HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
τυχόντος 1
τυχὼν 1
τῷ 57
τῶν 178
υ 1
ὑγρῶν 1
υἱέων 1

Fréquences [« »]
170 τὴν
159 τὸ
165 τὸν
178 τῶν
223 δὲ
669 καὶ

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Plutarque, Oeuvres morales, Le démon de Socrate

τῶν

Chapitre

[12]   τούτων (ἂν) ἀποφαίνεταί τι περὶ τῶν ἀδήλων, καὶ ταῦτα φάσκων αὐτὸς

[15]   πρῶτον ἐπὶ τῆς ἐγκρατείας τὸ τῶν αἰσχρῶν καὶ παρανόμων ἡδονῶν ἀπέχεσθαι

[4]   καὶ τὴν πάλην, εἶτα πόρρω τῶν ἄλλων ἀπαγαγὼν ἐπυνθάνετο περὶ τῶν

[27]   δέους· οὐ γὰρ ἀφίκετο μετὰ τῶν ἄλλων εἰς τὴν οἰκίαν, ἀλλ´

[10]   καὶ μείζονα Σιμμίου χρὴ καὶ τῶν ἄλλων ἐκπυνθάνεσθαι Σωκράτους ἑταίρων· ἐμοῦ

[33]   πρῶτον μὲν τὸν Ἀμφίθεον, εἶτα τῶν ἄλλων πρὸς ὃν ἕκαστος ἐπιτηδείως

[15]   καὶ ταπεινοῦσι τὴν ψυχὴν ἐρρωμενέστερον τῶν ἀναγκαίων. ἔθει δὲ καὶ μελέτῃ

[20]   ἀπαθής, τῷ σώματι (μὴ) μικρὰ τῶν ἀναγκαίων χάριν καταμιγνὺς αὑτόν, εὐαφὴς

[15]   τούτων ἐγὼ καὶ Καφισίας ἐρασταὶ τῶν ἀνθρώπων ὄντες, ὦ φίλε Σιμμία,

[6]   τῆς ὁμιλίας δυσχεραίνων ἐχθρός ἐστι τῶν ἀνόμων καὶ ἀνυπευθύνων δυναστειῶν. ἀλλὰ

[22]   οὐ θαυμάσιον; ἀλλ´ ἡμῖν‘ φάναι τῶν ἄνω μέτεστι μικρόν· ἄλλων γὰρ

[33]   πρὸς ἀλλήλας καὶ διεπυνθάνοντο παρὰ τῶν ἀπαντώντων, αἱ δ´ ἀνευροῦσαι πατέρας

[6]   χοὰς γάλακτος· ἕωθεν δὲ πυνθάνεσθαι τῶν ἀπαντώντων, εἰ τοὺς Πολύμνιος παῖδας

[17]   ὦ Ἱπποσθενείδα, πόσους οἴει μετέχειν τῶν ἀπορρήτων εἰς τὴν πρᾶξιν ἡμῖν;

[16]   Λῦσιν ἐπέγνων ὅτι καλῶς ἄχρι τῶν ἀπορρήτων πεπαιδευμένος ὑπ´ ἐκείνου τἀνδρὸς

[1]   τύπῳ τινὶ γίγνεται μόνον ἡ τῶν ἀποτελεσμάτων σύνοψις, τοὺς δὲ τῇ

[27]   φρουροῖς κομίσαι τι πρόσταγμα παρὰ τῶν ἀρχόντων. ἐκεῖνοι μὲν οὖν ᾤχοντο,

[22]   αὐτὸς ἀκριβέστερον προσέχειν καὶ θεᾶσθαι τῶν ἀστέρων ἀποσαλεύοντας τοὺς μὲν ἧττον

[23]   Ἐπαμεινώνδας οὐ συμβάλλεται γνώμην ἀπὸ τῶν αὐτῶν ἀναγόμενος ἡμῖν; καὶ ὁ

[24]   θεῶν αἰει γενετάων. ὥσπερ γὰρ τῶν βασιλέων καὶ τῶν στρατηγῶν τὴν

[24]   Ὅμηρος ἣν λέγομεν διαφορὰν ἡμεῖς· τῶν γὰρ μάντεων οἰωνοπόλους τινὰς καλεῖ

[18]   συνέτεινον εὐθύς, ἵνα μηδὲν ἀγνοῆτε τῶν γεγονότων. ὡς γὰρ ἐκέλευσας τάχει

[7]   τὸν Χόνουφιν, εἴ τι συμβάλλοι τῶν γεγραμμένων, ἑρμηνεύσαντα ταχέως ἀποστεῖλαι· πρὸς

[7]   καὶ παραινεῖν τοῖς Ἕλλησι διὰ τῶν γραμμάτων τὸν θεὸν ἄγειν σχολὴν

[15]   δὲ τὴν ἐπὶ τοῦτο διὰ τῶν γυμνασίων παρασκευὴν τοῦ σώματος, οὕτω

[30]   πεύκης, ἔνιοι δὲ καὶ χιτώνια τῶν γυναικεί ων ἀμπεχόμενοι, μεθύοντας ἀπομιμούμενοι

[30]   ὁ Ἀρχίας καὶ τῇ προσδοκίᾳ τῶν γυναικῶν ἀνεπτοημένος ἐδέξατο μὲν τὴν

[13]   τοῦ δ´ ἀδελφοῦ παρ´ ἐμὲ τῶν δ´ ἄλλων ὡς ἕκαστος ἔτυχε

[11]   εἰ δ´ ἐξ ἀριστερᾶς, ἀποτρέπεσθαι· τῶν δ´ αὐτοῦ πταρμῶν τὸν μὲν

[24]   τὸ μέλλον, ἐν οἷς λέγει τῶν δ´ Ἕλενος, Πριάμοιο φίλος παῖς,

[20]   ἀδήλως διεκθέουσαι λανθάνουσιν, οὕτως οἱ τῶν δαιμόνων λόγοι διὰ πάντων φερόμενοι

[20]   κατὰ (τοῦτο) τὸ νοηθὲν ὑπὸ τῶν δαιμόνων ὁ ἀὴρ τρεπόμενος δι´

[20]   φωνῆς ψηλαφῶντες γνωρίζομεν· αἱ δὲ τῶν δαιμόνων φέγγος ἔχουσαι τοῖς δυναμένοις

[31]   παρὼν ἀνήρπασεν ἐκ τοῦ φόνου, τῶν δὲ θεραπόντων ὀλίγους τολμήσαντας ἀμύνασθαι

[22]   καθαρὸν ἀλλὰ συγκεχυμένον καὶ λιμνῶδες. τῶν δὲ ῥοθίων τὰς νήσους ἅμα

[22]   πρὸς τετάρτην Φύσις κατὰ σελήνην. τῶν δὲ συνδέσμων ἑκάστου Μοῖρα κλειδοῦχος

[11]   ἑκουσίως σὺν ἡδονῇ καὶ χάριτι τῶν διδόντων ἔχειν δυνάμενον καὶ φιλοσοφίας

[27]   ἐφορᾷ θεῶν ἡμᾶς ἀγωνιζομένους περὶ τῶν δικαίων. ~Δάκρυα πολλοῖς ἐπῆλθεν ἡμῶν,

[15]   πλεονεξίαν τοῦ ἀδικεῖν) ἀλλ´ ὁ τῶν δικαίων καὶ συγκεχωρημένων ὑπὸ τοῦ

[7]   Μούσαις καὶ λόγῳ διακρινομένους περὶ τῶν δικαίων τὰ ὅπλα καταθέντας. ἡμεῖς

[33]   δὲ τούτων ἤδη πολλοὶ προσεφέροντο τῶν ἐγγὺς οἰκούντων αἰσθανόμενοι τὰ πραττόμενα

[34]   οὖσαι παντοδαπῶν λαφύρων καὶ τὰ τῶν ἐγγὺς οἰκούντων ἐργαστήρια μαχαιροποιῶν. ἧκε

[16]   πρὸς τὸν τάφον εὐθὺς ὑπὸ τῶν ἐγχωρίων ὁδηγηθεὶς ἑσπέρας ἤδη χοὰς

[23]   ἃ φρονεῖς αὐτὸς δίελθε περὶ τῶν εἰρημένων. ~Ἐγὼ τοίνυν’ ἔφη τὸν

[25]   ῥᾳθυμίαν καὶ ἄνεσιν τραπέσθαι μετὰ τῶν εἰωθότων αὐτῷ συνακολασταίνειν. ~Ὀψὲ δ´

[13]   τῷ ἀνδρί, γένος δὲ Κροτωνιάτης τῶν ἐκεῖ φιλοσόφων οὐ καταισχύνων τὸ

[22]   ὥστε πολλὰ συνορῶντα καὶ κατακούοντα τῶν ἐκτὸς εἰσαγγέλλειν. οἱ δ´ ἀφανίσαντες

[15]   πολὺ μέν τις ἤδη καὶ τῶν ἐμφύτων ἀπαρύσαι παθῶν τῷ λόγῳ

[4]   ὁ γὰρ Ἀρχίας ἐλπίζων τινὰ τῶν ἐν ἀξιώματι γυναικῶν ἀφίξεσθαι τηνικαῦτα

[18]   ἂν τὸν ἄνθρωπον ἵππῳ χρώμενον τῶν ἐν Θήβαις κρατίστῳ· γνώριμος δ´

[1]   καὶ φιλοτέχνους καθ´ ἕκαστον ἰδίᾳ τῶν ἐντυγχανόντων προσαγορεύουσι. τοῖς μὲν γὰρ

[9]   καὶ τοιοῦτον ἄλλον ὄγκον προϊστάμενοι τῶν ἐπὶ νοῦν ἰόντων. (ὃ πολιτικοῖς

[11]   ἡμῶν δορατίῳ τετρωμένος, ὡς ἤκουσε τῶν ἐπὶ τὰς σπονδὰς ἀφικομένων Ἀθήνηθεν,

[13]   ἔφη σὺ κωλύεις, ὦ Ἐπαμεινώνδα, τῶν ἔργων τὸ κάλλιστον. εἰ γὰρ

[10]   Κέβητα· πορευομένοις δ´ αὐτοῖς διὰ τῶν ἑρμογλύφων παρὰ τὰ δικαστήρια σύες

[10]   κιβωτοποιῶν καὶ τοὺς προκεχωρηκότας ἤδη τῶν ἑταίρων γεγονέναι τὸ δαιμόνιον. οἱ

[31]   πεπραγμένα, πρὶν εἰδέναι καὶ τὰ τῶν ἑταίρων εἰ καλῶς κεχώρηκεν. ~Ἐπράχθη

[22]   πρὸς τὸ δέον. ἐκ δὲ τῶν εὐηνίων ἐκείνων καὶ κατηκόων εὐθὺς

[17]   ὄλεθρον καὶ τοῦτο μηδ´ ἀγνοούντων τῶν ἐχθρῶν παντάπασι τὴν κάθοδον; διὰ

[4]   τούς γε πλείους εἰς ταὐτὸ τῶν ἐχθρῶν συναγαγεῖν. ἀλλ´ οὐ ῥᾴδιον,

[15]   γὰρ ἐν οἷς ἔξεστιν ἀποχὴ τῶν ἡδονῶν ἄσκησίς ἐστι τῇ ψυχῇ

[11]   παρὰ τὴν Πάρνηθα φεύγουσιν ὑπὸ τῶν ἡμετέρων ἱππέων ἀποθανεῖν, ὡς τοῦ

[1]   λογισμοῦ. τούτου δὴ τοῦ γένους τῶν θεατῶν καὶ ἡμᾶς ὑπολαμβάνων εἶναι

[1]   ὦ Καφισία, μέμνημαί ποτε περὶ τῶν θεωμένων τοὺς γεγραμμένους πίνακας λόγον

[24]   καλεῖ καὶ ἱερεῖς, ἑτέρους δὲ τῶν θεῶν αὐτῶν διαλεγομένων συνιέντας καὶ

[19]   καὶ δεξιωσάμενος ἐθάρρυνον, ὡς καὶ τῶν θεῶν παρακαλούντων ἐπὶ τὴν πρᾶξιν.

[24]   οὐδὲ γὰρ οἱ πολλοὶ κύνες τῶν θηρατικῶν σημείων οὐδ´ (οἱ πολλοὶ)

[32]   ἐπὶ τὸν Ὑπάτην τρέπονται καὶ τῶν θυρῶν ὁμοίως αὐτοῖς ἀνοιχθεισῶν φεύγοντα

[3]   ὅλην φόνων καὶ διαφθεῖραι πολλοὺς τῶν ἰδίᾳ διαφόρων ὄντων. ~Ταῦτά μου

[28]   καὶ ὁ μάντις Θεόκριτος, ὡς τῶν ἱερῶν σωτηρίων καὶ καλῶν καὶ

[5]   νομίζω· φεύγουσι γὰρ οἱ πλεῖστοι τῶν ἱππαρχηκότων νομίμως, μᾶλλον δὲ πάντες

[5]   ἄγνωστον ὄντα τοῖς Θηβαίοις πλὴν τῶν ἱππαρχηκότων. ὁ γὰρ ἀπαλλαττόμενος τὸν

[24]   σημείων οὐδ´ (οἱ πολλοὶ) ἵπποι τῶν ἱππικῶν συνιᾶσιν, ἀλλ´ οἱ μεμαθηκότες

[12]   τι μηνύειν καὶ καταλέγειν ἐκείνῳ τῶν ἱστορικῶν τούτων ἕκαστον, ἡδὺς ἄν,

[23]   ἀεὶ δήπου λέγει μηδενί (πη τῶν καθ´ ἑαυτὸν ἀνθρώπων ἐντετυχηκέναι μήτε

[22]   οὐδὲν ἔτι γιγνώσκειν οὐδ´ αἰσθάνεσθαι τῶν καθ´ ἑαυτόν, εἶτα μέντοι μετὰ

[16]   Λῦσις, ὦ Σιμμία, φιλοχωρεῖν οὐδενὸς τῶν καλῶν ἐνδεὴς γεγονὼς δι´ Ἐπαμεινώνδαν.

[1]   οὐδὲν ἀθέατον οὐδ´ ἀπροσφώνητον ἐκφεύγει τῶν καλῶς ἢ τοὐναντίον γεγονότων. οἶμαι

[31]   ἐπὶ ταῖς θύραις ἔστημεν (ἐφορῶντες τῶν κατακειμένων ἕκαστον. ἡ μὲν οὖν

[10]   εἶτ´ ἀναστρέψας ἐπορεύετο τὴν διὰ τῶν κιβωτοποιῶν καὶ τοὺς προκεχωρηκότας ἤδη

[21]   ἐννοεῖν περὶ τοῦ δαιμονίου παρίσταται, τῶν κληδόνας ἢ πταρμοὺς ἤ τι

[18]   τὸ ἱερεῖον οὐ δημόσιον ἀλλὰ τῶν κρατούντων ἐστίν. ἔτι δὲ τοῦ

[20]   μόλις ἐπήκοον ἔχουσι τὴν ψυχὴν τῶν κρειττόνων καὶ πεπνιγμένοι γε θορύβῳ

[13]   ἤδη πάλιν ἀθροιζομένους καὶ κρατοῦντας τῶν Κυλωνείων, Λῦσις δ´ ὅπου γέγονεν

[34]   πυνθανόμεθα, χρήμασιν οὐκ ὀλίγοις ἐζημίωσαν τῶν Λακεδαιμονίων οἱ γέροντες, Ἑρμιππίδαν δὲ

[22]   τόπον, εἶτ´ αὖθις ἐπανῄει πολλοῖς τῶν μακρὰν λεγομένων καὶ πραττομένων ἐντυχοῦσα

[12]   οὕτω σκόπει, μὴ καὶ ἡμεῖς τῶν μαντικῶν ἑκάστου τὴν δύναμιν ἀγνοοῦντες,

[18]   δ´ ὑμῖν ὁ ἄνθρωπός ἐστι τῶν Μέλωνος ἁρματηλατῶν ἐπιστάτης καὶ διὰ

[2]   Ἀρχίας, ἡδέως ἠκροᾶτο συγκαθιεὶς μετὰ τῶν νέων καὶ βουλόμενος ἡμᾶς ἐν

[22]   διὰ τῆς γλαυκότητος ἐπιμιγνυμένοις· καὶ τῶν νήσων ὀλίγας μὲν δι εκ–

[24]   τὸ δαιμόνιον, ἀλλ´ οἷον ἐπὶ τῶν νηχομένων ἐν θαλάττῃ τοὺς μὲν

[16]   ἐστὶν ἡμῖν ὅπως ἐκεῖ μεταλάχῃ τῶν νομιζομένων. τοιαύτῃ δὲ διανοίᾳ παραγενόμενος

[3]   φύσει πρὸς τὸ καλὸν ὑπὸ τῶν νόμων ἀγόμενος τὸν μέγιστον ὑποδύεται

[20]   ἀλλήλους οἱ ἄνθρωποι συμβόλοις εἴδωλα τῶν νοουμένων καὶ εἰκόνας ὁρῶσιν, αὐτὰ

[22]   ἄνω (δια) φερόμενοι δαίμονές εἰσι τῶν νοῦν ἔχειν λεγομένων ἀνθρώπων. πειράθητι

[21]   πολλῶν ἀπεγνωκότων αὐτὸν ἤδη καὶ τῶν οἰκείων ὀδυρομένων, πρωὶ μάλα φαιδρὸς

[31]   διαπαιδαγωγησάσης προσμίξαντες ἡμεῖς καὶ διὰ τῶν οἰκετῶν εὐθὺς ὠσάμενοι πρὸς τὸν

[32]   προσελθόντες καὶ πρὸς τὸν ὑπακούσαντα τῶν οἰκετῶν ἔφασαν ἥκειν Ἀθήνηθεν γράμματα

[22]   μέγιστον ἐγκεκλίσθαι τὴν θάλασσαν ὀλίγῳ τῶν ὀκτὼ μερῶν τοῦ παντὸς ἔλαττον,

[22]   φωτός, ἀφορίζει τὴν ἐσχάτην μερίδα τῶν ὅλων. τέσσαρες δ´ εἰσὶν ἀρχαὶ

[27]   δὲ ῥώμῃ καὶ μεγέθει διαφέροντα τῶν ὁμηλίκων, οὗτος, εἶπεν ὦ ἄνδρες,

[16]   τέλος. ὡς οὖν ἔγνωμεν ἐκ τῶν ὀνείρων τὴν Λύσιδος τελευτήν (δια–

[30]   ἱματίοις ἐξῄεσαν ἔχοντες οὐδὲν ἕτερον τῶν ὅπλων ἢ μάχαιραν ἕκαστος (ἐν

[20]   γὰρ εἰς τὸ νοοῦν αἱ τῶν παθῶν καὶ ὁρμῶν κατατείνουσιν ἀρχαί,

[20]   κρειττόνων καὶ πεπνιγμένοι γε θορύβῳ τῶν παθῶν καὶ περιαγωγῇ τῶν χρειῶν

[22]   δεξιάν, πῆ δὲ καμπτομένους ὑπὸ τῶν παθῶν καὶ συνεφελκομένους τοῖς ἁμαρτήμασιν,

[9]   οἱ μὲν γὰρ ἄκοντες ὑπὸ τῶν παθῶν τούτων ἁλίσκονται δι´ ἀπειρίαν

[7]   δὲ τρεῖς ἡμέρας ἀναλεξάμενος βιβλίων τῶν παλαιῶν παντοδαποὺς (χαρακτῆρας ἀντέγραψε τῷ

[2]   ἐνθένδε Φερενίκου πέμψαντος ἄνθρωπος οὐδενὶ τῶν παρ´ ἡμῖν ἢ Χάρωνι γνώριμος·

[7]   καὶ τοῖς ἄλλοις Ἕλλησι παῦλαν τῶν παρόντων κακῶν ἔσεσθαι διπλασιάσασι τὸν

[15]   μὴ κλέπτειν ἐπιόντα νύκτωρ τὰ τῶν πέλας μηδὲ λωποδυτεῖν, οὐδ´ εἰ

[25]   εἶναί τινας ἀναιτίους καὶ καθαροὺς τῶν πεπραγμένων, οἳ μᾶλλον ἕξουσιν ἀνυπόπτως

[1]   παρανόμως καὶ βιαίως, ἔγνωμεν ἐνταῦθα τῶν περὶ Μέλωνα καὶ Πελοπίδαν, ὡς

[10]   ἐμοὶ γὰρ οὐδὲν οὕτω μέγα τῶν περὶ Πυθαγόρου λεγομένων εἰς μαντικὴν

[24]   καὶ συμπαραθέουσιν, οὕτως οἱ πεπαυμένοι τῶν περὶ τὸν βίον ἀγώνων δι´

[33]   λόγῳ ξυστὸν ἱππικὸν ἔχων διῆκε τῶν πλευρῶν καὶ κατέβαλε πονηρὸν ἄνθρωπον,

[15]   ταῖς μάχαις τὸν εὖ βάλλοντα τῶν πολεμίων ἐκκλιτέον, ἐν δὲ ταῖς

[28]   αὑτοὺς ὥσπερ σμῆνος ἐξαιρεθησομένους ὑπὸ τῶν πολεμίων. ἐνῆγε δὲ καὶ ὁ

[31]   πολλὰ τῇ πατρίδι πολλάκις ὑπὲρ τῶν πολεμίων εὐχόμενος. πεσόντος δὲ τοῦ

[30]   ὦ Ἀρχίδαμε, τύχη καὶ τὰς τῶν πολεμίων μαλακίας καὶ ἀγνοίας ταῖς

[18]   ἀνασχεῖν, καπνῷ δὲ συμμελανθῆναι τὸ τῶν πολεμίων οἰκητήριον οὐδὲν οὐδέποτε δακρύων

[3]   καὶ οὗτος δήπου μηδὲ διὰ τῶν πολιτῶν ἄκριτον, ἀλλὰ καὶ αἵματος

[25]   πρὸς τὸν καιρόν, ἀποκτενεῖν δὲ τῶν πολιτῶν ἄκριτον οὐδένα μὴ μεγάλης

[32]   εἰς χεῖρας ἐλθεῖν ἀνδράσιν ἐπιφανεστάτοις τῶν πολιτῶν καὶ κατ´ ἀλκὴν διαφέρουσιν.

[34]   ἧκον δὲ πολλοὶ καὶ ἀγαθοὶ τῶν πολιτῶν ὁμοῦ καὶ συνέρρεον ἀεὶ

[1]   τὴν Καδμείαν τοὺς μὲν ἐξέβαλον τῶν (πολιτῶν τοὺς δὲ φόβῳ κατεῖργον

[21]   νύκτας κάτω καὶ μίαν ἡμέραν, τῶν πολλῶν ἀπεγνωκότων αὐτὸν ἤδη καὶ

[11]   μέγαν ὡς ἀληθῶς καὶ διαφέροντα τῶν πολλῶν γεγονέναι δοκοῦμεν, ὑπὸ φωνῆς

[26]   πνεύματος γενομένου, καὶ διὰ τοῦτο τῶν πολλῶν τάχιον εἰς τὰς οἰκίας

[24]   ὁ τρόπος· ἡμᾶς βαπτιζομένους ὑπὸ τῶν πραγμάτων καὶ σώματα πολλὰ καθάπερ

[34]   σωφρόνων γυναικῶν. ~Ἐν δὲ τούτῳ τῶν πραγμάτων ὄντων πυθόμενος τὸν Ἐπαμεινώνδαν

[11]   τινος ὁπηνίκα τύχοι θορυβούμενον ἐκ τῶν πράξεων ἀνατρέπεσθαι καὶ προΐεσθαι τὸ

[9]   εἰς θεοὺς ἐπαναχωρεῖ περὶ τῆς τῶν πράξεων ἀρχῆς ὡς τοῦ λόγου

[26]   δόξαν, ὡς λαμπρῶν ἀκινδύνων δὲ τῶν πράξεων ἐσομένων. ~Ὡς οὖν ἅπαντες

[12]   οὐδὲ φωνὴν ἀλλὰ δαιμόνιον αὐτῷ τῶν πράξεων ὑφηγεῖσθαι. μέτειμι γὰρ ἤδη

[17]   καὶ (οἰκεῖος ἀνὴρ οὐδὲν δὲ τῶν πρασσομένων συνειδώς, ἔστι σοι, φησίν

[2]   ἡμέραις, ὦ Ἀρχίδαμε, πάντες οἱ τῶν πραττομένων μετέχοντες εἰώθειμεν εἰς τὴν

[17]   καὶ μὴ κατατεῖναι σήμερον, ὅτε τῶν πρὸς τὴν κάθοδον αὐτοῖς τὰ

[8]   τῆς προαιρέσεως ἀποστειλάντων ἐξ Ἰταλίας τῶν Πυθαγορικῶν. ἀφῖκται δὲ Λύσιδι τῷ

[16]   γιγνόμενον ἰδίᾳ περὶ τὰς ταφὰς τῶν Πυθαγορικῶν ὅσιον, οὗ μὴ τυχόντες

[13]   ἐξέπεσον αἱ κατὰ πόλεις ἑταιρεῖαι τῶν Πυθαγορικῶν στάσει κρατηθέντων, τοῖς δ´

[26]   δεξιὸν ἄνευ βροντῆς εἰσιοῦσι διὰ τῶν πυλῶν· καὶ τὸ σημεῖον ἐδόκει

[30]   τοῦ δὲ γραμματοφόρου φήσαντος ὑπὲρ (τῶν) σπουδαίων αὐτῷ γεγράφθαι τὰ σπουδαῖα

[30]   ὥστε πολλὴν ἐρημίαν εἶναι διὰ τῶν στενωπῶν διεξιοῦσιν. οἱ μὲν οὖν

[31]   κατακειμένων ἕκαστον. ἡ μὲν οὖν τῶν στεφάνων καὶ τῆς ἐσθῆτος ὄψις

[24]   ὥσπερ γὰρ τῶν βασιλέων καὶ τῶν στρατηγῶν τὴν διάνοιαν οἱ μὲν

[34]   ὑπόσπονδον παραδόντες ἡμῖν ἀπήλλαττον μετὰ τῶν στρατιωτῶν.

[29]   μήνυσιν οὐ βέβαιον, οὐδ´ ὑπὸ τῶν συνειδότων ἐξενηνέχθαι τὴν πρᾶξιν οὐδενός·

[13]   ἡγούμενον μὲν τὸν Ἐπαμεινώνδαν καὶ τῶν συνεστώτων φίλων Ἰσμηνόδωρον καὶ Βακχυλίδαν

[34]   πολίτας. τοῖς δὲ τότ´ ὄχλοις τῶν συνισταμένων ὅπλα παρεῖχον αἵ τε

[22]   ὥσπερ πηλὸν ἀποσειομένους, τὰς ἐκ τῶν σωμάτων ἐπαναπλεούσας μετὰ τὸν θάνατον·

[13]   πένητι γηροκομίας τυχὼν καὶ πατὴρ τῶν σῶν υἱέων ἐπιγραφεὶς οἴχοιτο μακαριστός,

[7]   κατασκευὴν γελοῖα πάσχοντες (ἑκάστης γὰρ τῶν τεσσάρων πλευρῶν διπλασιαζομένης ἔλαθον τῇ

[22]   Φερσεφόνης μοῖραν, ἣν ἡμεῖς διέπομεν, τῶν τεττάρων μίαν οὖσαν ὡς ἡ

[1]   τῶν φίλων καὶ τὴν κατάλυσιν τῶν τυράννων διηγεῖσθαι. ~(ΚΑΦΕΙΣΙΑΣ) Καὶ μὴν

[1]   τὸν δὲ φιλότιμον καὶ φιλόκαλον τῶν ὑπ´ ἀρετῆς ὥσπερ τέχνης μεγάλης

[27]   ὡς τεθυκὼς καὶ πίνων ἐπυνθάνετο τῶν ὑπηρετῶν ὅ τι βούλοιντο. λέγει

[24]   φίλιππος οὐ πάντων ὁμοίως ἐπιμελεῖται τῶν ὑπὸ τὸ γένος, ἀλλ´ ἀεί

[20]   λόγον. ὥσπερ γὰρ αἱ πληγαὶ τῶν ὑπορυττ όντων ἀσπίσι χαλκαῖς ἁλίσκονται

[6]   ἀπὸ ξένης ἐλθὼν διὰ χρόνου τῶν φίλων ἐρωτώντων ὅ τι καινότατον

[6]   λέγοντος ὁ Λεοντίδης ἐξῄει μετὰ τῶν φίλων, ἡμεῖς δ´ εἰσελθόντες ἠσπαζόμεθα

[34]   ἧκε δὲ καὶ Ἱπποσθενείδας μετὰ τῶν φίλων καὶ οἰκετῶν τοὺς ἐπιδεδημηκότας

[11]   δυνάμεως φθορὰν προειπεῖν αὐτὸν ἐνίοις τῶν φίλων. καὶ πρότερον ἔτι τούτων

[1]   τὰ περὶ τὴν κάθοδον αὐτὴν τῶν φίλων καὶ τὴν κατάλυσιν τῶν

[16]   μὴ κινεῖν· ὁσίως γὰρ ὑπὸ τῶν φίλων κεκηδεῦσθαι τὸ Λύσιδος σῶμα,

[15]   ταῖς χάρισι τὸν καλῶς διδόντα τῶν φίλων οὔτε φεύγειν οὔτ´ ἀπωθεῖσθαι

[28]   ἐν τούτῳ Κηφισοδώρῳ Διότονος, εἷς τῶν φίλων, παρῆν πρὸς ἡμᾶς ξίφος

[34]   καὶ τὸν Γοργίδαν ἤδη μετὰ τῶν φίλων συναθροίζεσθαι περὶ τὸ τῆς

[4]   τῶν ἄλλων ἀπαγαγὼν ἐπυνθάνετο περὶ τῶν φυγάδων, εἰ τὴν ἡμέραν φυλάττουσιν.

[1]   αἱ Θῆβαι πρὸ τῆς καθόδου τῶν φυγάδων ἐπιστάμεθα. καὶ γάρ, ὡς

[25]   πάνυ σαφῶς εἰδέναι τῆς καθόδου τῶν φυγάδων καὶ συντετάχθαι μετὰ Γοργίδου

[30]   τὴν κάθοδον καὶ τὴν ἐπιβουλὴν τῶν φυγάδων καὶ τὴν οἰκίαν, εἰς

[2]   ἢ Χάρωνι γνώριμος· ἐδήλου δὲ τῶν φυγάδων ὄντας δώδεκα τοὺς νεωτάτους

[18]   ἱεροῖς ἀεὶ χρησαμένῳ καλοῖς ὑπὲρ τῶν φυγάδων, ὡς ἀπὸ τῆς ὄψεως

[33]   τὴν φωνὴν γνωρίζοντες ἀνεπήδων ἐκ τῶν χαμευνῶν ἄσμενοι τὰς ἁλύσεις ἐφέλκοντες,

[5]   τις ὁ τύπος καὶ βαρβαρικὸς τῶν χαρακτήρων ἐμφερέστατος Αἰγυπτίοις· διὸ καὶ

[20]   θορύβῳ τῶν παθῶν καὶ περιαγωγῇ τῶν χρειῶν εἰσακοῦσαι καὶ παρασχεῖν τὴν

[14]   παρόντα, τίς ἂν ἡμῖν γένοιτο τῶν χρημάτων διάθεσις καὶ χρῆσις; ἦπου

Chapitre
[12]	τούτων (ἂν) ἀποφαίνεταί τι περὶ	τῶν	ἀδήλων, καὶ ταῦτα φάσκων αὐτὸς
[15]	πρῶτον ἐπὶ τῆς ἐγκρατείας τὸ	τῶν	αἰσχρῶν καὶ παρανόμων ἡδονῶν ἀπέχεσθαι
[4]	καὶ τὴν πάλην, εἶτα πόρρω	τῶν	ἄλλων ἀπαγαγὼν ἐπυνθάνετο περὶ τῶν
[27]	δέους· οὐ γὰρ ἀφίκετο μετὰ	τῶν	ἄλλων εἰς τὴν οἰκίαν, ἀλλ´
[10]	καὶ μείζονα Σιμμίου χρὴ καὶ	τῶν	ἄλλων ἐκπυνθάνεσθαι Σωκράτους ἑταίρων· ἐμοῦ
[33]	πρῶτον μὲν τὸν Ἀμφίθεον, εἶτα	τῶν	ἄλλων πρὸς ὃν ἕκαστος ἐπιτηδείως
[15]	καὶ ταπεινοῦσι τὴν ψυχὴν ἐρρωμενέστερον	τῶν	ἀναγκαίων. ἔθει δὲ καὶ μελέτῃ
[20]	ἀπαθής, τῷ σώματι (μὴ) μικρὰ	τῶν	ἀναγκαίων χάριν καταμιγνὺς αὑτόν, εὐαφὴς
[15]	τούτων ἐγὼ καὶ Καφισίας ἐρασταὶ	τῶν	ἀνθρώπων ὄντες, ὦ φίλε Σιμμία,
[6]	τῆς ὁμιλίας δυσχεραίνων ἐχθρός ἐστι	τῶν	ἀνόμων καὶ ἀνυπευθύνων δυναστειῶν. ἀλλὰ
[22]	οὐ θαυμάσιον; ἀλλ´ ἡμῖν‘ φάναι	τῶν	ἄνω μέτεστι μικρόν· ἄλλων γὰρ
[33]	πρὸς ἀλλήλας καὶ διεπυνθάνοντο παρὰ	τῶν	ἀπαντώντων, αἱ δ´ ἀνευροῦσαι πατέρας
[6]	χοὰς γάλακτος· ἕωθεν δὲ πυνθάνεσθαι	τῶν	ἀπαντώντων, εἰ τοὺς Πολύμνιος παῖδας
[17]	ὦ Ἱπποσθενείδα, πόσους οἴει μετέχειν	τῶν	ἀπορρήτων εἰς τὴν πρᾶξιν ἡμῖν;
[16]	Λῦσιν ἐπέγνων ὅτι καλῶς ἄχρι	τῶν	ἀπορρήτων πεπαιδευμένος ὑπ´ ἐκείνου τἀνδρὸς
[1]	τύπῳ τινὶ γίγνεται μόνον ἡ	τῶν	ἀποτελεσμάτων σύνοψις, τοὺς δὲ τῇ
[27]	φρουροῖς κομίσαι τι πρόσταγμα παρὰ	τῶν	ἀρχόντων. ἐκεῖνοι μὲν οὖν ᾤχοντο,
[22]	αὐτὸς ἀκριβέστερον προσέχειν καὶ θεᾶσθαι	τῶν	ἀστέρων ἀποσαλεύοντας τοὺς μὲν ἧττον
[23]	Ἐπαμεινώνδας οὐ συμβάλλεται γνώμην ἀπὸ	τῶν	αὐτῶν ἀναγόμενος ἡμῖν; καὶ ὁ
[24]	θεῶν αἰει γενετάων. ὥσπερ γὰρ	τῶν	βασιλέων καὶ τῶν στρατηγῶν τὴν
[24]	Ὅμηρος ἣν λέγομεν διαφορὰν ἡμεῖς·	τῶν	γὰρ μάντεων οἰωνοπόλους τινὰς καλεῖ
[18]	συνέτεινον εὐθύς, ἵνα μηδὲν ἀγνοῆτε	τῶν	γεγονότων. ὡς γὰρ ἐκέλευσας τάχει
[7]	τὸν Χόνουφιν, εἴ τι συμβάλλοι	τῶν	γεγραμμένων, ἑρμηνεύσαντα ταχέως ἀποστεῖλαι· πρὸς
[7]	καὶ παραινεῖν τοῖς Ἕλλησι διὰ	τῶν	γραμμάτων τὸν θεὸν ἄγειν σχολὴν
[15]	δὲ τὴν ἐπὶ τοῦτο διὰ	τῶν	γυμνασίων παρασκευὴν τοῦ σώματος, οὕτω
[30]	πεύκης, ἔνιοι δὲ καὶ χιτώνια	τῶν	γυναικεί ων ἀμπεχόμενοι, μεθύοντας ἀπομιμούμενοι
[30]	ὁ Ἀρχίας καὶ τῇ προσδοκίᾳ	τῶν	γυναικῶν ἀνεπτοημένος ἐδέξατο μὲν τὴν
[13]	τοῦ δ´ ἀδελφοῦ παρ´ ἐμὲ	τῶν	δ´ ἄλλων ὡς ἕκαστος ἔτυχε
[11]	εἰ δ´ ἐξ ἀριστερᾶς, ἀποτρέπεσθαι·	τῶν	δ´ αὐτοῦ πταρμῶν τὸν μὲν
[24]	τὸ μέλλον, ἐν οἷς λέγει	τῶν	δ´ Ἕλενος, Πριάμοιο φίλος παῖς,
[20]	ἀδήλως διεκθέουσαι λανθάνουσιν, οὕτως οἱ	τῶν	δαιμόνων λόγοι διὰ πάντων φερόμενοι
[20]	κατὰ (τοῦτο) τὸ νοηθὲν ὑπὸ	τῶν	δαιμόνων ὁ ἀὴρ τρεπόμενος δι´
[20]	φωνῆς ψηλαφῶντες γνωρίζομεν· αἱ δὲ	τῶν	δαιμόνων φέγγος ἔχουσαι τοῖς δυναμένοις
[31]	παρὼν ἀνήρπασεν ἐκ τοῦ φόνου,	τῶν	δὲ θεραπόντων ὀλίγους τολμήσαντας ἀμύνασθαι
[22]	καθαρὸν ἀλλὰ συγκεχυμένον καὶ λιμνῶδες.	τῶν	δὲ ῥοθίων τὰς νήσους ἅμα
[22]	πρὸς τετάρτην Φύσις κατὰ σελήνην.	τῶν	δὲ συνδέσμων ἑκάστου Μοῖρα κλειδοῦχος
[11]	ἑκουσίως σὺν ἡδονῇ καὶ χάριτι	τῶν	διδόντων ἔχειν δυνάμενον καὶ φιλοσοφίας
[27]	ἐφορᾷ θεῶν ἡμᾶς ἀγωνιζομένους περὶ	τῶν	δικαίων. ~Δάκρυα πολλοῖς ἐπῆλθεν ἡμῶν,
[15]	πλεονεξίαν τοῦ ἀδικεῖν) ἀλλ´ ὁ	τῶν	δικαίων καὶ συγκεχωρημένων ὑπὸ τοῦ
[7]	Μούσαις καὶ λόγῳ διακρινομένους περὶ	τῶν	δικαίων τὰ ὅπλα καταθέντας. ἡμεῖς
[33]	δὲ τούτων ἤδη πολλοὶ προσεφέροντο	τῶν	ἐγγὺς οἰκούντων αἰσθανόμενοι τὰ πραττόμενα
[34]	οὖσαι παντοδαπῶν λαφύρων καὶ τὰ	τῶν	ἐγγὺς οἰκούντων ἐργαστήρια μαχαιροποιῶν. ἧκε
[16]	πρὸς τὸν τάφον εὐθὺς ὑπὸ	τῶν	ἐγχωρίων ὁδηγηθεὶς ἑσπέρας ἤδη χοὰς
[23]	ἃ φρονεῖς αὐτὸς δίελθε περὶ	τῶν	εἰρημένων. ~Ἐγὼ τοίνυν’ ἔφη τὸν
[25]	ῥᾳθυμίαν καὶ ἄνεσιν τραπέσθαι μετὰ	τῶν	εἰωθότων αὐτῷ συνακολασταίνειν. ~Ὀψὲ δ´
[13]	τῷ ἀνδρί, γένος δὲ Κροτωνιάτης	τῶν	ἐκεῖ φιλοσόφων οὐ καταισχύνων τὸ
[22]	ὥστε πολλὰ συνορῶντα καὶ κατακούοντα	τῶν	ἐκτὸς εἰσαγγέλλειν. οἱ δ´ ἀφανίσαντες
[15]	πολὺ μέν τις ἤδη καὶ	τῶν	ἐμφύτων ἀπαρύσαι παθῶν τῷ λόγῳ
[4]	ὁ γὰρ Ἀρχίας ἐλπίζων τινὰ	τῶν	ἐν ἀξιώματι γυναικῶν ἀφίξεσθαι τηνικαῦτα
[18]	ἂν τὸν ἄνθρωπον ἵππῳ χρώμενον	τῶν	ἐν Θήβαις κρατίστῳ· γνώριμος δ´
[1]	καὶ φιλοτέχνους καθ´ ἕκαστον ἰδίᾳ	τῶν	ἐντυγχανόντων προσαγορεύουσι. τοῖς μὲν γὰρ
[9]	καὶ τοιοῦτον ἄλλον ὄγκον προϊστάμενοι	τῶν	ἐπὶ νοῦν ἰόντων. (ὃ πολιτικοῖς
[11]	ἡμῶν δορατίῳ τετρωμένος, ὡς ἤκουσε	τῶν	ἐπὶ τὰς σπονδὰς ἀφικομένων Ἀθήνηθεν,
[13]	ἔφη σὺ κωλύεις, ὦ Ἐπαμεινώνδα,	τῶν	ἔργων τὸ κάλλιστον. εἰ γὰρ
[10]	Κέβητα· πορευομένοις δ´ αὐτοῖς διὰ	τῶν	ἑρμογλύφων παρὰ τὰ δικαστήρια σύες
[10]	κιβωτοποιῶν καὶ τοὺς προκεχωρηκότας ἤδη	τῶν	ἑταίρων γεγονέναι τὸ δαιμόνιον. οἱ
[31]	πεπραγμένα, πρὶν εἰδέναι καὶ τὰ	τῶν	ἑταίρων εἰ καλῶς κεχώρηκεν. ~Ἐπράχθη
[22]	πρὸς τὸ δέον. ἐκ δὲ	τῶν	εὐηνίων ἐκείνων καὶ κατηκόων εὐθὺς
[17]	ὄλεθρον καὶ τοῦτο μηδ´ ἀγνοούντων	τῶν	ἐχθρῶν παντάπασι τὴν κάθοδον; διὰ
[4]	τούς γε πλείους εἰς ταὐτὸ	τῶν	ἐχθρῶν συναγαγεῖν. ἀλλ´ οὐ ῥᾴδιον,
[15]	γὰρ ἐν οἷς ἔξεστιν ἀποχὴ	τῶν	ἡδονῶν ἄσκησίς ἐστι τῇ ψυχῇ
[11]	παρὰ τὴν Πάρνηθα φεύγουσιν ὑπὸ	τῶν	ἡμετέρων ἱππέων ἀποθανεῖν, ὡς τοῦ
[1]	λογισμοῦ. τούτου δὴ τοῦ γένους	τῶν	θεατῶν καὶ ἡμᾶς ὑπολαμβάνων εἶναι
[1]	ὦ Καφισία, μέμνημαί ποτε περὶ	τῶν	θεωμένων τοὺς γεγραμμένους πίνακας λόγον
[24]	καλεῖ καὶ ἱερεῖς, ἑτέρους δὲ	τῶν	θεῶν αὐτῶν διαλεγομένων συνιέντας καὶ
[19]	καὶ δεξιωσάμενος ἐθάρρυνον, ὡς καὶ	τῶν	θεῶν παρακαλούντων ἐπὶ τὴν πρᾶξιν.
[24]	οὐδὲ γὰρ οἱ πολλοὶ κύνες	τῶν	θηρατικῶν σημείων οὐδ´ (οἱ πολλοὶ)
[32]	ἐπὶ τὸν Ὑπάτην τρέπονται καὶ	τῶν	θυρῶν ὁμοίως αὐτοῖς ἀνοιχθεισῶν φεύγοντα
[3]	ὅλην φόνων καὶ διαφθεῖραι πολλοὺς	τῶν	ἰδίᾳ διαφόρων ὄντων. ~Ταῦτά μου
[28]	καὶ ὁ μάντις Θεόκριτος, ὡς	τῶν	ἱερῶν σωτηρίων καὶ καλῶν καὶ
[5]	νομίζω· φεύγουσι γὰρ οἱ πλεῖστοι	τῶν	ἱππαρχηκότων νομίμως, μᾶλλον δὲ πάντες
[5]	ἄγνωστον ὄντα τοῖς Θηβαίοις πλὴν	τῶν	ἱππαρχηκότων. ὁ γὰρ ἀπαλλαττόμενος τὸν
[24]	σημείων οὐδ´ (οἱ πολλοὶ) ἵπποι	τῶν	ἱππικῶν συνιᾶσιν, ἀλλ´ οἱ μεμαθηκότες
[12]	τι μηνύειν καὶ καταλέγειν ἐκείνῳ	τῶν	ἱστορικῶν τούτων ἕκαστον, ἡδὺς ἄν,
[23]	ἀεὶ δήπου λέγει μηδενί (πη	τῶν	καθ´ ἑαυτὸν ἀνθρώπων ἐντετυχηκέναι μήτε
[22]	οὐδὲν ἔτι γιγνώσκειν οὐδ´ αἰσθάνεσθαι	τῶν	καθ´ ἑαυτόν, εἶτα μέντοι μετὰ
[16]	Λῦσις, ὦ Σιμμία, φιλοχωρεῖν οὐδενὸς	τῶν	καλῶν ἐνδεὴς γεγονὼς δι´ Ἐπαμεινώνδαν.
[1]	οὐδὲν ἀθέατον οὐδ´ ἀπροσφώνητον ἐκφεύγει	τῶν	καλῶς ἢ τοὐναντίον γεγονότων. οἶμαι
[31]	ἐπὶ ταῖς θύραις ἔστημεν (ἐφορῶντες	τῶν	κατακειμένων ἕκαστον. ἡ μὲν οὖν
[10]	εἶτ´ ἀναστρέψας ἐπορεύετο τὴν διὰ	τῶν	κιβωτοποιῶν καὶ τοὺς προκεχωρηκότας ἤδη
[21]	ἐννοεῖν περὶ τοῦ δαιμονίου παρίσταται,	τῶν	κληδόνας ἢ πταρμοὺς ἤ τι
[18]	τὸ ἱερεῖον οὐ δημόσιον ἀλλὰ	τῶν	κρατούντων ἐστίν. ἔτι δὲ τοῦ
[20]	μόλις ἐπήκοον ἔχουσι τὴν ψυχὴν	τῶν	κρειττόνων καὶ πεπνιγμένοι γε θορύβῳ
[13]	ἤδη πάλιν ἀθροιζομένους καὶ κρατοῦντας	τῶν	Κυλωνείων, Λῦσις δ´ ὅπου γέγονεν
[34]	πυνθανόμεθα, χρήμασιν οὐκ ὀλίγοις ἐζημίωσαν	τῶν	Λακεδαιμονίων οἱ γέροντες, Ἑρμιππίδαν δὲ
[22]	τόπον, εἶτ´ αὖθις ἐπανῄει πολλοῖς	τῶν	μακρὰν λεγομένων καὶ πραττομένων ἐντυχοῦσα
[12]	οὕτω σκόπει, μὴ καὶ ἡμεῖς	τῶν	μαντικῶν ἑκάστου τὴν δύναμιν ἀγνοοῦντες,
[18]	δ´ ὑμῖν ὁ ἄνθρωπός ἐστι	τῶν	Μέλωνος ἁρματηλατῶν ἐπιστάτης καὶ διὰ
[2]	Ἀρχίας, ἡδέως ἠκροᾶτο συγκαθιεὶς μετὰ	τῶν	νέων καὶ βουλόμενος ἡμᾶς ἐν
[22]	διὰ τῆς γλαυκότητος ἐπιμιγνυμένοις· καὶ	τῶν	νήσων ὀλίγας μὲν δι εκ–
[24]	τὸ δαιμόνιον, ἀλλ´ οἷον ἐπὶ	τῶν	νηχομένων ἐν θαλάττῃ τοὺς μὲν
[16]	ἐστὶν ἡμῖν ὅπως ἐκεῖ μεταλάχῃ	τῶν	νομιζομένων. τοιαύτῃ δὲ διανοίᾳ παραγενόμενος
[3]	φύσει πρὸς τὸ καλὸν ὑπὸ	τῶν	νόμων ἀγόμενος τὸν μέγιστον ὑποδύεται
[20]	ἀλλήλους οἱ ἄνθρωποι συμβόλοις εἴδωλα	τῶν	νοουμένων καὶ εἰκόνας ὁρῶσιν, αὐτὰ
[22]	ἄνω (δια) φερόμενοι δαίμονές εἰσι	τῶν	νοῦν ἔχειν λεγομένων ἀνθρώπων. πειράθητι
[21]	πολλῶν ἀπεγνωκότων αὐτὸν ἤδη καὶ	τῶν	οἰκείων ὀδυρομένων, πρωὶ μάλα φαιδρὸς
[31]	διαπαιδαγωγησάσης προσμίξαντες ἡμεῖς καὶ διὰ	τῶν	οἰκετῶν εὐθὺς ὠσάμενοι πρὸς τὸν
[32]	προσελθόντες καὶ πρὸς τὸν ὑπακούσαντα	τῶν	οἰκετῶν ἔφασαν ἥκειν Ἀθήνηθεν γράμματα
[22]	μέγιστον ἐγκεκλίσθαι τὴν θάλασσαν ὀλίγῳ	τῶν	ὀκτὼ μερῶν τοῦ παντὸς ἔλαττον,
[22]	φωτός, ἀφορίζει τὴν ἐσχάτην μερίδα	τῶν	ὅλων. τέσσαρες δ´ εἰσὶν ἀρχαὶ
[27]	δὲ ῥώμῃ καὶ μεγέθει διαφέροντα	τῶν	ὁμηλίκων, οὗτος, εἶπεν ὦ ἄνδρες,
[16]	τέλος. ὡς οὖν ἔγνωμεν ἐκ	τῶν	ὀνείρων τὴν Λύσιδος τελευτήν (δια–
[30]	ἱματίοις ἐξῄεσαν ἔχοντες οὐδὲν ἕτερον	τῶν	ὅπλων ἢ μάχαιραν ἕκαστος (ἐν
[20]	γὰρ εἰς τὸ νοοῦν αἱ	τῶν	παθῶν καὶ ὁρμῶν κατατείνουσιν ἀρχαί,
[20]	κρειττόνων καὶ πεπνιγμένοι γε θορύβῳ	τῶν	παθῶν καὶ περιαγωγῇ τῶν χρειῶν
[22]	δεξιάν, πῆ δὲ καμπτομένους ὑπὸ	τῶν	παθῶν καὶ συνεφελκομένους τοῖς ἁμαρτήμασιν,
[9]	οἱ μὲν γὰρ ἄκοντες ὑπὸ	τῶν	παθῶν τούτων ἁλίσκονται δι´ ἀπειρίαν
[7]	δὲ τρεῖς ἡμέρας ἀναλεξάμενος βιβλίων	τῶν	παλαιῶν παντοδαποὺς (χαρακτῆρας ἀντέγραψε τῷ
[2]	ἐνθένδε Φερενίκου πέμψαντος ἄνθρωπος οὐδενὶ	τῶν	παρ´ ἡμῖν ἢ Χάρωνι γνώριμος·
[7]	καὶ τοῖς ἄλλοις Ἕλλησι παῦλαν	τῶν	παρόντων κακῶν ἔσεσθαι διπλασιάσασι τὸν
[15]	μὴ κλέπτειν ἐπιόντα νύκτωρ τὰ	τῶν	πέλας μηδὲ λωποδυτεῖν, οὐδ´ εἰ
[25]	εἶναί τινας ἀναιτίους καὶ καθαροὺς	τῶν	πεπραγμένων, οἳ μᾶλλον ἕξουσιν ἀνυπόπτως
[1]	παρανόμως καὶ βιαίως, ἔγνωμεν ἐνταῦθα	τῶν	περὶ Μέλωνα καὶ Πελοπίδαν, ὡς
[10]	ἐμοὶ γὰρ οὐδὲν οὕτω μέγα	τῶν	περὶ Πυθαγόρου λεγομένων εἰς μαντικὴν
[24]	καὶ συμπαραθέουσιν, οὕτως οἱ πεπαυμένοι	τῶν	περὶ τὸν βίον ἀγώνων δι´
[33]	λόγῳ ξυστὸν ἱππικὸν ἔχων διῆκε	τῶν	πλευρῶν καὶ κατέβαλε πονηρὸν ἄνθρωπον,
[15]	ταῖς μάχαις τὸν εὖ βάλλοντα	τῶν	πολεμίων ἐκκλιτέον, ἐν δὲ ταῖς
[28]	αὑτοὺς ὥσπερ σμῆνος ἐξαιρεθησομένους ὑπὸ	τῶν	πολεμίων. ἐνῆγε δὲ καὶ ὁ
[31]	πολλὰ τῇ πατρίδι πολλάκις ὑπὲρ	τῶν	πολεμίων εὐχόμενος. πεσόντος δὲ τοῦ
[30]	ὦ Ἀρχίδαμε, τύχη καὶ τὰς	τῶν	πολεμίων μαλακίας καὶ ἀγνοίας ταῖς
[18]	ἀνασχεῖν, καπνῷ δὲ συμμελανθῆναι τὸ	τῶν	πολεμίων οἰκητήριον οὐδὲν οὐδέποτε δακρύων
[3]	καὶ οὗτος δήπου μηδὲ διὰ	τῶν	πολιτῶν ἄκριτον, ἀλλὰ καὶ αἵματος
[25]	πρὸς τὸν καιρόν, ἀποκτενεῖν δὲ	τῶν	πολιτῶν ἄκριτον οὐδένα μὴ μεγάλης
[32]	εἰς χεῖρας ἐλθεῖν ἀνδράσιν ἐπιφανεστάτοις	τῶν	πολιτῶν καὶ κατ´ ἀλκὴν διαφέρουσιν.
[34]	ἧκον δὲ πολλοὶ καὶ ἀγαθοὶ	τῶν	πολιτῶν ὁμοῦ καὶ συνέρρεον ἀεὶ
[1]	τὴν Καδμείαν τοὺς μὲν ἐξέβαλον	τῶν	(πολιτῶν τοὺς δὲ φόβῳ κατεῖργον
[21]	νύκτας κάτω καὶ μίαν ἡμέραν,	τῶν	πολλῶν ἀπεγνωκότων αὐτὸν ἤδη καὶ
[11]	μέγαν ὡς ἀληθῶς καὶ διαφέροντα	τῶν	πολλῶν γεγονέναι δοκοῦμεν, ὑπὸ φωνῆς
[26]	πνεύματος γενομένου, καὶ διὰ τοῦτο	τῶν	πολλῶν τάχιον εἰς τὰς οἰκίας
[24]	ὁ τρόπος· ἡμᾶς βαπτιζομένους ὑπὸ	τῶν	πραγμάτων καὶ σώματα πολλὰ καθάπερ
[34]	σωφρόνων γυναικῶν. ~Ἐν δὲ τούτῳ	τῶν	πραγμάτων ὄντων πυθόμενος τὸν Ἐπαμεινώνδαν
[11]	τινος ὁπηνίκα τύχοι θορυβούμενον ἐκ	τῶν	πράξεων ἀνατρέπεσθαι καὶ προΐεσθαι τὸ
[9]	εἰς θεοὺς ἐπαναχωρεῖ περὶ τῆς	τῶν	πράξεων ἀρχῆς ὡς τοῦ λόγου
[26]	δόξαν, ὡς λαμπρῶν ἀκινδύνων δὲ	τῶν	πράξεων ἐσομένων. ~Ὡς οὖν ἅπαντες
[12]	οὐδὲ φωνὴν ἀλλὰ δαιμόνιον αὐτῷ	τῶν	πράξεων ὑφηγεῖσθαι. μέτειμι γὰρ ἤδη
[17]	καὶ (οἰκεῖος ἀνὴρ οὐδὲν δὲ	τῶν	πρασσομένων συνειδώς, ἔστι σοι, φησίν
[2]	ἡμέραις, ὦ Ἀρχίδαμε, πάντες οἱ	τῶν	πραττομένων μετέχοντες εἰώθειμεν εἰς τὴν
[17]	καὶ μὴ κατατεῖναι σήμερον, ὅτε	τῶν	πρὸς τὴν κάθοδον αὐτοῖς τὰ
[8]	τῆς προαιρέσεως ἀποστειλάντων ἐξ Ἰταλίας	τῶν	Πυθαγορικῶν. ἀφῖκται δὲ Λύσιδι τῷ
[16]	γιγνόμενον ἰδίᾳ περὶ τὰς ταφὰς	τῶν	Πυθαγορικῶν ὅσιον, οὗ μὴ τυχόντες
[13]	ἐξέπεσον αἱ κατὰ πόλεις ἑταιρεῖαι	τῶν	Πυθαγορικῶν στάσει κρατηθέντων, τοῖς δ´
[26]	δεξιὸν ἄνευ βροντῆς εἰσιοῦσι διὰ	τῶν	πυλῶν· καὶ τὸ σημεῖον ἐδόκει
[30]	τοῦ δὲ γραμματοφόρου φήσαντος ὑπὲρ	(τῶν)	σπουδαίων αὐτῷ γεγράφθαι τὰ σπουδαῖα
[30]	ὥστε πολλὴν ἐρημίαν εἶναι διὰ	τῶν	στενωπῶν διεξιοῦσιν. οἱ μὲν οὖν
[31]	κατακειμένων ἕκαστον. ἡ μὲν οὖν	τῶν	στεφάνων καὶ τῆς ἐσθῆτος ὄψις
[24]	ὥσπερ γὰρ τῶν βασιλέων καὶ	τῶν	στρατηγῶν τὴν διάνοιαν οἱ μὲν
[34]	ὑπόσπονδον παραδόντες ἡμῖν ἀπήλλαττον μετὰ	τῶν	στρατιωτῶν.
[29]	μήνυσιν οὐ βέβαιον, οὐδ´ ὑπὸ	τῶν	συνειδότων ἐξενηνέχθαι τὴν πρᾶξιν οὐδενός·
[13]	ἡγούμενον μὲν τὸν Ἐπαμεινώνδαν καὶ	τῶν	συνεστώτων φίλων Ἰσμηνόδωρον καὶ Βακχυλίδαν
[34]	πολίτας. τοῖς δὲ τότ´ ὄχλοις	τῶν	συνισταμένων ὅπλα παρεῖχον αἵ τε
[22]	ὥσπερ πηλὸν ἀποσειομένους, τὰς ἐκ	τῶν	σωμάτων ἐπαναπλεούσας μετὰ τὸν θάνατον·
[13]	πένητι γηροκομίας τυχὼν καὶ πατὴρ	τῶν	σῶν υἱέων ἐπιγραφεὶς οἴχοιτο μακαριστός,
[7]	κατασκευὴν γελοῖα πάσχοντες (ἑκάστης γὰρ	τῶν	τεσσάρων πλευρῶν διπλασιαζομένης ἔλαθον τῇ
[22]	Φερσεφόνης μοῖραν, ἣν ἡμεῖς διέπομεν,	τῶν	τεττάρων μίαν οὖσαν ὡς ἡ
[1]	τῶν φίλων καὶ τὴν κατάλυσιν	τῶν	τυράννων διηγεῖσθαι. ~(ΚΑΦΕΙΣΙΑΣ) Καὶ μὴν
[1]	τὸν δὲ φιλότιμον καὶ φιλόκαλον	τῶν	ὑπ´ ἀρετῆς ὥσπερ τέχνης μεγάλης
[27]	ὡς τεθυκὼς καὶ πίνων ἐπυνθάνετο	τῶν	ὑπηρετῶν ὅ τι βούλοιντο. λέγει
[24]	φίλιππος οὐ πάντων ὁμοίως ἐπιμελεῖται	τῶν	ὑπὸ τὸ γένος, ἀλλ´ ἀεί
[20]	λόγον. ὥσπερ γὰρ αἱ πληγαὶ	τῶν	ὑπορυττ όντων ἀσπίσι χαλκαῖς ἁλίσκονται
[6]	ἀπὸ ξένης ἐλθὼν διὰ χρόνου	τῶν	φίλων ἐρωτώντων ὅ τι καινότατον
[6]	λέγοντος ὁ Λεοντίδης ἐξῄει μετὰ	τῶν	φίλων, ἡμεῖς δ´ εἰσελθόντες ἠσπαζόμεθα
[34]	ἧκε δὲ καὶ Ἱπποσθενείδας μετὰ	τῶν	φίλων καὶ οἰκετῶν τοὺς ἐπιδεδημηκότας
[11]	δυνάμεως φθορὰν προειπεῖν αὐτὸν ἐνίοις	τῶν	φίλων. καὶ πρότερον ἔτι τούτων
[1]	τὰ περὶ τὴν κάθοδον αὐτὴν	τῶν	φίλων καὶ τὴν κατάλυσιν τῶν
[16]	μὴ κινεῖν· ὁσίως γὰρ ὑπὸ	τῶν	φίλων κεκηδεῦσθαι τὸ Λύσιδος σῶμα,
[15]	ταῖς χάρισι τὸν καλῶς διδόντα	τῶν	φίλων οὔτε φεύγειν οὔτ´ ἀπωθεῖσθαι
[28]	ἐν τούτῳ Κηφισοδώρῳ Διότονος, εἷς	τῶν	φίλων, παρῆν πρὸς ἡμᾶς ξίφος
[34]	καὶ τὸν Γοργίδαν ἤδη μετὰ	τῶν	φίλων συναθροίζεσθαι περὶ τὸ τῆς
[4]	τῶν ἄλλων ἀπαγαγὼν ἐπυνθάνετο περὶ	τῶν	φυγάδων, εἰ τὴν ἡμέραν φυλάττουσιν.
[1]	αἱ Θῆβαι πρὸ τῆς καθόδου	τῶν	φυγάδων ἐπιστάμεθα. καὶ γάρ, ὡς
[25]	πάνυ σαφῶς εἰδέναι τῆς καθόδου	τῶν	φυγάδων καὶ συντετάχθαι μετὰ Γοργίδου
[30]	τὴν κάθοδον καὶ τὴν ἐπιβουλὴν	τῶν	φυγάδων καὶ τὴν οἰκίαν, εἰς
[2]	ἢ Χάρωνι γνώριμος· ἐδήλου δὲ	τῶν	φυγάδων ὄντας δώδεκα τοὺς νεωτάτους
[18]	ἱεροῖς ἀεὶ χρησαμένῳ καλοῖς ὑπὲρ	τῶν	φυγάδων, ὡς ἀπὸ τῆς ὄψεως
[33]	τὴν φωνὴν γνωρίζοντες ἀνεπήδων ἐκ	τῶν	χαμευνῶν ἄσμενοι τὰς ἁλύσεις ἐφέλκοντες,
[5]	τις ὁ τύπος καὶ βαρβαρικὸς	τῶν	χαρακτήρων ἐμφερέστατος Αἰγυπτίοις· διὸ καὶ
[20]	θορύβῳ τῶν παθῶν καὶ περιαγωγῇ	τῶν	χρειῶν εἰσακοῦσαι καὶ παρασχεῖν τὴν
[14]	παρόντα, τίς ἂν ἡμῖν γένοιτο	τῶν	χρημάτων διάθεσις καὶ χρῆσις; ἦπου

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 24/08/2005