο,   οἷον· Δοιοὺς δὲ τρίποδας, δέκα
[11, 494]   ἐπὶ τὴν δίκην ἀπελθόντα ὀξυβάφω  δύο.   Οὐ γὰρ ἄλλο τι ἡγητέον
[11, 481]   ἔδωκ´. Ἔγχεε κέρναις ἕνα καὶ  δύο   πλέαις κὰκ κεφαλᾶς. Καὶ ἐν
[11, 496]   αὐτοῦ προσαγορεύουσι (Πλημοχόας· ἐν  δύο   πλημοχόας πληρώσαντες τὴν μὲν πρὸς
[11, 488]   ὤτων; πῶς δὲ καὶ λέγει  δύο   πυθμένας εἶναι τοῦ ποτηρίου; (ἰδίως
[11, 503]   περὶ τῆς Νεστορίδος φησὶν ὅτι  δύο   πυθμένας ἔχει, ἕνα μὲν τὸν
[11, 489]   μήκους· ταῦτα δ´ εἶναι τοὺς  δύο   πυθμένας. Ὁποῖόν τι καὶ νῦν
[11, 489]   εἶναι τοιοῦτον. Δύναται δὲ καὶ  δύο   πυθμένας ὑποτίθεσθαι, τὸν μὲν οἷον
[11, 491]   μὲν ἑκάτερον τῶν ὤτων εἰς  δύο   σχίσεις, τούτων δ´ αὖ συνάφεια
[11, 493]   ἂν ἕτερος. (Τοῦτο γὰρ ἐπὶ  δύο   τάσσεσθαι πέφυκεν, ὡς καὶ ἐπὶ
[11, 502]   ἴσῳ κεκραμένον, (καὶ τῆς Ὁμονοίας  δύο,   τί νῦν μὴ κωμάσω ἄνευ
[11, 491]   ποτηρίῳ, καθ´ ἕκαστον τῶν ὤτων  δύο   ὑποθετέον εἴτε βούλεταί τις ὀρνιθοφυεῖς
[11, 489]   περιστεράς· ὡσπερεὶ δέ τινα ῥοπάλια  δύο   ὑποκεῖσθαι τῷ ποτηρίῳ πλάγια διὰ
[11, 496]   οὕτως· Κρατῆρε μὲν πρώτιστον ἀργυρὼ  δύο,   φιάλας δὲ πεντήκοντα, δέκα δὲ
[11, 497]   Ἐλέφαντας περιάγει (ῥυτόν) {Α. Χωροῦν  δύο   χόας. {Β. (Ὃν) οὐδ´ ἂν
[11, 466]   Ἀλλ´ ἴσον ἴσῳ μάλιστ´ ἀκράτου  δύο   χοᾶς πίνους´ ἀπ´ ἀγκύλης, ἐπονομάζους´
[11, 502]   δὲ θηρικλείους ἔλαβεν ἕξ, ιτάτους  δύο   ψυκτῆρας. (Μένανδρος δ´ ἐν τῷ
[11, 466]   καὶ τοῖς πίνειν, ὅτι  δύο   ὦπας εἶχε· ταῦτα δὲ ἂν
[11, 488]   ἐστι τὴν ἰδέαν· τινὰ δὲ  δύο,   ὥσπερ τὰ ᾠοσκύφια καὶ τὰ
[11, 488]   οὕτως διορίζονται, ὅτι εἶχεν μὲν  δύο   ὦτα ἄνω, καθότι καὶ τἄλλα
[11, 466]   αὐτῷ τὸ ὑγρόν. Ὅτι δὲ  δύο   ὦτα εἶχε δῆλον· Ἦτοι
[11, 488]   ἐν τῷ περὶ τῆς Νεστορίδος  δύο   ὦτα ἔχειν. Πελειάδας δὲ πῶς
[11, 501]   τι (καὶ) ἐκπέταλον λεβητῶδες, ἴσως  δύο   ὦτα ἔχον ἐξ ἀμφοτέρων τῶν




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philipe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 10/01/2008