Livre, pages
[11, 464]	ὁ Χρύσιππος ἐν τῇ Εἰσαγωγικῇ	περὶ	ἀγαθῶν καὶ κακῶν Πραγματείᾳ τοῖς
[11, 486]	ὡς Πολέμων φησὶν ἐν αʹ	περὶ	Ἀκροπόλεως. Ἀγνοεῖ δ´ ὁ γραμματικὸς
[11, 483]	Δημοσθένους. Καλλίξεινος δ´ ἐν τετάρτῳ	(περὶ	Ἀλεξανδρείας ἀναγράφων τὴν τοῦ Φιλαδέλφου
[11, 472]	σαφῶς παρίστησι Καλλίξεινος ἐν τοῖς	(περὶ	Ἀλεξανδρείας φάσκων τινὰς ἔχοντας θηρικλείους
[11, 474]	Καλλίξεινος ὁ Ῥόδιος ἐν τοῖς	περὶ	Ἀλεξανδρείας φησὶν ὅτι ποτήριόν ἐστιν
[11, 461]	ὁ Ἀριστοτέλους μαθητής, ἐν τῷ	περὶ	Ἀλκαίου μικροῖς φησιν αὐτοὺς ἐκπώμασι
[11, 506]	ἀναξίους εἶναι φάσκων. (Ἃ δὲ	περὶ	Ἀλκιβιάδου εἴρηκεν ἐν τῷ Συμποσίῳ
[11, 506]	Θουρίοις κατῳκίσθησαν. Ἐν δὲ τῷ	περὶ	Ἀνδρείας Μελησίαν τὸν Θουκυδίδου τοῦ
[11, 469]	Φιλήμων ὁ Ἀθηναῖος ἐν τῷ	περὶ	Ἀττικῶν Ὀνομάτων ἢ Γλωσσῶν. Στέφανος
[11, 505]	Ψυχῆς. Διὸ καλῶς ὁ Τίμων	περὶ	αὐτοῦ ἔφη· Ὡς ἀνέπλαττε Πλάτων
[11, 506]	δ´ ἔστι καὶ ἄλλα λέγειν	περὶ	αὐτοῦ καὶ δεικνύναι ὡς ἔπλαττε
[11, 507]	διάθεσιν. Διόπερ Σωκράτης οὐκ ἀηδῶς	περὶ	αὐτοῦ στοχαζόμενος ἐνύπνιον ἔφησεν ἑωρακέναι
[11, 466]	πολλοὶ καὶ κεραμεύουσι· πλεῖστοι γὰρ	περὶ	αὐτοῦ συνεγράψαντο. Καὶ θεοφιλὲς δὲ
[11, 476]	ὡς ἱστορεῖ Ἀμμώνιος ἐν γʹ	περὶ	Βωμῶν καὶ Θυσιῶν. (ΚΙΣΣΥΒΙΟΝ τὸ
[11, 505]	ἰαμβίζειν. Ἕρμιππος δὲ ἐν τῷ	περὶ	Γοργίου Ὡς ἐπεδήμησε, φησί, ταῖς
[11, 466]	τραγικὸς ἐν Ὀμφάλῃ καὶ αὐτὸς	περὶ	γραμματικοῦ ποτηρίου ποιεῖ τοὺς Σατύρους
[11, 489]	καθάπερ αἱ δίπρῳροι τῶν νεῶν,	περὶ	δὲ τὰ ὦτα τὰς περιστεράς·
[11, 471]	ἐπανῆκεν. Ἀδαῖος δ´ ἐν τοῖς	περὶ	Διαθέσεως τὸ αὐτὸ ὑπολαμβάνει θηρίκλειον
[11, 500]	ὡς Παρμένων φησὶν ἐν τῷ	περὶ	Διαλέκτου, σκύθος. Ἐκαλεῖτο δὲ καὶ
[11, 466]	δὲ τὴν ἀμφὶ ἀντὶ τῆς	περὶ	εἶναι, ἵν´ ᾖ περίποτον, τὸ
[11, 488]	πῶς ἄν τις ὑπόθοιτο νεμομένας	περὶ	ἕκαστον τῶν ὤτων; πῶς δὲ
[11, 491]	ἕκαστον χρύσειαι νεμέθοντο» (οὐχ ὡς	περὶ	ἓν ἕκαστον ἀκουστέον· γενήσονται γὰρ
[11, 478]	κυμβίον. Νικόμαχος δ´ ἐν πρώτῳ	περὶ	Ἑορτῶν Αἰγυπτίων φησί· Τὸ δὲ
[11, 467]	ἐν Διαμαρτάνοντι παράγων οἰκέτην τινὰ	περὶ	ἑταιρίδων διαλεγόμενόν φησι· Νικοστράτην τιν´
[11, 483]	εἶδος. Ἀπολλόδωρος δ´ ἐν τῷ	περὶ	Ἐτυμολογιῶν Παφίους τὸ ποτήριον καλεῖν
[11, 474]	δ´ ἐν τοῖς πρὸς Ἀντίγονον	περὶ	Ζωγράφων φησίν· Ἀθήνησιν ἐν τῷ
[11, 466]	ἀπὸ Καλῆς ἀκτῆς ἐν τῷ	περὶ	Ἱστορίας Ἀγαθοκλέα φησὶ τὸν τύραννον
[11, 467]	τὸ βρέγμα σου; ἐγᾦδα· δείνῳ	περὶ	κάτω τετραμμένῳ. Ἀρχέδικος δ´ ἐν
[11, 505]	ὅτι αὐτὸς αἴτιος ἐγένετο (τοῖς	περὶ	Κλέαρχον τῆς ἀπωλείας τῆς ὑπὸ
[11, 488]	οἱ ἧλοι χρύσειοι πάμφαινον· ἀτὰρ	περὶ	κουλεὸν ἦεν ἀργύρεον. Ἀπελλῆς μὲν
[11, 501]	δὲ Μυρλεανὸς Ἀσκληπιάδης ἐν τοῖς	περὶ	Κρατίνου βαλανειόμφαλοι, φησίν, λέγονται, ὅτι
[11, 504]	διεφέροντο, οὐ μόνον ἐξ ὧν	περὶ	Κύρου εἰρήκασι τεκμαιρομένοις ἡμῖν, ἀλλὰ
[11, 505]	τρίτῳ Νόμων φησί· ~(Μαντεύομαι δὲ	περὶ	Κύρου τὰ μὲν ἄλλα στρατηγὸν
[11, 483]	ὁ Ἀθηναῖος ἰατρὸς ἐν τῇ	περὶ	Κωθωνισμοῦ ἐπιστολῇ φησιν οὕτως· Συμβαίνει
[11, 501]	βαλανειομφάλους, Ἐρατοσθένης ἐν τῷ ἑνδεκάτῳ	περὶ	Κωμῳδία τὴν λέξιν ἀγνοεῖν φησι
[11, 485]	Λυκόφρων δ´ ἐν τῷ θʹ	περὶ	Κωμῳδίας παραθέμενος τὰ Φερεκράτους καὶ
[11, 464]	(Καὶ Ἀριστοτέλης δὲ ἐν τῷ	περὶ	Μέθης Αἱ Ῥοδιακαί, φησί, προσαγορευόμεναι
[11, 463]	δυσθυμίαν φησὶ Θεόφραστος ἐν τῷ	περὶ	Μέθης. (Διόπερ συνιοῦσι καὶ ἡμῖν
[11, 461]	δ´ ὁ Ἡρακλεώτης ἐν τῷ	περὶ	Μέθης, εἴ γε τῆς φωνῆς
[11, 500]	δ´ ὁ Ῥόδιος ἐν τῷ	περὶ	Μέθης καὶ τὸ μεθύσαι σκυθίσαι
[11, 496]	Φιλαργύρῳ καὶ Ἀριστοτέλης ἐν τῷ	περὶ	Μέθης Λυγκεύς τε ὁ Σάμιος
[11, 497]	Ἀρσινόης. Θεόφραστος δ´ ἐν τῷ	περὶ	Μέθης τὸ ῥυτόν φησιν ὀνομαζόμενον
[11, 465]	(Καὶ Θεόφραστος δ´ ἐν τῷ	περὶ	Μέθης φησὶν ὅτι Τοῦ Διονύσου
[11, 467]	δ´ ὁ φιλόσοφος ἐν τῷ	περὶ	Μεταλήψεως ἀπὸ τῶν κατασκευασάντων (φησὶν
[11, 471]	περιόν. (Κλεάνθης δ´ ἐν τῷ	περὶ	Μεταλήψεως συγγράμματί φησι· Τὰ τοίνυν
[11, 472]	Τύχης. ΙΣΘΜΙΟΝ. Πάμφιλος ἐν τοῖς	περὶ	Ὀνομάτων Κυπρίους τὸ ποτήριον οὕτως
[11, 503]	ὁ τοῦ Τρύφωνος ἐν τῷ	περὶ	Ὀνομάτων Τὸν ψυγέα, φησίν, ἐκάλουν
[11, 461]	δ´ ὁ γέρων ἀμογητὶ ἄειρε,	(περὶ	οὗ καὶ αὐτοῦ διδάξει τι
[11, 480]	Χία δὲ κύλιξ ὑψοῦ κρέμαται	περὶ	πασσαλόφιν. (Γλαύκων δ´ ἐν ταῖς
[11, 476]	προὔτεινον. ἐν δὲ τῇ ἕκτῃ	περὶ	Παφλαγόνων διηγούμενός φησι· Κατακείμενοι δ´
[11, 466]	τὸ αὐτό. Ὅμηρος ἐν Ὀδυσσείᾳ	περὶ	Πεισιστράτου· Ἐν δ´ οἶνον ἔχευε
[11, 496]	(ὁ δὲ λόγος ἐστὶν αὐτῷ	περὶ	Περσῶν) Ἦν δὲ αὐτοῖς νόμιμον
[11, 465]	(Ξενοφῶν δ´ ἐν ὀγδόῳ Παιδείας	περὶ	Περσῶν λέγων γράφει καὶ ταῦτα·
[11, 495]	Ἀτθίδος. (Ἀριστόδημος δ´ ἐν τρίτῳ	περὶ	Πινδάρου τοῖς Σκίροις φησὶν Ἀθήναζε
[11, 506]	οὕτως· Σπεύσιππος πυνθανόμενος Φίλιππον βλασφημεῖν	περὶ	Πλάτωνος εἰς ἐπιστολὴν ἔγραψέ τι
[11, 508]	περὶ τῶν κατὰ φύσιν καὶ	περὶ	πλειόνων ἄλλων, οὐδ´ ὣς διὰ
[11, 505]	Σωτίων. (Ἀριστοτέλης δ´ ἐν τῷ	περὶ	Ποιητῶν οὕτως γράφει· Οὐκοῦν οὐδὲ
[11, 504]	ἑκάτερος ἀρετῆς, καὶ ἴσως καὶ	περὶ	πρωτείων διεφέροντο, οὐ μόνον ἐξ
[11, 479]	παρῆλθεν εἰς τὰ συμπόσια καὶ	περὶ	Σικελίαν, ὥς φησιν Δικαίαρχος, πρῶτον
[11, 475]	προσεληλυθέναι τοὺς δράκοντας καὶ γενέσθαι	περὶ	τὰ σιτία καὶ τὰ καρχήσια.
[11, 470]	(ΘΗΡΙΚΛΕΙΟΣ. Ἡ κύλιξ αὕτη ἐγκάθηται	περὶ	τὰς λαγόνας ἱκανῶς βαθυνομένη ὦτά
[11, 490]	τῶν Πλειάδων· διὸ καὶ ὁ	περὶ	ταύτας μῦθος, ὅτι φεύγουσι μετὰ
[11, 489]	ἐναργεῖς τὰς φαντασίας, καὶ τὰ	περὶ	τὴν ἀίδιον τροφὴν τῷ περιέχοντι
[11, 500]	ὅτι πάντα πράττειν εἰώθασιν οἱ	περὶ	τὴν Ἀσίαν βάρβαροι μετὰ ἀπάτης
[11, 461]	καὶ παντοίας. Ἐν δὲ τοῖς	περὶ	τὴν Ἑλλάδα τόποις οὔτ´ ἐν
[11, 489]	ἀστέρων, οἷς δὴ τεκμαίρονται τὰ	περὶ	τὴν ζωὴν οἱ ἄνθρωποι· λέγω
[11, 489]	ποτηρίου. Οἱ παλαιοὶ καὶ τὰ	περὶ	τὴν ἥμερον τροφὴν πρῶτοι διαταξάμενοι
[11, 469]	Κώμη μὲν οὖν τίς ἐστι	περὶ	τὴν Θουρίαν. {Β. Εἰς τὰς
[11, 466]	οἴνου. Θεόφραστος· Ἐπεὶ καὶ τὰ	περὶ	τὴν κρᾶσιν (ἐναντίως εἶχε τὸ
[11, 472]	πίνειν. Πολέμων δ´ ἐν πρώτῳ	περὶ	τῆς Ἀθήνησιν Ἀκροπόλεως οὐδετέρως ὠνόμασεν
[11, 466]	(περὶ) τῶν ἐν Μηθύμνῃ τινὲς	περὶ	τῆς ἀφεθείσης εἰς τὴν θάλασσαν
[11, 466]	Πολυδεύκην. ΒΟΜΒΥΛΙΟΣ, θηρίκλειον Ῥοδιακόν, οὗ	περὶ	τῆς ἰδέας Σωκράτης φησίν· Οἱ
[11, 488]	ὁ Μυρλεανὸς Ἀσκληπιάδης ἐν τῷ	περὶ	τῆς Νεστορίδος δύο ὦτα ἔχειν.
[11, 477]	δ´ ὁ Μυρλεανὸς ἐν τῷ	περὶ	τῆς Νεστορίδος Σκύφει, φησί, καὶ
[11, 503]	Ἀσκληπιάδης ὁ Μυρλεανὸς ἐν τῷ	περὶ	τῆς Νεστορίδος φησὶν ὅτι δύο
[11, 498]	δ´ ὁ Μυρλεανὸς ἐν τῷ	περὶ	τῆς Νεστορίδος φησὶν ὅτι τῷ
[11, 479]	ἴσου καὶ τόπων ὁμοίων ἀγωνίζοιντο	περὶ	τῆς νίκης. Οὐ γὰρ μόνον
[11, 508]	ὁ δ´ αὐτὸς λόγος καὶ	περὶ	τῆς Πολιτείας· εἰ καὶ πασῶν
[11, 507]	ὁ Δελφὸς ἐν τοῖς Ὑπομνήμασι	περὶ	τῆς πρὸς πάντας τοῦ Πλάτωνος
[11, 470]	περὶ Φυτῶν Ἱστορίᾳ. Διηγούμενος γὰρ	περὶ	τῆς τερμίνθου φησί· Τορνεύεσθαι δὲ
[11, 479]	εἰσαγαγόντων. Τοσαύτη δὲ ἐγένετο σπουδὴ	περὶ	τὸ ἐπιτήδευμα ὥστε εἰς τὰ
[11, 494]	καὶ τἄλλα πάντ´ ἀγγεῖα τὰ	περὶ	τὸν πότον, κοὐδ´ ὀξύβαφον οἰνηρὸν
[11, 500]	πρώτῳ τῶν τῆς Ἀσίας Σταθμῶν	περὶ	τοῦ ἀερομέλιτος καλουμένου διαλεγόμενος γράφει
[11, 496]	ποτηρίου εἶδος προείρηται ἐν τῷ	περὶ	τοῦ βατιακίου λόγῳ. (ΠΡΟΧΥΤΗΣ εἶδος
[11, 478]	Διονύσου. Πολέμων δ´ ἐν τῷ	περὶ	τοῦ Δίου Κῳδίου φησί· (Μετὰ
[11, 479]	ὁ ποιήσας τὸν ἐπιγραφόμενον Ἑλλαδικὸν	περὶ	τοῦ ἐν Ὀλυμπίᾳ λέγων Μεταποντίνων
[11, 501]	ἀρύουσιν. Τίμαρχος δ´ ἐν τετάρτῳ	περὶ	τοῦ Ἐρατοσθένους Ἑρμοῦ (Πεπαῖχθαί τις
[11, 497]	προεῖπον· (Ἡδύλος δ´ ἐν Ἐπιγράμμασι	περὶ	τοῦ κατασκευασθέντος ὑπὸ Κτησιβίου τοῦ
[11, 501]	δ´ ὁ Ἀθηναῖος ἐν τῷ	περὶ	τοῦ Κρατῆρος ῥησειδίῳ τὴν κατὰ
[11, 481]	δ´ ὁ Σάμιος ἐν ἕκτῳ	περὶ	τοῦ Κύκλου) τὸ αὐτὸ οἴεται
[11, 477]	δ´ ὁ Σάμιος ἐν τοῖς	περὶ	τοῦ Κύκλου (τὸ Ὁμηρικὸν κισσύβιον
[11, 504]	μικρὸν τοῦ Ξενοφῶντος μέμνηται. Καὶ	περὶ	τοῦ Κύρου οὖν ὃ μὲν
[11, 462]	Καὶ Πολέμων δ´ ἐν τῷ	περὶ	τοῦ Μορύχου ἐν Συρακούσαις φησὶν
[11, 461]	λείας. Τί οὖν ἔχομεν λέγειν	περὶ	τοῦ Νέστορος ποτηρίου, ὃ μόλις
[11, 489]	φησὶν ὁ Μυρλεανός, τάδε λέγω	περὶ	τοῦ ποτηρίου. Οἱ παλαιοὶ καὶ
[11, 469]	τὸ μαρτύριον παρέξομαι ἐν τῷ	περὶ	τοῦ ῥυτοῦ λόγῳ. (ΕΦΗΒΟΣ. Τὸ
[11, 486]	(τοῦ Λύκωνος) Δημοσθένης ἐν τῷ	(περὶ	τοῦ στεφάνου κἀν τῷ) πρὸς
[11, 470]	τῇ τρίτῃ τῶν Ἱστοριῶν προειπὼν	περὶ	τοῦ Ὠκεανοῦ ἐπιφέρει· Ὁ δ´
[11, 464]	ἄλλων τεχνιτῶν ὑποπίνωμεν. (Λέγει δὲ	περὶ	τούτων ὁ Φιλόχορος οὑτωσί· Ἀθηναῖοι
[11, 494]	ὀξύβαφον, ὅταν ὁ Διόνυσος λέγῃ	(περὶ	τῶν Ἀθήνησι δημαγωγῶν ὡς αὐτὸν
[11, 466]	γράφει καὶ ταῦτα· Μυθολογοῦσι δὲ	(περὶ)	τῶν ἐν Μηθύμνῃ τινὲς περὶ
[11, 482]	Ἀντίοχος ὁ Ἀλεξανδρεὺς ἐν τῷ	περὶ	τῶν ἐν τῇ μέσῃ κωμῳδίᾳ
[11, 508]	τοιούτους διαλόγους, ἐν οἷς καὶ	περὶ	τῶν ἐν τοῖς μαθήμασι διεξέρχεται
[11, 509]	φίλτατε Τιμόκρατες. Ἑξῆς δὲ ἐροῦμεν	περὶ	τῶν ἐπὶ τρυφῇ διαβοήτων γενομένων.
[11, 479]	τῶν κατὰ Φιγάλειαν Νομίμων διεξιὼν	περὶ	τῶν ἐπιχωρίων δείπνων γράφει καὶ
[11, 488]	Ταῦτα προθέμενος ὁ Ἀσκληπιάδης ζητεῖ	περὶ	τῶν ἥλων, πῶς πεπαρμένους αὐτοὺς
[11, 479]	Ἁρμόδιος ὁ Λεπρεάτης ἐν τῷ	περὶ	τῶν κατὰ Φιγάλειαν Νομίμων διεξιὼν
[11, 465]	Ἁρμόδιος ὁ Λεπρεάτης ἐν τῷ	περὶ	τῶν κατὰ Φιγάλειαν Νομίμων. (Ξενοφῶν
[11, 508]	ἐν τοῖς μαθήμασι διεξέρχεται καὶ	περὶ	τῶν κατὰ φύσιν καὶ περὶ
[11, 467]	ὁ τοῦ Διονυσίου ἐν αʹ	περὶ	τῶν παρὰ τοῖς ἱστορικοῖς Λέξεων
[11, 488]	τῆς ἄλλης ἐπιφανείας ὄντες. (Καὶ	περὶ	τῶν ὤτων οὕτως διορίζονται, ὅτι
[11, 470]	σαφῶς παρίστησιν (Θεόφραστος ἐν τῇ	περὶ	Φυτῶν Ἱστορίᾳ. Διηγούμενος γὰρ περὶ
[11, 504]	μέχρι τῆς ἕω. Κἀν τῷ	περὶ	Ψυχῆς δὲ ὁ Πλάτων καταλεγόμενος
[11, 505]	καὶ Φαίδωνα εἰπεῖν ἀναγνόντα τὸν	περὶ	Ψυχῆς. Διὸ καλῶς ὁ Τίμων
[11, 460]	κατακλινώμεθα, ἵν´ ἡμῖν ὁ Πλούταρχος	περὶ	ὧν ἐπαγγέλλεται ποτηρίων ἀποδοὺς τὸν
[11, 468]	βόες ὑπερφυῆ ἱστοροῦνται κέρατα ἔχειν·	περὶ	ὧν τῆς κατασκευῆς Θεόπομπος ἱστορεῖ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 10/01/2008