Livre, pages |
[11, 494] |
τὰς
λάταγας
ἐγχέουσιν
οὐκ
ἄλλο
|
τι |
ἂν
εἴη
ἢ
ἐκπέταλον
ποτήριον. |
[11, 473] |
τοῦ
κροκίου,
καὶ
ἐσθεῖναι
ὅ
|
τι |
ἂν
εὕρῃς
καὶ
εἰσχέαι
ἀμβροσίαν. |
[11, 466] |
στάζοντος
Ἐστὶ
δὲ
καὶ
ζῷόν
|
τι. |
ΒΡΟΜΙΑΔΕΣ,
ἔκπωμα
ὅμοιον
τοῖς
μακροτέροις |
[11, 475] |
ὅτε
Ἀμφιτρύωνι
εἰκάσθη.
ΚΑΛΠΙΟΝ.
Ποτηρίου
|
τι |
γένος
Ἐρυθραίου,
ὥς
φησι
Πάμφιλος. |
[11, 479] |
εἴκος´
ἀπολογίζεται.
~(Ἀπολλόδωρος
δὲ
ποτηρίου
|
τι |
γένος
ὑψηλὸν
καὶ
ἔγκοιλον.
Πᾶν |
[11, 467] |
ἐν
Δαλίδι
παρίστησιν·
Οὑτοσὶ
δεῖνος
|
τι |
δεινος
καὶ
καλαθίσκος
οὑτοσί.
Τελέσιλλα |
[11, 459] |
ἔτι
καθημένων
ἁπάντων,
πρὶν
καί
|
τι |
διαλεχθῆναι
ἔφη·
Παρὰ
μὲν
τῷ |
[11, 466] |
κτῆμα.
Ἀχιλλεὺς
οὖν
ὡς
ἐξαίρετόν
|
τι |
εἶχεν
ἀνάθημα
δέπας,
Οὐδέ
τις |
[11, 494] |
ὀξυβάφω
δύο.
Οὐ
γὰρ
ἄλλο
|
τι |
ἡγητέον
εἶναι
ἢ
ὅτι
ἐκπώματα |
[11, 461] |
(περὶ
οὗ
καὶ
αὐτοῦ
διδάξει
|
τι |
ἡμᾶς
ὁ
Πλούταρχος.
Ὥρα
οὖν |
[11, 501] |
τὸ
ποτήριον
λέγει,
ἀλλὰ
χαλκίον
|
τι |
(καὶ)
ἐκπέταλον
λεβητῶδες,
ἴσως
δύο |
[11, 489] |
εἶναι
τοὺς
δύο
πυθμένας.
Ὁποῖόν
|
τι |
καὶ
νῦν
ἔστιν
ἰδεῖν
ἐν |
[11, 478] |
ἐν
Θεοῖς.
Ἀθηναῖοι
δὲ
μέτρον
|
τι |
καλοῦσι
κοτύλην.
Θουκυδίδης·
Ἐδίδοσαν
μὲν |
[11, 462] |
διέπειν
Τιτήνων
οὐδὲ
Γιγάντων
οὐδέ
|
τι |
Κενταύρων,
πλάσματα
τῶν
προτέρων,
ἢ |
[11, 473] |
οἶνον
εὕροιμ´
ἂν
λεπτὸν
καί
|
τι |
μελιχρὸν
ἔπος.
ἀλλὰ
κάδοις
Χίου |
[11, 485] |
πάλαι,
τὴν
βρυτικήν,
ῥίζιον
τρίψας
|
τι |
μικρὸν
δελεάσας
τε
γεννικῇ
τὸ |
[11, 473] |
Ἡδύλος
Ἐπιγράμμασι·
~(Πίνωμεν·
καὶ
γάρ
|
τι |
νέον,
καὶ
γάρ
τι
παρ´ |
[11, 473] |
κοινόν,
ὅτι
δὲ
καὶ
ποτήριόν
|
τι |
οὕτω
καλεῖται
Ἀμειψίας
ἐν
Ἀποκοτταβίζουσί |
[11, 507] |
ἐν
τῷ
Τιμαίῳ
λέγει·
(Πέπονθά
|
τι |
πάθος
πρὸς
τὴν
πολιτείαν,
ὥσπερ |
[11, 470] |
καὶ
ἠθάνιον
χάλκεον.
ΗΜΙΤΟΜΟΣ
ἔκπωμά
|
τι |
παρ´
Ἀττικοῖς
ἀπὸ
τοῦ
σχήματος |
[11, 473] |
γάρ
τι
νέον,
καὶ
γάρ
|
τι |
παρ´
οἶνον
εὕροιμ´
ἂν
λεπτὸν |
[11, 482] |
(γῆς)
Τοῦτον
δ´
ὁσάκις
ἐπί
|
τι |
πληρώσαιεν,
ἀποσπείσαντες
τοῖς
θεοῖς
ἐκ |
[11, 477] |
ξύλινον
ποτήριον.
Εὔμολπος
δὲ
γένος
|
τι |
ποτηρίου,
ἴσως,
φησίν,
κατ´
ἀρχὰς |
[11, 486] |
~(Ἕρμιππος
Μοίραις·
Ἂν
ἐγὼ
πάθω
|
τι |
τήνδε
τὴν
λεπαστὴν
ἐκπιών,
τῷ |
[11, 506] |
περὶ
Πλάτωνος
εἰς
ἐπιστολὴν
ἔγραψέ
|
τι |
τοιοῦτον·
Ὥσπερ
ἀγνοοῦντας
τοὺς
ἀνθρώπους |
[11, 469] |
βασιλεὺς
κώμην
τινά.
{Β.
Καινόν
|
τι |
τοῦτο
γέγονε
νῦν
ποτήριον;
{Α. |
[11, 477] |
χρυσοῦν,
Στρουθία.
Ἵππαρχος
Ἀνασῳζομένοις·
Προσέχεις
|
τι |
τούτῳ
τῷ
στρατιώτῃ
τοῦ
δε |
[11, 469] |
θεῶν;
~{Α.
Ῥυτὸν
(δίκρουνον
ἡλίκον
|
τι |
τρεῖς
χωρεῖν
χοᾶς,
Ἄλκωνος
ἔργον. |
[11, 488] |
καὶ
τὰς
φιάλας
καὶ
εἴ
|
τι |
φιαλῶδές
ἐστι
τὴν
ἰδέαν·
τινὰ |
[11, 471] |
πειρᾷς
με.
{ΣΠΙ.
Ναί,
τοιοῦτό
|
τι· |
φιλοτησίαν
δὲ
τήνδε
σοι
προπίομαι. |
[11, 468] |
τινάς.
(ΕΛΕΦΑΣ.
Οὕτως
ἐκαλεῖτο
ποτήριόν
|
τι, |
ὡς
Δαμόξενός
φησιν
ἐν
Αὑτὸν |