Livre, Chap.
[8, 92]	καὶ ὁρμισάμεναι ἐς τὴν Ἐπίδαυρον	τὴν	Αἴγιναν κατεδεδραμήκεσαν· καὶ οὐκ ἔφη
[8, 46]	ἀγωνιεῖσθαι ἔφθειρε τὰ πράγματα καὶ	τὴν	ἀκμὴν τοῦ ναυτικοῦ αὐτῶν ἀφείλετο
[8, 104]	δ' εὐώνυμον αὐτοῖς ὑπερεβεβλήκει ἤδη	τὴν	ἄκραν ἣ Κυνὸς σῆμα καλεῖται.
[8, 105]	(ἀφανές τε γὰρ ἦν διὰ	τὴν	ἄκραν τὸ Κυνὸς σῆμα, καὶ
[8, 87]	διά τε τἆλλα καὶ διὰ	τὴν	Ἀλκιβιάδου κάθοδον ἤχθοντο αὐτῷ οἱ
[8, 66]	μέγεθος τῆς πόλεως καὶ διὰ	τὴν	(ἀλλήλων ἀγνωσίαν οὐκ εἶχον (αὐτοὶ
[8, 60]	μεγάλα βλάπτειν καὶ Ἐρέτριαν καὶ	τὴν	(ἄλλην Εὔβοιαν. ἔχοντες οὖν ἤδη
[8, 24]	τὰ τῶν Ἀθηναίων ταχὺ ξυναναιρεθήσεσθαι,	τὴν	ἁμαρτίαν ξυνέγνωσαν. (εἰργομένοις οὖν αὐτοῖς
[8, 109]	ὅπως μέμψηταί τε τῶν περὶ	τὴν	Ἄντανδρον γεγενημένων καὶ τὰς διαβολὰς
[8, 64]	ἄδειαν τῶν πρασσομένων ἐχώρησαν ἐπὶ	τὴν	ἄντικρυς ἐλευθερίαν τῆς ἀπὸ τῶν
[8, 23]	νεῶν ὁπλίτας πεζῇ παραπέμπει ἐπὶ	τὴν	Ἄντισσαν καὶ Μήθυμναν ἄρχοντα Ἐτεόνικον
[8, 66]	τῶν ὀλίγων ἀσφάλειαν ὠφέλησαν, βέβαιον	τὴν	ἀπιστίαν τῷ δήμῳ πρὸς ἑαυτὸν
[8, 5]	ἐπισχεῖν, τοῖς δὲ Λεσβίοις παρεσκεύαζε	τὴν	ἀπόστασιν, Ἀλκαμένη τε ἁρμοστὴν διδούς,
[8, 24]	ἐκοσμοῦντο ἐχυρώτερον. καὶ οὐδ' αὐτὴν	τὴν	ἀπόστασιν, εἰ τοῦτο δοκοῦσι παρὰ
[8, 32]	καταλειφθέντες. ἐπαγγελλομένων δέ τινων Λεσβίων	τὴν	ἀπόστασιν, προσφέρει τῷ τε Πεδαρίτῳ
[8, 8]	ἐδίδοσαν ἃ ἦλθον ἔχοντες ἐς	τὴν	ἀποστολὴν πέντε καὶ εἴκοσι τάλαντα,
[8, 70]	εὐχαῖς καὶ θυσίαις καθιστάμενοι ἐς	τὴν	ἀρχὴν ἐχρήσαντο, ὕστερον δὲ πολὺ
[8, 64]	ἐπὶ Θρᾴκης ἄρχειν, ἀπέστελλον ἐπὶ	τὴν	ἀρχήν. καὶ ἀφικόμενος ἐς τὴν
[8, 46]	ἔχειν δ' ἀμφοτέρους ἐᾶν δίχα	τὴν	ἀρχήν, καὶ βασιλεῖ ἐξεῖναι αἰεὶ
[8, 85]	ἐκ Λακεδαίμονος ἐπῆλθε καὶ παραλαμβάνει	τὴν	ἀρχήν· ὁ δὲ Ἀστύοχος ἀπέπλει.
[8, 87]	ἵνα τοὺς Φοίνικας (προαγαγὼν ἐς	τὴν	Ἄσπενδον ἐκχρηματίσαιτο ἀφείς (καὶ γὰρ
[8, 87]	ἐλασσόνων πράξας. ἐς δ' οὖν	τὴν	Ἄσπενδον ᾑτινιδὴ γνώμῃ ὁ Τισσαφέρνης
[8, 87]	εἰδέναι τίνι γνώμῃ παρῆλθεν ἐς	τὴν	Ἄσπενδον καὶ παρελθὼν οὐκ ἤγαγε
[8, 99]	ὑπὸ Τισσαφέρνους τότε (ὅτε ἐπὶ	τὴν	Ἄσπενδον παρῄει) προσταχθέντων, καὶ αἱ
[8, 84]	τοῖς ἑαυτοῦ (ναύταις καὶ ἐπανήρατο	τὴν	βακτηρίαν. τὸ δὲ πλῆθος τῶν
[8, 58]	ξυμμάχους μὴ ἰέναι ἐπὶ χώραν	τὴν	βασιλέως ἐπὶ κακῷ μηδενί, μηδὲ
[8, 37]	πόλεων ὁπόσαι ξυνέθεντο βασιλεῖ ἐπὶ	τὴν	βασιλέως ἴῃ χώραν, τοὺς ἄλλους
[8, 58]	Λακεδαιμονίων καὶ τῶν (ξυμμάχων. χώραν	τὴν	βασιλέως, ὅση τῆς Ἀσίας ἐστί,
[8, 58]	ξυμμάχων ἐπὶ κακῷ ἴῃ ἐπὶ	τὴν	βασιλέως χώραν, Λακεδαιμονίους καὶ τοὺς
[8, 15]	καὶ ὀλίγον ἐπράσσετο οὐδὲν ἐς	τὴν	βοήθειαν τὴν ἐπὶ τὴν Χίον.
[8, 86]	ἀπαλλάσσειν ἐκέλευεν αὐτοὺς καὶ καθιστάναι	τὴν	βουλὴν ὥσπερ καὶ πρότερον, τοὺς
[8, 10]	θάλασσαν ταῖς ναυσὶ καὶ ἐς	τὴν	γῆν ἀποβάντων θόρυβός τε ἐγένετο
[8, 55]	ἀνειλκυσμένας τῶν Πελοποννησίων, ἐς δὲ	τὴν	γῆν ἀπόβασίν τινα ποιησάμενοι καὶ
[8, 21]	δὲ φυγῇ ζημιώσαντες καὶ αὐτοὶ	τὴν	γῆν αὐτῶν καὶ οἰκίας νειμάμενοι,
[8, 105]	ναῦς τῶν Ἀθηναίων καὶ ἐς	τὴν	(γῆν ἐπεξέβησαν, τῷ ἔργῳ πολὺ
[8, 104]	ἐπὶ κέρως ταξάμενοι παρ' αὐτὴν	τὴν	γῆν ἐπὶ τῆς Σηστοῦ, οἱ
[8, 95]	ἐς φυγὴν τραπόμενοι καταδιώκονται ἐς	τὴν	(γῆν. καὶ ὅσοι μὲν αὐτῶν
[8, 104]	δὲ τὸ μέσον ἐξῶσαι πρὸς	τὴν	γῆν οὐχ ἑκὰς οὖσαν, οἱ
[8, 19]	Ἀθηναῖοι λαμβάνουσι τῶν ἀνδρῶν ἐς	τὴν	γῆν φθασάντων· αἱ δ' ἄλλαι
[8, 44]	ἐπικηρυκευομένων ἀπὸ τῶν δυνατωτάτων ἀνδρῶν	τὴν	γνώμην εἶχον πλεῖν, ἐλπίζοντες νῆσόν
[8, 68]	δοκῇ. ~ἦν δὲ ὁ μὲν	τὴν	γνώμην ταύτην εἰπὼν Πείσανδρος, καὶ
[8, 64]	Ἀθηναίων ἀριστοκρατίας οὐδὲν ἔτι προσδεόμενοι,	τὴν	δ' ἀπὸ Λακεδαιμονίων ἐλευθερίαν ὁσημέραι
[8, 37]	τῇ βασιλέως ᾖ μεταπεμψαμένου βασιλέως,	(τὴν	δαπάνην βασιλέα παρέχειν. ἢν δέ
[8, 102]	δὲ ἑτέρας ἄνευ τῶν ἀνδρῶν·	τὴν	δὲ μίαν πρὸς τῇ Ἴμβρῳ
[8, 74]	μνησικακοῦντες δημοκρατούμενοι τὸ λοιπὸν ξυνεπολίτευον.	~τὴν	δὲ Πάραλον ναῦν καὶ Χαιρέαν
[8, 98]	τῆς ὀλιγαρχίας μάλιστα ὑπεξέρχονται ἐς	τὴν	Δεκέλειαν· Ἀρίσταρχος δὲ αὐτῶν μόνος
[8, 47]	δυνατώτατοι ὥρμηντο ἐς τὸ καταλῦσαι	τὴν	δημοκρατίαν. ~καὶ ἐκινήθη πρότερον ἐν
[8, 5]	ὡς τριακοσίους, καὶ παρεσκεύαζεν (αὐτοῖς	τὴν	διάβασιν. ἐν τούτῳ δὲ καὶ
[8, 102]	Μινδάρου ἅμα τῇ ἕῳ κατιδόντες,	τὴν	δίωξιν εὐθὺς ποιουμένων οὐ φθάνουσι
[8, 29]	δὲ κελεύῃ, δώσειν (ἔφη ἐντελῆ	τὴν	δραχμήν. Ἑρμοκράτους δὲ ἀντειπόντος τοῦ
[8, 56]	ἐᾶν βασιλέα ποιεῖσθαι καὶ παραπλεῖν	τὴν	ἑαυτοῦ γῆν ὅπῃ ἂν καὶ
[8, 81]	μελλόντων καθίστη, καὶ ὑπερβάλλων ἐμεγάλυνε	τὴν	ἑαυτοῦ δύναμιν παρὰ τῷ Τισσαφέρνει,
[8, 47]	εἶναι νομίζων παρῄνει, ἅμα δὲ	τὴν	ἑαυτοῦ κάθοδον ἐς τὴν πατρίδα
[8, 88]	βουλόμενος αὐτὸν τοῖς Πελοποννησίοις ἐς	τὴν	ἑαυτοῦ καὶ Ἀθηναίων φιλίαν ὡς
[8, 81]	τροφῆς, οὐδ' ἢν δέῃ τελευτῶντα	τὴν	ἑαυτοῦ στρωμνὴν ἐξαργυρῶσαι, τάς τε
[8, 92]	ὁ Ἀριστοκράτης ἦν ταξιαρχῶν καὶ	τὴν	ἑαυτοῦ φυλὴν ἔχων, ξυλλαμβάνουσιν Ἀλεξικλέα
[8, 72]	εἰπεῖν ἀπέπεμψαν αὐτοὺς εὐθὺς μετὰ	τὴν	ἑαυτῶν κατάστασιν, δείσαντες μή, ὅπερ
[8, 2]	~Τοῦ δ' ἐπιγιγνομένου χειμῶνος πρὸς	τὴν	ἐκ τῆς Σικελίας τῶν Ἀθηναίων
[8, 67]	ἐπειδὴ ἡ ἡμέρα ἐφῆκε, ξυνέκλῃσαν	τὴν	ἐκκλησίαν ἐς τὸν Κολωνόν (ἔστι
[8, 45]	μετὰ τὸν Χαλκιδέως θάνατον καὶ	τὴν	ἐν Μιλήτῳ μάχην τοῖς Πελοποννησίοις
[8, 23]	καὶ πλεύσαντες ἐξ αὐτῆς Κλαζομενίων	τὴν	ἐν τῇ ἠπείρῳ Πολίχναν τειχιζομένην
[8, 52]	πεισθῆναι, ἄλλως τε καὶ ἐπειδὴ	τὴν	ἐν τῇ Κνίδῳ διαφορὰν περὶ
[8, 23]	ἑλόντες διεκόμισαν πάλιν αὐτοὺς ἐς	τὴν	ἐν τῇ νήσῳ πόλιν, πλὴν
[8, 106]	κατὰ βραχὺ σφάλματα καὶ διὰ	τὴν	ἐν τῇ Σικελίᾳ ξυμφοράν, ἀπηλλάγησαν
[8, 11]	ἔπειτα ὡρμημένων αὐτῶν τὰ περὶ	τὴν	ἐν τῷ Σπειραίῳ τῶν νεῶν
[8, 50]	Ἀθηναῖοι ἐνδέξονται αὐτήν, δείσας πρὸς	τὴν	ἐναντίωσιν τῶν ὑφ' αὑτοῦ λεχθέντων
[8, 10]	(Κεγχρειῶν ἀφορμηθεῖσαι. οἱ δὲ μετὰ	τὴν	ἑορτὴν ἀνήγοντο μιᾷ καὶ εἴκοσι
[8, 15]	ἐπράσσετο οὐδὲν ἐς τὴν βοήθειαν	τὴν	ἐπὶ τὴν Χίον. ~Ἐν δὲ
[8, 24]	ἢ ἄλλῳ τῳ τρόπῳ καταπαύσουσι	τὴν	ἐπιβουλήν. καὶ οἱ μὲν ταῦτα
[8, 94]	ἀπὸ ξυγκειμένου λόγου περί τε	τὴν	Ἐπίδαυρον καὶ ταύτῃ ἀνεστρέφετο, εἰκὸς
[8, 92]	ἤδη περιπεπλευκυῖαι καὶ ὁρμισάμεναι ἐς	τὴν	Ἐπίδαυρον τὴν Αἴγιναν κατεδεδραμήκεσαν· καὶ
[8, 23]	ἐπὶ τὴν Μυτιλήνην ὥρμησεν, ἀλλὰ	τὴν	Ἔρεσον ἀποστήσας καὶ ὁπλίσας, καὶ
[8, 100]	αὕτη διάβασις· ὑστερήσας δ' ἐπὶ	τὴν	Ἔρεσον ἐφώρμει ἐλθών. (προσεγένοντο δὲ
[8, 103]	τειχομαχοῦντες, ὡς ᾔσθοντο, εὐθὺς ἀπολιπόντες	τὴν	Ἔρεσον κατὰ τάχος ἐβοήθουν ἐς
[8, 100]	παντὶ τρόπῳ, ἢν δύνωνται, αἱρήσοντες	τὴν	Ἔρεσον. ~Ὁ δὲ Μίνδαρος ἐν
[8, 100]	διὰ τοῦ ὄρους κομισθέντες ἀφιστᾶσι	(τὴν	Ἔρεσον. πλεύσας οὖν ὁ Θράσυλος
[8, 107]	ἄλλας Ἐλαιούσιοι κατέκαυσαν) καὶ ἐς	τὴν	Εὔβοιαν ἀπέπεμψαν Ἱπποκράτη καὶ Ἐπικλέα
[8, 106]	ἀκούσαντες ἐπί τε ταῖς περὶ	τὴν	Εὔβοιαν ἄρτι ξυμφοραῖς καὶ κατὰ
[8, 96]	Ἀθηναίοις ὡς ἦλθε τὰ περὶ	τὴν	Εὔβοιαν γεγενημένα, ἔκπληξις μεγίστη δὴ
[8, 5]	καὶ Μέλανθον ἄρχοντας ὡς ἐς	τὴν	Εὔβοιαν· οἱ δ' ἦλθον ἔχοντες
[8, 91]	Λακωνικῆς καὶ παρασκευαζόμεναι τὸν ἐς	τὴν	Εὔβοιαν πλοῦν (ἦρχε δὲ αὐτῶν
[8, 60]	Ῥόδον οἱ Ἐρετριῆς, ἐπικαλούμενοι ἐς	τὴν	Εὔβοιαν τοὺς Πελοποννησίους. οἱ δὲ
[8, 1]	ἐς ἀσφάλειαν ποιεῖσθαι, καὶ μάλιστα	τὴν	Εὔβοιαν, τῶν τε κατὰ τὴν
[8, 102]	ἐπ' Ἐλαιοῦντος, βουλόμενοι ἐκπλεῦσαι ἐς	τὴν	εὐρυχωρίαν τὰς (τῶν πολεμίων ναῦς.
[8, 106]	ἀφικομένης τῆς νεὼς καὶ ἀνέλπιστον	τὴν	εὐτυχίαν ἀκούσαντες ἐπί τε ταῖς
[8, 15]	μετὰ Θρασυκλέους, ἀπολιπούσας (καὶ ταύτας	τὴν	ἐφόρμησιν. τάς τε τῶν Χίων
[8, 15]	πασῶν τῶν ἀπελθουσῶν νεῶν ἐς	τὴν	ἐφόρμησιν τῶν Πελοποννησίων διὰ τάχους
[8, 85]	αἰτήσας αὑτὸν καὶ (οὐ τυχὼν	τὴν	ἔχθραν οἱ προθοῖτο. ὁ μὲν
[8, 91]	Εὐβοίᾳ μᾶλλον ἢ τοῖς τειχίζουσι	τὴν	Ἠετιωνείαν προσπλεῖν, καὶ εἰ μή
[8, 103]	καὶ ὀγδοήκοντα πολιορκήσαντες Ἐλαιοῦντα ταύτην	τὴν	ἡμέραν, ὡς οὐ προσεχώρει, ἀπέπλευσαν
[8, 101]	(τὴν Λέσβον ἔχοντες ἔπλεον ἐπὶ	τὴν	ἤπειρον. καὶ προσβαλόντες τῆς Φωκαΐδος
[8, 57]	μὴ τῆς τροφῆς ζητήσει πορθήσωσι	τὴν	ἤπειρον. (πάντων οὖν τούτων λογισμῷ
[8, 14]	τε εὐθὺς οἱ Κλαζομένιοι ἐς	τὴν	ἤπειρον τὴν Πολίχναν ἐτείχιζον, εἴ
[8, 64]	ἔπρασσε ναῦς τε κομίσαι καὶ	τὴν	Θάσον ἀποστῆσαι. ξυνέβη οὖν αὐτοῖς
[8, 64]	(δῆμον καταλελύσθαι. περὶ μὲν οὖν	τὴν	Θάσον τἀναντία τοῖς τὴν ὀλιγαρχίαν
[8, 64]	τὴν ἀρχήν. καὶ ἀφικόμενος ἐς	τὴν	Θάσον (τὸν δῆμον κατέλυσεν. καὶ
[8, 28]	βασιλεῖ, ὥσπερ αὐτῷ προσέταξε, καὶ	τὴν	Ἴασον διεπόρθησαν καὶ χρήματα πάνυ
[8, 29]	~Τοῦ δ' ἐπιγιγνομένου χειμῶνος, ἐπειδὴ	τὴν	Ἴασον κατεστήσατο ὁ Τισσαφέρνης ἐς
[8, 99]	ἀνέμῳ καὶ ἀναγκασθεὶς καταίρει ἐς	τὴν	Ἴκαρον, καὶ μείνας ἐν αὐτῇ
[8, 6]	Λακεδαίμονι, ὅπως οἱ μὲν ἐς	τὴν	Ἰωνίαν καὶ Χίον, οἱ δ'
[8, 20]	τὸν ἐς τὴν Χίον καὶ	τὴν	Ἰωνίαν πλοῦν αὖθις παρεσκευάζοντο. καὶ
[8, 71]	τῶν γὰρ μακρῶν τειχῶν διὰ	τὴν	(κατ' αὐτὰ ἐρημίαν λήψεως οὐκ
[8, 91]	τι καὶ τοιοῦτον ἀπὸ τῶν	τὴν	κατηγορίαν ἐχόντων, καὶ οὐ πάνυ
[8, 57]	τῷ αὐτῷ χειμῶνι παρέρχεται ἐς	τὴν	Καῦνον, βουλόμενος τοὺς Πελοποννησίους πάλιν
[8, 41]	ἐς τὴν Χίον ἔπλει ἐς	τὴν	Καῦνον. καὶ ἐς Κῶν τὴν
[8, 39]	πλοῦν διὰ φυλακῆς ποιησάμενοι (ἐς	τὴν	Καῦνον τῆς Ἀσίας κατῆραν. ἐντεῦθεν
[8, 42]	τῇ Σύμῃ στήσαντες πάλιν ἐς	τὴν	Κνίδον καθωρμίσαντο· ~οἱ δὲ Ἀθηναῖοι
[8, 35]	αὐτῶν. καὶ μετὰ τοῦτο ἐς	τὴν	Κνίδον καταπλεύσαντες καὶ προσβαλόντες τῇ
[8, 41]	δὲ τῆς Κῶ ἀφικόμενος ἐς	τὴν	Κνίδον νυκτὸς ἀναγκάζεται ὑπὸ τῶν
[8, 13]	διαφυγοῦσαι τοὺς Ἀθηναίους κατέπλευσαν ἐς	τὴν	Κόρινθον. ~Ὁ δὲ Χαλκιδεὺς καὶ
[8, 39]	Σάμῳ τὸν ἐπίπλουν αὐτῶν, πρὸς	τὴν	Κρήτην πλεύσαντες καὶ πλείω τὸν
[8, 107]	ναῦς. ἀφικόμενοι δὲ καὶ ἐπὶ	τὴν	Κύζικον ἀτείχιστον οὖσαν προσηγάγοντο πάλιν
[8, 101]	Καρτερίοις λιμένα καὶ ἀριστοποιησάμενοι, παραπλεύσαντες	τὴν	Κυμαίαν δειπνοποιοῦνται (ἐν Ἀργινούσαις τῆς
[8, 5]	Ἆγιν οὐκ ἐτράποντο, ἐς δὲ	τὴν	Λακεδαίμονα. καὶ παρὰ Τισσαφέρνους, ὃς
[8, 90]	πρέσβεις τε ἀπέστελλον σφῶν ἐς	τὴν	Λακεδαίμονα καὶ τὴν ὁμολογίαν προυθυμοῦντο
[8, 85]	καὶ ὁ Ἑρμοκράτης ἀπέπλευσαν ἐς	τὴν	Λακεδαίμονα. ὁ δὲ Ἀλκιβιάδης διεβεβήκει
[8, 38]	ἐσήκουεν, ἐπιστέλλει περὶ αὐτοῦ ἐς	τὴν	Λακεδαίμονα ὁ (Πεδάριτος ὡς ἀδικοῦντος.
[8, 6]	περὶ τὸν αὐτὸν καιρὸν ἐς	τὴν	Λακεδαίμονα πέμψαντος Φαρναβάζου, ὅπως ναῦς
[8, 71]	καὶ παραινοῦντος ἐκπέμπουσι καὶ ἐς	τὴν	Λακεδαίμονα περὶ ξυμβάσεως πρέσβεις, βουλόμενοι
[8, 89]	σπουδῇ πάνυ, τούς τε ἐς	τὴν	Λακεδαίμονα πρεσβευομένους (ἔπεμπον) μή τι
[8, 37]	ἢ ὅσης βασιλεὺς ἄρχει ἐπὶ	τὴν	Λακεδαιμονίων ἴῃ ἢ τῶν ξυμμάχων,
[8, 58]	κακῷ μηδενί, μηδὲ βασιλέα ἐπὶ	τὴν	Λακεδαιμονίων χώραν μηδὲ (τῶν ξυμμάχων
[8, 6]	ἡ πόλις ἱκανή ἐστι πρὸς	τὴν	λεγομένην δόξαν, ἀπαγγείλαντος αὐτοῖς ὡς
[8, 101]	Ἐρέσῳ ναυσίν, ἀλλὰ ἐν ἀριστερᾷ	(τὴν	Λέσβον ἔχοντες ἔπλεον ἐπὶ τὴν
[8, 32]	χρὴ παραγενομένους ταῖς ναυσὶν ἀποστῆσαι	τὴν	λέσβον· ἢ γὰρ ξυμμάχους πλείους
[8, 34]	καλούμενον. ἐντεῦθεν δ' ὕστερον ἐς	τὴν	Λέσβον καθορμισάμενοι παρεσκευάζοντο ἐς τὸν
[8, 7]	ἃς ὁ Ἆγις παρεσκεύαζεν ἐς	τὴν	Λέσβον καὶ τὰς ἄλλας· ἦσαν
[8, 23]	Χίαν ναῦν μίαν ἔπλει (ἐς	τὴν	Λέσβον, ὅπως ὠφελοίη, εἴ τι
[8, 22]	αὐτοί τε τρισκαίδεκα ναυσὶν ἐπὶ	τὴν	Λέσβον, ὥσπερ εἴρητο ὑπὸ τῶν
[8, 13]	μετὰ Γυλίππου ξυνδιαπολεμήσασαι· καὶ περὶ	τὴν	Λευκάδα ἀποληφθεῖσαι καὶ κοπεῖσαι ὑπὸ
[8, 41]	Χάλκην καὶ Ῥόδον καὶ περὶ	τὴν	Λυκίαν ἦν· ~ἤδη γὰρ ᾐσθάνετο
[8, 40]	ταῖς ναυσὶ καὶ μὴ περιιδεῖν	τὴν	μεγίστην τῶν ἐν Ἰωνίᾳ ξυμμαχίδων
[8, 5]	χρόνον ἦν περὶ Δεκέλειαν ἔχων	τὴν	μεθ' ἑαυτοῦ δύναμιν, κύριος ἦν
[8, 106]	τὰς ἀποφυγὰς τοῖς ἐναντίοις παρεῖχε)	τὴν	μέντοι νίκην ταύτην τῆς ναυμαχίας
[8, 41]	τὴν Καῦνον. καὶ ἐς Κῶν	τὴν	Μεροπίδα ἐν τῷ παράπλῳ ἀποβὰς
[8, 74]	Ἀρχεστράτου, ἄνδρα Ἀθηναῖον, γενόμενον ἐς	τὴν	μετάστασιν πρόθυμον, ἀποπέμπουσιν οἵ τε
[8, 100]	μὴ λάθοιεν, αὐτὸς δὲ ἐς	τὴν	Μήθυμναν παραπλεύσας ἄλφιτά τε καὶ
[8, 28]	παρὰ Ἀμόργου ἐπικουρικόν, καὶ ἐς	τὴν	Μίλητον αὐτοῦ Φίλιππον καθιστᾶσιν. καὶ
[8, 33]	τὴν Χίον, ὁ δὲ ἐς	τὴν	Μίλητον ἐκομίσθη, ὥσπερ διενοεῖτο. ~Ἐν
[8, 38]	(ἀξιόμαχοι αὐτοῖς ἐφαίνοντο. ἐς μέντοι	τὴν	Μίλητον ἔπεμπον κελεύοντες σφίσι τὸν
[8, 36]	αὐτὸν χρόνον Ἀστυόχου ἥκοντος ἐς	τὴν	Μίλητον ἐπὶ τὸ ναυτικὸν οἱ
[8, 60]	τὴν Σάμον, οἱ δὲ ἐς	τὴν	Μίλητον, καὶ ἑώρων οὐκέτι ἄνευ
[8, 29]	Τισσαφέρνης ἐς φυλακήν, παρῆλθεν ἐς	τὴν	Μίλητον, καὶ μηνὸς μὲν τροφήν,
[8, 57]	Πελοποννησίους πάλιν τε κομίσαι ἐς	τὴν	Μίλητον καὶ ξυνθήκας ἔτι ἄλλας
[8, 17]	ἄρτι παρὼν καὶ ξυνδιώκων, ἀφιστᾶσι	τὴν	Μίλητον. καὶ οἱ Ἀθηναῖοι κατὰ
[8, 28]	ξυνέβησαν λαβεῖν, ἔπειτα ἀνεχώρησαν ἐς	τὴν	(Μίλητον. καὶ Πεδάριτόν τε τὸν
[8, 50]	ναύαρχον ἔτι ὄντα τότε περὶ	τὴν	Μίλητον κρύφα ἐπιστείλας ὅτι Ἀλκιβιάδης
[8, 85]	τὰς ναῦς τῶν Συρακοσίων ἐς	τὴν	Μίλητον στρατηγῶν, Ποτάμιδος καὶ Μύσκωνος
[8, 83]	γὰρ αὐτοῖς κατὰ τὸν ἐπὶ	τὴν	Μίλητον τῶν Ἀθηναίων ἐπίπλουν, ὡς
[8, 63]	οὐκ ἀντανήγοντο, ἀπέπλευσε πάλιν ἐς	τὴν	Μίλητον. (Ὑπὸ γὰρ τοῦτον τὸν
[8, 83]	ἠθέλησαν ἀνταναγαγόντες ναυμαχῆσαι, πολλῷ ἐς	τὴν	μισθοδοσίαν τὸν Τισσαφέρνην ἀρρωστότερον γενόμενον
[8, 79]	Μυκάλης παριέναι ἔπλεον ὡς πρὸς	τὴν	Μυκάλην. (οἱ δὲ Ἀθηναῖοι ταῖς
[8, 79]	ἡ Σάμος τῆς ἠπείρου πρὸς	τὴν	Μυκάλην) ὡς εἶδον τὰς τῶν
[8, 23]	ὑπὸ τῶν Ἀθηναίων) οὐκέτι ἐπὶ	τὴν	Μυτιλήνην ὥρμησεν, ἀλλὰ τὴν Ἔρεσον
[8, 33]	ἔπλει ἐπὶ τῆς Μιλήτου πρὸς	τὴν	ναυαρχίαν, πολλὰ ἀπειλήσας τοῖς (Χίοις
[8, 107]	προθύμως ἀντιλαμβάνωνται, περιγενέσθαι. ~Μετὰ δὲ	τὴν	ναυμαχίαν ἡμέρᾳ τετάρτῃ ὑπὸ σπουδῆς
[8, 103]	ὅσαι κατέφυγον κομίζονται καὶ ἐς	τὴν	ναυμαχίαν πέντε ἡμέρας παρεσκευάζοντο. ~μετὰ
[8, 74]	ἔδησαν, τοὺς δὲ ἄλλους ἀφελόμενοι	τὴν	ναῦν καὶ μετεμβιβάσαντες ἐς ἄλλην
[8, 42]	κέρως, τοῦ δὲ ἄλλου περὶ	τὴν	νῆσον ἔτι πλανωμένου, ἐπανάγονται κατὰ
[8, 87]	ἐνδοιαστῶς· κομίσας γὰρ ἂν Λακεδαιμονίοις	τὴν	νίκην κατὰ τὸ εἰκὸς ἔδωκεν,
[8, 6]	Λακωνικὸν ἡ οἰκία αὐτῶν κατὰ	τὴν	ξενίαν ἔσχεν· Ἔνδιος (γὰρ Ἀλκιβιάδου
[8, 31]	ναῦς ἡκούσας καὶ τὰ περὶ	τὴν	ξυμμαχίαν βελτίω ὄντα, λαβὼν δὲ
[8, 3]	ὁμήρους ἐς Κόρινθον, ἔς τε	τὴν	ξυμμαχίαν ἐπειρᾶτο (προσάγειν. Λακεδαιμόνιοι δὲ
[8, 6]	φόρους καὶ ἀφ' ἑαυτοῦ βασιλεῖ	τὴν	ξυμμαχίαν τῶν Λακεδαιμονίων ποιήσειεν. (Πρασσόντων
[8, 98]	(τινὰς τοὺς βαρβαρωτάτους ἐχώρει πρὸς	τὴν	Οἰνόην. ἦν δὲ Ἀθηναίων ἐν
[8, 68]	ἑαυτὸν πάντων διαφερόντως προθυμότατον ἐς	τὴν	ὀλιγαρχίαν, δεδιὼς τὸν Ἀλκιβιάδην καὶ
[8, 48]	μισθοῦ ἡσύχαζεν· οἱ δὲ ξυνιστάντες	τὴν	ὀλιγαρχίαν, ἐπειδὴ τῷ πλήθει ἐκοίνωσαν,
[8, 81]	Τισσαφέρνει, ἵνα οἵ τε οἴκοι	τὴν	ὀλιγαρχίαν ἔχοντες φοβοῖντο αὐτὸν καὶ
[8, 64]	οὖν τὴν Θάσον τἀναντία τοῖς	τὴν	ὀλιγαρχίαν καθιστᾶσι τῶν (Ἀθηναίων ἐγένετο,
[8, 73]	Σάμῳ ἐνεωτερίζετο ἤδη τὰ περὶ	τὴν	ὀλιγαρχίαν, καὶ ξυνέβη τοιάδε γενέσθαι
[8, 75]	~οἱ δὲ ἀκούοντες ἐπὶ τοὺς	τὴν	ὀλιγαρχίαν μάλιστα ποιήσαντας καὶ ἔτι
[8, 73]	τιμᾶσθαι ὑπὸ τοῦ δήμου ἔφερον	τὴν	ὀλιγαρχίαν) τὸ μέλλον σημαίνουσι καὶ
[8, 90]	σφῶν ἐς τὴν Λακεδαίμονα καὶ	τὴν	ὁμολογίαν προυθυμοῦντο καὶ τὸ ἐν
[8, 71]	οὐδ' εὐθὺς οὕτω τὸν δῆμον	τὴν	παλαιὰν ἐλευθερίαν παραδώσειν, εἴ τε
[8, 3]	Μηλιῶς κόλπου Οἰταίων τε κατὰ	τὴν	παλαιὰν ἔχθραν τῆς λείας τὴν
[8, 76]	τε καὶ κάθοδον ποιήσωσιν, ἄσμενον	τὴν	παρὰ βασιλέως ξυμμαχίαν παρέξειν. τό
[8, 47]	δὲ τὴν ἑαυτοῦ κάθοδον ἐς	τὴν	πατρίδα ἐπιθεραπεύων, εἰδώς, εἰ μὴ
[8, 92]	ἐφεδρευόντων ἐγγὺς τῶν πολεμίων ἀπολέσαι	τὴν	πατρίδα, ἡσύχασάν τε (καὶ σφῶν
[8, 104]	Κυνὸς σῆμα ὀξεῖαν καὶ γωνιώδη	τὴν	περιβολὴν ἔχοντος, ὥστε τὰ ἐν
[8, 76]	τὸν χρόνον τοῦτον οἱ μὲν	τὴν	πόλιν ἀναγκάζοντες δημοκρατεῖσθαι, οἱ δὲ
[8, 20]	καὶ προσβαλών, ὡς οὐκ ἐλάμβανε	τὴν	πόλιν, ἀπέπλευσεν. ~Ἐγένετο δὲ κατὰ
[8, 14]	κελευόντων καταπλεῖν μὴ προειπόντας (ἐς	τὴν	πόλιν, ἀφικνοῦνται αἰφνίδιοι τοῖς Χίοις.
[8, 91]	κινδυνεύσειν τὸ (τεῖχος τοῦτο καὶ	τὴν	πόλιν διαφθεῖραι. ἅμα γὰρ καὶ
[8, 48]	τῷ στρατοπέδῳ τοῦτο καὶ ἐς	τὴν	πόλιν ἐντεῦθεν ὕστερον ἦλθεν. τῷ
[8, 23]	ἀποβάντες τοὺς ἀντιστάντας μάχῃ νικήσαντες	τὴν	(πόλιν ἔσχον. ἃ πυνθανόμενος ὁ
[8, 64]	οἱ Θάσιοι δευτέρῳ μηνὶ μάλιστα	τὴν	πόλιν ἐτείχιζον, ὡς τῆς μὲν
[8, 96]	ἢ διέστησαν ἂν ἔτι μᾶλλον	τὴν	πόλιν ἐφορμοῦντες ἤ, εἰ ἐπολιόρκουν
[8, 97]	πραγμάτων γενομένων τοῦτο πρῶτον ἀνήνεγκε	τὴν	πόλιν. (ἐψηφίσαντο δὲ καὶ Ἀλκιβιάδην
[8, 70]	τε ἄλλα ἔνεμον κατὰ κράτος	τὴν	πόλιν. καὶ ἄνδρας τέ τινας
[8, 21]	ἤδη ψηφισαμένων, τὰ λοιπὰ διῴκουν	τὴν	πόλιν, καὶ τοῖς γεωμόροις μετεδίδοσαν
[8, 61]	καὶ ὀψὲ ἦν) ἀνεχώρησαν ἐς	τὴν	πόλιν. ~μετὰ δὲ τοῦτο εὐθὺς
[8, 48]	τρόπῳ ἐκ τοῦ παρόντος κόσμου	τὴν	πόλιν μεταστήσας ὑπὸ τῶν ἑταίρων
[8, 93]	τοὺς τετρακοσίους ἔσεσθαι, τέως δὲ	τὴν	πόλιν μηδενὶ (τρόπῳ διαφθείρειν μηδ'
[8, 66]	τοὺς πλείους, ἐπεὶ ἕξειν γε	τὴν	πόλιν οἵπερ καὶ μεθίστασαν ἔμελλον.
[8, 27]	αἴσχιον ξυμβήσεσθαι ἢν ἡσσηθῶσιν· καὶ	τὴν	πόλιν οὐ (μόνον τῷ αἰσχρῷ,
[8, 89]	ἄνευ τῶν πλεόνων κακὸν δράσωσι	τὴν	πόλιν, οὐ τὸ ἀπαλλαξείειν τοῦ
[8, 24]	ἐνεχείρησάν τινες πρὸς Ἀθηναίους ἀγαγεῖν	τὴν	πόλιν· οὓς αἰσθόμενοι οἱ ἄρχοντες
[8, 71]	μᾶλλον ξυγχωρεῖν. ~ὁ δὲ νομίζων	τὴν	πόλιν οὐχ ἡσυχάζειν, οὐδ' εὐθὺς
[8, 64]	οὖν αὐτοῖς μάλιστα ἃ ἐβούλοντο,	τὴν	πόλιν τε ἀκινδύνως ὀρθοῦσθαι καὶ
[8, 1]	τὴν Εὔβοιαν, τῶν τε κατὰ	τὴν	πόλιν τι ἐς εὐτέλειαν σωφρονίσαι,
[8, 95]	καὶ ὅσοι μὲν αὐτῶν πρὸς	τὴν	πόλιν τῶν Ἐρετριῶν ὡς φιλίαν
[8, 25]	ἄλλο σφῶν ἡσσώμενον, πρὸς αὐτὴν	τὴν	πόλιν τῶν Μιλησίων κρατοῦντες ἤδη
[8, 34]	τρεῖς διαφθείρονται καὶ ἐκπίπτουσι πρὸς	(τὴν	πόλιν τῶν Χίων, καὶ ἄνδρες
[8, 108]	τοῦ ὄρους ὁπλίτας ἐσηγάγοντο ἐς	τὴν	πόλιν, ὑπὸ Ἀρσάκου τοῦ Πέρσου
[8, 25]	τῆς τῶν Ἀργείων τροπῆς ἐς	τὴν	πόλιν ὡς ἑώρων τὸ ἄλλο
[8, 86]	πρῶτον τότε καὶ οὐδενὸς ἔλασσον	τὴν	πόλιν ὠφελῆσαι· ὡρμημένων γὰρ τῶν
[8, 76]	καταστήσονται μὴ βουλομένων σφίσι πάλιν	τὴν	πολιτείαν ἀποδοῦναι, ὥστε αὐτοὶ δυνατώτεροι
[8, 89]	μὴ ὀνόματι χρῆναι ἀποδεικνύναι (καὶ	τὴν	πολιτείαν ἰσαιτέραν καθιστάναι. ἦν δὲ
[8, 74]	ἔστιν οὐδὲν πρὸς τοὺς ἔχοντας	τὴν	πολιτείαν, καὶ ὅτι αὐτῶν καὶ
[8, 97]	νομοθέτας καὶ τἆλλα ἐψηφίσαντο ἐς	τὴν	πολιτείαν. καὶ οὐχ ἥκιστα δὴ
[8, 14]	οἱ Κλαζομένιοι ἐς τὴν ἤπειρον	τὴν	Πολίχναν ἐτείχιζον, εἴ τι δέοι,
[8, 3]	τὴν παλαιὰν ἔχθραν τῆς λείας	τὴν	πολλὴν ἀπολαβὼν χρήματα ἐπράξατο, καὶ
[8, 26]	κομίσαι, κατέπλευσαν ἐς Λέρον (πρῶτον	τὴν	πρὸ Μιλήτου νῆσον· ἔπειτα ἐκεῖθεν
[8, 31]	ἐν τῇ Χίῳ ἔτυχε διὰ	τὴν	προδοσίαν τοὺς ὁμήρους καταλεγόμενος τούτου
[8, 7]	ἑτέρας θαλάσσης ὡς τάχιστα ἐπὶ	τὴν	πρὸς Ἀθήνας ὑπερενεγκόντες τὰς ναῦς
[8, 3]	ξυμμαχίαν ἐπειρᾶτο (προσάγειν. Λακεδαιμόνιοι δὲ	τὴν	πρόσταξιν ταῖς πόλεσιν ἑκατὸν νεῶν
[8, 97]	μὲν εὐθὺς τότε πρῶτον ἐς	τὴν	Πύκνα καλουμένην, οὗπερ καὶ ἄλλοτε
[8, 23]	τι δύναιτο. καὶ ἀφικνεῖται ἐς	τὴν	Πύρραν, ἐκεῖθεν δὲ τῇ ὑστεραίᾳ
[8, 45]	καὶ ἔτι πρότερον, πρὶν ἐς	τὴν	Ῥόδον αὐτοὺς ἀναστῆναι, τάδε ἐπράσσετο.
[8, 44]	καὶ ἄπρακτος, ~οἱ δ' ἐς	τὴν	Ῥόδον ἐπικηρυκευομένων ἀπὸ τῶν δυνατωτάτων
[8, 44]	Σάμου) τοὺς (ἐπίπλους ποιούμενοι ἐπὶ	τὴν	Ῥόδον ἐπολέμουν. οἱ δὲ χρήματα
[8, 55]	Πελοποννησίων ναυτικόν. (Ἦλθε δ' ἐς	τὴν	Ῥόδον καὶ Ξενοφαντίδας Λάκων παρὰ
[8, 94]	ὁ Ἀγησανδρίδας ἀπὸ τῶν Μεγάρων	τὴν	Σαλαμῖνα παραπλεῖν· καὶ πᾶς τις
[8, 108]	τῆς Καύνου καὶ Φασήλιδος ἐς	τὴν	Σάμον, ἀγγέλλων ὅτι τάς τε
[8, 43]	τῇ ἠπείρῳ προσβαλόντες ἀπέπλευσαν ἐς	τὴν	Σάμον. (Ἅπασαι δ' ἤδη οὖσαι
[8, 35]	τὴν τῶν Κνιδίων γῆν ἐς	τὴν	Σάμον ἀπέπλευσαν. ~Ὑπὸ δὲ τὸν
[8, 72]	διαλλαγῆναι. ~Πέμπουσι δὲ καὶ ἐς	τὴν	Σάμον δέκα ἄνδρας παραμυθησομένους τὸ
[8, 48]	τῶν πολεμίων ἐπικρατήσειν. ἔς τε	τὴν	Σάμον ἐλθόντες ξυνίστασάν τε τῶν
[8, 74]	εἶδε τὰ παρόντα, πάλιν ἐς	τὴν	Σάμον ἐλθὼν ἀγγέλλει τοῖς στρατιώταις
[8, 79]	αὐτοῖς ἀντανήγετο, ἀπέπλευσαν πάλιν ἐς	τὴν	Σάμον. ~Ἐν δὲ τῷ αὐτῷ
[8, 63]	πρέσβεις παρὰ τοῦ Τισσαφέρνους ἐς	τὴν	Σάμον ἦλθον, τά τε ἐν
[8, 38]	μὴ ἀντανάγοιεν, ἀναχωροῦντες πάλιν ἐς	τὴν	Σάμον ἡσύχαζον. ~Ἐκ δὲ τῆς
[8, 85]	ἤδη παρὰ τοῦ Τισσαφέρνους ἐς	τὴν	Σάμον. ~Καὶ οἱ ἐκ τῆς
[8, 63]	ξυμπάσαις ἤδη ἐπίπλουν ποιεῖται ἐπὶ	τὴν	Σάμον· καὶ ὡς αὐτῷ διὰ
[8, 108]	πρὸς τὸ μετόπωρον ἤδη ἐς	τὴν	Σάμον κατέπλευσεν. (Καὶ ὁ Τισσαφέρνης
[8, 60]	ἐπέπλεον, ἀφικνοῦνται οἱ μὲν ἐς	τὴν	Σάμον, οἱ δὲ ἐς τὴν
[8, 77]	ἀπὸ τῶν τετρακοσίων πεμφθέντες ἐς	τὴν	Σάμον (οἱ δέκα πρεσβευταὶ) ὡς
[8, 79]	Πελοποννησίων ναῦς προσπλεούσας, ὑπεχώρησαν ἐς	τὴν	Σάμον, οὐ νομίσαντες τῷ πλήθει
[8, 50]	πέμπει κατὰ Φρυνίχου γράμματα ἐς	τὴν	Σάμον πρὸς τοὺς ἐν τέλει
[8, 56]	δι' ὀργῆς ἀπελθόντες κομίζονται ἐς	τὴν	Σάμον. ~Τισσαφέρνης δὲ εὐθὺς μετὰ
[8, 81]	ὡς τὸν Τισσαφέρνην κατῆγεν ἐς	τὴν	Σάμον τὸν Ἀλκιβιάδην, νομίζων μόνην
[8, 86]	ἄγοντες ἐκ τοῦ Ἄργους ἐς	τὴν	Σάμον τοὺς πρέσβεις ἀφικνοῦνται ᾗπερ
[8, 24]	οὐδ' αὐτοὺς ἀντιλέγοντας ἔτι μετὰ	τὴν	Σικελικὴν ξυμφορὰν ὡς οὐ πάνυ
[8, 106]	Εὔβοιαν ἄρτι ξυμφοραῖς καὶ κατὰ	τὴν	στάσιν γεγενημέναις πολὺ ἐπερρώσθησαν καὶ
[8, 71]	οὕτω δὴ γνοὺς ἀπήγαγε πάλιν	τὴν	(στρατιάν. καὶ αὐτὸς μὲν καὶ
[8, 43]	τὰ τῆς ναυμαχίας, πλεύσαντες ἐς	τὴν	Σύμην καὶ ἐπὶ μὲν τὸ
[8, 41]	ἡ φυλακὴ τῷ Χαρμίνῳ περὶ	τὴν	Σύμην καὶ Χάλκην καὶ Ῥόδον
[8, 42]	ἐπέπλει οὖν ὥσπερ εἶχε πρὸς	τὴν	Σύμην ὁ Ἀστύοχος πρὶν ἔκπυστος
[8, 42]	ταῖς δὲ λοιπαῖς καταφεύγουσιν ἐς	τὴν	Τευτλοῦσσαν νῆσον, ἐντεῦθεν δὲ ἐς
[8, 16]	ἐκ δὲ τῆς Χίου ἐς	τὴν	Τέων καὶ ὁ Χαλκιδεὺς μετὰ
[8, 19]	φθασάντων· αἱ δ' ἄλλαι ἐς	τὴν	Τηίων πόλιν καταφεύγουσιν. (καὶ οἱ
[8, 60]	τοὺς Πελοποννησίους. οἱ δὲ πρὸς	τὴν	τῆς Χίου κακουμένης βοήθειαν μᾶλλον
[8, 88]	εἰδώς, ὡς εἰκός, ἐκ πλέονος	τὴν	Τισσαφέρνους γνώμην ὅτι οὐκ ἄξειν
[8, 40]	Ἀστύοχος καίπερ οὐ διανοούμενος διὰ	τὴν	τότε ἀπειλήν, ὡς ἑώρα καὶ
[8, 83]	Πελοποννήσιοι ἐν τῇ Μιλήτῳ πυνθανόμενοι	τὴν	τοῦ Ἀλκιβιάδου κάθοδον, καὶ πρότερον
[8, 58]	δὲ παρὰ Τισσαφέρνους λαμβάνειν ἐθέλωσι	τὴν	τροφήν, Τισσαφέρνην παρέχειν, Λακεδαιμονίους δὲ
[8, 35]	ὁμοίως ἔβλαπτον, ἀπελθόντες καὶ δῃώσαντες	τὴν	τῶν Κνιδίων γῆν ἐς τὴν
[8, 12]	τῶν Ἀθηναίων λέγων ἀσθένειαν καὶ	τὴν	τῶν Λακεδαιμονίων προθυμίαν· πιστότερος γὰρ
[8, 12]	ὅτι φθήσονταί τε πλεύσαντες πρὶν	τὴν	τῶν νεῶν ξυμφορὰν Χίους αἰσθέσθαι,
[8, 66]	πολλοὺς ἐποίησαν καὶ πλεῖστα ἐς	τὴν	τῶν ὀλίγων ἀσφάλειαν ὠφέλησαν, βέβαιον
[8, 72]	Ἀθηναίους διὰ τὰς στρατείας καὶ	τὴν	ὑπερόριον ἀσχολίαν ἐς οὐδὲν πρᾶγμα
[8, 11]	οἱ ἄλλοι πρόσχωροι. καὶ ὁρῶντες	τὴν	φυλακὴν ἐν χωρίῳ ἐρήμῳ ἐπίπονον
[8, 15]	ὀκτὼ ἤδη πέμπειν, αἳ ἀπολιποῦσαι	τὴν	φυλακὴν τὰς μετὰ Χαλκιδέως διώξασαι
[8, 55]	Ῥοδίων νικήσαντες μάχῃ ἀπεχώρησαν ἐς	τὴν	Χάλκην, καὶ τὸν πόλεμον ἐντεῦθεν
[8, 104]	κέρας οἱ μὲν Ἀθηναῖοι παρὰ	τὴν	Χερσόνησον, ἀρξάμενοι ἀπὸ Ἰδάκου μέχρι
[8, 23]	ἑαυτοῦ στρατὸν πεζὸν ἀναλαβὼν ἐς	τὴν	Χίον. ἀπεκομίσθη δὲ πάλιν κατὰ
[8, 10]	μιᾷ καὶ εἴκοσι ναυσὶν ἐς	τὴν	Χίον, ἄρχοντα Ἀλκαμένη ἔχοντες. καὶ
[8, 28]	Πεδάριτόν τε τὸν Λέοντος ἐς	τὴν	Χίον ἄρχοντα Λακεδαιμονίων πεμψάντων ἀποστέλλουσι
[8, 60]	ναυμαχίας οἷόν τε εἶναι ἐς	τὴν	Χίον βοηθῆσαι. καὶ ὁ χειμὼν
[8, 15]	ἐς τὴν βοήθειαν τὴν ἐπὶ	τὴν	Χίον. ~Ἐν δὲ τούτῳ Στρομβιχίδης
[8, 41]	περαιωθῆναι, εὐθὺς (ἀφεὶς τὸ ἐς	τὴν	Χίον ἔπλει ἐς τὴν Καῦνον.
[8, 32]	ὕστερον ἀφικνοῦνται ἄλλαι ἄλλοθεν (ἐς	τὴν	Χίον. καὶ μετὰ τοῦτο Πεδάριτος,
[8, 30]	τῷ ναυτικῷ ἐφορμεῖν, πρὸς δὲ	τὴν	Χίον καὶ ναυτικὸν καὶ πεζὸν
[8, 20]	ἀποπλεύσασαι ἐς Κεγχρειὰς τὸν ἐς	τὴν	Χίον καὶ τὴν Ἰωνίαν πλοῦν
[8, 33]	αἰτίας ἀπέπλευσαν ὁ μὲν ἐς	τὴν	Χίον, ὁ δὲ ἐς τὴν
[8, 99]	ἢ ἓξ ἡμέρας ἀφικνεῖται ἐς	τὴν	Χίον. ~Ὁ δὲ Θράσυλος ἐκ
[8, 23]	αὐτοῖς ἓξ μετὰ ταῦτα ἐς	τὴν	Χίον. οἱ δὲ Ἀθηναῖοι τά
[8, 8]	οὐκ ἐκοινοῦντο τὸν στόλον ἐς	τὴν	Χίον, οὐδὲ τὰ χρήματα ἐδίδοσαν
[8, 6]	οἱ Λακεδαιμόνιοι πρῶτον κατάσκοπον ἐς	τὴν	Χίον πέμψαντες Φρῦνιν ἄνδρα περίοικον,
[8, 33]	ἀπὸ τῆς Σάμου Ἀθηναῖοι ἐπὶ	τὴν	Χίον πλέοντες τῇ στρατιᾷ καὶ
[8, 8]	ἐπειδὴ ἑώρα τοὺς Λακεδαιμονίους ἐς	τὴν	Χίον πρῶτον ὡρμημένους, οὐδ' αὐτὸς
[8, 38]	Λέσβου Ἀθηναῖοι ἤδη διαβεβηκότες ἐς	τὴν	Χίον τῇ στρατιᾷ καὶ κρατοῦντες
[8, 24]	ἤδη οὐκέτι ἐπεξῇσαν, οἱ δὲ	τὴν	χώραν καλῶς κατεσκευασμένην καὶ ἀπαθῆ
[8, 41]	ἐς τὰ ὄρη πεφευγότων, καὶ	τὴν	χώραν καταδρομαῖς λείαν ἐποιεῖτο, πλὴν
[8, 40]	καὶ τὰ πλεῖστα κακὰ (ἐπιστάμενοι	τὴν	χώραν οὗτοι ἔδρασαν. ἔφασαν οὖν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 26/06/2008