Livre, pages |
[11, 491] |
ἐπὶ
τῆς
οὐρᾶς
τοῦ
ταύρου.
|
~(Καὶ |
Αἰσχύλος
δ´
ἐκφανέστερον
προσπαίζων
τῷ |
[11, 469] |
δέπαι
Ἠέλιον
πόμπευεν
ἀγακλυμένη
Ἐρύθεια.
|
Καὶ |
Αἰσχύλος
ἐν
Ἡλιάσιν·
Ἔνθ´
ἐπὶ |
[11, 498] |
Φέρ´
ἐγχέας
εἰς
τὸ
σκύφος.
|
Καὶ |
Ἄλεξις
ἐν
Λευκαδίᾳ·
Οἴνου
γεραιοῖς |
[11, 460] |
Πολλὰ
δ´
ἀνάριθμα
ποτήρια
καλαιφις.
|
Καὶ |
Ἀλκαῖος·
Ἐκ
δὲ
ποτήριον
πώνης |
[11, 480] |
τε
χρὴ
κρατῆρα
καὶ
κυλιχνίδας.
|
Καὶ |
Ἀλκαῖος
ἐν
τῷ
~(Πίνωμεν·
τί |
[11, 498] |
σκύφος,
ᾧπερ
ἔπινεν,
οἴνου
ἐνίπλειον.
|
Καὶ |
Ἀλκμὰν
δέ
φησι·
~(Πολλάκι
δ´ |
[11, 481] |
παρόμοιον
πλοίῳ
ὃ
καλεῖται
κύμβη.
|
Καὶ |
Ἀναξανδρίδης
ἐν
Ἀγροίκοις·
Μεγάλ´
ἴσως |
[11, 469] |
δάφναισι
κατάσκιον
ποσὶν
πάις
Διός.
|
Καὶ |
Ἀντίμαχος
δ´
οὑτωσὶ
λέγει·
Τότε |
[11, 490] |
ἄρχεσθ´
ἀμητοῖ´,
ἀρότοιο
δὲ
δυσομενάων.
|
~(Καὶ |
Ἄρατος·
Αἳ
μὲν
ὁμῶς
ὀλίγαι |
[11, 464] |
ἀρωμάτων
συμφυραθείσης
τῆς
γῆς
ὀπτᾶται.
|
(Καὶ |
Ἀριστοτέλης
δὲ
ἐν
τῷ
περὶ |
[11, 477] |
κισσύβιον
κυμβίον
ἔφη
γράφων
οὕτως·
|
Καὶ |
αὐτὸν
Ὀδυσσεὺς
ὁρῶν
ταῦτα
ποιοῦντα |
[11, 498] |
ἀρσενικῶς
ἔφη·
Σκύφος
τε
μακρός.
|
Καὶ |
Ἀχαιὸς
δ´
ἐν
Ὀμφάλῃ·
(Ὁ |
[11, 466] |
(ἵησι
λάταγας
τῷ
Κορινθίῳ
πέει.
|
Καὶ |
Βακχυλίδης·
Εὖτε
τὴν
ἀπ´
ἀγκύλης |
[11, 475] |
ἀγγεῖον
μελιτηρὸν
τὴν
κελέβην
εἶναι.
|
Καὶ |
γὰρ
Ἀντίμαχος
ὁ
Κολοφώνιος
ἐν |
[11, 507] |
κατὰ
τὸ
ἦθος
οὐδαμῶς
εὐδοκιμεῖν.
|
Καὶ |
γὰρ
Ἀρίστιππον
πρὸς
Διονύσιον
ἀποδημήσαντα |
[11, 504] |
τὰ
τῶν
ἐν
γῇ
φυομένων.
|
(Καὶ |
γὰρ
ἐκεῖνα,
ὅταν
μὲν
ὁ |
[11, 494] |
λέγει·
Τοῦτο
μέν
σοι
πείσομαι.
|
Καὶ |
γὰρ
ἐπαγωγόν,
ὦ
θεοί,
τὸ |
[11, 508] |
βέλτιον
λεχθέντα
ἢ
μὴ
χεῖρον.
|
Καὶ |
γὰρ
Θεόπομπος
ὁ
Χῖος
ἐν |
[11, 464] |
δ´
ἡμῖν
τὰ
κεράμεα
ποτήρια.
|
Καὶ |
γὰρ
Κτησίας
Παρὰ
Πέρσαις,
φησίν, |
[11, 464] |
ἀλλοτρίως
καλεῖσθαι
τὸν
τρόπον
τοῦτον.
|
Καὶ |
γὰρ
ὁ
φίλοψος
καὶ
ὁ |
[11, 477] |
τῷ
Ἀθηναίῳ
Πόλλιδι
συνεστιασθέντος
αὐτῷ·
|
Καὶ |
γὰρ
ὃ
Θρηικίην
μὲν
ἀνήνατο |
[11, 488] |
χείλους
ἔρεισιν
πάλιν
συμφυεῖς
εἰσιν.
|
Καὶ |
γίνεται
τὸν
τρόπον
τοῦτον
τέτταρα |
[11, 487] |
Γλώσσαις.
Καλλίας
δ´
ἐν
Κύκλωψι·
|
Καὶ |
δέξαι
τηνδὶ
μετανιπτρίδα
τῆς
Ὑγιείας. |
[11, 501] |
βαλανείων
οἱ
θόλοι
ὅμοιοί
εἰσιν.
|
Καὶ |
Δίδυμος
δὲ
τὰ
αὐτὰ
εἰπὼν |
[11, 472] |
ἐν
Μηναγύρτῃ·
Προπίνων
θηρίκλειον
τρικότυλον.
|
Καὶ |
Διώξιππος
ἐν
Φιλαργύρῳ·
Τῆς
θηρικλείου |
[11, 491] |
τρίποδας,
δέκα
δὲ
χρυσοῖο
τάλαντα.
|
Καὶ |
Δοιὼ
θεράποντε»
Σημαίνει
δὲ
καὶ |
[11, 499] |
Καὶ
ἐν
τῇ
ἐπιγραφομένῃ
Κλίνῃ·
|
Καὶ |
δυσχερὴς
λάγυνος
οὗτος
πλησίον
ὄξους. |
[11, 495] |
(ἐὼν
ἄριστος,
ἔλαβε
πελλίδα
χρυσῆν.
|
Καὶ |
ἐν
ἄλλῳ
δὲ
μέρει
φησίν· |
[11, 473] |
ζῆν
ἐς
κενόν,
οὐ
μεθύων.
|
Καὶ |
ἐν
ἄλλῳ·
Ἐξ
ἠοῦς
εἰς |
[11, 498] |
ἐν
χερσὶ
τίθει
δέπας
ἀμφικύπελλον.
|
Καὶ |
ἐν
Ἰλιάδι·
Πλησάμενος
δ´
οἴνοιο |
[11, 471] |
χρυσοῦν·
οὐ
γὰρ
ἐπίτηκτόν
τινα.
|
Καὶ |
ἐν
Ἱππίσκῳ·
Μεστὴν
ἀκράτου
θηρίκλειον |
[11, 479] |
ἀμφοτέραις
ταῖς
χερσὶν
ἀρυσθῆναι
δυνάμενον.
|
Καὶ |
ἐν
κοτύλῃ
δέ
τις
παιδιὰ |
[11, 485] |
ἄκρατον
Ἀγαθοῦ
Δαίμονος
τέττιξ
κελαδεῖ.
|
Καὶ |
ἐν
Μήδῳ·
Ὥς
ποτ´
ἐκήλησεν |
[11, 472] |
Μέσως
μεθύων
τὴν
θηρίκλειον
ἔσπασε.
|
Καὶ |
ἐν
Μηναγύρτῃ·
Προπίνων
θηρίκλειον
τρικότυλον. |
[11, 499] |
δ´
αὐτὸ
κοτύλας
Ἀττικὰς
δώδεκα.
|
Καὶ |
ἐν
Πάτραις
δέ
φασι
τοῦτ´ |
[11, 499] |
Τὸν
μεστὸν
ἡμῖν
φέρε
λάγυνον.
|
Καὶ |
ἐν
τῇ
ἐπιγραφομένῃ
Κλίνῃ·
Καὶ |
[11, 481] |
καὶ
δύο
πλέαις
κὰκ
κεφαλᾶς.
|
Καὶ |
ἐν
τῷ
δεκάτῳ·
Λάταγες
ποτέονται |
[11, 481] |
ἔχων,
ὧν
ἐπελαμβάνοντο
οἱ
πεντηκοστολόγοι.
|
(Καὶ |
ἐν
τῷ
κατὰ
Εὐέργου
καὶ |
[11, 466] |
Τούνεκα
σοὶ
δώσω
χρύσειον
ἄλεισον.
|
Καὶ |
ἑξῆς
τὸ
αὐτὸ
πάλιν·
Δῶκε |
[11, 500] |
πλάττοντες,
οἳ
δὲ
σφαίρας
ποιοῦντες.
|
Καὶ |
ἐπειδὰν
μέλλωσι
προσφέρεσθαι,
ἀποκλάσαντες
ἀπ´ |
[11, 488] |
ἐμπεπερονημένων
καθάπερ
ἐπὶ
τῶν
ῥοπάλων.
|
Καὶ |
ἐπὶ
τοῦ
ξίφους
(τοῦ
Ἀγαμέμνονος· |
[11, 498] |
Οἴνου
γεραιοῖς
χείλεσιν
μέγα
σκύφος.
|
Καὶ |
Ἐπιγένης
ἐν
Βακχίδι·
Τὸ
σκύφος |
[11, 480] |
τοῦ
Θερσίτου·
Φοξὸς
ἔην
κεφαλήν.
|
Καὶ |
ἔστιν
οἷον
φαοξός,
ὁ
πρὸς |
[11, 500] |
ταβαίτας,
προβρέχουσι
καὶ
διηθήσαντες
πίνουσι.
|
Καὶ |
ἔστιν
ὅμοιον
ὡς
ἄν
τις |
[11, 473] |
πάλαι
δὴ
καινὸς
ὡς
ξηραίνεται.
|
(Καὶ |
ἔτι·
Ἅμα
δὲ
λαβοῦς´
ἠφάνικε |
[11, 471] |
ἀφρίζον,
ἕκαστος
δεξιτερᾷ
δ´
ἔλαβεν.
|
Καὶ |
Εὔβουλος
ἐν
μὲν
Δόλωνι·
Διένιψα |
[11, 482] |
φέρων·
Εὐριπίδης
τις
σήμερον
γενήσεται.
|
Καὶ |
Ἔφιππος
ἐν
Ὁμοίοις
ἢ
Ὀβελιαφόροις
|
[11, 466] |
ἀγκύλης
ἤτοι
τῆς
δεξιᾶς
χειρός.
|
Καὶ |
ἡ
κύλιξ
δὲ
(ἡ)
ἀγκύλη |
[11, 477] |
Οὐδὸς
δ´
ἀμφοτέρους
ὅδε
χείσεται.
|
Καὶ |
ἡ
τοῦ
ὄφεως
κατάδυσις
χειή, |
[11, 501] |
μνημονεύει·
Δέχεσθε
φιάλας
τάσδε
βαλανειομφάλους.
|
Καὶ |
Θεόπομπος
δ´
ἐν
Ἀλθαίᾳ
ἔφη· |
[11, 466] |
πλεῖστοι
γὰρ
περὶ
αὐτοῦ
συνεγράψαντο.
|
Καὶ |
θεοφιλὲς
δὲ
τὸ
ποτήριον·
χρυσέοις |
[11, 465] |
Διθύραμβον
καὶ
Βακχευτὰν
καὶ
Βρόμιον.
|
(Καὶ |
Θεόφραστος
δ´
ἐν
τῷ
περὶ |
[11, 471] |
ποτηρίοις;
Ἄλεξις
δ´
ἐν
Ἱππεῖ·
|
Καὶ |
θηρίκλειός
τις
κύλιξ,
στέφανον
κύκλῳ
|
[11, 463] |
Ἀφροδίτης
συμμίσγων
ἐρατῆς
μνήσεται
εὐφροσύνης.
|
Καὶ |
Ἴων
δὲ
ὁ
Χῖός
φησιν· |
[11, 508] |
φησι
Καρύστιος
ἐν
Ἱστορικοῖς
Ὑπομνήμασι.
|
Καὶ |
Κάλλιππος
δ´
ὁ
Ἀθηναῖος,
μαθητὴς |
[11, 463] |
τινός,
πανηγυρίσας
ἥδιστ´
ἀπῆλθεν
οἴκαδε.
|
Καὶ |
κατὰ
τὴν
καλὴν
οὖν
Σαπφώ· |
[11, 461] |
ὁ
Πλούταρχος.
Ὥρα
οὖν
κατακλίνεσθαι.
|
(Καὶ |
κατακλιθέντων
Ἀλλὰ
μήν»
ὁ
Πλούταρχος |
[11, 477] |
χειή,
ἡ
καταδεχομένη
τὸ
ζῷον.
|
Καὶ |
κήθιον
τὸ
χήτιον
τὸ
χωροῦν |
[11, 478] |
Εἰς
κόρακας,
ὦ
μαστιγία.
{Α.
|
Καὶ |
κόνδυ
καὶ
ψυκτῆρα
καὶ
κυμβίον. |
[11, 472] |
ἄρας
ἐνώμα.
(Ἐν
δὲ
Προιτίσι·
|
Καὶ |
κύλικα
θηρίκλειον
εἰσφέρει
πλέον
ἢ |
[11, 485] |
ποτήριον
ποιόν.
Ἀπολλοφάνης
δὲ
Κρησί·
|
Καὶ |
λεπαστά
μ´
ἁδύοινος
εὐφρανεῖ
δι´ |
[11, 502] |
τὸ
λοιπὸν
αὐτόθι
εἶναι
πίνειν.
|
Καὶ |
Μελέαγρος
δ´
ὁ
κυνικὸς
ἐν |
[11, 485] |
μείζων,
παρατιθέμενος
Τηλεκλείδου
ἐκ
Πρυτάνεων·
|
Καὶ |
μελιχρὸν
οἶνον
ἕλκειν
ἐξ
ἡδυπνόου |
[11, 474] |
πλοῖον;
{Α.
Οὐδὲν
οἶσθας,
ἄθλιε.
|
(Καὶ |
μετ´
ὀλίγα·
{ΣΤΡ.
Τὴν
ναῦν |
[11, 493] |
συντάξεως,
λέγειν
αὐτῷ
ὅτι
ἀπείληφε.
|
Καὶ |
μετ´
οὐ
πολὺ
παραγενομένῳ
καὶ |
[11, 465] |
Περσῶν
λέγων
γράφει
καὶ
ταῦτα·
|
Καὶ |
μὴν
ἐκπώματα
ἢν
μὲν
ὡς |
[11, 470] |
βραχέα
ὡς
ἂν
κύλιξ
οὖσα.
|
Καὶ |
μήποτε
Ἄλεξις
ἐν
Ἡσιόνῃ
θηρικλείῳ |
[11, 476] |
ἐξ
ἀργυρέων
κεράτων
πίνοντες
ἐπλάζοντο.
|
Καὶ |
Ξενοφῶν
δ´
ἐν
τῇ
ζʹ |
[11, 506] |
ἀλλ´
οὐδ´
αὐτοῦ
τοῦ
Κίμωνος.
|
Καὶ |
ὁ
Κρίτων
δ´
αὐτοῦ
Σοφοκλέους |
[11, 498] |
ἑτέρῳ
πρὸ
ἑαυτοῦ
δοῦναι
πιεῖν.
|
Καὶ |
ὁ
Ὀδυσσεὺς
δὲ
παρὰ
τῷ |
[11, 466] |
σπένδεσκε
θεῶν,
ὅτε
μὴ
Διί.
|
Καὶ |
ὁ
Πρίαμος
δὲ
τὸν
υἱὸν |
[11, 460] |
Ἀπὸ
τράπεζαν
εἷλέ
νιν
ποτήρια.
|
Καὶ |
ὁ
τὴν
Ἀλκμαιωνίδα
δὲ
ποιήσας |
[11, 491] |
ποταναῖς
ὁμώνυμοι
πελειάσιν
αἰθέρι
κεῖσθε.
|
Καὶ |
ὁ
τὴν
εἰς
Ἡσίοδον
δὲ |
[11, 503] |
Ψυκτήρια
δένδρεα
φίλαισιν
ὠλέναισι
δέξεται.
|
Καὶ |
ὁ
τὸν
Αἰγίμιον
δὲ
ποιήσας |
[11, 504] |
καὶ
εὐχὰς
καὶ
παιῶνας
ἐτράποντο.
|
Καὶ |
ὁ
τοὺς
μίμους
δὲ
πεποιηκώς, |
[11, 463] |
δὲ
προμηθείην
αἰὲν
ἔχειν
ἀγαθόν.
|
(Καὶ |
ὁ
χαρίεις
δ´
Ἀνακρέων
φησίν· |
[11, 465] |
οὗ
βροτοὶ
καλοῦσιν
οἶνον
αἴθοπα.
|
Καὶ |
Ὀδυσσεὺς
ὤπασεν
Μελιηδέα
οἶνον
ἐρυθρόν, |
[11, 466] |
καλῶς
καὶ
εὐσχημόνως
κότταβον
προίεσθαι.
|
Καὶ |
οἱ
πολλοὶ
ἐπὶ
τούτῳ
μᾶλλον |
[11, 466] |
εὐρύθμως
ἐρρίπτουν
εἰς
τὸ
κοττάβιον.
|
(Καὶ |
οἴκους
δὲ
ἐπιτηδείους
κατεσκεύαζον
εἰς |
[11, 507] |
τῆς
σχολῆς,
καὶ
προέπιεν
Ἀπολλοδώρῳ.
|
Καὶ |
ὃς
εἶπεν
Ἥδιον
ἂν
παρὰ |
[11, 470] |
δέπαι
τούτῳ
(ἐς
τὴν
Ἐρύθειαν.
|
Καὶ |
ὅτε
δὲ
ἦν
ἐν
τῷ |
[11, 496] |
ποτήριον
τοῦτο
ἔξορθόν
ἐστι
προείρηται.
|
Καὶ |
ὅτι
τὴν
προσηγορίαν
ἔσχεν
ἀπὸ |
[11, 509] |
Πλάτωνι
ἐσχόλακεν,
ἀλλὰ
καὶ
Ξενοκράτει.
|
Καὶ |
οὗτος
οὖν
τῆς
πατρίδος
πικρῶς |
[11, 468] |
λοιβὴν
χέον
εἶθαρ
χρυσείῃ
προχόῳ.
|
(Καὶ |
πάλιν·
Ἄλλοι
δὲ
κρητῆρα
πανάργυρον |
[11, 475] |
ἐνὶ
μεγάροις
κεῖτο
μέλιτος
πεπληθός.
|
Καὶ |
πάλιν·
Ἀτὰρ
ἀμφίθετον
κελέβειον
ἑλόντες
|
[11, 495] |
δὲ
κύλικος
ἐχρῶντο
τῇ
πελλίδι.
|
Καὶ |
πάλιν·
Ἐκ
δὲ
τῆς
πέλλης
|
[11, 504] |
παρῆκεν,
ἀλλὰ
πίνει
τὴν
κύκλῳ.
|
Καὶ |
πάλιν
ἐκ
Θεοφορουμένης·
Καὶ
ταχὺ |
[11, 498] |
σκύπφον
φέρε,
δῶκε
δ´
ἄνακτι.
|
Καὶ |
πάλιν·
Καὶ
τότε
Μάντης
μὲν |
[11, 466] |
ὁ
παρῳδός·
Βαυκαλὶς
ἡ
τετράκυκλος.
|
Καὶ |
πάλιν
Νᾶμα
μελισσῶν
ἡδὺ
μὲν |
[11, 473] |
παραθεῖναί
θ´
ὡς
μέγιστον
κάνθαρον.
|
Καὶ |
πάλιν·
Ὁ
δὲ
κάνθαρος
πάλαι |
[11, 491] |
Καὶ
πάλιν·
Χειμέριαι
δύνουσι
Πελειάδες.
|
Καὶ |
πάλιν·
Τῆμος
ἀποκρύπτουσι
Πελειάδες.
Οὐδὲν |
[11, 498] |
σκύπφον
ἔχων
ὃν
εἵλετο
αὑτῷ.
|
Καὶ |
πάλιν·
Τὸν
δὲ
σκύπφον
Τηλεβόῃ |
[11, 499] |
λαγύνων
πηλίκοι
τινές;
{Β.
Τρίχους.
|
Καὶ |
πάλιν·
Τὸν
μεστὸν
ἡμῖν
φέρε |
[11, 491] |
(Τὰς
δὲ
βροτοὶ
καλέουσι
Πελειάδας.
|
Καὶ |
πάλιν·
Χειμέριαι
δύνουσι
Πελειάδες.
Καὶ |
[11, 487] |
(ΜΑΝΗΣ
ποτηρίου
εἶδος.
Νίκων
Κιθαρῳδῷ·
|
Καὶ |
πάνυ
τις
εὐκαίρως
προπίνω,
φησί, |
[11, 498] |
Δουράτεον
σκύφος
εὐρὺ
μελιζώροιο
ποτοῖο.
|
(Καὶ |
παρ´
Ὁμήρῳ
δ´
Ἀριστοφάνης
ὁ |
[11, 504] |
κατὰ
μικρὸν
τοῦ
Ξενοφῶντος
μέμνηται.
|
Καὶ |
περὶ
τοῦ
Κύρου
οὖν
ὃ |
[11, 488] |
μετέωροι
τῆς
ἄλλης
ἐπιφανείας
ὄντες.
|
(Καὶ |
περὶ
τῶν
ὤτων
οὕτως
διορίζονται, |
[11, 479] |
καλεῖσθαι
καὶ
ἡμίναν,
παρατιθέμενος
Ἐπιχάρμου·
|
(Καὶ |
πιεῖν
ὕδωρ
διπλάσιον
χλιαρόν,
ἡμίνας |
[11, 494] |
ποτηρίου
καὶ
Εὔβουλος
ἐν
Μυλωθρίδι·
|
Καὶ |
πιεῖν
χωρὶς
μέτρω
ὀξύβαφον
εἰς |
[11, 467] |
ὁ
ζύγιος
οὔθ´
ὁ
σαμφόρας.
|
Καὶ |
Πίνδαρος
δέ
φησι.
Πρὶν
μὲν |
[11, 466] |
οὐ
μόνον
ἐξ
ἀργύρου.
Ἀναξίλας·
|
Καὶ |
πίνειν
ἐξ
ἀργυρίδων
χρυσῶν.
(ΒΑΤΙΑΚΙΟΝ, |
[11, 478] |
πρῶτον
ἤνεγκ´
ἐνέχυρον
τῶν
γειτόνων.
|
Καὶ |
Πλάτων
ἐν
Διὶ
κακουμένῳ
Τὸν |
[11, 476] |
στόμια
προσβεβλημένοις.
Καὶ
Σοφοκλῆς
Πανδώρᾳ·
|
Καὶ |
πλῆρες
ἐκπιόντι
χρύσεον
κέρας
(τρίψει |
[11, 483] |
τὸ
οὐ
καθαρὸν
ἐν
αὑτῷ.
|
(Καὶ |
Πολέμων
δ´
ἐν
τῇ
τῶν |
[11, 462] |
δευτέρᾳ
καὶ
εἰκοστῇ
τῶν
Ἱστοριῶν.
|
Καὶ |
Πολέμων
δ´
ἐν
τῷ
περὶ |
[11, 499] |
φησιν
ὑπὸ
Θετταλῶν
τὴν
λάγυνον.
|
Καὶ |
Ῥιανὸς
ὁ
ἐποποιὸς
ἐν
Ἐπιγράμμασιν· |
[11, 460] |
τῷ
ποιητῇ·
Οἰνοποτάζων
γὰρ
εἴρηκε.
|
Καὶ |
Σαπφὼ
δ´
ἐν
τῷ
βʹ |
[11, 491] |
θέρεος
καὶ
χείματος
ἄγγελοί
εἰσι.
|
Καὶ |
Σιμμίας
δ´
ἐν
τῇ
Γοργοῖ |
[11, 490] |
ὡς
ἴδιον
ἐκφέρει
τὸν
λόγον.
|
Καὶ |
Σιμωνίδης
δὲ
τὰς
Πλειάδας
Πελειάδας |
[11, 476] |
Ἀργυρηλάτοις
κέρασι
χρυσᾶ
στόμια
προσβεβλημένοις.
|
Καὶ |
Σοφοκλῆς
Πανδώρᾳ·
Καὶ
πλῆρες
ἐκπιόντι |
[11, 479] |
ὕδωρ
διπλάσιον
χλιαρόν,
ἡμίνας
δύο.
|
Καὶ |
Σώφρων
Κατάστρεψον,
τέκνον,
τὰν
ἡμίναν. |
[11, 479] |
ταῖς
πλεκτάναις
ἐπιφύσεις
παραγώγως
κοτυληδόνες.
|
Καὶ |
τὰ
κύμβαλα
δ´
Αἰσχύλος
ἐν |
[11, 494] |
ἀπειληφότα
κατὰ
τὰς
σὰς
ἐπινοίας.
|
Καὶ |
(Ταῦτ´
οὐχ
ὑπ´
ἄλλων,
ἀλλὰ |
[11, 504] |
κύκλῳ.
Καὶ
πάλιν
ἐκ
Θεοφορουμένης·
|
Καὶ |
ταχὺ
(πάλι)
τὸ
πρῶτον
περισόβει |
[11, 476] |
οἴνῳ
τὸ
ὕδωρ,
κεράσαι
φάσκοντες.
|
Καὶ |
τὸ
ἀγγεῖον
δ´
ἐν
ᾧ |
[11, 466] |
ἀπόλαυσιν
ἧττον
ὀρέγοιντο
τοῦ
λοιποῦ.
|
Καὶ |
τὸ
πλεῖστον
δὲ
εἰς
τοὺς |
[11, 507] |
φησι
Διοσκουρίδης
ἐν
τοῖς
Ἀπομνημονεύμασιν.
|
Καὶ |
τὸ
πόλιν
δὲ
θελῆσαι
κτίσαι |
[11, 489] |
κύκλος
ἀπήρτισται
καὶ
ἔστι
τέλειος.
|
Καὶ |
τὸ
ποτήριον
οὖν
τὸ
δεχόμενον |
[11, 466] |
ἀφ´
ὧν
ἔστι
πιεῖν
εὐμαρῶς.
|
Καὶ |
τὸ
ῥῆμα
δὲ
ἐξημύστισε
φασί, |
[11, 494] |
εἶναι
ἢ
ὅτι
ἐκπώματα
ᾔτουν.
|
Καὶ |
τὸ
τοῖς
ἀποκοτταβίζουσι
δὲ
ὀξύβαφον |
[11, 489] |
ἐφ´
οὗ
ἵσταται
τὸ
ποτήριον.
|
~(Καὶ |
τὸ
τοῦ
Νέστορος
οὖν
δέπας |
[11, 506] |
τοὺς
πάντων
Ἑλλήνων
ἐχθροὺς
Πέρσας.
|
(Καὶ |
τὸν
ἀδελφὸν
δὲ
τοῦ
Ἀλκιβιάδου |
[11, 489] |
ἔχοντας,
οὓς
καὶ
καλοῦσι
σελήνας.
|
Καὶ |
τὸν
ἄρτον
δ´
ἐκάλεσαν
ὅτι |
[11, 498] |
δῶκε
δ´
ἄνακτι.
Καὶ
πάλιν·
|
Καὶ |
τότε
Μάντης
μὲν
δεσμὸν
βοὸς |
[11, 467] |
διὰ
τὸ
εὔκολον
πολλάκις
παραλαμβάνουσι.
|
Καὶ |
τοὺς
ἵππους
τοὺς
τὸ
ἐγκεχαραγμένον |
[11, 499] |
σκύφος
ὠνομάσθη
ἀπὸ
τῆς
σκαφίδος.
|
Καὶ |
τοῦτο
δ´
ἐστὶν
ὁμοίως
ἀγγεῖον |
[11, 460] |
ἀντὶ
τραπέζης
παρέθηκε
τῶν
τυθέντων.
|
~Καὶ |
τῷ
Αὐτολύκῳ
ἐλθόντι
(Ἰθάκης
ἐς |
[11, 480] |
τε
Ἀργεῖαι
καὶ
αἱ
Ἀττικαί.
|
Καὶ |
τῶν
μὲν
Ἀττικῶν
μνημονεύει
Πίνδαρος |
[11, 476] |
Καλοῦσι
γοῦν
ἔνιοι
ταῦτα
ῥυτά.
|
Καὶ |
τῶν
ποιητῶν
δὲ
πολλοὶ
παράγουσι |
[11, 472] |
μοι.
{ΑΙΣΧ.
Εὖ
οἶδα.
{Α.
|
Καὶ |
τῶν
Ῥοδιακῶν.
Ἥδιστα
γὰρ
ἐκ |
[11, 497] |
ῥυτῶν.
Ἐπίνικος
δ´
ἐν
Ὑποβαλλομέναις·
|
Καὶ |
τῶν
ῥυτῶν
τὰ
μέγιστα
τῶν |
[11, 507] |
ἕνα
ἔχοντος
Ξενοκράτην,
τοῦτον
περιέσπασεν.
|
Καὶ |
Φαίδωνι
δὲ
τὴν
τῆς
δουλείας |
[11, 460] |
ὁ
Βάκις
διεχρῆτο
τῷ
ποτηρίῳ.
|
Καὶ |
Φερεκράτης
ἐν
Τυραννίδι·
Ἣ
δὲ |
[11, 502] |
φησι
Πάμφιλος.
Δημοσθένης
δέ
φησι·
|
Καὶ |
φιλοτησίας
προὔπινεν.
Ἄλεξις·
Φιλοτησίαν
σοι |
[11, 468] |
Κἀν
τοῖς
ἑξῆς
δέ
φησι·
|
Καὶ |
χρύσεια
δέπαστρα
καὶ
ἀσκηθέος
κελέβειον
|
[11, 475] |
προφερέστερον
ἦεν.
Ἀλλαχοῦ
δέ
φησιν·
|
Καὶ |
χρύσεια
δέπαστρα
καὶ
ἀσκηθέος
κελέβειον
|