Livre, pages
[11, 485]	ἐοικὸς ταῖς λεγομέναις πτωματίσιν, ἐκπεταλώτερον	δέ.	Ἀρτεμίδωρος δ´ ὁ Ἀριστοφάνειος ποτήριον
[11, 481]	οὐδὲ κόγχην, ἐμφερῆ γευστηρίοις· σφίσι	δέ	γ´ αὐταῖσιν βαθείας κύλικας ὥσπερ
[11, 481]	ποτήρια καὶ μικρὰ Σιμάριστος. Δωρόθεος	δέ·	Γένος ποτηρίων βαθέων τὰ κυμβία
[11, 494]	ὀξύβαφον οἰνηρὸν ἔτι κεκτήσεται. Ὅτι	δέ	ἐστι τὸ ὀξύβαφον εἶδος κύλικος
[11, 466]	κεφαλῆς ἀρυβάλλῳ ἀμβροσίαν. Οὐ πόρρω	δέ	ἐστι τοῦ ἀρυστίχου ὁ ἀρύβαλλος,
[11, 469]	χωρεῖν χοᾶς, Ἄλκωνος ἔργον. Προὔπιεν	δέ	μοί ποτε ἐν Κυψέλοις Ἀδαῖος.
[11, 488]	ἄρ´ ὤμοισιν βάλετο ξίφος· ἐν	δέ	οἱ ἧλοι χρύσειοι πάμφαινον· ἀτὰρ
[11, 484]	Ἑστίας. {Α. Ὁ λαβρώνιος χρυσῶν	δέ,	παῖδες, εἴκοσι. (Δίδυμος δ´ ὅμοιον
[11, 498]	δῶκε σκύφος, ᾧπερ ἔπινεν. Ἀρίσταρχος	δέ·	Πλησάμενος δ´ ἄρα οἱ δῶκε
[11, 482]	ποιοῦσιν ἐν τοῖς φιδιτίοις. Εἰ	δέ	ποτε πλεῖον πιεῖν βουληθεῖεν, προσπαρετίθεσαν
[11, 466]	δὲ καὶ λιθοκολλήτοις ἐκπώμασι. Μένανδρος	δέ	πού φησι καὶ ποτήριον τορνευτὸν
[11, 494]	ἐξ ὀξυβαφίων κεραμέων ἐπίνομεν· τούτῳ	δέ,	τέκνον, πολλὰ κἀγάθ´ οἱ θεοὶ
[11, 489]	τὰ ὦτα τὰς περιστεράς· ὡσπερεὶ	δέ	τινα ῥοπάλια δύο ὑποκεῖσθαι τῷ
[11, 465]	Βακχίου νεορρύτοισι δακρύοισι Νυμφᾶν. (οἶδα	δέ	τινας, ἄνδρες θιασῶται, καὶ μέγα
[11, 502]	καὶ ὅ γε ἐ- Ἐκαλεῖτο	δέ	τις καὶ βαλανωτὴ φιάλη, ἧς
[11, 472]	ἐν τοῖς ἑξῆς λεχθήσεται. Καλεῖται	δέ	τις καὶ θηρίκλειος κρατήρ, οὗ
[11, 502]	Ὃ δέ τις ψυκτῆρ´, ὃ	δέ	τις κύαθον χαλκοῦν κλέψας ἀπορῶν
[11, 479]	ἀρυσθῆναι δυνάμενον. Καὶ ἐν κοτύλῃ	δέ	τις παιδιὰ καλεῖται, ἐν ᾗ
[11, 502]	κύαθον, κυμβία. Στράττις Ψυχασταῖς· Ὃ	δέ	τις ψυκτῆρ´, ὃ δέ τις
[11, 499]	Ἀττικὰς δώδεκα. Καὶ ἐν Πάτραις	δέ	φασι τοῦτ´ εἶναι τὸ μέτρον
[11, 501]	ἀλλὰ κατὰ τὸ στόμα. Τινὲς	δέ	φασιν, ὃν τρόπον ἀμφιφορεὺς λέγεται
[11, 505]	νέον τοῦτον Ἀρχίλοχον ἐνηνόχασιν. Ἄλλοι	δέ	φασιν ὡς ἀναγνοὺς ὁ Γοργίας
[11, 466]	γοῦν δεπάεσσιν ἀλλήλους δεξιοῦνται. Ἐλευθέριον	δέ,	φησί, καὶ ἐμμελῶς ἐν οἴνῳ
[11, 502]	προὔπινον, ὥς φησι Πάμφιλος. Δημοσθένης	δέ	φησι· Καὶ φιλοτησίας προὔπινεν. Ἄλεξις·
[11, 468]	ἐμοῖσι κείαται. Κἀν τοῖς ἑξῆς	δέ	φησι· Καὶ χρύσεια δέπαστρα καὶ
[11, 482]	καλὰ κύπελλα τετυγμένα νωμήσαντο. Σιληνὸς	δέ	φησι· κύπελλα ἐκπώματα σκύφοις ὅμοια,
[11, 499]	τριῶν γενῶν ἀμφιβολίαν ἔχει. Ἐρατοσθένης	δέ	φησι λέγεσθαι τὴν πέτασον καὶ
[11, 487]	ἐπίχε´ ἡμῖν τῶ γλυκυτάτω. Πάμφιλος	δέ	φησι· Μήποτε ἐκπώματός ἐστιν εἶδος,
[11, 498]	ἔπινεν, οἴνου ἐνίπλειον. Καὶ Ἀλκμὰν	δέ	φησι· ~(Πολλάκι δ´ ἐν κορυφαῖς
[11, 477]	ἐξοινῶν (καὶ μεθύων) ἐνεούρησε. Δίδυμος	δέ	φησι ποτηρίου εἶδος εἶναι, (καὶ
[11, 467]	οὔθ´ ὁ σαμφόρας. Καὶ Πίνδαρος	δέ	φησι. Πρὶν μὲν ἧρπε σχοινοτένειά
[11, 485]	πρὶν αὐτῷ δῶκε λεπαστήν. (Ἀμερίας	δέ	φησι τὴν οἰνοχόην λεπαστὴν καλεῖσθαι.
[11, 479]	δὲ χαλκοδέτοις κοτύλαις ὀτοβεῖ. (Μαρσύας	δέ	φησι τὸ ἐν τῷ ἰσχίῳ
[11, 477]	μάλιστα τὸ ξύλινον ποτήριον. Κλείταρχος	δέ	φησιν Αἰολεῖς τὸν σκύφον κισσύβιον
[11, 466]	ἀκούειν, ἔξω λειότητος ὄν. Πείσανδρος	δέ	φησιν Ἡρακλέα Τελαμῶνι τῆς ἐπὶ
[11, 475]	ῥά οἱ προφερέστερον ἦεν. Ἀλλαχοῦ	δέ	φησιν· Καὶ χρύσεια δέπαστρα καὶ
[11, 489]	ἔχον τὰ Ὁμηρικὰ ἔπη. (Ἐγὼ	δέ,	φησὶν ὁ Μυρλεανός, τάδε λέγω
[11, 466]	πολλῆς κραιπαλοβόσκου δίψης κατόχοις. (Κατασκευάζουσι	δέ,	φησίν, οἱ ἐν Ἀλεξανδρείᾳ τὴν
[11, 503]	μητρὶ προὔπιε πᾶσι φιλοτησίαν. Ἐπειπὼν	δέ·	~(Φιάλαν ὡς εἴ τις ἀφνεᾶς

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 10/01/2008