Chapitre |
[6] |
πρὸς
ἅπαντας
ἡμᾶς
ὦ
Ἡράκλεις,
|
εἶπεν
|
ἀγρίων
καὶ
βαρβάρων
ἠθῶν·
εἶτ´ |
[8] |
ἡσθείς
πάνυ
θαυμαστόν
γε
λέγεις’
|
εἶπεν
|
ἄνδρα
καὶ
φιλοσοφίας
ἄξιον·
ἀλλὰ |
[17] |
τὴν
ὄψιν
ἐνερείσας
ὦ
μοχθηρέ’
|
εἶπεν |
ἄνθρωπε,
τί
δέδρακας
ἡμᾶς;
οὐδέν’ |
[18] |
πρὸς
τὸν
Ἱπποσθενείδαν
ἀλλ´
ἔμοιγ´’
|
εἶπεν |
ἀπ´
οὐδενὸς
οὕτως
οὐδέποτε
θαρρῆσαι |
[15] |
(ἀπόδειξιν
ἀσκήσεως
εἶναι
νομίζεις;
ἔργον’
|
εἶπεν |
ἐγὼ
καὶ
ἀπόδειξιν.
ἄσκησιν
δὲ |
[23] |
προσήκουσα
θείοις
ἀνδράσι.
τί
δ´’
|
εἶπεν |
Ἐπαμεινώνδας
οὐ
συμβάλλεται
γνώμην
ἀπὸ |
[15] |
ἃ
κεκώλυται.
πάνυ
μὲν
οὖν’
|
εἶπεν. |
ἔστιν
οὖν
τις,
ὦ
φίλε, |
[4] |
καὶ
ὁ
Φυλλίδας
οὐ
σαφῶς’
|
εἶπεν |
ἔχω
λέγειν
οὐδ´
ὡς
ἐπιστάμενος, |
[15] |
καὶ
ἀπόβλητος.
οὐ
γὰρ
οὖν’
|
εἶπεν |
ὁ
Ἐπαμεινώνδας,
ἀλλ´
ἔστιν
ὅτῳ |
[15] |
πάντως
καὶ
τοὺς
λαμβάνοντας;
οὐδαμῶς’
|
εἶπεν |
ὁ
Ἐπαμεινώνδας,
ἀλλ´
ὥσπερ
ἄλλου |
[15] |
καὶ
φεύγειν
οὐκ
ἄτοπον;
ἄτοπον’
|
εἶπεν |
ὁ
Ἐπαμεινώνδας
εἰ
μὴ
λόγῳ |
[21] |
λόγοις
ὄντα
σιωπᾶν
ἄμεινον.
μηδαμῶς’
|
εἶπεν |
ὁ
Θεόκριτος,
ἀλλὰ
δίελθ´
αὐτά· |
[10] |
νήφοντι
μετιέναι
τὴν
ἀλήθειαν.
~Εἶεν’
|
εἶπεν |
ὁ
Θεόκριτος,
τὸ
δὲ
δαιμόνιον, |
[14] |
ἡ
κτῆσις
εἴη.
τί
μήν;
|
εἶπεν
|
ὁ
πατήρ.
οὐκοῦν’
ἔφη
ὁ |
[14] |
ὑποδεδεγμένοι
βαρύτερον
τὸν
πλοῦτον.
ἄπαγ´,
|
εἶπεν |
ὁ
πατήρ
ὦ
παῖ·
μηδέποτε |
[27] |
τὸν
παῖδα.
τὸ
δ´
ὅλον’
|
εἶπεν |
ὁ
Πελοπίδας
οὐδ´
εὖ
βεβουλεῦσθαι |
[21] |
ἔγνων
τὸν
ἄνθρωπον.
εἰκότως
γ´,
|
εἶπεν |
ὁ
Σιμμίας
ὦ
Θεόκριτε·
νέος |
[7] |
ἰδιώτῃ
προσέοικεν.
~Οὐ
γὰρ
οὖν’
|
εἶπεν |
ὁ
Φειδόλαος·
ἀλλὰ
τοῦτον
μέν, |
[27] |
ἐπὶ
τοὺς
τυράννους.
οὐκ
ἔστιν’
|
εἶπεν
|
ὁ
Χάρων,
ἀλλ´
αὐτοῦ
παραμενεῖ |
[27] |
λέγωμεν
αὐτοῖς;
ὅτι
νὴ
Δί´’
|
εἶπεν |
ὁ
Χάρων
θεὶς
τὸν
στέφανον |
[4] |
φυλάττουσιν.
ἐμοῦ
δὲ
φήσαντος
οὐκοῦν’
|
εἶπεν |
ὀρθῶς
ἐγὼ
τὴν
ὑποδοχὴν
παρεσκεύακα |
[17] |
τὴν
πρᾶξιν
ἡμῖν;
ἐγὼ
μέν’
|
εἶπεν |
οὐκ
ἐλάσσους
ἢ
τριάκοντα
γιγνώσκω. |
[4] |
ὁ
Ἁλιάρ
τιος
ἀπαντήσας
μικρόν’
|
εἶπεν |
ὑμᾶς
ἐνταῦθα
περιμεῖναι
παρα–
καλεῖ |
[27] |
μεγέθει
διαφέροντα
τῶν
ὁμηλίκων,
οὗτος,
|
εἶπεν |
ὦ
ἄνδρες,
ἐμοὶ
μόνος
ἐστὶ
|
[9] |
δ´
ὁ
Θεόκριτος
τί
γάρ,
|
εἶπεν |
ὦ
Γαλαξίδωρε;
καὶ
σὲ
Μέλητος |
[15] |
ἔφη
γένοιτο.
δυεῖν
ἄρα
φίλων,
|
εἶπεν |
ὦ
Ἐπαμεινώνδα,
εἰ
θατέρῳ
δοτέον, |
[13] |
τὸν
ἀδελφὸν
ἡμῶν
καλέσας
εἶεν,
|
εἶπεν |
ὦ
Ἐπαμεινώνδα,
τίνα
χρὴ
τὸν |
[18] |
καὶ
ὁ
Ἱπποσθενείδας
οὐκ
οἶδ´,
|
εἶπεν |
ὦ
Καφισία
(δεῖ
γὰρ
ὑμῖν |
[25] |
ἀποβλέψας
εἰς
ἐμέ
σοὶ
μέν,
|
εἶπεν |
ὦ
Καφισία,
σχεδὸν
ὥρα
βαδίζειν
|
[3] |
τὸν
Χάρωνα
βλέψας
προερχόμενον
οὗτος,
|
εἶπεν |
ὦ
Καφισία,
φιλόσοφος
οὐκ
ἔστιν |
[14] |
ὁ
λόγος.
καὶ
μὴν
ἐγώ,
|
εἶπεν |
ὦ
πάτερ,
ταύτῃ
μόνον
τὴν |
[12] |
δαιμόνιον.
~Τί
οὖν,
ὁ
Φειδόλαος
|
εἶπεν |
ὦ
Σιμμία;
Γαλαξίδωρον
ἐάσωμεν
παίζοντα |
[13] |
συνήθης.
καὶ
ὁ
Ἐπαμεινώνδας
Θεάνωρ,
|
εἶπεν |
ὦ
Σιμμία,
ὄνομα
μὲν
τῷ |
[9] |
~ὁ
δὲ
Γαλαξίδωρος,
ὦ
Ἡράκλεις,
|
εἶπεν |
ὡς
ἔργον
ἐστὶν
εὑρεῖν
ἄνδρα
|