Livre, pages |
[11, 465] |
φησιν,
ὅτι
αὐτῷ
παρέθηκαν
ἔκπωμα
|
ὃ |
ἀπηγορεύκει,
λέγων
οὕτως·
(Αὐτὰρ
ὁ |
[11, 470] |
αὐτῷ
τὸ
δέπας
τὸ
χρύσεον,
|
ὃ |
αὐτὸν
ἐφόρει
σὺν
ταῖς
ἵπποις, |
[11, 491] |
ἄρα
τίς
νιν
ἠείδει
μακάρων·
|
ὃ |
δ´
ἀέξετο
πᾶσι
μέλεσσι.
Τὸν |
[11, 477] |
κίσσινον
φέρων
σκύφος
πόνων
ἀναψυκτῆρ´,
|
ὃ |
δ´
ἀμπέλων
γάνος.
Τὸ
γὰρ |
[11, 491] |
ὁμόθεν
πεφυῶτας,
ὃ
μὲν
φυλίης,
|
ὃ |
δ´
ἐλαίης.
~(Γενήσονται
οὖν
ἐπὶ |
[11, 469] |
τ´
ἄλοχον
πάιδάς
τε
φίλους,
|
(ὃ |
δ´
ἐς
ἄλσος
ἔβα
δάφναισι |
[11, 470] |
καὶ
ὁ
Ἥλιος
παύσασθαι
κελεύει,
|
ὃ |
δὲ
δείσας
παύεται.
Ἥλιος
δὲ |
[11, 504] |
ὃ
μὲν
τὰς
αὐλητρίδας
ἐκβάλλει,
|
ὃ |
δὲ
εἰσάγει·
(καὶ
ὃ
μέν, |
[11, 502] |
Ψυχασταῖς·
Ὃ
δέ
τις
ψυκτῆρ´,
|
ὃ |
δέ
τις
κύαθον
χαλκοῦν
κλέψας |
[11, 504] |
πρόκειται,
παραιτεῖται
πίνειν
μεγάλοις
ποτηρίοις,
|
ὃ |
δὲ
τὸν
Σωκράτην
παράγει
τῷ |
[11, 493] |
δεδωκέναι
αὐτῷ
τὰς
ἡσυχίας
εἶχον,
|
ὃ |
δὲ
τῷ
βασιλεῖ
προσελθὼν
κατεμέμφετο |
[11, 495] |
πῖπτον
μετεσχημάτισται,
(ἀρυταίνῃ
μάλιστα
ἐοικός,
|
ὃ |
δὴ
καλοῦμεν
χόα.
Τὴν
δὲ |
[11, 463] |
εἰς
τὸ
φῶς
τε
τοῦθ´,
|
ὃ |
δὴ
(ὁρῶμεν.
Ὃς
δ´
ἂν |
[11, 502] |
ποτηρίου
εἶδος,
ὅμοιον
θηρικλείῳ,
χάλκεον·
|
ὃ |
δίδοσθαι
τῷ
ἁρπασθέντι
ὑπὸ
τοῦ |
[11, 495] |
σκυφοειδές,
πυθμένα
ἔχον
πλατύτερον,
εἰς
|
ὃ |
ἤμελγον
τὸ
γάλα.
Ὅμηρος·
Ὡς |
[11, 477] |
Πόλλιδι
συνεστιασθέντος
αὐτῷ·
Καὶ
γὰρ
|
ὃ |
Θρηικίην
μὲν
ἀνήνατο
χανδὸν
ἄμυστιν
|
[11, 483] |
τοιοῦτον
(δὲ)
τῆς
ἀγωγῆς
γένος
|
ὃ |
καὶ
νῦν
δρᾶται
παρά
τισι |
[11, 481] |
στενὸν
τῷ
σχήματι,
παρόμοιον
πλοίῳ
|
ὃ |
καλεῖται
κύμβη.
Καὶ
Ἀναξανδρίδης
ἐν |
[11, 466] |
δύο
ὦτα
εἶχε
δῆλον·
Ἦτοι
|
ὃ |
καλὸν
ἄλεισον
ἀναιρήσεσθαι
ἔμελλε
χρύσεον |
[11, 482] |
γὰρ
καὶ
ὁ
ποιητής·
Ἦτοι
|
ὃ |
καλὸν
ἄλεισον
ἀναιρήσεσθαι
ἔμελλεν
χρύσεον |
[11, 494] |
Ἡρακλεῖ
μέγα
ποτήριον
πληρώσαντες
οἴνου,
|
ὃ |
καλοῦσιν
οἰνιστηρίαν,
καὶ
σπείσαντες
τοῖς |
[11, 493] |
οἷον·
Ἔνθα
δὲ
Σίσυφος
ἔσκεν,
|
ὃ |
κέρδιστος
γένετ´
ἀνδρῶν.
Ἐλλείπει
οὖν |
[11, 496] |
σκεῦος
κεραμεοῦν
βεμβικῶδες
ἑδραῖον
ἡσυχῇ,
|
ὃ |
κοτυλίσκον
ἔνιοι
προσαγορεύουσιν,
ὥς
φησι |
[11, 493] |
τινες,
τὸ
ὃς
ἀντὶ
τοῦ
|
ὃ |
λαμβάνοντες
ἐπὶ
τοῦ
Μαχάονος·
Ἀλλ´ |
[11, 477] |
~(Πᾶς
δὲ
ποιμένων
ἔρρει
λεώς,
|
ὃ |
μὲν
γάλακτος
κίσσινον
φέρων
σκύφος
|
[11, 504] |
Καὶ
περὶ
τοῦ
Κύρου
οὖν
|
ὃ |
μὲν
λέγει
ὡς
ἐκ
πρώτης |
[11, 504] |
γεγράφασιν
ἀμφότεροι,
καὶ
ἐν
αὐτοῖς
|
ὃ |
μὲν
τὰς
αὐλητρίδας
ἐκβάλλει,
ὃ |
[11, 491] |
ὑπήλυθε
θάμνους
ἐξ
ὁμόθεν
πεφυῶτας,
|
ὃ |
μὲν
φυλίης,
ὃ
δ´
ἐλαίης. |
[11, 504] |
ἐκβάλλει,
ὃ
δὲ
εἰσάγει·
(καὶ
|
ὃ |
μέν,
ὡς
πρόκειται,
παραιτεῖται
πίνειν |
[11, 461] |
λέγειν
περὶ
τοῦ
Νέστορος
ποτηρίου,
|
ὃ |
μόλις
ἂν
νέος
βαστάσαι
ἴσχυεν, |
[11, 492] |
ἀκτήν,
(πὰρ
δὲ
δέπας
περικαλλές,
|
ὃ |
οἴκοθεν
ἦγ´
ὁ
γεραιός
Ἐν |
[11, 487] |
ποιητής·
Πὰρ
δὲ
δέπας
περικαλλές,
|
ὃ |
οἴκοθεν
ἦγ´
ὁ
γεραιός,
χρυσείοις |
[11, 468] |
ἀκούει
τὸ
ἄμφωτον
ποτήριον,
εἰς
|
ὃ |
οἷόν
τε
τοὺς
δακτύλους
διείρειν |
[11, 493] |
τὸ
ὃς
ἀντὶ
προτακτικοῦ
τοῦ
|
ὃ |
Ὅμηρος
οὐδέποτε
τίθησι·
τοὔμπαλιν
δὲ |
[11, 466] |
τὸ
Βαθυκλέους
τοῦ
Ἀρκάδος
ποτήριον,
|
ὃ |
σοφίας
ἆθλον
ὁ
Βαθυκλῆς
τῷ |
[11, 494] |
ἀποκοτταβίζουσι
δὲ
ὀξύβαφον
τιθέμενον
εἰς
|
ὃ |
τὰς
λάταγας
ἐγχέουσιν
οὐκ
ἄλλο |
[11, 466] |
τῷ
ποτηρίῳ
ὕδωρ
ἐμβάλλεσθαι,
μεθ´
|
ὃ |
τὸν
οἶνον.
Ξενοφάνης·
Οὐδέ
κεν |