Livre, pages
[11, 469]	Σάμιος Λυγκεὺς Ῥοδίους ἀντιδημιουργήσασθαι πρὸς	τὰς	Ἀθήνησι θηρικλείους, Ἀθηναίων μὲν αὐτὰς
[11, 470]	τὸν Ἥλιον καθεύδοντα περαιοῦσθαι πρὸς	τὰς	ἀνατολάς, αἰνισσόμενος τὸ κοῖλον τοῦ
[11, 466]	σὺ πρὸς θεῶν ὀλουμένη, (ἣ	τὰς	ἀρύστεις ὧδ´ ἔχους´ ἐκώμασας. Ἐστὶ
[11, 485]	τῶν εἰς τὰς μέθας καὶ	τὰς	ἀσωτίας πολλὰ ἀναλισκόντων, οὓς λαφύκτας
[11, 480]	τὸν τύπον ἔχειν διάφορον πρὸς	τὰς	Ἀττικάς. Φοξαὶ γοῦν ἦσαν τὸ
[11, 504]	καὶ ἐν αὐτοῖς ὃ μὲν	τὰς	αὐλητρίδας ἐκβάλλει, ὃ δὲ εἰσάγει·
[11, 501]	καὶ μεσομφάλους. Οὕτω δ´ εἴρηκε	τὰς	βαλανειομφάλους, ὧν Κρατῖνος μνημονεύει· Δέχεσθε
[11, 466]	καὶ τὸν Ἡρακλέα περαιωθῆναι ἐπὶ	τὰς	Γηρυόνου βόας ὁρμῶντα. Οἴδαμεν δὲ
[11, 474]	λίθινα, χρυσῷ τὰ χείλη περιτεραμνίσας,	τὰς	δὲ κλισίας ἐλατίνας χαμᾶζε ποικίλοις
[11, 504]	ὥσπερ ὁ μανδραγόρας ἀνθρώπους κοιμίζει,	τὰς	δὲ φιλοφροσύνας ὥσπερ ἔλαιον φλόγας
[11, 463]	(Διόπερ συνιοῦσι καὶ ἡμῖν ἐπὶ	τὰς	Διονυσιακὰς ταύτας λαλιὰς οὐδεὶς ἂν
[11, 509]	χρήματα τῶν δεσποτῶν χαρισάμενος καὶ	τὰς	ἐκείνων γυναῖκας συνῴκισεν πρὸς γάμου
[11, 483]	θοίναις, ἐν Λακεδαίμονι δὲ κατὰ	τὰς	ἑορτάς, ἔν τε τοῖς ἐπινικίοις
[11, 482]	Ποιητῶν. Τὸ γὰρ ἐπάγεσθαι κατὰ	τὰς	ἑστιάσεις κυμβία καὶ δοκεῖν τούτοις
[11, 493]	καὶ αἰτοῦντι εἰπόντες δεδωκέναι αὐτῷ	τὰς	ἡσυχίας εἶχον, ὃ δὲ τῷ
[11, 502]	Αἰγινήτας Ἀττικὸν μηδὲν προσφέρειν πρὸς	τὰς	θυσίας μηδὲ κέραμον, ἀλλ´ ἐκ
[11, 483]	λεγομένης κώθωνος. Ἀριστοφάνης Ἱππεῦσιν· Εἰς	τὰς	ἱππαγωγοὺς εἰσεπήδων ἀνδρικῶς πριάμενοι κώθωνας,
[11, 470]	ὥστε μηδένα ἂν διαγνῶναι πρὸς	τὰς	κεραμέας. Κατασκευάσαι δὲ λέγεται τὴν
[11, 471]	τὸν κέραμον εἰργαζόμην ἢ Θηρικλῆς	τὰς	κύλικας, ἡνίκ´ ἦν νέος. Ἐν
[11, 460]	ποτηρίων ἀποδοὺς τὸν λόγον καὶ	τὰς	κύλικας πλήρεις (ἅπασι προπίῃ. (Ποτήρια
[11, 470]	Ἡ κύλιξ αὕτη ἐγκάθηται περὶ	τὰς	λαγόνας ἱκανῶς βαθυνομένη ὦτά τε
[11, 494]	δὲ ὀξύβαφον τιθέμενον εἰς ὃ	τὰς	λάταγας ἐγχέουσιν οὐκ ἄλλο τι
[11, 487]	τοῦ κοττάβου ἐφεστηκός, ἐφ´ οὗ	τὰς	λάταγας ἐν παιδιᾷ ἔπεμπον· ὅπερ
[11, 464]	γινόμενον τῷ οἴνῳ παραχυθὲν οὕτω	τὰς	μέθας ἵστησιν (ὥστε καὶ τῶν
[11, 485]	ποτήριον ὠνομάσθη ἀπὸ τῶν εἰς	τὰς	μέθας καὶ τὰς ἀσωτίας πολλὰ
[11, 464]	διά τε τὴν ἡδονὴν εἰς	τὰς	μέθας παρεισφέρονται καὶ διὰ τὸ
[11, 502]	πᾶσι κὠμφαλωτὰς χρυσίδας. (Ἀθηναῖοι δὲ	τὰς	μὲν ἀργυρᾶς φιάλας ἀργυρίδας λέγουσι,
[11, 504]	ὁ οἶνος ἄρδων τὰς ψυχὰς	τὰς	μὲν λύπας ὥσπερ ὁ μανδραγόρας
[11, 491]	αὐτὰς εἴρηκε διὰ τὴν πρὸς	τὰς	ὄρνεις ὁμωνυμίαν. Ἡ δὲ Μοιρὼ
[11, 490]	φέρουσι. Οὐ γὰρ τὰς πελειάδας	τὰς	ὄρνεις φέρειν νομιστέον τῷ Διὶ
[11, 489]	χρύσειαι νεμέθοντο, πελειάδας οὐ σημαίνει	τὰς	ὄρνιθας, ἅς τινες ὑπονοοῦσι περιστερὰς
[11, 492]	ὑποκειμένων τῷ πυθμένι, ἓξ δὲ	τὰς	πάσας γενέσθαι Πλειάδας, ἐπείπερ ὁρῶνται
[11, 490]	(Ἐπλανήθησαν δ´ οἱ πολλοὶ νομίζοντες	τὰς	πελειάδας ὄρνεις εἶναι πρῶτον μὲν
[11, 489]	ζωὴν οἱ ἄνθρωποι· λέγω δὲ	τὰς	πελειάδας. (Ὅταν γὰρ εἴπῃ· Δύο
[11, 490]	Διὶ πατρὶ φέρουσι. Οὐ γὰρ	τὰς	πελειάδας τὰς ὄρνεις φέρειν νομιστέον
[11, 490]	καὶ τῷ Διὶ τὴν ἀμβροσίαν	τὰς	Πελειάδας φέρειν φησί· Τῇ μέν
[11, 489]	νεῶν, περὶ δὲ τὰ ὦτα	τὰς	περιστεράς· ὡσπερεὶ δέ τινα ῥοπάλια
[11, 465]	πρῶτον ἐπόθη κεκραμένον. Διόπερ ὀνομασθῆναι	τὰς	(πηγὰς) Νύμφας καὶ τιθήνας τοῦ
[11, 490]	τὸν Ὠρίωνα. Ὀρείας δὲ λέγει	τὰς	Πλειάδας ἐν ἴσῳ τῷ οὐρείας
[11, 491]	Οὐδὲν οὖν ἄπιστον καὶ Ὅμηρον	τὰς	Πλειάδας κατὰ ποιητικὸν νόμον Πελειάδας
[11, 490]	φάσκουσα τὴν ἀμβροσίαν τῷ Διὶ	τὰς	Πλειάδας κομίζειν. Κράτης δ´ ὁ
[11, 492]	οὐκ οἰκείως τῷ ποτηρίῳ ἐντετυπῶσθαι	τὰς	Πλειάδας, ξηρῶν τροφῶν οὔσας σημαντικάς,
[11, 490]	πολλοὶ δοξάζουσιν (ἄσεμνον γάρ) ἀλλὰ	τὰς	Πλειάδας. Οἰκεῖον γὰρ τὰς προσημαινούσας
[11, 490]	καλέονται Πελειάδες οὐράνιαι. Σαφῶς γὰρ	τὰς	Πλειάδας οὔσας Ἄτλαντος θυγατέρας Πελειάδας
[11, 490]	τὸν λόγον. Καὶ Σιμωνίδης δὲ	τὰς	Πλειάδας Πελειάδας εἴρηκεν ἐν τούτοις·
[11, 489]	δ´ ὁ ποιητὴς καλεῖ νῦν	τὰς	Πλειάδας, πρὸς ἃς σπόρος τε
[11, 490]	παρέρχεται οὐδὲ Πέλειαι. Ὅτι δὲ	τὰς	Πλειάδας τὸ ἐνδοξότατον τῶν ἀπλανῶν
[11, 493]	ὃν οὐκ ἀχαρίτως διέπαιξε διὰ	τὰς	πολυθρυλήτους ταύτας καὶ (τὰς) τοιαύτας
[11, 490]	ἀλλὰ τὰς Πλειάδας. Οἰκεῖον γὰρ	τὰς	προσημαινούσας τῷ τῶν ἀνθρώπων γένει
[11, 469]	περὶ τὴν Θουρίαν. {Β. Εἰς	τὰς	Ῥοδιακὰς ὅλος ἀπηνέχθην ἐγὼ καὶ
[11, 494]	Ἀπολλωνίου, εὑρήσεις σαυτὸν ἀπειληφότα κατὰ	τὰς	σὰς ἐπινοίας. Καὶ (Ταῦτ´ οὐχ
[11, 488]	ᾠοσκύφια καὶ τὰ κανθάρια καὶ	τὰς	Σελευκίδας καὶ τὰ καρχήσια καὶ
[11, 500]	οἱ Βοιώτιοι λεγόμενοι, χρησαμένου κατὰ	τὰς	στρατείας πρώτου Ἡρακλέους τῷ γένει·
[11, 494]	οἷς αἱ ἀναγραφαί εἰσι τῶν	τὰς	συντάξεις λαμβανόντων, λαβὼν ταύτας εἰς
[11, 464]	καλῶν τούτων καὶ παντοδαπῶν κατὰ	τὰς	τέχνας ἐκπωμάτων. Τὴν δὲ μανίαν
[11, 493]	διὰ τὰς πολυθρυλήτους ταύτας καὶ	(τὰς)	τοιαύτας λύσεις (Πτολεμαῖος ὁ Φιλάδελφος
[11, 466]	ταῖς Νηρῇσι διέτριβεν, αὐτὸς δὲ	τὰς	τοῦ (Ποσειδῶνος ἔβοσκεν ἵππους· καί
[11, 466]	Σελευκέων μετὰ τριακοσίων, μετὰ τὸ	τὰς	τραπέζας ἀρθῆναι τετράμνουν ἑκάστῳ (τῶν
[11, 507]	γὰρ καὶ συγχωρήσῃ τις μεθίστασθαι	τὰς	τῶν τετελευτηκότων ψυχὰς εἰς ἄλλας
[11, 486]	Ὅπερ ἐξηγούμενος Δίδυμος ὁ γραμματικὸς	τὰς	ὑπὸ Λυκίου φησὶ κατεσκευασμένας. Ἦν
[11, 489]	τῆς σελήνης τοῦ σχήματος ἐναργεῖς	τὰς	φαντασίας, καὶ τὰ περὶ τὴν
[11, 501]	καὶ νῦν οὕτως Μασσαλιῆται τιθέασι	τὰς	φιάλας ἐπὶ πρόσωπον. (Κρατίνου δ´
[11, 488]	καθότι τὰ λεγόμενα κυμβία καὶ	τὰς	φιάλας καὶ εἴ τι φιαλῶδές
[11, 474]	τῆς ὀροφῆς ἐξηρτημένον, ἀνακεχυμένας ἔχοντα	τὰς	φλόγας. Ὅτι δὲ καὶ ἀπὸ
[11, 479]	παιδιὰ καλεῖται, ἐν ᾗ κοιλάναντες	τὰς	χεῖρας δέχονται τὰ γόνατα τῶν
[11, 487]	ἐπιγραφομένῳ Δείπνῳ μετὰ τὸ ἀπονίψασθαι	τὰς	χεῖρας προπίνων τινί φησι· (Σὺ
[11, 502]	φιάλας ἀργυρίδας λέγουσι, χρυσίδας δὲ	τὰς	χρυσᾶς. Τῆς δὲ ἀργυρίδος (φιάλης)
[11, 504]	γὰρ ὄντι ὁ οἶνος ἄρδων	τὰς	ψυχὰς τὰς μὲν λύπας ὥσπερ
[11, 490]	προσημαινούσας τῷ τῶν ἀνθρώπων γένει	τὰς	ὥρας, ταύτας καὶ τῷ Διὶ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 10/01/2008