Livre, pages
[11, 504]	ἐγὼ Γοργιείοις ῥήμασιν εἴπω, (οὕτως	οὐ	βιαζόμενοι μεθύειν ὑπὸ τοῦ οἴνου,
[11, 481]	διδόμενον αὐτῷ κισσύβιον παρ´ Ὁμήρῳ·	οὐ	γὰρ ἂν τρὶς πιὼν μέγιστος
[11, 468]	δὲ ἀπύρωτον φιάλην τὸ κέρας·	οὐ	γὰρ γίνεται διὰ πυρός. Λέγοι
[11, 471]	κύλιξ, στέφανον κύκλῳ ἔχουσα χρυσοῦν·	οὐ	γὰρ ἐπίτηκτόν τινα. Καὶ ἐν
[11, 478]	Ὃν κύλικα μὲν οὐκ εἶναι,	οὐ	γὰρ ἔχειν ὦτα, παραπλήσιον δ´
[11, 495]	λέγει πελλίδα· Ἐκ πελλίδος πίνοντες·	οὐ	γὰρ ἦν αὐτῇ (κύλιξ, ὁ
[11, 504]	πρὸς θεῶν» (ὁ Ποντιανὸς ἔφη,	οὐ	δεόντως ἐκ μεγάλων πίνετε ποτηρίων,
[11, 477]	τὴν ἀκριβῆ θέσιν τῶν ὀνομάτων	οὐ	διαφυλάττει. (Εἰκάσειε δ´ ἄν τις
[11, 506]	ἐρώμενον αὐτοῦ γεγονέναι. ~Ἀλλὰ μὴν	οὐ	δύνανται Πάραλος καὶ (Ξάνθιππος οἱ
[11, 504]	θεὸς αὐτὰ ἄγαν ἀθρόως ποτίζῃ,	οὐ	δύναται ὀρθοῦσθαι οὐδὲ ταῖς ὥραις
[11, 483]	ὁ κώθων ἔχων ὑπολείπει τὸ	οὐ	καθαρὸν ἐν αὑτῷ. (Καὶ Πολέμων
[11, 483]	στρατιωτικόν, πολλάκις ἀνάγκη ὕδωρ πίνειν	οὐ	καθαρόν. Πρῶτον μὲν οὖν τὸ
[11, 461]	μεγάλοις. Καί μοι δοκοῦσι λέγειν	οὐ	κακῶς οἱ φάσκοντες τὸ μέγα
[11, 480]	Ναυκράτει. (Εἰσὶν γὰρ φιαλώδεις μέν,	οὐ	κατὰ τόρνον, ἀλλ´ ὥσπερ δακτύλῳ
[11, 485]	ὅτε συμμαχίαν ἐρέεινεν· οἶον δ´	οὐ	κήλησε δέμας λεπτὸν Ῥαδάμανθυν Λύσανδρον
[11, 482]	ἐπὶ τὰ δεῖπνα Χαιρήμων φέρει,	(οὐ	κυμβίοισι πεπολέμηκ´ Εὐριπίδης, οὐ τὸν
[11, 466]	ἐπαρὰς ἀργαλέας ἠρᾶτο (θεῶν δ´	οὐ	λάνθαν´ Ἐρινύν) ὡς οὔ οἱ
[11, 473]	Ἡδύλε» Μισῶ ζῆν ἐς κενόν,	οὐ	μεθύων. Καὶ ἐν ἄλλῳ· Ἐξ
[11, 506]	περιέχει καταδρομήν, ὁ δὲ Γοργίας	οὐ	μόνον ἀφ´ οὗ τὸ ἐπίγραμμα,
[11, 466]	ἐπὶ δεῖπνον Ἵμερον τὸν τυραννήσαντα	οὐ	μόνον Βαβυλωνίων ἀλλὰ καὶ Σελευκέων
[11, 466]	Ἰώνων Ἄρυστις. ΑΡΓΥΡΙΣ εἶδος ποτηρίου,	οὐ	μόνον ἐξ ἀργύρου. Ἀναξίλας· Καὶ
[11, 504]	ἴσως καὶ περὶ πρωτείων διεφέροντο,	οὐ	μόνον ἐξ ὧν περὶ Κύρου
[11, 506]	Ἀρχελάου τοῦ Μακεδονίας βασιλέως, (ὃν	οὐ	μόνον ἐπονείδιστον γένος ἔχειν, ἀλλ´
[11, 466]	οἱ ἀρχαῖοι τῷ οὖ ἀπεχρῶντο	οὐ	μόνον ἐφ´ ἧς νῦν τάττεται
[11, 506]	Κολάκων. Ἐν δὲ τῷ Μενεξένῳ	οὐ	μόνον Ἱππίας ὁ Ἡλεῖος χλευάζεται,
[11, 505]	αὐτοῦ. Ἀδύνατον δὲ καὶ Φαῖδρον	οὐ	μόνον κατὰ Σωκράτην εἶναι, ἦ
[11, 504]	ἔνδον ἀμπέλου καχλάζοισαν δρόσῳ δωρήσεται,	οὐ	μόνον νεανίᾳ γαμβρῷ προπίνων» ἀλλὰ
[11, 509]	οὖν τῆς πατρίδος πικρῶς τυραννήσας	οὐ	μόνον τοὺς ἀρίστους τῶν πολιτῶν
[11, 509]	καὶ (Χαίρων ὁ Πελληνεύς, ὃς	οὐ	μόνῳ Πλάτωνι ἐσχόλακεν, ἀλλὰ καὶ
[11, 497]	σαλπίζει κρουνοῦ πρὸς ῥύσιν οἰγομένου,	οὐ	πολέμου σύνθημα, διὰ χρυσέου δὲ
[11, 488]	διασχιδεῖς εἰσι ῥάβδοι ἐπ´ ἀμφοῖν,	(οὐ	πολὺ ἀπ´ ἀλλήλων διεστῶσαι διάστημα.
[11, 493]	αὐτῷ ὅτι ἀπείληφε. Καὶ μετ´	οὐ	πολὺ παραγενομένῳ καὶ αἰτοῦντι εἰπόντες
[11, 492]	δ´ ὑπὸ πυθμένες ἦσαν, ἀκουστέον	οὐ	πυθμένας δύο, ἀλλ´ οὐδὲ κατὰ
[11, 489]	ἀμφὶς ἕκαστον χρύσειαι νεμέθοντο, πελειάδας	οὐ	σημαίνει τὰς ὄρνιθας, ἅς τινες
[11, 493]	δὲ καθ´ Ὅμηρον ὁ Μαχάων	οὐ	τέτρωται ἐν ἄλλοις δειχθήσεται. Ἀγνοοῦσιν
[11, 501]	Χρυσῆν φιάλην καὶ δίπλακα δημόν	~(οὐ	τὸ ποτήριον λέγει, ἀλλὰ χαλκίον
[11, 508]	πλέον; ἔοικεν οὖν ὁ Πλάτων	οὐ	τοῖς οὖσιν ἀνθρώποις γράψαι τοὺς
[11, 474]	πάντες ὡσπερεὶ αὐτὰ τὰ ποτήρι´,	οὐ	τὸν οἶνον πιόμενοι. (Σωσικράτης Φιλαδέλφοις·
[11, 482]	φέρει, (οὐ κυμβίοισι πεπολέμηκ´ Εὐριπίδης,	οὐ	τὸν τραγικὸν λέγει ποιητήν, ἀλλά
[11, 474]	λυχνοποιοῦ, Κανθάρου, πενιχροῦ πάνυ, ἀλλ´	οὐ	τυράννου, νὴ Δί´. Ὅτι δὲ
[11, 461]	ἀλλ´ ἄσκαφον ματεύων, κυλικηγορήσων ἔρχομαι,	οὐ	τῶν Κυλικράνων εἷς ὑπάρχων, οὓς
[11, 507]	κτίσαι καὶ τὸ νομοθετῆσαι τίς	οὐ	φήσει πάθος εἶναι φιλοδοξίας; δῆλον
[11, 482]	φίλοινόν τινα ἢ αἰτίαν ἔχοντα	οὐ	χρηστήν, ὥς φησιν Ἀντίοχος ὁ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 10/01/2008