Livre, pages
[11, 466]	ἀμφικύπελλόν φησι τὸ μὴ ἔχον	ὦτα.	Ἄλλοι δὲ τὴν ἀμφὶ ἀντὶ
[11, 488]	διορίζονται, ὅτι εἶχεν μὲν δύο	ὦτα	ἄνω, καθότι καὶ τἄλλα ποτήρια,
[11, 501]	λέγεται ὁ ἀμφοτέρωθεν κατὰ τὰ	ὦτα	δυνάμενος φέρεσθαι, οὕτως καὶ τὴν
[11, 466]	τὸ ὑγρόν. Ὅτι δὲ δύο	ὦτα	εἶχε δῆλον· Ἦτοι ὃ καλὸν
[11, 473]	καινὸν δίωτον ἐπιθηματοῦντα στέψαι τὰ	ὦτα	ἐρίῳ λευκῷ καὶ ἐκ τοῦ
[11, 488]	τῷ περὶ τῆς Νεστορίδος δύο	ὦτα	ἔχειν. Πελειάδας δὲ πῶς ἄν
[11, 501]	(καὶ) ἐκπέταλον λεβητῶδες, ἴσως δύο	ὦτα	ἔχον ἐξ ἀμφοτέρων τῶν μερῶν.
[11, 474]	ἐπίμηκες, συνηγμένον εἰς μέσον ἐπιεικῶς,	ὦτα	ἔχον μέχρι τοῦ πυθμένος καθήκοντα.
[11, 489]	σκύφον εἶναι παρακειμένως ἔχοντα τὰ	ὦτα,	καθάπερ αἱ δίπρῳροι τῶν νεῶν,
[11, 484]	καὶ μέγα· ἔχει δὲ καὶ	ὦτα	μεγάλα. Μένανδρος Ἁλιεῖ· Εὐποροῦμεν, οὐδὲ
[11, 478]	οὐκ εἶναι, οὐ γὰρ ἔχειν	ὦτα,	παραπλήσιον δ´ ὑπάρχειν λουτηρίῳ βαθεῖ,
[11, 481]	ὀρθῶν, πυθμένα μὴ ἐχόντων μηδὲ	ὦτα.	Πτολεμαῖος δὲ ὁ τοῦ Ἀριστονίκου
[11, 466]	γὰρ στρογγύλον, μικρὸν πάνυ, παλαιόν,	ὦτα	συντεθλασμένον σφόδρα, ἔχον κύκλῳ τε
[11, 489]	τῶν νεῶν, περὶ δὲ τὰ	ὦτα	τὰς περιστεράς· ὡσπερεὶ δέ τινα
[11, 480]	ὥσπερ δακτύλῳ πεποιημέναι, καὶ ἔχουσιν	ὦτα	τέσσαρα, πυθμένα εἰς πλάτος ἐκτεταμένον
[11, 466]	ταῦτα δὲ ἂν εἴη τὰ	ὦτα.	Τὸ δὲ ἄλεισον ἤτοι ἀπὸ
[11, 488]	γίνεται τὸν τρόπον τοῦτον τέτταρα	ὦτα.	Τοῦτο δὲ οὐκ ἐπὶ πάντων,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 10/01/2008