Livre, pages
[11, 489]	ὄρνιθας, ἅς τινες ὑπονοοῦσι περιστερὰς	εἶναι,	ἁμαρτάνοντες. Ἕτερον γὰρ εἶναί φησιν
[11, 480]	καὶ βάπτονται εἰς τὸ δοκεῖν	εἶναι	ἀργυραῖ. Ἐπαινοῦνται δὲ καὶ αἱ
[11, 462]	(ἐκτὸς τοῦ τείχους ἐσχάραν τινὰ	εἶναι,	ἀφ´ ἧς, φησί, τὴν κύλικα
[11, 465]	τῶν τοῦ Ἡλίου ἵππων φησὶν	εἶναι	Βακχίου φιλανθέμου Αἴθοπα πεπαίνοντ´ ὀρχάτους
[11, 478]	κοτύλῳ. Πάμφιλος δὲ ποτηρίου φησὶν	εἶναι	γένος, ἴδιον δ´ εἶναι Διονύσου.
[11, 467]	Δεινιάδα. Σέλευκος δ´ εἰπὼν ἐκπώματος	εἶναι	γένος τὸν δεῖνον παρατίθεται Στράττιδος
[11, 494]	ὁ μὲν οἶνος ὄξος αὑτὸν	εἶναι	γνήσιον, (τὸ δ´ ὄξος οἶνον
[11, 478]	Ταραντίνοις ἐπιπολάζειν φησὶ τὸ ἔκπωμα,	εἶναι	δ´ αὐτὸ λουτηρίῳ ἐοικὸς βαθεῖ.
[11, 506]	τῶν Ἀθηναίων δῆμον εὐπρόσωπον μὲν	εἶναι,	δεῖν δ´ αὐτὸν ἀποδύσαντας θεωρεῖν·
[11, 497]	φησιν τὰ ῥυτὰ κέρασιν ὅμοια	εἶναι,	διατετρημένα δ´ εἶναι, ἐξ ὧν
[11, 489]	τὴν ἰδέαν τοῦ σχήματος ἀφομοιοῦν	εἶναι	δίκαιον ἐνόμιζον. Διὸ τὴν τράπεζαν
[11, 478]	φησὶν εἶναι γένος, ἴδιον δ´	εἶναι	Διονύσου. Πολέμων δ´ ἐν τῷ
[11, 479]	πρὸς τὸ πρᾶγμα χρήσιμαι μάλιστ´	εἶναι	δοκοῦσαι κατεσκευάζοντο, καλούμεναι κοτταβίδες. Πρὸς
[11, 478]	λουτηρίῳ βαθεῖ, ποτηρίου δὲ εἶδος	εἶναι.	Δύνασθαι δὲ καὶ τὸν παρὰ
[11, 461]	τὸ μέγα ποτήριον φρέαρ ἀργυροῦν	εἶναι.	Ἐν τούτοις ἀγνοεῖν ἔοικεν ὁ
[11, 497]	κέρασιν ὅμοια εἶναι, διατετρημένα δ´	εἶναι,	ἐξ ὧν κρουνιζόντων λεπτῶς κάτωθεν
[11, 485]	Λέξεων κεραμεοῦν ἀγγεῖόν φησιν αὐτὸ	εἶναι,	ἐοικὸς ταῖς λεγομέναις πτωματίσιν, ἐκπεταλώτερον
[11, 490]	ὅτι τὸ τρήρωνες μόνον ἐδέξαντο	εἶναι	ἐπίθετον πελειάδων, ἐπεὶ διὰ τὴν
[11, 468]	ἀπύρωτον ἔθηκεν. (Ἔδοξε γὰρ ἔκπωμα	εἶναι·	ἐστὶ δὲ χαλκίον ἐκπέταλον λεβητῶδες,
[11, 466]	ἤτοι ἀπὸ τοῦ ἄγαν λεῖον	εἶναι	ἢ ὅτι ἁλίζεται ἐν αὐτῷ
[11, 494]	Οὐ γὰρ ἄλλο τι ἡγητέον	εἶναι	ἢ ὅτι ἐκπώματα ᾔτουν. Καὶ
[11, 505]	Φαῖδρον οὐ μόνον κατὰ Σωκράτην	εἶναι,	ἦ πού γε καὶ ἐρώμενον
[11, 466]	τὴν ἀμφὶ ἀντὶ τῆς περὶ	εἶναι,	ἵν´ ᾖ περίποτον, τὸ πανταχόθεν
[11, 467]	λέγειν παρῃτοῦντο διὰ τὸ σκληρόστομον	εἶναι	καὶ ἀνεπιτήδειον αὐλῷ· (τὸ δὲ
[11, 475]	ποιμενικὸν ἀγγεῖον μελιτηρὸν τὴν κελέβην	εἶναι.	Καὶ γὰρ Ἀντίμαχος ὁ Κολοφώνιος
[11, 471]	Διαθέσεως τὸ αὐτὸ ὑπολαμβάνει θηρίκλειον	εἶναι	καὶ καρχήσιον. ~Ὅτι δὲ διαφέρει
[11, 507]	πρόποσιν. Ἐδόκει γὰρ Πλάτων φθονερὸς	εἶναι	καὶ κατὰ τὸ ἦθος οὐδαμῶς
[11, 477]	Δίδυμος δέ φησι ποτηρίου εἶδος	εἶναι,	(καὶ τάχ´ ἂν εἴη τὰ
[11, 505]	μὲν ἄλλα στρατηγὸν αὐτὸν ἀγαθὸν	εἶναι	καὶ φιλόπονον, παιδείας δ´ ὀρθῆς
[11, 481]	τοῦ Κύκλου) τὸ αὐτὸ οἴεται	εἶναι	κισσύβιον καὶ κυμβίον. Φησὶ γὰρ
[11, 485]	Ἀριστοφάνης δὲ καὶ Ἀπολλόδωρος γένος	εἶναι	κύλικος. Φερεκράτης Κραπατάλλοις· Τῶν θεατῶν
[11, 506]	γὰρ δεύτερος ὑπό τινων Ξενοφῶντος	εἶναι	λέγεται, ὡς καὶ ἡ Ἀλκυὼν
[11, 504]	κελεύσας, τὸ κύκλῳ πίνειν τοῦτ´	εἶναι	λέγων, παρατιθέμενος Μενάνδρου ἐκ Περινθίας·
[11, 505]	Θρασύμαχον τὸν Χαλκηδόνιον σοφιστὴν ὅμοιον	εἶναι	λέγων τῷ ὀνόματι, (ἔτι δ´
[11, 505]	καλουμένους Σώφρονος μίμους μὴ φῶμεν	εἶναι	λόγους καὶ μιμήσεις ἢ τοὺς
[11, 463]	φράσαι· ἔγνωκα γοῦν οὕτως ἐπισκοπούμενος	εἶναι	μανιώδη πάντα τἀνθρώπων ὅλως, ἀποδημίας
[11, 469]	διέπλευσεν (ὁ Ἡρακλῆς τὸν Ὠκεανὸν	εἶναι	μέν φησιν Ἡλίου, λαβεῖν δ´
[11, 475]	(ποτήριον) θερμοποτίδα καλούμενον τὴν κελέβην	εἶναι.	Νίκανδρος δ´ ὁ Κολοφώνιος ἐν
[11, 460]	Ἀχαικῶν. ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Β' (Ἄξιον δὲ	εἶναι	νομίζω ζητῆσαι ὑμᾶς πρὸ τοῦ
[11, 499]	εἴρηκε. (Λάγυνον δὲ μέτρου λέγουσιν	εἶναι	ὄνομα παρὰ τοῖς Ἕλλησιν, ὡς
[11, 478]	κοτύλην. Ὃν κύλικα μὲν οὐκ	εἶναι,	οὐ γὰρ ἔχειν ὦτα, παραπλήσιον
[11, 497]	πέμπτῳ Ἀττικῆς Διαλέκτου ἔκπωμά φησιν	εἶναι	οὕτως καλούμενον. Ἐστὶ δὲ Περσικόν.
[11, 489]	τὸν Διονύσιον διάταξίν φησιν σκύφον	εἶναι	παρακειμένως ἔχοντα τὰ ὦτα, καθάπερ
[11, 502]	χυτρίδων ἐπιχωρίων τὸ λοιπὸν αὐτόθι	εἶναι	πίνειν. Καὶ Μελέαγρος δ´ ὁ
[11, 490]	πολλοὶ νομίζοντες τὰς πελειάδας ὄρνεις	εἶναι	πρῶτον μὲν ἐκ τοῦ ποιητικοῦ
[11, 488]	τούτοις ὅμοια· ἕνα μὲν γὰρ	εἶναι	πυθμένα τὸν κατὰ τὸ κύτος
[11, 483]	ποτηρίου γένος, ἀπὸ τοῦ κυφὸν	εἶναι.	Σιμάριστος δὲ τὸ δίωτον ποτήριον
[11, 489]	τοῖς ἀνθρώποις, πειθόμενοι τὸν κόσμον	εἶναι	σφαιροειδῆ, λαμβάνοντες ἔκ τε τοῦ
[11, 482]	τῶν ὤτων, διὰ τὸ τοιαῦτα	εἶναι	τῇ κατασκευῇ. Φησὶ γὰρ καὶ
[11, 466]	τὸ μὲν κύπελλόν φησι φιάλην	εἶναι,	τὸ δ´ ἀμφικύπελλον ὑπερφίαλον, τὸ
[11, 466]	ὁ Μυρλεανός· Δοκεῖ μοι φιαλῶδες	εἶναι	τὸ δέπας· σπένδουσι γὰρ ἐν
[11, 466]	περικεκυρτῶσθαι τὰ ὠτάρια· κυφὸν γὰρ	εἶναι	τὸ κυρτόν. (Ἀνίκητος δὲ τὸ
[11, 499]	ἐν Πάτραις δέ φασι τοῦτ´	εἶναι	τὸ μέτρον τὴν λάγυνον. Ἀρσενικῶς
[11, 483]	οὖν τὸ μὴ λίαν κατάδηλον	εἶναι	τὸ πόμα· εἶτα ἄμβωνας ὁ
[11, 481]	δὲ Δίδυμος ὁ γραμματικὸς ἐπίμηκες	εἶναι	τὸ ποτήριον καὶ στενὸν τῷ
[11, 500]	μεθύσαι σκυθίσαι φησί· (συγγενὲς γὰρ	εἶναι	τὸ φ> τῷ θ> Ὕστερον
[11, 489]	τοῦ Νέστορος οὖν δέπας φασὶν	εἶναι	τοιοῦτον. Δύναται δὲ καὶ δύο
[11, 489]	διὰ τὸ τοὺς ἀστέρας περιφερεῖς	εἶναι	τοῖς ἥλοις ὁμοίως καὶ ὥσπερ
[11, 507]	οὖν καὶ Πλάτωνος φήσειέν τις	εἶναι	τὸν λόγον, οὐχ ὁρῶ τίν´
[11, 488]	δὲ καὶ λέγει δύο πυθμένας	εἶναι	τοῦ ποτηρίου; (ἰδίως δὲ καὶ
[11, 489]	πλάγια διὰ μήκους· ταῦτα δ´	εἶναι	τοὺς δύο πυθμένας. Ὁποῖόν τι
[11, 464]	καθ´ ἑαυτὸν ἡλικίας οὐκ ἀσίτους	εἶναι	τοὺς θεωροῦντας. ~(Φανόδημος δὲ πρὸς
[11, 492]	Ἀλλ´ ἄλλην ἐνίησι πατὴρ ἐναρίθμιον	εἶναι,	(ὑπὸ τῆς ὀξύτητος τῶν πλαγκτῶν
[11, 506]	τῆς τῶν πατέρων ἀρετῆς ἀναξίους	εἶναι	φάσκων. (Ἃ δὲ περὶ Ἀλκιβιάδου
[11, 507]	νομοθετῆσαι τίς οὐ φήσει πάθος	εἶναι	φιλοδοξίας; δῆλον δ´ ἐστὶ τοῦτο
[11, 501]	ψυχρόν, ὥστε καὶ τὴν φιάλην	εἶναι	χαλκίῳ προσεοικυῖαν ἐκπετάλῳ, δεχομένην ψυχρὸν
[11, 466]	αὐτοῖς αὐτῷ παραβαλλόμενον οὐδὲν διάφορον	εἶναι	χαλκοῦ. ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Δ' (Τιμιώτατον δ´
[11, 509]	πολίταις καὶ διὰ ταῦτα πιστευθεὶς	εἶναι	χρηστὸς παρὰ τοῖς Κυζικηνοῖς, μικρὸν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 10/01/2008