Livre, Chap.
[8, 57]	ἄνευ ἑαυτοῦ γένηται τοῖς Ἀθηναίοις	ἃ	βούλονται. ἔτι δὲ ἐφοβεῖτο μάλιστα
[8, 68]	καὶ κράτιστος ἐνθυμηθῆναι γενόμενος καὶ	ἃ	γνοίη εἰπεῖν, καὶ ἐς μὲν
[8, 27]	τῶν σκευῶν ὅσα ἦλθον ἔχοντες,	ἃ	δ' ἐκ τῆς πολεμίας εἰλήφασι
[8, 64]	ἀποστῆσαι. ξυνέβη οὖν αὐτοῖς μάλιστα	ἃ	ἐβούλοντο, τὴν πόλιν τε ἀκινδύνως
[8, 24]	ἐκ Σιδούσσης καὶ ἐκ Πτελεοῦ,	ἃ	ἐν τῇ Ἐρυθραίᾳ εἶχον τείχη,
[8, 28]	ἐβούλοντο πλεῦσαι ἐπὶ τὰ σκεύη	ἃ	ἐξείλοντο (ἐς Τειχιοῦσσαν πάλιν. καὶ
[8, 8]	Χίον, οὐδὲ τὰ χρήματα ἐδίδοσαν	ἃ	ἦλθον ἔχοντες ἐς τὴν ἀποστολὴν
[8, 23]	μάχῃ νικήσαντες τὴν (πόλιν ἔσχον.	ἃ	πυνθανόμενος ὁ Ἀστύοχος τῶν τε
[8, 9]	προυθυμήθησαν ξυμπλεῖν πρὶν τὰ Ἴσθμια,	ἃ	τότε ἦν, διεορτάσωσιν. Ἆγις δὲ
[8, 108]	παρανομήσῃ, καὶ ἄλλα ἐπιβάλλοντος αὐτοῦ	ἃ	φέρειν οὐκ ἐδύναντο, ἐκβάλλουσι τοὺς
[8, 61]	πολλὴν παρεπέμφθη πεζῇ ἐφ' Ἑλλησπόντου	Ἄβυδον	ἀποστήσων (εἰσὶ δὲ Μιλησίων ἄποικοι)
[8, 62]	δ' ἐλευθέρους πάλιν κατοικίσας, (ἐπ'	Ἄβυδον	ἦλθεν. καὶ ὡς οὔτε προσεχώρουν
[8, 106]	τὸ πρῶτον, ὕστερον δὲ ἐς	Ἄβυδον,	ναῦς μὲν ὀλίγας ἔλαβον οἱ
[8, 103]	ὡς οὐ προσεχώρει, ἀπέπλευσαν ἐς	Ἄβυδον.	(Οἱ δ' Ἀθηναῖοι ψευσθέντες τῶν
[8, 62]	πεζῇ ἐκ τῆς Μιλήτου παρεξελθόντος	Ἄβυδος	ἐν τῷ Ἑλλησπόντῳ ἀφίσταται πρὸς
[8, 104]	δὲ Πελοποννήσιοι αἰσθόμενοι ἐκ τῆς	(Ἀβύδου	ἀντανῆγον καὶ αὐτοί. καὶ ὡς
[8, 62]	ἑλεῖν, ἐς τὸ ἀντιπέρας τῆς	Ἀβύδου	ἀποπλεύσας Σηστὸν πόλιν τῆς Χερσονήσου,
[8, 79]	ἐκ τῆς Χίου ναυσὶν ἐπ'	Ἀβύδου	ἀφικομέναις προσβοηθήσειν· προυπέπεμπτο (γὰρ αὐτῷ
[8, 107]	καὶ οἱ Πελοποννήσιοι ἐκ τῆς	Ἀβύδου	ἐπὶ τὸν Ἐλαιοῦντα καὶ τῶν
[8, 104]	οἱ δ' αὖ Πελοποννήσιοι ἀπὸ	Ἀβύδου	(μέχρι Δαρδάνου, νῆες ἓξ καὶ
[8, 103]	δὲ τοῦτο ταῖς τε ἐξ	Ἀβύδου	ξυμμιγείσαις καὶ ταῖς ἄλλαις ξυμπάσαις
[8, 108]	δὲ Αἰολῆς) παρακομισάμενοι ἐκ τῆς	Ἀβύδου	πεζῇ διὰ τῆς Ἴδης τοῦ
[8, 102]	ναῦς. καὶ τὰς μὲν ἐν	Ἀβύδῳ	ἑκκαίδεκα ναῦς ἔλαθον, προειρημένης φυλακῆς
[8, 24]	πορθουμένοις ἐνεχείρησάν τινες πρὸς Ἀθηναίους	ἀγαγεῖν	τὴν πόλιν· οὓς αἰσθόμενοι οἱ
[8, 87]	τῶν Ἑλληνικῶν τὸ ναυτικὸν οὐκ	ἀγαγεῖν,	φθορᾶς μέν, ἐν ὅσῳ παρῄει
[8, 21]	ἄλλου οὐδενὸς οὔτε ἐκδοῦναι οὐδ'	ἀγαγέσθαι	παρ' ἐκείνων οὐδ' ἐς ἐκείνους
[8, 92]	ἑταίρους τετραμμένον, καὶ ἐς οἰκίαν	ἀγαγόντες	εἶρξαν. (ξυνεπελάβοντο δὲ αὐτοῖς ἅμα
[8, 92]	ἠρώτων εἰ δοκεῖ αὐτῷ ἐπ'	ἀγαθῷ	τὸ τεῖχος οἰκοδομεῖσθαι καὶ εἰ
[8, 24]	ἢ μετὰ πολλῶν τε καὶ	ἀγαθῶν	ξυμμάχων ἔμελλον ξυγκινδυνεύσειν καὶ τοὺς
[8, 46]	δὲ καὶ τῷ Τισσαφέρνει μὴ	ἄγαν	ἐπείγεσθαι τὸν πόλεμον διαλῦσαι, μηδὲ
[8, 89]	πόλιν, οὐ τὸ ἀπαλλαξείειν τοῦ	ἄγαν	ἐς ὀλίγους ἐλθεῖν, ἀλλὰ τοὺς
[8, 1]	σαφῶς ἀγγέλλουσι, μὴ οὕτω γε	ἄγαν	πανσυδὶ διεφθάρθαι· ἐπειδὴ δὲ ἔγνωσαν,
[8, 66]	ταὐτὸ τοῦτο καὶ προσολοφύρασθαί τινι	ἀγανακτήσαντα,	ὥστε ἀμύνασθαι ἐπιβουλεύσαντα, ἀδύνατον ἦν·
[8, 43]	τροφῆς ἐπὶ τούτοις δεῖσθαι οὐδέν.	ἀγανακτῶν	δὲ ὁ μὲν Τισσαφέρνης ἀπεχώρησεν
[8, 41]	δὲ ἐκ τῆς Καύνου παραγίγνεται	ἀγγελία	ὅτι αἱ ἑπτὰ καὶ εἴκοσι
[8, 15]	~ἐς δὲ τὰς Ἀθήνας ταχὺ	ἀγγελία	τῆς Χίου ἀφικνεῖται· καὶ νομίσαντες
[8, 39]	δὴ ὡς ἐν ἀσφαλεῖ ὄντες	ἀγγελίαν	ἔπεμπον ἐπὶ τὰς ἐν τῇ
[8, 19]	ἀφιστάναι. καὶ ἐλθούσης παρὰ Χαλκιδέως	ἀγγελίας	αὐτοῖς ἀποπλεῖν πάλιν, καὶ ὅτι
[8, 74]	πάλιν ἐς τὴν Σάμον ἐλθὼν	ἀγγέλλει	τοῖς στρατιώταις ἐπὶ τὸ μεῖζον
[8, 26]	δὲ περὶ δείλην ἤδη ὀψίαν	ἀγγέλλεται	αὐτοῖς τὰς ἀπὸ Πελοποννήσου καὶ
[8, 79]	μελλόντων αὐτῶν ἐπιπλεῖν τῇ Σάμῳ	ἀγγέλλεται	ὁ Στρομβιχίδης ταῖς ἀπὸ τοῦ
[8, 94]	καὶ ὅσον οὐ ξυνειλεγμένοι ἦσαν,	ἀγγέλλονται	αἱ δύο καὶ τεσσαράκοντα νῆες
[8, 1]	τοῦ ἔργου διαπεφευγόσι καὶ σαφῶς	ἀγγέλλουσι,	μὴ οὕτω γε ἄγαν πανσυδὶ
[8, 108]	καὶ Φασήλιδος ἐς τὴν Σάμον,	ἀγγέλλων	ὅτι τάς τε Φοινίσσας ναῦς
[8, 106]	(καὶ ἐς τὰς Ἀθήνας τριήρη	ἄγγελον	τῆς νίκης. οἱ δὲ ἀφικομένης
[8, 79]	ἀφικομέναις προσβοηθήσειν· προυπέπεμπτο (γὰρ αὐτῷ	ἄγγελος.	καὶ οἱ μὲν οὕτως ἐπὶ
[8, 40]	καίπερ διαμέλλοντα, τὸν Ἀστύοχον πέμποντες	ἀγγέλους	ἠξίουν σφίσι πολιορκουμένοις βοηθῆσαι ἁπάσαις
[8, 91]	Εὔβοιαν πλοῦν (ἦρχε δὲ αὐτῶν	Ἀγησανδρίδας	Ἀγησάνδρου Σπαρτιάτης) ἃς ἔφη Θηραμένης
[8, 94]	καὶ τεσσαράκοντα νῆες καὶ ὁ	Ἀγησανδρίδας	ἀπὸ τῶν Μεγάρων τὴν Σαλαμῖνα
[8, 95]	εὐθὺς ναυμαχεῖν ἠναγκάζοντο· ὁ γὰρ	Ἀγησανδρίδας	ἀριστοποιησάμενος ἐκ τοῦ Ὠρωποῦ ἀνήγαγε
[8, 94]	χρησίμως ἐδόκει καταπεπτωκέναι. ὁ δὲ	Ἀγησανδρίδας	τάχα μέν τι καὶ ἀπὸ
[8, 91]	πλοῦν (ἦρχε δὲ αὐτῶν Ἀγησανδρίδας	Ἀγησάνδρου	Σπαρτιάτης) ἃς ἔφη Θηραμένης οὐκ
[8, 12]	τοῦτο γενέσθαι· (ἐτύγχανε γὰρ τῷ	Ἄγιδι	αὐτὸς διάφορος ὤν. καὶ ὁ
[8, 45]	ἀποκτεῖναι (ἦν γὰρ καὶ τῷ	Ἄγιδι	ἐχθρὸς καὶ ἄλλως ἄπιστος ἐφαίνετο)
[8, 12]	ξύμμαχον ποιῆσαι Λακεδαιμονίοις, καὶ μὴ	Ἄγιδος	τὸ ἀγώνισμα τοῦτο γενέσθαι· (ἐτύγχανε
[8, 71]	δὲ τοῦτο παρά τε τὸν	Ἆγιν	ἐπρεσβεύοντο οἱ τετρακόσιοι οὐδὲν ἧσσον,
[8, 5]	αὐτοὶ ἑτοῖμοι ὄντες πρὸς μὲν	Ἆγιν	οὐκ ἐτράποντο, ἐς δὲ τὴν
[8, 5]	τοῦ πολέμου, πρῶτοι Εὐβοῆς ὡς	Ἆγιν	περὶ ἀποστάσεως τῶν Ἀθηναίων ἐπρεσβεύσαντο
[8, 70]	δὲ καὶ μετεστήσαντο· πρός τε	Ἆγιν	τὸν Λακεδαιμονίων βασιλέα ὄντα ἐν
[8, 11]	ἐπιτηδεία. ἔπεμψε δ' αὐτοῖς καὶ	Ἆγις	(αἰσθόμενος ταῦτα ἄνδρα Σπαρτιάτην Θέρμωνα.
[8, 9]	Ἴσθμια, ἃ τότε ἦν, διεορτάσωσιν.	Ἆγις	δὲ αὐτοῖς ἑτοῖμος ἦν ἐκείνους
[8, 8]	καὶ Ἀλκαμένη ἄρχοντα, ὅνπερ καὶ	Ἆγις	διενοεῖτο, τὸ τελευταῖον δὲ ἐς
[8, 8]	ἄλλῳ στόλῳ πλεῖν· ὁ δὲ	Ἆγις	ἐπειδὴ ἑώρα τοὺς Λακεδαιμονίους ἐς
[8, 5]	Βοιωτοὶ ναῦς ὑπέσχοντο, δέκα δὲ	Ἆγις.	καὶ ταῦτα ἄνευ τῆς Λακεδαιμονίων
[8, 3]	ἤδη ἀσφαλῶς ἡγήσεσθαι. ~Εὐθὺς οὖν	Ἆγις	μὲν ὁ βασιλεὺς αὐτῶν ἐν
[8, 5]	Λακεδαιμονίων πόλεως ἐπράσσετο· ὁ γὰρ	Ἆγις,	ὅσον χρόνον ἦν περὶ Δεκέλειαν
[8, 7]	Χίον πάσας, καὶ ἃς ὁ	Ἆγις	παρεσκεύαζεν ἐς τὴν Λέσβον καὶ
[8, 5]	ξυμπρασσόντων αὐτοῖς τῶν Βοιωτῶν ἀναπείθεται	Ἆγις	ὥστε Εὐβοίας μὲν πέρι ἐπισχεῖν,
[8, 92]	πρός τινα εἰπών τίς τι	ἀγνοίᾳ	σφαλῇ. καὶ οἱ τετρακόσιοι διὰ
[8, 68]	ἐφάνη. καὶ Θηραμένης ὁ τοῦ	Ἅγνωνος	ἐν τοῖς ξυγκαταλύουσι τὸν δῆμον
[8, 89]	ὄντων, οἷον Θηραμένη τε τὸν	Ἅγνωνος	καὶ Ἀριστοκράτη τὸν Σκελίου καὶ
[8, 66]	πόλεως καὶ διὰ τὴν (ἀλλήλων	ἀγνωσίαν	οὐκ εἶχον (αὐτοὶ ἐξευρεῖν) κατὰ
[8, 66]	ἐπιβουλεύσαντα, ἀδύνατον ἦν· ἢ γὰρ	(ἀγνῶτα	ἂν ηὗρεν ᾧ ἐρεῖ ἢ
[8, 81]	τῇ Σάμῳ τιμιώτερόν τε αὐτὸν	ἄγοιεν	καὶ αὐτοὶ ἐπὶ πλέον θαρσοῖεν,
[8, 86]	τῶν τετρακοσίων περιπλεῖν Εὔβοιαν, καὶ	ἄγοντες	Ἀθηναίων ἐς Λακεδαίμονα ἀπὸ τῶν
[8, 86]	ἐς τὰς Ἀθήνας ἀφίκοντο, ἀλλ'	ἄγοντες	ἐκ τοῦ Ἄργους ἐς τὴν
[8, 30]	Μίλητον ἐλθόντων χιλίων ὁπλιτῶν μέρος	ἄγοντες	ἐν ναυσὶν ὁπλιταγωγοῖς ἐπὶ Χίον
[8, 92]	τινὸς ἐξ ἐπιβουλῆς ἐν τῇ	ἀγορᾷ	πληθούσῃ καὶ οὐ πολὺ ἀπὸ
[8, 95]	δὲ ἔτυχον οὐκ ἐκ τῆς	ἀγορᾶς	ἄριστον ἐπισιτιζόμενοι (οὐδὲν γὰρ ἐπωλεῖτο
[8, 62]	ὧν καὶ στρατιώτιδες ἦσαν ὁπλίτας	ἄγουσαι,	ἐπεξελθόντων τῶν Λαμψακηνῶν μάχῃ κρατήσας
[8, 68]	οὐ παριὼν οὐδ' ἐς ἄλλον	ἀγῶνα	ἑκούσιος οὐδένα, ἀλλ' ὑπόπτως τῷ
[8, 68]	μετέστη ἡ δημοκρατία καὶ ἐς	ἀγῶνας	κατέστη τὰ τῶν τετρακοσίων ἐν
[8, 46]	ναῦς ἥξειν καὶ ἐκ περιόντος	ἀγωνιεῖσθαι	ἔφθειρε τὰ πράγματα καὶ τὴν
[8, 52]	μὲν Ἀλκιβιάδης, ἅτε περὶ μεγάλων	ἀγωνιζόμενος,	προθύμως τὸν Τισσαφέρνην θεραπεύων προσέκειτο·
[8, 68]	δόξαν δεινότητος διακείμενος, τοὺς μέντοι	ἀγωνιζομένους	καὶ ἐν δικαστηρίῳ καὶ ἐν
[8, 27]	καὶ καθ' ἡσυχίαν παρασκευασαμένοις ἔσται	ἀγωνίσασθαι,	οὐδέποτε τῷ αἰσχρῷ ὀνείδει εἴξας
[8, 17]	ἀποστείλαντι Ἐνδίῳ, ὥσπερ ὑπέσχετο, τὸ	ἀγώνισμα	προσθεῖναι, ὅτι πλείστας τῶν πόλεων
[8, 12]	Λακεδαιμονίοις, καὶ μὴ Ἄγιδος τὸ	ἀγώνισμα	τοῦτο γενέσθαι· (ἐτύγχανε γὰρ τῷ
[8, 91]	εἰ τοῖς γε σώμασι σφῶν	ἄδεια	ἔσται. ~διόπερ καὶ τὸ τεῖχος
[8, 81]	ψηφισαμένων αὐτῶν Ἀλκιβιάδῃ κάθοδον καὶ	ἄδειαν	πλεύσας ὡς τὸν Τισσαφέρνην κατῆγεν
[8, 76]	εἶναι. Ἀλκιβιάδην τε, ἢν αὐτῷ	ἄδειάν	τε καὶ κάθοδον ποιήσωσιν, ἄσμενον
[8, 64]	γὰρ λαβοῦσαι αἱ πόλεις καὶ	ἄδειαν	τῶν πρασσομένων ἐχώρησαν ἐπὶ τὴν
[8, 105]	οἱ Πελοποννήσιοι διὰ τὸ κρατήσαντες	ἀδεῶς	ἄλλοι ἄλλην ναῦν διώκειν (ἤρξαντο
[8, 108]	καθάρσεως ἕνεκα ἀνέστησαν, ἔχθραν προσποιησάμενος	ἄδηλον	καὶ ἐπαγγείλας στρατιὰν αὐτῶν τοῖς
[8, 96]	ἐσβησομένων αὐτῶν τε στασιαζόντων καὶ	ἄδηλον	ὂν ὁπότε σφίσιν αὐτοῖς ξυρράξουσι,
[8, 87]	Λακεδαίμονα, τοῦ λέγεσθαι ὡς οὐκ	ἀδικεῖ,	ἀλλὰ καὶ σαφῶς οἴχεται ἐπὶ
[8, 45]	τὰς δ' ἄλλας πόλεις ἔφη	ἀδικεῖν,	αἳ ἐς Ἀθηναίους πρότερον ἢ
[8, 28]	σφᾶς αὐτοὺς κομίσαντες καὶ οὐκ	ἀδικήσαντες	ξυνέταξαν, ὅτι ἦσαν οἱ πλεῖστοι
[8, 40]	τὸ πλῆθος χαλεπωτέρως ἐν ταῖς	ἀδικίαις	κολαζόμενοι, ὡς ἡ στρατιὰ τῶν
[8, 99]	αἱ νῆες παρέσοιντο πάντα τε	ἀδικοῖντο	ὑπὸ Τισσαφέρνους, Φαρνάβαζός τε ἐπεκαλεῖτο
[8, 108]	Ἀρσάκου τοῦ Πέρσου Τισσαφέρνους ὑπάρχου	ἀδικούμενοι,	ὅσπερ καὶ Δηλίους τοὺς Ἀτραμύττιον
[8, 51]	ὡς προῄσθετο αὐτὸν ὁ Φρύνιχος	ἀδικοῦντα	καὶ ὅσον οὐ παροῦσαν ἀπὸ
[8, 38]	τὴν Λακεδαίμονα ὁ (Πεδάριτος ὡς	ἀδικοῦντος.	καὶ τὰ μὲν ἐν τῇ
[8, 8]	προφανοῦς ἐποιοῦντο, καταφρονήσαντες τῶν Ἀθηναίων	ἀδυνασίαν,	ὅτι ναυτικὸν οὐδὲν αὐτῶν πολύ
[8, 60]	τῇ Ἐρετρίᾳ τὸ χωρίον ὂν	ἀδύνατα	ἦν Ἀθηναίων ἐχόντων μὴ οὐ
[8, 66]	ταῖς γνώμαις, καὶ ἐξευρεῖν αὐτὸ	ἀδύνατοι	ὄντες διὰ τὸ μέγεθος τῆς
[8, 66]	τινι ἀγανακτήσαντα, ὥστε ἀμύνασθαι ἐπιβουλεύσαντα,	ἀδύνατον	ἦν· ἢ γὰρ (ἀγνῶτα ἂν
[8, 44]	πλεῖν, ἐλπίζοντες νῆσόν τε οὐκ	ἀδύνατον	καὶ ναυβατῶν πλήθει καὶ πεζῷ
[8, 56]	δοκεῖν τοῖς Ἀθηναίοις ἐβούλετο μὴ	ἀδύνατος	εἶναι πεῖσαι, ἀλλ' ὡς πεπεισμένῳ
[8, 56]	ξυνόδῳ, δείσας μὴ πάνυ φωραθῇ	ἀδύνατος	ὤν, ναῦς ἠξίου ἐᾶν βασιλέα
[8, 68]	ἀνὴρ οὔτε εἰπεῖν οὔτε γνῶναι	ἀδύνατος.	ὥστε ἀπ' ἀνδρῶν πολλῶν καὶ
[8, 100]	ἐξελεῖν. Μηθυμναίων γὰρ οὐχ οἱ	ἀδυνατώτατοι	φυγάδες διακομίσαντες ἔκ τε τῆς
[8, 6]	Λαοφῶντος Μεγαρεὺς καὶ Τιμαγόρας ὁ	Ἀθηναγόρου	Κυζικηνός, φυγάδες τῆς ἑαυτῶν ἀμφότεροι
[8, 95]	διὰ τοιαύτης δὴ παρασκευῆς οἱ	Ἀθηναῖοι	ἀναγαγόμενοι καὶ ναυμαχήσαντες ὑπὲρ τοῦ
[8, 27]	(ἀξύνετος εἶναι. καὶ οἱ μὲν	Ἀθηναῖοι	ἀφ' ἑσπέρας εὐθὺς τούτῳ τῷ
[8, 104]	γῆν οὐχ ἑκὰς οὖσαν, οἱ	Ἀθηναῖοι	γνόντες, ᾗ μὲν ἐβούλοντο ἀποφάρξασθαι
[8, 95]	(ὕστερον δὲ ἀφικνοῦνται ἐς Ὠρωπόν.	Ἀθηναῖοι	δὲ κατὰ τάχος καὶ ἀξυγκροτήτοις
[8, 25]	αὐτῶν ὀλίγῳ ἐλάσσους (τριακοσίων ἀνδρῶν·	Ἀθηναῖοι	δὲ τούς τε Πελοποννησίους πρώτους
[8, 95]	πλὴν Ὠρεοῦ (ταύτην δὲ αὐτοὶ	Ἀθηναῖοι	εἶχον) καὶ τἆλλα τὰ περὶ
[8, 45]	τὸν Τισσαφέρνην πρὸς αὐτοὺς ὡς	Ἀθηναῖοι	ἐκ πλέονος χρόνου ἐπιστήμονες ὄντες
[8, 42]	τάχος ὁ Χαρμῖνος καὶ οἱ	Ἀθηναῖοι	ἐλάσσοσιν ἢ ταῖς εἴκοσι ναυσί,
[8, 102]	τῶν ταύτῃ χωρίων. ~Οἱ δὲ	Ἀθηναῖοι	ἐν τῇ Σηστῷ δυοῖν δεούσαις
[8, 50]	Ἀλκιβιάδου καθόδου λόγος καὶ ὅτι	Ἀθηναῖοι	ἐνδέξονται αὐτήν, δείσας πρὸς τὴν
[8, 25]	γὰρ κατὰ σφᾶς Πελοποννησίους οἱ	Ἀθηναῖοι	ἐνίκων καὶ τοὺς Ἀργείους οἱ
[8, 69]	καὶ Αἰγινητῶν τῶν ἐποίκων, οὓς	Ἀθηναῖοι	ἔπεμψαν οἰκήσοντας, ἐπ' αὐτὸ τοῦτο
[8, 10]	τὰ Ἴσθμια ἐγίγνετο, καὶ οἱ	Ἀθηναῖοι	(ἐπηγγέλθησαν γάρ) ἐθεώρουν ἐς αὐτά,
[8, 33]	οἱ δ' ἀπὸ τῆς Σάμου	Ἀθηναῖοι	ἐπὶ τὴν Χίον πλέοντες τῇ
[8, 19]	πόλιν καταφεύγουσιν. (καὶ οἱ μὲν	Ἀθηναῖοι	ἐπὶ τῆς Σάμου ἀπέπλευσαν, οἱ
[8, 107]	ναῦς οἱ ἐν τῇ Σηστῷ	Ἀθηναῖοι	ἔπλεον ἐπὶ Κύζικον ἀφεστηκυῖαν· καὶ
[8, 16]	οὐκ ἐσδεχόμενοι, ὡς ἔφυγον οἱ	Ἀθηναῖοι,	ἐσηγάγοντο. καὶ ἐπέσχον μὲν οἱ
[8, 38]	οἱ δ' ἐκ τῆς Λέσβου	Ἀθηναῖοι	ἤδη διαβεβηκότες ἐς τὴν Χίον
[8, 9]	Κορινθίων, ἀλλὰ διατριβῆς ἐγγιγνομένης, οἱ	Ἀθηναῖοι	ᾐσθάνοντο τὰ τῶν Χίων μᾶλλον,
[8, 35]	Ἀπόλλωνος ἱερόν. πυθόμενοι δὲ οἱ	Ἀθηναῖοι	καὶ πλεύσαντες ἐκ τῆς Σάμου
[8, 10]	κατατραυματίζουσιν ἐν τῇ γῇ οἱ	Ἀθηναῖοι	καὶ τὸν ἄρχοντα Ἀλκαμένη ἀποκτείνουσιν·
[8, 56]	οὐκέτι ἀλλ' ἄπορα νομίσαντες οἱ	Ἀθηναῖοι	καὶ ὑπὸ τοῦ Ἀλκιβιάδου ἐξηπατῆσθαι,
[8, 25]	Ἀργείων ψιλοὺς ὄντας ὥπλισαν οἱ	Ἀθηναῖοι)	καὶ χίλιοι τῶν ξυμμάχων ναυσὶ
[8, 17]	ἀφιστᾶσι τὴν Μίλητον. καὶ οἱ	Ἀθηναῖοι	κατὰ πόδας μιᾶς δεούσαις εἴκοσι
[8, 44]	προσεχώρησε Ῥόδος Πελοποννησίοις. οἱ δὲ	Ἀθηναῖοι	κατὰ τὸν καιρὸν τοῦτον ταῖς
[8, 19]	καὶ τέσσαρας μὲν κενὰς οἱ	Ἀθηναῖοι	λαμβάνουσι τῶν ἀνδρῶν ἐς τὴν
[8, 18]	ξύμμαχοι ὅπως μήτε (χρήματα λαμβάνωσιν	Ἀθηναῖοι	μήτε ἄλλο μηδέν. καὶ τὸν
[8, 97]	δ' οὖν τοῖς ἠγγελμένοις οἱ	Ἀθηναῖοι	ναῦς τε εἴκοσιν ὅμως ἐπλήρουν
[8, 69]	τὸ βουλευτήριον ἐσήγαγον. ἦσαν (δ'	Ἀθηναῖοι	πάντες αἰεὶ οἱ μὲν ἐπὶ
[8, 104]	παρέτειναν τὸ κέρας οἱ μὲν	Ἀθηναῖοι	παρὰ τὴν Χερσόνησον, ἀρξάμενοι ἀπὸ
[8, 104]	τοῦτο ἐναυμάχουν τρόπῳ τοιῷδε. οἱ	Ἀθηναῖοι	παρέπλεον ἐπὶ κέρως ταξάμενοι παρ'
[8, 25]	ἰσθμώδους ὄντος τοῦ χωρίου οἱ	Ἀθηναῖοι	παρεσκευάζοντο, νομίζοντες, εἰ προσαγάγοιντο Μίλητον,
[8, 8]	ταύτας ἀποπλεῖν, ὅπως μὴ οἱ	Ἀθηναῖοι	πρὸς τὰς ἀφορμωμένας μᾶλλον τὸν
[8, 79]	ἐπὶ τῆς Μιλήτου. οἱ δὲ	Ἀθηναῖοι	προσγενομένων σφίσι τῶν νεῶν ἐπίπλουν
[8, 106]	ναῦς μὲν ὀλίγας ἔλαβον οἱ	Ἀθηναῖοι	(στενὸς γὰρ ὢν ὁ Ἑλλήσποντος
[8, 71]	προσέμειξέ τε ἐγγὺς καὶ οἱ	Ἀθηναῖοι	τὰ μὲν ἔνδοθεν οὐδ' ὁπωστιοῦν
[8, 7]	ναῦς καὶ δεδιότων μὴ οἱ	Ἀθηναῖοι	τὰ πρασσόμενα αἴσθωνται (πάντες γὰρ
[8, 23]	ἐς τὴν Χίον. οἱ δὲ	Ἀθηναῖοι	τά τ' ἐν τῇ Λέσβῳ
[8, 24]	θέρους οἵ τ' ἐπὶ Μιλήτῳ	Ἀθηναῖοι	ταῖς εἴκοσι ναυσὶν ἐν τῇ
[8, 79]	πρὸς τὴν Μυκάλην. (οἱ δὲ	Ἀθηναῖοι	ταῖς ἐκ Σάμου ναυσὶ δυοῖν
[8, 43]	τὴν Κνίδον καθωρμίσαντο· ~οἱ δὲ	Ἀθηναῖοι	ταῖς ἐκ τῆς Σάμου ναυσὶ
[8, 10]	ἀλλ' ἀπετράποντο, ἐπανεχώρησαν καὶ οἱ	Ἀθηναῖοι·	τὰς γὰρ τῶν Χίων ἑπτὰ
[8, 95]	ἐπέπλει, εὐθὺς ἐπλήρουν καὶ οἱ	Ἀθηναῖοι	τὰς ναῦς, οἰόμενοι σφίσι παρὰ
[8, 16]	τὸ τεῖχος ὃ ἀνῳκοδόμησαν οἱ	Ἀθηναῖοι	τῆς Τηίων πόλεως τὸ πρὸς
[8, 10]	Ἀλκαμένη ἔχοντες. καὶ αὐτοῖς οἱ	Ἀθηναῖοι	τὸ πρῶτον ἴσαις ναυσὶ προσπλεύσαντες
[8, 97]	πρῶτον χρόνον ἐπί γε ἐμοῦ	Ἀθηναῖοι	φαίνονται εὖ πολιτεύσαντες· μετρία γὰρ
[8, 103]	ἀπέπλευσαν ἐς Ἄβυδον. (Οἱ δ'	Ἀθηναῖοι	ψευσθέντες τῶν σκοπῶν καὶ οὐκ
[8, 94]	ταύτῃ ἀνέχειν. οἱ δ' αὖ	Ἀθηναῖοι,	ὡς ἠγγέλθη αὐτοῖς, εὐθὺς δρόμῳ
[8, 4]	τοῦ πολέμου. ~Παρεσκευάζοντο δὲ καὶ	Ἀθηναῖοι,	ὥσπερ διενοήθησαν, ἐν τῷ αὐτῷ
[8, 23]	Ἀθηναίων αὐτοβοεὶ (ἑάλωκεν· οἱ γὰρ	Ἀθηναῖοι	ὥσπερ ἔπλεον ἀπροσδόκητοι κατασχόντες ἐς
[8, 57]	νεῶν ἄνευ ἑαυτοῦ γένηται τοῖς	Ἀθηναίοις	ἃ βούλονται. ἔτι δὲ ἐφοβεῖτο
[8, 38]	Χίῳ ἐς τοῦτο καθειστήκει τοῖς	Ἀθηναίοις·	αἱ δ' ἐκ τῆς Σάμου
[8, 73]	σφᾶς τε διαφθαρέντας καὶ Σάμον	Ἀθηναίοις	ἀλλοτριωθεῖσαν, δι' ἣν μόνον (μέχρι
[8, 57]	ναυσὶ τῆς τροφῆς, ἢ τοῖς	Ἀθηναίοις	ἀναγκασθέντες ναυμαχεῖν ἡσσηθῶσιν ἢ κενωθεισῶν
[8, 104]	τῶν νεῶν αἱ ἄριστα πλέουσαι,	Ἀθηναίοις	δὲ τὸ μὲν ἀριστερὸν Θράσυλος,
[8, 52]	ἀνέπειθεν ὅπως φίλος ἔσται τοῖς	Ἀθηναίοις,	δεδιότα μὲν τοὺς Πελοποννησίους, ὅτι
[8, 33]	ἐγένετο αὐτῷ μὴ περιπεσεῖν τοῖς	Ἀθηναίοις.	(διαπλεύσας δὲ καὶ ὁ Πεδάριτος
[8, 56]	ὣς οὐ ξυμβησείοντα, δοκεῖν τοῖς	Ἀθηναίοις	ἐβούλετο μὴ ἀδύνατος εἶναι πεῖσαι,
[8, 81]	Πελοποννησίοις· πιστεῦσαι δ' ἂν μόνως	Ἀθηναίοις,	εἰ σῶς αὐτὸς κατελθὼν αὐτῷ
[8, 18]	ἐκ τούτων τῶν πόλεων ὁπόσα	Ἀθηναίοις	ἐφοίτα χρήματα ἢ ἄλλο τι,
[8, 108]	Τισσαφέρνην ὅτι φίλον πεποιήκοι μᾶλλον	Ἀθηναίοις	(ἢ πρότερον. καὶ πληρώσας ναῦς
[8, 81]	ἤδη οὔσας Φοινίκων ναῦς κομιεῖν	Ἀθηναίοις	καὶ οὐ Πελοποννησίοις· πιστεῦσαι δ'
[8, 25]	ἡ ἵππος αὐτοῦ, ξυνέβαλον τοῖς	Ἀθηναίοις	καὶ (τοῖς ξυμμάχοις. καὶ οἱ
[8, 96]	οὐκ ἐν τούτῳ μόνῳ Λακεδαιμόνιοι	Ἀθηναίοις	πάντων δὴ ξυμφορώτατοι προσπολεμῆσαι ἐγένοντο,
[8, 81]	τι τῶν ἑαυτοῦ λείπηται, ἢν	Ἀθηναίοις	πιστεύσῃ, μὴ ἀπορήσειν αὐτοὺς τροφῆς,
[8, 49]	καὶ τὸν Τισσαφέρνην φίλον τοῖς	Ἀθηναίοις	ποιήσειαν. ~γνοὺς δὲ ὁ Φρύνιχος
[8, 30]	χειμῶνος τοῖς ἐν τῇ Σάμῳ	Ἀθηναίοις	προσαφιγμέναι γὰρ ἦσαν καὶ οἴκοθεν
[8, 48]	αὐτοῦ ἀρχῇ οὐ τὰς ἐλαχίστας,	Ἀθηναίοις	προσθέμενον, οἷς οὐ πιστεύει, πράγματα
[8, 88]	χάριν (ἢ γὰρ αὐτὸς ἄξειν	Ἀθηναίοις	τὰς Φοινίσσας ναῦς ἢ Πελοποννησίοις
[8, 23]	ἀπῆλθον. καὶ αὖθις Κλαζομεναὶ προσεχώρησαν	Ἀθηναίοις.	~Τοῦ δ' αὐτοῦ θέρους οἵ
[8, 42]	μὲν φανεροῦ ἤδη ὄντος τοῖς	Ἀθηναίοις	τοῦ εὐωνύμου κέρως, τοῦ δὲ
[8, 50]	αὐτῶν τὰ πράγματα φθείρει Τισσαφέρνην	Ἀθηναίοις	φίλον ποιῶν, καὶ τἆλλα πάντα
[8, 96]	περὶ αὐτὴν καθίσταντο. ~Τοῖς δὲ	Ἀθηναίοις	ὡς ἦλθε τὰ περὶ τὴν
[8, 74]	ἐπ' αὐτῆς τὸν Ἀρχεστράτου, ἄνδρα	Ἀθηναῖον,	γενόμενον ἐς τὴν μετάστασιν πρόθυμον,
[8, 24]	γῆν πορθουμένοις ἐνεχείρησάν τινες πρὸς	Ἀθηναίους	ἀγαγεῖν τὴν πόλιν· οὓς αἰσθόμενοι
[8, 5]	ἑαυτοῦ ἀρχῆς φόρους, οὓς δι'	Ἀθηναίους	ἀπὸ τῶν Ἑλληνίδων πόλεων οὐ
[8, 72]	οἱ πράσσοντες· καίτοι οὐ πώποτε	Ἀθηναίους	διὰ τὰς στρατείας καὶ τὴν
[8, 46]	κατατρῖψαι. ἐπιτηδειοτέρους τε ἔφη τοὺς	Ἀθηναίους	εἶναι κοινωνοὺς αὐτῷ τῆς ἀρχῆς·
[8, 58]	ἢν δὲ καταλύειν βούλωνται πρὸς	Ἀθηναίους,	ἐν ὁμοίῳ καταλύεσθαι. ~Αἱ μὲν
[8, 26]	ἐκεῖθεν αἰσθόμενοι ἐπὶ Μιλήτῳ ὄντας	Ἀθηναίους	ἐς τὸν Ἰασικὸν κόλπον πρότερον
[8, 32]	πλείους σφᾶς ἕξειν, ἢ τοὺς	Ἀθηναίους,	ἤν τι σφάλλωνται, κακώσειν. οἱ
[8, 24]	ξυμμάχων ἔμελλον ξυγκινδυνεύσειν καὶ τοὺς	Ἀθηναίους	ᾐσθάνοντο οὐδ' αὐτοὺς ἀντιλέγοντας ἔτι
[8, 5]	μᾶλλον ἐνόμιζε κομιεῖσθαι κακώσας τοὺς	Ἀθηναίους,	καὶ ἅμα βασιλεῖ ξυμμάχους Λακεδαιμονίους
[8, 37]	τὸν δὲ πόλεμον τὸν πρὸς	Ἀθηναίους	καὶ τοὺς ξυμμάχους κοινῇ ἀμφοτέρους
[8, 13]	λοιπαὶ πλὴν μιᾶς διαφυγοῦσαι τοὺς	Ἀθηναίους	κατέπλευσαν ἐς τὴν Κόρινθον. ~Ὁ
[8, 18]	καὶ τὸν πόλεμον τὸν πρὸς	Ἀθηναίους	κοινῇ πολεμούντων βασιλεὺς καὶ Λακεδαιμόνιοι
[8, 18]	καὶ κατάλυσιν τοῦ πολέμου πρὸς	Ἀθηναίους	μὴ ἐξέστω ποιεῖσθαι, ἢν μὴ
[8, 56]	Τισσαφέρνει καὶ βουλομένῳ προσχωρῆσαι (τοὺς	Ἀθηναίους	μὴ ἱκανὰ διδόναι. ᾔτει γὰρ
[8, 27]	(διακινδυνεύσειν. οὐ γὰρ αἰσχρὸν εἶναι	Ἀθηναίους	ναυτικῷ μετὰ καιροῦ ὑποχωρῆσαι, ἀλλὰ
[8, 2]	ἀλλ' ἐθελοντὶ ἰτέον ἐπὶ τοὺς	Ἀθηναίους,	νομίσαντες κἂν ἐπὶ σφᾶς ἕκαστοι
[8, 95]	πολέμιοι προσπεσόντες καὶ ἐξαναγκάσειαν τοὺς	Ἀθηναίους	οὕτως ὅπως τύχοιεν ἀνάγεσθαι. σημεῖον
[8, 109]	τι μᾶλλον τῶν πρὸς τοὺς	Ἀθηναίους,	πορεύεσθαι διενοεῖτο πρὸς αὐτοὺς ἐπὶ
[8, 45]	πόλεις ἔφη ἀδικεῖν, αἳ ἐς	Ἀθηναίους	πρότερον ἢ ἀποστῆναι ἀνήλουν, εἰ
[8, 73]	οὐχ ἥκιστα τοὺς Παράλους, ἄνδρας	Ἀθηναίους	τε καὶ ἐλευθέρους πάντας ἐν
[8, 82]	Ἀλκιβιάδῃ τῷ μὲν Τισσαφέρνει τοὺς	Ἀθηναίους	φοβεῖν, ἐκείνοις δὲ τὸν Τισσαφέρνην.
[8, 80]	λάθοιεν ἐν τῷ πλῷ τοὺς	Ἀθηναίους,	χειμασθεῖσαι, καὶ αἱ μὲν Δήλου
[8, 63]	ἔτι πρότερον ἡ ἐν ταῖς	Ἀθήναις	δημοκρατία κατελέλυτο. ἐπειδὴ γὰρ οἱ
[8, 98]	κατέλαβον καὶ ἡ ἐν ταῖς	Ἀθήναις	ὀλιγαρχία καὶ στάσις ἐπαύσατο. ~Ὑπὸ
[8, 8]	τοῦ προφανοῦς ἐποιοῦντο, καταφρονήσαντες τῶν	Ἀθηναίων	ἀδυνασίαν, ὅτι ναυτικὸν οὐδὲν αὐτῶν
[8, 34]	τὸν λιμένα, αἱ δὲ τῶν	Ἀθηναίων	αἱ μὲν μάλιστα ὁρμήσασαι τρεῖς
[8, 67]	αὐτὸ δὲ τοῦτο, ἐξεῖναι μὲν	Ἀθηναίων	ἀνατεὶ εἰπεῖν γνώμην ἣν ἄν
[8, 53]	μετὰ τοῦ Πεισάνδρου πρέσβεις τῶν	Ἀθηναίων	ἀποσταλέντες ἐκ τῆς Σάμου ἀφικόμενοι
[8, 64]	ἐτείχιζον, ὡς τῆς μὲν μετ'	Ἀθηναίων	ἀριστοκρατίας οὐδὲν ἔτι προσδεόμενοι, τὴν
[8, 96]	Εὐβοίας καὶ ὡς εἰπεῖν (ἡ	Ἀθηναίων	ἀρχὴ πᾶσα. ἀλλ' οὐκ ἐν
[8, 23]	ὅτι ἡ Μυτιλήνη ὑπὸ τῶν	Ἀθηναίων	αὐτοβοεὶ (ἑάλωκεν· οἱ γὰρ Ἀθηναῖοι
[8, 20]	οὐ πολὺ ὕστερον δέκα ναυσὶν	Ἀθηναίων	ἀφικόμενος ἐσπείσατο Τηίοις ὥστε δέχεσθαι
[8, 40]	κολαζόμενοι, ὡς ἡ στρατιὰ τῶν	Ἀθηναίων	βεβαίως ἔδοξε μετὰ τείχους ἱδρῦσθαι,
[8, 108]	τοὺς Ἀτραμύττιον κατοικήσαντας ὅτε ὑπ'	Ἀθηναίων	Δήλου καθάρσεως ἕνεκα ἀνέστησαν, ἔχθραν
[8, 68]	προυχώρησεν· χαλεπὸν γὰρ ἦν τὸν	Ἀθηναίων	δῆμον ἐπ' ἔτει ἑκατοστῷ μάλιστα
[8, 86]	τῷ ἐν τῇ Σάμῳ τῶν	Ἀθηναίων	δήμῳ ὥστε βοηθεῖν· ὁ δὲ
[8, 94]	πρὸς τὸν παρόντα στασιασμὸν τῶν	Ἀθηναίων,	δι' ἐλπίδος ὡς κἂν ἐς
[8, 6]	ἑαυτοῦ ἀρχῇ πόλεις ἀποστήσειε τῶν	Ἀθηναίων	διὰ τοὺς φόρους καὶ ἀφ'
[8, 61]	καὶ τριάκοντα ἐπὶ τὰς τῶν	Ἀθηναίων	δύο καὶ τριάκοντα ἀναγαγομένων ἐναυμάχησαν·
[8, 64]	τοῖς τὴν ὀλιγαρχίαν καθιστᾶσι τῶν	(Ἀθηναίων	ἐγένετο, δοκεῖν δέ μοι καὶ
[8, 73]	τῶν ἐν τῇ Σάμῳ ξυνεστώτων	Ἀθηναίων	ἐγένοντό τε ἐς τριακοσίους ξυνωμόται
[8, 39]	δεδιότες μὴ αἱ διαφυγοῦσαι τῶν	Ἀθηναίων	ἐκ τῆς Μήλου νῆες, ὅπερ
[8, 71]	πρὸς αὐτὰ τὰ τείχη τῶν	Ἀθηναίων,	ἐλπίσας ἢ ταραχθέντας αὐτοὺς μᾶλλον
[8, 60]	τοῦ χειμῶνος Ὠρωπὸν εἷλον προδοσίᾳ,	Ἀθηναίων	ἐμφρουρούντων. ξυνέπραξαν δὲ Ἐρετριῶν τε
[8, 98]	πρὸς τὴν Οἰνόην. ἦν δὲ	Ἀθηναίων	ἐν μεθορίοις τῆς Βοιωτίας τεῖχος,
[8, 46]	ἀποτεμόμενον ὡς μέγιστα ἀπὸ τῶν	Ἀθηναίων	ἔπειτ' ἤδη τοὺς Πελοποννησίους (ἀπαλλάξαι
[8, 20]	καὶ ἐφορμούμεναι ἴσῳ ἀριθμῷ ὑπὸ	Ἀθηναίων,	ἐπέκπλουν ποιησάμεναι αἰφνίδιον καὶ κρατήσασαι
[8, 83]	τὸν ἐπὶ τὴν Μίλητον τῶν	Ἀθηναίων	ἐπίπλουν, ὡς οὐκ ἠθέλησαν ἀνταναγαγόντες
[8, 5]	ὡς Ἆγιν περὶ ἀποστάσεως τῶν	Ἀθηναίων	ἐπρεσβεύσαντο ἐν τῷ χειμῶνι τούτῳ.
[8, 86]	τετρακοσίων περιπλεῖν Εὔβοιαν, καὶ ἄγοντες	Ἀθηναίων	ἐς Λακεδαίμονα ἀπὸ τῶν τετρακοσίων
[8, 50]	ὅλον τὸ στράτευμα τὸ τῶν	Ἀθηναίων	ἑτοῖμος εἴη τὸ ἐν τῇ
[8, 60]	τὸ χωρίον ὂν ἀδύνατα ἦν	Ἀθηναίων	ἐχόντων μὴ οὐ μεγάλα βλάπτειν
[8, 55]	λέγων ὅτι τὸ τεῖχος τῶν	Ἀθηναίων	ἤδη ἐπιτετέλεσται, καὶ εἰ μὴ
[8, 95]	δύο καὶ εἴκοσι ναῦς τῶν	Ἀθηναίων	καὶ ἄνδρας τοὺς μὲν ἀποκτείναντες,
[8, 20]	τέσσαράς τε ναῦς λαμβάνουσι τῶν	Ἀθηναίων	καὶ ἀποπλεύσασαι ἐς Κεγχρειὰς τὸν
[8, 47]	τῇ Σάμῳ τριήραρχοί τε τῶν	Ἀθηναίων	καὶ δυνατώτατοι ὥρμηντο ἐς τὸ
[8, 105]	τὸ ξηρὸν τὰς ναῦς τῶν	Ἀθηναίων	καὶ ἐς τὴν (γῆν ἐπεξέβησαν,
[8, 10]	ξυναγαγόντες ὁρμίζουσιν. (καὶ προσβαλόντων τῶν	Ἀθηναίων	καὶ κατὰ θάλασσαν ταῖς ναυσὶ
[8, 14]	ἀφίστανται (Χῖοι καὶ αὖθις Ἐρυθραῖοι	Ἀθηναίων.	καὶ μετὰ ταῦτα τρισὶ ναυσὶ
[8, 25]	αὐτοῦ θέρους τελευτῶντος χίλιοι ὁπλῖται	Ἀθηναίων	καὶ πεντακόσιοι καὶ χίλιοι Ἀργείων
[8, 44]	καὶ Ἰηλυσοῦ, Ῥοδίους ἔπεισαν ἀποστῆναι	Ἀθηναίων·	(καὶ προσεχώρησε Ῥόδος Πελοποννησίοις. οἱ
[8, 55]	ἀνειλκυσμένων ἐκράτησεν· ἐπεκβοηθησάντων δὲ τῶν	Ἀθηναίων	καὶ τρεψαμένων τοὺς Χίους πρώτους
[8, 56]	τοῦ Τισσαφέρνους, ὥστε τὸ τῶν	Ἀθηναίων,	καίπερ ἐπὶ πολὺ ὅτι αἰτοίη
[8, 26]	ἐνάγοντος ξυνεπιλαβέσθαι καὶ τῆς ὑπολοίπου	Ἀθηναίων	καταλύσεως, εἴκοσι νῆες Συρακοσίων ἦλθον
[8, 63]	οἱ ἐν τῇ Σάμῳ τῶν	Ἀθηναίων	κοινολογούμενοι ἐσκέψαντο Ἀλκιβιάδην μέν, ἐπειδήπερ
[8, 76]	παρ' ἐλάχιστον δὴ ἦλθε τὸ	Ἀθηναίων	κράτος τῆς (θαλάσσης, ὅτε ἐπολέμησεν,
[8, 12]	πόλεις ἀφίστασθαι τήν τε τῶν	Ἀθηναίων	λέγων ἀσθένειαν καὶ τὴν τῶν
[8, 2]	τὴν ἐκ τῆς Σικελίας τῶν	Ἀθηναίων	μεγάλην κακοπραγίαν εὐθὺς οἱ Ἕλληνες
[8, 56]	ὡς μέγιστα αἰτοῦντα παρὰ τῶν	(Ἀθηναίων	μὴ ξυμβῆναι. δοκεῖ δέ μοι
[8, 73]	καὶ Ὑπέρβολόν τέ τινα τῶν	Ἀθηναίων,	μοχθηρὸν ἄνθρωπον, ὠστρακισμένον οὐ διὰ
[8, 41]	πλεῖν εὐθὺς ἐπὶ τὰς τῶν	Ἀθηναίων	ναῦς εἴκοσιν, ἃς ἔχων Χαρμῖνος
[8, 24]	Διομέδων ἔχοντες τὰς ἐκ Λέσβου	Ἀθηναίων	ναῦς, ἔκ τε Οἰνουσσῶν τῶν
[8, 55]	ἀφιγμένοι ἤδη ἐπὶ τὰς τῶν	Ἀθηναίων	ναῦς ἐπίπλουν τῇ Ῥόδῳ ἐποιήσαντο.
[8, 60]	τὸ Τριόπιον καθορῶσι τὰς τῶν	Ἀθηναίων	ναῦς πελαγίας ἀπὸ τῆς Χάλκης
[8, 21]	τοῦ δήμου τοῖς δυνατοῖς μετὰ	Ἀθηναίων,	οἳ ἔτυχον ἐν τρισὶ ναυσὶ
[8, 78]	μᾶλλον καὶ τὸ ναυτικὸν τῶν	Ἀθηναίων	ὀλίγον ἦν, οὔτε νῦν, ὅτε
[8, 23]	(μία γὰρ ἑάλω ὑπὸ τῶν	Ἀθηναίων)	οὐκέτι ἐπὶ τὴν Μυτιλήνην ὥρμησεν,
[8, 64]	αὐτῶν ἔξω ἦν ὑπὸ τῶν	Ἀθηναίων	παρὰ τοῖς Πελοποννησίοις, καὶ αὕτη
[8, 52]	Πελοποννησίους, ὅτι πλέοσι ναυσὶ τῶν	Ἀθηναίων	παρῆσαν, βουλόμενον δὲ ὅμως, εἰ
[8, 2]	οἷος καὶ ὁ ἀπὸ τῶν	Ἀθηναίων	περιέστη ἂν αὐτούς, εἰ τὸ
[8, 73]	καί τινων τῶν παρὰ σφίσιν	Ἀθηναίων,	πίστιν διδόντες αὐτοῖς, καὶ ἄλλα
[8, 86]	ὡρμημένων γὰρ τῶν ἐν Σάμῳ	Ἀθηναίων	πλεῖν ἐπὶ σφᾶς αὐτούς, ἐν
[8, 56]	οἱ δὲ περὶ τὸν Πείσανδρον	Ἀθηναίων	πρέσβεις ἀφικόμενοι ὡς τὸν Τισσαφέρνην
[8, 27]	βοηθήσειν· Φρύνιχος δὲ ὁ τῶν	Ἀθηναίων	στρατηγός, ὡς ἀπὸ τῆς Λέρου
[8, 34]	τούτῳ δὲ καὶ ἡ τῶν	Ἀθηναίων	στρατιὰ ταῖς ναυσὶν ἐκ τοῦ
[8, 47]	αὐτῷ οἱ ἐν τῇ Σάμῳ	Ἀθηναίων	στρατιῶται, τὰ μὲν καὶ Ἀλκιβιάδου
[8, 39]	προσέβαλον, καὶ περιτυχόντες ναυσὶ δέκα	Ἀθηναίων	τὰς τρεῖς λαμβάνουσι κενὰς καὶ
[8, 24]	οἷς ταὐτὰ ἔδοξε, τὰ τῶν	Ἀθηναίων	ταχὺ ξυναναιρεθήσεσθαι, τὴν ἁμαρτίαν ξυνέγνωσαν.
[8, 21]	γῆν αὐτῶν καὶ οἰκίας νειμάμενοι,	Ἀθηναίων	τε σφίσιν αὐτονομίαν μετὰ ταῦτα
[8, 56]	ἄλλα, οἷς οὐκ ἐναντιουμένων τῶν	Ἀθηναίων	τέλος ἐν τῇ τρίτῃ ἤδη
[8, 62]	πυθόμενος κατὰ τάχος βοηθήσας ναυσὶν	Ἀθηναίων	τέσσαρσι καὶ εἴκοσιν, ὧν καὶ
[8, 55]	τοὺς Χίους πανστρατιᾷ προσβαλὼν τῶν	Ἀθηναίων	τῷ περὶ τὰς ναῦς ἐρύματι
[8, 68]	πλείστου ἐπιμεληθεὶς Ἀντιφῶν ἦν ἀνὴρ	Ἀθηναίων	τῶν καθ' ἑαυτὸν ἀρετῇ τε
[8, 104]	κατὰ μὲν τὸ δεξιὸν τῶν	Ἀθηναίων	ὑπερσχόντες αὐτοὶ τῷ εὐωνύμῳ ἀποκλῇσαι
[8, 2]	ταλαιπωρίας. μάλιστα δὲ οἱ τῶν	Ἀθηναίων	ὑπήκοοι ἑτοῖμοι ἦσαν καὶ παρὰ
[8, 64]	ἄντικρυς ἐλευθερίαν τῆς ἀπὸ τῶν	Ἀθηναίων	ὑπούλου εὐνομίας οὐ προτιμήσαντες. ~Οἱ
[8, 88]	Πελοποννησίοις ἐς τὴν ἑαυτοῦ καὶ	Ἀθηναίων	φιλίαν ὡς μάλιστα διαβάλλειν, ὅπως
[8, 31]	καὶ ἐκέλευεν αὐτῶν τοὺς τὰ	Ἀθηναίων	φρονοῦντας ἀνοικίζεσθαι ἐς τὸν Δαφνοῦντα
[8, 100]	διὰ τοὺς ἐκ τῆς Μυτιλήνης	Ἀθηναίων	φρουροὺς προελθόντας αὖθις ἔξω μάχῃ
[8, 99]	τῆς ἑαυτοῦ ἀρχῆς ἀποστῆσαι τῶν	Ἀθηναίων,	ὥσπερ καὶ ὁ Τισσαφέρνης, ἐλπίζων
[8, 74]	στρατιῶται κατὰ τάχος ἐς τὰς	Ἀθήνας	ἀπαγγελοῦντα τὰ γεγενημένα· οὐ γὰρ
[8, 89]	πρέσβεις ἐπειδὴ ἀφικόμενοι ἐς τὰς	Ἀθήνας	ἀπήγγειλαν τὰ παρὰ τοῦ Ἀλκιβιάδου,
[8, 86]	αὐτοὶ δὲ οὐκέτι ἐς τὰς	Ἀθήνας	ἀφίκοντο, ἀλλ' ἄγοντες ἐκ τοῦ
[8, 1]	~ΙΣΤΟΡΙΩΝ Θ. ~Ἐς δὲ τὰς	Ἀθήνας	ἐπειδὴ ἠγγέλθη, ἐπὶ πολὺ μὲν
[8, 11]	ἀπέχοντι ἐστρατοπεδεύοντο, καὶ ἐς τὰς	Ἀθήνας	ἐπὶ βοήθειαν ἔπεμπον. (παρῆσαν γὰρ
[8, 65]	αὐτοῖς (ξυμμάχους ἦλθον ἐς τὰς	Ἀθήνας.	καὶ καταλαμβάνουσι τὰ πλεῖστα τοῖς
[8, 53]	τῆς Σάμου ἀφικόμενοι ἐς τὰς	Ἀθήνας	λόγους ἐποιοῦντο ἐν τῷ δήμῳ
[8, 49]	παρόντα ἐδέχοντο καὶ ἐς τὰς	Ἀθήνας	πρέσβεις Πείσανδρον καὶ ἄλλους παρεσκευάζοντο
[8, 15]	παρασκευῇ πολέμου· ~ἐς δὲ τὰς	Ἀθήνας	ταχὺ ἀγγελία τῆς Χίου ἀφικνεῖται·
[8, 106]	ἀποδόντες ἀπέστειλαν (καὶ ἐς τὰς	Ἀθήνας	τριήρη ἄγγελον τῆς νίκης. οἱ
[8, 7]	ὡς τάχιστα ἐπὶ τὴν πρὸς	Ἀθήνας	ὑπερενεγκόντες τὰς ναῦς τὸν Ἰσθμὸν
[8, 23]	δέκα ναυσὶ προσεβοήθησεν (ἐκ τῶν	Ἀθηνῶν.	ἀναγαγόμενος δὲ καὶ ὁ Ἀστύοχος
[8, 17]	Θρασυκλέα, ὃς ἔτυχεν ἐκ τῶν	Ἀθηνῶν	δώδεκα ναυσὶν ἄρτι παρὼν καὶ
[8, 19]	ἔτι Θρασυκλέους Διομέδων ἔχων ἀπ'	(Ἀθηνῶν	προσέπλει. καὶ ὡς εἶδον, ἔφευγον
[8, 25]	ταῦτα ἔπρασσον. ~Ἐκ δὲ τῶν	Ἀθηνῶν	τοῦ αὐτοῦ θέρους τελευτῶντος χίλιοι
[8, 74]	πάντα δεινώσας τὰ ἐκ τῶν	Ἀθηνῶν,	ὡς πληγαῖς τε πάντας ζημιοῦσι
[8, 80]	τοῦτο εὐθὺς οἱ Πελοποννήσιοι, ἐπειδὴ	ἁθρόαις	ταῖς ναυσὶν οὐκ ἀξιόμαχοι νομίσαντες
[8, 76]	ἀνιστάμενοι καὶ ὡς οὐ δεῖ	ἀθυμεῖν	ὅτι ἡ πόλις αὐτῶν ἀφέστηκεν·
[8, 11]	τῶν νεῶν καταφυγὴν ἠγγέλθη, καὶ	ἀθυμήσαντες,	ὅτι πρῶτον ἁπτόμενοι τοῦ Ἰωνικοῦ
[8, 13]	τὸν αὐτὸν χρόνον τοῦτον καὶ	αἱ	ἀπὸ τῆς Σικελίας Πελοποννησίων ἑκκαίδεκα
[8, 104]	αὐτὸς Μίνδαρος καὶ τῶν νεῶν	αἱ	ἄριστα πλέουσαι, Ἀθηναίοις δὲ τὸ
[8, 23]	καὶ τρίτην ἡμέραν αὐτοῦ ἥκοντος	αἱ	Ἀττικαὶ νῆες πέντε καὶ εἴκοσιν
[8, 48]	ὅτι οὐδὲν μᾶλλον σφίσιν οὔθ'	αἱ	ἀφεστηκυῖαι προσχωρήσονται οὔθ' αἱ ὑπάρχουσαι
[8, 58]	ξυγκείμενα (μέχρι ἂν αἱ νῆες	αἱ	βασιλέως ἔλθωσιν· Λακεδαιμονίους δὲ καὶ
[8, 58]	καὶ αἱ τῶν ξυμμάχων καὶ	αἱ	βασιλέως κοινῇ τὸν πόλεμον πολεμούντων
[8, 58]	ὁπόσα ἂν λάβωσιν. ἐπὴν δὲ	αἱ	βασιλέως νῆες ἀφίκωνται, αἵ τε
[8, 58]	δὲ καὶ τοὺς ξυμμάχους, ἐπὴν	αἱ	βασιλέως νῆες ἀφίκωνται, τὰς ἑαυτῶν
[8, 19]	ἀνδρῶν ἐς τὴν γῆν φθασάντων·	αἱ	δ' ἄλλαι ἐς τὴν Τηίων
[8, 34]	μὲν ἁλίσκονται, οἱ δ' ἀποθνῄσκουσιν,	αἱ	δ' ἄλλαι καταφεύγουσιν ἐς τὸν
[8, 38]	ἐς τοῦτο καθειστήκει τοῖς Ἀθηναίοις·	αἱ	δ' ἐκ τῆς Σάμου νῆες
[8, 31]	μὲν ἐς Φώκαιαν καὶ Κύμην,	αἱ	δὲ ἄλλαι νῆες κατῆραν ἐς
[8, 16]	(φυγὴν ἐποιεῖτο ἐπὶ τῆς Σάμου·	αἱ	δὲ ἐδίωκον. τὸν δὲ πεζὸν
[8, 19]	μιᾷ μὲν νηὶ ἐς Ἔφεσον,	αἱ	δὲ λοιπαὶ ἐπὶ τῆς Τέω.
[8, 80]	ἐς τὸν Ἑλλήσποντον κομισθεὶς ἦρχεν)	αἱ	δὲ μετὰ Ἑλίξου τοῦ Μεγαρέως
[8, 51]	ὣς μέλλουσα, Σάμος θᾶσσον ἐτειχίσθη·	αἱ	δὲ παρὰ τοῦ Ἀλκιβιάδου ἐπιστολαὶ
[8, 34]	μόλις καταφεύγουσιν ἐς τὸν λιμένα,	αἱ	δὲ τῶν Ἀθηναίων αἱ μὲν
[8, 95]	τὸ στόμα τοῦ λιμένος παρεβοήθουν.	~αἱ	δὲ τῶν Πελοποννησίων νῆες παραπλεύσασαι
[8, 39]	μετὰ δὲ τοῦτο δεδιότες μὴ	αἱ	διαφυγοῦσαι τῶν Ἀθηναίων ἐκ τῆς
[8, 94]	ὅσον οὐ ξυνειλεγμένοι ἦσαν, ἀγγέλλονται	αἱ	δύο καὶ τεσσαράκοντα νῆες καὶ
[8, 20]	~Ὑπὸ δὲ τοὺς αὐτοὺς χρόνους	αἱ	ἐν τῷ Σπειραίῳ εἴκοσι νῆες
[8, 41]	τῆς Καύνου παραγίγνεται ἀγγελία ὅτι	αἱ	ἑπτὰ καὶ εἴκοσι νῆες καὶ
[8, 22]	νῆες ἐν αὐτῇ· καὶ αὖθις	αἱ	λοιπαὶ Μυτιλήνην ἀφιστᾶσιν. ~Ἀστύοχος δὲ
[8, 13]	τῶν ἀπὸ τῆς Σικελίας νεῶν,	αἱ	λοιπαὶ πλὴν μιᾶς διαφυγοῦσαι τοὺς
[8, 80]	πλῷ τοὺς Ἀθηναίους, χειμασθεῖσαι, καὶ	αἱ	μὲν Δήλου λαβόμεναι αἱ πλείους
[8, 34]	λιμένα, αἱ δὲ τῶν Ἀθηναίων	αἱ	μὲν μάλιστα ὁρμήσασαι τρεῖς διαφθείρονται
[8, 22]	δὲ νεῶν Δεινιάδας περίοικος. καὶ	αἱ	μὲν νῆες καταπλεύσασαι Μήθυμναν πρῶτον
[8, 102]	ποιουμένων οὐ φθάνουσι πάσαις, ἀλλ'	αἱ	μὲν πλείους ἐπὶ τῆς Ἴμβρου
[8, 59]	πρὸς Ἀθηναίους, ἐν ὁμοίῳ καταλύεσθαι.	~Αἱ	μὲν σπονδαὶ αὗται ἐγένοντο, καὶ
[8, 80]	Βυζάντιον ἐπεκηρυκεύετο αὐτοῖς ἀποστῆναι. καὶ	αἱ	μὲν τῶν Πελοποννησίων αὗται νῆες
[8, 34]	χειμών τε μέγας ἐπιγίγνεται καὶ	αἱ	μὲν τῶν Χίων μόλις καταφεύγουσιν
[8, 13]	τῆς Σικελίας Πελοποννησίων ἑκκαίδεκα νῆες	αἱ	μετὰ Γυλίππου ξυνδιαπολεμήσασαι· καὶ περὶ
[8, 58]	κατὰ τὰ ξυγκείμενα (μέχρι ἂν	αἱ	νῆες αἱ βασιλέως ἔλθωσιν· Λακεδαιμονίους
[8, 11]	Λακεδαιμονίοις πρῶτον μὲν ἠγγέλθη ὅτι	αἱ	νῆες ἀνηγμέναι εἰσὶν ἐκ τοῦ
[8, 39]	ἐπιστολὰς ὑπώπτευον αὐτόν. πλέουσαι οὖν	αἱ	νῆες ἀπὸ Μαλέας πελάγιαι Μήλῳ
[8, 27]	εἰλήφασι καταλιπόντας ὅπως κοῦφαι ὦσιν	αἱ	νῆες, ἀποπλεῖν ἐς Σάμον, κἀκεῖθεν
[8, 78]	ὅτε στασιάζειν τε λέγονται καὶ	αἱ	νῆες αὐτῶν οὐδέπω ἐν τῷ
[8, 10]	εὐθὺς ὅπως μὴ λήσουσιν αὐτοὺς	αἱ	νῆες ἐκ τῶν (Κεγχρειῶν ἀφορμηθεῖσαι.
[8, 101]	ἐκ τῆς Χίου τῶν Πελοποννησίων	αἱ	νῆες ἐπισιτισάμεναι δυοῖν ἡμέραιν καὶ
[8, 92]	γὰρ καὶ ἀπὸ τῆς Λᾶς	αἱ	νῆες ἤδη περιπεπλευκυῖαι καὶ ὁρμισάμεναι
[8, 94]	ὡς ἐς τὸ τείχισμα ἔπλεον	αἱ	νῆες, (καὶ χρησίμως ἐδόκει καταπεπτωκέναι.
[8, 100]	ἠπείρῳ, εἰ ἄρα ποι κινοῖντο	αἱ	νῆες, ὅπως μὴ λάθοιεν, αὐτὸς
[8, 99]	ὢν ἐν Φασήλιδι, ὅτι οὔτε	αἱ	νῆες παρέσοιντο πάντα τε ἀδικοῖντο
[8, 19]	ἀπεκομίσθησαν, καὶ ὁ πεζὸς καὶ	αἱ	νῆες. ~Ὑπὸ δὲ τοὺς αὐτοὺς
[8, 96]	ἦν αὐτοῖς καὶ Ἰωνία καὶ	αἱ	νῆσοι καὶ τὰ μέχρι Εὐβοίας
[8, 7]	καὶ τὰς ἄλλας· ἦσαν δὲ	αἱ	ξύμπασαι τῶν ξυμμαχίδων νῆες αὐτόθι
[8, 81]	ἔχοντες φοβοῖντο αὐτὸν καὶ μᾶλλον	αἱ	ξυνωμοσίαι διαλυθεῖεν καὶ οἱ ἐν
[8, 100]	ἀνακομιζόμεναι καὶ Μηθυμναῖαι πέντε> καὶ	αἱ	πᾶσαι νῆες παρῆσαν ἑπτὰ καὶ
[8, 80]	καὶ αἱ μὲν Δήλου λαβόμεναι	αἱ	πλείους μετὰ Κλεάρχου καὶ ὕστερον
[8, 42]	οὗ ἐπεφάνησαν αὐτοῖς παρὰ δόξαν	αἱ	(πλείους τῶν νεῶν καὶ πανταχόθεν
[8, 64]	τῶν ὑπηκόων· σωφροσύνην γὰρ λαβοῦσαι	αἱ	πόλεις καὶ ἄδειαν τῶν πρασσομένων
[8, 36]	τοῖς Πελοποννησίοις αἱ πρῶται ξυνθῆκαι	αἱ	πρὸς Χαλκιδέα γενόμεναι ἐνδεεῖς εἶναι
[8, 36]	Τισσαφέρνην ἐδόκουν ὅμως τοῖς Πελοποννησίοις	αἱ	πρῶται ξυνθῆκαι αἱ πρὸς Χαλκιδέα
[8, 39]	Πελοποννήσου ἐν τῷ αὐτῷ χειμῶνι	αἱ	τῷ Φαρναβάζῳ (ὑπὸ) Καλλιγείτου τοῦ
[8, 58]	αἵ τε Λακεδαιμονίων νῆες καὶ	αἱ	τῶν ξυμμάχων καὶ αἱ βασιλέως
[8, 43]	οὖσαι ἅμα ἐν τῇ Κνίδῳ	αἱ	τῶν Πελοποννησίων νῆες ἐπεσκευάζοντό τε
[8, 48]	οὔθ' αἱ ἀφεστηκυῖαι προσχωρήσονται οὔθ'	αἱ	ὑπάρχουσαι βεβαιότεραι ἔσονται· οὐ γὰρ
[8, 102]	διέφυγον, τέσσαρες δὲ τῶν νεῶν	αἱ	ὕσταται πλέουσαι (κατα( λαμβάνονται παρὰ
[8, 87]	τὰς (ναῦς. ὅτι μὲν γὰρ	αἱ	Φοίνισσαι νῆες ἑπτὰ καὶ τεσσαράκοντα
[8, 99]	τὴν Ἄσπενδον παρῄει) προσταχθέντων, καὶ	αἱ	Φοίνισσαι νῆες οὐδὲ ὁ Τισσαφέρνης
[8, 26]	Συρακοσίων ἦλθον καὶ Σελινούντιαι δύο,	αἵ	τε ἐκ Πελοποννήσου, ἃς παρεσκευάζοντο,
[8, 58]	δὲ αἱ βασιλέως νῆες ἀφίκωνται,	αἵ	τε Λακεδαιμονίων νῆες καὶ αἱ
[8, 6]	πέμψαντες Φρῦνιν ἄνδρα περίοικον, εἰ	αἵ	τε νῆες αὐτοῖς εἰσὶν ὅσασπερ
[8, 15]	τὰς μὲν ὀκτὼ ἤδη πέμπειν,	αἳ	ἀπολιποῦσαι τὴν φυλακὴν τὰς μετὰ
[8, 15]	τε τῶν Χίων ἑπτὰ ναῦς,	αἳ	αὐτοῖς ξυνεπολιόρκουν τὰς ἐν τῷ
[8, 45]	δ' ἄλλας πόλεις ἔφη ἀδικεῖν,	αἳ	ἐς Ἀθηναίους πρότερον ἢ ἀποστῆναι
[8, 79]	Σάμου ναυσὶ δυοῖν καὶ ὀγδοήκοντα,	αἳ	ἔτυχον ἐν Γλαύκῃ τῆς Μυκάλης
[8, 61]	θάνατον ἄρχοντα καὶ ναῦς δώδεκα,	αἳ	ἔτυχον φύλακες Μιλήτου οὖσαι, ὧν
[8, 99]	ἑκκαίδεκα ἐς αὐτὸν νῆες ἐσέπλευσαν,	αἳ	καὶ τῆς Χερσονήσου τι μέρος
[8, 24]	τὸν ναύαρχον μετὰ τεσσάρων νεῶν,	αἳ	παρῆσαν αὐτῷ, κομίσαντες ἐσκόπουν ὅπως
[8, 103]	τε ναῦς τῶν Πελοποννησίων αἱροῦσιν,	αἳ	πρὸς τὸ πέλαγος τότε θρασύτερον
[8, 23]	Μηθύμνης μετ' Εὐβούλου Χίων νεῶν,	αἳ	τότε καταλειφθεῖσαι καὶ ὡς ἡ
[8, 101]	πρωίτερον μέσων νυκτῶν. εἰσὶ δ'	αἳ	τῶν νεῶν καὶ ἐς Σίγειον
[8, 92]	ἐπ' Εὔβοιαν πλεούσας αὐτὰς ἐς	Αἴγιναν	κατακολπίσαι καὶ πάλιν ἐν Ἐπιδαύρῳ
[8, 92]	ὁρμισάμεναι ἐς τὴν Ἐπίδαυρον τὴν	Αἴγιναν	κατεδεδραμήκεσαν· καὶ οὐκ ἔφη ὁ
[8, 69]	Τήνιοι καὶ Καρυστίων τριακόσιοι καὶ	Αἰγινητῶν	τῶν ἐποίκων, οὓς Ἀθηναῖοι ἔπεμψαν
[8, 35]	περὶ Τριόπιον οὔσαις τὰς ἀπ'	Αἰγύπτου	ὁλκάδας προσβαλλούσας ξυλλαμβάνειν· ἔστι δὲ
[8, 36]	Θηριμένους παρόντος ἐποίουν· καὶ εἰσὶν	αἵδε.	~Ξυνθῆκαι Λακεδαιμονίων καὶ τῶν ξυμμάχων
[8, 81]	τῇ Σάμῳ καὶ μάλιστα Θρασύβουλος,	αἰεί	γε τῆς αὐτῆς γνώμης ἐχόμενος,
[8, 73]	ἐν τῇ νηὶ πλέοντας καὶ	αἰεὶ	δήποτε ὀλιγαρχίᾳ καὶ μὴ παρούσῃ
[8, 46]	τὴν ἀρχήν, καὶ βασιλεῖ ἐξεῖναι	αἰεὶ	ἐπὶ τοὺς αὐτῷ λυπηροὺς τοὺς
[8, 92]	ἥκοιεν ἐφ' οἷσπερ καὶ αὐτὸς	αἰεὶ	κατηγόρει· οὐκέτι οὖν οἷόν τε
[8, 73]	ὁπλιτεύοντι, καὶ ἄλλοις οἳ ἐδόκουν	αἰεὶ	μάλιστα ἐναντιοῦσθαι τοῖς ξυνεστῶσιν· καὶ
[8, 69]	ἐσήγαγον. ἦσαν (δ' Ἀθηναῖοι πάντες	αἰεὶ	οἱ μὲν ἐπὶ τείχει, οἱ
[8, 85]	δὲ πρὸς αὐτὸν ἦν αὐτῷ	αἰεί	ποτε περὶ τοῦ μισθοῦ τῆς
[8, 108]	τῷ Ἑλλησπόντῳ, Ἀντάνδριοι (εἰσὶ δὲ	Αἰολῆς)	παρακομισάμενοι ἐκ τῆς Ἀβύδου πεζῇ
[8, 54]	μὲν Πείσανδρος τάς τε ξυνωμοσίας,	αἵπερ	ἐτύγχανον πρότερον ἐν τῇ πόλει
[8, 19]	αὐτῶν Λέβεδον ἀπέστησαν καὶ αὖθις	Αἱράς.	καὶ μετὰ τοῦτο ἕκαστοι ἐπ'
[8, 20]	καὶ σφᾶς. καὶ παραπλεύσας ἐπὶ	Αἱρὰς	καὶ προσβαλών, ὡς οὐκ ἐλάμβανε
[8, 55]	τῷ περὶ τὰς ναῦς ἐρύματι	αἱρεῖ	τέ τι αὐτοῦ καὶ νεῶν
[8, 89]	ἕκαστος εἶναι· ἐκ δὲ δημοκρατίας	αἱρέσεως	γιγνομένης ῥᾷον τὰ ἀποβαίνοντα ὡς
[8, 100]	καὶ παντὶ τρόπῳ, ἢν δύνωνται,	αἱρήσοντες	τὴν Ἔρεσον. ~Ὁ δὲ Μίνδαρος
[8, 103]	δύο τε ναῦς τῶν Πελοποννησίων	αἱροῦσιν,	αἳ πρὸς τὸ πέλαγος τότε
[8, 28]	ἢ Ἀττικὰς τὰς ναῦς εἶναι	αἱροῦσιν·	καὶ μάλιστα ἐν τῷ ἔργῳ
[8, 64]	εἴρητο αὐτοῖς τῶν ὑπηκόων πόλεων	αἷς	ἂν προσσχῶσιν ὀλιγαρχίαν καθιστάναι· τοὺς
[8, 108]	καὶ πληρώσας ναῦς ἐννέα πρὸς	αἷς	εἶχεν Ἁλικαρνασσέας τε πολλὰ χρήματα
[8, 76]	ναυτικὸν πολλὰς τὰς ἀποχωρήσεις ἐν	αἷς	καὶ πόλεις καὶ γῆν εὑρήσουσιν.
[8, 48]	ποιήσασθαι. τάς τε ξυμμαχίδας πόλεις,	αἷς	ὑπεσχῆσθαι δὴ σφᾶς ὀλιγαρχίαν, ὅτι
[8, 12]	τὴν τῶν νεῶν ξυμφορὰν Χίους	αἰσθέσθαι,	καὶ αὐτὸς ὅταν προσβάλῃ Ἰωνίᾳ,
[8, 79]	καὶ μάλιστα οἱ Συρακόσιοι ἐνῆγον.	~αἰσθόμενοι	δὲ οἱ ξύμμαχοι καὶ ὁ
[8, 104]	τῆς Σηστοῦ, οἱ δὲ Πελοποννήσιοι	αἰσθόμενοι	ἐκ τῆς (Ἀβύδου ἀντανῆγον καὶ
[8, 26]	πρὸ Μιλήτου νῆσον· ἔπειτα ἐκεῖθεν	αἰσθόμενοι	ἐπὶ Μιλήτῳ ὄντας Ἀθηναίους ἐς
[8, 44]	ταῖς ἐκ τῆς Σάμου ναυσὶν	αἰσθόμενοι	ἔπλευσαν μὲν βουλόμενοι φθάσαι καὶ
[8, 80]	οἱ ἐκ τῆς Σάμου πέμπουσιν	αἰσθόμενοι	νεῶν βοήθειαν καὶ φυλακὴν ἐς
[8, 24]	Ἀθηναίους ἀγαγεῖν τὴν πόλιν· οὓς	αἰσθόμενοι	οἱ ἄρχοντες αὐτοὶ μὲν ἡσύχασαν,
[8, 73]	πλέοσιν ὥρμηντο ἐπιτίθεσθαι. οἱ δὲ	αἰσθόμενοι	τῶν τε στρατηγῶν Λέοντι καὶ
[8, 100]	φθάσῃ ἐς τὸν Ἑλλήσποντον (ἐσπλεύσας.	αἰσθόμενος	δὲ ὅτι ἐν τῇ Χίῳ
[8, 109]	τῆς ἀκροπόλεως. ~ὁ δὲ Τισσαφέρνης	αἰσθόμενος	καὶ τοῦτο τῶν Πελοποννησίων τὸ
[8, 11]	ἔπεμψε δ' αὐτοῖς καὶ Ἆγις	(αἰσθόμενος	ταῦτα ἄνδρα Σπαρτιάτην Θέρμωνα. τοῖς
[8, 7]	μὴ οἱ Ἀθηναῖοι τὰ πρασσόμενα	αἴσθωνται	(πάντες γὰρ κρύφα αὐτῶν ἐπρεσβεύοντο)
[8, 27]	ἀλλὰ καὶ μετὰ ὁτουοῦν τρόπου	αἴσχιον	ξυμβήσεσθαι ἢν ἡσσηθῶσιν· καὶ τὴν
[8, 27]	εἴξας ἀλόγως (διακινδυνεύσειν. οὐ γὰρ	αἰσχρὸν	εἶναι Ἀθηναίους ναυτικῷ μετὰ καιροῦ
[8, 27]	τὴν πόλιν οὐ (μόνον τῷ	αἰσχρῷ,	ἀλλὰ καὶ τῷ μεγίστῳ κινδύνῳ
[8, 27]	παρασκευασαμένοις ἔσται ἀγωνίσασθαι, οὐδέποτε τῷ	αἰσχρῷ	ὀνείδει εἴξας ἀλόγως (διακινδυνεύσειν. οὐ
[8, 73]	φόβον, ἀλλὰ διὰ πονηρίαν καὶ	αἰσχύνην	τῆς πόλεως, ἀποκτείνουσι μετὰ Χαρμίνου
[8, 85]	τε καὶ ὡς χρήματά ποτε	αἰτήσας	αὑτὸν καὶ (οὐ τυχὼν τὴν
[8, 68]	μέχρι ἐμοῦ ὑπὲρ αὐτῶν τούτων	αἰτιαθείς,	ὡς ξυγκατέστησε, θανάτου δίκην ἀπολογησάμενος.
[8, 33]	τῆς Σάμου προφασισθέν, ἀπολύσαντες τῆς	αἰτίας	ἀπέπλευσαν ὁ μὲν ἐς τὴν
[8, 56]	πολὺ ὅτι αἰτοίη ξυγχωρούντων, ὅμως	αἴτιον	γενέσθαι· Ἰωνίαν τε γὰρ πᾶσαν
[8, 9]	ξυμμαχικόν· (οἱ δ' ἔπεμψαν ἑπτά.	αἴτιον	δ' ἐγένετο τῆς ἀποστολῆς τῶν
[8, 83]	ναῦς· πάντων τε Ἀστύοχον εἶναι	αἴτιον	ἐπιφέροντα ὀργὰς Τισσαφέρνει διὰ ἴδια
[8, 23]	τῇ νήσῳ πόλιν, πλὴν τῶν	αἰτίων	τῆς ἀποστάσεως· οὗτοι δὲ ἐς
[8, 73]	τῶν τριακοσίων, τρεῖς δὲ τοὺς	αἰτιωτάτους	φυγῇ ἐζημίωσαν· τοῖς δ' ἄλλοις
[8, 56]	Ἀθηναίων, καίπερ ἐπὶ πολὺ ὅτι	αἰτοίη	ξυγχωρούντων, ὅμως αἴτιον γενέσθαι· Ἰωνίαν
[8, 56]	ὥστε τὸν Τισσαφέρνην ὡς μέγιστα	αἰτοῦντα	παρὰ τῶν (Ἀθηναίων μὴ ξυμβῆναι.
[8, 44]	ξυμμαχίας δυνατοὶ ἔσεσθαι Τισσαφέρνην μὴ	αἰτοῦντες	χρήματα τρέφειν τὰς (ναῦς. πλεύσαντες
[8, 28]	πλεῦσαι. καὶ προσβαλόντες τῇ Ἰάσῳ	αἰφνίδιοι	καὶ οὐ προσδεχομένων ἀλλ' ἢ
[8, 14]	προειπόντας (ἐς τὴν πόλιν, ἀφικνοῦνται	αἰφνίδιοι	τοῖς Χίοις. καὶ οἱ μὲν
[8, 20]	ἀριθμῷ ὑπὸ Ἀθηναίων, ἐπέκπλουν ποιησάμεναι	αἰφνίδιον	καὶ κρατήσασαι ναυμαχίᾳ τέσσαράς τε
[8, 99]	πολλῷ κόσμῳ καὶ ἀπὸ παραγγέλματος	αἰφνιδίου,	ὅπως λάθοι τοὺς ἐν Σάμῳ,
[8, 33]	νύκτα ἐπιστολῆς ὡς Ἐρυθραίων ἄνδρες	αἰχμάλωτοι	ἐκ Σάμου ἐπὶ προδοσίᾳ ἐς
[8, 107]	καὶ τῶν σφετέρων νεῶν τῶν	αἰχμαλώτων	ὅσαι ἦσαν ὑγιεῖς ἐκομίσαντο (τὰς
[8, 64]	ἃ ἐβούλοντο, τὴν πόλιν τε	ἀκινδύνως	ὀρθοῦσθαι καὶ τὸν ἐναντιωσόμενον (δῆμον
[8, 46]	ἔφθειρε τὰ πράγματα καὶ τὴν	ἀκμὴν	τοῦ ναυτικοῦ αὐτῶν ἀφείλετο γενομένην
[8, 3]	ταύτῃ Θεσσαλῶν ὑπηκόους μεμφομένων καὶ	ἀκόντων	τῶν Θεσσαλῶν ὁμήρους τέ τινας
[8, 86]	τὸ μὲν πρῶτον οὐκ ἤθελον	ἀκούειν,	ἀλλ' ἀποκτείνειν ἐβόων τοὺς τὸν
[8, 75]	πολλὰ ἐπικαταψευδόμενος ἔλεγεν. ~οἱ δὲ	ἀκούοντες	ἐπὶ τοὺς τὴν ὀλιγαρχίαν μάλιστα
[8, 82]	κατελθὼν αὐτῷ ἀναδέξαιτο. ~οἱ δὲ	ἀκούοντες	ταῦτά τε καὶ ἄλλα πολλὰ
[8, 106]	νεὼς καὶ ἀνέλπιστον τὴν εὐτυχίαν	ἀκούσαντες	ἐπί τε ταῖς περὶ τὴν
[8, 73]	ἐς τοῦτο ξυνέμεινεν. οἱ δὲ	ἀκούσαντες	τῶν τε στρατιωτῶν ἕνα ἕκαστον
[8, 54]	δὲ δῆμος τὸ μὲν πρῶτον	ἀκούων	χαλεπῶς ἔφερε τὸ περὶ τῆς
[8, 106]	στήσαντες δὲ τροπαῖον ἐπὶ τῇ	ἄκρᾳ	οὗ τὸ Κυνὸς σῆμα καὶ
[8, 35]	ξυλλαμβάνειν· ἔστι δὲ τὸ Τριόπιον	(ἄκρα	τῆς Κνιδίας προύχουσα, Ἀπόλλωνος ἱερόν.
[8, 104]	εὐώνυμον αὐτοῖς ὑπερεβεβλήκει ἤδη τὴν	ἄκραν	ἣ Κυνὸς σῆμα καλεῖται. τῷ
[8, 105]	τε γὰρ ἦν διὰ τὴν	ἄκραν	τὸ Κυνὸς σῆμα, καὶ ἅμα
[8, 48]	μὲν ἐπ' ἐκείνοις εἶναι καὶ	ἄκριτοι	ἂν καὶ βιαιότερον ἀποθνῄσκειν, τὸν
[8, 108]	τοὺς φρουροὺς αὐτοῦ ἐκ τῆς	ἀκροπόλεως.	~ὁ δὲ Τισσαφέρνης αἰσθόμενος καὶ
[8, 98]	μὲν περὶ τὸν Πείσανδρον καὶ	Ἀλεξικλέα	καὶ ὅσοι ἦσαν τῆς ὀλιγαρχίας
[8, 93]	τῷ Πειραιεῖ ὁπλῖται τόν τε	Ἀλεξικλέα	ὃν ξυνέλαβον ἀφέντες καὶ τὸ
[8, 92]	τὴν ἑαυτοῦ φυλὴν ἔχων, ξυλλαμβάνουσιν	Ἀλεξικλέα	στρατηγὸν ὄντα ἐκ τῆς ὀλιγαρχίας
[8, 58]	ἔτει Δαρείου βασιλεύοντος, ἐφορεύοντος δὲ	Ἀλεξιππίδα	ἐν Λακεδαίμονι, ξυνθῆκαι ἐγένοντο ἐν
[8, 92]	Ἀρίσταρχος καὶ (οἱ ἐναντίοι τῷ	ἀληθεῖ	ἐχαλέπαινον. οἱ δὲ ὁπλῖται ὁμόσε
[8, 6]	ἀπαγγείλαντος αὐτοῖς ὡς εἴη ταῦτα	ἀληθῆ	ἅπερ ἤκουον, τούς τε Χίους
[8, 87]	σαφῶς οἴχεται ἐπὶ τὰς ναῦς	ἀληθῶς	(πεπληρωμένας. ἐμοὶ μέντοι δοκεῖ σαφέστατον
[8, 108]	ναῦς ἐννέα πρὸς αἷς εἶχεν	Ἁλικαρνασσέας	τε πολλὰ χρήματα ἐξέπραξε καὶ
[8, 42]	Τευτλοῦσσαν νῆσον, ἐντεῦθεν δὲ ἐς	Ἁλικαρνασσόν.	μετὰ δὲ τοῦτο οἱ μὲν
[8, 34]	Χίων, καὶ ἄνδρες οἱ μὲν	ἁλίσκονται,	οἱ δ' ἀποθνῄσκουσιν, αἱ δ'
[8, 11]	(εἴρητο γάρ, ὅταν γένηται τοῦτο,	Ἀλκαμένει	ὑπὸ τῶν ἐφόρων ἱππέα πέμψαι)
[8, 10]	οἱ Ἀθηναῖοι καὶ τὸν ἄρχοντα	Ἀλκαμένη	ἀποκτείνουσιν· ~καὶ αὐτῶν τινὲς ἀπέθανον.
[8, 8]	παρεσκεύαζεν, ἔπειτα ἐς Λέσβον καὶ	Ἀλκαμένη	ἄρχοντα, ὅνπερ καὶ Ἆγις διενοεῖτο,
[8, 10]	ναυσὶν ἐς τὴν Χίον, ἄρχοντα	Ἀλκαμένη	ἔχοντες. καὶ αὐτοῖς οἱ Ἀθηναῖοι
[8, 5]	δὲ Λεσβίοις παρεσκεύαζε τὴν ἀπόστασιν,	Ἀλκαμένη	τε ἁρμοστὴν διδούς, ὃς ἐς
[8, 5]	λόγους αὐτῶν μεταπέμπεται ἐκ Λακεδαίμονος	Ἀλκαμένη	τὸν Σθενελαΐδου καὶ Μέλανθον ἄρχοντας
[8, 46]	ποιουμένων ἦν εἰκάσαι. τῷ γὰρ	Ἀλκιβιάδῃ	διὰ ταῦτα ὡς εὖ περὶ
[8, 48]	ἐντεῦθεν ὕστερον ἦλθεν. τῷ τε	Ἀλκιβιάδῃ	διαβάντες τινὲς ἐκ τῆς Σάμου
[8, 81]	τῶν στρατιωτῶν, καὶ ψηφισαμένων αὐτῶν	Ἀλκιβιάδῃ	κάθοδον καὶ ἄδειαν πλεύσας ὡς
[8, 50]	Ἀστύοχος μηνύει καὶ ταῦτα τῷ	Ἀλκιβιάδῃ.	~καὶ ὡς προῄσθετο αὐτὸν ὁ
[8, 90]	ἐν τῇ Σάμῳ (ποτὲ) τῷ	Ἀλκιβιάδῃ	τότε διηνέχθη, καὶ Ἀρίσταρχος, ἀνὴρ
[8, 82]	(ἤδη) ποιεῖν. ξυνέβαινε (δὲ τῷ	Ἀλκιβιάδῃ	τῷ μὲν Τισσαφέρνει τοὺς Ἀθηναίους
[8, 65]	δημαγωγίας ἕνεκα καὶ οἰόμενοι τῷ	Ἀλκιβιάδῃ	ὡς κατιόντι καὶ τὸν Τισσαφέρνην
[8, 50]	ὁ δὲ Ἀστύοχος τὸν μὲν	Ἀλκιβιάδην	ἄλλως τε καὶ οὐκέτι ὁμοίως
[8, 54]	πρὸς τὸν Τισσαφέρνην (καὶ τὸν	Ἀλκιβιάδην.	ἅμα τε διαβαλόντος καὶ Φρύνιχον
[8, 83]	πρότερον ἔτι τούτων (διὰ τὸν	Ἀλκιβιάδην	ἐπιδεδωκέναι. καὶ ξυνιστάμενοι κατ' ἀλλήλους
[8, 97]	τὴν πόλιν. (ἐψηφίσαντο δὲ καὶ	Ἀλκιβιάδην	καὶ ἄλλους μετ' αὐτοῦ κατιέναι
[8, 68]	ἐς τὴν ὀλιγαρχίαν, δεδιὼς τὸν	Ἀλκιβιάδην	καὶ ἐπιστάμενος εἰδότα αὐτὸν ὅσα
[8, 81]	μετέστησε τὰ πράγματα, ὥστε κατάγειν	Ἀλκιβιάδην,	(καὶ) τέλος ἀπ' ἐκκλησίας ἔπεισε
[8, 53]	μάλιστα δὲ ὡς ἐξείη αὐτοῖς	Ἀλκιβιάδην	καταγαγοῦσι καὶ μὴ τὸν αὐτὸν
[8, 63]	Σάμῳ τῶν Ἀθηναίων κοινολογούμενοι ἐσκέψαντο	Ἀλκιβιάδην	μέν, ἐπειδήπερ οὐ βούλεται, ἐᾶν
[8, 11]	ναῦς καὶ Χαλκιδέα ἄρχοντα καὶ	Ἀλκιβιάδην	μετ' αὐτοῦ ἐβούλοντο πέμπειν· ἔπειτα
[8, 81]	κατῆγεν ἐς τὴν Σάμον τὸν	Ἀλκιβιάδην,	νομίζων μόνην σωτηρίαν εἰ Τισσαφέρνην
[8, 65]	κρύφα ἀποκτείνουσιν, ὅσπερ καὶ τὸν	Ἀλκιβιάδην	οὐχ ἥκιστα ἐξήλασε, καὶ αὐτὸν
[8, 54]	ἐπιτήδειον εἶναι τοῖς πρὸς τὸν	Ἀλκιβιάδην	(πρασσομένοις. καὶ ὁ μὲν Πείσανδρος
[8, 89]	τῇ Σάμῳ στράτευμα καὶ τὸν	Ἀλκιβιάδην	σπουδῇ πάνυ, τούς τε ἐς
[8, 76]	χρηστόν, παρὰ σφίσι χείρους εἶναι.	Ἀλκιβιάδην	τε, ἢν αὐτῷ ἄδειάν τε
[8, 53]	μεταθέσθαι, ἢν μή τι ἀρέσκῃ)	Ἀλκιβιάδην	τε κατάξομεν, ὃς μόνος τῶν
[8, 52]	πατέρες ἦρχον. καὶ ὁ μὲν	Ἀλκιβιάδης,	ἅτε περὶ μεγάλων ἀγωνιζόμενος, προθύμως
[8, 50]	τὴν Μίλητον κρύφα ἐπιστείλας ὅτι	Ἀλκιβιάδης	αὐτῶν τὰ πράγματα φθείρει Τισσαφέρνην
[8, 88]	Φίλιππον ἄνδρα Λακεδαιμόνιον δύο τριήρεσιν.	~Ἀλκιβιάδης	δὲ ἐπειδὴ καὶ τὸν Τισσαφέρνην
[8, 56]	λόγους ποιοῦνται περὶ τῆς (ὁμολογίας.	Ἀλκιβιάδης	δέ (οὐ γὰρ αὐτῷ πάνυ
[8, 85]	ἐς τὴν Λακεδαίμονα. ὁ δὲ	Ἀλκιβιάδης	διεβεβήκει πάλιν ἤδη παρὰ τοῦ
[8, 6]	μᾶλλον· ξυνέπρασσε γὰρ αὐτοῖς καὶ	Ἀλκιβιάδης,	Ἐνδίῳ ἐφορεύοντι πατρικὸς ἐς τὰ
[8, 86]	δήμῳ ὥστε βοηθεῖν· ὁ δὲ	Ἀλκιβιάδης	ἐπαινέσας αὐτοὺς καὶ εἰπὼν ὅταν
[8, 56]	διὰ τὸ δέος, ὁ δὲ	Ἀλκιβιάδης,	ἐπειδὴ ἑώρα ἐκεῖνον καὶ ὣς
[8, 50]	οὔσης μαλακωτέρως (ἀνθήπτετο. ὁ δὲ	Ἀλκιβιάδης	εὐθὺς πέμπει κατὰ Φρυνίχου γράμματα
[8, 26]	τῆς μάχης (παρῆν γὰρ ὁ	Ἀλκιβιάδης	καὶ ξυνεμάχετο τοῖς Μιλησίοις καὶ
[8, 81]	φυγῆς ἐπῃτιάσατο καὶ ἀνωλοφύρατο ὁ	Ἀλκιβιάδης,	καὶ περὶ τῶν πολιτικῶν πολλὰ
[8, 56]	ᾔτει γὰρ τοσαῦτα ὑπερβάλλων ὁ	Ἀλκιβιάδης,	λέγων αὐτὸς ὑπὲρ παρόντος τοῦ
[8, 52]	ταὐτὰ ἐσαγγείλας. ~Μετὰ δὲ τοῦτο	Ἀλκιβιάδης	μὲν Τισσαφέρνην παρεσκεύαζε καὶ ἀνέπειθεν
[8, 45]	Ῥόδον αὐτοὺς ἀναστῆναι, τάδε ἐπράσσετο.	Ἀλκιβιάδης	μετὰ τὸν Χαλκιδέως θάνατον καὶ
[8, 48]	οὐδὲν ἤρεσκεν, ἀλλ' ὅ τε	Ἀλκιβιάδης,	ὅπερ καὶ ἦν, οὐδὲν μᾶλλον
[8, 51]	μέλλουσιν ἐπιθήσεσθαι. δόξας δὲ ὁ	Ἀλκιβιάδης	οὐ πιστὸς εἶναι, ἀλλὰ τὰ
[8, 12]	προανηγμένας μετακαλεῖν. ~γνοὺς δὲ ὁ	Ἀλκιβιάδης	πείθει αὖθις Ἔνδιον καὶ τοὺς
[8, 14]	~Ὁ δὲ Χαλκιδεὺς καὶ ὁ	ἀλκιβιάδης	πλέοντες ὅσοις τε ἐπιτύχοιεν ξυνελάμβανον
[8, 86]	τὸν Πειραιᾶ πλεῖν. καὶ δοκεῖ	Ἀλκιβιάδης	πρῶτον τότε καὶ οὐδενὸς ἔλασσον
[8, 108]	αὐτοὺς χρόνους τούτους καὶ ὁ	Ἀλκιβιάδης	ταῖς τρισὶ καὶ δέκα ναυσὶν
[8, 47]	οὐ προθύμως ξυνεπολέμει. ~Ὁ δὲ	Ἀλκιβιάδης	ταῦτα ἅμα μὲν τῷ Τισσαφέρνει
[8, 17]	ὡς ἀποστήσοντες· ἐβούλετο γὰρ ὁ	Ἀλκιβιάδης,	ὢν ἐπιτήδειος τοῖς προεστῶσι τῶν
[8, 17]	ὕπαρχος Τισσαφέρνους. ~Χαλκιδεὺς δὲ καὶ	Ἀλκιβιάδης	ὡς κατεδίωξαν ἐς Σάμον Στρομβιχίδην,
[8, 81]	οὖν τάδε μέγιστα ἐπικομπῶν ὁ	Ἀλκιβιάδης,	ὡς Τισσαφέρνης αὐτῷ ὑπεδέξατο ἦ
[8, 53]	περὶ τῆς δημοκρατίας καὶ τῶν	Ἀλκιβιάδου	ἅμα ἐχθρῶν διαβοώντων ὡς δεινὸν
[8, 6]	τὴν ξενίαν ἔσχεν· Ἔνδιος (γὰρ	Ἀλκιβιάδου	ἐκαλεῖτο. ὅμως δ' οἱ Λακεδαιμόνιοι
[8, 70]	τοὺς φεύγοντας οὐ κατῆγον τοῦ	Ἀλκιβιάδου	(ἕνεκα) τά τε ἄλλα ἔνεμον
[8, 56]	οἱ Ἀθηναῖοι καὶ ὑπὸ τοῦ	Ἀλκιβιάδου	ἐξηπατῆσθαι, δι' ὀργῆς ἀπελθόντες κομίζονται
[8, 51]	ἐτειχίσθη· αἱ δὲ παρὰ τοῦ	Ἀλκιβιάδου	ἐπιστολαὶ οὐ πολὺ ὕστερον ἧκον
[8, 48]	τῷ πλέονι (τὰ ἀπὸ τοῦ	Ἀλκιβιάδου	ἐσκόπουν. καὶ τοῖς μὲν ἄλλοις
[8, 26]	περὶ τῆς Μιλήτου. (ἐλθόντος δὲ	Ἀλκιβιάδου	ἵππῳ ἐς Τειχιοῦσσαν τῆς Μιλησίας,
[8, 89]	τὰ ἐν τῇ Σάμῳ τοῦ	Ἀλκιβιάδου	ἰσχυρὰ ὄντα καὶ ὅτι αὐτοῖς
[8, 87]	τε τἆλλα καὶ διὰ τὴν	Ἀλκιβιάδου	κάθοδον ἤχθοντο αὐτῷ οἱ Πελοποννήσιοι
[8, 83]	τῇ Μιλήτῳ πυνθανόμενοι τὴν τοῦ	Ἀλκιβιάδου	κάθοδον, καὶ πρότερον τῷ Τισσαφέρνει
[8, 50]	ὅτι ἔσοιτο περὶ τῆς τοῦ	Ἀλκιβιάδου	καθόδου λόγος καὶ ὅτι Ἀθηναῖοι
[8, 49]	ὅπως περί τε τῆς τοῦ	Ἀλκιβιάδου	καθόδου πράσσοιεν καὶ τῆς τοῦ
[8, 86]	τῇ Σάμῳ, ἀφικνοῦνται παρόντος τοῦ	Ἀλκιβιάδου,	(καὶ ἐκκλησίας γενομένης λέγειν ἐπεχείρουν.
[8, 48]	οὔκουν ἑαυτῷ γε τῶν ἀπ'	Ἀλκιβιάδου	καὶ ἐν τῷ παρόντι πρασσομένων
[8, 85]	τῶν Πελοποννησίων τὰ πράγματα μετὰ	Ἀλκιβιάδου	καὶ (ἐπαμ( φοτερίζοντα. ἔχθρα δὲ
[8, 52]	ἐγεγένητο) ἐν ᾗ τὸν τοῦ	Ἀλκιβιάδου	λόγον πρότερον εἰρημένον περὶ τοῦ
[8, 51]	ὅσον οὐ παροῦσαν ἀπὸ τοῦ	Ἀλκιβιάδου	περὶ τούτων ἐπιστολήν, αὐτὸς προφθάσας
[8, 47]	Ἀθηναίων στρατιῶται, τὰ μὲν καὶ	Ἀλκιβιάδου	προσπέμψαντος λόγους ἐς τοὺς δυνατωτάτους
[8, 48]	φίλος ἔσοιτο καὶ χρήματα παρέξοι	Ἀλκιβιάδου	τε (κατελθόντος καὶ μὴ δημοκρατουμένων.
[8, 14]	ἀπό τε τοῦ Χαλκιδέως καὶ	Ἀλκιβιάδου	ὡς ἄλλαι (τε) νῆες πολλαὶ
[8, 89]	Ἀθήνας ἀπήγγειλαν τὰ παρὰ τοῦ	Ἀλκιβιάδου,	ὡς κελεύει τε ἀντέχειν καὶ
[8, 86]	οὐκέτι ἐς τὰς Ἀθήνας ἀφίκοντο,	ἀλλ'	ἄγοντες ἐκ τοῦ Ἄργους ἐς
[8, 102]	εὐθὺς ποιουμένων οὐ φθάνουσι πάσαις,	ἀλλ'	αἱ μὲν πλείους ἐπὶ τῆς
[8, 10]	πολὺ οὐκ ἐπηκολούθησαν οἱ Πελοποννήσιοι,	ἀλλ'	ἀπετράποντο, ἐπανεχώρησαν καὶ οἱ Ἀθηναῖοι·
[8, 86]	μὲν πρῶτον οὐκ ἤθελον ἀκούειν,	ἀλλ'	ἀποκτείνειν ἐβόων τοὺς τὸν δῆμον
[8, 56]	ἂν βούληται. ἐνταῦθα δὴ οὐκέτι	ἀλλ'	ἄπορα νομίσαντες οἱ Ἀθηναῖοι καὶ
[8, 69]	μὴ ἐπ' αὐτοῖς τοῖς ὅπλοις,	ἀλλ'	ἄπωθεν περιμένειν, καὶ ἤν τις
[8, 29]	γὰρ Θηριμένης οὐ ναύαρχος ὤν,	ἀλλ'	Ἀστυόχῳ παραδοῦναι τὰς ναῦς ξυμπλέων
[8, 76]	μήτε ἀργύριον εἶχον ἔτι πέμπειν,	ἀλλ'	αὐτοὶ ἐπορίζοντο οἱ στρατιῶται, μήτε
[8, 75]	ἀποστροφὴν σωτηρίας οὔτε σφίσιν εἶναι,	ἀλλ'	ἐάν τε οἱ τετρακόσιοι κρατήσωσιν
[8, 2]	ἀποστατέον ἔτι τοῦ πολέμου εἴη,	ἀλλ'	ἐθελοντὶ ἰτέον ἐπὶ τοὺς Ἀθηναίους,
[8, 95]	ἐπωλεῖτο ἀπὸ προνοίας τῶν Ἐρετριῶν)	ἀλλ'	ἐκ τῶν ἐπ' ἔσχατα τοῦ
[8, 86]	τῆς πόλεως ἡ μετάστασις γίγνοιτο,	ἀλλ'	ἐπὶ σωτηρίᾳ, οὔθ' ἵνα τοῖς
[8, 72]	τῶν πολιτῶν ἡ ὀλιγαρχία κατέστη,	ἀλλ'	ἐπὶ σωτηρίᾳ τῶν ξυμπάντων πραγμάτων,
[8, 86]	ἀπήγγειλεν, οὔτε κακὸν ἔχουσιν οὐδέν,	ἀλλ'	ἐπὶ τοῖς (σφετέ( ροις αὐτῶν
[8, 86]	πολλὰ εἰπόντων οὐδὲν μᾶλλον ἐσήκουον,	ἀλλ'	ἐχαλέπαινον καὶ γνώμας ἄλλοι ἄλλας
[8, 28]	Ἰάσῳ αἰφνίδιοι καὶ οὐ προσδεχομένων	ἀλλ'	ἢ Ἀττικὰς τὰς ναῦς εἶναι
[8, 76]	σφίσιν ὑπάρχειν Σάμον οὐκ ἀσθενῆ,	ἀλλ'	ἣ παρ' ἐλάχιστον δὴ ἦλθε
[8, 70]	οἱ ἄλλοι πολῖται οὐδὲν ἐνεωτέριζον,	ἀλλ'	ἡσύχαζον, οἱ (δὲ) τετρακόσιοι ἐσελθόντες
[8, 66]	οὔτ' εἰ ὑποπτεύοιντο δικαίωσις ἐγίγνετο,	ἀλλ'	ἡσυχίαν εἶχεν ὁ δῆμος καὶ
[8, 90]	μὴ δέξωνται ἐς τὸν Πειραιᾶ,	ἀλλ'	ἵνα τοὺς πολεμίους μᾶλλον, ὅταν
[8, 48]	στρατηγῷ ἔτι ὄντι οὐδὲν ἤρεσκεν,	ἀλλ'	ὅ τε Ἀλκιβιάδης, ὅπερ καὶ
[8, 96]	εἰπεῖν (ἡ Ἀθηναίων ἀρχὴ πᾶσα.	ἀλλ'	οὐκ ἐν τούτῳ μόνῳ Λακεδαιμόνιοι
[8, 68]	ἐς ἄλλον ἀγῶνα ἑκούσιος οὐδένα,	ἀλλ'	ὑπόπτως τῷ πλήθει διὰ δόξαν
[8, 25]	ὠσάμενοι, τοῖς Μιλησίοις οὐ ξυμμείξαντες,	ἀλλ'	ὑποχωρησάντων αὐτῶν ἀπὸ τῆς τῶν
[8, 10]	σφῶν ἔχοντες οὐ πιστὰς ἐνόμιζον,	ἀλλ'	ὕστερον ἄλλας προσπληρώσαντες ἐς ἑπτὰ
[8, 8]	ἀποστολὴν πέντε καὶ εἴκοσι τάλαντα,	ἀλλ'	ὕστερον ἐφ' (ἑαυτῶν διενοοῦντο ἄλλῳ
[8, 56]	ἐβούλετο μὴ ἀδύνατος εἶναι πεῖσαι,	ἀλλ'	ὡς πεπεισμένῳ Τισσαφέρνει καὶ βουλομένῳ
[8, 41]	παραινούντων μὴ ἐκβιβάσαι τοὺς ναύτας,	ἀλλ'	ὥσπερ εἶχε πλεῖν εὐθὺς ἐπὶ
[8, 43]	τὰς Θηριμένους, ἔφη καλῶς ξυγκεῖσθαι,	ἀλλὰ	δεινὸν εἶναι εἰ χώρας ὅσης
[8, 73]	διὰ δυνάμεως καὶ ἀξιώματος φόβον,	ἀλλὰ	διὰ πονηρίαν καὶ αἰσχύνην τῆς
[8, 78]	οὔκουν ἔφασαν χρῆναι μέλλειν ἔτι,	ἀλλὰ	διαναυμαχεῖν. καὶ μάλιστα οἱ Συρακόσιοι
[8, 9]	οὐ ξυγχωρούντων δὲ τῶν Κορινθίων,	ἀλλὰ	διατριβῆς ἐγγιγνομένης, οἱ Ἀθηναῖοι ᾐσθάνοντο
[8, 84]	τινα. οὐ μέντοι ἐβλήθη γε,	ἀλλὰ	διελύθησαν (ἀπ' ἀλλήλων. ἔλαβον δὲ
[8, 101]	ταῖς ἐν τῇ Ἐρέσῳ ναυσίν,	ἀλλὰ	ἐν ἀριστερᾷ (τὴν Λέσβον ἔχοντες
[8, 103]	τὸν παράπλουν τῶν πολεμίων νεῶν,	ἀλλὰ	καθ' ἡσυχίαν τειχομαχοῦντες, ὡς ᾔσθοντο,
[8, 96]	πάντων δὴ ξυμφορώτατοι προσπολεμῆσαι ἐγένοντο,	ἀλλὰ	καὶ ἐν ἄλλοις πολλοῖς· διάφοροι
[8, 76]	οὗπερ ἕνεκα πόλις στρατοπέδων κρατεῖ·	ἀλλὰ	καὶ ἐν τούτοις τοὺς μὲν
[8, 27]	ὕστερον, οὐκ ἐς τοῦτο μόνον,	ἀλλὰ	καὶ ἐς ὅσα ἄλλα Φρύνιχος
[8, 27]	Ἀθηναίους ναυτικῷ μετὰ καιροῦ ὑποχωρῆσαι,	ἀλλὰ	καὶ μετὰ ὁτουοῦν τρόπου αἴσχιον
[8, 51]	ἔχθραν ἀνατιθέναι, οὐδὲν ἔβλαψεν αὐτόν,	ἀλλὰ	καὶ ξυνεμαρτύρησε μᾶλλον ταὐτὰ ἐσαγγείλας.
[8, 66]	ὅτι μὴ τοῖς ξυνεστῶσι δοκοίη,	ἀλλὰ	καὶ οἱ λέγοντες ἐκ τούτων
[8, 89]	αὐθημερὸν ἀξιοῦσιν οὐχ ὅπως ἴσοι,	ἀλλὰ	καὶ πολὺ πρῶτος αὐτὸς ἕκαστος
[8, 87]	τοῦ λέγεσθαι ὡς οὐκ ἀδικεῖ,	ἀλλὰ	καὶ σαφῶς οἴχεται ἐπὶ τὰς
[8, 46]	Πελοποννησίοις καὶ ναυμαχεῖν οὐκ εἴα,	ἀλλὰ	καὶ τὰς Φοινίσσας φάσκων ναῦς
[8, 11]	τῆς ἑαυτῶν οὐκέτι διενοοῦντο πέμπειν,	ἀλλὰ	καί τινας προανηγμένας μετακαλεῖν. ~γνοὺς
[8, 91]	πρὸ τῶν ἄλλων μάλιστα διαφθαρῆναι,	ἀλλὰ	καὶ τοὺς πολεμίους ἐσαγαγόμενοι ἄνευ
[8, 27]	πόλιν οὐ (μόνον τῷ αἰσχρῷ,	ἀλλὰ	καὶ τῷ μεγίστῳ κινδύνῳ περιπίπτειν,
[8, 38]	αὐτοῖς οὐ πάνυ εὖ διακείμενοι,	ἀλλὰ	καὶ τῶν μετὰ Τυδέως τοῦ
[8, 68]	οὐ μόνον μὴ ὑπήκοον ὄντα,	ἀλλὰ	καὶ ὑπὲρ ἥμισυ τοῦ χρόνου
[8, 87]	Πελοποννησίων (τροφὴν γοῦν οὐδὲν βέλτιον,	ἀλλὰ	καὶ χεῖρον ὁ Τάμως, ᾧ
[8, 69]	δὲ ἡ ἐκκλησία οὐδενὸς ἀντειπόντος,	ἀλλὰ	κυρώσασα ταῦτα διελύθη, τοὺς τετρακοσίους
[8, 8]	οὐδ' αὐτὸς ἄλλο τι ἐγίγνωσκεν,	ἀλλὰ	ξυνελθόντες ἐς Κόρινθον οἱ ξύμμαχοι
[8, 1]	ὑπαρχόντων ἐδόκει χρῆναι μὴ ἐνδιδόναι,	ἀλλὰ	παρασκευάζεσθαι καὶ ναυτικόν, ὅθεν ἂν
[8, 94]	ἀπὸ τῶν πολεμίων οὐχ ἑκάς,	ἀλλὰ	πρὸς τῷ λιμένι ὄντος. καὶ
[8, 51]	ὁ Ἀλκιβιάδης οὐ πιστὸς εἶναι,	ἀλλὰ	τὰ ἀπὸ τῶν πολεμίων προειδὼς
[8, 78]	οὐδέπω ἐν τῷ αὐτῷ εἰσίν,	ἀλλὰ	τὰς παρὰ Τισσαφέρνους Φοινίσσας ναῦς
[8, 23]	οὐκέτι ἐπὶ τὴν Μυτιλήνην ὥρμησεν,	ἀλλὰ	τὴν Ἔρεσον ἀποστήσας καὶ ὁπλίσας,
[8, 89]	τοῦ ἄγαν ἐς ὀλίγους ἐλθεῖν,	ἀλλὰ	τοὺς πεντακισχιλίους ἔργῳ καὶ μὴ
[8, 70]	τοῦ Ἀλκιβιάδου (ἕνεκα) τά τε	ἄλλα	ἔνεμον κατὰ κράτος τὴν πόλιν.
[8, 108]	περὶ σφᾶς τι παρανομήσῃ, καὶ	ἄλλα	ἐπιβάλλοντος αὐτοῦ ἃ φέρειν οὐκ
[8, 44]	παρὰ τῶν Ῥοδίων, τὰ δ'	ἄλλα	ἡσύχαζον ἡμέρας ὀγδοήκοντα, ἀνελκύσαντες τὰς
[8, 46]	καὶ πάνυ ἰσχυράν, τά τε	ἄλλα	καταφανέστερον ἢ ὥστε λανθάνειν οὐ
[8, 73]	Ἀθηναίων, πίστιν διδόντες αὐτοῖς, καὶ	ἄλλα	μετ' αὐτῶν τοιαῦτα ξυνέπραξαν, (τοῖς
[8, 56]	νήσους τε τὰς ἐπικειμένας καὶ	ἄλλα,	οἷς οὐκ ἐναντιουμένων τῶν Ἀθηναίων
[8, 3]	καὶ Ἑρμιονεῦσι δέκα· τά τε	ἄλλα	παρεσκευάζοντο ὡς εὐθὺς πρὸς τὸ
[8, 74]	ἢν μὴ ὑπακούσωσι, τεθνήκωσιν· καὶ	ἄλλα	πολλὰ ἐπικαταψευδόμενος ἔλεγεν. ~οἱ δὲ
[8, 82]	δὲ ἀκούοντες ταῦτά τε καὶ	ἄλλα	πολλὰ στρατηγόν τε αὐτὸν εὐθὺς
[8, 72]	βουλεύσοντας (ἐν ᾧ πεντακισχιλίους ξυνελθεῖν.	ἄλλα	τ' ἐπιστείλαντες τὰ πρέποντα εἰπεῖν
[8, 85]	πολλῷ ἔτι μᾶλλον καὶ κατηγόρει	ἄλλα	τε καὶ ὡς χρήματά ποτε
[8, 86]	αὐτῶν ἕκαστοι κατὰ χώραν μένουσιν.	ἄλλα	τε πολλὰ εἰπόντων οὐδὲν μᾶλλον
[8, 84]	καὶ διὰ ταῦτα καὶ δι'	ἄλλα	τοιουτότροπα καὶ νόσῳ ὕστερον ἀποθανόντα
[8, 27]	μόνον, ἀλλὰ καὶ ἐς ὅσα	ἄλλα	Φρύνιχος κατέστη, οὐκ (ἀξύνετος εἶναι.
[8, 32]	χειμασθεισῶν τῶν νεῶν ὕστερον ἀφικνοῦνται	ἄλλαι	ἄλλοθεν (ἐς τὴν Χίον. καὶ
[8, 19]	τὴν γῆν φθασάντων· αἱ δ'	ἄλλαι	ἐς τὴν Τηίων πόλιν καταφεύγουσιν.
[8, 34]	οἱ δ' ἀποθνῄσκουσιν, αἱ δ'	ἄλλαι	καταφεύγουσιν ἐς τὸν ὑπὸ τῷ
[8, 31]	Φώκαιαν καὶ Κύμην, αἱ δὲ	ἄλλαι	νῆες κατῆραν ἐς τὰς ἐπικειμένας
[8, 30]	προσαφιγμέναι γὰρ ἦσαν καὶ οἴκοθεν	ἄλλαι	νῆες πέντε καὶ τριάκοντα καὶ
[8, 14]	τοῦ Χαλκιδέως καὶ Ἀλκιβιάδου ὡς	ἄλλαι	(τε) νῆες πολλαὶ προσπλέουσι καὶ
[8, 97]	ἐπάρατον ἐποιήσαντο. ἐγίγνοντο δὲ καὶ	ἄλλαι	ὕστερον πυκναὶ ἐκκλησίαι, ἀφ' ὧν
[8, 103]	ἐξ Ἀβύδου ξυμμιγείσαις καὶ ταῖς	ἄλλαις	ξυμπάσαις ἓξ καὶ ὀγδοήκοντα πολιορκήσαντες
[8, 15]	(ἦρχε δὲ αὐτῶν Στρομβιχίδης Διοτίμου)	ἄλλας	δὲ οὐ πολὺ ὕστερον βοηθεῖν
[8, 15]	διὰ τάχους πληρώσαντες ἀντέπεμψαν καὶ	ἄλλας	διενοοῦντο τριάκοντα πληροῦν. καὶ πολλὴ
[8, 17]	ταύτας τε ἐκ Χίου καὶ	ἄλλας	(εἴκοσιν ἔπλεον ἐς Μίλητον ὡς
[8, 107]	ἦσαν ὑγιεῖς ἐκομίσαντο (τὰς δὲ	ἄλλας	Ἐλαιούσιοι κατέκαυσαν) καὶ ἐς τὴν
[8, 86]	ἀλλ' ἐχαλέπαινον καὶ γνώμας ἄλλοι	ἄλλας	ἔλεγον, μάλιστα δὲ ἐπὶ τὸν
[8, 36]	οὐ πρὸς σφῶν μᾶλλον, καὶ	ἄλλας	ἔτι Θηριμένους παρόντος ἐποίουν· καὶ
[8, 7]	ἐς τὴν Λέσβον καὶ τὰς	ἄλλας·	ἦσαν δὲ αἱ ξύμπασαι τῶν
[8, 94]	παρούσας ναῦς ἐσέβαινον, οἱ δὲ	ἄλλας	καθεῖλκον, οἱ δέ τινες ἐπὶ
[8, 42]	κατέδυσάν τε τρεῖς καὶ κατετραυμάτισαν	ἄλλας,	καὶ ἐν τῷ ἔργῳ ἐπεκράτουν,
[8, 10]	μετέωρον οἱ Πελοποννήσιοι, τὰς δὲ	ἄλλας	ξυναγαγόντες ὁρμίζουσιν. (καὶ προσβαλόντων τῶν
[8, 30]	τὰς ἀπὸ Χίου καὶ τὰς	ἄλλας	πάσας ξυναγαγόντες ἐβούλοντο διακληρωσάμενοι ἐπὶ
[8, 57]	τὴν Μίλητον καὶ ξυνθήκας ἔτι	ἄλλας	ποιησάμενος, ἃς ἂν δύνηται, τροφήν
[8, 45]	ἐκείνων ἐλευθερίας (κινδυνεύειν· τὰς δ'	ἄλλας	πόλεις ἔφη ἀδικεῖν, αἳ ἐς
[8, 76]	τὸ πᾶν ναυτικόν, τάς τε	ἄλλας	πόλεις ὧν ἄρχουσιν ἀναγκάσειν τὰ
[8, 10]	οὐ πιστὰς ἐνόμιζον, ἀλλ' ὕστερον	ἄλλας	προσπληρώσαντες ἐς ἑπτὰ καὶ τριάκοντα
[8, 76]	καὶ Θράσυλος (ὑπῆρχον. καὶ παραινέσεις	ἄλλας	τε ἐποιοῦντο ἐν σφίσιν αὐτοῖς
[8, 64]	τἆλλα (τὰ ὑπήκοα χωρία ἄλλους	ἄλλῃ	διέπεμπον, καὶ Διειτρέφη ὄντα περὶ
[8, 24]	χωρία, καὶ ἐν Φάναις αὖθις	ἄλλῃ	μάχῃ ἐνίκησαν καὶ τρίτῃ ἐν
[8, 66]	ᾧ ἐρεῖ ἢ γνώριμον ἄπιστον.	ἀλλήλοις	γὰρ ἅπαντες ὑπόπτως προσῇσαν οἱ
[8, 77]	καὶ γῆν εὑρήσουσιν. ~τοιαῦτα ἐν	ἀλλήλοις	ἐκκλησιάσαντες καὶ παραθαρσύναντες σφᾶς αὐτοὺς
[8, 60]	Χάλκης πλεούσας· καὶ ὡς οὐδέτεροι	ἀλλήλοις	ἐπέπλεον, ἀφικνοῦνται οἱ μὲν ἐς
[8, 38]	ἐς ὀλίγους κατεχομένης ὑπόπτως διακείμενοι	ἀλλήλοις	ἡσύχαζον, καὶ οὔτ' αὐτοὶ διὰ
[8, 63]	σφῶν ὀλιγαρχηθῆναι, καίπερ ἐπαναστάντας αὐτοὺς	ἀλλήλοις	ἵνα μὴ ὀλιγαρχῶνται· (καὶ ἐν
[8, 63]	καὶ ὡς αὐτῷ διὰ τὸ	ἀλλήλοις	ὑπόπτως ἔχειν οὐκ ἀντανήγοντο, ἀπέπλευσε
[8, 33]	διείργοντο καὶ καθωρμίσαντο (καὶ ἐλελήθεσαν	ἀλλήλους.	ἐλθούσης δὲ παρὰ Πεδαρίτου ὑπὸ
[8, 57]	ἐβούλετο ἐπανισοῦν τοὺς Ἕλληνας πρὸς	ἀλλήλους,	μεταπεμψάμενος οὖν τοὺς Πελοποννησίους τροφήν
[8, 83]	Ἀλκιβιάδην ἐπιδεδωκέναι. καὶ ξυνιστάμενοι κατ'	ἀλλήλους	οἷάπερ καὶ πρότερον οἱ στρατιῶται
[8, 92]	δ' αὖ ἀφανὲς φόβον ἐς	ἀλλήλους	παρέξειν. ~Τῇ δ' ὑστεραίᾳ οἱ
[8, 37]	τῶν ξυμμάχων, ὅτι ἂν πείθωσιν	ἀλλήλους,	τοῦτο ποιοῦσι καλῶς (ἔχειν. τὸν
[8, 66]	τῆς πόλεως καὶ διὰ τὴν	(ἀλλήλων	ἀγνωσίαν οὐκ εἶχον (αὐτοὶ ἐξευρεῖν)
[8, 84]	ἐβλήθη γε, ἀλλὰ διελύθησαν (ἀπ'	ἀλλήλων.	ἔλαβον δὲ καὶ τὸ ἐν
[8, 60]	βλάπτειν καὶ Ἐρέτριαν καὶ τὴν	(ἄλλην	Εὔβοιαν. ἔχοντες οὖν ἤδη τὸν
[8, 105]	διὰ τὸ κρατήσαντες ἀδεῶς ἄλλοι	ἄλλην	ναῦν διώκειν (ἤρξαντο μέρει τινὶ
[8, 74]	τὴν ναῦν καὶ μετεμβιβάσαντες ἐς	ἄλλην	στρατιῶτιν (ναῦν ἔταξαν φρουρεῖν περὶ
[8, 54]	ὑπὸ τοῦ Πεισάνδρου μὴ εἶναι	ἄλλην	σωτηρίαν, δείσας καὶ ἅμα ἐπελπίζων
[8, 38]	ἐπ' ἀττικισμῷ τεθνεώτων καὶ τῆς	ἄλλης	πόλεως κατ' ἀνάγκην ἐς ὀλίγους
[8, 63]	προθύμως χρήματα καὶ ἤν τι	ἄλλο	δέῃ, ὡς οὐκέτι ἄλλοις ἢ
[8, 5]	ταῦτα ἀμφοτέρων καὶ ὄντων οὐδὲν	ἄλλο	ἢ ὥσπερ ἀρχομένων ἐν κατασκευῇ
[8, 67]	δέκα) καὶ ἐσήνεγκαν οἱ ξυγγραφῆς	ἄλλο	μὲν οὐδέν, αὐτὸ δὲ τοῦτο,
[8, 18]	μήτε (χρήματα λαμβάνωσιν Ἀθηναῖοι μήτε	ἄλλο	μηδέν. καὶ τὸν πόλεμον τὸν
[8, 96]	μεγάλη τότε δόξασα εἶναι, (οὔτε	ἄλλο	οὐδέν πω οὕτως ἐφόβησεν. ὅπου
[8, 50]	ἐκείνους κινδυνεύοντι καὶ τοῦτο καὶ	ἄλλο	πᾶν δρᾶσαι μᾶλλον ἢ ὑπὸ
[8, 25]	τὴν πόλιν ὡς ἑώρων τὸ	ἄλλο	σφῶν ἡσσώμενον, πρὸς αὐτὴν τὴν
[8, 8]	Χίον πρῶτον ὡρμημένους, οὐδ' αὐτὸς	ἄλλο	τι ἐγίγνωσκεν, ἀλλὰ ξυνελθόντες ἐς
[8, 109]	σφόδρα καὶ δείσας μὴ καὶ	ἄλλο	τι ἔτι βλάπτωσι, καὶ ἅμα
[8, 92]	ὄνομα τοῦ κελεύσαντος εἶπεν οὐδὲ	ἄλλο	τι ἢ ὅτι εἰδείη πολλοὺς
[8, 18]	ὁπόσα Ἀθηναίοις ἐφοίτα χρήματα ἢ	ἄλλο	τι, κωλυόντων κοινῇ βασιλεὺς καὶ
[8, 48]	δημοκρατίας δεῖσθαι ἐδόκει αὐτῷ οὐδ'	ἄλλο	τι σκοπεῖσθαι ἢ ὅτῳ τρόπῳ
[8, 55]	Χίους πρώτους νικᾶται καὶ τὸ	ἄλλο	τὸ περὶ τὸν Πεδάριτον, καὶ
[8, 32]	τῶν νεῶν ὕστερον ἀφικνοῦνται ἄλλαι	ἄλλοθεν	(ἐς τὴν Χίον. καὶ μετὰ
[8, 86]	ἐσήκουον, ἀλλ' ἐχαλέπαινον καὶ γνώμας	ἄλλοι	ἄλλας ἔλεγον, μάλιστα δὲ ἐπὶ
[8, 105]	Πελοποννήσιοι διὰ τὸ κρατήσαντες ἀδεῶς	ἄλλοι	ἄλλην ναῦν διώκειν (ἤρξαντο μέρει
[8, 87]	ὣς αὐτοῖς οὐδὲν ἔμελλε χρήσεσθαι)	ἄλλοι	δ' ὡς καταβοῆς ἕνεκα τῆς
[8, 30]	Χίον λαχόντες ἔπλεον, οἱ δ'	ἄλλοι	ἐν Σάμῳ μένοντες τέσσαρσι καὶ
[8, 92]	(ξυνεπελάβοντο δὲ αὐτοῖς ἅμα καὶ	ἄλλοι	καὶ Ἕρμων τις τῶν περιπόλων
[8, 32]	οἵ τε Κορίνθιοι καὶ οἱ	ἄλλοι	ξύμμαχοι ἀπρόθυμοι ἦσαν διὰ τὸ
[8, 90]	καὶ Πείσανδρος καὶ Ἀντιφῶν καὶ	ἄλλοι	οἱ δυνατώτατοι, πρότερόν τε, ἐπεὶ
[8, 105]	ἅμα οἱ Συρακόσιοι καὶ οἱ	ἄλλοι	οὐκ ἐλάσσους ἐπιτεταγμένοι εἶργον αὐτούς)
[8, 70]	οὐδὲν ἀντειποῦσα ὑπεξῆλθε καὶ οἱ	ἄλλοι	πολῖται οὐδὲν ἐνεωτέριζον, ἀλλ' ἡσύχαζον,
[8, 11]	οὐ πολλῷ ὕστερον καὶ οἱ	ἄλλοι	πρόσχωροι. καὶ ὁρῶντες τὴν φυλακὴν
[8, 104]	Θρασύβουλος τὸ δεξιόν· οἱ δὲ	ἄλλοι	στρατηγοὶ ὡς ἕκαστοι διετάξαντο. (ἐπειγομένων
[8, 92]	θρασύτερον καὶ Ἀριστοκράτης καὶ ὅσοι	ἄλλοι	τῶν τετρακοσίων αὐτῶν καὶ τῶν
[8, 48]	Ἀλκιβιάδου ἐσκόπουν. καὶ τοῖς μὲν	ἄλλοις	ἐφαίνετο εὔπορα καὶ πιστά, Φρυνίχῳ
[8, 63]	τι ἄλλο δέῃ, ὡς οὐκέτι	ἄλλοις	ἢ σφίσιν αὐτοῖς ταλαιπωροῦντας. ~παρακελευσάμενοι
[8, 84]	ἐκβάλλουσιν· ξυνεδόκει δὲ καὶ τοῖς	ἄλλοις	ξυμμάχοις ταῦτα καὶ οὐχ ἥκιστα
[8, 73]	τριηραρχοῦντι, τῷ δὲ ὁπλιτεύοντι, καὶ	ἄλλοις	οἳ ἐδόκουν αἰεὶ μάλιστα ἐναντιοῦσθαι
[8, 29]	ἐδίδου τοῦ μηνός· καὶ τοῖς	ἄλλοις,	ὅσῳ πλείους νῆες ἦσαν τούτου
[8, 73]	αἰτιωτάτους φυγῇ ἐζημίωσαν· τοῖς δ'	ἄλλοις	οὐ μνησικακοῦντες δημοκρατούμενοι τὸ λοιπὸν
[8, 96]	προσπολεμῆσαι ἐγένοντο, ἀλλὰ καὶ ἐν	ἄλλοις	πολλοῖς· διάφοροι γὰρ πλεῖστον ὄντες
[8, 64]	δοκεῖν δέ μοι καὶ ἐν	ἄλλοις	πολλοῖς τῶν ὑπηκόων· σωφροσύνην γὰρ
[8, 73]	τριακοσίους ξυνωμόται καὶ ἔμελλον τοῖς	ἄλλοις	(ὡς δήμῳ ὄντι ἐπιθήσεσθαι. καὶ
[8, 68]	δῆμον οὐ παριὼν οὐδ' ἐς	ἄλλον	ἀγῶνα ἑκούσιος οὐδένα, ἀλλ' ὑπόπτως
[8, 25]	καὶ τοὺς βαρβάρους καὶ τὸν	ἄλλον	ὄχλον ὠσάμενοι, τοῖς Μιλησίοις οὐ
[8, 99]	ἐπεστάλκει Μινδάρῳ τῷ ναυάρχῳ καὶ	ἄλλος	Ἱπποκράτης, ἀνὴρ Σπαρτιάτης καὶ ὢν
[8, 86]	(γενέσθαι. καὶ ἐν τῷ τότε	ἄλλος	μὲν οὐδ' ἂν εἷς ἱκανὸς
[8, 92]	καὶ ἐς τοῦ περιπολάρχου καὶ	ἄλλοσε	κατ' οἰκίας ξυνιόντας, τότε δὴ
[8, 101]	καὶ ἐς Σίγειον κατῆραν καὶ	ἄλλοσε	τῶν ταύτῃ χωρίων. ~Οἱ δὲ
[8, 97]	τὴν Πύκνα καλουμένην, οὗπερ καὶ	ἄλλοτε	εἰώθεσαν, ἐν ᾗπερ καὶ τοὺς
[8, 73]	τε διαφθαρέντας καὶ Σάμον Ἀθηναίοις	ἀλλοτριωθεῖσαν,	δι' ἣν μόνον (μέχρι (νῦν)
[8, 21]	καὶ τοῖς γεωμόροις μετεδίδοσαν οὔτε	ἄλλου	οὐδενὸς οὔτε ἐκδοῦναι οὐδ' ἀγαγέσθαι
[8, 42]	τοῦ εὐωνύμου κέρως, τοῦ δὲ	ἄλλου	περὶ τὴν νῆσον ἔτι πλανωμένου,
[8, 64]	ἐς τἆλλα (τὰ ὑπήκοα χωρία	ἄλλους	ἄλλῃ διέπεμπον, καὶ Διειτρέφη ὄντα
[8, 74]	ἢ τρεῖς ἔδησαν, τοὺς δὲ	ἄλλους	ἀφελόμενοι τὴν ναῦν καὶ μετεμβιβάσαντες
[8, 76]	τινα τῶν τριηράρχων ὑπώπτευον, ἔπαυσαν,	ἄλλους	δὲ ἀνθείλοντο καὶ τριηράρχους καὶ
[8, 90]	μὲν Ἀντιφῶντα καὶ Φρύνιχον καὶ	ἄλλους	δέκα κατὰ τάχος, φοβούμενοι καὶ
[8, 70]	ἐδόκουν ἐπιτήδειοι εἶναι ὑπεξαιρεθῆναι, καὶ	ἄλλους	ἔδησαν, τοὺς δὲ καὶ μετεστήσαντο·
[8, 12]	ὁ μὲν πείσας τούς τε	ἄλλους	ἐφόρους καὶ Ἔνδιον ἀνήγετο ταῖς
[8, 12]	πείθει αὖθις Ἔνδιον καὶ τοὺς	ἄλλους	ἐφόρους μὴ ἀποκνῆσαι τὸν πλοῦν,
[8, 105]	φυγὴν ὁρμήσαντες, ἐπειδὴ καὶ τοὺς	ἄλλους	ἑώρων. ~γεγενημένης δὲ τῆς τροπῆς
[8, 65]	αὐτοῖς ὡς οὔτε μισθοφορητέον εἴη	ἄλλους	ἢ τοὺς στρατευομένους οὔτε μεθεκτέον
[8, 37]	τὴν βασιλέως ἴῃ χώραν, τοὺς	ἄλλους	κωλύειν καὶ ἀμύνειν βασιλεῖ κατὰ
[8, 97]	(ἐψηφίσαντο δὲ καὶ Ἀλκιβιάδην καὶ	ἄλλους	μετ' αὐτοῦ κατιέναι καὶ παρά
[8, 89]	καὶ Ἀριστοκράτη τὸν Σκελίου καὶ	ἄλλους,	οἳ μετέσχον μὲν ἐν τοῖς
[8, 93]	αὐτούς τε ἡσυχάζειν καὶ τοὺς	ἄλλους	παρακατέχειν, λέγοντες τούς τε πεντακισχιλίους
[8, 49]	τὰς Ἀθήνας πρέσβεις Πείσανδρον καὶ	ἄλλους	παρεσκευάζοντο πέμπειν, ὅπως περί τε
[8, 65]	χαριεῖσθαι, μᾶλλόν τι διέφθειραν· καὶ	ἄλλους	τινὰς ἀνεπιτηδείους τῷ αὐτῷ (τρόπῳ
[8, 84]	καὶ δουλεύειν Μιλησίους καὶ τοὺς	ἄλλους	τοὺς ἐν τῇ βασιλέως τὰ
[8, 3]	Ἀχαιοὺς τοὺς Φθιώτας καὶ τοὺς	ἄλλους	τοὺς ταύτῃ Θεσσαλῶν ὑπηκόους μεμφομένων
[8, 45]	τοῖς σώμασι καὶ τοῖς χρήμασιν	ἄλλους	ὑπὲρ τῆς ἐκείνων ἐλευθερίας (κινδυνεύειν·
[8, 27]	ποιήσειν τοῦτο οὔτ' ἐκείνοις οὐδ'	ἄλλῳ	οὐδενὶ ἐς δύναμιν (ἐπιτρέψειν. ὅπου
[8, 8]	ἀλλ' ὕστερον ἐφ' (ἑαυτῶν διενοοῦντο	ἄλλῳ	στόλῳ πλεῖν· ὁ δὲ Ἆγις
[8, 67]	εἰπόντα ἢ γράψηται παρανόμων ἢ	ἄλλῳ	τῳ τρόπῳ (βλάψῃ, μεγάλας ζημίας
[8, 24]	μετριώτατα ἢ ὁμήρων λήψει ἢ	ἄλλῳ	τῳ τρόπῳ καταπαύσουσι τὴν ἐπιβουλήν.
[8, 68]	ἥμισυ τοῦ χρόνου τούτου αὐτὸν	ἄλλων	ἄρχειν εἰωθότα. ~Ἐπειδὴ δὲ ἡ
[8, 66]	ἀντέλεγέ τε οὐδεὶς ἔτι τῶν	ἄλλων,	δεδιὼς καὶ ὁρῶν πολὺ τὸ
[8, 50]	περὶ τούτων καὶ περὶ τῶν	ἄλλων	κοινοῦσθαι· διόπερ καὶ (περὶ) τῆς
[8, 91]	αὖθις γενομένου αὐτοὶ πρὸ τῶν	ἄλλων	μάλιστα διαφθαρῆναι, ἀλλὰ καὶ τοὺς
[8, 39]	ἐς Μίλητον ἀφικομένους τῶν τε	ἄλλων	ξυνεπιμέλεσθαι ᾗ μέλλει ἄριστα ἕξειν,
[8, 53]	περιγενέσθαι. ἀντιλεγόντων δὲ πολλῶν καὶ	ἄλλων	περὶ τῆς δημοκρατίας καὶ τῶν
[8, 96]	τε τοῦ ἐν Σάμῳ ἀφεστηκότος	ἄλλων	τε νεῶν οὐκ οὐσῶν οὐδὲ
[8, 75]	μάλιστα ποιήσαντας καὶ ἔτι τῶν	ἄλλων	τοὺς μετασχόντας τὸ μὲν πρῶτον
[8, 83]	ἀνελογίζοντο καί τινες καὶ τῶν	ἄλλων	τῶν ἀξίων λόγου ἀνθρώπων καὶ
[8, 12]	τῶν Λακεδαιμονίων προθυμίαν· πιστότερος γὰρ	ἄλλων	(φανεῖσθαι. Ἐνδίῳ τε αὐτῷ ἰδίᾳ
[8, 109]	τῶν Φοινισσῶν νεῶν καὶ τῶν	ἄλλων	ὡς εὐπρεπέστατα ἀπολογήσηται. καὶ ἀφικόμενος
[8, 45]	καὶ τῷ Ἄγιδι ἐχθρὸς καὶ	ἄλλως	ἄπιστος ἐφαίνετο) πρῶτον μὲν ὑποχωρεῖ
[8, 38]	ταῖς πρὶν μάχαις πεπληγμένοι, καὶ	ἄλλως	ἐν σφίσιν αὐτοῖς οὐ πάνυ
[8, 78]	παρὰ Τισσαφέρνους Φοινίσσας ναῦς μένοντες,	ἄλλως	ὄνομα καὶ οὐκ ἔργον, κινδυνεύσειν
[8, 38]	καὶ θαλάσσης Δελφίνιον ἐτείχιζον, χωρίον	ἄλλως	τε ἐκ γῆς καρτερὸν καὶ
[8, 44]	εἰδότας τὰ πρασσόμενα, καὶ ἔφευγον,	ἄλλως	τε καὶ ἀτειχίστου οὔσης τῆς
[8, 104]	καὶ διεσπασμέναις ταῖς ναυσὶ καθίσταντο,	ἄλλως	τε καὶ ἐλάσσοσι χρώμενοι τὸ
[8, 96]	μὲν ἐπιχειρηταί, οἱ δὲ ἄτολμοι,	ἄλλως	τε καὶ ἐν ἀρχῇ ναυτικῇ
[8, 52]	ὅμως, εἰ δύναιτό πως, πεισθῆναι,	ἄλλως	τε καὶ ἐπειδὴ τὴν ἐν
[8, 50]	δὲ Ἀστύοχος τὸν μὲν Ἀλκιβιάδην	ἄλλως	τε καὶ οὐκέτι ὁμοίως ἐς
[8, 80]	ὁπόθεν τοσαύταις ναυσὶ χρήματα ἕξουσιν,	ἄλλως	τε καὶ Τισσαφέρνους κακῶς διδόντος,
[8, 1]	ναυτικῷ ἐπὶ τὸν Πειραιᾶ πλευσεῖσθαι,	ἄλλως	τε καὶ τοσοῦτον κρατήσαντας, καὶ
[8, 27]	οὐδέποτε τῷ αἰσχρῷ ὀνείδει εἴξας	ἀλόγως	(διακινδυνεύσειν. οὐ γὰρ αἰσχρὸν εἶναι
[8, 100]	δὲ ἐς τὴν Μήθυμναν παραπλεύσας	ἄλφιτά	τε καὶ τἆλλα ἐπιτήδεια παρασκευάζειν
[8, 63]	πράγματα, καὶ τὰ τοῦ πολέμου	ἅμα	ἀντέχειν καὶ ἐσφέρειν αὐτοὺς ἐκ
[8, 85]	τοῦ φρουρίου καὶ περὶ αὐτοῦ	ἅμα	ἀπολογησόμενον, εἰδὼς τούς τε Μιλησίους
[8, 19]	Μιλήτῳ πυθέσθαι καὶ τὰς πόλεις	(ἅμα	ἀφιστάναι. καὶ ἐλθούσης παρὰ Χαλκιδέως
[8, 109]	ἄλλο τι ἔτι βλάπτωσι, καὶ	ἅμα	ἀχθόμενος εἰ Φαρνάβαζος ἐξ ἐλάσσονος
[8, 5]	κομιεῖσθαι κακώσας τοὺς Ἀθηναίους, καὶ	ἅμα	βασιλεῖ ξυμμάχους Λακεδαιμονίους ποιήσειν, καὶ
[8, 82]	πάντα μετ' ἐκείνου κοινοῦσθαι, καὶ	ἅμα	βουλόμενος αὐτῷ τιμιώτερός τε εἶναι
[8, 2]	ἐν τῇ Σικελίᾳ κατώρθωσαν, καὶ	ἅμα	βραχὺν ἔσεσθαι τὸν λοιπὸν πόλεμον,
[8, 92]	ὁμογνώμονες ᾖσαν ἐπὶ τὰ πράγματα.	(ἅμα	γὰρ καὶ ἀπὸ τῆς Λᾶς
[8, 91]	τοῦτο καὶ τὴν πόλιν διαφθεῖραι.	ἅμα	γὰρ καὶ ἐκ τῆς Πελοποννήσου
[8, 100]	τοὺς ἐπίπλους τῇ Χίῳ ποιησόμενος.	ἅμα	δὲ (Ἔρεσος γὰρ τῆς Λέσβου
[8, 1]	οὐχ ἑτέραν ἑώρων ὑπάρχουσαν ἐβαρύνοντο·	ἅμα	δὲ ναῦς οὐχ ὁρῶντες ἐν
[8, 47]	ἐκείνοις, ἄριστα εἶναι νομίζων παρῄνει,	ἅμα	δὲ τὴν ἑαυτοῦ κάθοδον ἐς
[8, 7]	ἐτελεύτα τῷδε ὃν Θουκυδίδης ξυνέγραψεν.	~Ἅμα	δὲ τῷ ἦρι τοῦ ἐπιγιγνομένου
[8, 40]	πλὴν Λακεδαιμονίων πλεῖστοι γενόμενοι καὶ	ἅμα	διὰ τὸ πλῆθος χαλεπωτέρως ἐν
[8, 43]	Σάμον. (Ἅπασαι δ' ἤδη οὖσαι	ἅμα	ἐν τῇ Κνίδῳ αἱ τῶν
[8, 61]	χωρίον καὶ τῶν νεῶν αὐτοῖς	ἅμα	ἓξ καὶ τριάκοντα ἐπὶ τὰς
[8, 54]	εἶναι ἄλλην σωτηρίαν, δείσας καὶ	ἅμα	ἐπελπίζων (ὡς καὶ μεταβαλεῖται, ἐνέδωκεν.
[8, 65]	ἐν ταῖς πόλεσι κατέλυον, καὶ	ἅμα	ἔστιν ἀφ' ὧν χωρίων καὶ
[8, 53]	τῆς δημοκρατίας καὶ τῶν Ἀλκιβιάδου	ἅμα	ἐχθρῶν διαβοώντων ὡς δεινὸν εἴη
[8, 44]	πλήθει καὶ πεζῷ προσάξεσθαι, καὶ	ἅμα	ἡγούμενοι αὐτοὶ ἀπὸ τῆς ὑπαρχούσης
[8, 92]	ἀγαγόντες εἶρξαν. (ξυνεπελάβοντο δὲ αὐτοῖς	ἅμα	καὶ ἄλλοι καὶ Ἕρμων τις
[8, 24]	ὧν ἐγὼ ᾐσθόμην ηὐδαιμόνησάν τε	ἅμα	καὶ ἐσωφρόνησαν, καὶ ὅσῳ ἐπεδίδου
[8, 80]	τροφὴν ἑτοῖμος ἦν παρέχειν, καὶ	(ἅμα	καὶ τὸ Βυζάντιον ἐπεκηρυκεύετο αὐτοῖς
[8, 50]	ἐς Μαγνησίαν καὶ παρὰ Τισσαφέρνην	ἅμα	λέγει τε αὐτοῖς τὰ ἐπισταλέντα
[8, 1]	τε καὶ κατάπληξις μεγίστη δή.	ἅμα	μὲν γὰρ στερόμενοι καὶ ἰδίᾳ
[8, 47]	ξυνεπολέμει. ~Ὁ δὲ Ἀλκιβιάδης ταῦτα	ἅμα	μὲν τῷ Τισσαφέρνει καὶ (τῷ)
[8, 5]	στρατηγὸς ἦν τῶν κάτω, (πρεσβευτὴς	ἅμα	μετ' αὐτῶν παρῆν. ἐπήγετο γὰρ
[8, 46]	βραχεῖ μορίῳ τῆς δαπάνης καὶ	ἅμα	μετὰ τῆς ἑαυτοῦ ἀσφαλείας (αὐτοὺς
[8, 16]	νεῶν ἐπέπλει καὶ ὁ πεζὸς	ἅμα	ὁ τῶν Κλαζομενίων καὶ Ἐρυθραίων
[8, 63]	ὀλιγαρχῶνται· (καὶ ἐν σφίσιν αὐτοῖς	ἅμα	οἱ ἐν τῇ Σάμῳ τῶν
[8, 105]	ἄκραν τὸ Κυνὸς σῆμα, καὶ	ἅμα	οἱ Συρακόσιοι καὶ οἱ ἄλλοι
[8, 22]	τὸν Ἑλλήσποντον, καὶ ὁ πεζὸς	ἅμα	Πελοποννησίων τε τῶν παρόντων καὶ
[8, 79]	τοῦ παντὸς ἱκανοὶ εἶναι. καὶ	ἅμα	(προῄσθοντο γὰρ αὐτοὺς ἐκ τῆς
[8, 54]	τὸν Τισσαφέρνην (καὶ τὸν Ἀλκιβιάδην.	ἅμα	τε διαβαλόντος καὶ Φρύνιχον τοῦ
[8, 42]	σκότει καὶ ταραχὴν παρέσχεν. (καὶ	ἅμα	τῇ ἕῳ διεσπασμένου τοῦ ναυτικοῦ
[8, 28]	ἐπ' οἴκου· ~οἱ δὲ Πελοποννήσιοι	ἅμα	τῇ ἕῳ ἐκ τῆς Τειχιούσσης
[8, 27]	περιιδεῖν ἀποτειχισθεῖσαν. ~καὶ οἱ μὲν	ἅμα	τῇ ἕῳ ἔμελλον βοηθήσειν· Φρύνιχος
[8, 102]	τὰς δὲ μετὰ τοῦ Μινδάρου	ἅμα	τῇ ἕῳ κατιδόντες, τὴν δίωξιν
[8, 61]	ξυνέγραψεν. ~Τοῦ δ' ἐπιγιγνομένου θέρους	ἅμα	τῷ ἦρι εὐθὺς ἀρχομένῳ Δερκυλίδας
[8, 2]	ἀνάγκην ἤδη τοῦ ναυτικοῦ προσγεγενημένου,	ἅμα	τῷ ἦρι ὡς εἰκὸς παρέσεσθαι
[8, 51]	ἀτειχίστου οὔσης τῆς Σάμου καὶ	ἅμα	τῶν νεῶν οὐ πασῶν ἔνδον
[8, 22]	ἀποστῆσαι τὰς πόλεις καὶ βουλόμενοι	ἅμα	ὡς πλείστους σφίσι ξυγκινδυνεύειν, στρατεύονται
[8, 101]	παραπλεύσαντες Λεκτὸν καὶ Λάρισαν καὶ	Ἁμαξιτὸν	καὶ τὰ ταύτῃ χωρία ἀφικνοῦνται
[8, 71]	αὐτὰ ἐρημίαν λήψεως οὐκ ἂν	ἁμαρτεῖν.	ὡς δὲ προσέμειξέ τε ἐγγὺς
[8, 24]	τῶν Ἀθηναίων ταχὺ ξυναναιρεθήσεσθαι, τὴν	ἁμαρτίαν	ξυνέγνωσαν. (εἰργομένοις οὖν αὐτοῖς τῆς
[8, 105]	καὶ ἐς φόβον τὰς πλείους	ἀμαχεὶ	καθίστασαν. οἵ τε Συρακόσιοι ἐτύγχανον
[8, 92]	τὸ τεῖχος οἰκοδομεῖσθαι καὶ εἰ	ἄμεινον	εἶναι καθαιρεθέν. ὁ δέ, εἴπερ
[8, 35]	ὑστεραίᾳ αὖθις προσέβαλλον, καὶ ὡς	ἄμεινον	φαρξαμένων αὐτῶν ὑπὸ νύκτα καὶ
[8, 6]	τῶν ἀπὸ τοῦ Τισσαφέρνους, πολλὴ	ἅμιλλα	ἐγίγνετο τῶν ἐν τῇ Λακεδαίμονι,
[8, 54]	Πείσανδρος φάσκων Ἴασον προδοῦναι καὶ	Ἀμόργην	διέβαλεν, οὐ νομίζων ἐπιτήδειον εἶναι
[8, 28]	Συρακόσιοι (ἐπῃνέθησαν. καὶ τόν τε	Ἀμόργην	ζῶντα λαβόντες, Πισσούθνου νόθον υἱόν,
[8, 28]	τ' ἐπικούρους τοὺς περὶ τὸν	Ἀμόργην	παρὰ σφᾶς αὐτοὺς κομίσαντες καὶ
[8, 5]	βασιλεῖ ξυμμάχους Λακεδαιμονίους ποιήσειν, καὶ	Ἀμόργην	τὸν Πισσούθνου υἱὸν νόθον, ἀφεστῶτα
[8, 19]	αὐτοῖς ἀποπλεῖν πάλιν, καὶ ὅτι	Ἀμόργης	παρέσται κατὰ γῆν στρατιᾷ, ἔπλευσαν
[8, 28]	αὐτοὺς ἐπὶ Ἴασον, ἐν ᾗ	Ἀμόργης	πολέμιος ὢν κατεῖχε, πλεῦσαι. καὶ
[8, 28]	μέχρι Ἐρυθρῶν ἔχοντα τὸ παρὰ	Ἀμόργου	ἐπικουρικόν, καὶ ἐς τὴν Μίλητον
[8, 106]	μὲν ὀκτώ, Κορινθίας δὲ πέντε,	Ἀμπρακιώτιδας	δὲ δύο καὶ Βοιωτίας δύο,
[8, 105]	ἐπεξέβησαν, τῷ ἔργῳ πολὺ περισχόντες.	ἀμῦναι	δὲ τῷ μέσῳ οὔθ' οἱ
[8, 66]	καὶ προσολοφύρασθαί τινι ἀγανακτήσαντα, ὥστε	ἀμύνασθαι	ἐπιβουλεύσαντα, ἀδύνατον ἦν· ἢ γὰρ
[8, 37]	χώραν, τοὺς ἄλλους κωλύειν καὶ	ἀμύνειν	βασιλεῖ κατὰ τὸ δυνατόν· καὶ
[8, 76]	πολεμίους ἐκ τοῦ αὐτοῦ χωρίου	ἀμυνεῖσθαι	οὗπερ καὶ πρότερον) καὶ δυνατώτεροι
[8, 37]	τῶν ξυμμάχων, βασιλεὺς κωλυέτω καὶ	ἀμυνέτω	κατὰ τὸ δυνατόν. ~Μετὰ δὲ
[8, 65]	εὐνομίας οὐ προτιμήσαντες. ~Οἱ δὲ	ἀμφὶ	τὸν Πείσανδρον παραπλέοντές τε, ὥσπερ
[8, 65]	ἥκιστα ἐξήλασε, καὶ αὐτὸν κατ'	ἀμφότερα,	τῆς τε δημαγωγίας ἕνεκα καὶ
[8, 6]	Ἀθηναγόρου Κυζικηνός, φυγάδες τῆς ἑαυτῶν	ἀμφότεροι	παρὰ Φαρναβάζῳ τῷ Φαρνάκου κατοικοῦντες,
[8, 18]	μὴ ἐξέστω ποιεῖσθαι, ἢν μὴ	ἀμφοτέροις	δοκῇ, βασιλεῖ καὶ Λακεδαιμονίοις καὶ
[8, 43]	ὅτῳ τρόπῳ ἄριστα καὶ ξυμφορώτατα	ἀμφοτέροις	πολεμήσεται. (μάλιστα δὲ ὁ Λίχας
[8, 46]	τὸ κράτος δοῦναι, ἔχειν δ'	ἀμφοτέρους	ἐᾶν δίχα τὴν ἀρχήν, καὶ
[8, 46]	ἐλευθερῶσαι. τρίβειν οὖν ἐκέλευε πρῶτον	ἀμφοτέρους,	καὶ ἀποτεμόμενον ὡς μέγιστα ἀπὸ
[8, 37]	ἢν δὲ κατάλυσιν ποιῶνται, κοινῇ	ἀμφοτέρους	ποιεῖσθαι. ὁπόση δ' ἂν στρατιὰ
[8, 37]	Ἀθηναίους καὶ τοὺς ξυμμάχους κοινῇ	ἀμφοτέρους	πολεμεῖν· ἢν δὲ κατάλυσιν ποιῶνται,
[8, 56]	καὶ ὑπ' ἐκείνου ἐδιδάσκετο, τρίβειν	ἀμφοτέρους)	τρέπεται ἐπὶ τοιόνδε εἶδος ὥστε
[8, 25]	τῇ μάχῃ ταύτῃ τοὺς Ἴωνας	ἀμφοτέρωθεν	τῶν Δωριῶν κρατῆσαι· τούς τε
[8, 5]	σφῶν ἀποστήσονται. ~Πρασσόντων δὲ ταῦτα	ἀμφοτέρων	καὶ ὄντων οὐδὲν ἄλλο ἢ
[8, 96]	ἤδη ἐνόμιζον αὐτοὺς παρεῖναι. ὅπερ	ἄν,	εἰ τολμηρότεροι ἦσαν, ῥᾳδίως ἂν
[8, 68]	τὸν Ἀστύοχον ἔπραξε, νομίζων οὐκ	ἄν	ποτε αὐτὸν κατὰ τὸ εἰκὸς
[8, 66]	ἐνῆσαν γὰρ καὶ οὓς οὐκ	ἄν	ποτέ τις ᾤετο ἐς ὀλιγαρχίαν
[8, 81]	αὐτῷ ὑπεδέξατο ἦ μήν, ἕως	ἄν	τι τῶν ἑαυτοῦ λείπηται, ἢν
[8, 67]	Ἀθηναίων ἀνατεὶ εἰπεῖν γνώμην ἣν	ἄν	τις βούληται· ἢν δέ τις
[8, 11]	πεζῷ προσκαθημένους φυλακὴν ἔχειν, ἕως	ἄν	τις παρατύχῃ διαφυγὴ ἐπιτηδεία. ἔπεμψε
[8, 58]	παρέχειν κατὰ τὰ ξυγκείμενα (μέχρι	ἂν	αἱ νῆες αἱ βασιλέως ἔλθωσιν·
[8, 71]	(κατ' αὐτὰ ἐρημίαν λήψεως οὐκ	ἂν	ἁμαρτεῖν. ὡς δὲ προσέμειξέ τε
[8, 89]	μετεχόντων τῆς ὀλιγαρχίας καὶ ἡδέως	ἂν	ἀπαλλαγέντας πῃ ἀσφαλῶς τοῦ πράγματος
[8, 67]	ἐς τὸ βουλευτήριον ἄρχειν ὅπῃ	ἂν	ἄριστα γιγνώσκωσιν αὐτοκράτορας, καὶ τοὺς
[8, 54]	ἄνδρας μετ' αὐτοῦ πράσσειν ὅπῃ	(ἂν)	αὐτοῖς δοκοίη ἄριστα ἕξειν τά
[8, 46]	γῆν καὶ θάλασσαν ἀρχῆς ἀπορεῖν	ἂν	αὐτὸν οἷς τοὺς κρατοῦντας ξυγκαθαιρήσει,
[8, 87]	(ὕπαρχον, ὥστε τροφὴν ἐν ὅσῳ	ἂν	αὐτὸς ἀπῇ διδόναι. λέγεται δὲ
[8, 2]	ὁ ἀπὸ τῶν Ἀθηναίων περιέστη	ἂν	αὐτούς, εἰ τὸ Σικελικὸν προσέλαβον,
[8, 29]	χρόνου ἐβούλετο τριώβολον διδόναι, ἕως	ἂν	βασιλέα ἐπέρηται· ἢν δὲ κελεύῃ,
[8, 76]	προσαναγκάζειν, ὥστε οὐδὲ τούτους, οἵπερ	ἂν	(βουλεύοιέν τι χρηστόν, παρὰ σφίσι
[8, 56]	γῆν ὅπῃ ἂν καὶ ὅσαις	ἂν	βούληται. ἐνταῦθα δὴ οὐκέτι ἀλλ'
[8, 92]	μὲν καταστῆσαι μετόχους τοσούτους ἄντικρυς	ἂν	δῆμον ἡγούμενοι, τὸ δ' αὖ
[8, 87]	ἔταξε ξυλλεγῆναι· ὁ δὲ χάριν	ἂν	δήπου ἐν τούτῳ μείζω ἔτι
[8, 71]	ᾗ βούλονται ἢ καὶ αὐτοβοεὶ	ἂν	διὰ τὸν ἔνδοθέν τε καὶ
[8, 57]	ξυνθήκας ἔτι ἄλλας ποιησάμενος, ἃς	ἂν	δύνηται, τροφήν τε παρέχειν καὶ
[8, 1]	ἀλλὰ παρασκευάζεσθαι καὶ ναυτικόν, ὅθεν	ἂν	δύνωνται ξύλα ξυμπορισαμένους, καὶ χρήματα,
[8, 86]	τῷ τότε ἄλλος μὲν οὐδ'	ἂν	εἷς ἱκανὸς ἐγένετο κατασχεῖν τὸν
[8, 47]	αὐτῷ πείσαντι κατελθεῖν· πεῖσαι δ'	ἂν	ἐνόμιζε μάλιστα ἐκ τοῦ τοιούτου,
[8, 87]	ἐπεί, εἴ γε ἐβουλήθη, διαπολεμῆσαι	ἂν>	ἐπιφανεὶς δήπου οὐκ ἐνδοιαστῶς· κομίσας
[8, 96]	ἄν, εἰ τολμηρότεροι ἦσαν, ῥᾳδίως	ἂν	ἐποίησαν, καὶ ἢ διέστησαν ἂν
[8, 96]	ἂν ἐποίησαν, καὶ ἢ διέστησαν	ἂν	ἔτι μᾶλλον τὴν πόλιν ἐφορμοῦντες
[8, 82]	τῆς τῶν τετρακοσίων τιμωρίας οὐδενὸς	ἂν	ἠλλάξαντο, καὶ ἑτοῖμοι ἤδη ἦσαν
[8, 96]	καὶ ἐν τούτῳ Ἑλλήσποντός τε	ἂν	ἦν αὐτοῖς καὶ Ἰωνία καὶ
[8, 71]	στρατιὰν πολλὴν ἴδοι σφῶν, οὐκ	ἂν	ἡσυχάζειν, οὐδ' ἐν τῷ παρόντι
[8, 66]	ἀδύνατον ἦν· ἢ γὰρ (ἀγνῶτα	ἂν	ηὗρεν ᾧ ἐρεῖ ἢ γνώριμον
[8, 46]	τοὺς ἑτέρους ἐπάγειν. (γενομένης δ'	ἂν	καθ' ἓν τῆς ἐς γῆν
[8, 48]	ἐπ' ἐκείνοις εἶναι καὶ ἄκριτοι	ἂν	καὶ βιαιότερον ἀποθνῄσκειν, τὸν δὲ
[8, 56]	παραπλεῖν τὴν ἑαυτοῦ γῆν ὅπῃ	ἂν	καὶ ὅσαις ἂν βούληται. ἐνταῦθα
[8, 96]	τὰς ἀπ' Ἰωνίας ναῦς ἠνάγκασαν	ἂν	καίπερ πολεμίας οὔσας τῇ ὀλιγαρχίᾳ
[8, 1]	οἵτινες (περὶ τῶν παρόντων ὡς	ἂν	καιρὸς ᾖ προβουλεύσουσιν. (πάντα τε
[8, 58]	τὰ χρήματα Τισσαφέρνει (ἀποδοῦναι ὁπόσα	ἂν	λάβωσιν. ἐπὴν δὲ αἱ βασιλέως
[8, 87]	δήπου οὐκ ἐνδοιαστῶς· κομίσας γὰρ	ἂν	Λακεδαιμονίοις τὴν νίκην κατὰ τὸ
[8, 65]	ἢ πεντακισχιλίοις, καὶ τούτοις οἳ	ἂν	μάλιστα τοῖς τε χρήμασι καὶ
[8, 43]	μέχρι Βοιωτῶν, καὶ ἀντ' ἐλευθερίας	ἂν	Μηδικὴν ἀρχὴν τοῖς Ἕλλησι (τοὺς
[8, 81]	καὶ οὐ Πελοποννησίοις· πιστεῦσαι δ'	ἂν	μόνως Ἀθηναίοις, εἰ σῶς αὐτὸς
[8, 103]	ψευσθέντες τῶν σκοπῶν καὶ οὐκ	ἂν	οἰόμενοι σφᾶς λαθεῖν τὸν παράπλουν
[8, 37]	Λακεδαιμονίων ἢ τῶν ξυμμάχων, ὅτι	ἂν	πείθωσιν ἀλλήλους, τοῦτο ποιοῦσι καλῶς
[8, 48]	εἰ μὴ δημοκρατοῖντο (οὕτω γὰρ	ἂν	πιστεῦσαι μᾶλλον βασιλέα) πολλὰς ἐλπίδας
[8, 64]	αὐτοῖς τῶν ὑπηκόων πόλεων αἷς	ἂν	προσσχῶσιν ὀλιγαρχίαν καθιστάναι· τοὺς δ'
[8, 37]	κοινῇ ἀμφοτέρους ποιεῖσθαι. ὁπόση δ'	ἂν	στρατιὰ ἐν τῇ χώρᾳ τῇ
[8, 25]	νομίζοντες, εἰ προσαγάγοιντο Μίλητον, ῥᾳδίως	ἂν	σφίσι καὶ τἆλλα προσχωρῆσαι. ~ἐν
[8, 46]	πολεμεῖν· τοὺς μὲν γὰρ ξυγκαταδουλοῦν	ἂν	σφίσι τε αὐτοῖς τὸ τῆς
[8, 58]	τὸν πόλεμον πολεμούντων καθ' ὅτι	ἂν	Τισσαφέρνει δοκῇ καὶ Λακεδαιμονίοις καὶ
[8, 2]	αὐτοῦ κινδύνων τε τοιούτων ἀπηλλάχθαι	ἂν	τὸ λοιπὸν οἷος καὶ ὁ
[8, 93]	ἐκ τούτων ἐν μέρει ᾗ	ἂν	τοῖς πεντακισχιλίοις δοκῇ τοὺς τετρακοσίους
[8, 84]	τὰ μέτρια καὶ ἐπιθεραπεύειν, ἕως	ἂν	τὸν πόλεμον εὖ θῶνται. οἱ
[8, 50]	ἕκαστα, ἀτειχίστου οὔσης Σάμου, ᾧ	ἂν	τρόπῳ αὐτὰ πράξειε, καὶ ὅτι
[8, 48]	δουλεύειν μᾶλλον ἢ μεθ' ὁποτέρου	ἂν	τύχωσι τούτων ἐλευθέρους εἶναι· (τούς
[8, 71]	ἐλπίσας ἢ ταραχθέντας αὐτοὺς μᾶλλον	ἂν	χειρωθῆναι σφίσιν ᾗ βούλονται ἢ
[8, 92]	ἔφη ξυνδοκεῖν. καὶ ἐντεῦθεν εὐθὺς	ἀναβάντες	οἵ τε ὁπλῖται καὶ πολλοὶ
[8, 95]	τοιαύτης δὴ παρασκευῆς οἱ Ἀθηναῖοι	ἀναγαγόμενοι	καὶ ναυμαχήσαντες ὑπὲρ τοῦ λιμένος
[8, 19]	δὲ Χῖοι ταῖς λοιπαῖς ναυσὶν	ἀναγαγόμενοι	καὶ ὁ πεζὸς μετ' αὐτῶν
[8, 23]	ναυσὶ προσεβοήθησεν (ἐκ τῶν Ἀθηνῶν.	ἀναγαγόμενος	δὲ καὶ ὁ Ἀστύοχος τῇ
[8, 61]	τῶν Ἀθηναίων δύο καὶ τριάκοντα	ἀναγαγομένων	ἐναυμάχησαν· καὶ καρτερᾶς γενομένης ναυμαχίας
[8, 95]	ἐκ τῆς Ἐρετρίας, (ὁπότε χρὴ	ἀνάγεσθαι,	ἤρθη. διὰ τοιαύτης δὴ παρασκευῆς
[8, 95]	τοὺς Ἀθηναίους οὕτως ὅπως τύχοιεν	ἀνάγεσθαι.	σημεῖον δὲ αὐτοῖς ἐς τὸν
[8, 31]	(Πελοποννησίων δέκα καὶ Χίας δέκα	ἀνάγεται,	καὶ προσβαλὼν Πτελεῷ καὶ οὐχ
[8, 33]	προδοσίᾳ ἐς Ἐρυθρὰς ἥκουσιν ἀφειμένοι,	ἀνάγεται	ὁ Ἀστύοχος εὐθὺς ἐς τὰς
[8, 41]	ἀφικόμενος ἐς τὴν Κνίδον νυκτὸς	ἀναγκάζεται	ὑπὸ τῶν Κνιδίων παραινούντων μὴ
[8, 88]	ὅπως μᾶλλον δι' αὐτὸ σφίσιν	ἀναγκάζοιτο	προσχωρεῖν. καὶ ὁ μὲν ἄρας
[8, 76]	τοῦτον οἱ μὲν τὴν πόλιν	ἀναγκάζοντες	δημοκρατεῖσθαι, οἱ δὲ τὸ στρατόπεδον
[8, 76]	τε ἄλλας πόλεις ὧν ἄρχουσιν	ἀναγκάσειν	τὰ χρήματα ὁμοίως διδόναι καὶ
[8, 99]	κατέδραμον) χειμασθεὶς δὲ ἀνέμῳ καὶ	ἀναγκασθεὶς	καταίρει ἐς τὴν Ἴκαρον, καὶ
[8, 57]	τῆς τροφῆς, ἢ τοῖς Ἀθηναίοις	ἀναγκασθέντες	ναυμαχεῖν ἡσσηθῶσιν ἢ κενωθεισῶν τῶν
[8, 95]	κατὰ τάχος καὶ ἀξυγκροτήτοις πληρώμασιν	ἀναγκασθέντες	χρήσασθαι, οἷα πόλεώς τε στασιαζούσης
[8, 24]	ἐπιβάτας τῶν (ὁπλιτῶν ἐκ καταλόγου	ἀναγκαστούς.	καὶ ἔν τε Καρδαμύλῃ ἀποβάντες
[8, 27]	καθ' ἑκουσίαν, ἢ πάνυ γε	ἀνάγκῃ,	προτέρᾳ ποι ἐπιχειρεῖν, ἦ που
[8, 38]	καὶ τῆς ἄλλης πόλεως κατ'	ἀνάγκην	ἐς ὀλίγους κατεχομένης ὑπόπτως διακείμενοι
[8, 2]	αὐτοῖς ξύμμαχοι πολλῇ δυνάμει, κατ'	ἀνάγκην	ἤδη τοῦ ναυτικοῦ προσγεγενημένου, ἅμα
[8, 81]	εἰ σῶς αὐτὸς κατελθὼν αὐτῷ	ἀναδέξαιτο.	~οἱ δὲ ἀκούοντες ταῦτά τε
[8, 86]	οὓς τότε ἔπεμψαν παραμυθησομένους καὶ	ἀναδιδάξοντας	τοὺς ἐν τῇ Σάμῳ, ἀφικνοῦνται
[8, 108]	Μιλήτου ἐς τὸν Ἑλλήσποντον πεπλευκυίας,	ἀναζεύξας	ἤλαυνεν ἐπὶ τῆς Ἰωνίας. (ὄντων
[8, 33]	ὁ Πεδάριτος πρὸς αὐτόν, καὶ	ἀναζητήσαντες	τὰ περὶ τῶν δοκούντων προδιδόναι,
[8, 19]	ἑτέρας πληρώσαντες ναῦς ἔπλευσαν ἐς	Ἄναια,	βουλόμενοι περί τε τῶν ἐν
[8, 61]	καὶ Συρακόσιαι τέσσαρες καὶ μία	Ἀναιῖτις	καὶ μία Μιλησία (καὶ Λέοντος
[8, 45]	Τισσαφέρνους ὡς οἱ μὲν Χῖοι	ἀναίσχυντοι	εἶεν πλουσιώτατοι ὄντες τῶν Ἑλλήνων,
[8, 93]	καὶ ἔθεντο αὖ ἐν τῷ	(Ἀνακείῳ	τὰ ὅπλα. ἐλθόντες δὲ ἀπὸ
[8, 100]	τινὲς δύο νῆες ἐπ' οἴκου	ἀνακομιζόμεναι	καὶ Μηθυμναῖαι πέντε> καὶ αἱ
[8, 102]	τῷ φιλίῳ ἐπίπλῳ, ὅπως αὐτῶν	ἀνακῶς	ἕξουσιν, ἢν ἐκπλέωσιν· τὰς δὲ
[8, 27]	δὲ ἐκέλευε τούς τε τραυματίας	ἀναλαβόντας	καὶ τὸν πεζὸν καὶ τῶν
[8, 23]	ἀπέπλευσε τὸν ἑαυτοῦ στρατὸν πεζὸν	ἀναλαβὼν	ἐς τὴν Χίον. ἀπεκομίσθη δὲ
[8, 4]	εἴ πού τι ἐδόκει ἀχρεῖον	ἀναλίσκεσθαι,	ξυστελλόμενοι ἐς εὐτέλειαν, μάλιστα δὲ
[8, 84]	~ὄντων δ' αὐτῶν ἐν τοιούτῳ	ἀναλογισμῷ	ξυνηνέχθη (καὶ τοιόσδε τις θόρυβος
[8, 87]	τούτῳ μείζω ἔτι ἔσχεν, οὔτ'	ἀναλώσας	πολλὰ τῶν βασιλέως τά (τε
[8, 100]	ἠπείρου μισθωσάμενοι, ξύμπασιν ὡς τριακοσίοις,	Ἀναξάνδρου	Θηβαίου κατὰ τὸ ξυγγενὲς ἡγουμένου,
[8, 5]	καὶ ξυμπρασσόντων αὐτοῖς τῶν Βοιωτῶν	ἀναπείθεται	Ἆγις ὥστε Εὐβοίας μὲν πέρι
[8, 46]	βούληται μεγάλῃ δαπάνῃ καὶ κινδύνῳ	ἀναστάς	ποτε διαγωνίσασθαι. εὐτελέστερα δὲ τάδ'
[8, 24]	μάχῃ νικήσαντες καὶ πολλοὺς διαφθείραντες	ἀνάστατα	ἐποίησαν τὰ ταύτῃ χωρία, καὶ
[8, 45]	πρὶν ἐς τὴν Ῥόδον αὐτοὺς	ἀναστῆναι,	τάδε ἐπράσσετο. Ἀλκιβιάδης μετὰ τὸν
[8, 67]	δὲ τοῦτο, ἐξεῖναι μὲν Ἀθηναίων	ἀνατεὶ	εἰπεῖν γνώμην ἣν ἄν τις
[8, 51]	Φρυνίχῳ ὡς ξυνειδότι κατ' ἔχθραν	ἀνατιθέναι,	οὐδὲν ἔβλαψεν αὐτόν, ἀλλὰ καὶ
[8, 20]	ἐγίγνετο ἤδη πᾶσα ἡ ναυαρχία.	(Ἀναχωρήσαντος	δὲ τοῦ ἐκ τῆς Τέω
[8, 14]	νησῖδος ἐν ᾗ οἰκοῦσι πρὸς	ἀναχώρησιν.	καὶ οἱ μὲν ἀφεστῶτες ἐν
[8, 38]	Μιλήτῳ, ἐπεὶ δὲ μὴ ἀντανάγοιεν,	ἀναχωροῦντες	πάλιν ἐς τὴν Σάμον ἡσύχαζον.
[8, 98]	Οἰνόης γενομένην ἀνδρῶν ἐκ Δεκελείας	ἀναχωρούντων	διαφθορᾶς οἱ Κορίνθιοι ἐθελοντηδόν, (προσπαρακαλέσαντες
[8, 74]	Χαιρέαν ἐπ' αὐτῆς τὸν Ἀρχεστράτου,	ἄνδρα	Ἀθηναῖον, γενόμενον ἐς τὴν μετάστασιν
[8, 87]	τὰς ναῦς κελεύσαντος αὐτοῦ Φίλιππον	ἄνδρα	Λακεδαιμόνιον δύο τριήρεσιν. ~Ἀλκιβιάδης δὲ
[8, 6]	ἐς τὴν Χίον πέμψαντες Φρῦνιν	ἄνδρα	περίοικον, εἰ αἵ τε νῆες
[8, 11]	αὐτοῖς καὶ Ἆγις (αἰσθόμενος ταῦτα	ἄνδρα	Σπαρτιάτην Θέρμωνα. τοῖς δὲ Λακεδαιμονίοις
[8, 61]	ἐκ τῆς Μιλήτου Λέοντά τε	ἄνδρα	Σπαρτιάτην, ὃς Ἀντισθένει ἐπιβάτης ξυνεξῆλθε,
[8, 62]	ἑλών, καὶ σκεύη μὲν καὶ	ἀνδράποδα	ἁρπαγὴν ποιησάμενος, τοὺς δ' ἐλευθέρους
[8, 28]	πόλισμα Τισσαφέρνει παραδόντες καὶ τὰ	ἀνδράποδα	πάντα καὶ δοῦλα καὶ ἐλεύθερα,
[8, 73]	καὶ οὐχ ἥκιστα τοὺς Παράλους,	ἄνδρας	Ἀθηναίους τε καὶ ἐλευθέρους πάντας
[8, 67]	δῆμον ξυλλέξαντες εἶπον γνώμην δέκα	ἄνδρας	ἑλέσθαι ξυγγραφέας αὐτοκράτορας, τούτους δὲ
[8, 67]	ἄνδρας, τούτους δὲ ἑλέσθαι ἑκατὸν	ἄνδρας,	καὶ τῶν ἑκατὸν ἕκαστον πρὸς
[8, 54]	πλεύσαντα τὸν Πείσανδρον καὶ δέκα	ἄνδρας	μετ' αὐτοῦ πράσσειν ὅπῃ (ἂν)
[8, 72]	καὶ ἐς τὴν Σάμον δέκα	ἄνδρας	παραμυθησομένους τὸ στρατόπεδον καὶ διδάξοντας
[8, 7]	ἀποπέμπουσιν οἱ Λακεδαιμόνιοι ἐς (Κόρινθον	ἄνδρας	Σπαρτιάτας τρεῖς, ὅπως ἀπὸ τῆς
[8, 39]	δὲ οἱ Λακεδαιμόνιοι καὶ ἕνδεκα	ἄνδρας	Σπαρτιατῶν ξυμβούλους Ἀστυόχῳ, ὧν εἷς
[8, 71]	ὁπλιτῶν καὶ ψιλῶν καὶ τοξοτῶν	ἄνδρας	τε κατέβαλον αὐτῶν διὰ τὸ
[8, 70]	κατὰ κράτος τὴν πόλιν. καὶ	ἄνδρας	τέ τινας ἀπέκτειναν οὐ πολλούς,
[8, 95]	εἴκοσι ναῦς τῶν Ἀθηναίων καὶ	ἄνδρας	τοὺς μὲν ἀποκτείναντες, τοὺς δὲ
[8, 67]	μισθοφορεῖν προέδρους τε ἑλέσθαι πέντε	ἄνδρας,	τούτους δὲ ἑλέσθαι ἑκατὸν ἄνδρας,
[8, 47]	λόγους ἐς τοὺς δυνατωτάτους αὐτῶν	ἄνδρας	ὥστε μνησθῆναι περὶ αὐτοῦ ἐς
[8, 102]	τὸ ἱερὸν τοῦ Πρωτεσιλάου αὐτοῖς	ἀνδράσι	λαμβάνουσι, δύο δὲ ἑτέρας ἄνευ
[8, 39]	Ἀστύοχον, ἢν δοκῇ τοῖς ἕνδεκα	ἀνδράσι,	παύειν τῆς ναυαρχίας, Ἀντισθένη δὲ
[8, 33]	ὑπὸ νύκτα ἐπιστολῆς ὡς Ἐρυθραίων	ἄνδρες	αἰχμάλωτοι ἐκ Σάμου ἐπὶ προδοσίᾳ
[8, 35]	φρουρούσας ἓξ ναῦς· οἱ δ'	ἄνδρες	ἀποφεύγουσιν ἐξ αὐτῶν. καὶ μετὰ
[8, 60]	ἐμφρουρούντων. ξυνέπραξαν δὲ Ἐρετριῶν τε	ἄνδρες	καὶ αὐτῶν Ὠρωπίων, ἐπιβουλεύοντες ἀπόστασιν
[8, 34]	(τὴν πόλιν τῶν Χίων, καὶ	ἄνδρες	οἱ μὲν ἁλίσκονται, οἱ δ'
[8, 43]	γάρ) λόγους ἐποιοῦντο οἱ ἕνδεκα	ἄνδρες	τῶν Λακεδαιμονίων περί τε τῶν
[8, 93]	τινὲς ᾑρημένοι πρὸς αὐτοὺς ἀνὴρ	ἀνδρὶ	διελέγοντό τε καὶ ἔπειθον οὓς
[8, 29]	δὲ παρὰ πέντε ναῦς πλέον	ἀνδρὶ	ἑκάστῳ ἢ τρεῖς ὀβολοὶ ὡμολογήθησαν.
[8, 98]	ξυμβεβάσθαι. οἱ δὲ πιστεύσαντες ὡς	ἀνδρὶ	στρατηγῷ καὶ οὐκ εἰδότες οὐδὲν
[8, 69]	μὴ ἐπιτρέπειν. ἦσαν δὲ καὶ	Ἄνδριοι	καὶ Τήνιοι καὶ Καρυστίων τριακόσιοι
[8, 65]	τοῖς ἑταίροις προειργασμένα. καὶ γὰρ	Ἀνδροκλέα	τέ τινα τοῦ δήμου μάλιστα
[8, 50]	ξυγγνώμην δὲ εἶναι ἑαυτῷ περὶ	ἀνδρὸς	πολεμίου καὶ μετὰ τοῦ τῆς
[8, 92]	ἐς Λακεδαίμονα πρεσβείας πληγεὶς ὑπ'	ἀνδρὸς	τῶν περιπόλων τινὸς ἐξ ἐπιβουλῆς
[8, 25]	διαφθείρονται αὐτῶν ὀλίγῳ ἐλάσσους (τριακοσίων	ἀνδρῶν·	Ἀθηναῖοι δὲ τούς τε Πελοποννησίους
[8, 98]	σφίσιν ἐκ τῆς Οἰνόης γενομένην	ἀνδρῶν	ἐκ Δεκελείας ἀναχωρούντων διαφθορᾶς οἱ
[8, 1]	σωφρονίσαι, καὶ ἀρχήν τινα πρεσβυτέρων	ἀνδρῶν	ἑλέσθαι, οἵτινες (περὶ τῶν παρόντων
[8, 19]	κενὰς οἱ Ἀθηναῖοι λαμβάνουσι τῶν	ἀνδρῶν	ἐς τὴν γῆν φθασάντων· αἱ
[8, 68]	οὔτε γνῶναι ἀδύνατος. ὥστε ἀπ'	ἀνδρῶν	πολλῶν καὶ ξυνετῶν πραχθὲν τὸ
[8, 44]	Ῥόδον ἐπικηρυκευομένων ἀπὸ τῶν δυνατωτάτων	ἀνδρῶν	τὴν γνώμην εἶχον πλεῖν, ἐλπίζοντες
[8, 102]	δύο δὲ ἑτέρας ἄνευ τῶν	ἀνδρῶν·	τὴν δὲ μίαν πρὸς τῇ
[8, 54]	διαμέλλεσθαι, αὐτὸς μετὰ τῶν δέκα	ἀνδρῶν	τὸν πλοῦν ὡς τὸν Τισσαφέρνην
[8, 63]	κινδυνεύοντας, ὁρᾶν ὅτῳ τρόπῳ μὴ	ἀνεθήσεται	τὰ πράγματα, καὶ τὰ τοῦ
[8, 55]	καὶ τὰς μὲν ναῦς καταλαμβάνουσιν	ἀνειλκυσμένας	τῶν Πελοποννησίων, ἐς δὲ τὴν
[8, 55]	τι αὐτοῦ καὶ νεῶν τινῶν	ἀνειλκυσμένων	ἐκράτησεν· ἐπεκβοηθησάντων δὲ τῶν Ἀθηναίων
[8, 24]	μετὰ κράτους τῆς γῆς σταθὲν	(ἀνεῖλον·	καὶ Λέων καὶ Διομέδων ἔχοντες
[8, 15]	Χαλκιδέως διώξασαι καὶ οὐ καταλαβοῦσαι	ἀνεκεχωρήκεσαν	(ἦρχε δὲ αὐτῶν Στρομβιχίδης Διοτίμου)
[8, 13]	διὰ τάχους τὸν πλοῦν ἐποιοῦντο.	~Ἀνεκομίζοντο	δὲ ὑπὸ τὸν αὐτὸν χρόνον
[8, 52]	ἐπηλήθευσεν ὁ Λίχας, οὐ φάσκων	ἀνεκτὸν	εἶναι ξυγκεῖσθαι κρατεῖν βασιλέα τῶν
[8, 90]	παντὶ τρόπῳ ὅστις καὶ ὁπωσοῦν	ἀνεκτὸς	ξυναλλαγῆναι πρὸς τοὺς Λακεδαιμονίους, (ᾠκοδόμουν
[8, 50]	χεῖρας ἰόντα οὐδὲ διενοεῖτο τιμωρεῖσθαι,	ἀνελθὼν	δὲ παρ' αὐτὸν ἐς Μαγνησίαν
[8, 11]	ναῦς, ἔπειτα δὲ ἔδοξεν αὐτοῖς	ἀνελκύσαι	καὶ τῷ πεζῷ προσκαθημένους φυλακὴν
[8, 44]	δ' ἄλλα ἡσύχαζον ἡμέρας ὀγδοήκοντα,	ἀνελκύσαντες	τὰς ναῦς. ~Ἐν δὲ τούτῳ
[8, 83]	οἷάπερ καὶ πρότερον οἱ στρατιῶται	ἀνελογίζοντο	καί τινες καὶ τῶν ἄλλων
[8, 1]	κοινῷ οὐδ' ὑπηρεσίας ταῖς ναυσὶν	ἀνέλπιστοι	ἦσαν ἐν τῷ παρόντι σωθήσεσθαι,
[8, 106]	δὲ ἀφικομένης τῆς νεὼς καὶ	ἀνέλπιστον	τὴν εὐτυχίαν ἀκούσαντες ἐπί τε
[8, 31]	Κλαζομενίων, ἡμέρας ἐμμείναντες διὰ τοὺς	ἀνέμους	ὀκτὼ τὰ μὲν διήρπασαν καὶ
[8, 99]	τι μέρος κατέδραμον) χειμασθεὶς δὲ	ἀνέμῳ	καὶ ἀναγκασθεὶς καταίρει ἐς τὴν
[8, 31]	καὶ οὐ δυνάμενος ἑλεῖν, ἀπέπλευσεν	ἀνέμῳ	μεγάλῳ αὐτὸς μὲν ἐς Φώκαιαν
[8, 52]	Ἀλκιβιάδης μὲν Τισσαφέρνην παρεσκεύαζε καὶ	ἀνέπειθεν	ὅπως φίλος ἔσται τοῖς Ἀθηναίοις,
[8, 65]	τι διέφθειραν· καὶ ἄλλους τινὰς	ἀνεπιτηδείους	τῷ αὐτῷ (τρόπῳ κρύφα ἀνήλωσαν.
[8, 50]	τρόπῳ αὐτὰ πράξειε, καὶ ὅτι	ἀνεπίφθονόν	οἱ ἤδη εἴη περὶ τῆς
[8, 107]	οὖσαν προσηγάγοντο πάλιν καὶ χρήματα	ἀνέπραξαν.	(ἔπλευσαν δὲ ἐν τούτῳ καὶ
[8, 108]	ὑπ' Ἀθηναίων Δήλου καθάρσεως ἕνεκα	ἀνέστησαν,	ἔχθραν προσποιησάμενος ἄδηλον καὶ ἐπαγγείλας
[8, 27]	τῇ νίκῃ ἀπὸ τῆς Μιλήτου	ἀνέστησαν,	καὶ οἱ Ἀργεῖοι κατὰ τάχος
[8, 94]	τε τὴν Ἐπίδαυρον καὶ ταύτῃ	ἀνεστρέφετο,	εἰκὸς δ' αὐτὸν καὶ πρὸς
[8, 82]	προτέρων καὶ τὰ πράγματα πάντα	ἀνετίθεσαν,	τήν τε παραυτίκα ἐλπίδα ἕκαστος
[8, 57]	ἡσσηθῶσιν ἢ κενωθεισῶν τῶν νεῶν	ἄνευ	ἑαυτοῦ γένηται τοῖς Ἀθηναίοις ἃ
[8, 60]	τὴν Μίλητον, καὶ ἑώρων οὐκέτι	ἄνευ	ναυμαχίας οἷόν τε εἶναι ἐς
[8, 22]	ὥσπερ ἤρξαντο, οὐδὲν ἀπολείποντες προθυμίας,	ἄνευ	τε Πελοποννησίων πλήθει παρόντες ἀποστῆσαι
[8, 91]	ἀλλὰ καὶ τοὺς πολεμίους ἐσαγαγόμενοι	ἄνευ	τειχῶν καὶ νεῶν ξυμβῆναι καὶ
[8, 5]	δέκα δὲ Ἆγις. καὶ ταῦτα	ἄνευ	τῆς Λακεδαιμονίων πόλεως ἐπράσσετο· ὁ
[8, 102]	ἀνδράσι λαμβάνουσι, δύο δὲ ἑτέρας	ἄνευ	τῶν ἀνδρῶν· τὴν δὲ μίαν
[8, 89]	Λακεδαίμονα πρεσβευομένους (ἔπεμπον) μή τι	ἄνευ	τῶν πλεόνων κακὸν δράσωσι τὴν
[8, 94]	κἂν ἐς (δέον παραγένοιτο, ταύτῃ	ἀνέχειν.	οἱ δ' αὖ Ἀθηναῖοι, ὡς
[8, 28]	παρ' αὐτοῦ ξυνέβησαν λαβεῖν, ἔπειτα	ἀνεχώρησαν	ἐς τὴν (Μίλητον. καὶ Πεδάριτόν
[8, 61]	(ἤδη γὰρ καὶ ὀψὲ ἦν)	ἀνεχώρησαν	ἐς τὴν πόλιν. ~μετὰ δὲ
[8, 79]	μὲν οὕτως ἐπὶ τῆς Σάμου	ἀνεχώρησαν,	οἱ δὲ Πελοποννήσιοι καταπλεύσαντες ἐπὶ
[8, 10]	τῶν Χίων ἐφάνη. καὶ ἐπειδὴ	ἀνεχώρησαν,	παρεσκευάζοντο εὐθὺς ὅπως μὴ λήσουσιν
[8, 91]	τῆς Λακεδαίμονος πρέσβεις οὐδὲν πράξαντες	ἀνεχώρησαν	τοῖς ξύμπασι ξυμβατικόν, φάσκων κινδυνεύσειν
[8, 20]	Τέῳ τεῖχος, εἴ τι ὑπελείφθη,	ἀνεχώρησεν.	καὶ Διομέδων ἀπελθόντος αὐτοῦ οὐ
[8, 95]	Ἀγησανδρίδας ἀριστοποιησάμενος ἐκ τοῦ Ὠρωποῦ	ἀνήγαγε	τὰς ναῦς· ἀπέχει δὲ μάλιστα
[8, 12]	τε ἄλλους ἐφόρους καὶ Ἔνδιον	ἀνήγετο	ταῖς πέντε ναυσὶ μετὰ Χαλκιδέως
[8, 11]	μὲν ἠγγέλθη ὅτι αἱ νῆες	ἀνηγμέναι	εἰσὶν ἐκ τοῦ Ἰσθμοῦ (εἴρητο
[8, 10]	οἱ δὲ μετὰ τὴν ἑορτὴν	ἀνήγοντο	μιᾷ καὶ εἴκοσι ναυσὶν ἐς
[8, 45]	ἐς Ἀθηναίους πρότερον ἢ ἀποστῆναι	ἀνήλουν,	εἰ μὴ καὶ νῦν καὶ
[8, 65]	ἀνεπιτηδείους τῷ αὐτῷ (τρόπῳ κρύφα	ἀνήλωσαν.	λόγος τε ἐκ τοῦ φανεροῦ
[8, 31]	ὀκτὼ τὰ μὲν διήρπασαν καὶ	ἀνήλωσαν,	τὰ δὲ ἐσβαλόμενοι ἀπέπλευσαν ἐς
[8, 97]	τῶν πραγμάτων γενομένων τοῦτο πρῶτον	ἀνήνεγκε	τὴν πόλιν. (ἐψηφίσαντο δὲ καὶ
[8, 68]	ἐκ πλείστου ἐπιμεληθεὶς Ἀντιφῶν ἦν	ἀνὴρ	Ἀθηναίων τῶν καθ' ἑαυτὸν ἀρετῇ
[8, 93]	τετρακοσίων τινὲς ᾑρημένοι πρὸς αὐτοὺς	ἀνὴρ	ἀνδρὶ διελέγοντό τε καὶ ἔπειθον
[8, 90]	Ἀλκιβιάδῃ τότε διηνέχθη, καὶ Ἀρίσταρχος,	ἀνὴρ	ἐν τοῖς μάλιστα καὶ ἐκ
[8, 68]	καὶ ἐν δήμῳ πλεῖστα εἷς	ἀνήρ,	ὅστις ξυμβουλεύσαιτό (τι, δυνάμενος ὠφελεῖν.
[8, 68]	ξυγκαταλύουσι τὸν δῆμον πρῶτος ἦν,	ἀνὴρ	οὔτε εἰπεῖν οὔτε γνῶναι ἀδύνατος.
[8, 99]	τῷ ναυάρχῳ καὶ ἄλλος Ἱπποκράτης,	ἀνὴρ	Σπαρτιάτης καὶ ὢν ἐν Φασήλιδι,
[8, 61]	ἦρι εὐθὺς ἀρχομένῳ Δερκυλίδας τε	ἀνὴρ	Σπαρτιάτης στρατιὰν ἔχων οὐ πολλὴν
[8, 97]	ἐν Σάμῳ στρατόπεδον πέμψαντες διεκελεύοντο	ἀνθάπτεσθαι	τῶν πραγμάτων. ~Ἐν δὲ τῇ
[8, 76]	τριηράρχων ὑπώπτευον, ἔπαυσαν, ἄλλους δὲ	ἀνθείλοντο	καὶ τριηράρχους καὶ στρατηγούς, ὧν
[8, 50]	μισθοφορᾶς οὐκ ἐντελοῦς οὔσης μαλακωτέρως	(ἀνθήπτετο.	ὁ δὲ Ἀλκιβιάδης εὐθὺς πέμπει
[8, 24]	εἰ δέ τι ἐν τοῖς	ἀνθρωπείοις	τοῦ βίου παραλόγοις ἐσφάλησαν, μετὰ
[8, 73]	τέ τινα τῶν Ἀθηναίων, μοχθηρὸν	ἄνθρωπον,	ὠστρακισμένον οὐ διὰ δυνάμεως καὶ
[8, 92]	διέφυγεν, ὁ δὲ ξυνεργὸς Ἀργεῖος	(ἄνθρωπος	ληφθεὶς καὶ βασανιζόμενος ὑπὸ τῶν
[8, 93]	τε καὶ ἔπειθον οὓς ἴδοιεν	ἀνθρώπους	ἐπιεικεῖς αὐτούς τε ἡσυχάζειν καὶ
[8, 92]	τι ἢ ὅτι εἰδείη πολλοὺς	ἀνθρώπους	καὶ ἐς τοῦ περιπολάρχου καὶ
[8, 83]	ὅθεν τροφὴν ἕξει, ἀπολείψειν τοὺς	ἀνθρώπους	τὰς ναῦς· πάντων τε Ἀστύοχον
[8, 33]	ηὗρον ἅπαν ἐπὶ σωτηρίᾳ τῶν	ἀνθρώπων	ἐκ τῆς Σάμου προφασισθέν, ἀπολύσαντες
[8, 41]	μεμνήμεθα γενόμενος, ξυμπεπτωκυῖαν ἐκπορθεῖ, τῶν	ἀνθρώπων	ἐς τὰ ὄρη πεφευγότων, καὶ
[8, 83]	τῶν ἄλλων τῶν ἀξίων λόγου	ἀνθρώπων	καὶ οὐ μόνον τὸ στρατιωτικόν,
[8, 92]	πολλοὶ τῶν ἐκ (τοῦ Πειραιῶς	ἀνθρώπων	κατέσκαπτον τὸ τείχισμα. ἦν δὲ
[8, 90]	τείχει, ὥστε καθεζομένων ἐς αὐτὸ	ἀνθρώπων	ὀλίγων ἄρχειν τοῦ ἔσπλου· ἐπ'
[8, 47]	αὐτοῦ ἐς τοὺς βελτίστους τῶν	ἀνθρώπων	ὅτι ἐπ' ὀλιγαρχίᾳ βούλεται καὶ
[8, 48]	Σάμον ἐλθόντες ξυνίστασάν τε τῶν	ἀνθρώπων	τοὺς ἐπιτηδείους ἐς ξυνωμοσίαν καὶ
[8, 87]	μᾶλλον ἢ ὑποδεεστέρως τῷ ναυτικῷ	(ἀνθώρμουν.	καταφωρᾷ δὲ μάλιστα καὶ ἣν
[8, 76]	τε ἐποιοῦντο ἐν σφίσιν αὐτοῖς	ἀνιστάμενοι	καὶ ὡς οὐ δεῖ ἀθυμεῖν
[8, 87]	ὅσῳ παρῄει ἐκεῖσε καὶ διέμελλεν,	ἀνισώσεως	δέ, ὅπως μηδετέροις προσθέμενος ἰσχυροτέρους
[8, 31]	αὐτῶν τοὺς τὰ Ἀθηναίων φρονοῦντας	ἀνοικίζεσθαι	ἐς τὸν Δαφνοῦντα καὶ προσχωρεῖν
[8, 87]	σαφέστατον εἶναι διατριβῆς ἕνεκα καὶ	ἀνοκωχῆς	τῶν Ἑλληνικῶν τὸ ναυτικὸν οὐκ
[8, 43]	καὶ τὰ μέχρι Βοιωτῶν, καὶ	ἀντ'	ἐλευθερίας ἂν Μηδικὴν ἀρχὴν τοῖς
[8, 83]	Ἀθηναίων ἐπίπλουν, ὡς οὐκ ἠθέλησαν	ἀνταναγαγόντες	ναυμαχῆσαι, πολλῷ ἐς τὴν μισθοδοσίαν
[8, 38]	τῇ Μιλήτῳ, ἐπεὶ δὲ μὴ	ἀντανάγοιεν,	ἀναχωροῦντες πάλιν ἐς τὴν Σάμον
[8, 108]	τῶν Πελοποννησίων ἐν τῷ Ἑλλησπόντῳ,	Ἀντάνδριοι	(εἰσὶ δὲ Αἰολῆς) παρακομισάμενοι ἐκ
[8, 109]	μέμψηταί τε τῶν περὶ τὴν	Ἄντανδρον	γεγενημένων καὶ τὰς διαβολὰς καὶ
[8, 79]	διαναυμαχῆσαι· καὶ ὡς οὐδεὶς αὐτοῖς	ἀντανήγετο,	ἀπέπλευσαν πάλιν ἐς τὴν Σάμον.
[8, 104]	Πελοποννήσιοι αἰσθόμενοι ἐκ τῆς (Ἀβύδου	ἀντανῆγον	καὶ αὐτοί. καὶ ὡς ἔγνωσαν
[8, 63]	τὸ ἀλλήλοις ὑπόπτως ἔχειν οὐκ	ἀντανήγοντο,	ἀπέπλευσε πάλιν ἐς τὴν Μίλητον.
[8, 80]	οὐκ ἀξιόμαχοι νομίσαντες εἶναι οὐκ	ἀντανήγοντο,	ἀπορήσαντες ὁπόθεν τοσαύταις ναυσὶ χρήματα
[8, 74]	πληγαῖς τε πάντας ζημιοῦσι καὶ	ἀντειπεῖν	ἔστιν οὐδὲν πρὸς τοὺς ἔχοντας
[8, 66]	ξυνεστηκός· εἰ δέ τις καὶ	ἀντείποι,	εὐθὺς ἐκ τρόπου τινὸς ἐπιτηδείου
[8, 69]	~Ἐπειδὴ δὲ ἡ ἐκκλησία οὐδενὸς	ἀντειπόντος,	ἀλλὰ κυρώσασα ταῦτα διελύθη, τοὺς
[8, 29]	ἐντελῆ τὴν δραχμήν. Ἑρμοκράτους δὲ	ἀντειπόντος	τοῦ Συρακοσίου στρατηγοῦ (ὁ γὰρ
[8, 70]	τρόπῳ ἥ τε βουλὴ οὐδὲν	ἀντειποῦσα	ὑπεξῆλθε καὶ οἱ ἄλλοι πολῖται
[8, 66]	ῥηθησόμενα πρότερον αὐτοῖς (πρού( σκεπτο.	ἀντέλεγέ	τε οὐδεὶς ἔτι τῶν ἄλλων,
[8, 54]	ἀρχῆς καὶ τὸν ξυνάρχοντα Σκιρωνίδην,	ἀντέπεμψαν	δὲ στρατηγοὺς ἐπὶ τὰς ναῦς
[8, 15]	τῶν Πελοποννησίων διὰ τάχους πληρώσαντες	ἀντέπεμψαν	καὶ ἄλλας διενοοῦντο τριάκοντα πληροῦν.
[8, 104]	ἐβούλοντο ἀποφάρξασθαι αὐτοὺς οἱ ἐναντίοι,	ἀντεπεξῆγον	καὶ περιεγίγνοντο τῷ πλῷ, (τὸ
[8, 95]	μέν τινα χρόνον ὅμως καὶ	ἀντέσχον,	ἔπειτα ἐς φυγὴν τραπόμενοι καταδιώκονται
[8, 63]	καὶ τὰ τοῦ πολέμου ἅμα	ἀντέχειν	καὶ ἐσφέρειν αὐτοὺς ἐκ τῶν
[8, 86]	πάνυ ἐπαινεῖν. καὶ τἆλλα ἐκέλευεν	ἀντέχειν	καὶ μηδὲν ἐνδιδόναι τοῖς πολεμίοις·
[8, 89]	τοῦ Ἀλκιβιάδου, ὡς κελεύει τε	ἀντέχειν	καὶ μηδὲν ἐνδιδόναι τοῖς πολεμίοις,
[8, 45]	γιγνόμενος τήν τε μισθοφορὰν ξυνέτεμεν,	ἀντὶ	δραχμῆς Ἀττικῆς ὥστε τριώβολον καὶ
[8, 15]	ἐλευθέρους κατέδησαν. ἑτέρας δὲ δέκα>	ἀντὶ	πασῶν τῶν ἀπελθουσῶν νεῶν ἐς
[8, 6]	ναύαρχος ἦν· ἔπειτα σεισμοῦ γενομένου	ἀντὶ	τοῦ Μελαγχρίδου Χαλκιδέα ἔπεμπον καὶ
[8, 6]	τοῦ Μελαγχρίδου Χαλκιδέα ἔπεμπον καὶ	ἀντὶ	τῶν δέκα νεῶν πέντε παρεσκευάζοντο
[8, 92]	ὅστις τοὺς πεντακισχιλίους βούλεται ἄρχειν	ἀντὶ	τῶν τετρακοσίων, ἰέναι ἐπὶ τὸ
[8, 92]	τὸ μὲν καταστῆσαι μετόχους τοσούτους	ἄντικρυς	ἂν δῆμον ἡγούμενοι, τὸ δ'
[8, 92]	τῶν πεντακισχιλίων τῷ ὀνόματι, μὴ	ἄντικρυς	δῆμον ὅστις βούλεται ἄρχειν ὀνομάζειν,
[8, 64]	τῶν πρασσομένων ἐχώρησαν ἐπὶ τὴν	ἄντικρυς	ἐλευθερίαν τῆς ἀπὸ τῶν Ἀθηναίων
[8, 106]	εἶναι τὰ πράγματα, ἢν προθύμως	ἀντιλαμβάνωνται,	περιγενέσθαι. ~Μετὰ δὲ τὴν ναυμαχίαν
[8, 24]	τοὺς Ἀθηναίους ᾐσθάνοντο οὐδ' αὐτοὺς	ἀντιλέγοντας	ἔτι μετὰ τὴν Σικελικὴν ξυμφορὰν
[8, 53]	ξύμμαχον ἔχειν καὶ Πελοποννησίων περιγενέσθαι.	ἀντιλεγόντων	δὲ πολλῶν καὶ ἄλλων περὶ
[8, 53]	ἠρώτα ἕνα ἕκαστον παράγων τῶν	ἀντιλεγόντων,	εἴ τινα ἐλπίδα ἔχει σωτηρίας
[8, 45]	πόλεις δεομένας χρημάτων ἀπήλασεν αὐτὸς	ἀντιλέγων	ὑπὲρ τοῦ Τισσαφέρνους ὡς οἱ
[8, 53]	ὁ Πείσανδρος παρελθὼν πρὸς πολλὴν	ἀντιλογίαν	καὶ σχετλιασμὸν ἠρώτα ἕνα ἕκαστον
[8, 87]	γε καὶ ἐν τῷ παρόντι	ἀντιπάλως	μᾶλλον ἢ ὑποδεεστέρως τῷ ναυτικῷ
[8, 100]	τῇ Λέσβῳ καὶ ἐν τῇ	ἀντιπέρας	ἠπείρῳ, εἰ ἄρα ποι κινοῖντο
[8, 62]	προσβάλλων ἐδύνατο ἑλεῖν, ἐς τὸ	ἀντιπέρας	τῆς Ἀβύδου ἀποπλεύσας Σηστὸν πόλιν
[8, 101]	Ἀργινούσαις τῆς ἠπείρου, ἐν τῷ	ἀντιπέρας	τῆς (Μυτιλήνης. ἐντεῦθεν δὲ ἔτι
[8, 17]	ναύτας ὁπλίσαντες ἐν Χίῳ καταλιμπάνουσιν,	ἀντιπληρώσαντες	δὲ ταύτας τε ἐκ Χίου
[8, 53]	ἐλάσσους σφῶν ἐν τῇ θαλάσσῃ	ἀντιπρῴρους	ἐχόντων καὶ πόλεις ξυμμαχίδας πλείους,
[8, 75]	καὶ διδαχθέντες μὴ τῶν πολεμίων	ἀντιπρῴρων	ἐγγὺς ἐφορμούντων ἀπολέσωσι (τὰ πράγματα,
[8, 61]	Λέοντά τε ἄνδρα Σπαρτιάτην, ὃς	Ἀντισθένει	ἐπιβάτης ξυνεξῆλθε, τοῦτον κεκομισμένοι μετὰ
[8, 39]	ἕνδεκα ἀνδράσι, παύειν τῆς ναυαρχίας,	Ἀντισθένη	δὲ καθιστάναι· πρὸς γὰρ τὰς
[8, 39]	τροπάς, καὶ ἄρχων ἐπέπλει αὐτῶν	Ἀντισθένης	(Σπαρτιάτης. ξυνέπεμψαν δὲ οἱ Λακεδαιμόνιοι
[8, 23]	ὁπλίτας πεζῇ παραπέμπει ἐπὶ τὴν	Ἄντισσαν	καὶ Μήθυμναν ἄρχοντα Ἐτεόνικον προστάξας·
[8, 23]	νεῶν ἐκράτησαν καὶ ἀποβάντες τοὺς	ἀντιστάντας	μάχῃ νικήσαντες τὴν (πόλιν ἔσχον.
[8, 68]	τοῦτο καὶ ἐκ πλείστου ἐπιμεληθεὶς	Ἀντιφῶν	ἦν ἀνὴρ Ἀθηναίων τῶν καθ'
[8, 90]	τῷ δήμῳ, καὶ Πείσανδρος καὶ	Ἀντιφῶν	καὶ ἄλλοι οἱ δυνατώτατοι, πρότερόν
[8, 90]	(εἶναι μεταβαλλομένους. καὶ ἀπέστειλαν μὲν	Ἀντιφῶντα	καὶ Φρύνιχον καὶ ἄλλους δέκα
[8, 88]	εὐθὺ τῆς Φασήλιδος καὶ Καύνου	ἄνω	τὸν πλοῦν ἐποιεῖτο. ~Οἱ δ'
[8, 16]	αὐτοί τε τὸ τεῖχος ὃ	ἀνῳκοδόμησαν	οἱ Ἀθηναῖοι τῆς Τηίων πόλεως
[8, 81]	ξυμφορὰν τῆς φυγῆς ἐπῃτιάσατο καὶ	ἀνωλοφύρατο	ὁ Ἀλκιβιάδης, καὶ περὶ τῶν
[8, 93]	διαφθείρειν μηδ' ἐς τοὺς πολεμίους	ἀνῶσαι.	τὸ δὲ πᾶν πλῆθος τῶν
[8, 88]	μεγάλην χάριν (ἢ γὰρ αὐτὸς	ἄξειν	Ἀθηναίοις τὰς Φοινίσσας ναῦς ἢ
[8, 88]	τὴν Τισσαφέρνους γνώμην ὅτι οὐκ	ἄξειν	ἔμελλε, καὶ βουλόμενος αὐτὸν τοῖς
[8, 5]	αὐτῷ προσέταξε βασιλεύς, ἢ ζῶντα	ἄξειν	ἢ ἀποκτενεῖν. ~Οἱ μὲν οὖν
[8, 38]	οὔθ' οἱ μετὰ Πεδαρίτου ἐπίκουροι	(ἀξιόμαχοι	αὐτοῖς ἐφαίνοντο. ἐς μέντοι τὴν
[8, 80]	ἐπειδὴ ἁθρόαις ταῖς ναυσὶν οὐκ	ἀξιόμαχοι	νομίσαντες εἶναι οὐκ ἀντανήγοντο, ἀπορήσαντες
[8, 76]	τέ τι εἶναι καὶ οὐδενὸς	ἄξιον	ὃ πρὸς τὸ περιγίγνεσθαι τῶν
[8, 106]	καταμέμφεσθαι καὶ τοὺς πολεμίους ἔτι	ἀξίους	του ἐς (τὰ ναυτικὰ νομίζειν.
[8, 45]	Ἑλλήνων, ἐπικουρίᾳ δ' ὅμως σῳζόμενοι	ἀξιοῦσι	καὶ τοῖς σώμασι καὶ τοῖς
[8, 89]	γενομένη ἀπόλλυται· πάντες γὰρ αὐθημερὸν	ἀξιοῦσιν	οὐχ ὅπως ἴσοι, ἀλλὰ καὶ
[8, 73]	ὠστρακισμένον οὐ διὰ δυνάμεως καὶ	ἀξιώματος	φόβον, ἀλλὰ διὰ πονηρίαν καὶ
[8, 50]	τέλει ὄντας (οἷα δέδρακε, καὶ	ἀξιῶν	αὐτὸν ἀποθνῄσκειν. θορυβούμενος δὲ ὁ
[8, 83]	τινες καὶ τῶν ἄλλων τῶν	ἀξίων	λόγου ἀνθρώπων καὶ οὐ μόνον
[8, 43]	ἦρξαν πρότερον, ταύτης καὶ νῦν	ἀξιώσει	κρατεῖν· ἐνεῖναι γὰρ καὶ νήσους
[8, 95]	Ἀθηναῖοι δὲ κατὰ τάχος καὶ	ἀξυγκροτήτοις	πληρώμασιν ἀναγκασθέντες χρήσασθαι, οἷα πόλεώς
[8, 50]	καὶ μετὰ τοῦ τῆς πόλεως	(ἀξυμφόρου	κακόν τι βουλεύειν. ὁ δὲ
[8, 27]	ὅσα ἄλλα Φρύνιχος κατέστη, οὐκ	(ἀξύνετος	εἶναι. καὶ οἱ μὲν Ἀθηναῖοι
[8, 59]	Τισσαφέρνης τάς τε Φοινίσσας ναῦς	ἄξων,	ὥσπερ εἴρητο, καὶ τἆλλα ὅσαπερ
[8, 19]	ὕστερον ἔτι Θρασυκλέους Διομέδων ἔχων	ἀπ'	(Ἀθηνῶν προσέπλει. καὶ ὡς εἶδον,
[8, 35]	δὲ περὶ Τριόπιον οὔσαις τὰς	ἀπ'	Αἰγύπτου ὁλκάδας προσβαλλούσας ξυλλαμβάνειν· ἔστι
[8, 48]	νομίζουσιν. οὔκουν ἑαυτῷ γε τῶν	ἀπ'	Ἀλκιβιάδου καὶ ἐν τῷ παρόντι
[8, 84]	μέντοι ἐβλήθη γε, ἀλλὰ διελύθησαν	(ἀπ'	ἀλλήλων. ἔλαβον δὲ καὶ τὸ
[8, 68]	εἰπεῖν οὔτε γνῶναι ἀδύνατος. ὥστε	ἀπ'	ἀνδρῶν πολλῶν καὶ ξυνετῶν πραχθὲν
[8, 92]	ξυνιόντας, τότε δὴ οὐδενὸς γεγενημένου	ἀπ'	αὐτοῦ νεωτέρου καὶ ὁ Θηραμένης
[8, 99]	Τισσαφέρνης, ἐλπίζων πλέον τι σχήσειν	ἀπ'	αὐτοῦ, οὕτω δὴ ὁ Μίνδαρος
[8, 45]	τοῖς Πελοποννησίοις ὕποπτος ὤν, καὶ	ἀπ'	αὐτῶν ἀφικομένης ἐπιστολῆς πρὸς Ἀστύοχον
[8, 43]	δὲ ὁ μὲν Τισσαφέρνης ἀπεχώρησεν	ἀπ'	αὐτῶν δι' ὀργῆς καὶ ἄπρακτος,
[8, 81]	ὥστε κατάγειν Ἀλκιβιάδην, (καὶ) τέλος	ἀπ'	ἐκκλησίας ἔπεισε τὸ πλῆθος τῶν
[8, 87]	τῶν βασιλέως τά (τε αὐτὰ	ἀπ'	ἐλασσόνων πράξας. ἐς δ' οὖν
[8, 96]	εἰ ἐπολιόρκουν μένοντες, καὶ τὰς	ἀπ'	Ἰωνίας ναῦς ἠνάγκασαν ἂν καίπερ
[8, 28]	βασιλέως, παραδιδόασιν οἱ Πελοποννήσιοι Τισσαφέρνει	ἀπαγαγεῖν,	εἰ βούλεται, βασιλεῖ, ὥσπερ αὐτῷ
[8, 15]	ξυνεπολιόρκουν τὰς ἐν τῷ Σπειραίῳ,	ἀπαγαγόντες	τοὺς μὲν δούλους ἐξ αὐτῶν
[8, 6]	ἐστι πρὸς τὴν λεγομένην δόξαν,	ἀπαγγείλαντος	αὐτοῖς ὡς εἴη ταῦτα ἀληθῆ
[8, 74]	κατὰ τάχος ἐς τὰς Ἀθήνας	ἀπαγγελοῦντα	τὰ γεγενημένα· οὐ γὰρ ᾔδεσάν
[8, 24]	τὴν χώραν καλῶς κατεσκευασμένην καὶ	ἀπαθῆ	οὖσαν ἀπὸ τῶν Μηδικῶν μέχρι
[8, 55]	γὰρ αὐτοῖς ἐγίγνετο, εἴ ποι	ἀπαίροι	τὸ τῶν Πελοποννησίων ναυτικόν. (Ἦλθε
[8, 101]	Χίας τῇ τρίτῃ διὰ ταχέων	ἀπαίρουσιν	ἐκ τῆς Χίου οὐ> πελάγιαι,
[8, 89]	τῆς ὀλιγαρχίας καὶ ἡδέως ἂν	ἀπαλλαγέντας	πῃ ἀσφαλῶς τοῦ πράγματος πολλῷ
[8, 46]	Ἀθηναίων ἔπειτ' ἤδη τοὺς Πελοποννησίους	(ἀπαλλάξαι	ἐκ τῆς χώρας. καὶ διενοεῖτο
[8, 89]	δράσωσι τὴν πόλιν, οὐ τὸ	ἀπαλλαξείειν	τοῦ ἄγαν ἐς ὀλίγους ἐλθεῖν,
[8, 2]	ξυμπροθυμηθέντες ἐπὶ πλέον ἢ πρὶν	ἀπαλλάξεσθαι	(διὰ τάχους πολλῆς ταλαιπωρίας. μάλιστα
[8, 83]	μή τις ἢ διαναυμαχήσει ἢ	ἀπαλλάξεται	ὅθεν τροφὴν ἕξει, ἀπολείψειν τοὺς
[8, 86]	κωλύοι ἄρχειν, τοὺς μέντοι τετρακοσίους	ἀπαλλάσσειν	ἐκέλευεν αὐτοὺς καὶ καθιστάναι τὴν
[8, 33]	τῶν δοκούντων προδιδόναι, ὡς ηὗρον	ἅπαν	ἐπὶ σωτηρίᾳ τῶν ἀνθρώπων ἐκ
[8, 68]	ξυγκαταλύσας τὸν δῆμον· ὁ μέντοι	ἅπαν	τὸ πρᾶγμα ξυνθεὶς ὅτῳ τρόπῳ
[8, 36]	οἱ Πελοποννήσιοι εὐπόρως ἔτι εἶχον	ἅπαντα	τὰ κατὰ τὸ στρατόπεδον· καὶ
[8, 66]	ἢ γνώριμον ἄπιστον. ἀλλήλοις γὰρ	ἅπαντες	ὑπόπτως προσῇσαν οἱ τοῦ δήμου,
[8, 76]	παρέξειν. τό τε μέγιστον, ἢν	ἁπάντων	σφάλλωνται, εἶναι αὐτοῖς τοσοῦτον ἔχουσι
[8, 86]	εἶναι καὶ ξυμβῆναι, εἰ δὲ	ἅπαξ	τὸ ἕτερον σφαλήσεται, ἢ τὸ
[8, 80]	μὲν τῶν Πελοποννησίων αὗται νῆες	ἀπάρασαι	ἐς τὸ πέλαγος, ὅπως λάθοιεν
[8, 103]	τότε θρασύτερον ἐν τῇ διώξει	ἀπάρασαι	περιέπεσον αὐτοῖς, καὶ ἡμέρᾳ ὕστερον
[8, 43]	προσβαλόντες ἀπέπλευσαν ἐς τὴν Σάμον.	(Ἅπασαι	δ' ἤδη οὖσαι ἅμα ἐν
[8, 40]	ἀγγέλους ἠξίουν σφίσι πολιορκουμένοις βοηθῆσαι	ἁπάσαις	ταῖς ναυσὶ καὶ μὴ περιιδεῖν
[8, 95]	ὕστερον οὐ πολλῷ Εὔβοιάν (τε)	ἅπασαν	ἀποστήσαντες πλὴν Ὠρεοῦ (ταύτην δὲ
[8, 54]	οὖσαι ἐπὶ δίκαις καὶ ἀρχαῖς,	ἁπάσας	ἐπελθὼν καὶ παρακελευσάμενος ὅπως ξυστραφέντες
[8, 43]	κρατεῖν· ἐνεῖναι γὰρ καὶ νήσους	ἁπάσας	πάλιν δουλεύειν καὶ Θεσσαλίαν καὶ
[8, 52]	τοῦ ἐλευθεροῦν τοὺς Λακεδαιμονίους τὰς	ἁπάσας	πόλεις ἐπηλήθευσεν ὁ Λίχας, οὐ
[8, 98]	κοινολογησάμενος οὖν αὐτοῖς ὁ Ἀρίσταρχος	ἀπατᾷ	τοὺς ἐν τῇ Οἰνόῃ, λέγων
[8, 79]	Ἑλλησπόντου ναυσὶν ἀφιγμένος· καὶ εὐθὺς	(ἀπέ(	πλεον πάλιν ἐπὶ τῆς Μιλήτου.
[8, 92]	πολὺ ἀπὸ τοῦ βουλευτηρίου ἀπελθὼν	ἀπέθανε	παραχρῆμα, καὶ ὁ μὲν πατάξας
[8, 11]	Ἀλκαμένη ἀποκτείνουσιν· ~καὶ αὐτῶν τινὲς	ἀπέθανον.	διακριθέντες δὲ πρὸς μὲν τὰς
[8, 68]	ξυνετῶν πραχθὲν τὸ ἔργον οὐκ	ἀπεικότως	καίπερ μέγα ὂν προυχώρησεν· χαλεπὸν
[8, 40]	οὐ διανοούμενος διὰ τὴν τότε	ἀπειλήν,	ὡς ἑώρα καὶ τοὺς ξυμμάχους
[8, 33]	Μιλήτου πρὸς τὴν ναυαρχίαν, πολλὰ	ἀπειλήσας	τοῖς (Χίοις ἦ μὴν μὴ
[8, 42]	(πλείους τῶν νεῶν καὶ πανταχόθεν	ἀπεκλῄοντο.	ἔπειτα δὲ ἐς φυγὴν καταστάντες
[8, 70]	μὲν πρυτάνεις τε σφῶν αὐτῶν	ἀπεκλήρωσαν	καὶ ὅσα πρὸς τοὺς θεοὺς
[8, 23]	πεζὸν ἀναλαβὼν ἐς τὴν Χίον.	ἀπεκομίσθη	δὲ πάλιν κατὰ πόλεις καὶ
[8, 19]	μετὰ τοῦτο ἕκαστοι ἐπ' οἴκου	ἀπεκομίσθησαν,	καὶ ὁ πεζὸς καὶ αἱ
[8, 84]	ὁ δὲ αὐθαδέστερόν τέ τι	ἀπεκρίνατο	καὶ ἠπείλησε καὶ τῷ γε
[8, 71]	τῶν τετρακοσίων ἐλθοῦσιν οὐδὲν ξυμβατικὸν	ἀπεκρίνατο,	προσμεταπεμψάμενος δὲ ἐκ Πελοποννήσου στρατιὰν
[8, 70]	πόλιν. καὶ ἄνδρας τέ τινας	ἀπέκτειναν	οὐ πολλούς, οἳ ἐδόκουν ἐπιτήδειοι
[8, 73]	πλέονες, καὶ τριάκοντα μέν τινας	ἀπέκτειναν	τῶν τριακοσίων, τρεῖς δὲ τοὺς
[8, 21]	τινας τοὺς πάντας τῶν δυνατωτάτων	ἀπέκτεινε,	τετρακοσίους δὲ φυγῇ ζημιώσαντες καὶ
[8, 63]	τὸν Στρομβιχίδην καὶ τὰς ναῦς	(ἀπεληλυθότα	ἐθάρσησεν. καὶ παραπλεύσας δυοῖν νεοῖν
[8, 69]	μὴ ξυνειδότας εἴασαν ὥσπερ εἰώθεσαν	ἀπελθεῖν,	τοῖς δ' ἐν τῇ ξυνωμοσίᾳ
[8, 35]	νεῶν διαφυγόντων οὐκέθ' ὁμοίως ἔβλαπτον,	ἀπελθόντες	καὶ δῃώσαντες τὴν τῶν Κνιδίων
[8, 56]	τοῦ Ἀλκιβιάδου ἐξηπατῆσθαι, δι' ὀργῆς	ἀπελθόντες	κομίζονται ἐς τὴν Σάμον. ~Τισσαφέρνης
[8, 64]	Θάσον (τὸν δῆμον κατέλυσεν. καὶ	ἀπελθόντος	αὐτοῦ οἱ Θάσιοι δευτέρῳ μηνὶ
[8, 20]	τι ὑπελείφθη, ἀνεχώρησεν. καὶ Διομέδων	ἀπελθόντος	αὐτοῦ οὐ πολὺ ὕστερον δέκα
[8, 15]	δὲ δέκα> ἀντὶ πασῶν τῶν	ἀπελθουσῶν	νεῶν ἐς τὴν ἐφόρμησιν τῶν
[8, 92]	οὐ πολὺ ἀπὸ τοῦ βουλευτηρίου	ἀπελθὼν	ἀπέθανε παραχρῆμα, καὶ ὁ μὲν
[8, 87]	οἱ μὲν γὰρ ἵνα διατρίβῃ	ἀπελθών,	ὥσπερ καὶ διενοήθη, τὰ τῶν
[8, 86]	ὅταν τις καλῇ (παρεῖναι οὕτως	ἀπέπεμπεν.	ἀφίκοντο δὲ οἱ Ἀργεῖοι μετὰ
[8, 86]	ἀπέτρεπεν. αὐτὸς δὲ ἀποκρινάμενος αὐτοῖς	ἀπέπεμπεν,	ὅτι τοὺς μὲν πεντακισχιλίους οὐ
[8, 72]	τ' ἐπιστείλαντες τὰ πρέποντα εἰπεῖν	ἀπέπεμψαν	αὐτοὺς εὐθὺς μετὰ τὴν ἑαυτῶν
[8, 107]	κατέκαυσαν) καὶ ἐς τὴν Εὔβοιαν	ἀπέπεμψαν	Ἱπποκράτη καὶ Ἐπικλέα κομιοῦντας τὰς
[8, 71]	ἡμέρας ἐν τῇ γῇ μείναντας	ἀπέπεμψεν	ἐπ' οἴκου. μετὰ δὲ τοῦτο
[8, 85]	τὴν ἀρχήν· ὁ δὲ Ἀστύοχος	ἀπέπλει.	(ξυνέπεμψε δὲ καὶ Τισσαφέρνης αὐτῷ
[8, 27]	καὶ πρὸς ὀργὴν τῆς ξυμφορᾶς	ἀπέπλευσαν	ἐκ τῆς Σάμου ἐπ' οἴκου·
[8, 103]	τὴν ἡμέραν, ὡς οὐ προσεχώρει,	ἀπέπλευσαν	ἐς Ἄβυδον. (Οἱ δ' Ἀθηναῖοι
[8, 85]	οἱ Μιλήσιοι καὶ ὁ Ἑρμοκράτης	ἀπέπλευσαν	ἐς τὴν Λακεδαίμονα. ὁ δὲ
[8, 43]	τοῖς ἐν τῇ ἠπείρῳ προσβαλόντες	ἀπέπλευσαν	ἐς τὴν Σάμον. (Ἅπασαι δ'
[8, 31]	καὶ ἀνήλωσαν, τὰ δὲ ἐσβαλόμενοι	ἀπέπλευσαν	ἐς Φώκαιαν καὶ Κύμην ὡς
[8, 44]	οὐ πολλῷ τὸ μὲν παραχρῆμα	ἀπέπλευσαν	ἐς Χάλκην, ἐντεῦθεν δ' ἐς
[8, 33]	Σάμου προφασισθέν, ἀπολύσαντες τῆς αἰτίας	ἀπέπλευσαν	ὁ μὲν ἐς τὴν Χίον,
[8, 19]	μὲν Ἀθηναῖοι ἐπὶ τῆς Σάμου	ἀπέπλευσαν,	οἱ δὲ Χῖοι ταῖς λοιπαῖς
[8, 79]	καὶ ὡς οὐδεὶς αὐτοῖς ἀντανήγετο,	ἀπέπλευσαν	πάλιν ἐς τὴν Σάμον. ~Ἐν
[8, 35]	Κνιδίων γῆν ἐς τὴν Σάμον	ἀπέπλευσαν.	~Ὑπὸ δὲ τὸν αὐτὸν χρόνον
[8, 63]	ἀλλήλοις ὑπόπτως ἔχειν οὐκ ἀντανήγοντο,	ἀπέπλευσε	πάλιν ἐς τὴν Μίλητον. (Ὑπὸ
[8, 23]	ἐν τῇ Λέσβῳ πάντα ἠναντιοῦτο,	ἀπέπλευσε	τὸν ἑαυτοῦ στρατὸν πεζὸν ἀναλαβὼν
[8, 31]	ἀτειχίστῳ καὶ οὐ δυνάμενος ἑλεῖν,	ἀπέπλευσεν	ἀνέμῳ μεγάλῳ αὐτὸς μὲν ἐς
[8, 20]	ὡς οὐκ ἐλάμβανε τὴν πόλιν,	ἀπέπλευσεν.	~Ἐγένετο δὲ κατὰ τὸν χρόνον
[8, 53]	Κηρύκων περὶ τῶν μυστικῶν δι'	ἅπερ	ἔφυγε μαρτυρομένων καὶ ἐπιθειαζόντων μὴ
[8, 6]	αὐτοῖς ὡς εἴη ταῦτα ἀληθῆ	ἅπερ	ἤκουον, τούς τε Χίους καὶ
[8, 6]	Ἑλλήσποντον, καὶ αὐτός, εἰ δύναιτο,	ἅπερ	ὁ Τισσαφέρνης προυθυμεῖτο, τάς τε
[8, 106]	νεκροὺς τοῖς ἐναντίοις ὑποσπόνδους ἀποδόντες	ἀπέστειλαν	(καὶ ἐς τὰς Ἀθήνας τριήρη
[8, 90]	πρότερον πιστοὺς (εἶναι μεταβαλλομένους. καὶ	ἀπέστειλαν	μὲν Ἀντιφῶντα καὶ Φρύνιχον καὶ
[8, 64]	καὶ τῶν πρέσβεων τοὺς ἡμίσεις	ἀπέστελλον	ἐπ' οἴκου πράξοντας τἀκεῖ, καὶ
[8, 64]	ἐς τὰ ἐπὶ Θρᾴκης ἄρχειν,	ἀπέστελλον	ἐπὶ τὴν ἀρχήν. καὶ ἀφικόμενος
[8, 90]	ἐς δημοκρατίαν ἀπέστη, πρέσβεις τε	ἀπέστελλον	σφῶν ἐς τὴν Λακεδαίμονα καὶ
[8, 90]	τῇ Σάμῳ σφῶν ἐς δημοκρατίαν	ἀπέστη,	πρέσβεις τε ἀπέστελλον σφῶν ἐς
[8, 19]	ὁ πεζὸς μετ' αὐτῶν Λέβεδον	ἀπέστησαν	καὶ αὖθις Αἱράς. καὶ μετὰ
[8, 92]	ἡσύχασάν τε (καὶ σφῶν αὐτῶν	ἀπέσχοντο.	καὶ ὁ μὲν Θηραμένης ἐλθὼν
[8, 10]	οὐκ ἐπηκολούθησαν οἱ Πελοποννήσιοι, ἀλλ'	ἀπετράποντο,	ἐπανεχώρησαν καὶ οἱ Ἀθηναῖοι· τὰς
[8, 86]	ἰδίᾳ τοῖς πρέσβεσιν ὀργιζομένους (λοιδορῶν	ἀπέτρεπεν.	αὐτὸς δὲ ἀποκρινάμενος αὐτοῖς ἀπέπεμπεν,
[8, 45]	(ἐσ( φέρειν. τόν τε Τισσαφέρνην	ἀπέφαινε	νῦν μέν, τοῖς ἰδίοις χρήμασι
[8, 95]	τοῦ Ὠρωποῦ ἀνήγαγε τὰς ναῦς·	ἀπέχει	δὲ μάλιστα ὁ Ὠρωπὸς τῆς
[8, 38]	τῶν Χίων πόλεως οὐ πολὺ	ἀπέχον.	οἱ δὲ Χῖοι ἐν πολλαῖς
[8, 67]	δὲ ἱερὸν Ποσειδῶνος ἔξω πόλεως	ἀπέχον	σταδίους μάλιστα δέκα) καὶ ἐσήνεγκαν
[8, 11]	ὁρμίζονται ἐν ᾧ οὐ πολὺ	ἀπέχοντι	ἐστρατοπεδεύοντο, καὶ ἐς τὰς Ἀθήνας
[8, 55]	τοὺς προσβοηθήσαντας Ῥοδίων νικήσαντες μάχῃ	ἀπεχώρησαν	ἐς τὴν Χάλκην, καὶ τὸν
[8, 43]	ἀγανακτῶν δὲ ὁ μὲν Τισσαφέρνης	ἀπεχώρησεν	ἀπ' αὐτῶν δι' ὀργῆς καὶ
[8, 87]	τροφὴν ἐν ὅσῳ ἂν αὐτὸς	ἀπῇ	διδόναι. λέγεται δὲ οὐ κατὰ
[8, 71]	νεκρῶν ἐκράτησαν, οὕτω δὴ γνοὺς	ἀπήγαγε	πάλιν τὴν (στρατιάν. καὶ αὐτὸς
[8, 89]	ἐπειδὴ ἀφικόμενοι ἐς τὰς Ἀθήνας	ἀπήγγειλαν	τὰ παρὰ τοῦ Ἀλκιβιάδου, ὡς
[8, 86]	οὔθ' ὑβρίζονται, ὥσπερ Χαιρέας διαβάλλων	ἀπήγγειλεν,	οὔτε κακὸν ἔχουσιν οὐδέν, ἀλλ'
[8, 86]	μόλις (ἡσυχάσαντες ἤκουσαν. οἱ δ'	ἀπήγγελλον	ὡς οὔτε ἐπὶ διαφθορᾷ τῆς
[8, 45]	τάς τε πόλεις δεομένας χρημάτων	ἀπήλασεν	αὐτὸς ἀντιλέγων ὑπὲρ τοῦ Τισσαφέρνους
[8, 23]	ἀποστάσεως· οὗτοι δὲ ἐς Δαφνοῦντα	ἀπῆλθον.	καὶ αὖθις Κλαζομεναὶ προσεχώρησαν Ἀθηναίοις.
[8, 106]	τὴν ἐν τῇ Σικελίᾳ ξυμφοράν,	ἀπηλλάγησαν	τοῦ σφᾶς τε αὐτοὺς καταμέμφεσθαι
[8, 2]	τελευτήσαντος αὐτοῦ κινδύνων τε τοιούτων	ἀπηλλάχθαι	ἂν τὸ λοιπὸν οἷος καὶ
[8, 100]	ἐπύθετο αὐτὸν ἐκ τῆς Μιλήτου	ἀπηρκότα,	ἔπλει καὶ αὐτὸς ναυσὶν εὐθὺς
[8, 84]	καὶ θρασύτατα προσπεσόντες τὸν μισθὸν	ἀπῄτουν.	ὁ δὲ αὐθαδέστερόν τέ τι
[8, 66]	ὀλίγων ἀσφάλειαν ὠφέλησαν, βέβαιον τὴν	ἀπιστίαν	τῷ δήμῳ πρὸς ἑαυτὸν καταστήσαντες.
[8, 66]	ηὗρεν ᾧ ἐρεῖ ἢ γνώριμον	ἄπιστον.	ἀλλήλοις γὰρ ἅπαντες ὑπόπτως προσῇσαν
[8, 66]	ἐς ὀλιγαρχίαν τραπέσθαι· καὶ τὸ	ἄπιστον	οὗτοι μέγιστον πρὸς τοὺς πολλοὺς
[8, 45]	τῷ Ἄγιδι ἐχθρὸς καὶ ἄλλως	ἄπιστος	ἐφαίνετο) πρῶτον μὲν ὑποχωρεῖ δείσας
[8, 83]	κάθοδον, καὶ πρότερον τῷ Τισσαφέρνει	(ἀπιστοῦντες	πολλῷ δὴ μᾶλλον ἔτι διεβέβληντο.
[8, 70]	αὐτὸν σφίσι καὶ οὐκέτι τῷ	ἀπίστῳ	δήμῳ μᾶλλον ξυγχωρεῖν. ~ὁ δὲ
[8, 99]	καὶ μείνας ἐν αὐτῇ ὑπὸ	ἀπλοίας	πέντε ἢ ἓξ ἡμέρας ἀφικνεῖται
[8, 104]	ἑβδομήκοντα, οἱ δ' αὖ Πελοποννήσιοι	ἀπὸ	Ἀβύδου (μέχρι Δαρδάνου, νῆες ἓξ
[8, 18]	ξυμμάχοις. (ἢν δέ τινες ἀφιστῶνται	ἀπὸ	βασιλέως, πολέμιοι ὄντων καὶ Λακεδαιμονίοις
[8, 92]	καὶ αὐτὸς στρατηγός) ὅσον καὶ	ἀπὸ	βοῆς ἕνεκα, ὠργίζετο τοῖς ὁπλίταις·
[8, 46]	Ἑλλήνων ἐλευθεροῦν νῦν τοὺς Ἕλληνας,	ἀπὸ	δ' ἐκείνων (τῶν βαρβάρων) (ἢν
[8, 104]	Ἀθηναῖοι παρὰ τὴν Χερσόνησον, ἀρξάμενοι	ἀπὸ	Ἰδάκου μέχρι Ἀρριανῶν, νῆες ἓξ
[8, 64]	οὐδὲν ἔτι προσδεόμενοι, τὴν δ'	ἀπὸ	Λακεδαιμονίων ἐλευθερίαν ὁσημέραι προσδεχόμενοι· (καὶ
[8, 18]	ξυμμάχοις· καὶ ἤν τινες ἀφιστῶνται	ἀπὸ	Λακεδαιμονίων καὶ τῶν ξυμμάχων, πολέμιοι
[8, 39]	αὐτόν. πλέουσαι οὖν αἱ νῆες	ἀπὸ	Μαλέας πελάγιαι Μήλῳ προσέβαλον, καὶ
[8, 46]	καὶ οὐκ εἰκὸς εἶναι Λακεδαιμονίους	ἀπὸ	μὲν σφῶν τῶν Ἑλλήνων ἐλευθεροῦν
[8, 94]	Ἀγησανδρίδας τάχα μέν τι καὶ	ἀπὸ	ξυγκειμένου λόγου περί τε τὴν
[8, 79]	τὸν θροῦν, καὶ δόξαν αὐτοῖς	ἀπὸ	ξυνόδου ὥστε διαναυμαχεῖν, ἐπειδὴ καὶ
[8, 99]	ὁ Μίνδαρος πολλῷ κόσμῳ καὶ	ἀπὸ	παραγγέλματος αἰφνιδίου, ὅπως λάθοι τοὺς
[8, 81]	σωτηρίαν εἰ Τισσαφέρνην αὐτοῖς μεταστήσειεν	(ἀπὸ	Πελοποννησίων. γενομένης δὲ ἐκκλησίας τήν
[8, 26]	ἤδη ὀψίαν ἀγγέλλεται αὐτοῖς τὰς	ἀπὸ	Πελοποννήσου καὶ Σικελίας πέντε καὶ
[8, 93]	δὲ πᾶν πλῆθος τῶν ὁπλιτῶν	ἀπὸ	πολλῶν καὶ πρὸς πολλοὺς λόγων
[8, 95]	ἄριστον ἐπισιτιζόμενοι (οὐδὲν γὰρ ἐπωλεῖτο	ἀπὸ	προνοίας τῶν Ἐρετριῶν) ἀλλ' ἐκ
[8, 47]	ξυμπολιτεύειν, τὸ δὲ πλέον καὶ	ἀπὸ	σφῶν αὐτῶν οἱ ἐν τῇ
[8, 76]	αὐτῶν ἀφέστηκεν· τοὺς γὰρ ἐλάσσους	ἀπὸ	σφῶν τῶν (πλεόνων καὶ ἐς
[8, 82]	πλεύσας ὡς Τισσαφέρνην πράξειν. (καὶ	ἀπὸ	ταύτης τῆς ἐκκλησίας εὐθὺς ᾤχετο,
[8, 14]	τυχεῖν ξυλλεγομένην, καὶ γενομένων λόγων	ἀπό	τε τοῦ Χαλκιδέως καὶ Ἀλκιβιάδου
[8, 108]	Σάμον κατέπλευσεν. (Καὶ ὁ Τισσαφέρνης	ἀπὸ	τῆς Ἀσπένδου, ὡς ἐπύθετο τὰς
[8, 7]	(Κόρινθον ἄνδρας Σπαρτιάτας τρεῖς, ὅπως	ἀπὸ	τῆς ἑτέρας θαλάσσης ὡς τάχιστα
[8, 108]	ταῖς τρισὶ καὶ δέκα ναυσὶν	ἀπὸ	τῆς Καύνου καὶ Φασήλιδος ἐς
[8, 42]	νομίσαντες ἅσπερ ἐφύλασσον ναῦς τὰς	ἀπὸ	(τῆς Καύνου ταύτας εἶναι. καὶ
[8, 92]	τὰ πράγματα. (ἅμα γὰρ καὶ	ἀπὸ	τῆς Λᾶς αἱ νῆες ἤδη
[8, 27]	ὁ τῶν Ἀθηναίων στρατηγός, ὡς	ἀπὸ	τῆς Λέρου ἐπύθετο τὰ τῶν
[8, 27]	τῷ τρόπῳ ἀτελεῖ τῇ νίκῃ	ἀπὸ	τῆς Μιλήτου ἀνέστησαν, καὶ οἱ
[8, 99]	λάθοι τοὺς ἐν Σάμῳ, ἄρας	ἀπὸ	τῆς Μιλήτου ναυσὶ τρισὶ καὶ
[8, 17]	τῶν Μιλησίων, φθάσαι τάς τε	ἀπὸ	τῆς Πελοποννήσου ναῦς προσαγαγόμενος αὐτοὺς
[8, 33]	τῆς Ἐρυθραίας ἐνηυλίσατο. οἱ δ'	ἀπὸ	τῆς Σάμου Ἀθηναῖοι ἐπὶ τὴν
[8, 13]	Ἱπποκλῆς Μενίππου φυλακὴν ἔχων τῶν	ἀπὸ	τῆς Σικελίας νεῶν, αἱ λοιπαὶ
[8, 13]	αὐτὸν χρόνον τοῦτον καὶ αἱ	ἀπὸ	τῆς Σικελίας Πελοποννησίων ἑκκαίδεκα νῆες
[8, 1]	τῷ παρόντι σωθήσεσθαι, τούς τε	ἀπὸ	τῆς Σικελίας πολεμίους εὐθὺς σφίσιν
[8, 25]	οὐ ξυμμείξαντες, ἀλλ' ὑποχωρησάντων αὐτῶν	ἀπὸ	τῆς τῶν Ἀργείων τροπῆς ἐς
[8, 44]	προσάξεσθαι, καὶ ἅμα ἡγούμενοι αὐτοὶ	ἀπὸ	τῆς ὑπαρχούσης ξυμμαχίας δυνατοὶ ἔσεσθαι
[8, 60]	τὰς τῶν Ἀθηναίων ναῦς πελαγίας	ἀπὸ	τῆς Χάλκης πλεούσας· καὶ ὡς
[8, 16]	ἑώρα τὰς ναῦς πολλὰς τὰς	ἀπὸ	τῆς Χίου, (φυγὴν ἐποιεῖτο ἐπὶ
[8, 56]	(οὐ γὰρ αὐτῷ πάνυ τὰ	ἀπὸ	Τισσαφέρνους βέβαια ἦν, φοβουμένου τοὺς
[8, 48]	τοῦ ἑταιρικοῦ τῷ πλέονι (τὰ	ἀπὸ	τοῦ Ἀλκιβιάδου ἐσκόπουν. καὶ τοῖς
[8, 51]	ἀδικοῦντα καὶ ὅσον οὐ παροῦσαν	ἀπὸ	τοῦ Ἀλκιβιάδου περὶ τούτων ἐπιστολήν,
[8, 92]	ἀγορᾷ πληθούσῃ καὶ οὐ πολὺ	ἀπὸ	τοῦ βουλευτηρίου ἀπελθὼν ἀπέθανε παραχρῆμα,
[8, 107]	κατὰ Ἁρπάγιον καὶ Πρίαπον τὰς	ἀπὸ	τοῦ Βυζαντίου ὀκτὼ ναῦς ὁρμούσας,
[8, 105]	οὔθ' οἱ περὶ τὸν Θρασύβουλον	ἀπὸ	τοῦ δεξιοῦ ὑπὸ πλήθους τῶν
[8, 79]	Σάμῳ ἀγγέλλεται ὁ Στρομβιχίδης ταῖς	ἀπὸ	τοῦ Ἑλλησπόντου ναυσὶν ἀφιγμένος· καὶ
[8, 105]	οὔθ' οἱ περὶ τὸν Θράσυλον	ἀπὸ	τοῦ εὐωνύμου (ἀφανές τε γὰρ
[8, 69]	που δέοι χειρουργεῖν, ἐπέστησαν τοῖς	ἀπὸ	τοῦ κυάμου βουλευταῖς οὖσιν ἐν
[8, 66]	ὅμως ἔτι καὶ βουλὴ ἡ	ἀπὸ	τοῦ κυάμου ξυνελέγετο· ἐβούλευον δὲ
[8, 6]	ἀπὸ τοῦ Φαρναβάζου καὶ τῶν	ἀπὸ	τοῦ Τισσαφέρνους, πολλὴ ἅμιλλα ἐγίγνετο
[8, 35]	νύκτα καὶ ἐπεσελθόντων αὐτοῖς τῶν	ἀπὸ	τοῦ Τριοπίου ἐκ τῶν νεῶν
[8, 6]	ταῦτα χωρὶς ἑκατέρων, τῶν τε	ἀπὸ	τοῦ Φαρναβάζου καὶ τῶν ἀπὸ
[8, 46]	ἀμφοτέρους, καὶ ἀποτεμόμενον ὡς μέγιστα	ἀπὸ	τῶν Ἀθηναίων ἔπειτ' ἤδη τοὺς
[8, 2]	τὸ λοιπὸν οἷος καὶ ὁ	ἀπὸ	τῶν Ἀθηναίων περιέστη ἂν αὐτούς,
[8, 64]	ἐπὶ τὴν ἄντικρυς ἐλευθερίαν τῆς	ἀπὸ	τῶν Ἀθηναίων ὑπούλου εὐνομίας οὐ
[8, 44]	δ' ἐς τὴν Ῥόδον ἐπικηρυκευομένων	ἀπὸ	τῶν δυνατωτάτων ἀνδρῶν τὴν γνώμην
[8, 23]	ἀποστήσας καὶ ὁπλίσας, καὶ τοὺς	ἀπὸ	τῶν ἑαυτοῦ νεῶν ὁπλίτας πεζῇ
[8, 5]	ἀρχῆς φόρους, οὓς δι' Ἀθηναίους	ἀπὸ	τῶν Ἑλληνίδων πόλεων οὐ δυνάμενος
[8, 23]	τὸν Ἑλλήσποντον ἐμέλλησεν ἰέναι. καὶ	ἀπὸ	τῶν ἐν Κεγχρειᾷ ξυμμαχίδων Πελοποννησίων
[8, 94]	τεσσαράκοντα νῆες καὶ ὁ Ἀγησανδρίδας	ἀπὸ	τῶν Μεγάρων τὴν Σαλαμῖνα παραπλεῖν·
[8, 24]	καλῶς κατεσκευασμένην καὶ ἀπαθῆ οὖσαν	ἀπὸ	τῶν Μηδικῶν μέχρι (τότε διεπόρθησαν.
[8, 24]	τὸν πρὸς τοὺς Χίους πόλεμον	ἀπὸ	τῶν νεῶν ἐποιοῦντο· εἶχον δ'
[8, 89]	ῥᾷον τὰ ἀποβαίνοντα ὡς οὐκ	(ἀπὸ	τῶν ὁμοίων ἐλασσούμενός τις φέρει.
[8, 46]	οὕτως ὁ Τισσαφέρνης, ὅσα γε	ἀπὸ	τῶν ποιουμένων ἦν εἰκάσαι. τῷ
[8, 94]	τοῦ ἰδίου πολέμου μείζονος (ἢ)	ἀπὸ	τῶν πολεμίων οὐχ ἑκάς, ἀλλὰ
[8, 51]	οὐ πιστὸς εἶναι, ἀλλὰ τὰ	ἀπὸ	τῶν πολεμίων προειδὼς τῷ Φρυνίχῳ
[8, 71]	οὐκέτι ταράσσεσθαι αὐτούς, τοῖς μὲν	ἀπὸ	τῶν τετρακοσίων ἐλθοῦσιν οὐδὲν ξυμβατικὸν
[8, 86]	καὶ ἄγοντες Ἀθηναίων ἐς Λακεδαίμονα	ἀπὸ	τῶν τετρακοσίων (πεμπτοὺς) πρέσβεις, Λαισποδίαν
[8, 77]	παρεσκευάζοντο οὐδὲν ἧσσον. οἱ δὲ	ἀπὸ	τῶν τετρακοσίων πεμφθέντες ἐς τὴν
[8, 89]	~Οἱ δ' ἐκ τῆς Σάμου	ἀπὸ	τῶν τετρακοσίων πεμφθέντες πρέσβεις ἐπειδὴ
[8, 86]	~Καὶ οἱ ἐκ τῆς Δήλου	ἀπὸ	τῶν τετρακοσίων (πρεσβευταί) οὓς τότε
[8, 93]	(Ἀνακείῳ τὰ ὅπλα. ἐλθόντες δὲ	ἀπὸ	τῶν τετρακοσίων τινὲς ᾑρημένοι πρὸς
[8, 91]	ἦν δέ τι καὶ τοιοῦτον	ἀπὸ	τῶν τὴν κατηγορίαν ἐχόντων, καὶ
[8, 81]	Τισσαφέρνει ὡς μάλιστα διαβάλλοιντο καὶ	(ἀπὸ)	τῶν ὑπαρχουσῶν ἐλπίδων ἐκπίπτοιεν. (ὑπισχνεῖτο
[8, 30]	Στρομβιχίδης καὶ Εὐκτήμων, καὶ τὰς	ἀπὸ	Χίου καὶ τὰς ἄλλας πάσας
[8, 89]	δημοκρατίας αἱρέσεως γιγνομένης ῥᾷον τὰ	ἀποβαίνοντα	ὡς οὐκ (ἀπὸ τῶν ὁμοίων
[8, 24]	ἀναγκαστούς. καὶ ἔν τε Καρδαμύλῃ	ἀποβάντες	καὶ ἐν Βολίσκῳ τοὺς προσβοηθήσαντας
[8, 23]	τε Χίων νεῶν ἐκράτησαν καὶ	ἀποβάντες	τοὺς ἀντιστάντας μάχῃ νικήσαντες τὴν
[8, 10]	ναυσὶ καὶ ἐς τὴν γῆν	ἀποβάντων	θόρυβός τε ἐγένετο πολὺς καὶ
[8, 41]	τὴν Μεροπίδα ἐν τῷ παράπλῳ	ἀποβὰς	τήν τε πόλιν ἀτεί (χιστον
[8, 24]	ναυσὶν ἐν τῇ Λάδῃ ἐφορμοῦντες	ἀπόβασιν	ποιησάμενοι ἐς Πάνορμον τῆς Μιλησίας
[8, 55]	Πελοποννησίων, ἐς δὲ τὴν γῆν	ἀπόβασίν	τινα ποιησάμενοι καὶ τοὺς προσβοηθήσαντας
[8, 75]	τὰ πράγματα πάντα καὶ τὰ	ἀποβησόμενα	ἐκ τῶν κινδύνων ξυνεκοινώσαντο οἱ
[8, 89]	ἔργῳ καὶ μὴ ὀνόματι χρῆναι	ἀποδεικνύναι	(καὶ τὴν πολιτείαν ἰσαιτέραν καθιστάναι.
[8, 106]	καὶ νεκροὺς τοῖς ἐναντίοις ὑποσπόνδους	ἀποδόντες	ἀπέστειλαν (καὶ ἐς τὰς Ἀθήνας
[8, 85]	ποτε περὶ τοῦ μισθοῦ τῆς	ἀποδόσεως·	καὶ τὰ τελευταῖα φυγόντος ἐκ
[8, 58]	τοῦ πολέμου τὰ χρήματα Τισσαφέρνει	(ἀποδοῦναι	ὁπόσα ἂν λάβωσιν. ἐπὴν δὲ
[8, 76]	βουλομένων σφίσι πάλιν τὴν πολιτείαν	ἀποδοῦναι,	ὥστε αὐτοὶ δυνατώτεροι εἶναι εἴργειν
[8, 45]	καταβῇ παρὰ βασιλέως, ἐντελῆ αὐτοῖς	ἀποδώσειν	τὸν μισθὸν καὶ τὰς πόλεις
[8, 84]	ἄλλα τοιουτότροπα καὶ νόσῳ ὕστερον	ἀποθανόντα	αὐτὸν οὐκ εἴασαν θάψαι οὗ
[8, 55]	περὶ τὸν Πεδάριτον, καὶ αὐτὸς	ἀποθνῄσκει	καὶ τῶν Χίων πολλοὶ καὶ
[8, 50]	(οἷα δέδρακε, καὶ ἀξιῶν αὐτὸν	ἀποθνῄσκειν.	θορυβούμενος δὲ ὁ Φρύνιχος καὶ
[8, 48]	καὶ ἄκριτοι ἂν καὶ βιαιότερον	ἀποθνῄσκειν,	τὸν δὲ δῆμον σφῶν (τε
[8, 34]	οἱ μὲν ἁλίσκονται, οἱ δ'	ἀποθνῄσκουσιν,	αἱ δ' ἄλλαι καταφεύγουσιν ἐς
[8, 61]	Ἄβυδον ἀποστήσων (εἰσὶ δὲ Μιλησίων	ἄποικοι)	καὶ οἱ Χῖοι, ἐν ὅσῳ
[8, 95]	βουλόμενοι βοηθῆσαι (Εὔβοια γὰρ αὐτοῖς	ἀποκεκλῃμένης	τῆς Ἀττικῆς πάντα ἦν) πέμπουσι
[8, 104]	Ἀθηναίων ὑπερσχόντες αὐτοὶ τῷ εὐωνύμῳ	ἀποκλῇσαι	τοῦ ἔξω αὐτοὺς ἔκπλου, εἰ
[8, 12]	καὶ τοὺς ἄλλους ἐφόρους μὴ	ἀποκνῆσαι	τὸν πλοῦν, λέγων ὅτι φθήσονταί
[8, 86]	ὀργιζομένους (λοιδορῶν ἀπέτρεπεν. αὐτὸς δὲ	ἀποκρινάμενος	αὐτοῖς ἀπέπεμπεν, ὅτι τοὺς μὲν
[8, 100]	ἡγουμένου, προσέβαλον πρῶτον Μηθύμνῃ, καὶ	ἀποκρουσθέντες	τῆς πείρας διὰ τοὺς ἐκ
[8, 45]	πρὸς Ἀστύοχον ἐκ Λακεδαίμονος ὥστ'	ἀποκτεῖναι	(ἦν γὰρ καὶ τῷ Ἄγιδι
[8, 95]	Ἀθηναίων καὶ ἄνδρας τοὺς μὲν	ἀποκτείναντες,	τοὺς δὲ ζωγρήσαντες τροπαῖον ἔστησαν.
[8, 86]	πρῶτον οὐκ ἤθελον ἀκούειν, ἀλλ'	ἀποκτείνειν	ἐβόων τοὺς τὸν δῆμον καταλύοντας,
[8, 24]	Λακεδαιμόνιον ἄρχοντα μετ' ὀλίγων παραβοηθήσαντα	ἀποκτείνουσι	καὶ τροπαῖον τρίτῃ ἡμέρᾳ ὕστερον
[8, 73]	πονηρίαν καὶ αἰσχύνην τῆς πόλεως,	ἀποκτείνουσι	μετὰ Χαρμίνου τε ἑνὸς τῶν
[8, 10]	Ἀθηναῖοι καὶ τὸν ἄρχοντα Ἀλκαμένη	ἀποκτείνουσιν·	~καὶ αὐτῶν τινὲς ἀπέθανον. διακριθέντες
[8, 65]	ξυστάντες τινὲς τῶν νεωτέρων κρύφα	ἀποκτείνουσιν,	ὅσπερ καὶ τὸν Ἀλκιβιάδην οὐχ
[8, 5]	βασιλεύς, ἢ ζῶντα ἄξειν ἢ	ἀποκτενεῖν.	~Οἱ μὲν οὖν Χῖοι καὶ
[8, 3]	ἔχθραν τῆς λείας τὴν πολλὴν	ἀπολαβὼν	χρήματα ἐπράξατο, καὶ Ἀχαιοὺς τοὺς
[8, 22]	οἱ Χῖοι, ὥσπερ ἤρξαντο, οὐδὲν	ἀπολείποντες	προθυμίας, ἄνευ τε Πελοποννησίων πλήθει
[8, 45]	ξυμβαίνει, οἱ δὲ τὰς ναῦς	ἀπολείπωσιν	οὐχ ὑπολιπόντες ἐς ὁμηρείαν τὸν
[8, 55]	μὴ βοηθήσουσι πάσαις ταῖς ναυσίν,	ἀπολεῖται	τὰ ἐν Χίῳ πράγματα. οἱ
[8, 83]	ἢ ἀπαλλάξεται ὅθεν τροφὴν ἕξει,	ἀπολείψειν	τοὺς ἀνθρώπους τὰς ναῦς· πάντων
[8, 92]	μὴ ἐφεδρευόντων ἐγγὺς τῶν πολεμίων	ἀπολέσαι	τὴν πατρίδα, ἡσύχασάν τε (καὶ
[8, 75]	τῶν πολεμίων ἀντιπρῴρων ἐγγὺς ἐφορμούντων	ἀπολέσωσι	(τὰ πράγματα, ἐπαύσαντο. μετὰ δὲ
[8, 13]	ξυνδιαπολεμήσασαι· καὶ περὶ τὴν Λευκάδα	ἀποληφθεῖσαι	καὶ κοπεῖσαι ὑπὸ τῶν Ἀττικῶν
[8, 103]	ἡσυχίαν τειχομαχοῦντες, ὡς ᾔσθοντο, εὐθὺς	ἀπολιπόντες	τὴν Ἔρεσον κατὰ τάχος ἐβοήθουν
[8, 15]	μὲν ὀκτὼ ἤδη πέμπειν, αἳ	ἀπολιποῦσαι	τὴν φυλακὴν τὰς μετὰ Χαλκιδέως
[8, 15]	ὕστερον βοηθεῖν δώδεκα μετὰ Θρασυκλέους,	ἀπολιπούσας	(καὶ ταύτας τὴν ἐφόρμησιν. τάς
[8, 10]	Ἐπιδαυρίας. καὶ μίαν μὲν ναῦν	ἀπολλύασι	μετέωρον οἱ Πελοποννήσιοι, τὰς δὲ
[8, 42]	φυγὴν καταστάντες ἓξ μὲν ναῦς	ἀπολλύασι,	ταῖς δὲ λοιπαῖς καταφεύγουσιν ἐς
[8, 106]	δὲ πέντε (καὶ δέκα ναῦς	ἀπολλύασιν.	στήσαντες δὲ τροπαῖον ἐπὶ τῇ
[8, 89]	μάλιστα ὀλιγαρχία ἐκ δημοκρατίας γενομένη	ἀπόλλυται·	πάντες γὰρ αὐθημερὸν ἀξιοῦσιν οὐχ
[8, 35]	Τριόπιον (ἄκρα τῆς Κνιδίας προύχουσα,	Ἀπόλλωνος	ἱερόν. πυθόμενοι δὲ οἱ Ἀθηναῖοι
[8, 68]	αἰτιαθείς, ὡς ξυγκατέστησε, θανάτου δίκην	ἀπολογησάμενος.	(παρέσχε δὲ καὶ ὁ Φρύνιχος
[8, 109]	καὶ τῶν ἄλλων ὡς εὐπρεπέστατα	ἀπολογήσηται.	καὶ ἀφικόμενος πρῶτον ἐς Ἔφεσον
[8, 85]	φρουρίου καὶ περὶ αὐτοῦ ἅμα	ἀπολογησόμενον,	εἰδὼς τούς τε Μιλησίους πορευομένους
[8, 92]	μετ' αὐτοῦ ἠπείλουν. ὁ δὲ	ἀπολογούμενος	ἑτοῖμος ἔφη εἶναι ξυναφαιρησόμενος ἰέναι
[8, 87]	ἀττικίζοντι, βουλόμενος, ὡς ἐδόκει δή,	ἀπολύεσθαι	πρὸς αὐτοὺς τὰς διαβολάς, παρεσκευάζετο
[8, 33]	ἀνθρώπων ἐκ τῆς Σάμου προφασισθέν,	ἀπολύσαντες	τῆς αἰτίας ἀπέπλευσαν ὁ μὲν
[8, 76]	σφίσι χρήσιμος ἦν, καὶ οὐδὲν	ἀπολωλεκέναι,	οἵ γε μήτε ἀργύριον εἶχον
[8, 39]	Ἑλλήσποντον ὡς Φαρνάβαζον, ἢν δοκῇ,	ἀποπέμπειν,	Κλέαρχον τὸν Ῥαμφίου, ὃς ξυνέπλει,
[8, 7]	(πάντες γὰρ κρύφα αὐτῶν ἐπρεσβεύοντο)	ἀποπέμπουσιν	οἱ Λακεδαιμόνιοι ἐς (Κόρινθον ἄνδρας
[8, 74]	γενόμενον ἐς τὴν μετάστασιν πρόθυμον,	ἀποπέμπουσιν	οἵ τε Σάμιοι καὶ οἱ
[8, 27]	ὅπως κοῦφαι ὦσιν αἱ νῆες,	ἀποπλεῖν	ἐς Σάμον, κἀκεῖθεν ἤδη ξυναγαγόντας
[8, 8]	νεῶν πρῶτον, καὶ εὐθὺς ταύτας	ἀποπλεῖν,	ὅπως μὴ οἱ Ἀθηναῖοι πρὸς
[8, 19]	ἐλθούσης παρὰ Χαλκιδέως ἀγγελίας αὐτοῖς	ἀποπλεῖν	πάλιν, καὶ ὅτι Ἀμόργης παρέσται
[8, 62]	ἐς τὸ ἀντιπέρας τῆς Ἀβύδου	ἀποπλεύσας	Σηστὸν πόλιν τῆς Χερσονήσου, ἥν
[8, 20]	ναῦς λαμβάνουσι τῶν Ἀθηναίων καὶ	ἀποπλεύσασαι	ἐς Κεγχρειὰς τὸν ἐς τὴν
[8, 38]	μὲν παραδοὺς (Ἀστυόχῳ τὰς ναῦς	ἀποπλέων	ἐν κέλητι ἀφανίζεται, οἱ δ'
[8, 56]	βούληται. ἐνταῦθα δὴ οὐκέτι ἀλλ'	ἄπορα	νομίσαντες οἱ Ἀθηναῖοι καὶ ὑπὸ
[8, 46]	ἐς γῆν καὶ θάλασσαν ἀρχῆς	ἀπορεῖν	ἂν αὐτὸν οἷς τοὺς κρατοῦντας
[8, 80]	ἀξιόμαχοι νομίσαντες εἶναι οὐκ ἀντανήγοντο,	ἀπορήσαντες	ὁπόθεν τοσαύταις ναυσὶ χρήματα ἕξουσιν,
[8, 81]	λείπηται, ἢν Ἀθηναίοις πιστεύσῃ, μὴ	ἀπορήσειν	αὐτοὺς τροφῆς, οὐδ' ἢν δέῃ
[8, 57]	παντάπασιν ἐκπεπολεμῶσθαι, δεδιὼς μή, ἢν	ἀπορῶσι	πολλαῖς ναυσὶ τῆς τροφῆς, ἢ
[8, 53]	τοῦ Πεισάνδρου πρέσβεις τῶν Ἀθηναίων	ἀποσταλέντες	ἐκ τῆς Σάμου ἀφικόμενοι ἐς
[8, 1]	τοὺς ξυμμάχους σφῶν μετ' (αὐτῶν	ἀποστάντας.	ὅμως δὲ ὡς ἐκ τῶν
[8, 17]	Λακεδαιμονίοις ἡ πρώτη Μιλησίων εὐθὺς	ἀποστάντων	διὰ Τισσαφέρνους καὶ Χαλκιδέως ἐγένετο
[8, 23]	ἰδόντας σφᾶς καὶ ἐμμενεῖν (τῇ	ἀποστάσει.	ὡς δὲ αὐτῷ τὰ ἐν
[8, 23]	πόλιν, πλὴν τῶν αἰτίων τῆς	ἀποστάσεως·	οὗτοι δὲ ἐς Δαφνοῦντα ἀπῆλθον.
[8, 5]	πρῶτοι Εὐβοῆς ὡς Ἆγιν περὶ	ἀποστάσεως	τῶν Ἀθηναίων ἐπρεσβεύσαντο ἐν τῷ
[8, 5]	τοῖς δὲ Λεσβίοις παρεσκεύαζε τὴν	ἀπόστασιν,	Ἀλκαμένη τε ἁρμοστὴν διδούς, ὃς
[8, 24]	ἐχυρώτερον. καὶ οὐδ' αὐτὴν τὴν	ἀπόστασιν,	εἰ τοῦτο δοκοῦσι παρὰ τὸ
[8, 32]	ἐπαγγελλομένων δέ τινων Λεσβίων τὴν	ἀπόστασιν,	προσφέρει τῷ τε Πεδαρίτῳ καὶ
[8, 60]	ἄνδρες καὶ αὐτῶν Ὠρωπίων, ἐπιβουλεύοντες	ἀπόστασιν	τῆς Εὐβοίας· ἐπὶ γὰρ τῇ
[8, 2]	καὶ μὴ παρακαλῇ σφᾶς, οὐκ	ἀποστατέον	ἔτι τοῦ πολέμου εἴη, ἀλλ'
[8, 7]	θέρους εὐθὺς ἐπειγομένων τῶν Χίων	ἀποστεῖλαι	τὰς ναῦς καὶ δεδιότων μὴ
[8, 17]	ἑαυτῷ καὶ Χαλκιδεῖ καὶ τῷ	ἀποστείλαντι	Ἐνδίῳ, ὥσπερ ὑπέσχετο, τὸ ἀγώνισμα
[8, 50]	κινδύνῳ ὢν διὰ τὸ μήνυμα	ἀποστέλλει	αὖθις πρὸς τὸν Ἀστύοχον, τά
[8, 5]	ἑαυτοῦ δύναμιν, κύριος ἦν καὶ	ἀποστέλλειν	εἴ ποί τινα ἐβούλετο στρατιὰν
[8, 28]	τὴν Χίον ἄρχοντα Λακεδαιμονίων πεμψάντων	ἀποστέλλουσι	πεζῇ μέχρι Ἐρυθρῶν ἔχοντα τὸ
[8, 80]	τε καὶ Τισσαφέρνους κακῶς διδόντος,	ἀποστέλλουσιν	ὡς τὸν Φαρνάβαζον, ὥσπερ καὶ
[8, 44]	Λίνδου καὶ Ἰηλυσοῦ, Ῥοδίους ἔπεισαν	ἀποστῆναι	Ἀθηναίων· (καὶ προσεχώρησε Ῥόδος Πελοποννησίοις.
[8, 45]	αἳ ἐς Ἀθηναίους πρότερον ἢ	ἀποστῆναι	ἀνήλουν, εἰ μὴ καὶ νῦν
[8, 80]	καὶ τὸ Βυζάντιον ἐπεκηρυκεύετο αὐτοῖς	ἀποστῆναι.	καὶ αἱ μὲν τῶν Πελοποννησίων
[8, 5]	ἔπρασσε, Χῖοι δὲ καὶ Ἐρυθραῖοι	ἀποστῆναι	καὶ αὐτοὶ ἑτοῖμοι ὄντες πρὸς
[8, 32]	Λεσβίων ἀφικνοῦνται πρέσβεις βουλόμενοι αὖθις	ἀποστῆναι·	καὶ αὐτὸν μὲν πείθουσιν, ὡς
[8, 5]	Λέσβιοι ἦλθον βουλόμενοι καὶ αὐτοὶ	ἀποστῆναι·	καὶ ξυμπρασσόντων αὐτοῖς τῶν Βοιωτῶν
[8, 64]	τε κομίσαι καὶ τὴν Θάσον	ἀποστῆσαι.	ξυνέβη οὖν αὐτοῖς μάλιστα ἃ
[8, 22]	ἄνευ τε Πελοποννησίων πλήθει παρόντες	ἀποστῆσαι	τὰς πόλεις καὶ βουλόμενοι ἅμα
[8, 12]	ἔλεγε καλὸν εἶναι δι' ἐκείνου	ἀποστῆσαί	τε Ἰωνίαν καὶ βασιλέα ξύμμαχον
[8, 32]	ὡς χρὴ παραγενομένους ταῖς ναυσὶν	ἀποστῆσαι	τὴν λέσβον· ἢ γὰρ ξυμμάχους
[8, 99]	ἔτι πόλεις τῆς ἑαυτοῦ ἀρχῆς	ἀποστῆσαι	τῶν Ἀθηναίων, ὥσπερ καὶ ὁ
[8, 95]	οὐ πολλῷ Εὔβοιάν (τε) ἅπασαν	ἀποστήσαντες	πλὴν Ὠρεοῦ (ταύτην δὲ αὐτοὶ
[8, 23]	Μυτιλήνην ὥρμησεν, ἀλλὰ τὴν Ἔρεσον	ἀποστήσας	καὶ ὁπλίσας, καὶ τοὺς ἀπὸ
[8, 17]	τῆς (Χίων δυνάμεως καὶ Χαλκιδέως	ἀποστήσας.	λαθόντες οὖν τὸ πλεῖστον τοῦ
[8, 6]	ἐν τῇ ἑαυτοῦ ἀρχῇ πόλεις	ἀποστήσειε	τῶν Ἀθηναίων διὰ τοὺς φόρους
[8, 4]	ξυμμάχων διασκοποῦντες ὅπως μὴ σφῶν	ἀποστήσονται.	~Πρασσόντων δὲ ταῦτα ἀμφοτέρων καὶ
[8, 17]	(εἴκοσιν ἔπλεον ἐς Μίλητον ὡς	ἀποστήσοντες·	ἐβούλετο γὰρ ὁ Ἀλκιβιάδης, ὢν
[8, 61]	παρεπέμφθη πεζῇ ἐφ' Ἑλλησπόντου Ἄβυδον	ἀποστήσων	(εἰσὶ δὲ Μιλησίων ἄποικοι) καὶ
[8, 8]	ἃ ἦλθον ἔχοντες ἐς τὴν	ἀποστολὴν	πέντε καὶ εἴκοσι τάλαντα, ἀλλ'
[8, 9]	ἑπτά. αἴτιον δ' ἐγένετο τῆς	ἀποστολῆς	τῶν νεῶν οἱ μὲν πολλοὶ
[8, 108]	ὅτι τάς τε Φοινίσσας ναῦς	ἀποστρέψειε	Πελοποννησίοις ὥστε μὴ ἐλθεῖν καὶ
[8, 75]	τοῖς Σαμίοις, νομίζοντες οὔτε ἐκείνοις	ἀποστροφὴν	σωτηρίας οὔτε σφίσιν εἶναι, ἀλλ'
[8, 26]	βοηθεῖν Μιλήτῳ καὶ μὴ περιιδεῖν	ἀποτειχισθεῖσαν.	~καὶ οἱ μὲν ἅμα τῇ
[8, 46]	οὖν ἐκέλευε πρῶτον ἀμφοτέρους, καὶ	ἀποτεμόμενον	ὡς μέγιστα ἀπὸ τῶν Ἀθηναίων
[8, 85]	αὐτῶν, ὃς ἔμελλε τὸν Τισσαφέρνην	ἀποφαίνειν	φθείροντα τῶν Πελοποννησίων τὰ πράγματα
[8, 93]	παρακατέχειν, λέγοντες τούς τε πεντακισχιλίους	ἀποφανεῖν,	καὶ ἐκ τούτων ἐν μέρει
[8, 104]	Ἀθηναῖοι γνόντες, ᾗ μὲν ἐβούλοντο	ἀποφάρξασθαι	αὐτοὺς οἱ ἐναντίοι, ἀντεπεξῆγον καὶ
[8, 35]	ἓξ ναῦς· οἱ δ' ἄνδρες	ἀποφεύγουσιν	ἐξ αὐτῶν. καὶ μετὰ τοῦτο
[8, 106]	ὢν ὁ Ἑλλήσποντος βραχείας τὰς	ἀποφυγὰς	τοῖς ἐναντίοις παρεῖχε) τὴν μέντοι
[8, 76]	τοσοῦτον ἔχουσι ναυτικὸν πολλὰς τὰς	ἀποχωρήσεις	ἐν αἷς καὶ πόλεις καὶ
[8, 43]	ἀπ' αὐτῶν δι' ὀργῆς καὶ	ἄπρακτος,	~οἱ δ' ἐς τὴν Ῥόδον
[8, 32]	Κορίνθιοι καὶ οἱ ἄλλοι ξύμμαχοι	ἀπρόθυμοι	ἦσαν διὰ τὸ πρότερον σφάλμα,
[8, 23]	οἱ γὰρ Ἀθηναῖοι ὥσπερ ἔπλεον	ἀπροσδόκητοι	κατασχόντες ἐς τὸν λιμένα τῶν
[8, 2]	(ἔμελλον. πανταχόθεν τε εὐέλπιδες ὄντες	ἀπροφασίστως	ἅπτεσθαι διενοοῦντο τοῦ πολέμου, λογιζόμενοι
[8, 2]	πανταχόθεν τε εὐέλπιδες ὄντες ἀπροφασίστως	ἅπτεσθαι	διενοοῦντο τοῦ πολέμου, λογιζόμενοι καλῶς
[8, 11]	ἠγγέλθη, καὶ ἀθυμήσαντες, ὅτι πρῶτον	ἁπτόμενοι	τοῦ Ἰωνικοῦ πολέμου ἔπταισαν, τὰς
[8, 69]	ἐπ' αὐτοῖς τοῖς ὅπλοις, ἀλλ'	ἄπωθεν	περιμένειν, καὶ ἤν τις ἐνιστῆται
[8, 96]	τε καὶ τὸ μέγιστον Εὔβοιαν	ἀπωλωλέκεσαν,	ἐξ ἧς πλείω ἢ τῆς
[8, 100]	φρουροὺς προελθόντας αὖθις ἔξω μάχῃ	ἀπωσθέντες	καὶ διὰ τοῦ ὄρους κομισθέντες
[8, 100]	ἐν τῇ ἀντιπέρας ἠπείρῳ, εἰ	ἄρα	ποι κινοῖντο αἱ νῆες, ὅπως
[8, 28]	τῇ ἕῳ ἐκ τῆς Τειχιούσσης	ἄραντες	ἐπικατάγονται, καὶ μείναντες ἡμέραν μίαν
[8, 60]	κακουμένης βοήθειαν μᾶλλον ὥρμηντο, καὶ	ἄραντες	πάσαις ταῖς ναυσὶν (ἐκ τῆς
[8, 79]	ἡ ἐν τῇ Σάμῳ ταραχή,	ἄραντες	ταῖς ναυσὶ πάσαις οὔσαις δώδεκα
[8, 99]	ὅπως λάθοι τοὺς ἐν Σάμῳ,	ἄρας	ἀπὸ τῆς Μιλήτου ναυσὶ τρισὶ
[8, 32]	ἦσαν διὰ τὸ πρότερον σφάλμα,	ἄρας	ἔπλει ἐπὶ τῆς Χίου. καὶ
[8, 88]	ἀναγκάζοιτο προσχωρεῖν. καὶ ὁ μὲν	ἄρας	εὐθὺ τῆς Φασήλιδος καὶ Καύνου
[8, 39]	Λακεδαιμονίων ἑπτὰ καὶ εἴκοσι νῆες	ἄρασαι	ἔπλεον ἐπὶ Ἰωνίας περὶ ἡλίου
[8, 27]	τῆς Μιλήτου ἀνέστησαν, καὶ οἱ	Ἀργεῖοι	κατὰ τάχος καὶ πρὸς ὀργὴν
[8, 86]	οὕτως ἀπέπεμπεν. ἀφίκοντο δὲ οἱ	Ἀργεῖοι	μετὰ τῶν Παράλων, οἳ τότε
[8, 25]	(τοῖς ξυμμάχοις. καὶ οἱ μὲν	Ἀργεῖοι	τῷ σφετέρῳ αὐτῶν κέρᾳ προεξᾴξαντες
[8, 86]	τοὺς μὲν πρέσβεις ξυλλαβόντες τοῖς	Ἀργείοις	παρέδοσαν ὡς τῶν οὐχ ἥκιστα
[8, 92]	πατάξας διέφυγεν, ὁ δὲ ξυνεργὸς	Ἀργεῖος	(ἄνθρωπος ληφθεὶς καὶ βασανιζόμενος ὑπὸ
[8, 25]	οἱ Ἀθηναῖοι ἐνίκων καὶ τοὺς	Ἀργείους	οἱ Μιλήσιοι. στήσαντες δὲ τροπαῖον
[8, 86]	ἔτι ἔσεσθαι. (Παρῆσαν δὲ καὶ	Ἀργείων	πρέσβεις, ἐπαγγελλόμενοι τῷ ἐν τῇ
[8, 25]	Ἀθηναίων καὶ πεντακόσιοι καὶ χίλιοι	Ἀργείων	(τοὺς γὰρ πεντακοσίους τῶν Ἀργείων
[8, 25]	ὑποχωρησάντων αὐτῶν ἀπὸ τῆς τῶν	Ἀργείων	τροπῆς ἐς τὴν πόλιν ὡς
[8, 25]	Ἀργείων (τοὺς γὰρ πεντακοσίους τῶν	Ἀργείων	ψιλοὺς ὄντας ὥπλισαν οἱ Ἀθηναῖοι)
[8, 34]	ἐκ τοῦ Κωρύκου περιπλέουσα κατ'	Ἀργῖνον	ἐπιτυγχάνει τρισὶ ναυσὶ τῶν Χίων
[8, 101]	παραπλεύσαντες τὴν Κυμαίαν δειπνοποιοῦνται (ἐν	Ἀργινούσαις	τῆς ἠπείρου, ἐν τῷ ἀντιπέρας
[8, 86]	(οἳ) ἐπειδὴ ἐγένοντο πλέοντες κατ'	Ἄργος,	τοὺς μὲν πρέσβεις ξυλλαβόντες τοῖς
[8, 86]	ἀφίκοντο, ἀλλ' ἄγοντες ἐκ τοῦ	Ἄργους	ἐς τὴν Σάμον τοὺς πρέσβεις
[8, 76]	οὐδὲν ἀπολωλεκέναι, οἵ γε μήτε	ἀργύριον	εἶχον ἔτι πέμπειν, ἀλλ' αὐτοὶ
[8, 48]	καὶ ἐν τῷ παρόντι πρασσομένων	ἀρέσκειν	οὐδέν. ~οἱ δὲ ξυλλεγέντες τῶν
[8, 53]	καὶ μεταθέσθαι, ἢν μή τι	ἀρέσκῃ)	Ἀλκιβιάδην τε κατάξομεν, ὃς μόνος
[8, 68]	ἀνὴρ Ἀθηναίων τῶν καθ' ἑαυτὸν	ἀρετῇ	τε οὐδενὸς ὕστερος καὶ κράτιστος
[8, 29]	πλείους νῆες ἦσαν τούτου τοῦ	ἀριθμοῦ,	κατὰ τὸν αὐτὸν λόγον τοῦτον
[8, 10]	Χίων ἑπτὰ ναῦς (ἐν τῷ	ἀριθμῷ	μετὰ σφῶν ἔχοντες οὐ πιστὰς
[8, 20]	καταδιωχθεῖσαι τότε καὶ ἐφορμούμεναι ἴσῳ	ἀριθμῷ	ὑπὸ Ἀθηναίων, ἐπέκπλουν ποιησάμεναι αἰφνίδιον
[8, 67]	τὸ βουλευτήριον ἄρχειν ὅπῃ ἂν	ἄριστα	γιγνώσκωσιν αὐτοκράτορας, καὶ τοὺς πεντακισχιλίους
[8, 47]	(τῷ) βασιλεῖ, ὢν παρ' ἐκείνοις,	ἄριστα	εἶναι νομίζων παρῄνει, ἅμα δὲ
[8, 39]	τε ἄλλων ξυνεπιμέλεσθαι ᾗ μέλλει	ἄριστα	ἕξειν, καὶ τὰς ναῦς ταύτας
[8, 54]	πράσσειν ὅπῃ (ἂν) αὐτοῖς δοκοίη	ἄριστα	ἕξειν τά τε πρὸς τὸν
[8, 67]	ἐς ἡμέραν ῥητὴν καθ' ὅτι	ἄριστα	ἡ πόλις (οἰκήσεται· ἔπειτα ἐπειδὴ
[8, 43]	τοῦ μέλλοντος πολέμου, ὅτῳ τρόπῳ	ἄριστα	καὶ ξυμφορώτατα ἀμφοτέροις πολεμήσεται. (μάλιστα
[8, 96]	Συρακόσιοι· μάλιστα γὰρ ὁμοιότροποι γενόμενοι	ἄριστα	καὶ προσεπολέμησαν. ~Ἐπὶ δ' οὖν
[8, 104]	Μίνδαρος καὶ τῶν νεῶν αἱ	ἄριστα	πλέουσαι, Ἀθηναίοις δὲ τὸ μὲν
[8, 68]	μεταπεσόντα ὑπὸ τοῦ δήμου ἐκακοῦτο,	ἄριστα	φαίνεται τῶν μέχρι ἐμοῦ ὑπὲρ
[8, 90]	τῷ Ἀλκιβιάδῃ τότε διηνέχθη, καὶ	Ἀρίσταρχος,	ἀνὴρ ἐν τοῖς μάλιστα καὶ
[8, 98]	Βοιωτούς. κοινολογησάμενος οὖν αὐτοῖς ὁ	Ἀρίσταρχος	ἀπατᾷ τοὺς ἐν τῇ Οἰνόῃ,
[8, 98]	μάλιστα ὑπεξέρχονται ἐς τὴν Δεκέλειαν·	Ἀρίσταρχος	δὲ αὐτῶν μόνος (ἔτυχε γὰρ
[8, 92]	ὠργίζετο τοῖς ὁπλίταις· ὁ δὲ	Ἀρίσταρχος	καὶ (οἱ ἐναντίοι τῷ ἀληθεῖ
[8, 92]	τὸν Πειραιᾶ· ἐβοήθει δὲ καὶ	Ἀρίσταρχος	καὶ τῶν ἱππέων (νεανίσκοι. ἦν
[8, 101]	τῇ Ἐρέσῳ ναυσίν, ἀλλὰ ἐν	ἀριστερᾷ	(τὴν Λέσβον ἔχοντες ἔπλεον ἐπὶ
[8, 104]	πλέουσαι, Ἀθηναίοις δὲ τὸ μὲν	ἀριστερὸν	Θράσυλος, ὁ δὲ Θρασύβουλος τὸ
[8, 9]	καὶ πέμψαντες ἕνα τῶν στρατηγῶν	Ἀριστοκράτη	ἐπῃτιῶντο αὐτούς, καὶ ἀρνουμένων τῶν
[8, 89]	Θηραμένη τε τὸν Ἅγνωνος καὶ	Ἀριστοκράτη	τὸν Σκελίου καὶ ἄλλους, οἳ
[8, 92]	οἰκοδομοῦντες, ἐν οἷς καὶ ὁ	Ἀριστοκράτης	ἦν ταξιαρχῶν καὶ τὴν ἑαυτοῦ
[8, 92]	ὁ Θηραμένης ἤδη θρασύτερον καὶ	Ἀριστοκράτης	καὶ ὅσοι ἄλλοι τῶν τετρακοσίων
[8, 64]	ὡς τῆς μὲν μετ' Ἀθηναίων	ἀριστοκρατίας	οὐδὲν ἔτι προσδεόμενοι, τὴν δ'
[8, 95]	ἔτυχον οὐκ ἐκ τῆς ἀγορᾶς	ἄριστον	ἐπισιτιζόμενοι (οὐδὲν γὰρ ἐπωλεῖτο ἀπὸ
[8, 101]	ἠπείρου ἐς Ἁρματοῦντα καταντικρὺ Μηθύμνης,	ἀριστοποιησάμενοι	διὰ ταχέων παραπλεύσαντες Λεκτὸν καὶ
[8, 101]	τὸν ἐν Καρτερίοις λιμένα καὶ	ἀριστοποιησάμενοι,	παραπλεύσαντες τὴν Κυμαίαν δειπνοποιοῦνται (ἐν
[8, 95]	ναυμαχεῖν ἠναγκάζοντο· ὁ γὰρ Ἀγησανδρίδας	ἀριστοποιησάμενος	ἐκ τοῦ Ὠρωποῦ ἀνήγαγε τὰς
[8, 108]	ἐπὶ φιλίᾳ καὶ ξυμμαχίᾳ, τηρήσας	ἀριστοποιουμένους	καὶ περιστήσας τοὺς ἑαυτοῦ (κατη(
[8, 86]	τετρακοσίων (πεμπτοὺς) πρέσβεις, Λαισποδίαν καὶ	Ἀριστοφῶντα	καὶ Μελησίαν, (οἳ) ἐπειδὴ ἐγένοντο
[8, 3]	καὶ Κορινθίοις πέντε καὶ δέκα,	Ἀρκάσι	δὲ καὶ Πελληνεῦσι καὶ Σικυωνίοις
[8, 39]	ὧν εἷς ἦν Λίχας ὁ	Ἀρκεσιλάου·	καὶ εἴρητο αὐτοῖς ἐς Μίλητον
[8, 36]	στρατόπεδον· καὶ γὰρ μισθὸς ἐδίδοτο	ἀρκούντως	καὶ τὰ ἐκ τῆς Ἰάσου
[8, 101]	καὶ ἀφικόμενοι τῆς ἠπείρου ἐς	Ἁρματοῦντα	καταντικρὺ Μηθύμνης, ἀριστοποιησάμενοι διὰ ταχέων
[8, 5]	παρεσκεύαζε τὴν ἀπόστασιν, Ἀλκαμένη τε	ἁρμοστὴν	διδούς, ὃς ἐς Εὔβοιαν πλεῖν
[8, 9]	στρατηγῶν Ἀριστοκράτη ἐπῃτιῶντο αὐτούς, καὶ	ἀρνουμένων	τῶν Χίων τὸ πιστὸν ναῦς
[8, 104]	μὲν Ἀθηναῖοι παρὰ τὴν Χερσόνησον,	ἀρξάμενοι	ἀπὸ Ἰδάκου μέχρι Ἀρριανῶν, νῆες
[8, 72]	ἐθέλῃ, σφᾶς τε μὴ ἐκεῖθεν	ἀρξαμένου	τοῦ κακοῦ μεταστήσωσιν. ~Ἐν γὰρ
[8, 62]	καὶ σκεύη μὲν καὶ ἀνδράποδα	ἁρπαγὴν	ποιησάμενος, τοὺς δ' ἐλευθέρους πάλιν
[8, 107]	Κύζικον ἀφεστηκυῖαν· καὶ κατιδόντες κατὰ	Ἁρπάγιον	καὶ Πρίαπον τὰς ἀπὸ τοῦ
[8, 104]	Χερσόνησον, ἀρξάμενοι ἀπὸ Ἰδάκου μέχρι	Ἀρριανῶν,	νῆες ἓξ καὶ ἑβδομήκοντα, οἱ
[8, 83]	ἐς τὴν μισθοδοσίαν τὸν Τισσαφέρνην	ἀρρωστότερον	γενόμενον καὶ ἐς τὸ μισεῖσθαι
[8, 108]	ἐσηγάγοντο ἐς τὴν πόλιν, ὑπὸ	Ἀρσάκου	τοῦ Πέρσου Τισσαφέρνους ὑπάρχου ἀδικούμενοι,
[8, 5]	Τισσαφέρνους, ὃς βασιλεῖ Δαρείῳ τῷ	Ἀρταξέρξου	στρατηγὸς ἦν τῶν κάτω, (πρεσβευτὴς
[8, 109]	ἐς Ἔφεσον θυσίαν (ἐποιήσατο τῇ	Ἀρτέμιδι.	(ὅταν ὁ μετὰ τοῦτο τὸ
[8, 106]	τε ταῖς περὶ τὴν Εὔβοιαν	ἄρτι	ξυμφοραῖς καὶ κατὰ τὴν στάσιν
[8, 17]	ἐκ τῶν Ἀθηνῶν δώδεκα ναυσὶν	ἄρτι	παρὼν καὶ ξυνδιώκων, ἀφιστᾶσι τὴν
[8, 54]	πόλει οὖσαι ἐπὶ δίκαις καὶ	ἀρχαῖς,	ἁπάσας ἐπελθὼν καὶ παρακελευσάμενος ὅπως
[8, 89]	ἐν τῇ ὀλιγαρχίᾳ καὶ ἐν	ἀρχαῖς	ὄντων, οἷον Θηραμένη τε τὸν
[8, 53]	καὶ ἐς ὀλίγους μᾶλλον τὰς	ἀρχὰς	ποιήσομεν, ἵνα πιστεύῃ ἡμῖν βασιλεύς,
[8, 37]	Δαρεῖον βασιλέα μηδὲ ὧν βασιλεὺς	ἄρχει	ἐπὶ Λακεδαιμονίους μηδὲ τοὺς ξυμμάχους
[8, 37]	βασιλέως χώρᾳ ἢ ὅσης βασιλεὺς	ἄρχει	ἐπὶ τὴν Λακεδαιμονίων ἴῃ ἢ
[8, 92]	χρή, ὅστις τοὺς πεντακισχιλίους βούλεται	ἄρχειν	ἀντὶ τῶν τετρακοσίων, ἰέναι ἐπὶ
[8, 64]	δὲ ἐς τὰ ἐπὶ Θρᾴκης	ἄρχειν,	ἀπέστελλον ἐπὶ τὴν ἀρχήν. καὶ
[8, 68]	τοῦ χρόνου τούτου αὐτὸν ἄλλων	ἄρχειν	εἰωθότα. ~Ἐπειδὴ δὲ ἡ ἐκκλησία
[8, 91]	γὰρ μάλιστα μὲν ἐβούλοντο ὀλιγαρχούμενοι	ἄρχειν	καὶ τῶν ξυμμάχων, εἰ δὲ
[8, 67]	λαμπρῶς ἐλέγετο ἤδη μήτε ἀρχὴν	ἄρχειν	μηδεμίαν ἔτι ἐκ τοῦ αὐτοῦ
[8, 92]	μὴ ἄντικρυς δῆμον ὅστις βούλεται	ἄρχειν	ὀνομάζειν, φοβούμενοι μὴ τῷ ὄντι
[8, 67]	τετρακοσίους ὄντας ἐς τὸ βουλευτήριον	ἄρχειν	ὅπῃ ἂν ἄριστα γιγνώσκωσιν αὐτοκράτορας,
[8, 90]	καθεζομένων ἐς αὐτὸ ἀνθρώπων ὀλίγων	ἄρχειν	τοῦ ἔσπλου· ἐπ' αὐτὸν γὰρ
[8, 86]	τοὺς μὲν πεντακισχιλίους οὐ κωλύοι	ἄρχειν,	τοὺς μέντοι τετρακοσίους ἀπαλλάσσειν ἐκέλευεν
[8, 74]	καὶ Χαιρέαν ἐπ' αὐτῆς τὸν	Ἀρχεστράτου,	ἄνδρα Ἀθηναῖον, γενόμενον ἐς τὴν
[8, 73]	ἣν μόνον (μέχρι (νῦν) ἡ	ἀρχὴ	αὐτοῖς ἐς τοῦτο ξυνέμεινεν. οἱ
[8, 97]	καὶ μισθὸν μηδένα (φέρειν μηδεμιᾷ	ἀρχῇ·	εἰ δὲ μή, ἐπάρατον ἐποιήσαντο.
[8, 96]	ἄτολμοι, ἄλλως τε καὶ ἐν	ἀρχῇ	ναυτικῇ πλεῖστα ὠφέλουν. ἔδειξαν δὲ
[8, 48]	πόλεις ἐχόντων ἐν τῇ αὐτοῦ	ἀρχῇ	οὐ τὰς ἐλαχίστας, Ἀθηναίοις προσθέμενον,
[8, 96]	καὶ ὡς εἰπεῖν (ἡ Ἀθηναίων	ἀρχὴ	πᾶσα. ἀλλ' οὐκ ἐν τούτῳ
[8, 6]	τάς τε ἐν τῇ ἑαυτοῦ	ἀρχῇ	πόλεις ἀποστήσειε τῶν Ἀθηναίων διὰ
[8, 67]	δὴ λαμπρῶς ἐλέγετο ἤδη μήτε	ἀρχὴν	ἄρχειν μηδεμίαν ἔτι ἐκ τοῦ
[8, 70]	καὶ θυσίαις καθιστάμενοι ἐς τὴν	ἀρχὴν	ἐχρήσαντο, ὕστερον δὲ πολὺ μεταλλάξαντες
[8, 64]	Θρᾴκης ἄρχειν, ἀπέστελλον ἐπὶ τὴν	ἀρχήν.	καὶ ἀφικόμενος ἐς τὴν Θάσον
[8, 46]	δ' ἀμφοτέρους ἐᾶν δίχα τὴν	ἀρχήν,	καὶ βασιλεῖ ἐξεῖναι αἰεὶ ἐπὶ
[8, 85]	Λακεδαίμονος ἐπῆλθε καὶ παραλαμβάνει τὴν	ἀρχήν·	ὁ δὲ Ἀστύοχος ἀπέπλει. (ξυνέπεμψε
[8, 1]	τι ἐς εὐτέλειαν σωφρονίσαι, καὶ	ἀρχήν	τινα πρεσβυτέρων ἀνδρῶν ἑλέσθαι, οἵτινες
[8, 43]	καὶ ἀντ' ἐλευθερίας ἂν Μηδικὴν	ἀρχὴν	τοῖς Ἕλλησι (τοὺς Λακεδαιμονίους περιθεῖναι.
[8, 46]	τῆς ἐς γῆν καὶ θάλασσαν	ἀρχῆς	ἀπορεῖν ἂν αὐτὸν οἷς τοὺς
[8, 99]	λοιπὰς ἔτι πόλεις τῆς ἑαυτοῦ	ἀρχῆς	ἀποστῆσαι τῶν Ἀθηναίων, ὥσπερ καὶ
[8, 46]	Ἀθηναίους εἶναι κοινωνοὺς αὐτῷ τῆς	ἀρχῆς·	ἧσσον γὰρ τῶν κατὰ γῆν
[8, 54]	Πεισάνδρου παρέλυσεν ὁ δῆμος τῆς	ἀρχῆς	καὶ τὸν ξυνάρχοντα Σκιρωνίδην, ἀντέπεμψαν
[8, 5]	πεπραγμένος τοὺς ἐκ τῆς ἑαυτοῦ	ἀρχῆς	φόρους, οὓς δι' Ἀθηναίους ἀπὸ
[8, 61]	θέρους ἅμα τῷ ἦρι εὐθὺς	ἀρχομένῳ	Δερκυλίδας τε ἀνὴρ Σπαρτιάτης στρατιὰν
[8, 5]	ὄντων οὐδὲν ἄλλο ἢ ὥσπερ	ἀρχομένων	ἐν κατασκευῇ τοῦ πολέμου, πρῶτοι
[8, 10]	γῇ οἱ Ἀθηναῖοι καὶ τὸν	ἄρχοντα	Ἀλκαμένη ἀποκτείνουσιν· ~καὶ αὐτῶν τινὲς
[8, 10]	εἴκοσι ναυσὶν ἐς τὴν Χίον,	ἄρχοντα	Ἀλκαμένη ἔχοντες. καὶ αὐτοῖς οἱ
[8, 108]	ἐτείχισεν. ταῦτα δὲ πράξας καὶ	ἄρχοντα	ἐν τῇ Κῷ καταστήσας πρὸς
[8, 23]	ἐπὶ τὴν Ἄντισσαν καὶ Μήθυμναν	ἄρχοντα	Ἐτεόνικον προστάξας· καὶ αὐτὸς ταῖς
[8, 8]	πρῶτον ἐς Χίον αὐτοῖς πλεῖν	ἄρχοντα	ἔχοντας Χαλκιδέα, ὃς ἐν τῇ
[8, 11]	σφῶν πέντε ναῦς καὶ Χαλκιδέα	ἄρχοντα	καὶ Ἀλκιβιάδην μετ' αὐτοῦ ἐβούλοντο
[8, 61]	κεκομισμένοι μετὰ τὸν Πεδαρίτου θάνατον	ἄρχοντα	καὶ ναῦς δώδεκα, αἳ ἔτυχον
[8, 28]	τὸν Λέοντος ἐς τὴν Χίον	ἄρχοντα	Λακεδαιμονίων πεμψάντων ἀποστέλλουσι πεζῇ μέχρι
[8, 24]	Μιλησίας Χαλκιδέα τε τὸν Λακεδαιμόνιον	ἄρχοντα	μετ' ὀλίγων παραβοηθήσαντα ἀποκτείνουσι καὶ
[8, 8]	ἔπειτα ἐς Λέσβον καὶ Ἀλκαμένη	ἄρχοντα,	ὅνπερ καὶ Ἆγις διενοεῖτο, τὸ
[8, 39]	Κλέαρχον τὸν Ῥαμφίου, ὃς ξυνέπλει,	ἄρχοντα	προστάξαντας, καὶ Ἀστύοχον, ἢν δοκῇ
[8, 74]	γὰρ ᾔδεσάν πω τοὺς τετρακοσίους	ἄρχοντας.	(καὶ καταπλευσάντων αὐτῶν εὐθέως τῶν
[8, 5]	Ἀλκαμένη τὸν Σθενελαΐδου καὶ Μέλανθον	ἄρχοντας	ὡς ἐς τὴν Εὔβοιαν· οἱ
[8, 24]	τὴν πόλιν· οὓς αἰσθόμενοι οἱ	ἄρχοντες	αὐτοὶ μὲν ἡσύχασαν, Ἀστύοχον δὲ
[8, 86]	γάρ, ὅτε ἐσέβαλον ἤδη σφῶν	ἀρχόντων,	τοῦτο ποιῆσαι) τῶν τε πεντακισχιλίων
[8, 76]	τάς τε ἄλλας πόλεις ὧν	ἄρχουσιν	ἀναγκάσειν τὰ χρήματα ὁμοίως διδόναι
[8, 39]	Ἰωνίας περὶ ἡλίου τροπάς, καὶ	ἄρχων	ἐπέπλει αὐτῶν Ἀντισθένης (Σπαρτιάτης. ξυνέπεμψαν
[8, 8]	ἀφικέσθαι (προσετέτακτο δὲ ἐς (αὐτὸν	ἄρχων	Κλέαρχος ὁ Ῥαμφίου) διαφέρειν δὲ
[8, 92]	τῶν περιπόλων τῶν Μουνιχίασι τεταγμένων	ἄρχων·	τὸ δὲ (μέγιστον, τῶν ὁπλιτῶν
[8, 57]	καὶ ξυνθήκας ἔτι ἄλλας ποιησάμενος,	ἃς	ἂν δύνηται, τροφήν τε παρέχειν
[8, 33]	Μεγαρίδα καὶ μίαν Ἑρμιονίδα καὶ	ἃς	αὐτὸς Λακωνικὰς ἔχων ἦλθεν, ἔπλει
[8, 91]	δὲ αὐτῶν Ἀγησανδρίδας Ἀγησάνδρου Σπαρτιάτης)	ἃς	ἔφη Θηραμένης οὐκ Εὐβοίᾳ μᾶλλον
[8, 41]	τὰς τῶν Ἀθηναίων ναῦς εἴκοσιν,	ἃς	ἔχων Χαρμῖνος εἷς τῶν ἐκ
[8, 7]	πλεῖν ἐς Χίον πάσας, καὶ	ἃς	ὁ Ἆγις παρεσκεύαζεν ἐς τὴν
[8, 26]	δύο, αἵ τε ἐκ Πελοποννήσου,	ἃς	παρεσκευάζοντο, ἑτοῖμαι ἤδη οὖσαι· καὶ
[8, 19]	ἱερόν· καὶ καθορῶσιν ἑκκαίδεκα ναῦς,	ἃς	ὕστερον ἔτι Θρασυκλέους Διομέδων ἔχων
[8, 45]	ἐς τοιαῦτα ἀφ' ὧν ἡ	ἀσθένεια	ξυμβαίνει, οἱ δὲ τὰς ναῦς
[8, 12]	τήν τε τῶν Ἀθηναίων λέγων	ἀσθένειαν	καὶ τὴν τῶν Λακεδαιμονίων προθυμίαν·
[8, 104]	τῷ δὲ μέσῳ, τοιούτου ξυμβαίνοντος,	ἀσθενέσι	καὶ διεσπασμέναις ταῖς ναυσὶ καθίσταντο,
[8, 76]	γὰρ σφίσιν ὑπάρχειν Σάμον οὐκ	ἀσθενῆ,	ἀλλ' ἣ παρ' ἐλάχιστον δὴ
[8, 58]	χώραν τὴν βασιλέως, ὅση τῆς	Ἀσίας	ἐστί, βασιλέως εἶναι· καὶ περὶ
[8, 39]	ποιησάμενοι (ἐς τὴν Καῦνον τῆς	Ἀσίας	κατῆραν. ἐντεῦθεν δὴ ὡς ἐν
[8, 76]	ἄδειάν τε καὶ κάθοδον ποιήσωσιν,	ἄσμενον	τὴν παρὰ βασιλέως ξυμμαχίαν παρέξειν.
[8, 87]	τοὺς Φοίνικας (προαγαγὼν ἐς τὴν	Ἄσπενδον	ἐκχρηματίσαιτο ἀφείς (καὶ γὰρ ὣς
[8, 87]	πράξας. ἐς δ' οὖν τὴν	Ἄσπενδον	ᾑτινιδὴ γνώμῃ ὁ Τισσαφέρνης ἀφικνεῖται
[8, 87]	τίνι γνώμῃ παρῆλθεν ἐς τὴν	Ἄσπενδον	καὶ παρελθὼν οὐκ ἤγαγε τὰς
[8, 87]	ἐπὶ τὰς Φοινίσσας ναῦς ἐς	Ἄσπενδον,	καὶ τὸν Λίχαν ξυμπορεύεσθαι ἐκέλευεν·
[8, 99]	Τισσαφέρνους τότε (ὅτε ἐπὶ τὴν	Ἄσπενδον	παρῄει) προσταχθέντων, καὶ αἱ Φοίνισσαι
[8, 87]	καὶ τεσσαράκοντα καὶ ἑκατὸν μέχρι	Ἀσπένδου	ἀφίκοντο σαφές ἐστι, διότι δὲ
[8, 88]	Τισσαφέρνην ᾔσθετο παριόντα ἐπὶ τῆς	Ἀσπένδου,	ἔπλει καὶ αὐτὸς λαβὼν τρεῖς
[8, 108]	(Καὶ ὁ Τισσαφέρνης ἀπὸ τῆς	Ἀσπένδου,	ὡς ἐπύθετο τὰς τῶν Πελοποννησίων
[8, 81]	στρωμνὴν ἐξαργυρῶσαι, τάς τε ἐν	Ἀσπένδῳ	ἤδη οὔσας Φοινίκων ναῦς κομιεῖν
[8, 42]	ἢ ταῖς εἴκοσι ναυσί, νομίσαντες	ἅσπερ	ἐφύλασσον ναῦς τὰς ἀπὸ (τῆς
[8, 41]	ἐκ τῆς Πελοποννήσου προσπλεούσας, ἐφ'	ἅσπερ	καὶ (ὁ Ἀστύοχος παρέπλει. ἐπύθοντο
[8, 46]	βουληθῆναι κομίσαντα ἢ ναῦς Φοινίσσας	ἅσπερ	παρεσκευάζετο ἢ Ἕλλησι πλέοσι μισθὸν
[8, 92]	πρεσβυτέρων διακωλυόντων τοὺς ἐν τῷ	ἄστει	διαθέοντας καὶ ἐπὶ τὰ ὅπλα
[8, 92]	οἵ τε γὰρ ἐν τῷ	ἄστει	ἤδη ᾤοντο τόν τε Πειραιᾶ
[8, 95]	ἐκ τῶν ἐπ' ἔσχατα τοῦ	ἄστεως	οἰκιῶν, ὅπως σχολῇ πληρουμένων φθάσειαν
[8, 92]	τῷ Πειραιεῖ τοὺς ἐκ (τοῦ	ἄστεως	ὅσον οὔπω ἐπὶ σφᾶς παρεῖναι.
[8, 93]	αὐτοῖς εὐθὺς ἐχώρουν ἐς τὸ	ἄστυ	καὶ ἔθεντο αὖ ἐν τῷ
[8, 38]	Μίλητον ἔπεμπον κελεύοντες σφίσι τὸν	Ἀστύοχον	βοηθεῖν· ὡς δ' οὐκ ἐσήκουεν,
[8, 24]	οἱ ἄρχοντες αὐτοὶ μὲν ἡσύχασαν,	Ἀστύοχον	δὲ ἐξ Ἐρυθρῶν τὸν ναύαρχον
[8, 83]	ἀνθρώπους τὰς ναῦς· πάντων τε	Ἀστύοχον	εἶναι αἴτιον ἐπιφέροντα ὀργὰς Τισσαφέρνει
[8, 45]	ἀπ' αὐτῶν ἀφικομένης ἐπιστολῆς πρὸς	Ἀστύοχον	ἐκ Λακεδαίμονος ὥστ' ἀποκτεῖναι (ἦν
[8, 68]	ἐν τῇ Σάμῳ πρὸς τὸν	Ἀστύοχον	ἔπραξε, νομίζων οὐκ ἄν ποτε
[8, 39]	ὃς ξυνέπλει, ἄρχοντα προστάξαντας, καὶ	Ἀστύοχον,	ἢν δοκῇ τοῖς ἕνδεκα ἀνδράσι,
[8, 85]	τῶν πραγμάτων πρός τε τὸν	Ἀστύοχον	καὶ τὸν Τισσαφέρνην Μίνδαρος διάδοχος
[8, 31]	ἐς Φώκαιαν καὶ Κύμην ὡς	Ἀστύοχον.	~ὄντος δ' αὐτοῦ ἐνταῦθα Λεσβίων
[8, 40]	οὐδὲν ἧσσον, καίπερ διαμέλλοντα, τὸν	Ἀστύοχον	πέμποντες ἀγγέλους ἠξίουν σφίσι πολιορκουμένοις
[8, 50]	μήνυμα ἀποστέλλει αὖθις πρὸς τὸν	Ἀστύοχον,	τά τε πρότερα μεμφόμενος ὅτι
[8, 50]	τοιόνδε τι. πέμπει ὡς τὸν	Ἀστύοχον	τὸν Λακεδαιμονίων ναύαρχον ἔτι ὄντα
[8, 26]	Θηριμένει τῷ Λακεδαιμονίῳ ξυναμφότεραι ὡς	Ἀστύοχον	τὸν ναύαρχον προσταχθεῖσαι κομίσαι, κατέπλευσαν
[8, 84]	τοιόσδε τις θόρυβος περὶ τὸν	Ἀστύοχον.	τῶν γὰρ Συρακοσίων καὶ Θουρίων
[8, 84]	ναῦται, ὥρμησαν ἐκραγέντες ἐπὶ τὸν	Ἀστύοχον	ὥστε βάλλειν· ὁ δὲ προϊδὼν
[8, 85]	παραλαμβάνει τὴν ἀρχήν· ὁ δὲ	Ἀστύοχος	ἀπέπλει. (ξυνέπεμψε δὲ καὶ Τισσαφέρνης
[8, 23]	αὖθις αἱ λοιπαὶ Μυτιλήνην ἀφιστᾶσιν.	~Ἀστύοχος	δὲ ὁ Λακεδαιμόνιος ναύαρχος τέσσαρσι
[8, 20]	καὶ ναύαρχος αὐτοῖς ἐκ Λακεδαίμονος	Ἀστύοχος	ἐπῆλθεν, ᾧπερ ἐγίγνετο ἤδη πᾶσα
[8, 63]	ἐθάρσησεν. καὶ παραπλεύσας δυοῖν νεοῖν	Ἀστύοχος	ἐς Χίον κομίζει αὐτόθεν τὰς
[8, 33]	Ἐρυθρὰς ἥκουσιν ἀφειμένοι, ἀνάγεται ὁ	Ἀστύοχος	εὐθὺς ἐς τὰς Ἐρυθρὰς πάλιν,
[8, 61]	Χῖοι, ἐν ὅσῳ αὐτοῖς ὁ	Ἀστύοχος	ἠπόρει ὅπως βοηθήσοι, ναυμαχῆσαι πιεζόμενοι
[8, 85]	οἱ προθοῖτο. ὁ μὲν οὖν	Ἀστύοχος	καὶ οἱ Μιλήσιοι καὶ ὁ
[8, 40]	προσπεριβαλλομένου, βοηθῆσαι σφίσιν. ὁ δὲ	Ἀστύοχος	καίπερ οὐ διανοούμενος διὰ τὴν
[8, 50]	ἐχθίστων αὐτὸν διαφθαρῆναι. ὁ δὲ	Ἀστύοχος	μηνύει καὶ ταῦτα τῷ Ἀλκιβιάδῃ.
[8, 41]	προσπλεούσας, ἐφ' ἅσπερ καὶ (ὁ	Ἀστύοχος	παρέπλει. ἐπύθοντο δὲ οἱ ἐν
[8, 42]	εἶχε πρὸς τὴν Σύμην ὁ	Ἀστύοχος	πρὶν ἔκπυστος γενέσθαι, εἴ πως
[8, 63]	ἐν τῇ Μιλήτῳ καὶ ὁ	Ἀστύοχος	πυθόμενος τὰ περὶ τῆς ναυμαχίας
[8, 23]	Ἀθηνῶν. ἀναγαγόμενος δὲ καὶ ὁ	Ἀστύοχος	τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ἐς ὀψὲ
[8, 79]	δὲ οἱ ξύμμαχοι καὶ ὁ	Ἀστύοχος	τὸν θροῦν, καὶ δόξαν αὐτοῖς
[8, 32]	Πεδαρίτῳ καὶ τοῖς Χίοις ὁ	Ἀστύοχος	τὸν λόγον ὡς χρὴ παραγενομένους
[8, 50]	κακόν τι βουλεύειν. ὁ δὲ	Ἀστύοχος	τὸν μὲν Ἀλκιβιάδην ἄλλως τε
[8, 23]	(πόλιν ἔσχον. ἃ πυνθανόμενος ὁ	Ἀστύοχος	τῶν τε Ἐρεσίων καὶ τῶν
[8, 31]	τῇ Μιλήτῳ ἐποιοῦντο. ~Ὁ δ'	Ἀστύοχος	ὡς τότε ἐν τῇ Χίῳ
[8, 61]	δὲ ἔτι ἐν Ῥόδῳ ὄντος	Ἀστυόχου	ἐκ τῆς Μιλήτου Λέοντά τε
[8, 36]	~Ὑπὸ δὲ τὸν αὐτὸν χρόνον	Ἀστυόχου	ἥκοντος ἐς τὴν Μίλητον ἐπὶ
[8, 78]	αὐτοὺς διεβόων ὡς ὑπό τε	Ἀστυόχου	καὶ Τισσαφέρνους φθείρεται τὰ πράγματα,
[8, 85]	τὸν Τισσαφέρνην Μίνδαρος διάδοχος τῆς	Ἀστυόχου	ναυαρχίας ἐκ Λακεδαίμονος ἐπῆλθε καὶ
[8, 29]	Θηριμένης οὐ ναύαρχος ὤν, ἀλλ'	Ἀστυόχῳ	παραδοῦναι τὰς ναῦς ξυμπλέων μαλακὸς
[8, 38]	τὰς ξυνθήκας Θηριμένης μὲν παραδοὺς	(Ἀστυόχῳ	τὰς ναῦς ἀποπλέων ἐν κέλητι
[8, 39]	καὶ ἕνδεκα ἄνδρας Σπαρτιατῶν ξυμβούλους	Ἀστυόχῳ,	ὧν εἷς ἦν Λίχας ὁ
[8, 39]	κατῆραν. ἐντεῦθεν δὴ ὡς ἐν	ἀσφαλεῖ	ὄντες ἀγγελίαν ἔπεμπον ἐπὶ τὰς
[8, 4]	καὶ Σούνιον τειχίσαντες, ὅπως αὐτοῖς	ἀσφάλεια	ταῖς σιταγωγοῖς ναυσὶν εἴη τοῦ
[8, 1]	καὶ τὰ τῶν ξυμμάχων ἐς	ἀσφάλειαν	ποιεῖσθαι, καὶ μάλιστα τὴν Εὔβοιαν,
[8, 66]	πλεῖστα ἐς τὴν τῶν ὀλίγων	ἀσφάλειαν	ὠφέλησαν, βέβαιον τὴν ἀπιστίαν τῷ
[8, 46]	καὶ ἅμα μετὰ τῆς ἑαυτοῦ	ἀσφαλείας	(αὐτοὺς περὶ ἑαυτοὺς τοὺς Ἕλληνας
[8, 24]	εἰ τοῦτο δοκοῦσι παρὰ τὸ	ἀσφαλέστερον	πρᾶξαι, πρότερον ἐτόλμησαν ποιήσασθαι ἢ
[8, 88]	ὑποσχόμενος τοῖς ἐν τῇ Σάμῳ	ἀσφαλῆ	καὶ μεγάλην χάριν (ἢ γὰρ
[8, 2]	αὐτοὶ τῆς πάσης Ἑλλάδος ἤδη	ἀσφαλῶς	ἡγήσεσθαι. ~Εὐθὺς οὖν Ἆγις μὲν
[8, 41]	Λακεδαιμονίους, οἳ ἧκον κατάσκοποι αὐτοῦ,	ἀσφαλῶς	περαιωθῆναι, εὐθὺς (ἀφεὶς τὸ ἐς
[8, 89]	καὶ ἡδέως ἂν ἀπαλλαγέντας πῃ	ἀσφαλῶς	τοῦ πράγματος πολλῷ δὴ μᾶλλον
[8, 72]	τὰς στρατείας καὶ τὴν ὑπερόριον	ἀσχολίαν	ἐς οὐδὲν πρᾶγμα οὕτω μέγα
[8, 10]	θόρυβός τε ἐγένετο πολὺς καὶ	ἄτακτος,	καὶ τῶν τε νεῶν τὰς
[8, 105]	διώκειν (ἤρξαντο μέρει τινὶ σφῶν	ἀτακτότεροι	γενέσθαι. γνόντες δὲ οἱ περὶ
[8, 25]	Ἴωνάς τε καὶ οὐ δεξομένους	ἀτακτότερον	χωροῦντες, νικῶνται ὑπὸ τῶν Μιλησίων
[8, 52]	ἦρχον. καὶ ὁ μὲν Ἀλκιβιάδης,	ἅτε	περὶ μεγάλων ἀγωνιζόμενος, προθύμως τὸν
[8, 41]	παράπλῳ ἀποβὰς τήν τε πόλιν	ἀτεί	(χιστον οὖσαν καὶ ὑπὸ σεισμοῦ,
[8, 35]	καταπλεύσαντες καὶ προσβαλόντες τῇ πόλει	(ἀτει(	χίστῳ οὔσῃ ὀλίγου εἷλον. τῇ
[8, 62]	μάχῃ κρατήσας καὶ αὐτοβοεὶ Λάμψακον	ἀτείχιστον	οὖσαν ἑλών, καὶ σκεύη μὲν
[8, 107]	δὲ καὶ ἐπὶ τὴν Κύζικον	ἀτείχιστον	οὖσαν προσηγάγοντο πάλιν καὶ χρήματα
[8, 50]	αὐτοῖς διαφθεῖραι, γράψας καθ' ἕκαστα,	ἀτειχίστου	οὔσης Σάμου, ᾧ ἂν τρόπῳ
[8, 44]	καὶ ἔφευγον, ἄλλως τε καὶ	ἀτειχίστου	οὔσης τῆς πόλεως· εἶτα ξυγκαλέσαντες
[8, 51]	γίγνεται ὡς οἱ πολέμιοι μέλλουσιν	ἀτειχίστου	οὔσης τῆς Σάμου καὶ ἅμα
[8, 31]	προσβολὴν ποιησάμενος τῇ πόλει οὔσῃ	ἀτειχίστῳ	καὶ οὐ δυνάμενος ἑλεῖν, ἀπέπλευσεν
[8, 27]	ἑσπέρας εὐθὺς τούτῳ τῷ τρόπῳ	ἀτελεῖ	τῇ νίκῃ ἀπὸ τῆς Μιλήτου
[8, 40]	κωλῦσαι, τειχιζομένου τοῦ Δελφινίου καὶ	ἀτελοῦς	ὄντος καὶ στρατοπέδῳ καὶ ναυσὶν
[8, 96]	οἱ μὲν ἐπιχειρηταί, οἱ δὲ	ἄτολμοι,	ἄλλως τε καὶ ἐν ἀρχῇ
[8, 108]	ἀδικούμενοι, ὅσπερ καὶ Δηλίους τοὺς	Ἀτραμύττιον	κατοικήσαντας ὅτε ὑπ' Ἀθηναίων Δήλου
[8, 23]	τρίτην ἡμέραν αὐτοῦ ἥκοντος αἱ	Ἀττικαὶ	νῆες πέντε καὶ εἴκοσιν ἔπλεον
[8, 28]	καὶ οὐ προσδεχομένων ἀλλ' ἢ	Ἀττικὰς	τὰς ναῦς εἶναι αἱροῦσιν· καὶ
[8, 29]	ἐν τῇ Λακεδαίμονι, ἐς δραχμὴν	Ἀττικὴν	ἑκάστῳ πάσαις ταῖς ναυσὶ διέδωκε,
[8, 95]	(Εὔβοια γὰρ αὐτοῖς ἀποκεκλῃμένης τῆς	Ἀττικῆς	πάντα ἦν) πέμπουσι Θυμοχάρη (στρατη(
[8, 45]	τε μισθοφορὰν ξυνέτεμεν, ἀντὶ δραχμῆς	Ἀττικῆς	ὥστε τριώβολον καὶ τοῦτο μὴ
[8, 96]	ἐξ ἧς πλείω ἢ τῆς	Ἀττικῆς	ὠφελοῦντο, (πῶς οὐκ εἰκότως ἠθύμουν;
[8, 87]	οἱ Πελοποννήσιοι ὡς φανερῶς ἤδη	ἀττικίζοντι,	βουλόμενος, ὡς ἐδόκει δή, ἀπολύεσθαι
[8, 38]	Ἴωνος ἤδη ὑπὸ Πεδαρίτου ἐπ'	ἀττικισμῷ	τεθνεώτων καὶ τῆς ἄλλης πόλεως
[8, 13]	ἀποληφθεῖσαι καὶ κοπεῖσαι ὑπὸ τῶν	Ἀττικῶν	ἑπτὰ καὶ εἴκοσι νεῶν, ὧν
[8, 94]	παραγένοιτο, ταύτῃ ἀνέχειν. οἱ δ'	αὖ	Ἀθηναῖοι, ὡς ἠγγέλθη αὐτοῖς, εὐθὺς
[8, 92]	ἂν δῆμον ἡγούμενοι, τὸ δ'	αὖ	ἀφανὲς φόβον ἐς ἀλλήλους παρέξειν.
[8, 93]	ἐς τὸ ἄστυ καὶ ἔθεντο	αὖ	ἐν τῷ (Ἀνακείῳ τὰ ὅπλα.
[8, 104]	ἓξ καὶ ἑβδομήκοντα, οἱ δ'	αὖ	Πελοποννήσιοι ἀπὸ Ἀβύδου (μέχρι Δαρδάνου,
[8, 78]	ἔργον, κινδυνεύσειν διατριβῆναι· τὸν δ'	αὖ	Τισσαφέρνην τάς τε ναῦς ταύτας
[8, 2]	μετασχεῖν καλὸν εἶναι, οἱ δ'	αὖ	τῶν Λακεδαιμονίων ξύμμαχοι ξυμπροθυμηθέντες ἐπὶ
[8, 84]	τὸν μισθὸν ἀπῄτουν. ὁ δὲ	αὐθαδέστερόν	τέ τι ἀπεκρίνατο καὶ ἠπείλησε
[8, 27]	δὴ μὴ βιαζομένῃ γε πρὸς	(αὐθαιρέτους	κινδύνους ἰέναι. ὡς τάχιστα δὲ
[8, 89]	δημοκρατίας γενομένη ἀπόλλυται· πάντες γὰρ	αὐθημερὸν	ἀξιοῦσιν οὐχ ὅπως ἴσοι, ἀλλὰ
[8, 22]	τέσσαρες νῆες ἐν αὐτῇ· καὶ	αὖθις	αἱ λοιπαὶ Μυτιλήνην ἀφιστᾶσιν. ~Ἀστύοχος
[8, 19]	μετ' αὐτῶν Λέβεδον ἀπέστησαν καὶ	αὖθις	Αἱράς. καὶ μετὰ τοῦτο ἕκαστοι
[8, 24]	ταύτῃ χωρία, καὶ ἐν Φάναις	αὖθις	ἄλλῃ μάχῃ ἐνίκησαν καὶ τρίτῃ
[8, 32]	ἐνταῦθα Λεσβίων ἀφικνοῦνται πρέσβεις βουλόμενοι	αὖθις	ἀποστῆναι· καὶ αὐτὸν μὲν πείθουσιν,
[8, 91]	οὖν ὑπὸ τοῦ δήμου γε	αὖθις	γενομένου αὐτοὶ πρὸ τῶν ἄλλων
[8, 12]	~γνοὺς δὲ ὁ Ἀλκιβιάδης πείθει	αὖθις	Ἔνδιον καὶ τοὺς ἄλλους ἐφόρους
[8, 100]	τῆς Μυτιλήνης Ἀθηναίων φρουροὺς προελθόντας	αὖθις	ἔξω μάχῃ ἀπωσθέντες καὶ διὰ
[8, 14]	οὐ δηλωσάντων, ἀφίστανται (Χῖοι καὶ	αὖθις	Ἐρυθραῖοι Ἀθηναίων. καὶ μετὰ ταῦτα
[8, 80]	Μίλητον (Κλέαρχος δὲ κατὰ γῆν	αὖθις	ἐς τὸν Ἑλλήσποντον κομισθεὶς ἦρχεν)
[8, 73]	δυνατοῖς καὶ ὄντες δῆμος μεταβαλλόμενοι	αὖθις	καὶ πεισθέντες ὑπό τε τοῦ
[8, 48]	ὀλιγαρχίαν, ἐπειδὴ τῷ πλήθει ἐκοίνωσαν,	αὖθις	κἀν σφίσιν αὐτοῖς καὶ τοῦ
[8, 23]	δὲ ἐς Δαφνοῦντα ἀπῆλθον. καὶ	αὖθις	Κλαζομεναὶ προσεχώρησαν Ἀθηναίοις. ~Τοῦ δ'
[8, 56]	γὰρ πᾶσαν ἠξίου δίδοσθαι καὶ	αὖθις	νήσους τε τὰς ἐπικειμένας καὶ
[8, 20]	Χίον καὶ τὴν Ἰωνίαν πλοῦν	αὖθις	παρεσκευάζοντο. καὶ ναύαρχος αὐτοῖς ἐκ
[8, 50]	ὢν διὰ τὸ μήνυμα ἀποστέλλει	αὖθις	πρὸς τὸν Ἀστύοχον, τά τε
[8, 35]	ὀλίγου εἷλον. τῇ δ' ὑστεραίᾳ	αὖθις	προσέβαλλον, καὶ ὡς ἄμεινον φαρξαμένων
[8, 87]	πολλὰ τῶν βασιλέως τά (τε	αὐτὰ	ἀπ' ἐλασσόνων πράξας. ἐς δ'
[8, 71]	μακρῶν τειχῶν διὰ τὴν (κατ'	αὐτὰ	ἐρημίαν λήψεως οὐκ ἂν ἁμαρτεῖν.
[8, 10]	Ἀθηναῖοι (ἐπηγγέλθησαν γάρ) ἐθεώρουν ἐς	αὐτά,	καὶ κατάδηλα μᾶλλον αὐτοῖς τὰ
[8, 50]	οὔσης Σάμου, ᾧ ἂν τρόπῳ	αὐτὰ	πράξειε, καὶ ὅτι ἀνεπίφθονόν οἱ
[8, 71]	μετὰ τῶν ἐλθόντων κατέβη πρὸς	αὐτὰ	τὰ τείχη τῶν Ἀθηναίων, ἐλπίσας
[8, 59]	ὁμοίῳ καταλύεσθαι. ~Αἱ μὲν σπονδαὶ	αὗται	ἐγένοντο, καὶ μετὰ ταῦτα παρεσκευάζετο
[8, 80]	καὶ αἱ μὲν τῶν Πελοποννησίων	αὗται	νῆες ἀπάρασαι ἐς τὸ πέλαγος,
[8, 87]	κομίσας τὰς ναῦς. ἔφη γὰρ	αὐτὰς	ἐλάσσους ἢ ὅσας βασιλεὺς ἔταξε
[8, 42]	καὶ ἐν τῇ Καύνῳ οὔσας	αὐτάς.	ἐπέπλει οὖν ὥσπερ εἶχε πρὸς
[8, 92]	εἰκὸς εἶναι ἐπ' Εὔβοιαν πλεούσας	αὐτὰς	ἐς Αἴγιναν κατακολπίσαι καὶ πάλιν
[8, 39]	καὶ τὰς ναῦς ταύτας ἢ	αὐτὰς	ἢ πλείους ἢ καὶ ἐλάσσους
[8, 27]	ναῦς πολεμίας καὶ ὅσαις πρὸς	αὐτὰς	ταῖς σφετέραις ἱκανῶς καὶ καθ'
[8, 23]	δὲ καὶ ὁ Ἀστύοχος τῇ	αὐτῇ	ἡμέρᾳ ἐς ὀψὲ καὶ προσλαβὼν
[8, 22]	καὶ καταλείπονται τέσσαρες νῆες ἐν	αὐτῇ·	καὶ αὖθις αἱ λοιπαὶ Μυτιλήνην
[8, 99]	τὴν Ἴκαρον, καὶ μείνας ἐν	αὐτῇ	ὑπὸ ἀπλοίας πέντε ἢ ἓξ
[8, 100]	ἠγγέλθη αὐτοῖς ἡ τῶν φυγάδων	αὕτη	διάβασις· ὑστερήσας δ' ἐπὶ τὴν
[8, 19]	κατὰ ταὐτά. ~Ἡ μὲν ξυμμαχία	αὕτη	ἐγένετο· μετὰ δὲ ταῦτα οἱ
[8, 64]	Ἀθηναίων παρὰ τοῖς Πελοποννησίοις, καὶ	αὕτη	μετὰ τῶν ἐν τῇ πόλει
[8, 90]	δὲ τοῦ τείχους ἡ γνώμη	αὕτη,	ὡς ἔφη Θηραμένης καὶ οἱ
[8, 50]	λόγος καὶ ὅτι Ἀθηναῖοι ἐνδέξονται	αὐτήν,	δείσας πρὸς τὴν ἐναντίωσιν τῶν
[8, 90]	Πειραιῶς ἡ Ἠετιωνεία, καὶ παρ'	αὐτὴν	εὐθὺς ὁ ἔσπλους ἐστίν. ἐτειχίζετο
[8, 22]	ὑπὸ τῶν Λακεδαιμονίων δεύτερον ἐπ'	αὐτὴν	ἰέναι καὶ ἐκεῖθεν ἐπὶ τὸν
[8, 95]	εἶχον) καὶ τἆλλα τὰ περὶ	αὐτὴν	καθίσταντο. ~Τοῖς δὲ Ἀθηναίοις ὡς
[8, 47]	ἐπιθεραπεύων, εἰδώς, εἰ μὴ διαφθερεῖ	αὐτήν,	ὅτι ἔσται ποτὲ αὐτῷ πείσαντι
[8, 100]	πλεύσας οὖν ὁ Θράσυλος ἐπ'	αὐτὴν	πάσαις ταῖς ναυσὶ διενοεῖτο προσβολὴν
[8, 100]	τῆς Λέσβου ἀφειστήκει) ἐβούλετο ἐπ'	αὐτὴν	πλεύσας, εἰ δύναιτο, ἐξελεῖν. Μηθυμναίων
[8, 24]	(καὶ ἐκοσμοῦντο ἐχυρώτερον. καὶ οὐδ'	αὐτὴν	τὴν ἀπόστασιν, εἰ τοῦτο δοκοῦσι
[8, 104]	παρέπλεον ἐπὶ κέρως ταξάμενοι παρ'	αὐτὴν	τὴν γῆν ἐπὶ τῆς Σηστοῦ,
[8, 25]	τὸ ἄλλο σφῶν ἡσσώμενον, πρὸς	αὐτὴν	τὴν πόλιν τῶν Μιλησίων κρατοῦντες
[8, 81]	μάλιστα Θρασύβουλος, αἰεί γε τῆς	αὐτῆς	γνώμης ἐχόμενος, ἐπειδὴ μετέστησε τὰ
[8, 90]	τῷ Πειραιεῖ, καὶ ἦρχον αὐτοὶ	αὐτῆς,	ἐς ἣν καὶ τὸν σῖτον
[8, 23]	πάλιν κατεστήσαντο καὶ πλεύσαντες ἐξ	αὐτῆς	Κλαζομενίων τὴν ἐν τῇ ἠπείρῳ
[8, 102]	ἐσπλέουσιν οἱ Πελοποννήσιοι. καὶ τῆς	αὐτῆς	ταύτης νυκτὸς ὡς εἶχον τάχους
[8, 74]	Πάραλον ναῦν καὶ Χαιρέαν ἐπ'	αὐτῆς	τὸν Ἀρχεστράτου, ἄνδρα Ἀθηναῖον, γενόμενον
[8, 27]	καὶ ἔδοξεν οὐκ ἐν τῷ	αὐτίκα	μᾶλλον ἢ ὕστερον, οὐκ ἐς
[8, 82]	ἑτοῖμοι ἤδη ἦσαν διὰ τὸ	αὐτίκα	τούς τε παρόντας πολεμίους ἐκ
[8, 66]	ἡσσῶντο ταῖς γνώμαις, καὶ ἐξευρεῖν	αὐτὸ	ἀδύνατοι ὄντες διὰ τὸ μέγεθος
[8, 90]	ὑπάρχοντι τείχει, ὥστε καθεζομένων ἐς	αὐτὸ	ἀνθρώπων ὀλίγων ἄρχειν τοῦ ἔσπλου·
[8, 56]	μοι καὶ ὁ Τισσαφέρνης τὸ	αὐτὸ	βουληθῆναι, αὐτὸς μὲν διὰ τὸ
[8, 67]	οἱ ξυγγραφῆς ἄλλο μὲν οὐδέν,	αὐτὸ	δὲ τοῦτο, ἐξεῖναι μὲν Ἀθηναίων
[8, 98]	τῆς Βοιωτίας τεῖχος, ἐπολιόρκουν δ'	αὐτὸ	διὰ ξυμφορὰν σφίσιν ἐκ τῆς
[8, 6]	καὶ Τισσαφέρνης κοινῇ κατὰ τὸ	αὐτὸ	ἔπρασσον, Καλλίγειτος δὲ ὁ Λαοφῶντος
[8, 88]	μάλιστα διαβάλλειν, ὅπως μᾶλλον δι'	αὐτὸ	σφίσιν ἀναγκάζοιτο προσχωρεῖν. καὶ ὁ
[8, 94]	πᾶς τις (τῶν πολλῶν ὁπλιτῶν)	αὐτὸ	τοῦτο ἐνόμιζεν εἶναι τὸ πάλαι
[8, 69]	οὓς Ἀθηναῖοι ἔπεμψαν οἰκήσοντας, ἐπ'	αὐτὸ	τοῦτο ἥκοντες ἐν τοῖς ἑαυτῶν
[8, 71]	σφίσιν ᾗ βούλονται ἢ καὶ	αὐτοβοεὶ	ἂν διὰ τὸν ἔνδοθέν τε
[8, 23]	ἡ Μυτιλήνη ὑπὸ τῶν Ἀθηναίων	αὐτοβοεὶ	(ἑάλωκεν· οἱ γὰρ Ἀθηναῖοι ὥσπερ
[8, 62]	τῶν Λαμψακηνῶν μάχῃ κρατήσας καὶ	αὐτοβοεὶ	Λάμψακον ἀτείχιστον οὖσαν ἑλών, καὶ
[8, 22]	τε τῶν παρόντων καὶ τῶν	αὐτόθεν	ξυμμάχων παρῄει ἐπὶ Κλαζομενῶν τε
[8, 1]	καὶ τοσοῦτον κρατήσαντας, καὶ τοὺς	αὐτόθεν	πολεμίους τότε δὴ καὶ διπλασίως
[8, 63]	νεοῖν Ἀστύοχος ἐς Χίον κομίζει	αὐτόθεν	τὰς ναῦς καὶ ξυμπάσαις ἤδη
[8, 56]	πρότερον ἐπολιορκοῦντο καὶ ὁ λιμὸς	αὐτόθι	ἦν μέγας· οἱ δὲ περὶ
[8, 7]	αἱ ξύμπασαι τῶν ξυμμαχίδων νῆες	αὐτόθι	μιᾶς δέουσαι τεσσαράκοντα. ~ὁ μὲν
[8, 31]	καὶ Δρυμοῦσσαν. καὶ ὅσα ὑπεξέκειτο	αὐτόθι	τῶν Κλαζομενίων, ἡμέρας ἐμμείναντες διὰ
[8, 95]	ἀποστήσαντες πλὴν Ὠρεοῦ (ταύτην δὲ	αὐτοὶ	Ἀθηναῖοι εἶχον) καὶ τἆλλα τὰ
[8, 44]	πεζῷ προσάξεσθαι, καὶ ἅμα ἡγούμενοι	αὐτοὶ	ἀπὸ τῆς ὑπαρχούσης ξυμμαχίας δυνατοὶ
[8, 5]	καὶ Λέσβιοι ἦλθον βουλόμενοι καὶ	αὐτοὶ	ἀποστῆναι· καὶ ξυμπρασσόντων αὐτοῖς τῶν
[8, 90]	ἐν τῷ Πειραιεῖ, καὶ ἦρχον	αὐτοὶ	αὐτῆς, ἐς ἣν καὶ τὸν
[8, 86]	ἥκιστα καταλυσάντων τὸν δῆμον ὄντας,	αὐτοὶ	δὲ οὐκέτι ἐς τὰς Ἀθήνας
[8, 106]	Συρακοσίων καὶ Πελληνέων μίαν ἑκάστων·	αὐτοὶ	δὲ πέντε (καὶ δέκα ναῦς
[8, 76]	ἡμαρτηκέναι τοὺς πατρίους νόμους καταλύσαντας,	αὐτοὶ	δὲ σῴζειν καὶ ἐκείνους πειράσεσθαι
[8, 38]	διακείμενοι ἀλλήλοις ἡσύχαζον, καὶ οὔτ'	αὐτοὶ	διὰ ταῦτα οὔθ' οἱ μετὰ
[8, 76]	πάλιν τὴν πολιτείαν ἀποδοῦναι, ὥστε	αὐτοὶ	δυνατώτεροι εἶναι εἴργειν ἐκείνους τῆς
[8, 33]	Χίον πλέοντες τῇ στρατιᾷ καὶ	αὐτοὶ	ἐκ τοῦ ἐπὶ θάτερα λόφου
[8, 6]	τὸ μὲν πρῶτον δέκα τούτων	αὐτοὶ	ἔμελλον πέμψειν, καὶ Μελαγχρίδαν, ὃς
[8, 66]	τὴν (ἀλλήλων ἀγνωσίαν οὐκ εἶχον	(αὐτοὶ	ἐξευρεῖν) κατὰ δὲ ταὐτὸ τοῦτο
[8, 81]	τιμιώτερόν τε αὐτὸν ἄγοιεν καὶ	αὐτοὶ	ἐπὶ πλέον θαρσοῖεν, οἵ τε
[8, 76]	ἀργύριον εἶχον ἔτι πέμπειν, ἀλλ'	αὐτοὶ	ἐπορίζοντο οἱ στρατιῶται, μήτε βούλευμα
[8, 5]	δὲ καὶ Ἐρυθραῖοι ἀποστῆναι καὶ	αὐτοὶ	ἑτοῖμοι ὄντες πρὸς μὲν Ἆγιν
[8, 105]	οἵ τε Συρακόσιοι ἐτύγχανον καὶ	αὐτοὶ	ἤδη τοῖς περὶ τὸν Θράσυλον
[8, 48]	μᾶλλον βασιλέα) πολλὰς ἐλπίδας εἶχον	αὐτοί	θ' ἑαυτοῖς οἱ δυνατώτατοι τῶν
[8, 69]	αὐτοῖς τοῦ ὑπολοίπου χρόνου παντὸς	αὐτοὶ	καὶ ἐξιοῦσιν ἐδίδοσαν. ~ὡς δὲ
[8, 104]	ἐκ τῆς (Ἀβύδου ἀντανῆγον καὶ	αὐτοί.	καὶ ὡς ἔγνωσαν ναυμαχήσοντες, παρέτειναν
[8, 24]	πόλιν· οὓς αἰσθόμενοι οἱ ἄρχοντες	αὐτοὶ	μὲν ἡσύχασαν, Ἀστύοχον δὲ ἐξ
[8, 14]	ἠπείρου καὶ ἀφέντες ἐνταῦθα αὐτοὺς	αὐτοὶ	μὲν προξυγγενόμενοι τῶν ξυμπρασσόντων Χίων
[8, 48]	σφᾶς ὀλιγαρχίαν, ὅτι δὴ καὶ	αὐτοὶ	οὐ δημοκρατήσονται, εὖ εἰδέναι ἔφη
[8, 95]	ἐν τῇ Ἐρετρίᾳ, ὃ εἶχον	αὐτοί,	περιγίγνονται καὶ ὅσαι ἐς Χαλκίδα
[8, 79]	προσγενομένων σφίσι τῶν νεῶν ἐπίπλουν	αὐτοὶ	ποιοῦνται τῇ Μιλήτῳ ναυσὶν ὀκτὼ
[8, 91]	τοῦ δήμου γε αὖθις γενομένου	αὐτοὶ	πρὸ τῶν ἄλλων μάλιστα διαφθαρῆναι,
[8, 78]	οὔτε πρότερον ναυμαχεῖν, ἕως ἔτι	αὐτοί	τε ἔρρωντο μᾶλλον καὶ τὸ
[8, 25]	Μίλητον ἐστρατοπεδεύσαντο. (Μιλήσιοι δὲ ἐξελθόντες	αὐτοί	τε, ὀκτακόσιοι ὁπλῖται, καὶ οἱ
[8, 16]	περιμένοντες· ὡς δὲ ἐχρόνιζε, καθῄρουν	αὐτοί	τε τὸ τεῖχος ὃ ἀνῳκοδόμησαν
[8, 22]	ὡς πλείστους σφίσι ξυγκινδυνεύειν, στρατεύονται	αὐτοί	τε τρισκαίδεκα ναυσὶν ἐπὶ τὴν
[8, 21]	τετρακοσίους δὲ φυγῇ ζημιώσαντες καὶ	αὐτοὶ	τὴν γῆν αὐτῶν καὶ οἰκίας
[8, 2]	Σικελικὸν προσέλαβον, καὶ καθελόντες ἐκείνους	αὐτοὶ	τῆς πάσης Ἑλλάδος ἤδη ἀσφαλῶς
[8, 104]	τὸ δεξιὸν τῶν Ἀθηναίων ὑπερσχόντες	αὐτοὶ	τῷ εὐωνύμῳ ἀποκλῇσαι τοῦ ἔξω
[8, 1]	ῥητόρων τὸν ἔκπλουν, ὥσπερ οὐκ	αὐτοὶ	ψηφισάμενοι, ὠργίζοντο δὲ καὶ τοῖς
[8, 53]	πολλῶν, μάλιστα δὲ ὡς ἐξείη	αὐτοῖς	Ἀλκιβιάδην καταγαγοῦσι καὶ μὴ τὸν
[8, 61]	ἐρυμνὸν χωρίον καὶ τῶν νεῶν	αὐτοῖς	ἅμα ἓξ καὶ τριάκοντα ἐπὶ
[8, 92]	οἰκίαν ἀγαγόντες εἶρξαν. (ξυνεπελάβοντο δὲ	αὐτοῖς	ἅμα καὶ ἄλλοι καὶ Ἕρμων
[8, 63]	μὴ ὀλιγαρχῶνται· (καὶ ἐν σφίσιν	αὐτοῖς	ἅμα οἱ ἐν τῇ Σάμῳ
[8, 102]	κατὰ τὸ ἱερὸν τοῦ Πρωτεσιλάου	αὐτοῖς	ἀνδράσι λαμβάνουσι, δύο δὲ ἑτέρας
[8, 11]	τὰς ναῦς, ἔπειτα δὲ ἔδοξεν	αὐτοῖς	ἀνελκύσαι καὶ τῷ πεζῷ προσκαθημένους
[8, 76]	ἄλλας τε ἐποιοῦντο ἐν σφίσιν	αὐτοῖς	ἀνιστάμενοι καὶ ὡς οὐ δεῖ
[8, 79]	βουλόμενοι διαναυμαχῆσαι· καὶ ὡς οὐδεὶς	αὐτοῖς	ἀντανήγετο, ἀπέπλευσαν πάλιν ἐς τὴν
[8, 86]	(λοιδορῶν ἀπέτρεπεν. αὐτὸς δὲ ἀποκρινάμενος	αὐτοῖς	ἀπέπεμπεν, ὅτι τοὺς μὲν πεντακισχιλίους
[8, 79]	Ἀστύοχος τὸν θροῦν, καὶ δόξαν	αὐτοῖς	ἀπὸ ξυνόδου ὥστε διαναυμαχεῖν, ἐπειδὴ
[8, 45]	τροφὴ καταβῇ παρὰ βασιλέως, ἐντελῆ	αὐτοῖς	ἀποδώσειν τὸν μισθὸν καὶ τὰς
[8, 95]	τάχει βουλόμενοι βοηθῆσαι (Εὔβοια γὰρ	αὐτοῖς	ἀποκεκλῃμένης τῆς Ἀττικῆς πάντα ἦν)
[8, 19]	καὶ ἐλθούσης παρὰ Χαλκιδέως ἀγγελίας	αὐτοῖς	ἀποπλεῖν πάλιν, καὶ ὅτι Ἀμόργης
[8, 80]	(ἅμα καὶ τὸ Βυζάντιον ἐπεκηρυκεύετο	αὐτοῖς	ἀποστῆναι. καὶ αἱ μὲν τῶν
[8, 4]	ξυμπορισάμενοι, καὶ Σούνιον τειχίσαντες, ὅπως	αὐτοῖς	ἀσφάλεια ταῖς σιταγωγοῖς ναυσὶν εἴη
[8, 50]	τὸ ἐν τῇ Σάμῳ παρασχεῖν	αὐτοῖς	διαφθεῖραι, γράψας καθ' ἕκαστα, ἀτειχίστου
[8, 57]	οὖν τοὺς Πελοποννησίους τροφήν τε	αὐτοῖς	δίδωσι καὶ σπονδὰς τρίτας τάσδε
[8, 67]	τοὺς πεντακισχιλίους δὲ ξυλλέγειν ὁπόταν	αὐτοῖς	δοκῇ. ~ἦν δὲ ὁ μὲν
[8, 54]	μετ' αὐτοῦ πράσσειν ὅπῃ (ἂν)	αὐτοῖς	δοκοίη ἄριστα ἕξειν τά τε
[8, 55]	τῆς Κῶ ἐποιοῦντο· εὐφυλακτότερα γὰρ	αὐτοῖς	ἐγίγνετο, εἴ ποι ἀπαίροι τὸ
[8, 49]	ξυνωμοσίᾳ, ὥσπερ καὶ τὸ πρῶτον	αὐτοῖς	ἐδόκει, τά τε παρόντα ἐδέχοντο
[8, 6]	περίοικον, εἰ αἵ τε νῆες	αὐτοῖς	εἰσὶν ὅσασπερ ἔλεγον καὶ τἆλλα
[8, 20]	πλοῦν αὖθις παρεσκευάζοντο. καὶ ναύαρχος	αὐτοῖς	ἐκ Λακεδαίμονος Ἀστύοχος ἐπῆλθεν, ᾧπερ
[8, 14]	ἐτείχιζον, εἴ τι δέοι, σφίσιν	αὐτοῖς	ἐκ τῆς νησῖδος ἐν ᾗ
[8, 23]	Κεγχρειᾷ ξυμμαχίδων Πελοποννησίων νεῶν (ἀφικνοῦνται	αὐτοῖς	ἓξ μετὰ ταῦτα ἐς τὴν
[8, 69]	ἐν τῷ βουλευτηρίῳ καὶ εἶπον	αὐτοῖς	ἐξιέναι λαβοῦσι τὸν μισθόν· ἔφερον
[8, 73]	πλέοιεν, κατέλειπον φύλακας. (ὥστε ἐπειδὴ	αὐτοῖς	ἐπετίθεντο οἱ τριακόσιοι, βοηθησάντων πάντων
[8, 24]	καὶ ὅσῳ ἐπεδίδου ἡ πόλις	αὐτοῖς	ἐπὶ τὸ μεῖζον, τόσῳ δὲ
[8, 38]	δ' ἐκ τῆς Σάμου νῆες	αὐτοῖς	ἐπίπλους μὲν ἐποιοῦντο ταῖς ἐν
[8, 39]	Λίχας ὁ Ἀρκεσιλάου· καὶ εἴρητο	αὐτοῖς	ἐς Μίλητον ἀφικομένους τῶν τε
[8, 95]	ὅπως τύχοιεν ἀνάγεσθαι. σημεῖον δὲ	αὐτοῖς	ἐς τὸν Ὠρωπὸν ἐκ τῆς
[8, 73]	μόνον (μέχρι (νῦν) ἡ ἀρχὴ	αὐτοῖς	ἐς τοῦτο ξυνέμεινεν. οἱ δὲ
[8, 9]	τότε ἦν, διεορτάσωσιν. Ἆγις δὲ	αὐτοῖς	ἑτοῖμος ἦν ἐκείνους μὲν μὴ
[8, 41]	οὖσαν καὶ ὑπὸ σεισμοῦ, ὃς	αὐτοῖς	ἔτυχε μέγιστός γε δὴ ὧν
[8, 94]	δ' αὖ Ἀθηναῖοι, ὡς ἠγγέλθη	αὐτοῖς,	εὐθὺς δρόμῳ ἐς τὸν Πειραιᾶ
[8, 93]	τὰ ὅπλα ἐξεκλησίασαν, καὶ δόξαν	αὐτοῖς	εὐθὺς ἐχώρουν ἐς τὸ ἄστυ
[8, 38]	οἱ μετὰ Πεδαρίτου ἐπίκουροι (ἀξιόμαχοι	αὐτοῖς	ἐφαίνοντο. ἐς μέντοι τὴν Μίλητον
[8, 84]	ὁ μέντοι Λίχας οὔτε ἠρέσκετο	αὐτοῖς	ἔφη τε χρῆναι Τισσαφέρνει καὶ
[8, 79]	ὥστε διαναυμαχεῖν, ἐπειδὴ καὶ ἐσηγγέλλετο	αὐτοῖς	ἡ ἐν τῇ Σάμῳ ταραχή,
[8, 100]	ἐκ τῆς Σάμου, ὡς ἠγγέλθη	αὐτοῖς	ἡ τῶν φυγάδων αὕτη διάβασις·
[8, 11]	παρατύχῃ διαφυγὴ ἐπιτηδεία. ἔπεμψε δ'	αὐτοῖς	καὶ Ἆγις (αἰσθόμενος ταῦτα ἄνδρα
[8, 6]	πολὺ προσεδέξαντο μᾶλλον· ξυνέπρασσε γὰρ	αὐτοῖς	καὶ Ἀλκιβιάδης, Ἐνδίῳ ἐφορεύοντι πατρικὸς
[8, 73]	παρὰ σφίσιν Ἀθηναίων, πίστιν διδόντες	αὐτοῖς,	καὶ ἄλλα μετ' αὐτῶν τοιαῦτα
[8, 8]	πω ἐφαίνετο. ὡς δὲ ἔδοξεν	αὐτοῖς,	καὶ διεκόμισαν εὐθὺς μίαν καὶ
[8, 1]	ἦσαν εὐτακτεῖν. καὶ ὡς ἔδοξεν	αὐτοῖς,	καὶ ἐποίουν ταῦτα, καὶ τὸ
[8, 103]	ἐν τῇ διώξει ἀπάρασαι περιέπεσον	αὐτοῖς,	καὶ ἡμέρᾳ ὕστερον ἀφικόμενοι ὁρμίζονται
[8, 96]	τούτῳ Ἑλλήσποντός τε ἂν ἦν	αὐτοῖς	καὶ Ἰωνία καὶ αἱ νῆσοι
[8, 43]	πεπραγμένων, εἴ τι μὴ ἤρεσκεν	αὐτοῖς,	καὶ περὶ τοῦ μέλλοντος πολέμου,
[8, 53]	πόλεις ξυμμαχίδας πλείους, βασιλέως τε	αὐτοῖς	καὶ Τισσαφέρνους χρήματα παρεχόντων, σφίσι
[8, 48]	πλήθει ἐκοίνωσαν, αὖθις κἀν σφίσιν	αὐτοῖς	καὶ τοῦ ἑταιρικοῦ τῷ πλέονι
[8, 16]	τὸ πρὸς ἤπειρον, ξυγκαθῄρουν δὲ	αὐτοῖς	καὶ τῶν βαρβάρων ἐπελθόντες οὐ
[8, 89]	μὲν σχῆμα πολιτικὸν τοῦ λόγου	αὐτοῖς,	κατ' ἰδίας δὲ φιλοτιμίας οἱ
[8, 83]	μᾶλλον ἔτι διεβέβληντο. ξυνηνέχθη γὰρ	αὐτοῖς	κατὰ τὸν ἐπὶ τὴν Μίλητον
[8, 64]	τὴν Θάσον ἀποστῆσαι. ξυνέβη οὖν	αὐτοῖς	μάλιστα ἃ ἐβούλοντο, τὴν πόλιν
[8, 81]	νομίζων μόνην σωτηρίαν εἰ Τισσαφέρνην	αὐτοῖς	μεταστήσειεν (ἀπὸ Πελοποννησίων. γενομένης δὲ
[8, 6]	ἔμελλον πέμψειν, καὶ Μελαγχρίδαν, ὃς	αὐτοῖς	ναύαρχος ἦν· ἔπειτα σεισμοῦ γενομένου
[8, 73]	τε Λέων καὶ ὁ Διομέδων	αὐτοῖς	ναῦς τινάς, ὁπότε ποι πλέοιεν,
[8, 2]	ὅτι οἱ ἐκ τῆς Σικελίας	αὐτοῖς	ξύμμαχοι πολλῇ δυνάμει, κατ' ἀνάγκην
[8, 65]	χωρίων καὶ ὁπλίτας ἔχοντες σφίσιν	αὐτοῖς	(ξυμμάχους ἦλθον ἐς τὰς Ἀθήνας.
[8, 42]	Καύνου ἑπτὰ καὶ εἴκοσι νεῶν	αὐτοῖς	ξυμπάσαις πλεύσαντες καὶ τροπαῖον ἐν
[8, 47]	κατελθὼν καὶ παρασχὼν Τισσαφέρνην φίλον	αὐτοῖς	ξυμπολιτεύειν, τὸ δὲ πλέον καὶ
[8, 15]	τῶν Χίων ἑπτὰ ναῦς, αἳ	αὐτοῖς	ξυνεπολιόρκουν τὰς ἐν τῷ Σπειραίῳ,
[8, 96]	καὶ ἄδηλον ὂν ὁπότε σφίσιν	αὐτοῖς	ξυρράξουσι, τοσαύτη ἡ ξυμφορὰ ἐπεγεγένητο,
[8, 98]	(προσπαρακαλέσαντες τοὺς Βοιωτούς. κοινολογησάμενος οὖν	αὐτοῖς	ὁ Ἀρίσταρχος ἀπατᾷ τοὺς ἐν
[8, 61]	καὶ οἱ Χῖοι, ἐν ὅσῳ	αὐτοῖς	ὁ Ἀστύοχος ἠπόρει ὅπως βοηθήσοι,
[8, 10]	Χίον, ἄρχοντα Ἀλκαμένη ἔχοντες. καὶ	αὐτοῖς	οἱ Ἀθηναῖοι τὸ πρῶτον ἴσαις
[8, 102]	δεούσαις εἴκοσι ναυσὶν ὄντες, ὡς	αὐτοῖς	οἵ τε φρυκτωροὶ ἐσήμαινον καὶ
[8, 53]	ἐρωτώμενοι, ἐνταῦθα δὴ σαφῶς ἔλεγεν	αὐτοῖς	ὅτι τοῦτο τοίνυν οὐκ ἔστιν
[8, 38]	πεπληγμένοι, καὶ ἄλλως ἐν σφίσιν	αὐτοῖς	οὐ πάνυ εὖ διακείμενοι, ἀλλὰ
[8, 87]	ἐκχρηματίσαιτο ἀφείς (καὶ γὰρ ὣς	αὐτοῖς	οὐδὲν ἔμελλε χρήσεσθαι) ἄλλοι δ'
[8, 89]	Ἀλκιβιάδου ἰσχυρὰ ὄντα καὶ ὅτι	αὐτοῖς	οὐκ ἐδόκει μόνιμον τὸ τῆς
[8, 42]	ἔργῳ ἐπεκράτουν, μέχρι οὗ ἐπεφάνησαν	αὐτοῖς	παρὰ δόξαν αἱ (πλείους τῶν
[8, 26]	τοῖς Μιλησίοις καὶ Τισσαφέρνει) καὶ	αὐτοῖς	παρῄνει, εἰ μὴ βούλονται τά
[8, 6]	ἐποιήσαντο καὶ τεσσαράκοντα ναῦς ἐψηφίσαντο	αὐτοῖς	πέμπειν, ὡς ἐκεῖ οὐκ ἔλασσον
[8, 8]	καὶ ἔδοξε πρῶτον ἐς Χίον	αὐτοῖς	πλεῖν ἄρχοντα ἔχοντας Χαλκιδέα, ὃς
[8, 66]	ἦσαν καὶ τὰ ῥηθησόμενα πρότερον	αὐτοῖς	(πρού( σκεπτο. ἀντέλεγέ τε οὐδεὶς
[8, 109]	οἱ φρουροί) διαβεβλῆσθαί τε νομίσας	αὐτοῖς	σφόδρα καὶ δείσας μὴ καὶ
[8, 50]	παρὰ Τισσαφέρνην ἅμα λέγει τε	αὐτοῖς	τὰ ἐπισταλέντα ἐκ τῆς Σάμου
[8, 10]	ἐς αὐτά, καὶ κατάδηλα μᾶλλον	αὐτοῖς	τὰ τῶν Χίων ἐφάνη. καὶ
[8, 63]	ὡς οὐκέτι ἄλλοις ἢ σφίσιν	αὐτοῖς	ταλαιπωροῦντας. ~παρακελευσάμενοι οὖν τοιαῦτα τὸν
[8, 26]	περὶ δείλην ἤδη ὀψίαν ἀγγέλλεται	αὐτοῖς	τὰς ἀπὸ Πελοποννήσου καὶ Σικελίας
[8, 5]	νεοδαμωδῶν ὡς τριακοσίους, καὶ παρεσκεύαζεν	(αὐτοῖς	τὴν διάβασιν. ἐν τούτῳ δὲ
[8, 24]	τὴν ἁμαρτίαν ξυνέγνωσαν. (εἰργομένοις οὖν	αὐτοῖς	τῆς θαλάσσης καὶ κατὰ γῆν
[8, 46]	Ἕλλησι πλέοσι μισθὸν πορίζοντα τοῖς	αὐτοῖς	τῆς τε γῆς καὶ τῆς
[8, 46]	γὰρ ξυγκαταδουλοῦν ἂν σφίσι τε	αὐτοῖς	τὸ τῆς θαλάσσης μέρος καὶ
[8, 69]	ξυνωμοσίᾳ εἴρητο ἡσυχῇ μὴ ἐπ'	αὐτοῖς	τοῖς ὅπλοις, ἀλλ' ἄπωθεν περιμένειν,
[8, 76]	μέγιστον, ἢν ἁπάντων σφάλλωνται, εἶναι	αὐτοῖς	τοσοῦτον ἔχουσι ναυτικὸν πολλὰς τὰς
[8, 69]	λαβοῦσι τὸν μισθόν· ἔφερον δὲ	αὐτοῖς	τοῦ ὑπολοίπου χρόνου παντὸς αὐτοὶ
[8, 35]	αὐτῶν ὑπὸ νύκτα καὶ ἐπεσελθόντων	αὐτοῖς	τῶν ἀπὸ τοῦ Τριοπίου ἐκ
[8, 5]	καὶ αὐτοὶ ἀποστῆναι· καὶ ξυμπρασσόντων	αὐτοῖς	τῶν Βοιωτῶν ἀναπείθεται Ἆγις ὥστε
[8, 85]	~Κατὰ δὴ τοιαύτην διαφορὰν ὄντων	αὐτοῖς	τῶν πραγμάτων πρός τε τὸν
[8, 64]	οἴκου πράξοντας τἀκεῖ, καὶ εἴρητο	αὐτοῖς	τῶν ὑπηκόων πόλεων αἷς ἂν
[8, 104]	τῷ πλῷ, (τὸ δ' εὐώνυμον	αὐτοῖς	ὑπερεβεβλήκει ἤδη τὴν ἄκραν ἣ
[8, 6]	πρὸς τὴν λεγομένην δόξαν, ἀπαγγείλαντος	αὐτοῖς	ὡς εἴη ταῦτα ἀληθῆ ἅπερ
[8, 65]	τε ἐκ τοῦ φανεροῦ προείργαστο	αὐτοῖς	ὡς οὔτε μισθοφορητέον εἴη ἄλλους
[8, 2]	πράγματα καὶ μηδ' ὑπολείπειν λόγον	αὐτοῖς	ὡς τό γ' ἐπιὸν θέρος
[8, 67]	ἄρχειν ὅπῃ ἂν ἄριστα γιγνώσκωσιν	αὐτοκράτορας,	καὶ τοὺς πεντακισχιλίους δὲ ξυλλέγειν
[8, 67]	γνώμην δέκα ἄνδρας ἑλέσθαι ξυγγραφέας	αὐτοκράτορας,	τούτους δὲ ξυγγράψαντας γνώμην ἐσενεγκεῖν
[8, 40]	ἔδοξε μετὰ τείχους ἱδρῦσθαι, εὐθὺς	αὐτομολίᾳ	τε ἐχώρησαν οἱ πολλοὶ πρὸς
[8, 81]	ἐν τῇ Σάμῳ τιμιώτερόν τε	αὐτὸν	ἄγοιεν καὶ αὐτοὶ ἐπὶ πλέον
[8, 51]	κατ' ἔχθραν ἀνατιθέναι, οὐδὲν ἔβλαψεν	αὐτόν,	ἀλλὰ καὶ ξυνεμαρτύρησε μᾶλλον ταὐτὰ
[8, 68]	ὑπὲρ ἥμισυ τοῦ χρόνου τούτου	αὐτὸν	ἄλλων ἄρχειν εἰωθότα. ~Ἐπειδὴ δὲ
[8, 50]	ὄντας (οἷα δέδρακε, καὶ ἀξιῶν	αὐτὸν	ἀποθνῄσκειν. θορυβούμενος δὲ ὁ Φρύνιχος
[8, 8]	Ἑλλήσποντον ἀφικέσθαι (προσετέτακτο δὲ ἐς	(αὐτὸν	ἄρχων Κλέαρχος ὁ Ῥαμφίου) διαφέρειν
[8, 90]	ὀλίγων ἄρχειν τοῦ ἔσπλου· ἐπ'	αὐτὸν	γὰρ τὸν ἐπὶ τῷ στόματι
[8, 108]	ἑαυτοῦ (κατη( κόντισεν. φοβούμενοι οὖν	αὐτὸν	διὰ τοῦτο τὸ ἔργον μήποτε
[8, 50]	μᾶλλον ἢ ὑπὸ τῶν ἐχθίστων	αὐτὸν	διαφθαρῆναι. ὁ δὲ Ἀστύοχος μηνύει
[8, 63]	ἐᾶν (καὶ γὰρ οὐκ ἐπιτήδειον	αὐτὸν	εἶναι ἐς ὀλιγαρχίαν ἐλθεῖν) αὐτοὺς
[8, 100]	ἐκ τῆς Σάμου, ἐπειδὴ ἐπύθετο	αὐτὸν	ἐκ τῆς Μιλήτου ἀπηρκότα, ἔπλει
[8, 47]	οὐ πονηρίᾳ οὐδὲ δημοκρατίᾳ τῇ	αὐτὸν	ἐκβαλούσῃ κατελθὼν καὶ παρασχὼν Τισσαφέρνην
[8, 50]	διενοεῖτο τιμωρεῖσθαι, ἀνελθὼν δὲ παρ'	αὐτὸν	ἐς Μαγνησίαν καὶ παρὰ Τισσαφέρνην
[8, 82]	καὶ ἄλλα πολλὰ στρατηγόν τε	αὐτὸν	εὐθὺς εἵλοντο μετὰ τῶν προτέρων
[8, 82]	καὶ κακῶς οἷός τέ ἐστιν	αὐτὸν	(ἤδη) ποιεῖν. ξυνέβαινε (δὲ τῷ
[8, 85]	(ἐπαμ( φοτερίζοντα. ἔχθρα δὲ πρὸς	αὐτὸν	ἦν αὐτῷ αἰεί ποτε περὶ
[8, 47]	καὶ ἐγένετο. ἐπειδὴ γὰρ ᾔσθοντο	αὐτὸν	ἰσχύοντα παρ' αὐτῷ οἱ ἐν
[8, 100]	τῇ Χίῳ εἴη καὶ νομίσας	αὐτὸν	καθέξειν αὐτοῦ, σκοποὺς μὲν κατεστήσατο
[8, 33]	δὲ καὶ ὁ Πεδάριτος πρὸς	αὐτόν,	καὶ ἀναζητήσαντες τὰ περὶ τῶν
[8, 81]	οἴκοι τὴν ὀλιγαρχίαν ἔχοντες φοβοῖντο	αὐτὸν	καὶ μᾶλλον αἱ ξυνωμοσίαι διαλυθεῖεν
[8, 94]	καὶ ταύτῃ ἀνεστρέφετο, εἰκὸς δ'	αὐτὸν	καὶ πρὸς τὸν παρόντα στασιασμὸν
[8, 6]	Φαρνάκου κατοικοῦντες, ἀφικνοῦνται περὶ τὸν	αὐτὸν	καιρὸν ἐς τὴν Λακεδαίμονα πέμψαντος
[8, 65]	Ἀλκιβιάδην οὐχ ἥκιστα ἐξήλασε, καὶ	αὐτὸν	κατ' ἀμφότερα, τῆς τε δημαγωγίας
[8, 68]	ἔπραξε, νομίζων οὐκ ἄν ποτε	αὐτὸν	κατὰ τὸ εἰκὸς ὑπ' ὀλιγαρχίας
[8, 29]	τούτου τοῦ ἀριθμοῦ, κατὰ τὸν	αὐτὸν	λόγον τοῦτον ἐδίδοτο. ~Τοῦ δ'
[8, 32]	πρέσβεις βουλόμενοι αὖθις ἀποστῆναι· καὶ	αὐτὸν	μὲν πείθουσιν, ὡς δ' οἵ
[8, 99]	αὐτῷ θέρει τῷδε ἑκκαίδεκα ἐς	αὐτὸν	νῆες ἐσέπλευσαν, αἳ καὶ τῆς
[8, 51]	τῷ Ἀλκιβιάδῃ. ~καὶ ὡς προῄσθετο	αὐτὸν	ὁ Φρύνιχος ἀδικοῦντα καὶ ὅσον
[8, 46]	καὶ θάλασσαν ἀρχῆς ἀπορεῖν ἂν	αὐτὸν	οἷς τοὺς κρατοῦντας ξυγκαθαιρήσει, ἢν
[8, 75]	δὲ καὶ Σαμίων πάντες τὸν	αὐτὸν	ὅρκον οἱ ἐν τῇ ἡλικίᾳ,
[8, 68]	τὸν Ἀλκιβιάδην καὶ ἐπιστάμενος εἰδότα	αὐτὸν	ὅσα ἐν τῇ Σάμῳ πρὸς
[8, 45]	παρὰ Τισσαφέρνην, ἔπειτα ἐκάκου πρὸς	αὐτὸν	ὅσον ἐδύνατο μάλιστα τῶν Πελοποννησίων
[8, 84]	τοιουτότροπα καὶ νόσῳ ὕστερον ἀποθανόντα	αὐτὸν	οὐκ εἴασαν θάψαι οὗ ἐβούλοντο
[8, 45]	πόλεων ἐδίδασκεν (ὥστε) δόντα χρήματα	αὐτὸν	πεῖσαι, ὥστε ξυγχωρῆσαι ταῦτα ἑαυτῷ
[8, 39]	τὰς τοῦ (Πεδαρίτου ἐπιστολὰς ὑπώπτευον	αὐτόν.	πλέουσαι οὖν αἱ νῆες ἀπὸ
[8, 70]	διαλλαγῆναι βούλεσθαι καὶ εἰκὸς εἶναι	αὐτὸν	σφίσι καὶ οὐκέτι τῷ ἀπίστῳ
[8, 88]	οὐκ ἄξειν ἔμελλε, καὶ βουλόμενος	αὐτὸν	τοῖς Πελοποννησίοις ἐς τὴν ἑαυτοῦ
[8, 73]	καὶ ξυνέβη τοιάδε γενέσθαι ὑπ'	αὐτὸν	τὸν χρόνον (τοῦτον ὅνπερ οἱ
[8, 53]	Ἀλκιβιάδην καταγαγοῦσι καὶ μὴ τὸν	αὐτὸν	τρόπον δημοκρατουμένοις βασιλέα (τε ξύμμαχον
[8, 36]	Σάμον ἀπέπλευσαν. ~Ὑπὸ δὲ τὸν	αὐτὸν	χρόνον Ἀστυόχου ἥκοντος ἐς τὴν
[8, 40]	Χῖοι καὶ Πεδάριτος κατὰ τὸν	αὐτὸν	χρόνον οὐδὲν ἧσσον, καίπερ διαμέλλοντα,
[8, 91]	ἐτύγχανον Εὐβοέων ἐπικαλουμένων κατὰ τὸν	αὐτὸν	χρόνον τοῦτον δύο καὶ τεσσαράκοντα
[8, 13]	ἐποιοῦντο. ~Ἀνεκομίζοντο δὲ ὑπὸ τὸν	αὐτὸν	χρόνον τοῦτον καὶ αἱ ἀπὸ
[8, 55]	αὐτός τε καὶ τὸ περὶ	αὑτὸν	ἐπικουρικὸν ἔχων καὶ τοὺς Χίους
[8, 85]	καὶ ὡς χρήματά ποτε αἰτήσας	αὑτὸν	καὶ (οὐ τυχὼν τὴν ἔχθραν
[8, 91]	ναῦς καὶ τὰ τείχη ἔχοντες	αὐτονομεῖσθαι,	ἐξειργόμενοι δὲ καὶ τούτου μὴ
[8, 21]	οἰκίας νειμάμενοι, Ἀθηναίων τε σφίσιν	αὐτονομίαν	μετὰ ταῦτα ὡς βεβαίοις ἤδη
[8, 92]	παρακληθεῖσαι ἥκοιεν ἐφ' οἷσπερ καὶ	αὐτὸς	αἰεὶ κατηγόρει· οὐκέτι οὖν οἷόν
[8, 8]	τὴν Χίον πρῶτον ὡρμημένους, οὐδ'	αὐτὸς	ἄλλο τι ἐγίγνωσκεν, ἀλλὰ ξυνελθόντες
[8, 45]	τε πόλεις δεομένας χρημάτων ἀπήλασεν	αὐτὸς	ἀντιλέγων ὑπὲρ τοῦ Τισσαφέρνους ὡς
[8, 88]	καὶ μεγάλην χάριν (ἢ γὰρ	αὐτὸς	ἄξειν Ἀθηναίοις τὰς Φοινίσσας ναῦς
[8, 87]	ὥστε τροφὴν ἐν ὅσῳ ἂν	αὐτὸς	ἀπῇ διδόναι. λέγεται δὲ οὐ
[8, 55]	τὸ περὶ τὸν Πεδάριτον, καὶ	αὐτὸς	ἀποθνῄσκει καὶ τῶν Χίων πολλοὶ
[8, 46]	τοὺς κρατοῦντας ξυγκαθαιρήσει, ἢν μὴ	αὐτὸς	βούληται μεγάλῃ δαπάνῃ καὶ κινδύνῳ
[8, 86]	τοῖς πρέσβεσιν ὀργιζομένους (λοιδορῶν ἀπέτρεπεν.	αὐτὸς	δὲ ἀποκρινάμενος αὐτοῖς ἀπέπεμπεν, ὅτι
[8, 100]	αἱ νῆες, ὅπως μὴ λάθοιεν,	αὐτὸς	δὲ ἐς τὴν Μήθυμναν παραπλεύσας
[8, 12]	γενέσθαι· (ἐτύγχανε γὰρ τῷ Ἄγιδι	αὐτὸς	διάφορος ὤν. καὶ ὁ μὲν
[8, 6]	κομίσειαν ἐς τὸν Ἑλλήσποντον, καὶ	αὐτός,	εἰ δύναιτο, ἅπερ ὁ Τισσαφέρνης
[8, 48]	ἔργων ἐπισταμένας τὰς πόλεις σαφῶς	αὐτὸς	εἰδέναι ὅτι οὕτω νομίζουσιν. οὔκουν
[8, 89]	ἴσοι, ἀλλὰ καὶ πολὺ πρῶτος	αὐτὸς	ἕκαστος εἶναι· ἐκ δὲ δημοκρατίας
[8, 5]	πόλει Λακεδαιμονίων· δύναμιν γὰρ ἔχων	αὐτὸς	εὐθὺς ἑκασταχόσε δεινὸς παρῆν. (Καὶ
[8, 52]	ὧν ποτὲ καὶ πρότερον ἢ	αὐτὸς	ἢ οἱ πατέρες ἦρχον. καὶ
[8, 81]	ἂν μόνως Ἀθηναίοις, εἰ σῶς	αὐτὸς	κατελθὼν αὐτῷ ἀναδέξαιτο. ~οἱ δὲ
[8, 88]	ἐπὶ τῆς Ἀσπένδου, ἔπλει καὶ	αὐτὸς	λαβὼν τρεῖς καὶ δέκα ναῦς,
[8, 33]	καὶ μίαν Ἑρμιονίδα καὶ ἃς	αὐτὸς	Λακωνικὰς ἔχων ἦλθεν, ἔπλει ἐπὶ
[8, 56]	ὁ Τισσαφέρνης τὸ αὐτὸ βουληθῆναι,	αὐτὸς	μὲν διὰ τὸ δέος, ὁ
[8, 31]	δυνάμενος ἑλεῖν, ἀπέπλευσεν ἀνέμῳ μεγάλῳ	αὐτὸς	μὲν ἐς Φώκαιαν καὶ Κύμην,
[8, 71]	ἀπήγαγε πάλιν τὴν (στρατιάν. καὶ	αὐτὸς	μὲν καὶ οἱ μετ' αὐτοῦ
[8, 72]	ὅπερ ἐγένετο, ναυτικὸς ὄχλος οὔτ'	αὐτὸς	μένειν ἐν τῷ ὀλιγαρχικῷ κόσμῳ
[8, 54]	τοῖς παροῦσιν ὥστε μηκέτι διαμέλλεσθαι,	αὐτὸς	μετὰ τῶν δέκα ἀνδρῶν τὸν
[8, 50]	ἐκ τῆς Σάμου καὶ γίγνεται	αὐτὸς	μηνυτής, προσέθηκέ τε, ὡς ἐλέγετο,
[8, 35]	ἦρχε Δωριεὺς ὁ Διαγόρου τρίτος	αὐτός,	μιᾷ δὲ Λακωνικῇ, μιᾷ δὲ
[8, 104]	δεξιὸν Συρακόσιοι, τὸ δ' ἕτερον	αὐτὸς	Μίνδαρος καὶ τῶν νεῶν αἱ
[8, 100]	τῆς Μιλήτου ἀπηρκότα, ἔπλει καὶ	αὐτὸς	ναυσὶν εὐθὺς πέντε καὶ πεντήκοντα,
[8, 12]	νεῶν ξυμφορὰν Χίους αἰσθέσθαι, καὶ	αὐτὸς	ὅταν προσβάλῃ Ἰωνίᾳ, ῥᾳδίως πείσειν
[8, 27]	ὑπομείναντας διαναυμαχεῖν, οὐκ ἔφη οὔτ'	αὐτὸς	ποιήσειν τοῦτο οὔτ' ἐκείνοις οὐδ'
[8, 51]	ἐστρατήγει δὲ καὶ κύριος ἦν	αὐτὸς	πράσσων (ταῦτα. καὶ οἱ μὲν
[8, 51]	τοῦ Ἀλκιβιάδου περὶ τούτων ἐπιστολήν,	αὐτὸς	προφθάσας τῷ στρατεύματι ἐξάγγελος γίγνεται
[8, 89]	ἔσεσθαι· ἠγωνίζετο οὖν εἷς ἕκαστος	αὐτὸς	πρῶτος προστάτης τοῦ δήμου γενέσθαι.
[8, 92]	τὸν Πειραιᾶ (ἦν δὲ καὶ	αὐτὸς	στρατηγός) ὅσον καὶ ἀπὸ βοῆς
[8, 20]	τῆς Τέω πεζοῦ καὶ Τισσαφέρνης	αὐτὸς	στρατιᾷ παραγενόμενος καὶ ἐπικαθελὼν τὸ
[8, 23]	Μήθυμναν ἄρχοντα Ἐτεόνικον προστάξας· καὶ	αὐτὸς	ταῖς τε μεθ' ἑαυτοῦ ναυσὶ
[8, 99]	πρόθυμος κομίσας τὰς ναῦς καὶ	αὐτὸς	τὰς λοιπὰς ἔτι πόλεις τῆς
[8, 68]	ξυμβουλεύσαιτό (τι, δυνάμενος ὠφελεῖν. καὶ	αὐτός	τε, ἐπειδὴ μετέστη ἡ δημοκρατία
[8, 32]	Μιλήτου, γενόμενος ἐν Ἐρυθραῖς διαπεραιοῦται	αὐτός	τε καὶ ἡ στρατιὰ ἐς
[8, 55]	ἐν τούτῳ δὲ ὁ Πεδάριτος	αὐτός	τε καὶ τὸ περὶ αὑτὸν
[8, 71]	πολλὴν οὐ πολλῷ ὕστερον καὶ	αὐτὸς	τῇ ἐκ τῆς Δεκελείας φρουρᾷ
[8, 25]	Τισσαφέρνους τι (ξενικὸν) ἐπικουρικόν, καὶ	αὐτὸς	Τισσαφέρνης παρὼν καὶ ἡ ἵππος
[8, 56]	τοσαῦτα ὑπερβάλλων ὁ Ἀλκιβιάδης, λέγων	αὐτὸς	ὑπὲρ παρόντος τοῦ Τισσαφέρνους, ὥστε
[8, 100]	διενοεῖτο προσβολὴν ποιεῖσθαι· προαφιγμένος δὲ	αὐτόσε	ἦν καὶ ὁ Θρασύβουλος πέντε
[8, 108]	τι παρανομήσῃ, καὶ ἄλλα ἐπιβάλλοντος	αὐτοῦ	ἃ φέρειν οὐκ ἐδύναντο, ἐκβάλλουσι
[8, 85]	περὶ τοῦ φρουρίου καὶ περὶ	αὐτοῦ	ἅμα ἀπολογησόμενον, εἰδὼς τούς τε
[8, 48]	καὶ πόλεις ἐχόντων ἐν τῇ	αὐτοῦ	ἀρχῇ οὐ τὰς ἐλαχίστας, Ἀθηναίοις
[8, 41]	τοὺς Λακεδαιμονίους, οἳ ἧκον κατάσκοποι	αὐτοῦ,	ἀσφαλῶς περαιωθῆναι, εὐθὺς (ἀφεὶς τὸ
[8, 104]	ὥστε τὰ ἐν τῷ ἐπέκεινα	αὐτοῦ	γιγνόμενα μὴ κάτοπτα εἶναι. ~προσπεσόντες
[8, 11]	Χαλκιδέα ἄρχοντα καὶ Ἀλκιβιάδην μετ'	αὐτοῦ	ἐβούλοντο πέμπειν· ἔπειτα ὡρμημένων αὐτῶν
[8, 108]	οὐκ ἐδύναντο, ἐκβάλλουσι τοὺς φρουροὺς	αὐτοῦ	ἐκ τῆς ἀκροπόλεως. ~ὁ δὲ
[8, 84]	ἐπιπεσόντες, καὶ τοὺς ἐνόντας φύλακας	αὐτοῦ	ἐκβάλλουσιν· ξυνεδόκει δὲ καὶ τοῖς
[8, 32]	Κύμην ὡς Ἀστύοχον. ~ὄντος δ'	αὐτοῦ	ἐνταῦθα Λεσβίων ἀφικνοῦνται πρέσβεις βουλόμενοι
[8, 109]	καὶ Κνίδῳ (καὶ ἐνταῦθα γὰρ	αὐτοῦ	ἐξεπεπτώκεσαν οἱ φρουροί) διαβεβλῆσθαί τε
[8, 38]	δ' οὐκ ἐσήκουεν, ἐπιστέλλει περὶ	αὐτοῦ	ἐς τὴν Λακεδαίμονα ὁ (Πεδάριτος
[8, 47]	αὐτῶν ἄνδρας ὥστε μνησθῆναι περὶ	αὐτοῦ	ἐς τοὺς βελτίστους τῶν ἀνθρώπων
[8, 22]	τε καὶ Κύμης· ἦρχε δ'	αὐτοῦ	Εὐάλας Σπαρτιάτης, (τῶν δὲ νεῶν
[8, 23]	ἐς Χίον. καὶ τρίτην ἡμέραν	αὐτοῦ	ἥκοντος αἱ Ἀττικαὶ νῆες πέντε
[8, 92]	τῷ Θηραμένει καὶ τοῖς μετ'	αὐτοῦ	ἠπείλουν. ὁ δὲ ἀπολογούμενος ἑτοῖμος
[8, 22]	ἐξῆν. ~Μετὰ δὲ ταῦτα τοῦ	αὐτοῦ	θέρους οἱ Χῖοι, ὥσπερ ἤρξαντο,
[8, 24]	Κλαζομεναὶ προσεχώρησαν Ἀθηναίοις. ~Τοῦ δ'	αὐτοῦ	θέρους οἵ τ' ἐπὶ Μιλήτῳ
[8, 25]	~Ἐκ δὲ τῶν Ἀθηνῶν τοῦ	αὐτοῦ	θέρους τελευτῶντος χίλιοι ὁπλῖται Ἀθηναίων
[8, 87]	ᾗπερ εἶχον τριήρει. ~Τοῦ δ'	αὐτοῦ	θέρους Τισσαφέρνης, κατὰ τὸν καιρὸν
[8, 55]	ναῦς ἐρύματι αἱρεῖ τέ τι	αὐτοῦ	καὶ νεῶν τινῶν ἀνειλκυσμένων ἐκράτησεν·
[8, 90]	κατὰ τάχος, φοβούμενοι καὶ τὰ	αὐτοῦ	καὶ τὰ ἐκ τῆς Σάμου,
[8, 71]	αὐτὸς μὲν καὶ οἱ μετ'	αὐτοῦ	κατὰ χώραν ἐν τῇ Δεκελείᾳ
[8, 97]	καὶ Ἀλκιβιάδην καὶ ἄλλους μετ'	αὐτοῦ	κατιέναι καὶ παρά τε ἐκεῖνον
[8, 2]	τοῦ πολέμου, λογιζόμενοι καλῶς τελευτήσαντος	αὐτοῦ	κινδύνων τε τοιούτων ἀπηλλάχθαι ἂν
[8, 67]	ἄρχειν μηδεμίαν ἔτι ἐκ τοῦ	αὐτοῦ	κόσμου μήτε μισθοφορεῖν προέδρους τε
[8, 92]	τότε δὴ οὐδενὸς γεγενημένου ἀπ'	αὐτοῦ	νεωτέρου καὶ ὁ Θηραμένης ἤδη
[8, 25]	Τισσαφέρνης παρὼν καὶ ἡ ἵππος	αὐτοῦ,	ξυνέβαλον τοῖς Ἀθηναίοις καὶ (τοῖς
[8, 28]	καθ' ἕκαστον στατῆρα Δαρεικὸν παρ'	αὐτοῦ	ξυνέβησαν λαβεῖν, ἔπειτα ἀνεχώρησαν ἐς
[8, 64]	(τὸν δῆμον κατέλυσεν. καὶ ἀπελθόντος	αὐτοῦ	οἱ Θάσιοι δευτέρῳ μηνὶ μάλιστα
[8, 5]	εἰπεῖν κατὰ τοῦτον τὸν καιρὸν	αὐτοῦ	οἱ ξύμμαχοι ὑπήκουον (ἢ) τῶν
[8, 20]	ὑπελείφθη, ἀνεχώρησεν. καὶ Διομέδων ἀπελθόντος	αὐτοῦ	οὐ πολὺ ὕστερον δέκα ναυσὶν
[8, 99]	ἐλπίζων πλέον τι σχήσειν ἀπ'	αὐτοῦ,	οὕτω δὴ ὁ Μίνδαρος πολλῷ
[8, 90]	ἔφη Θηραμένης καὶ οἱ μετ'	αὐτοῦ,	οὐχ ἵνα τοὺς ἐν Σάμῳ,
[8, 54]	Πείσανδρον καὶ δέκα ἄνδρας μετ'	αὐτοῦ	πράσσειν ὅπῃ (ἂν) αὐτοῖς δοκοίη
[8, 100]	εἴη καὶ νομίσας αὐτὸν καθέξειν	αὐτοῦ,	σκοποὺς μὲν κατεστήσατο καὶ ἐν
[8, 48]	ἐς λόγους ἦλθον, καὶ ὑποτείνοντος	αὐτοῦ	Τισσαφέρνην μὲν πρῶτον, ἔπειτα δὲ
[8, 1]	τοῖς πάνυ τῶν στρατιωτῶν ἐξ	αὐτοῦ	τοῦ ἔργου διαπεφευγόσι καὶ σαφῶς
[8, 77]	Δήλῳ ἤδη ὄντες ᾐσθάνοντο, ἡσύχαζον	αὐτοῦ.	~Ὑπὸ δὲ τὸν χρόνον τοῦτον
[8, 87]	ὡς ἐπὶ τὰς ναῦς κελεύσαντος	αὐτοῦ	Φίλιππον ἄνδρα Λακεδαιμόνιον δύο τριήρεσιν.
[8, 28]	ἐπικουρικόν, καὶ ἐς τὴν Μίλητον	αὐτοῦ	Φίλιππον καθιστᾶσιν. καὶ τὸ θέρος
[8, 35]	~Ἐκ δὲ τῆς Πελοποννήσου τοῦ	αὐτοῦ	χειμῶνος Ἱπποκράτης ὁ Λακεδαιμόνιος ἐκπλεύσας
[8, 30]	λόγον τοῦτον ἐδίδοτο. ~Τοῦ δ'	αὐτοῦ	χειμῶνος τοῖς ἐν τῇ Σάμῳ
[8, 76]	τούς τε πολεμίους ἐκ τοῦ	αὐτοῦ	χωρίου ἀμυνεῖσθαι οὗπερ καὶ πρότερον)
[8, 94]	ὑπὸ Θηραμένους καὶ τῶν μετ'	αὐτοῦ,	ὡς ἐς τὸ τείχισμα ἔπλεον
[8, 50]	πρὸς τὴν ἐναντίωσιν τῶν ὑφ'	αὑτοῦ	λεχθέντων μή, ἢν κατέλθῃ, ὡς
[8, 85]	Μιλησίους πορευομένους ἐπὶ καταβοῇ τῇ	αὑτοῦ	μάλιστα καὶ τὸν Ἑρμοκράτη μετ'
[8, 10]	παρεσκευάζοντο εὐθὺς ὅπως μὴ λήσουσιν	αὐτοὺς	αἱ νῆες ἐκ τῶν (Κεγχρειῶν
[8, 63]	μετὰ σφῶν ὀλιγαρχηθῆναι, καίπερ ἐπαναστάντας	αὐτοὺς	ἀλλήλοις ἵνα μὴ ὀλιγαρχῶνται· (καὶ
[8, 45]	πρότερον, πρὶν ἐς τὴν Ῥόδον	αὐτοὺς	ἀναστῆναι, τάδε ἐπράσσετο. Ἀλκιβιάδης μετὰ
[8, 93]	τῶν τετρακοσίων τινὲς ᾑρημένοι πρὸς	αὐτοὺς	ἀνὴρ ἀνδρὶ διελέγοντό τε καὶ
[8, 24]	καὶ τοὺς Ἀθηναίους ᾐσθάνοντο οὐδ'	αὐτοὺς	ἀντιλέγοντας ἔτι μετὰ τὴν Σικελικὴν
[8, 14]	τῆς ἠπείρου καὶ ἀφέντες ἐνταῦθα	αὐτοὺς	αὐτοὶ μὲν προξυγγενόμενοι τῶν ξυμπρασσόντων
[8, 63]	αὐτὸν εἶναι ἐς ὀλιγαρχίαν ἐλθεῖν)	αὐτοὺς	δὲ ἐπὶ σφῶν αὐτῶν, ὡς
[8, 78]	τῷ ναυτικῷ στρατιῶται κατὰ σφᾶς	αὐτοὺς	διεβόων ὡς ὑπό τε Ἀστυόχου
[8, 2]	κἂν ἐπὶ σφᾶς ἕκαστοι ἐλθεῖν	αὐτούς,	εἰ τὰ ἐν τῇ Σικελίᾳ
[8, 2]	ἀπὸ τῶν Ἀθηναίων περιέστη ἂν	αὐτούς,	εἰ τὸ Σικελικὸν προσέλαβον, καὶ
[8, 16]	ἐς Τέων καὶ ἡσυχάζειν ἠξίου	αὐτούς.	ἐκ δὲ τῆς Χίου ἐς
[8, 79]	εἶναι. καὶ ἅμα (προῄσθοντο γὰρ	αὐτοὺς	ἐκ τῆς Μιλήτου ναυμαχησείοντας) προσεδέχοντο
[8, 63]	πολέμου ἅμα ἀντέχειν καὶ ἐσφέρειν	αὐτοὺς	ἐκ τῶν ἰδίων οἴκων προθύμως
[8, 104]	τῷ εὐωνύμῳ ἀποκλῇσαι τοῦ ἔξω	αὐτοὺς	ἔκπλου, εἰ δύναιντο, κατὰ δὲ
[8, 1]	λήψονται Σικελίαν. πάντα δὲ πανταχόθεν	αὐτοὺς	ἐλύπει τε καὶ περιειστήκει ἐπὶ
[8, 86]	Σάμῳ Ἀθηναίων πλεῖν ἐπὶ σφᾶς	αὐτούς,	ἐν ᾧ σαφέστατα Ἰωνίαν καὶ
[8, 89]	ἐλασσούμενός τις φέρει. σαφέστατα δ'	αὐτοὺς	ἐπῆρε τὰ ἐν τῇ Σάμῳ
[8, 28]	Τισσαφέρνης τῷ πεζῷ παρελθὼν πείθει	αὐτοὺς	ἐπὶ Ἴασον, ἐν ᾗ Ἀμόργης
[8, 109]	τοὺς Ἀθηναίους, πορεύεσθαι διενοεῖτο πρὸς	αὐτοὺς	ἐπὶ τοῦ Ἑλλησπόντου, ὅπως μέμψηταί
[8, 23]	Πολίχναν τειχιζομένην ἑλόντες διεκόμισαν πάλιν	αὐτοὺς	ἐς τὴν ἐν τῇ νήσῳ
[8, 72]	ἐπιστείλαντες τὰ πρέποντα εἰπεῖν ἀπέπεμψαν	αὐτοὺς	εὐθὺς μετὰ τὴν ἑαυτῶν κατάστασιν,
[8, 1]	μάντεσι καὶ ὁπόσοι τι τότε	αὐτοὺς	θειάσαντες ἐπήλπισαν (ὡς λήψονται Σικελίαν.
[8, 9]	ἕνα τῶν στρατηγῶν Ἀριστοκράτη ἐπῃτιῶντο	αὐτούς,	καὶ ἀρνουμένων τῶν Χίων τὸ
[8, 96]	οὐκ εἰκότως ἠθύμουν; μάλιστα δ'	αὐτοὺς	καὶ δι' ἐγγυτάτου ἐθορύβει, εἰ
[8, 86]	βοηθεῖν· ὁ δὲ Ἀλκιβιάδης ἐπαινέσας	αὐτοὺς	καὶ εἰπὼν ὅταν τις καλῇ
[8, 99]	ὑπὸ Τισσαφέρνους, Φαρνάβαζός τε ἐπεκαλεῖτο	αὐτοὺς	καὶ ἦν πρόθυμος κομίσας τὰς
[8, 86]	τοὺς μέντοι τετρακοσίους ἀπαλλάσσειν ἐκέλευεν	αὐτοὺς	καὶ καθιστάναι τὴν βουλὴν ὥσπερ
[8, 40]	τε ἐχώρησαν οἱ πολλοὶ πρὸς	αὐτοὺς	καὶ τὰ πλεῖστα κακὰ (ἐπιστάμενοι
[8, 77]	ἀλλήλοις ἐκκλησιάσαντες καὶ παραθαρσύναντες σφᾶς	αὐτοὺς	καὶ τὰ τοῦ πολέμου παρεσκευάζοντο
[8, 17]	ἀπὸ τῆς Πελοποννήσου ναῦς προσαγαγόμενος	αὐτοὺς	καὶ τοῖς Χίοις καὶ ἑαυτῷ
[8, 10]	ἐς ἑπτὰ καὶ τριάκοντα παραπλέοντας	αὐτοὺς	καταδιώκουσιν ἐς Σπείραιον τῆς Κορινθίας·
[8, 106]	ξυμφοράν, ἀπηλλάγησαν τοῦ σφᾶς τε	αὐτοὺς	καταμέμφεσθαι καὶ τοὺς πολεμίους ἔτι
[8, 109]	ἐλάσσονος χρόνου καὶ δαπάνης δεξάμενος	αὐτοὺς	κατορθώσει τι μᾶλλον τῶν πρὸς
[8, 28]	περὶ τὸν Ἀμόργην παρὰ σφᾶς	αὐτοὺς	κομίσαντες καὶ οὐκ ἀδικήσαντες ξυνέταξαν,
[8, 76]	τῇ Σάμῳ προκαθημένους καὶ πρότερον	αὐτοὺς	κρατεῖν τοῦ ἐς τὸν Πειραιᾶ
[8, 71]	τῶν Ἀθηναίων, ἐλπίσας ἢ ταραχθέντας	αὐτοὺς	μᾶλλον ἂν χειρωθῆναι σφίσιν ᾗ
[8, 48]	βεβαιότεραι ἔσονται· οὐ γὰρ βουλήσεσθαι	αὐτοὺς	μετ' ὀλιγαρχίας ἢ δημοκρατίας δουλεύειν
[8, 46]	(τῶν βαρβάρων) (ἢν μή ποτε	αὐτοὺς	μὴ ἐξέλωσι, μὴ ἐλευθερῶσαι. τρίβειν
[8, 48]	καλοὺς κἀγαθοὺς ὀνομαζομένους οὐκ ἐλάσσω	αὐτοὺς	νομίζειν σφίσι πράγματα παρέξειν τοῦ
[8, 80]	ναῦς τεσσαράκοντα. ἐπεκαλεῖτό τε γὰρ	αὐτοὺς	ὁ Φαρνάβαζος καὶ τροφὴν ἑτοῖμος
[8, 35]	ἀφειστήκει (ἤδη ὑπὸ Τισσαφέρνους. καὶ	αὐτοὺς	οἱ ἐν τῇ Μιλήτῳ, ὡς
[8, 104]	γνόντες, ᾗ μὲν ἐβούλοντο ἀποφάρξασθαι	αὐτοὺς	οἱ ἐναντίοι, ἀντεπεξῆγον καὶ περιεγίγνοντο
[8, 81]	πολλὰ εἰπὼν ἐς ἐλπίδας τε	αὐτοὺς	οὐ σμικρὰς τῶν μελλόντων καθίστη,
[8, 17]	δεούσαις εἴκοσι ναυσὶν ἐπιπλεύσαντες, ὡς	αὐτοὺς	οὐκ ἐδέχοντο οἱ Μιλήσιοι, (ἐν
[8, 96]	καὶ ὅσον (οὐκ ἤδη ἐνόμιζον	αὐτοὺς	παρεῖναι. ὅπερ ἄν, εἰ τολμηρότεροι
[8, 46]	ἅμα μετὰ τῆς ἑαυτοῦ ἀσφαλείας	(αὐτοὺς	περὶ ἑαυτοὺς τοὺς Ἕλληνας κατατρῖψαι.
[8, 105]	ἄλλοι οὐκ ἐλάσσους ἐπιτεταγμένοι εἶργον	αὐτούς)	πρὶν οἱ Πελοποννήσιοι διὰ τὸ
[8, 73]	ξυνεστῶσιν· καὶ οὐκ ἠξίουν περιιδεῖν	αὐτοὺς	σφᾶς τε διαφθαρέντας καὶ Σάμον
[8, 86]	πολεμίοις· πρὸς μὲν γὰρ σφᾶς	αὐτοὺς	σῳζομένης τῆς πόλεως πολλὴν ἐλπίδα
[8, 87]	ὡς ἐδόκει δή, ἀπολύεσθαι πρὸς	αὐτοὺς	τὰς διαβολάς, παρεσκευάζετο πορεύεσθαι ἐπὶ
[8, 93]	ἔπειθον οὓς ἴδοιεν ἀνθρώπους ἐπιεικεῖς	αὐτούς	τε ἡσυχάζειν καὶ τοὺς ἄλλους
[8, 67]	πρὸς ἑαυτὸν τρεῖς· ἐλθόντας δὲ	αὐτοὺς	τετρακοσίους ὄντας ἐς τὸ βουλευτήριον
[8, 71]	τι πιστεύων μὴ οὐκέτι ταράσσεσθαι	αὐτούς,	τοῖς μὲν ἀπὸ τῶν τετρακοσίων
[8, 75]	στρατιώτας τοὺς μεγίστους ὅρκους, καὶ	αὐτοὺς	τοὺς ἐκ τῆς ὀλιγαρχίας μάλιστα,
[8, 81]	ἢν Ἀθηναίοις πιστεύσῃ, μὴ ἀπορήσειν	αὐτοὺς	τροφῆς, οὐδ' ἢν δέῃ τελευτῶντα
[8, 20]	αἱ νῆες. ~Ὑπὸ δὲ τοὺς	αὐτοὺς	χρόνους αἱ ἐν τῷ Σπειραίῳ
[8, 99]	στάσις ἐπαύσατο. ~Ὑπὸ δὲ τοὺς	αὐτοὺς	χρόνους τοῦ θέρους τούτου καὶ
[8, 108]	ναῦς. ~Κατέπλευσε δὲ ὑπὸ τοὺς	αὐτοὺς	χρόνους τούτους καὶ ὁ Ἀλκιβιάδης
[8, 45]	λέγειν κελεύων τὸν Τισσαφέρνην πρὸς	αὐτοὺς	ὡς Ἀθηναῖοι ἐκ πλέονος χρόνου
[8, 48]	δήμῳ, ἐξ ὧν τὰ πλείω	αὐτοὺς	ὠφελεῖσθαι· καὶ τὸ μὲν ἐπ'
[8, 79]	Ἀβύδου ἀφικομέναις προσβοηθήσειν· προυπέπεμπτο (γὰρ	αὐτῷ	ἄγγελος. καὶ οἱ μὲν οὕτως
[8, 76]	χείρους εἶναι. Ἀλκιβιάδην τε, ἢν	αὐτῷ	ἄδειάν τε καὶ κάθοδον ποιήσωσιν,
[8, 85]	ἔχθρα δὲ πρὸς αὐτὸν ἦν	αὐτῷ	αἰεί ποτε περὶ τοῦ μισθοῦ
[8, 81]	Ἀθηναίοις, εἰ σῶς αὐτὸς κατελθὼν	αὐτῷ	ἀναδέξαιτο. ~οἱ δὲ ἀκούοντες ταῦτά
[8, 63]	ἐπὶ τὴν Σάμον· καὶ ὡς	αὐτῷ	διὰ τὸ ἀλλήλοις ὑπόπτως ἔχειν
[8, 78]	νῆες αὐτῶν οὐδέπω ἐν τῷ	αὐτῷ	εἰσίν, ἀλλὰ τὰς παρὰ Τισσαφέρνους
[8, 92]	τὸν Θηραμένη ἠρώτων εἰ δοκεῖ	αὐτῷ	ἐπ' ἀγαθῷ τὸ τεῖχος οἰκοδομεῖσθαι
[8, 99]	ὅ τε Φίλιππος ὁ ξυμπεμφθεὶς	αὐτῷ	ἐπεστάλκει Μινδάρῳ τῷ ναυάρχῳ καὶ
[8, 47]	τοῦ τοιούτου, εἰ Τισσαφέρνης φαίνοιτο	αὐτῷ	ἐπιτήδειος ὤν· (ὅπερ καὶ ἐγένετο.
[8, 80]	τὴν Σάμον. ~Ἐν δὲ τῷ	αὐτῷ	θέρει μετὰ τοῦτο εὐθὺς οἱ
[8, 99]	Ἑλλήσποντον (πρότερον δὲ ἐν τῷ	αὐτῷ	θέρει τῷδε ἑκκαίδεκα ἐς αὐτὸν
[8, 12]	γὰρ ἄλλων (φανεῖσθαι. Ἐνδίῳ τε	αὐτῷ	ἰδίᾳ ἔλεγε καλὸν εἶναι δι'
[8, 84]	οἱ δὲ Μιλήσιοι ὠργίζοντό τε	αὐτῷ	καὶ διὰ ταῦτα καὶ δι'
[8, 32]	στρατιὰ ἐς Χίον· ὑπῆρχον δὲ	αὐτῷ	καὶ ἐκ τῶν πέντε νεῶν
[8, 24]	μετὰ τεσσάρων νεῶν, αἳ παρῆσαν	αὐτῷ,	κομίσαντες ἐσκόπουν ὅπως μετριώτατα ἢ
[8, 46]	βασιλεῖ ἐξεῖναι αἰεὶ ἐπὶ τοὺς	αὐτῷ	λυπηροὺς τοὺς ἑτέρους ἐπάγειν. (γενομένης
[8, 33]	πάλιν, καὶ παρὰ τοσοῦτον ἐγένετο	αὐτῷ	μὴ περιπεσεῖν τοῖς Ἀθηναίοις. (διαπλεύσας
[8, 47]	γὰρ ᾔσθοντο αὐτὸν ἰσχύοντα παρ'	αὐτῷ	οἱ ἐν τῇ Σάμῳ Ἀθηναίων
[8, 87]	διὰ τὴν Ἀλκιβιάδου κάθοδον ἤχθοντο	αὐτῷ	οἱ Πελοποννήσιοι ὡς φανερῶς ἤδη
[8, 92]	ἕνα τῶν στρατηγῶν ὃς ἦν	αὐτῷ	ὁμογνώμων ἐχώρει ἐς τὸν Πειραιᾶ·
[8, 48]	ὀλιγαρχίας ἢ δημοκρατίας δεῖσθαι ἐδόκει	αὐτῷ	οὐδ' ἄλλο τι σκοπεῖσθαι ἢ
[8, 56]	(ὁμολογίας. Ἀλκιβιάδης δέ (οὐ γὰρ	αὐτῷ	πάνυ τὰ ἀπὸ Τισσαφέρνους βέβαια
[8, 47]	διαφθερεῖ αὐτήν, ὅτι ἔσται ποτὲ	αὐτῷ	πείσαντι κατελθεῖν· πεῖσαι δ' ἂν
[8, 85]	ἀπέπλει. (ξυνέπεμψε δὲ καὶ Τισσαφέρνης	αὐτῷ	πρεσβευτὴν τῶν παρ' ἑαυτοῦ, Γαυλίτην
[8, 32]	ὁ Πεδάριτος ἔφη τῶν Χίων	αὐτῷ	προήσειν. ~κἀκεῖνος λαβὼν τάς τε
[8, 5]	νόθον, ἀφεστῶτα περὶ Καρίαν, ὥσπερ	αὐτῷ	προσέταξε βασιλεύς, ἢ ζῶντα ἄξειν
[8, 28]	ἀπαγαγεῖν, εἰ βούλεται, βασιλεῖ, ὥσπερ	αὐτῷ	προσέταξε, καὶ τὴν Ἴασον διεπόρθησαν
[8, 23]	ἐμμενεῖν (τῇ ἀποστάσει. ὡς δὲ	αὐτῷ	τὰ ἐν τῇ Λέσβῳ πάντα
[8, 46]	ἔφη τοὺς Ἀθηναίους εἶναι κοινωνοὺς	αὐτῷ	τῆς ἀρχῆς· ἧσσον γὰρ τῶν
[8, 82]	ἐκείνου κοινοῦσθαι, καὶ ἅμα βουλόμενος	αὐτῷ	τιμιώτερός τε εἶναι καὶ ἐνδείκνυσθαι
[8, 23]	ἡ Μυτιλήνη ἑάλω φεύγουσαι περιέτυχον	αὐτῷ	τρεῖς (μία γὰρ ἑάλω ὑπὸ
[8, 65]	καὶ ἄλλους τινὰς ἀνεπιτηδείους τῷ	αὐτῷ	(τρόπῳ κρύφα ἀνήλωσαν. λόγος τε
[8, 63]	Σάμον ἦλθον, τά τε ἐν	αὐτῷ	τῷ στρατεύματι ἔτι βεβαιότερον κατέλαβον
[8, 42]	που μετεώρους τὰς ναῦς. καὶ	αὐτῷ	ὑετός τε καὶ τὰ ἐκ
[8, 81]	ἐπικομπῶν ὁ Ἀλκιβιάδης, ὡς Τισσαφέρνης	αὐτῷ	ὑπεδέξατο ἦ μήν, ἕως ἄν
[8, 39]	δὲ τῆς Πελοποννήσου ἐν τῷ	αὐτῷ	χειμῶνι αἱ τῷ Φαρναβάζῳ (ὑπὸ)
[8, 55]	καὶ ὁ Διομέδων ἐν τῷ	αὐτῷ	χειμῶνι ἀφιγμένοι ἤδη ἐπὶ τὰς
[8, 44]	πλεύσαντες οὖν εὐθὺς ἐν τῷ	αὐτῷ	χειμῶνι ἐκ τῆς Κνίδου καὶ
[8, 57]	μετὰ ταῦτα καὶ ἐν τῷ	αὐτῷ	χειμῶνι παρέρχεται ἐς τὴν Καῦνον,
[8, 4]	Ἀθηναῖοι, ὥσπερ διενοήθησαν, ἐν τῷ	αὐτῷ	χειμῶνι τούτῳ τήν τε ναυπηγίαν,
[8, 91]	τὴν Εὔβοιαν πλοῦν (ἦρχε δὲ	αὐτῶν	Ἀγησανδρίδας Ἀγησάνδρου Σπαρτιάτης) ἃς ἔφη
[8, 81]	πλῆθος τῶν στρατιωτῶν, καὶ ψηφισαμένων	αὐτῶν	Ἀλκιβιάδῃ κάθοδον καὶ ἄδειαν πλεύσας
[8, 102]	φυλακῆς τῷ φιλίῳ ἐπίπλῳ, ὅπως	αὐτῶν	ἀνακῶς ἕξουσιν, ἢν ἐκπλέωσιν· τὰς
[8, 47]	προσπέμψαντος λόγους ἐς τοὺς δυνατωτάτους	αὐτῶν	ἄνδρας ὥστε μνησθῆναι περὶ αὐτοῦ
[8, 39]	ἡλίου τροπάς, καὶ ἄρχων ἐπέπλει	αὐτῶν	Ἀντισθένης (Σπαρτιάτης. ξυνέπεμψαν δὲ οἱ
[8, 70]	τότε μὲν πρυτάνεις τε σφῶν	αὐτῶν	ἀπεκλήρωσαν καὶ ὅσα πρὸς τοὺς
[8, 92]	πατρίδα, ἡσύχασάν τε (καὶ σφῶν	αὐτῶν	ἀπέσχοντο. καὶ ὁ μὲν Θηραμένης
[8, 25]	Μιλησίοις οὐ ξυμμείξαντες, ἀλλ' ὑποχωρησάντων	αὐτῶν	ἀπὸ τῆς τῶν Ἀργείων τροπῆς
[8, 1]	καὶ τοὺς ξυμμάχους σφῶν μετ'	(αὐτῶν	ἀποστάντας. ὅμως δὲ ὡς ἐκ
[8, 46]	καὶ τὴν ἀκμὴν τοῦ ναυτικοῦ	αὐτῶν	ἀφείλετο γενομένην καὶ πάνυ ἰσχυράν,
[8, 76]	δεῖ ἀθυμεῖν ὅτι ἡ πόλις	αὐτῶν	ἀφέστηκεν· τοὺς γὰρ ἐλάσσους ἀπὸ
[8, 45]	Πελοποννησίοις ὕποπτος ὤν, καὶ ἀπ'	αὐτῶν	ἀφικομένης ἐπιστολῆς πρὸς Ἀστύοχον ἐκ
[8, 2]	ἑτοῖμοι ἦσαν καὶ παρὰ δύναμιν	αὐτῶν	ἀφίστασθαι διὰ τὸ ὀργῶντες κρίνειν
[8, 43]	ὁ μὲν Τισσαφέρνης ἀπεχώρησεν ἀπ'	αὐτῶν	δι' ὀργῆς καὶ ἄπρακτος, ~οἱ
[8, 71]	καὶ τοξοτῶν ἄνδρας τε κατέβαλον	αὐτῶν	διὰ τὸ ἐγγὺς προσελθεῖν καὶ
[8, 52]	καιρὸν ἐν τῇ Ῥόδῳ ὄντων	αὐτῶν	ἐγεγένητο) ἐν ᾗ τὸν τοῦ
[8, 45]	καὶ ἔτι πλείω ὑπὲρ σφῶν	αὐτῶν	ἐθελήσουσιν (ἐσ( φέρειν. τόν τε
[8, 86]	ἀλλ' ἐπὶ τοῖς (σφετέ( ροις	αὐτῶν	ἕκαστοι κατὰ χώραν μένουσιν. ἄλλα
[8, 69]	οἱ εἴκοσι καὶ ἑκατὸν μετ'	αὐτῶν	(Ἕλληνες) νεανίσκοι, οἷς ἐχρῶντο εἴ
[8, 84]	διὰ ἴδια κέρδη. ~ὄντων δ'	αὐτῶν	ἐν τοιούτῳ ἀναλογισμῷ ξυνηνέχθη (καὶ
[8, 3]	οὖν Ἆγις μὲν ὁ βασιλεὺς	αὐτῶν	ἐν τῷ χειμῶνι τούτῳ ὁρμηθεὶς
[8, 64]	προσδεχόμενοι· (καὶ γὰρ καὶ φυγὴ	αὐτῶν	ἔξω ἦν ὑπὸ τῶν Ἀθηναίων
[8, 79]	πεζός. καὶ τῇ ὑστεραίᾳ μελλόντων	αὐτῶν	ἐπιπλεῖν τῇ Σάμῳ ἀγγέλλεται ὁ
[8, 7]	πρασσόμενα αἴσθωνται (πάντες γὰρ κρύφα	αὐτῶν	ἐπρεσβεύοντο) ἀποπέμπουσιν οἱ Λακεδαιμόνιοι ἐς
[8, 74]	τοὺς τετρακοσίους ἄρχοντας. (καὶ καταπλευσάντων	αὐτῶν	εὐθέως τῶν μὲν Παράλων τινὰς
[8, 15]	ἀπαγαγόντες τοὺς μὲν δούλους ἐξ	αὐτῶν	ἠλευθέρωσαν, τοὺς δ' ἐλευθέρους κατέδησαν.
[8, 74]	ἔχοντας τὴν πολιτείαν, καὶ ὅτι	αὐτῶν	καὶ γυναῖκες καὶ παῖδες ὑβρίζονται,
[8, 41]	ἐκ τῆς Μήλου τὸν ἐπίπλουν	αὐτῶν,	καὶ ἡ φυλακὴ τῷ Χαρμίνῳ
[8, 35]	οἱ δ' ἄνδρες ἀποφεύγουσιν ἐξ	αὐτῶν.	καὶ μετὰ τοῦτο ἐς τὴν
[8, 21]	ζημιώσαντες καὶ αὐτοὶ τὴν γῆν	αὐτῶν	καὶ οἰκίας νειμάμενοι, Ἀθηναίων τε
[8, 92]	καὶ ὅσοι ἄλλοι τῶν τετρακοσίων	αὐτῶν	καὶ τῶν ἔξωθεν ἦσαν ὁμογνώμονες
[8, 6]	καὶ τοὔνομα Λακωνικὸν ἡ οἰκία	αὐτῶν	κατὰ τὴν ξενίαν ἔσχεν· Ἔνδιος
[8, 25]	οἱ μὲν Ἀργεῖοι τῷ σφετέρῳ	αὐτῶν	κέρᾳ προεξᾴξαντες καὶ καταφρονήσαντες, ὡς
[8, 19]	ἀναγαγόμενοι καὶ ὁ πεζὸς μετ'	αὐτῶν	Λέβεδον ἀπέστησαν καὶ αὖθις Αἱράς.
[8, 5]	ὁ δὲ προσδεξάμενος τοὺς λόγους	αὐτῶν	μεταπέμπεται ἐκ Λακεδαίμονος Ἀλκαμένη τὸν
[8, 45]	οὐ τοσοῦτον πενίᾳ ὅσον ἵνα	αὐτῶν	μὴ οἱ ναῦται ἐκ περιουσίας
[8, 98]	ἐς τὴν Δεκέλειαν· Ἀρίσταρχος δὲ	αὐτῶν	μόνος (ἔτυχε γὰρ καὶ στρατηγῶν)
[8, 47]	δὲ πλέον καὶ ἀπὸ σφῶν	αὐτῶν	οἱ ἐν τῇ Σάμῳ τριήραρχοί
[8, 95]	καταφεύγουσι, χαλεπώτατα ἔπραξαν φονευόμενοι ὑπ'	αὐτῶν·	οἳ δὲ ἐς τὸ τείχισμα
[8, 25]	ὑπὸ τῶν Μιλησίων καὶ διαφθείρονται	αὐτῶν	ὀλίγῳ ἐλάσσους (τριακοσίων ἀνδρῶν· Ἀθηναῖοι
[8, 97]	τὰ πράγματα παραδοῦναι (εἶναι δὲ	αὐτῶν	ὁπόσοι καὶ ὅπλα παρέχονται) καὶ
[8, 85]	μάλιστα καὶ τὸν Ἑρμοκράτη μετ'	αὐτῶν,	ὃς ἔμελλε τὸν Τισσαφέρνην ἀποφαίνειν
[8, 78]	τε λέγονται καὶ αἱ νῆες	αὐτῶν	οὐδέπω ἐν τῷ αὐτῷ εἰσίν,
[8, 86]	μέρει μεθέξουσιν, οἵ τε οἰκεῖοι	αὐτῶν	οὔθ' ὑβρίζονται, ὥσπερ Χαιρέας διαβάλλων
[8, 5]	τῶν κάτω, (πρεσβευτὴς ἅμα μετ'	αὐτῶν	παρῆν. ἐπήγετο γὰρ καὶ ὁ
[8, 8]	Ἀθηναίων ἀδυνασίαν, ὅτι ναυτικὸν οὐδὲν	αὐτῶν	πολύ πω ἐφαίνετο. ὡς δὲ
[8, 39]	ἐν τῇ Σάμῳ τὸν ἐπίπλουν	αὐτῶν,	πρὸς τὴν Κρήτην πλεύσαντες καὶ
[8, 95]	τὴν (γῆν. καὶ ὅσοι μὲν	αὐτῶν	πρὸς τὴν πόλιν τῶν Ἐρετριῶν
[8, 83]	καὶ ἐς τὸ μισεῖσθαι ὑπ'	αὐτῶν	πρότερον ἔτι τούτων (διὰ τὸν
[8, 15]	οὐ καταλαβοῦσαι ἀνεκεχωρήκεσαν (ἦρχε δὲ	αὐτῶν	Στρομβιχίδης Διοτίμου) ἄλλας δὲ οὐ
[8, 11]	αὐτοῦ ἐβούλοντο πέμπειν· ἔπειτα ὡρμημένων	αὐτῶν	τὰ περὶ τὴν ἐν τῷ
[8, 50]	Μίλητον κρύφα ἐπιστείλας ὅτι Ἀλκιβιάδης	αὐτῶν	τὰ πράγματα φθείρει Τισσαφέρνην Ἀθηναίοις
[8, 96]	οὐκ οὐσῶν οὐδὲ τῶν ἐσβησομένων	αὐτῶν	τε στασιαζόντων καὶ ἄδηλον ὂν
[8, 11]	τὸν ἄρχοντα Ἀλκαμένη ἀποκτείνουσιν· ~καὶ	αὐτῶν	τινὲς ἀπέθανον. διακριθέντες δὲ πρὸς
[8, 73]	διδόντες αὐτοῖς, καὶ ἄλλα μετ'	αὐτῶν	τοιαῦτα ξυνέπραξαν, (τοῖς τε πλέοσιν
[8, 108]	προσποιησάμενος ἄδηλον καὶ ἐπαγγείλας στρατιὰν	αὐτῶν	τοῖς βελτίστοις, ἐξαγαγὼν ὡς ἐπὶ
[8, 9]	ναῦς. ~οἱ δὲ Κορίνθιοι, ἐπειγομένων	αὐτῶν	τὸν πλοῦν, οὐ προυθυμήθησαν ξυμπλεῖν
[8, 31]	παρέπλευσεν ἐπὶ Κλαζομενὰς καὶ ἐκέλευεν	αὐτῶν	τοὺς τὰ Ἀθηναίων φρονοῦντας ἀνοικίζεσθαι
[8, 68]	φαίνεται τῶν μέχρι ἐμοῦ ὑπὲρ	αὐτῶν	τούτων αἰτιαθείς, ὡς ξυγκατέστησε, θανάτου
[8, 89]	ἰδίας δὲ φιλοτιμίας οἱ πολλοὶ	αὐτῶν	τῷ τοιούτῳ προσέκειντο, ἐν ᾧπερ
[8, 48]	ἐκείνων σωφρονιστήν. καὶ ταῦτα παρ'	αὐτῶν	τῶν ἔργων ἐπισταμένας τὰς πόλεις
[8, 63]	στρατεύματι ἔτι βεβαιότερον κατέλαβον καὶ	αὐτῶν	τῶν Σαμίων προυτρέψαντο τοὺς δυνατωτάτους
[8, 35]	προσέβαλλον, καὶ ὡς ἄμεινον φαρξαμένων	αὐτῶν	ὑπὸ νύκτα καὶ ἐπεσελθόντων αὐτοῖς
[8, 60]	δὲ Ἐρετριῶν τε ἄνδρες καὶ	αὐτῶν	Ὠρωπίων, ἐπιβουλεύοντες ἀπόστασιν τῆς Εὐβοίας·
[8, 63]	ἐλθεῖν) αὐτοὺς δὲ ἐπὶ σφῶν	αὐτῶν,	ὡς ἤδη καὶ κινδυνεύοντας, ὁρᾶν
[8, 6]	Ἀθηναίων διὰ τοὺς φόρους καὶ	ἀφ'	ἑαυτοῦ βασιλεῖ τὴν ξυμμαχίαν τῶν
[8, 27]	εἶναι. καὶ οἱ μὲν Ἀθηναῖοι	ἀφ'	ἑσπέρας εὐθὺς τούτῳ τῷ τρόπῳ
[8, 45]	χείρω ἔχωσι δαπανῶντες ἐς τοιαῦτα	ἀφ'	ὧν ἡ ἀσθένεια ξυμβαίνει, οἱ
[8, 97]	καὶ ἄλλαι ὕστερον πυκναὶ ἐκκλησίαι,	ἀφ'	ὧν καὶ νομοθέτας καὶ τἆλλα
[8, 6]	ἐκεῖ οὐκ ἔλασσον (ἢ ἑξήκοντα	ἀφ'	ὧν οἱ Χῖοι ἔλεγον ὑπαρχουσῶν.
[8, 100]	νῆες παρῆσαν ἑπτὰ καὶ ἑξήκοντα,	ἀφ'	ὧν τῷ στρατεύματι παρεσκευάζοντο ὡς
[8, 65]	πόλεσι κατέλυον, καὶ ἅμα ἔστιν	ἀφ'	ὧν χωρίων καὶ ὁπλίτας ἔχοντες
[8, 105]	τὸν Θράσυλον ἀπὸ τοῦ εὐωνύμου	(ἀφανές	τε γὰρ ἦν διὰ τὴν
[8, 92]	δῆμον ἡγούμενοι, τὸ δ' αὖ	ἀφανὲς	φόβον ἐς ἀλλήλους παρέξειν. ~Τῇ
[8, 38]	τὰς ναῦς ἀποπλέων ἐν κέλητι	ἀφανίζεται,	οἱ δ' ἐκ τῆς Λέσβου
[8, 69]	ἐλθόντες οἱ τετρακόσιοι μετὰ ξιφιδίου	ἀφανοῦς	ἕκαστος, καὶ οἱ εἴκοσι καὶ
[8, 46]	τὴν ἀκμὴν τοῦ ναυτικοῦ αὐτῶν	ἀφείλετο	γενομένην καὶ πάνυ ἰσχυράν, τά
[8, 33]	ἐπὶ προδοσίᾳ ἐς Ἐρυθρὰς ἥκουσιν	ἀφειμένοι,	ἀνάγεται ὁ Ἀστύοχος εὐθὺς ἐς
[8, 87]	(προαγαγὼν ἐς τὴν Ἄσπενδον ἐκχρηματίσαιτο	ἀφείς	(καὶ γὰρ ὣς αὐτοῖς οὐδὲν
[8, 41]	κατάσκοποι αὐτοῦ, ἀσφαλῶς περαιωθῆναι, εὐθὺς	(ἀφεὶς	τὸ ἐς τὴν Χίον ἔπλει
[8, 100]	δὲ (Ἔρεσος γὰρ τῆς Λέσβου	ἀφειστήκει)	ἐβούλετο ἐπ' αὐτὴν πλεύσας, εἰ
[8, 35]	καταπλεῖ ἐς Κνίδον· ἡ δ'	ἀφειστήκει	(ἤδη ὑπὸ Τισσαφέρνους. καὶ αὐτοὺς
[8, 76]	κράτος τῆς (θαλάσσης, ὅτε ἐπολέμησεν,	ἀφελέσθαι,	τούς τε πολεμίους ἐκ τοῦ
[8, 74]	τρεῖς ἔδησαν, τοὺς δὲ ἄλλους	ἀφελόμενοι	τὴν ναῦν καὶ μετεμβιβάσαντες ἐς
[8, 14]	πρῶτον Κωρύκῳ τῆς ἠπείρου καὶ	ἀφέντες	ἐνταῦθα αὐτοὺς αὐτοὶ μὲν προξυγγενόμενοι
[8, 93]	τόν τε Ἀλεξικλέα ὃν ξυνέλαβον	ἀφέντες	καὶ τὸ τείχισμα καθελόντες ἐς
[8, 76]	ἀθυμεῖν ὅτι ἡ πόλις αὐτῶν	ἀφέστηκεν·	τοὺς γὰρ ἐλάσσους ἀπὸ σφῶν
[8, 96]	στρατοπέδου τε τοῦ ἐν Σάμῳ	ἀφεστηκότος	ἄλλων τε νεῶν οὐκ οὐσῶν
[8, 48]	οὐδὲν μᾶλλον σφίσιν οὔθ' αἱ	ἀφεστηκυῖαι	προσχωρήσονται οὔθ' αἱ ὑπάρχουσαι βεβαιότεραι
[8, 107]	Σηστῷ Ἀθηναῖοι ἔπλεον ἐπὶ Κύζικον	ἀφεστηκυῖαν·	καὶ κατιδόντες κατὰ Ἁρπάγιον καὶ
[8, 28]	ζῶντα λαβόντες, Πισσούθνου νόθον υἱόν,	ἀφεστῶτα	δὲ βασιλέως, παραδιδόασιν οἱ Πελοποννήσιοι
[8, 5]	Ἀμόργην τὸν Πισσούθνου υἱὸν νόθον,	ἀφεστῶτα	περὶ Καρίαν, ὥσπερ αὐτῷ προσέταξε
[8, 14]	πρὸς ἀναχώρησιν. καὶ οἱ μὲν	ἀφεστῶτες	ἐν τειχισμῷ τε πάντες ἦσαν
[8, 55]	Διομέδων ἐν τῷ αὐτῷ χειμῶνι	ἀφιγμένοι	ἤδη ἐπὶ τὰς τῶν Ἀθηναίων
[8, 79]	ταῖς ἀπὸ τοῦ Ἑλλησπόντου ναυσὶν	ἀφιγμένος·	καὶ εὐθὺς (ἀπέ( πλεον πάλιν
[8, 41]	πλὴν τῶν ἐλευθέρων· τούτους δὲ	(ἀφίει.	ἐκ δὲ τῆς Κῶ ἀφικόμενος
[8, 8]	τελευταῖον δὲ ἐς τὸν Ἑλλήσποντον	ἀφικέσθαι	(προσετέτακτο δὲ ἐς (αὐτὸν ἄρχων
[8, 16]	τούτῳ Στρομβιχίδης ταῖς ὀκτὼ ναυσὶν	ἀφικνεῖται	ἐς Σάμον, καὶ προσλαβὼν Σαμίαν
[8, 23]	ὠφελοίη, εἴ τι δύναιτο. καὶ	ἀφικνεῖται	ἐς τὴν Πύρραν, ἐκεῖθεν δὲ
[8, 99]	ἀπλοίας πέντε ἢ ἓξ ἡμέρας	ἀφικνεῖται	ἐς τὴν Χίον. ~Ὁ δὲ
[8, 23]	ὥρμητο, πλέων ἐκ τῶν Κεγχρειῶν	ἀφικνεῖται	ἐς Χίον. καὶ τρίτην ἡμέραν
[8, 15]	Ἀθήνας ταχὺ ἀγγελία τῆς Χίου	ἀφικνεῖται·	καὶ νομίσαντες μέγαν ἤδη καὶ
[8, 87]	Ἄσπενδον ᾑτινιδὴ γνώμῃ ὁ Τισσαφέρνης	ἀφικνεῖται	καὶ τοῖς Φοίνιξι ξυγγίγνεται· καὶ
[8, 14]	μὴ προειπόντας (ἐς τὴν πόλιν,	ἀφικνοῦνται	αἰφνίδιοι τοῖς Χίοις. καὶ οἱ
[8, 32]	καὶ χειμασθεισῶν τῶν νεῶν ὕστερον	ἀφικνοῦνται	ἄλλαι ἄλλοθεν (ἐς τὴν Χίον.
[8, 23]	ἐν Κεγχρειᾷ ξυμμαχίδων Πελοποννησίων νεῶν	(ἀφικνοῦνται	αὐτοῖς ἓξ μετὰ ταῦτα ἐς
[8, 60]	ἔχοντες οὖν ἤδη τὸν Ὠρωπὸν	ἀφικνοῦνται	ἐς Ῥόδον οἱ Ἐρετριῆς, ἐπικαλούμενοι
[8, 101]	Ἁμαξιτὸν καὶ τὰ ταύτῃ χωρία	ἀφικνοῦνται	ἐς Ῥοίτειον ἤδη τοῦ Ἑλλησπόντου
[8, 95]	τε καὶ Πρασιῶν, (ὕστερον δὲ	ἀφικνοῦνται	ἐς Ὠρωπόν. Ἀθηναῖοι δὲ κατὰ
[8, 86]	ἐς τὴν Σάμον τοὺς πρέσβεις	ἀφικνοῦνται	ᾗπερ εἶχον τριήρει. ~Τοῦ δ'
[8, 60]	καὶ ὡς οὐδέτεροι ἀλλήλοις ἐπέπλεον,	ἀφικνοῦνται	οἱ μὲν ἐς τὴν Σάμον,
[8, 86]	ἀναδιδάξοντας τοὺς ἐν τῇ Σάμῳ,	ἀφικνοῦνται	παρόντος τοῦ Ἀλκιβιάδου, (καὶ ἐκκλησίας
[8, 6]	παρὰ Φαρναβάζῳ τῷ Φαρνάκου κατοικοῦντες,	ἀφικνοῦνται	περὶ τὸν αὐτὸν καιρὸν ἐς
[8, 32]	~ὄντος δ' αὐτοῦ ἐνταῦθα Λεσβίων	ἀφικνοῦνται	πρέσβεις βουλόμενοι αὖθις ἀποστῆναι· καὶ
[8, 95]	περιγίγνονται καὶ ὅσαι ἐς Χαλκίδα	ἀφικνοῦνται	τῶν (νεῶν. λαβόντες δὲ οἱ
[8, 79]	τῆς Χίου ναυσὶν ἐπ' Ἀβύδου	ἀφικομέναις	προσβοηθήσειν· προυπέπεμπτο (γὰρ αὐτῷ ἄγγελος.
[8, 45]	ὕποπτος ὤν, καὶ ἀπ' αὐτῶν	ἀφικομένης	ἐπιστολῆς πρὸς Ἀστύοχον ἐκ Λακεδαίμονος
[8, 106]	ἄγγελον τῆς νίκης. οἱ δὲ	ἀφικομένης	τῆς νεὼς καὶ ἀνέλπιστον τὴν
[8, 107]	τῇ γῇ ἔλαβον τὰς ναῦς.	ἀφικόμενοι	δὲ καὶ ἐπὶ τὴν Κύζικον
[8, 89]	τῶν τετρακοσίων πεμφθέντες πρέσβεις ἐπειδὴ	ἀφικόμενοι	ἐς τὰς Ἀθήνας ἀπήγγειλαν τὰ
[8, 53]	Ἀθηναίων ἀποσταλέντες ἐκ τῆς Σάμου	ἀφικόμενοι	ἐς τὰς Ἀθήνας λόγους ἐποιοῦντο
[8, 103]	περιέπεσον αὐτοῖς, καὶ ἡμέρᾳ ὕστερον	ἀφικόμενοι	ὁρμίζονται ἐς τὸν Ἐλαιοῦντα καὶ
[8, 101]	ἔτι πολλῆς νυκτὸς παραπλεύσαντες καὶ	ἀφικόμενοι	τῆς ἠπείρου ἐς Ἁρματοῦντα καταντικρὺ
[8, 56]	περὶ τὸν Πείσανδρον Ἀθηναίων πρέσβεις	ἀφικόμενοι	ὡς τὸν Τισσαφέρνην λόγους ποιοῦνται
[8, 64]	ἀπέστελλον ἐπὶ τὴν ἀρχήν. καὶ	ἀφικόμενος	ἐς τὴν Θάσον (τὸν δῆμον
[8, 41]	(ἀφίει. ἐκ δὲ τῆς Κῶ	ἀφικόμενος	ἐς τὴν Κνίδον νυκτὸς ἀναγκάζεται
[8, 20]	πολὺ ὕστερον δέκα ναυσὶν Ἀθηναίων	ἀφικόμενος	ἐσπείσατο Τηίοις ὥστε δέχεσθαι καὶ
[8, 109]	ἄλλων ὡς εὐπρεπέστατα ἀπολογήσηται. καὶ	ἀφικόμενος	πρῶτον ἐς Ἔφεσον θυσίαν (ἐποιήσατο
[8, 39]	καὶ εἴρητο αὐτοῖς ἐς Μίλητον	ἀφικομένους	τῶν τε ἄλλων ξυνεπιμέλεσθαι ᾗ
[8, 95]	καὶ ναῦς ἐς Ἐρετρίαν, ὧν	ἀφικομένων	ξὺν ταῖς πρότερον ἐν Εὐβοίᾳ
[8, 86]	δὲ οὐκέτι ἐς τὰς Ἀθήνας	ἀφίκοντο,	ἀλλ' ἄγοντες ἐκ τοῦ Ἄργους
[8, 86]	τις καλῇ (παρεῖναι οὕτως ἀπέπεμπεν.	ἀφίκοντο	δὲ οἱ Ἀργεῖοι μετὰ τῶν
[8, 87]	τεσσαράκοντα καὶ ἑκατὸν μέχρι Ἀσπένδου	ἀφίκοντο	σαφές ἐστι, διότι δὲ οὐκ
[8, 58]	ἐπὴν δὲ αἱ βασιλέως νῆες	ἀφίκωνται,	αἵ τε Λακεδαιμονίων νῆες καὶ
[8, 58]	ξυμμάχους, ἐπὴν αἱ βασιλέως νῆες	ἀφίκωνται,	τὰς ἑαυτῶν ναῦς, ἢν βούλωνται,
[8, 19]	πυθέσθαι καὶ τὰς πόλεις (ἅμα	ἀφιστάναι.	καὶ ἐλθούσης παρὰ Χαλκιδέως ἀγγελίας
[8, 14]	τῷ Σπειραίῳ νεῶν οὐ δηλωσάντων,	ἀφίστανται	(Χῖοι καὶ αὖθις Ἐρυθραῖοι Ἀθηναίων.
[8, 2]	ἦσαν καὶ παρὰ δύναμιν αὐτῶν	ἀφίστασθαι	διὰ τὸ ὀργῶντες κρίνειν τὰ
[8, 12]	Ἰωνίᾳ, ῥᾳδίως πείσειν τὰς πόλεις	ἀφίστασθαι	τήν τε τῶν Ἀθηναίων λέγων
[8, 22]	μὲν νῆες καταπλεύσασαι Μήθυμναν πρῶτον	ἀφιστᾶσι,	καὶ καταλείπονται τέσσαρες νῆες ἐν
[8, 100]	καὶ διὰ τοῦ ὄρους κομισθέντες	ἀφιστᾶσι	(τὴν Ἔρεσον. πλεύσας οὖν ὁ
[8, 17]	ναυσὶν ἄρτι παρὼν καὶ ξυνδιώκων,	ἀφιστᾶσι	τὴν Μίλητον. καὶ οἱ Ἀθηναῖοι
[8, 22]	καὶ αὖθις αἱ λοιπαὶ Μυτιλήνην	ἀφιστᾶσιν.	~Ἀστύοχος δὲ ὁ Λακεδαιμόνιος ναύαρχος
[8, 14]	τρισὶ ναυσὶ πλεύσαντες καὶ Κλαζομενὰς	ἀφιστᾶσιν.	διαβάντες τε εὐθὺς οἱ Κλαζομένιοι
[8, 80]	ἐς τὸν (Ἑλλήσποντον διασωθεῖσαι Βυζάντιον	ἀφιστᾶσιν.	καὶ μετὰ ταῦτα οἱ ἐκ
[8, 62]	παρεξελθόντος Ἄβυδος ἐν τῷ Ἑλλησπόντῳ	ἀφίσταται	πρὸς Δερκυλίδαν καὶ Φαρνάβαζον, καὶ
[8, 18]	τοῖς ξυμμάχοις. (ἢν δέ τινες	ἀφιστῶνται	ἀπὸ βασιλέως, πολέμιοι ὄντων καὶ
[8, 18]	τοῖς ξυμμάχοις· καὶ ἤν τινες	ἀφιστῶνται	ἀπὸ Λακεδαιμονίων καὶ τῶν ξυμμάχων,
[8, 10]	αἱ νῆες ἐκ τῶν (Κεγχρειῶν	ἀφορμηθεῖσαι.	οἱ δὲ μετὰ τὴν ἑορτὴν
[8, 8]	μὴ οἱ Ἀθηναῖοι πρὸς τὰς	ἀφορμωμένας	μᾶλλον τὸν (νοῦν ἔχωσιν ἢ
[8, 3]	πολλὴν ἀπολαβὼν χρήματα ἐπράξατο, καὶ	Ἀχαιοὺς	τοὺς Φθιώτας καὶ τοὺς ἄλλους
[8, 109]	τι ἔτι βλάπτωσι, καὶ ἅμα	ἀχθόμενος	εἰ Φαρνάβαζος ἐξ ἐλάσσονος χρόνου
[8, 89]	στράτευμα διαλλάξειν καὶ Πελοποννησίων περιέσεσθαι,	ἀχθομένους	καὶ πρότερον τοὺς πολλοὺς τῶν
[8, 4]	τἆλλα, εἴ πού τι ἐδόκει	ἀχρεῖον	ἀναλίσκεσθαι, ξυστελλόμενοι ἐς εὐτέλειαν, μάλιστα
[8, 15]	παντὸς (τοῦ πολέμου ἐγλίχοντο μὴ	ἅψασθαι,	εὐθὺς ἔλυσαν τὰς ἐπικειμένας ζημίας