Alphabétiquement     [«   »]
εἶχον 3
εἴωθα 1
εἰώθασιν 1
ἐκ 62
Ἐκ 7
ἔκ 1
ἐκάθισεν 1
Fréquences     [«    »]
52 διὰ
50 τις
54 φησι
62 ἐκ
64
64 ὅτι
67 οἱ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Athénée de Naucratis, les Deipnosophistes (ou Le Banquet des sages), livre XI

ἐκ


Livre, pages
[11, 466]   θέλουσι τάχιστ´ ἀπαλλαγήσονται, οἱ δ´  ἐκ   βομβυλιοῦ κατὰ μικρὸν στάζοντος Ἐστὶ
[11, 476]   τήνδε νῦν μή μοι δίδου,  ἐκ   δὲ τοῦ κέρατος αὖ μοι
[11, 463]   Ἀλκμήνῃ τε, Προκλέι Περσείδαις τ´,  ἐκ   Διὸς ἀρχόμενοι, (πίνωμεν, παίζωμεν, ἴτω
[11, 492]   Οὐ μέν πως ἀπόλωλεν ἀπευθὴς  ἐκ   Διὸς ἀστήρ, ἐξ οὗ καὶ
[11, 504]   πίνει τὴν κύκλῳ. Καὶ πάλιν  ἐκ   Θεοφορουμένης· Καὶ ταχὺ (πάλι) τὸ
[11, 473]   μὲν ἐκ προχοιδίου, οἳ δ´  ἐκ   καδίσκου ς´ ἴσον ἴσῳ κεκραμένον.
[11, 483]   τοῖς γάμοις τῶν παρθένων, πίνουσιν  ἐκ   κεραμέων ποτηρίων· ἐν δὲ τοῖς
[11, 477]   ποτηρίου, ἴσως, φησίν, κατ´ ἀρχὰς  ἐκ   κισσίνου κατασκευασθὲν ξύλου. (Νίκανδρος δὲ
[11, 477]   τὸ πρῶτον ὑπὸ ποιμένων ἐργασθῆναι  ἐκ   κισσίνου ξύλου. Ἄλλοι δὲ ἐτυμολογοῦσιν
[11, 478]   Βοκχορηίδος· Αὐτὰρ γε σπείσας  ἐκ   κόνδυος ἀργυφέοιο (νέκταρ ἐπ´ ἀλλοδαπὴν
[11, 484]   Μένανδρος Ἁλιεῖ· Εὐποροῦμεν, οὐδὲ μετρίως·  ἐκ   Κυίνδων χρυσίον, (Περσικαὶ στολαὶ δ´
[11, 484]   Συβαρίτιδάς τ´ εὐωχίας, καὶ Χῖον  ἐκ   Λακαινᾶν (κυλίκων) μέθυ ἡδέως καὶ
[11, 462]   οἰκητόρων μεθ´ Ἡρακλέους τινὲς ἀφικόμενοι  ἐκ   Λυδίας Κυλικρᾶνες, οἳ δ´ Ἀθαμᾶνες,
[11, 463]   μὲν Χῖος (καὶ Θάσιος  ἐκ   μεγάλων κυλίκων ἐπιδέξια, δ´
[11, 504]   (ὁ Ποντιανὸς ἔφη, οὐ δεόντως  ἐκ   μεγάλων πίνετε ποτηρίων, τὸν ἥδιστον
[11, 467]   γένος τὸν δεῖνον παρατίθεται Στράττιδος  ἐκ   Μηδείας· Οἶσθ´ προσέοικεν,
[11, 463]   κυλίκων ἐπιδέξια, δ´ Ἀττικὸς  ἐκ   μικρῶν ἐπιδέξια, δὲ Θετταλικὸς
[11, 505]   οὐδ´ ᾑτινιοῦν προσεσχηκέναι. Ἔοικε δ´  ἐκ   νέου στρατεύεσθαι, παραδούς τε τοὺς
[11, 479]   φησιν Θυατειρηνὸς παρατιθέμενος τὸ  ἐκ   Νεφελῶν Ἀριστοφάνους· Μηδὲ στέψω κοτυλίσκον.
[11, 473]   Ἐξ ἠοῦς εἰς νύκτα καὶ  ἐκ   νυκτὸς πάλι Σωκλῆς εἰς ἠοῦν
[11, 504]   τοῦτ´ εἶναι λέγων, παρατιθέμενος Μενάνδρου  ἐκ   Περινθίας· Οὐδεμίαν γραῦς ὅλως
[11, 491]   ἀπ´ Ὠκεανοῖο ῥοάων· νέκταρ δ´  ἐκ   πέτρης μέγας αἰετὸς αἰὲν ἀφύσσων
[11, 473]   Ἑρμῆς, ὃν ἕλκους´ οἳ μὲν  ἐκ   προχοιδίου, οἳ δ´ ἐκ καδίσκου
[11, 485]   κύλιξ, φησί, μείζων, παρατιθέμενος Τηλεκλείδου  ἐκ   Πρυτάνεων· Καὶ μελιχρὸν οἶνον ἕλκειν
[11, 504]   οὖν μὲν λέγει ὡς  ἐκ   πρώτης ἡλικίας ἐπεπαίδευτο πάντα τὰ
[11, 476]   ἐν τοῖς Δημιοπράτοις ἀναγεγραμμένον οὕτως  ἐκ   στήλης ἀνακειμένης ἐν ἀκροπόλει
[11, 483]   Στρατιώτισιν· Ἐγὼ γὰρ ἂν κώθωνος  ἐκ   στρεψαύχενος πίοιμι τὸν τράχηλον ἀνακεκλασμένη;
[11, 471]   γράφων οὕτως· Πολύξενός τις τῶν  ἐκ   Ταυρομενίου μεθεστηκότων ταχθεὶς ἐπὶ τὴν
[11, 478]   τελετὴν ποιεῖ καὶ αἱρεῖ τὰ  ἐκ   τῆς θαλάμης καὶ νέμει ὅσοι
[11, 509]   πρὸς γάμου κοινωνίαν, ταῦτ´ ὠφεληθεὶς  ἐκ   τῆς καλῆς Πολιτείας καὶ τῶν
[11, 461]   τὸ ἔκπωμα, εἴπερ μέγα ἦν,  ἐκ   τῆς Κικόνων εἰλημμένον λείας. Τί
[11, 464]   ὡς καὶ τὰ παρ´ ἡμῖν  ἐκ   τῆς Κόπτου καταγόμενα· μετὰ γὰρ
[11, 479]   οὕτω γὰρ ἐκάλουν τὸ πῖπτον  ἐκ   τῆς κύλικος ὑγρόν· ὥστε ἔνιοι
[11, 474]   καὶ τὸν λύχνον ὁμοίως τὸν  ἐκ   τῆς ὀροφῆς ἐξηρτημένον, ἀνακεχυμένας ἔχοντα
[11, 466]   πολὺν ἐξάγεσθαι τὸν Μενδαῖον οἶνον  ἐκ   τῆς πόλεως, φιλοτιμηθῆναι καὶ πολλὰ
[11, 493]   ὅπερ φιλοπότης ὢν Νέστωρ  ἐκ   τῆς συνεχοῦς συνηθείας ῥᾳδίως βαστάζειν
[11, 482]   τι πληρώσαιεν, ἀποσπείσαντες τοῖς θεοῖς  ἐκ   τῆς φιάλης ᾠνοχόουν ἐφεξῆς, τὸν
[11, 481]   μοι χολή, ἐξ οὗπερ ἔπιον  ἐκ   τοιαύτης φάρμακον. Εἰς τὴν ἐμὴν
[11, 463]   ὥσπερ εἰς πανήγυρίν τινα ἀφειμένους  ἐκ   τοῦ θανάτου καὶ τοῦ σκότους
[11, 495]   τὸν καλούμενον ὦσχον. Τρέχουσι δ´  ἐκ   τοῦ ἱεροῦ τοῦ Διονύσου μέχρι
[11, 476]   δὲ τοῖς κέρασιν ἔπινον δῆλον  ἐκ   τοῦ καὶ μέχρι νῦν λέγεσθαι,
[11, 473]   τοῦ ὤμου τοῦ δεξιοῦ καὶ  ἐκ   τοῦ μετώπου τοῦ κροκίου, καὶ
[11, 493]   ὃς μὲν μογέων ἀποκινήσασκε τραπέζης,  ἐκ   τοῦ μογέων δηλοῦσθαι νομίζοντες, ἐπειδὴ
[11, 490]   πελειάδας ὄρνεις εἶναι πρῶτον μὲν  ἐκ   τοῦ ποιητικοῦ σχηματισμοῦ τοῦ κατὰ
[11, 490]   τῶν ἀπλανῶν ἄστρων ὑπείληφε, δῆλον  ἐκ   τοῦ προτάττειν αὐτὰς κατὰ τὴν
[11, 473]   τὰ ὦτα ἐρίῳ λευκῷ καὶ  ἐκ   τοῦ ὤμου τοῦ δεξιοῦ καὶ
[11, 466]   τ´ πάρεστι, κοὐκ ἀπουσίαν  ἐκ   τοὐπέκεινα σὰν τό τ´ οὖ
[11, 478]   καρπώσιμα γίνεσθαι ἐπὶ γῆς· διὸ  ἐκ   τούτου σπένδεσθαι. Παγκράτης δ´ ἐν
[11, 508]   ἀλλοτρίους δὲ τοὺς πλείους, ὄντας  (ἐκ   τῶν Ἀριστίππου διατριβῶν, ἐνίους δὲ
[11, 461]   Ἕλλησιν, ἀλλὰ νεωστὶ εὑρέθη πεμφθὲν  ἐκ   τῶν βαρβάρων. Ἐκεῖνοι γὰρ ἀπεστερημένοι
[11, 508]   ἅπερ ἐπαγγέλλεται καὶ ἡμεῖς ζητοῦμεν  ἐκ   τῶν ἐκείνου λόγων, (ὅπερ) οὐχ
[11, 506]   ἦν πρὸς ἅπαντας, δῆλον καὶ  ἐκ   τῶν ἐν τῷ Ἴωνι ἐπιγραφομένῳ,
[11, 484]   ἄνεσιν. Γίγνονται γάρ τινες ἡμῖν  ἐκ   τῶν καθ´ ἡμέραν συμποσίων ἐπιπόλαιοι
[11, 466]   ΒΗΣΣΑ ποτήριον παρ´ Ἀλεξανδρεῦσι πλατύτερον  ἐκ   τῶν κάτω μερῶν, ἐστενωμένον ἄνωθεν.
[11, 466]   τῆς Καμπανίας τῇ Ἀρτέμιδι, ἀργυροῦν,  ἐκ   τῶν Ὁμηρικῶν ἐπῶν κατεσκευασμένον καὶ
[11, 465]   τὸ γλεῦκος φέροντας τοὺς Ἀθηναίους  ἐκ   τῶν πίθων τῷ θεῷ κιρνάναι,
[11, 460]   ἐν Χείρωνι· Πολλοστῷ δ´ ἔτει  ἐκ   τῶν πολεμίων οἴκαδ´ ἥκω, συγγενεῖς
[11, 472]   Καὶ τῶν Ῥοδιακῶν. Ἥδιστα γὰρ  ἐκ   τῶν τοιούτων, Αἰσχρέα, ποτηρίων εἴωθα
[11, 465]   ἐστι καὶ Πυθέας Ἀρκὰς  ἐκ   Φιαλείας, (ὃς καὶ ἀποθνῄσκων οὐκ
[11, 466]   ἰδέας Σωκράτης φησίν· Οἱ μὲν  ἐκ   φιάλης πίνοντες ὅσον θέλουσι τάχιστ´
[11, 506]   (ὀνομάζων) ὀνειδίζει αὐτοῖς καὶ τὴν  ἐκ   Χίου τῆς πατρίδος φυγήν, ἀφ´
[11, 502]   τὰς θυσίας μηδὲ κέραμον, ἀλλ´  ἐκ   χυτρίδων ἐπιχωρίων τὸ λοιπὸν αὐτόθι




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philipe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 10/01/2008