Livre, pages |
[11, 481] |
οἰναγωγούς,
περιφερεῖς,
λεπτάς,
μέσας,
γαστροιίδας,
|
οὐκ |
ἀβούλως,
ἀλλὰ
πόρρωθεν
κατεσκευασμέναι
αὔθ´ |
[11, 507] |
μητρυιᾶς
ἔχων
διάθεσιν.
Διόπερ
Σωκράτης
|
οὐκ |
ἀηδῶς
περὶ
αὐτοῦ
στοχαζόμενος
ἐνύπνιον |
[11, 493] |
δ´
ὁ
γέρων
ἀμογητὶ
ἄειρεν»
|
οὐκ |
ἀκουστέον
ἐπὶ
μόνων
Μαχάονος
καὶ |
[11, 506] |
φησί,
περίβλεπτον
ἀξίωμα
περικείμενος
κάλλους
|
οὐκ |
ἀληθινοῦ.
(Ἐν
δὲ
τῷ
Κίμωνι |
[11, 494] |
εἰς
ὃ
τὰς
λάταγας
ἐγχέουσιν
|
οὐκ |
ἄλλο
τι
ἂν
εἴη
ἢ |
[11, 464] |
καὶ
ὡσαύτως
ἐπὶ
τῶν
ὁμοίων,
|
οὐκ |
ἀλλοτρίως
τῆς
μανίας
κειμένης
ἐπ´ |
[11, 486] |
τοιοῦτον
σχηματισμὸν
ἀπὸ
κυρίων
ὀνομάτων
|
οὐκ |
ἄν
τις
εὕροι
γινόμενον,
ἀλλ´ |
[11, 492] |
ὁρωμένων
ὅμως
ὁ
ἀριθμὸς
αὐτῶν
|
οὐκ |
ἀπόλλυται,
λέγονται
δὲ
καὶ
τῷ |
[11, 482] |
(Κρατῆρα
γὰρ
ἵστασαν
τοῖς
θεοῖς,
|
οὐκ |
ἀργυροῦν
οὐδὲ
λιθοκόλλητον,
ἀλλὰ
γῆς |
[11, 501] |
παρόμοιοι·
εἰς
δὲ
τὸ
εἶδος
|
οὐκ |
ἀρύθμως
παίζονται.
Ἀπίων
δὲ
καὶ |
[11, 464] |
μέχρι
τῆς
καθ´
ἑαυτὸν
ἡλικίας
|
οὐκ |
ἀσίτους
εἶναι
τοὺς
θεωροῦντας.
~(Φανόδημος |
[11, 509] |
ἀνάγκῃ
ληψολιγομίσθῳ
τέχνῃ
(συνών
τις,
|
οὐκ |
ἄσκεπτα
δυνάμενος
λέγειν,
εὖ
μὲν |
[11, 508] |
ἕκαστα.
Ὁ
δὲ
Πλάτων
πῶς;
|
οὐκ |
ἄτοπον
τριῶν
Ἀθηναίων
γενομένων
νομοθετῶν |
[11, 493] |
ὁ
θαυμάσιος
λυτικὸς
Σωσίβιος,
ὃν
|
οὐκ |
ἀχαρίτως
διέπαιξε
διὰ
τὰς
πολυθρυλήτους |
[11, 478] |
καὶ
κοτύλην.
Ὃν
κύλικα
μὲν
|
οὐκ |
εἶναι,
οὐ
γὰρ
ἔχειν
ὦτα, |
[11, 498] |
Ἴων
δ´
ἐν
Ὀμφάλῃ·
Οἶνος
|
οὐκ |
ἔνι
ἐν
τῷ
σκύφει,
τὸ |
[11, 508] |
τὴν
ἑταιρίαν
τοῦ
βασιλέως
ὥστε
|
οὐκ |
ἐξῆν
τοῦ
συσσιτίου
μετασχεῖν,
εἰ |
[11, 493] |
δ´
ὅτι
τὸ
ἄλλος
Ὅμηρος
|
οὐκ |
ἐπὶ
μόνων
Μαχάονος
καὶ
Νέστορος |
[11, 488] |
τοῦτον
τέτταρα
ὦτα.
Τοῦτο
δὲ
|
οὐκ |
ἐπὶ
πάντων,
ἀλλ´
ἐπ´
ἐνίων |
[11, 501] |
ἢ
ψυχρήλατος
ἢ
ἐπὶ
πῦρ
|
οὐκ |
ἐπιτιθεμένη,
καθότι
(καὶ
λέβητα
καλεῖ |
[11, 471] |
μικρὸν
τοὔνομα.
Ἀλλά,
καθάπερ
εἴρηται,
|
οὐκ |
ἔστιν
πιστεῦσαι
τῷ
τυχόντι.
Ἄλλοι |
[11, 503] |
σφοδρότερος.
Οὐκοῦν,
εἰ
φράσαι
τις,
|
οὐκ |
ἔτι
ἔξεστι
κυαθίζειν
γάρ
τὸν |
[11, 498] |
τῷ
σ>
προφέρονται
διὰ
παντός,
|
οὐκ |
εὖ·
ὅτε
γὰρ
ἀρσενικόν
ἐστιν |
[11, 463] |
ἢ
κακῶς
φήσει
με
κρίνειν,
|
οὐκ |
ἔχοιμ´
ἄν
σοι
φράσαι·
ἔγνωκα |
[11, 466] |
Πάμφιλος.
Φιλητᾶς
δὲ
ποτήριον
οὖς
|
οὐκ |
ἔχον.
ΑΡΟΚΛΟΝ
ἡ
φιάλη
παρὰ |
[11, 481] |
μὲν
ἀνδράσιν
ποτήρια
πλατέα,
τοίχους
|
οὐκ |
ἔχοντ´,
ἀλλ´
αὐτὸ
τοὔδαφος
μόνον, |
[11, 495] |
οἶμαι,
ποιῶν
ὅτι
ποτήριον
μὲν
|
οὐκ |
ἦν,
δι´
ἀπορίαν
δὲ
κύλικος |
[11, 499] |
ἥδε
λάγυνος
ἔχει.
Λεπτοτέρης
δ´
|
οὐκ |
οἶδ´
ἐρίφου
κρέα·
πλὴν
ὅ |
[11, 509] |
σχῆμ´
ἀξιόχρεων
ἐπικαθεὶς
βακτηρίᾳ,
ἀλλότριον,
|
οὐκ |
οἰκεῖον,
ὡς
ἐμοὶ
δοκεῖ,
(ἔλεξεν· |
[11, 492] |
ἑπτά.
(Πρὸς
δὲ
τοὺς
λέγοντας
|
οὐκ |
οἰκείως
τῷ
ποτηρίῳ
ἐντετυπῶσθαι
τὰς |
[11, 463] |
πέλας
(οὐδέν´
ἀδικοῦμεν
οὐδέν.
Ἆρ´
|
οὐκ |
οἶσθ´
ὅτι
τὸ
καλούμενον
ζῆν |
[11, 465] |
ἐκ
Φιαλείας,
(ὃς
καὶ
ἀποθνῄσκων
|
οὐκ |
ὤκνησεν
ὑποθέσθαι
τοῖς
οἰκείοις
ἐπιγράψαι |