Alphabétiquement     [«   »]
ἐπί 1
ἐπι 1
Ἐπὶ 1
ἐπὶ 88
Ἐπιγένης 8
ἐπιγινώσκειν 1
ἐπίγραμμα 2
Fréquences     [«    »]
86 εἰς
77 οὕτως
79 τε
88 ἐπὶ
96 τοὺς
102 τὰ
104 τοῖς
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Athénée de Naucratis, les Deipnosophistes (ou Le Banquet des sages), livre XI

ἐπὶ


Livre, pages
[11, 478]   θαύματα καὶ τὰ καρπώσιμα γίνεσθαι  ἐπὶ   γῆς· διὸ ἐκ τούτου σπένδεσθαι.
[11, 460]   τόν ῥά οἱ Εὐρύκλεια φίλοις  ἐπὶ   γούνασι θῆκε παυομένῳ δόρποιο) ἐκάθισεν
[11, 492]   γυνὴ εἰκυῖα θεῇσιν οἴνῳ Πραμνείῳ,  ἐπὶ   δ´ αἴγειον κνῆ τυρὸν κνήστι
[11, 492]   αἴγειον κνῆ τυρὸν κνήστι χαλκείῃ,  ἐπὶ   δ´ ἄλφιτα λευκὰ πάλυνεν· πινέμεναι
[11, 492]   αὐτὰρ ἐπ´ αὐτῆς χάλκειον κάνεον·  ἐπὶ   δὲ κρόμυον ποτῷ ὄψον ἠδὲ
[11, 466]   Λυσίμαχόν φησι τὸν Βαβυλώνιον, καλέσαντα  ἐπὶ   δεῖπνον Ἵμερον τὸν τυραννήσαντα οὐ
[11, 493]   εἶπεν ἂν ἕτερος. (Τοῦτο γὰρ  ἐπὶ   δύο τάσσεσθαι πέφυκεν, ὡς καὶ
[11, 469]   Καὶ Αἰσχύλος ἐν Ἡλιάσιν· Ἔνθ´  ἐπὶ   δυσμαῖς ισου πατρὸς Ἡφαιστοτευχὲς δέπας,
[11, 508]   Φίλωνα, δανείσας τῇ πατρίδι ἀργύριον  ἐπὶ   ἐνεχύρῳ τῇ ἀκροπόλει (καὶ) ἀφυστερησάσης
[11, 466]   δέ φησιν Ἡρακλέα Τελαμῶνι τῆς  ἐπὶ   Ἴλιον στρατείας ἀριστεῖον ἄλεισον δοῦναι.
[11, 460]   δαῖτα ποτήριά τε, στεφάνους δ´  ἐπὶ   κρασὶν ἔθηκεν. Ἅπερ ὠνομάσθη ἀπὸ
[11, 470]   Θεόλυτος δ´ ἐν δευτέρῳ Ὥρων  ἐπὶ   λέβητός φησιν αὐτὸν διαπλεῦσαι, (τοῦτο
[11, 493]   ὅτι τὸ ἄλλος Ὅμηρος οὐκ  ἐπὶ   μόνων Μαχάονος καὶ Νέστορος ἔθηκε,
[11, 493]   γέρων ἀμογητὶ ἄειρεν» οὐκ ἀκουστέον  ἐπὶ   μόνων Μαχάονος καὶ Νέστορος, ὡς
[11, 498]   βοὸς αἴνυτο χερσίν, Ἴφικλος δ´  ἐπὶ   νῶτ´ ἐπεμαίετο. Τῷ δ´ ἐπόπισθεν
[11, 500]   πρὸς τοὺς Διοσκόρους, καλῶν αὐτοὺς  ἐπὶ   ξένια· (Οὐ βοῶν πάρεστι σώματ´
[11, 478]   Θουκυδίδης· Ἐδίδοσαν μὲν αὐτῶν ἑκάστῳ  ἐπὶ   ὀκτὼ μῆνας κοτύλην ὕδατος καὶ
[11, 488]   τέτταρα ὦτα. Τοῦτο δὲ οὐκ  ἐπὶ   πάντων, ἀλλ´ ἐπ´ ἐνίων ποτηρίων
[11, 468]   Ἰωλκός, ἐν  ἐπὶ   Πελίᾳ ἀγὼν ἐτέθη. Βέλτιον δὲ
[11, 484]   Ἀντίγονόν φησι· (Διόνυσος τέλειος καθήμενος  ἐπὶ   πέτρας· ἐξ εὐωνύμων δ´ αὐτοῦ
[11, 507]   ταῦτα· Μετὰ τὴν Σωκράτους τελευτὴν  ἐπὶ   πλεῖον τῶν συνήθων ἀθυμούντων ἔν
[11, 464]   ἁμαρτάνουσι μανικῶς καὶ τῆς ἀληθείας  ἐπὶ   πλεῖστον ἀπαρτωμένοις. (Ἡμεῖς οὖν, ὡς
[11, 465]   καὶ μέγα φρονήσαντας οὐχ οὕτως  ἐπὶ   πλούτῳ ὡς ἐπὶ τῷ κεκτῆσθαι
[11, 469]   (Ὅτι δὲ καὶ Ἥλιος  ἐπὶ   ποτηρίου διεκομίζετο ἐπὶ τὴν δύσιν
[11, 501]   οὕτως Μασσαλιῆται τιθέασι τὰς φιάλας  ἐπὶ   πρόσωπον. (Κρατίνου δ´ εἰπόντος ἐν
[11, 501]   καὶ) ἀπύρωτος ψυχρήλατος  ἐπὶ   πῦρ οὐκ ἐπιτιθεμένη, καθότι (καὶ
[11, 477]   Τὸ γὰρ κισσύβιον, φησί, λέγεται  ἐπὶ   συνόδου ἀγροικικῆς, ἔνθα προσήκει μάλιστα
[11, 482]   ἐν Ἐφήβοις λέγῃ· Οὐ κύλικας  ἐπὶ   τὰ δεῖπνα Χαιρήμων φέρει, (οὐ
[11, 489]   τοῦ Νέστορος ποτήριον μεταβαίνει καὶ  ἐπὶ   τὰ κράτιστα τῶν ἀπλανῶν ἀστέρων,
[11, 466]   καὶ τὸν Ἡρακλέα περαιωθῆναι  ἐπὶ   τὰς Γηρυόνου βόας ὁρμῶντα. Οἴδαμεν
[11, 463]   Μέθης. (Διόπερ συνιοῦσι καὶ ἡμῖν  ἐπὶ   τὰς Διονυσιακὰς ταύτας λαλιὰς οὐδεὶς
[11, 460]   ποιήσας φησίν· Νέκυς δὲ χαμαιστρώτου  ἐπὶ   τείνας εὐρείης στιβάδος παρέθηκ´ αὐτοῖσι
[11, 491]   ἑκάτερον δὲ καθὸ συμφυῆ πάλιν  ἐπὶ   τέλει γίνεται τῆς ἀποστάσεως αὐτῶν.
[11, 487]   τοι Βρόμιος γάνος τόδε δοὺς  ἐπὶ   τέρψιν πάντας ἄγει. Ἀντιφάνης Λαμπάδι·
[11, 480]   ὄντα, καὶ τὸ κυλικηγορεῖν, ὅταν  ἐπὶ   τῇ κύλικί τις ἀγορεύῃ. (Ἀθηναῖοι
[11, 493]   ἐκέλευσεν, ἐὰν παραγένηται Σωσίβιος  ἐπὶ   τὴν ἀπαίτησιν τῆς συντάξεως, λέγειν
[11, 494]   Ἀθήνησι δημαγωγῶν ὡς αὐτὸν ᾔτουν  ἐπὶ   τὴν δίκην ἀπελθόντα ὀξυβάφω δύο.
[11, 469]   Ἥλιος ἐπὶ ποτηρίου διεκομίζετο  ἐπὶ   τὴν δύσιν Στησίχορος μὲν οὕτως
[11, 464]   πρῶτον ἠριστηκότες καὶ πεπωκότες ἐβάδιζον  ἐπὶ   τὴν θέαν καὶ ἐστεφανωμένοι ἐθεώρουν,
[11, 507]   ἔφη τὸν Πλάτωνα κορώνην γενόμενον  ἐπὶ   τὴν κεφαλὴν (μου) ἀναπηδήσαντα τὸ
[11, 487]   ὃς ἂν τὸν κότταβον ἀφεὶς  ἐπὶ   τὴν πλάστιγγα ποιήσῃ πεσεῖν— {Β.
[11, 471]   τῶν ἐκ Ταυρομενίου μεθεστηκότων ταχθεὶς  ἐπὶ   τὴν πρεσβείαν ἕτερά τε δῶρα
[11, 490]   παράλειψιν τοῦ υ> ἐπειδὴ κεῖνται  ἐπὶ   τῆς οὐρᾶς τοῦ ταύρου. ~(Καὶ
[11, 483]   τῆς μάζης καὶ τῶν ἄρτων  ἐπὶ   τῆς τραπέζης καταλείμματα. ΚΥΜΒΗ. Φιλήμων
[11, 486]   μέλην, Συρίσκε, ταυτηνὶ λαβὼν ἔνεγκον  ἐπὶ   τὸ μνῆμ´ ἐκείνῃ, μανθάνεις; καὶ
[11, 466]   ἐπὶ τὸν οἶνον ἐπέχεον, ἀλλ´  ἐπὶ   τὸ ὕδωρ τὸν οἶνον, ὅπως
[11, 461]   ποτήριον εὐμέγεθες εἰργασμένον πλὴν τῶν  ἐπὶ   τοῖς ἡρωικοῖς. Τὸ γὰρ ῥυτὸν
[11, 487]   {Α. Ἐὰν τύχῃ μόνον αὐτῆς,  ἐπὶ   τὸν μάνην πεσεῖται καὶ ψόφος
[11, 466]   ὑπάρχοντι. Οὐ γὰρ τὸ ὕδωρ  ἐπὶ   τὸν οἶνον ἐπέχεον, ἀλλ´ ἐπὶ
[11, 461]   οὐδὲ μᾶλλον εὐχερῆ καταφεύγουσιν εἰκότως  ἐπὶ   τὸν οἶνον. (Ὅθεν δὴ καὶ
[11, 461]   γὰρ ἀπεστερημένοι τῆς παιδείας ὁρμῶσιν  ἐπὶ   τὸν πολὺν οἶνον καὶ πορίζονται
[11, 501]   ἐλέγετο. (Δύναται δὲ καὶ  ἐπὶ   τὸν πυθμένα καὶ τὸ στόμα
[11, 479]   Οὐ γὰρ μόνον ἐφιλοτιμοῦντο βάλλειν  ἐπὶ   τὸν σκοπόν, ἀλλὰ καὶ καλῶς
[11, 488]   ἐμπαιστικῆς τέχνης λόγον, ὡς καὶ  ἐπὶ   τοῦ Ἀχιλλέως σκήπτρου· Ὣς φάτο
[11, 492]   προσηκόντως ἐτόρευσεν. Τοῦτο μέντοι καὶ  ἐπὶ   τοῦ Διὸς σημαίνειν πείθονται τὸν
[11, 499]   ἴσῳ τῷ σκυφοειδές· λέγει δ´  ἐπὶ   τοῦ Ἡρακλέους· (Σκύφιον δὲ λαβὼν
[11, 480]   ἐπὶ τούτου τάττουσι, καθότι Ὅμηρος  ἐπὶ   τοῦ Θερσίτου· Φοξὸς ἔην κεφαλήν.
[11, 487]   Καλεῖται δὲ μάνης καὶ τὸ  ἐπὶ   τοῦ κοττάβου ἐφεστηκός, ἐφ´ οὗ
[11, 493]   ὃς ἀντὶ τοῦ λαμβάνοντες  ἐπὶ   τοῦ Μαχάονος· Ἀλλ´ ὃς μὲν
[11, 462]   ἀναπλέοντες μέχρι τοῦ γενέσθαι τὴν  ἐπὶ   τοῦ νεὼ τῆς Ἀθηνᾶς ἀόρατον
[11, 488]   καθάπερ ἐπὶ τῶν ῥοπάλων. Καὶ  ἐπὶ   τοῦ ξίφους (τοῦ Ἀγαμέμνονος· Ἀμφὶ
[11, 477]   τῇ συγχρήσει τῶν ὀνομάτων, λέγων  ἐπὶ   τοῦ οἰκείου ξένου τοῦ παρὰ
[11, 475]   μέλος τὴν κελέβην φησὶ τίθεσθαι  ἐπὶ   τοῦ ὀρθοῦ ποτηρίου οἷον Προυσιάδος
[11, 475]   λοιβὴν ἤτοι λείβειν· τοῦτο δὲ  ἐπὶ   τοῦ ὑγροῦ συνήθως ἔταττον, ἀφ´
[11, 480]   ἄμβικες καλούμενοι. Τὸ γὰρ φοξὸν  ἐπὶ   τούτου τάττουσι, καθότι Ὅμηρος ἐπὶ
[11, 466]   κότταβον προίεσθαι. Καὶ οἱ πολλοὶ  ἐπὶ   τούτῳ μᾶλλον ἐφρόνουν μέγα
[11, 493]   δύο τάσσεσθαι πέφυκεν, ὡς καὶ  ἐπὶ   τούτων· Οἴσετε δ´ ἄρν´ ἕτερον
[11, 509]   Ἑξῆς δὲ ἐροῦμεν περὶ τῶν  ἐπὶ   τρυφῇ διαβοήτων γενομένων.
[11, 496]   Προυσίου τοῦ Βιθυνίας βασιλεύσαντος καὶ  ἐπὶ   τρυφῇ καὶ μαλακίᾳ διαβοήτου γενομένου
[11, 479]   ἐπὶ τῷ καλῶς κοτταβίζειν τῶν  ἐπὶ   τῷ ἀκοντίζειν μέγα φρονούντων. (ΚΡΑΤΑΝΙΟΝ.
[11, 466]   τούτῳ μᾶλλον ἐφρόνουν μέγα  ἐπὶ   τῷ εὖ ἀκοντίζειν. Ὠνομάσθη οὖν
[11, 479]   ὑγρόν· ὥστε ἔνιοι μεῖζον ἐφρόνουν  ἐπὶ   τῷ καλῶς κοτταβίζειν τῶν ἐπὶ
[11, 465]   οὐχ οὕτως ἐπὶ πλούτῳ ὡς  ἐπὶ   τῷ κεκτῆσθαι πολλὰ ἐκπώματα ἀργυρᾶ
[11, 464]   τὸν ἐπιδέξι´, πάτερ, λέγειν  ἐπὶ   τῷ πίνοντι. {Β. Τὸν ἐπιδέξια
[11, 503]   Τρύφων ἐν τοῖς Ὀνοματικοῖς, τὸ  ἐπὶ   τῷ σκολίῳ διδόμενον, ὡς Ἀντιφάνης
[11, 460]   γούνασι θῆκε παυομένῳ δόρποιο) ἐκάθισεν  ἐπὶ   τῶν γονάτων καὶ οὐχὶ παρὰ
[11, 488]   τῶν λεγομένων Σελευκίδων. (Τὸ δ´  ἐπὶ   τῶν δυεῖν πυθμένων ζητούμενον, πῶς
[11, 476]   τοὺς ἀρχαίους κέρασι. Πίνδαρος μὲν  ἐπὶ   τῶν Κενταύρων λέγων· Ἀνδροδάμαντα δ´
[11, 464]   φίλοινος οἰνομανὴς καὶ ὡσαύτως  ἐπὶ   τῶν ὁμοίων, οὐκ ἀλλοτρίως τῆς
[11, 492]   ἀλλὰ κατὰ σύνθετον ὑποπυθμένες, ὅπως  ἐπὶ   τῶν πελειάδων ἀκούωμεν, ὅτι τέσσαρες
[11, 490]   δ´ ἐστὶ τὸ ἐπίθετον καὶ  ἐπὶ   τῶν Πλειάδων τιθέμενον· μυθεύονται γὰρ
[11, 461]   τόποις οὔτ´ ἐν γραφαῖς οὔτ´  ἐπὶ   τῶν πρότερον εὑρήσομεν ποτήριον εὐμέγεθες
[11, 488]   ὡς τῶν ἥλων ἐμπεπερονημένων καθάπερ  ἐπὶ   τῶν ῥοπάλων. Καὶ ἐπὶ τοῦ
[11, 475]   Ἔθος γὰρ ἦν τοῖς ἀρχαίοις  ἐπὶ   τῶν τραπεζῶν κεκραμένα τιθέναι ποτήρια,
[11, 500]   τοὺς ἄλλους διαφοράν· ἔπεστι γὰρ  ἐπὶ   τῶν ὤτων αὐτοῖς λεγόμενος
[11, 492]   ἀκούωμεν, ὅτι τέσσαρες μὲν ἦσαν  ἐπὶ   τῶν ὤτων, δύο δὲ ὑποπυθμένες,
[11, 492]   δ´ ἐλαίης. ~(Γενήσονται οὖν  ἐπὶ   τῶν ὤτων τέσσαρες πελειάδες. (Ἔπειθ´
[11, 495]   Κολοφώνιος ἐν τοῖς Ἰάμβοις  ἐπὶ   φιάλης τίθησι τὴν λέξιν λέγων




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philipe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 10/01/2008