Livre, Chap. |
[8, 92] |
καὶ
πρός
τινα
εἰπών
τίς
|
τι |
ἀγνοίᾳ
σφαλῇ.
καὶ
οἱ
τετρακόσιοι |
[8, 63] |
οἴκων
προθύμως
χρήματα
καὶ
ἤν
|
τι |
ἄλλο
δέῃ,
ὡς
οὐκέτι
ἄλλοις |
[8, 89] |
τὴν
Λακεδαίμονα
πρεσβευομένους
(ἔπεμπον)
μή
|
τι |
ἄνευ
τῶν
πλεόνων
κακὸν
δράσωσι |
[8, 84] |
ἀπῄτουν.
ὁ
δὲ
αὐθαδέστερόν
τέ
|
τι |
ἀπεκρίνατο
καὶ
ἠπείλησε
καὶ
τῷ |
[8, 53] |
ἡμῖν
καὶ
μεταθέσθαι,
ἢν
μή
|
τι |
ἀρέσκῃ)
Ἀλκιβιάδην
τε
κατάξομεν,
ὃς |
[8, 55] |
τὰς
ναῦς
ἐρύματι
αἱρεῖ
τέ
|
τι |
αὐτοῦ
καὶ
νεῶν
τινῶν
ἀνειλκυσμένων |
[8, 66] |
ὥστε
κέρδος
ὁ
μὴ
πάσχων
|
τι |
βίαιον,
εἰ
καὶ
σιγῴη,
ἐνόμιζεν. |
[8, 50] |
τοῦ
τῆς
πόλεως
(ἀξυμφόρου
κακόν
|
τι |
βουλεύειν.
ὁ
δὲ
Ἀστύοχος
τὸν |
[8, 14] |
ἤπειρον
τὴν
Πολίχναν
ἐτείχιζον,
εἴ
|
τι |
δέοι,
σφίσιν
αὐτοῖς
ἐκ
τῆς |
[8, 33] |
ἦ
μὴν
μὴ
ἐπιβοηθήσειν,
ἤν
|
τι |
δέωνται.
καὶ
προσβαλὼν
Κωρύκῳ
τῆς |
[8, 37] |
μηδὲ
κακῷ
μηδενί.
ἢν
δέ
|
τι |
δέωνται
Λακεδαιμόνιοι
ἢ
οἱ
ξύμμαχοι |
[8, 65] |
Τισσαφέρνην
φίλον
ποιήσοντι
χαριεῖσθαι,
μᾶλλόν
|
τι |
διέφθειραν·
καὶ
ἄλλους
τινὰς
ἀνεπιτηδείους |
[8, 23] |
τὴν
Λέσβον,
ὅπως
ὠφελοίη,
εἴ
|
τι |
δύναιτο.
καὶ
ἀφικνεῖται
ἐς
τὴν |
[8, 68] |
πλεῖστα
εἷς
ἀνήρ,
ὅστις
ξυμβουλεύσαιτό
|
(τι, |
δυνάμενος
ὠφελεῖν.
καὶ
αὐτός
τε, |
[8, 8] |
πρῶτον
ὡρμημένους,
οὐδ'
αὐτὸς
ἄλλο
|
τι |
ἐγίγνωσκεν,
ἀλλὰ
ξυνελθόντες
ἐς
Κόρινθον |
[8, 43] |
Πελοποννησίων
νῆες
ἐπεσκευάζοντό
τε
εἴ
|
τι |
ἔδει
καὶ
πρὸς
τὸν
Τισσαφέρνην |
[8, 4] |
Σικελίαν,
καὶ
τἆλλα,
εἴ
πού
|
τι |
ἐδόκει
ἀχρεῖον
ἀναλίσκεσθαι,
ξυστελλόμενοι
ἐς |
[8, 76] |
(ὑπ'
ἐκείνων
εἴργεσθαι.
βραχύ
τέ
|
τι |
εἶναι
καὶ
οὐδενὸς
ἄξιον
ὃ |
[8, 24] |
τὰ
πράγματα
εἴη·
εἰ
δέ
|
τι |
ἐν
τοῖς
ἀνθρωπείοις
τοῦ
βίου |
[8, 61] |
τῶν
Χίων
πανδημεὶ
καὶ
καταλαβόντων
|
τι |
ἐρυμνὸν
χωρίον
καὶ
τῶν
νεῶν |
[8, 1] |
τῶν
τε
κατὰ
τὴν
πόλιν
|
τι |
ἐς
εὐτέλειαν
σωφρονίσαι,
καὶ
ἀρχήν |
[8, 109] |
καὶ
δείσας
μὴ
καὶ
ἄλλο
|
τι |
ἔτι
βλάπτωσι,
καὶ
ἅμα
ἀχθόμενος |
[8, 92] |
τοῦ
κελεύσαντος
εἶπεν
οὐδὲ
ἄλλο
|
τι |
ἢ
ὅτι
εἰδείη
πολλοὺς
ἀνθρώπους |
[8, 94] |
ὁ
δὲ
Ἀγησανδρίδας
τάχα
μέν
|
τι |
καὶ
ἀπὸ
ξυγκειμένου
λόγου
περί |
[8, 9] |
βουλόμενοί
πω
πολέμιον
ἔχειν,
πρίν
|
τι |
καὶ
ἰσχυρὸν
λάβωσι,
καὶ
τοὺς |
[8, 91] |
λήσειν
(διαφθαρέν(
τας.
ἦν
δέ
|
τι |
καὶ
τοιοῦτον
ἀπὸ
τῶν
τὴν |
[8, 18] |
Ἀθηναίοις
ἐφοίτα
χρήματα
ἢ
ἄλλο
|
τι, |
κωλυόντων
κοινῇ
βασιλεὺς
καὶ
Λακεδαιμόνιοι |
[8, 109] |
καὶ
δαπάνης
δεξάμενος
αὐτοὺς
κατορθώσει
|
τι |
μᾶλλον
τῶν
πρὸς
τοὺς
Ἀθηναίους, |
[8, 99] |
ἐσέπλευσαν,
αἳ
καὶ
τῆς
Χερσονήσου
|
τι |
μέρος
κατέδραμον)
χειμασθεὶς
δὲ
ἀνέμῳ |
[8, 43] |
τε
τῶν
ἤδη
πεπραγμένων,
εἴ
|
τι |
μὴ
ἤρεσκεν
αὐτοῖς,
καὶ
περὶ |
[8, 25] |
Χαλκιδέως
ἐλθόντες
Πελοποννήσιοι
καὶ
Τισσαφέρνους
|
τι |
(ξενικὸν)
ἐπικουρικόν,
καὶ
αὐτὸς
Τισσαφέρνης |
[8, 86] |
πεντακοσίους·
εἰ
δὲ
ἐς
εὐτέλειάν
|
τι |
ξυντέτμηται
ὥστε
τοὺς
(στρατευομένους
μᾶλλον |
[8, 108] |
ἔργον
μήποτε
καὶ
περὶ
σφᾶς
|
τι |
παρανομήσῃ,
καὶ
ἄλλα
ἐπιβάλλοντος
αὐτοῦ |
[8, 48] |
ὁ
μὲν
ὄχλος,
εἰ
καί
|
τι |
παραυτίκα
ἤχθετο
τοῖς
πρασσομένοις,
διὰ |
[8, 50] |
κακῶς
δρᾷ,
τρέπεται
ἐπὶ
τοιόνδε
|
τι. |
πέμπει
ὡς
τὸν
Ἀστύοχον
τὸν |
[8, 71] |
οὐδ'
ἐν
τῷ
παρόντι
πάνυ
|
τι |
πιστεύων
μὴ
οὐκέτι
ταράσσεσθαι
αὐτούς, |
[8, 48] |
δεῖσθαι
ἐδόκει
αὐτῷ
οὐδ'
ἄλλο
|
τι |
σκοπεῖσθαι
ἢ
ὅτῳ
τρόπῳ
ἐκ |
[8, 32] |
ἕξειν,
ἢ
τοὺς
Ἀθηναίους,
ἤν
|
τι |
σφάλλωνται,
κακώσειν.
οἱ
δ'
οὐκ |
[8, 99] |
καὶ
ὁ
Τισσαφέρνης,
ἐλπίζων
πλέον
|
τι |
σχήσειν
ἀπ'
αὐτοῦ,
οὕτω
δὴ |
[8, 1] |
τε
καὶ
μάντεσι
καὶ
ὁπόσοι
|
τι |
τότε
αὐτοὺς
θειάσαντες
ἐπήλπισαν
(ὡς |
[8, 81] |
ὑπεδέξατο
ἦ
μήν,
ἕως
ἄν
|
τι |
τῶν
ἑαυτοῦ
λείπηται,
ἢν
Ἀθηναίοις |
[8, 71] |
δὲ
ἱππέας
ἐκπέμψαντες
καὶ
μέρος
|
τι |
τῶν
ὁπλιτῶν
καὶ
ψιλῶν
καὶ |
[8, 20] |
ἐν
τῇ
Τέῳ
τεῖχος,
εἴ
|
τι |
ὑπελείφθη,
ἀνεχώρησεν.
καὶ
Διομέδων
ἀπελθόντος |
[8, 76] |
οὐδὲ
τούτους,
οἵπερ
ἂν
(βουλεύοιέν
|
τι |
χρηστόν,
παρὰ
σφίσι
χείρους
εἶναι. |