Livre, Chap.
[8, 89]	τὴν πόλιν, οὐ τὸ ἀπαλλαξείειν	τοῦ	ἄγαν ἐς ὀλίγους ἐλθεῖν, ἀλλὰ
[8, 68]	φερεγγυώτατος ἐφάνη. καὶ Θηραμένης ὁ	τοῦ	Ἅγνωνος ἐν τοῖς ξυγκαταλύουσι τὸν
[8, 70]	(πλὴν τοὺς φεύγοντας οὐ κατῆγον	τοῦ	Ἀλκιβιάδου (ἕνεκα) τά τε ἄλλα
[8, 56]	νομίσαντες οἱ Ἀθηναῖοι καὶ ὑπὸ	τοῦ	Ἀλκιβιάδου ἐξηπατῆσθαι, δι' ὀργῆς ἀπελθόντες
[8, 51]	θᾶσσον ἐτειχίσθη· αἱ δὲ παρὰ	τοῦ	Ἀλκιβιάδου ἐπιστολαὶ οὐ πολὺ ὕστερον
[8, 48]	ἑταιρικοῦ τῷ πλέονι (τὰ ἀπὸ	τοῦ	Ἀλκιβιάδου ἐσκόπουν. καὶ τοῖς μὲν
[8, 89]	ἐπῆρε τὰ ἐν τῇ Σάμῳ	τοῦ	Ἀλκιβιάδου ἰσχυρὰ ὄντα καὶ ὅτι
[8, 83]	ἐν τῇ Μιλήτῳ πυνθανόμενοι τὴν	τοῦ	Ἀλκιβιάδου κάθοδον, καὶ πρότερον τῷ
[8, 50]	Φρύνιχος ὅτι ἔσοιτο περὶ τῆς	τοῦ	Ἀλκιβιάδου καθόδου λόγος καὶ ὅτι
[8, 49]	πέμπειν, ὅπως περί τε τῆς	τοῦ	Ἀλκιβιάδου καθόδου πράσσοιεν καὶ τῆς
[8, 86]	ἐν τῇ Σάμῳ, ἀφικνοῦνται παρόντος	τοῦ	Ἀλκιβιάδου, (καὶ ἐκκλησίας γενομένης λέγειν
[8, 52]	αὐτῶν ἐγεγένητο) ἐν ᾗ τὸν	τοῦ	Ἀλκιβιάδου λόγον πρότερον εἰρημένον περὶ
[8, 51]	καὶ ὅσον οὐ παροῦσαν ἀπὸ	τοῦ	Ἀλκιβιάδου περὶ τούτων ἐπιστολήν, αὐτὸς
[8, 89]	τὰς Ἀθήνας ἀπήγγειλαν τὰ παρὰ	τοῦ	Ἀλκιβιάδου, ὡς κελεύει τε ἀντέχειν
[8, 86]	Ἀθήνας ἀφίκοντο, ἀλλ' ἄγοντες ἐκ	τοῦ	Ἄργους ἐς τὴν Σάμον τοὺς
[8, 29]	ὅσῳ πλείους νῆες ἦσαν τούτου	τοῦ	ἀριθμοῦ, κατὰ τὸν αὐτὸν λόγον
[8, 95]	ἀλλ' ἐκ τῶν ἐπ' ἔσχατα	τοῦ	ἄστεως οἰκιῶν, ὅπως σχολῇ πληρουμένων
[8, 92]	ἐν τῷ Πειραιεῖ τοὺς ἐκ	(τοῦ	ἄστεως ὅσον οὔπω ἐπὶ σφᾶς
[8, 22]	δήμου ἐξῆν. ~Μετὰ δὲ ταῦτα	τοῦ	αὐτοῦ θέρους οἱ Χῖοι, ὥσπερ
[8, 25]	ἔπρασσον. ~Ἐκ δὲ τῶν Ἀθηνῶν	τοῦ	αὐτοῦ θέρους τελευτῶντος χίλιοι ὁπλῖται
[8, 67]	ἀρχὴν ἄρχειν μηδεμίαν ἔτι ἐκ	τοῦ	αὐτοῦ κόσμου μήτε μισθοφορεῖν προέδρους
[8, 35]	τειχισμόν. ~Ἐκ δὲ τῆς Πελοποννήσου	τοῦ	αὐτοῦ χειμῶνος Ἱπποκράτης ὁ Λακεδαιμόνιος
[8, 76]	ἀφελέσθαι, τούς τε πολεμίους ἐκ	τοῦ	αὐτοῦ χωρίου ἀμυνεῖσθαι οὗπερ καὶ
[8, 24]	δέ τι ἐν τοῖς ἀνθρωπείοις	τοῦ	βίου παραλόγοις ἐσφάλησαν, μετὰ πολλῶν
[8, 92]	πληθούσῃ καὶ οὐ πολὺ ἀπὸ	τοῦ	βουλευτηρίου ἀπελθὼν ἀπέθανε παραχρῆμα, καὶ
[8, 80]	καὶ ναυμαχία βραχεῖα γίγνεται πρὸ	τοῦ	Βυζαντίου ναυσὶν ὀκτὼ πρὸς ὀκτώ.
[8, 107]	Ἁρπάγιον καὶ Πρίαπον τὰς ἀπὸ	τοῦ	Βυζαντίου ὀκτὼ ναῦς ὁρμούσας, ἐπιπλεύσαντες
[8, 42]	τοῖς Ἀθηναίοις τοῦ εὐωνύμου κέρως,	τοῦ	δὲ ἄλλου περὶ τὴν νῆσον
[8, 29]	ἑκάστῳ πάσαις ταῖς ναυσὶ διέδωκε,	τοῦ	δὲ λοιποῦ χρόνου ἐβούλετο τριώβολον
[8, 40]	ἐλπὶς καὶ δυνατὸν κωλῦσαι, τειχιζομένου	τοῦ	Δελφινίου καὶ ἀτελοῦς ὄντος καὶ
[8, 105]	οἱ περὶ τὸν Θρασύβουλον ἀπὸ	τοῦ	δεξιοῦ ὑπὸ πλήθους τῶν ἐπικειμένων
[8, 62]	πόλιν. ~μετὰ δὲ τοῦτο εὐθὺς	τοῦ	Δερκυλίδου πεζῇ ἐκ τῆς Μιλήτου
[8, 91]	καὶ τούτου μὴ οὖν ὑπὸ	τοῦ	δήμου γε αὖθις γενομένου αὐτοὶ
[8, 89]	εἷς ἕκαστος αὐτὸς πρῶτος προστάτης	τοῦ	δήμου γενέσθαι. ~οἱ δὲ τῶν
[8, 70]	ὕστερον δὲ πολὺ μεταλλάξαντες τῆς	τοῦ	δήμου διοικήσεως (πλὴν τοὺς φεύγοντας
[8, 68]	τετρακοσίων ἐν ὑστέρῳ μεταπεσόντα ὑπὸ	τοῦ	δήμου ἐκακοῦτο, ἄριστα φαίνεται τῶν
[8, 21]	οὐδ' ἐς ἐκείνους οὐδενὶ ἔτι	τοῦ	δήμου ἐξῆν. ~Μετὰ δὲ ταῦτα
[8, 73]	ἑκόντες διὰ τὸ τιμᾶσθαι ὑπὸ	τοῦ	δήμου ἔφερον τὴν ὀλιγαρχίαν) τὸ
[8, 65]	καὶ γὰρ Ἀνδροκλέα τέ τινα	τοῦ	δήμου μάλιστα προεστῶτα ξυστάντες τινὲς
[8, 48]	αὐτοὺς νομίζειν σφίσι πράγματα παρέξειν	τοῦ	δήμου, ποριστὰς ὄντας καὶ ἐσηγητὰς
[8, 21]	ἡ ἐν Σάμῳ ἐπανάστασις ὑπὸ	τοῦ	δήμου τοῖς δυνατοῖς μετὰ Ἀθηναίων,
[8, 66]	γὰρ ἅπαντες ὑπόπτως προσῇσαν οἱ	τοῦ	δήμου, ὡς μετέχοντά τινα τῶν
[8, 20]	πᾶσα ἡ ναυαρχία. (Ἀναχωρήσαντος δὲ	τοῦ	ἐκ τῆς Τέω πεζοῦ καὶ
[8, 49]	Ἀλκιβιάδου καθόδου πράσσοιεν καὶ τῆς	τοῦ	ἐκεῖ δήμου καταλύσεως καὶ τὸν
[8, 52]	Ἀλκιβιάδου λόγον πρότερον εἰρημένον περὶ	τοῦ	ἐλευθεροῦν τοὺς Λακεδαιμονίους τὰς ἁπάσας
[8, 79]	ἀγγέλλεται ὁ Στρομβιχίδης ταῖς ἀπὸ	τοῦ	Ἑλλησπόντου ναυσὶν ἀφιγμένος· καὶ εὐθὺς
[8, 109]	πορεύεσθαι διενοεῖτο πρὸς αὐτοὺς ἐπὶ	τοῦ	Ἑλλησπόντου, ὅπως μέμψηταί τε τῶν
[8, 101]	χωρία ἀφικνοῦνται ἐς Ῥοίτειον ἤδη	τοῦ	Ἑλλησπόντου πρωίτερον μέσων νυκτῶν. εἰσὶ
[8, 79]	προσεδέχοντο καὶ τὸν Στρομβιχίδην ἐκ	τοῦ	Ἑλλησπόντου σφίσι ταῖς ἐκ τῆς
[8, 100]	ἐλθών. (προσεγένοντο δὲ καὶ ἐκ	τοῦ	Ἑλλησπόντου τινὲς δύο νῆες ἐπ'
[8, 96]	ἐφόβησεν. ὅπου γὰρ στρατοπέδου τε	τοῦ	ἐν Σάμῳ ἀφεστηκότος ἄλλων τε
[8, 104]	ὑπερσχόντες αὐτοὶ τῷ εὐωνύμῳ ἀποκλῇσαι	τοῦ	ἔξω αὐτοὺς ἔκπλου, εἰ δύναιντο,
[8, 33]	τῇ στρατιᾷ καὶ αὐτοὶ ἐκ	τοῦ	ἐπὶ θάτερα λόφου διείργοντο καὶ
[8, 7]	ξυνέγραψεν. ~Ἅμα δὲ τῷ ἦρι	τοῦ	ἐπιγιγνομένου θέρους εὐθὺς ἐπειγομένων τῶν
[8, 1]	πάνυ τῶν στρατιωτῶν ἐξ αὐτοῦ	τοῦ	ἔργου διαπεφευγόσι καὶ σαφῶς ἀγγέλλουσι,
[8, 85]	τὰ τελευταῖα φυγόντος ἐκ Συρακουσῶν	τοῦ	Ἑρμοκράτους καὶ ἑτέρων ἡκόντων ἐπὶ
[8, 76]	προκαθημένους καὶ πρότερον αὐτοὺς κρατεῖν	τοῦ	ἐς τὸν Πειραιᾶ ἔσπλου, καὶ
[8, 90]	ἐς αὐτὸ ἀνθρώπων ὀλίγων ἄρχειν	τοῦ	ἔσπλου· ἐπ' αὐτὸν γὰρ τὸν
[8, 48]	αὖθις κἀν σφίσιν αὐτοῖς καὶ	τοῦ	ἑταιρικοῦ τῷ πλέονι (τὰ ἀπὸ
[8, 105]	οἱ περὶ τὸν Θράσυλον ἀπὸ	τοῦ	εὐωνύμου (ἀφανές τε γὰρ ἦν
[8, 42]	φανεροῦ ἤδη ὄντος τοῖς Ἀθηναίοις	τοῦ	εὐωνύμου κέρως, τοῦ δὲ ἄλλου
[8, 99]	~Ὑπὸ δὲ τοὺς αὐτοὺς χρόνους	τοῦ	θέρους τούτου καὶ οἱ ἐν
[8, 94]	τὸν Πειραιᾶ πανδημεὶ ἐχώρουν, ὡς	τοῦ	ἰδίου πολέμου μείζονος (ἢ) ἀπὸ
[8, 11]	αἱ νῆες ἀνηγμέναι εἰσὶν ἐκ	τοῦ	Ἰσθμοῦ (εἴρητο γάρ, ὅταν γένηται
[8, 11]	καὶ ἀθυμήσαντες, ὅτι πρῶτον ἁπτόμενοι	τοῦ	Ἰωνικοῦ πολέμου ἔπταισαν, τὰς ναῦς
[8, 38]	ἀλλὰ καὶ τῶν μετὰ Τυδέως	τοῦ	Ἴωνος ἤδη ὑπὸ Πεδαρίτου ἐπ'
[8, 72]	σφᾶς τε μὴ ἐκεῖθεν ἀρξαμένου	τοῦ	κακοῦ μεταστήσωσιν. ~Ἐν γὰρ τῇ
[8, 92]	ὑπὸ τῶν τετρακοσίων οὐδενὸς ὄνομα	τοῦ	κελεύσαντος εἶπεν οὐδὲ ἄλλο τι
[8, 105]	ἐπεχούσας παυσάμενοι τῆς ἐπεξαγωγῆς ἤδη	τοῦ	κέρως καὶ ἐπαναστρέψαντες εὐθὺς ἠμύναντό
[8, 26]	ἐς Τειχιοῦσσαν τῆς Μιλησίας, οἷπερ	τοῦ	κόλπου πλεύσαντες ηὐλίσαντο, πυνθάνονται τὰ
[8, 69]	δέοι χειρουργεῖν, ἐπέστησαν τοῖς ἀπὸ	τοῦ	κυάμου βουλευταῖς οὖσιν ἐν τῷ
[8, 66]	ἔτι καὶ βουλὴ ἡ ἀπὸ	τοῦ	κυάμου ξυνελέγετο· ἐβούλευον δὲ οὐδὲν
[8, 39]	Καλλιγείτου τοῦ Μεγαρέως καὶ Τιμαγόρου	τοῦ	Κυζικηνοῦ πρασσόντων παρασκευασθεῖσαι ὑπὸ Λακεδαιμονίων
[8, 34]	Ἀθηναίων στρατιὰ ταῖς ναυσὶν ἐκ	τοῦ	Κωρύκου περιπλέουσα κατ' Ἀργῖνον ἐπιτυγχάνει
[8, 12]	ταῖς πέντε ναυσὶ μετὰ Χαλκιδέως	τοῦ	Λακεδαιμονίου, καὶ διὰ τάχους τὸν
[8, 87]	καταβοῆς ἕνεκα τῆς ἐς Λακεδαίμονα,	τοῦ	λέγεσθαι ὡς οὐκ ἀδικεῖ, ἀλλὰ
[8, 94]	τὰ τείχη καὶ τὸ στόμα	τοῦ	λιμένος παρεβοήθουν. ~αἱ δὲ τῶν
[8, 90]	γὰρ τὸν ἐπὶ τῷ στόματι	τοῦ	λιμένος στενοῦ ὄντος τὸν ἕτερον
[8, 95]	Ἀθηναῖοι ἀναγαγόμενοι καὶ ναυμαχήσαντες ὑπὲρ	τοῦ	λιμένος τῶν Ἐρετριῶν ὀλίγον μέν
[8, 89]	δὲ τοῦτο μὲν σχῆμα πολιτικὸν	τοῦ	λόγου αὐτοῖς, κατ' ἰδίας δὲ
[8, 91]	καὶ οὐ πάνυ διαβολὴ μόνον	τοῦ	λόγου. ἐκεῖνοι γὰρ μάλιστα μὲν
[8, 75]	Σάμῳ ὅ τε Θρασύβουλος ὁ	τοῦ	Λύκου καὶ Θράσυλος (οὗτοι γὰρ
[8, 39]	αἱ τῷ Φαρναβάζῳ (ὑπὸ) Καλλιγείτου	τοῦ	Μεγαρέως καὶ Τιμαγόρου τοῦ Κυζικηνοῦ
[8, 80]	ἦρχεν) αἱ δὲ μετὰ Ἑλίξου	τοῦ	Μεγαρέως στρατηγοῦ δέκα ἐς τὸν
[8, 95]	πόλεώς τε στασιαζούσης καὶ περὶ	τοῦ	μεγίστου ἐν τάχει βουλόμενοι βοηθῆσαι
[8, 6]	ἦν· ἔπειτα σεισμοῦ γενομένου ἀντὶ	τοῦ	Μελαγχρίδου Χαλκιδέα ἔπεμπον καὶ ἀντὶ
[8, 43]	μὴ ἤρεσκεν αὐτοῖς, καὶ περὶ	τοῦ	μέλλοντος πολέμου, ὅτῳ τρόπῳ ἄριστα
[8, 78]	καὶ Τισσαφέρνους φθείρεται τὰ πράγματα,	τοῦ	μὲν οὐκ ἐθέλοντος οὔτε πρότερον
[8, 42]	ἕῳ διεσπασμένου τοῦ ναυτικοῦ καὶ	τοῦ	μὲν φανεροῦ ἤδη ὄντος τοῖς
[8, 14]	πλέοντες ὅσοις τε ἐπιτύχοιεν ξυνελάμβανον	τοῦ	μὴ ἐξάγγελτοι γενέσθαι, καὶ προσβαλόντες
[8, 3]	τὸ ναυτικὸν καὶ τραπόμενος ἐπὶ	τοῦ	Μηλιῶς κόλπου Οἰταίων τε κατὰ
[8, 29]	καὶ πεντήκοντα τριάκοντα τάλαντα ἐδίδου	τοῦ	μηνός· καὶ τοῖς ἄλλοις, ὅσῳ
[8, 102]	ἢν ἐκπλέωσιν· τὰς δὲ μετὰ	τοῦ	Μινδάρου ἅμα τῇ ἕῳ κατιδόντες,
[8, 29]	ναῦς ξυμπλέων μαλακὸς ἦν περὶ	τοῦ	μισθοῦ) ὅμως δὲ παρὰ πέντε
[8, 85]	ἦν αὐτῷ αἰεί ποτε περὶ	τοῦ	μισθοῦ τῆς ἀποδόσεως· καὶ τὰ
[8, 46]	τὰ πράγματα καὶ τὴν ἀκμὴν	τοῦ	ναυτικοῦ αὐτῶν ἀφείλετο γενομένην καὶ
[8, 42]	(καὶ ἅμα τῇ ἕῳ διεσπασμένου	τοῦ	ναυτικοῦ καὶ τοῦ μὲν φανεροῦ
[8, 2]	πολλῇ δυνάμει, κατ' ἀνάγκην ἤδη	τοῦ	ναυτικοῦ προσγεγενημένου, ἅμα τῷ ἦρι
[8, 45]	ἐκ πλέονος χρόνου ἐπιστήμονες ὄντες	τοῦ	ναυτικοῦ τριώβολον τοῖς ἑαυτῶν διδόασιν,
[8, 39]	τὰς ἐν τῇ Μιλήτῳ ναῦς	τοῦ	ξυμπαρακομισθῆναι. ~Οἱ δὲ Χῖοι καὶ
[8, 100]	ἔξω μάχῃ ἀπωσθέντες καὶ διὰ	τοῦ	ὄρους κομισθέντες ἀφιστᾶσι (τὴν Ἔρεσον.
[8, 108]	Ἀβύδου πεζῇ διὰ τῆς Ἴδης	τοῦ	ὄρους ὁπλίτας ἐσηγάγοντο ἐς τὴν
[8, 42]	ὑετός τε καὶ τὰ ἐκ	τοῦ	οὐρανοῦ ξυννέφελα ὄντα πλάνησιν τῶν
[8, 62]	εἶχον, καθίστατο φρούριον καὶ φυλακὴν	τοῦ	παντὸς Ἑλλησπόντου. ~Ἐν τούτῳ δὲ
[8, 79]	νομίσαντες τῷ πλήθει διακινδυνεῦσαι (περὶ	τοῦ	παντὸς ἱκανοὶ εἶναι. καὶ ἅμα
[8, 45]	δὲ Ἑρμοκράτης ἠναντιοῦτο μόνος ὑπὲρ	(τοῦ	παντὸς ξυμμαχικοῦ. τάς τε πόλεις
[8, 93]	πρότερον καὶ ἐφοβεῖτο μάλιστα περὶ	τοῦ	παντὸς πολιτικοῦ· ξυνεχώρησάν τε ὥστε
[8, 48]	διὰ τὸ εὔπορον τῆς ἐλπίδος	τοῦ	παρὰ βασιλέως μισθοῦ ἡσύχαζεν· οἱ
[8, 48]	σκοπεῖσθαι ἢ ὅτῳ τρόπῳ ἐκ	τοῦ	παρόντος κόσμου τὴν πόλιν μεταστήσας
[8, 37]	πόλεις βασιλέως εἰσὶ Δαρείου ἢ	τοῦ	πατρὸς ἦσαν ἢ τῶν προγόνων,
[8, 39]	δὲ καθιστάναι· πρὸς γὰρ τὰς	τοῦ	(Πεδαρίτου ἐπιστολὰς ὑπώπτευον αὐτόν. πλέουσαι
[8, 92]	ὁπλῖται καὶ πολλοὶ τῶν ἐκ	(τοῦ	Πειραιῶς ἀνθρώπων κατέσκαπτον τὸ τείχισμα.
[8, 90]	πεζῷ (δέξωνται. χηλὴ γάρ ἐστι	τοῦ	Πειραιῶς ἡ Ἠετιωνεία, καὶ παρ'
[8, 54]	ὀλιγαρχίας· σαφῶς δὲ διδασκόμενος ὑπὸ	τοῦ	Πεισάνδρου μὴ εἶναι ἄλλην σωτηρίαν,
[8, 73]	αὖθις καὶ πεισθέντες ὑπό τε	τοῦ	Πεισάνδρου, ὅτε ἦλθε, καὶ τῶν
[8, 54]	ἅμα τε διαβαλόντος καὶ Φρύνιχον	τοῦ	Πεισάνδρου παρέλυσεν ὁ δῆμος τῆς
[8, 53]	θεραπεύων προσέκειτο· ~οἱ δὲ μετὰ	τοῦ	Πεισάνδρου πρέσβεις τῶν Ἀθηναίων ἀποσταλέντες
[8, 104]	τὸ πλῆθος καὶ τοῦ χωρίου	τοῦ	περὶ τὸ Κυνὸς σῆμα ὀξεῖαν
[8, 4]	ἀσφάλεια ταῖς σιταγωγοῖς ναυσὶν εἴη	τοῦ	περίπλου, καὶ τό τε ἐν
[8, 92]	εἰδείη πολλοὺς ἀνθρώπους καὶ ἐς	τοῦ	περιπολάρχου καὶ ἄλλοσε κατ' οἰκίας
[8, 108]	ἐς τὴν πόλιν, ὑπὸ Ἀρσάκου	τοῦ	Πέρσου Τισσαφέρνους ὑπάρχου ἀδικούμενοι, ὅσπερ
[8, 17]	ἀποστήσας. λαθόντες οὖν τὸ πλεῖστον	τοῦ	πλοῦ καὶ φθάσαντες οὐ πολὺ
[8, 63]	ἀνεθήσεται τὰ πράγματα, καὶ τὰ	τοῦ	πολέμου ἅμα ἀντέχειν καὶ ἐσφέρειν
[8, 15]	χίλια τάλαντα, ὧν διὰ παντὸς	(τοῦ	πολέμου ἐγλίχοντο μὴ ἅψασθαι, εὐθὺς
[8, 2]	παρακαλῇ σφᾶς, οὐκ ἀποστατέον ἔτι	τοῦ	πολέμου εἴη, ἀλλ' ἐθελοντὶ ἰτέον
[8, 36]	οἵ τε Μιλήσιοι προθύμως (τὰ	τοῦ	πολέμου ἔφερον. πρὸς δὲ τὸν
[8, 2]	εὐέλπιδες ὄντες ἀπροφασίστως ἅπτεσθαι διενοοῦντο	τοῦ	πολέμου, λογιζόμενοι καλῶς τελευτήσαντος αὐτοῦ
[8, 3]	εὐθὺς πρὸς τὸ ἔαρ ἑξόμενοι	τοῦ	πολέμου. ~Παρεσκευάζοντο δὲ καὶ Ἀθηναῖοι,
[8, 77]	παραθαρσύναντες σφᾶς αὐτοὺς καὶ τὰ	τοῦ	πολέμου παρεσκευάζοντο οὐδὲν ἧσσον. οἱ
[8, 18]	καὶ οἱ ξύμμαχοι· καὶ κατάλυσιν	τοῦ	πολέμου πρὸς Ἀθηναίους μὴ ἐξέστω
[8, 5]	ἢ ὥσπερ ἀρχομένων ἐν κατασκευῇ	τοῦ	πολέμου, πρῶτοι Εὐβοῆς ὡς Ἆγιν
[8, 82]	διεκώλυσε, πολλῶν ἐπειγομένων, τὰ δὲ	τοῦ	πολέμου πρῶτον ἔφη, ἐπειδὴ καὶ
[8, 58]	δὲ καὶ τοὺς ξυμμάχους τελευτῶντος	τοῦ	πολέμου τὰ χρήματα Τισσαφέρνει (ἀποδοῦναι
[8, 89]	ἡδέως ἂν ἀπαλλαγέντας πῃ ἀσφαλῶς	τοῦ	πράγματος πολλῷ δὴ μᾶλλον ἐπέρρωσαν.
[8, 92]	φερομένους καὶ Θουκυδίδου τοῦ Φαρσαλίου	τοῦ	προξένου τῆς πόλεως παρόντος καὶ
[8, 8]	γὰρ τὸν πλοῦν ταύτῃ ἐκ	τοῦ	προφανοῦς ἐποιοῦντο, καταφρονήσαντες τῶν Ἀθηναίων
[8, 68]	εἰπὼν Πείσανδρος, καὶ τἆλλα ἐκ	τοῦ	προφανοῦς προθυμότατα ξυγκαταλύσας τὸν δῆμον·
[8, 102]	μὲν ἐποκείλασαν κατὰ τὸ ἱερὸν	τοῦ	Πρωτεσιλάου αὐτοῖς ἀνδράσι λαμβάνουσι, δύο
[8, 26]	τῶν τε γὰρ Σικελιωτῶν, Ἑρμοκράτους	τοῦ	Συρακοσίου μάλιστα ἐνάγοντος ξυνεπιλαβέσθαι καὶ
[8, 29]	τὴν δραχμήν. Ἑρμοκράτους δὲ ἀντειπόντος	τοῦ	Συρακοσίου στρατηγοῦ (ὁ γὰρ Θηριμένης
[8, 106]	ἐν τῇ Σικελίᾳ ξυμφοράν, ἀπηλλάγησαν	τοῦ	σφᾶς τε αὐτοὺς καταμέμφεσθαι καὶ
[8, 86]	κατασχεῖν τὸν ὄχλον, ἐκεῖνος δὲ	τοῦ	τ' ἐπίπλου ἔπαυσε καὶ τοὺς
[8, 90]	τῇ Ἠετιωνείᾳ τεῖχος. ἦν δὲ	τοῦ	τείχους ἡ γνώμη αὕτη, ὡς
[8, 50]	περὶ ἀνδρὸς πολεμίου καὶ μετὰ	τοῦ	τῆς πόλεως (ἀξυμφόρου κακόν τι
[8, 63]	περὶ τὸν Πείσανδρον πρέσβεις παρὰ	τοῦ	Τισσαφέρνους ἐς τὴν Σάμον ἦλθον,
[8, 85]	Ἀλκιβιάδης διεβεβήκει πάλιν ἤδη παρὰ	τοῦ	Τισσαφέρνους ἐς τὴν Σάμον. ~Καὶ
[8, 6]	τοῦ Φαρναβάζου καὶ τῶν ἀπὸ	τοῦ	Τισσαφέρνους, πολλὴ ἅμιλλα ἐγίγνετο τῶν
[8, 84]	τὸ ἐν τῇ Μιλήτῳ ἐνῳκοδομημένον	τοῦ	Τισσαφέρνους φρούριον οἱ Μιλήσιοι λάθρᾳ
[8, 45]	χρημάτων ἀπήλασεν αὐτὸς ἀντιλέγων ὑπὲρ	τοῦ	Τισσαφέρνους ὡς οἱ μὲν Χῖοι
[8, 56]	Ἀλκιβιάδης, λέγων αὐτὸς ὑπὲρ παρόντος	τοῦ	Τισσαφέρνους, ὥστε τὸ τῶν Ἀθηναίων,
[8, 47]	δ' ἂν ἐνόμιζε μάλιστα ἐκ	τοῦ	τοιούτου, εἰ Τισσαφέρνης φαίνοιτο αὐτῷ
[8, 51]	τειχισμόν τε παρεσκευάζοντο καὶ ἐκ	τοῦ	τοιούτου, καὶ ὣς μέλλουσα, Σάμος
[8, 35]	καὶ ἐπεσελθόντων αὐτοῖς τῶν ἀπὸ	τοῦ	Τριοπίου ἐκ τῶν νεῶν διαφυγόντων
[8, 69]	τὸν μισθόν· ἔφερον δὲ αὐτοῖς	τοῦ	ὑπολοίπου χρόνου παντὸς αὐτοὶ καὶ
[8, 65]	κρύφα ἀνήλωσαν. λόγος τε ἐκ	τοῦ	φανεροῦ προείργαστο αὐτοῖς ὡς οὔτε
[8, 6]	χωρὶς ἑκατέρων, τῶν τε ἀπὸ	τοῦ	Φαρναβάζου καὶ τῶν ἀπὸ τοῦ
[8, 8]	οὖν Καλλίγειτος καὶ Τιμαγόρας ὑπὲρ	τοῦ	Φαρναβάζου οὐκ ἐκοινοῦντο τὸν στόλον
[8, 92]	τὰ ὅπλα φερομένους καὶ Θουκυδίδου	τοῦ	Φαρσαλίου τοῦ προξένου τῆς πόλεως
[8, 85]	κατηγορήσοντα τῶν τε Μιλησίων περὶ	τοῦ	φρουρίου καὶ περὶ αὐτοῦ ἅμα
[8, 14]	καὶ γενομένων λόγων ἀπό τε	τοῦ	Χαλκιδέως καὶ Ἀλκιβιάδου ὡς ἄλλαι
[8, 60]	εἶναι· ~Βοιωτοὶ δὲ τελευτῶντος ἤδη	τοῦ	χειμῶνος Ὠρωπὸν εἷλον προδοσίᾳ, Ἀθηναίων
[8, 68]	ὄντα, ἀλλὰ καὶ ὑπὲρ ἥμισυ	τοῦ	χρόνου τούτου αὐτὸν ἄλλων ἄρχειν
[8, 25]	τροπαῖον τὸν περιτειχισμὸν ἰσθμώδους ὄντος	τοῦ	χωρίου οἱ Ἀθηναῖοι παρεσκευάζοντο, νομίζοντες,
[8, 104]	ἐλάσσοσι χρώμενοι τὸ πλῆθος καὶ	τοῦ	χωρίου τοῦ περὶ τὸ Κυνὸς
[8, 95]	ὁ γὰρ Ἀγησανδρίδας ἀριστοποιησάμενος ἐκ	τοῦ	Ὠρωποῦ ἀνήγαγε τὰς ναῦς· ἀπέχει

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 26/06/2008