Chapitre |
[6] |
αὐτόθι
κατηυλισμένον
ἐπὶ
στιβάδων·
φαίνεσθαι
|
γὰρ |
ἄγνου
καὶ
μυρίκης
χαμεύνας
ἔτι |
[20] |
ᾗ
παραμυθεῖται
τοὺς
ἀπιστοῦντας·
ὁ
|
γὰρ |
ἀὴρ
φθόγγοις
ἐνάρθροις
τυπωθεὶς
καὶ |
[24] |
ἀνθρώπων
ἐπιμελεῖς
καθ´
Ἡσίοδον.
ὡς
|
γὰρ |
ἀθλητὰς
καταλύσαντας
ἄσκησιν
ὑπὸ
γήρως |
[20] |
τὸν
τοῦ
νοήσαντος
λόγον.
ὥσπερ
|
γὰρ |
αἱ
πληγαὶ
τῶν
ὑπορυττ
όντων |
[20] |
μὴ
ἅπτεσθαι
μηδὲ
χρῆσθαι.
τὸ
|
γὰρ |
αἴτιον
οὐ
συνορῶσι,
τὴν
ἐν |
[9] |
τύφου
καὶ
δεισιδαιμονίας.
οἱ
μὲν
|
γὰρ |
ἄκοντες
ὑπὸ
τῶν
παθῶν
τούτων |
[20] |
χειρὸς
ὁμαλῶς
περιφερομένων·
ἄψυχα
μὲν
|
γὰρ |
ἀλλ´
ὅμως
τροχαλὰ
ταῖς
κατασκευαῖς |
[22] |
καμπὴ
τῆς
γενέσεως.
αἱ
μὲν
|
γὰρ |
ἄλλαι
νῆσοι
θεοὺς
ἔχουσι·
σελήνη |
[17] |
μάλα
δυσχεροῦς
καὶ
ἀτόπου.
τῆς
|
γὰρ |
ἄλλης
νυκτὸς
ᾤμην
αὐτοῦ
τὴν |
[4] |
αὐτοὺς
ἐπὶ
τὰς
οἰκίας·
Ἀρχίου
|
γὰρ |
ἅμα
καὶ
Λεοντίδου
προκαταληφθέντων
οἶμαι |
[29] |
ἐξενηνέχθαι
τὴν
πρᾶξιν
οὐδενός·
οὐ
|
γὰρ |
ἂν
ἀγνοεῖν
τὴν
οἰκίαν
αὐτούς, |
[23] |
ἔτι
τοῦ
Τιμάρχου
διήλθομεν·
αὐτοῦ
|
γὰρ |
ἂν
ἡδέως
ἐκείνου
πυθέσθαι
καὶ |
[11] |
κωλῦον
ἢ
κελεῦον
ἔλεγε·
τύφου
|
γὰρ |
ἂν
ἦν
τινος,
ὦ
φίλε, |
[14] |
φρουροῦντες
οἴκοι
τὸν
πλοῦτον·
ἄχαρις
|
γὰρ
|
ἂν
οὕτως
ἡ
χάρις
καὶ |
[12] |
πάνυ
(τὸ)
δαιμόνιον
ὠνόμαζεν.
ἐγὼ
|
γὰρ |
ἂν
τοὐναντίον
ἐθαύμαζον
ἀνδρὸς
ἄκρου |
[20] |
ἔχει
ῥώμην
καταμαθεῖν
δίδωσιν·
ὀστᾶ
|
γὰρ |
ἀναίσθητα
καὶ
νεῦρα
καὶ
σάρκες |
[5] |
Θηβαίοις
πλὴν
τῶν
ἱππαρχηκότων.
ὁ
|
γὰρ |
ἀπαλλαττόμενος
τὸν
παραλαμβάνοντα
τὴν
ἀρχὴν |
[18] |
δέ
γε
θύοντας
εἰκός·
ἡ
|
γὰρ |
ἀρχὴ
καὶ
τὸ
ἱερεῖον
οὐ |
[4] |
Θεόκριτον
διέκρουσεν
ὁ
Γαλαξίδωρος,
ἐγγὺς
|
γὰρ |
Ἀρχίαν
ἔδειξε
καὶ
Λυσανορίδαν
τὸν |
[4] |
ἔφη
μᾶλλον
δ´
ἀδύνατον·
ὁ
|
γὰρ |
Ἀρχίας
ἐλπίζων
τινὰ
τῶν
ἐν |
[29] |
τῆς
πράξεως
ὁδῷ
βαδιζούσης.
ὁ
|
γὰρ |
Ἀρχίας’
ἔφη
καὶ
ὁ
Φίλιππος |
[16] |
πλῷ
τὸν
κυβερνήτην.
μυρίαι
μὲν
|
γὰρ |
ἀτραποὶ
βίων,
ὀλίγαι
δ´
ἃς |
[27] |
οἰκίαν
ἑτέραν
τὸν
υἱόν·
τί
|
γὰρ |
αὐτὸν
δεῖ
κινδυνεύειν
μεθ´
ἡμῶν |
[20] |
τῷ
πατρὶ
χρησμὸς
ἀπεθέσπισεν·
ἐᾶν
|
γὰρ |
αὐτὸν
ἐκέλευσεν
ὅ
τι
ἂν |
[9] |
Σωκράτης
ὑπερεώρα
τὰ
θεῖα;
τοῦτο
|
γὰρ |
αὐτοῦ
καὶ
πρὸς
Ἀθηναίους
κατηγόρησεν’ |
[6] |
εἶπον
ὁ
ξένος
εἴη;
περιττῷ
|
γὰρ |
ἀφ´
ὧν
λέγεις
τινὶ
καὶ
|
[27] |
τὴν
πρᾶξιν
ὑπὸ
δέους·
οὐ
|
γὰρ |
ἀφίκετο
μετὰ
τῶν
ἄλλων
εἰς |
[15] |
ὑπὸ
τοῦ
λόγου
κολαζομένας.
εἰ
|
γὰρ |
δίψαν
ἐκβιάζεται
καὶ
πεῖναν
ἡ |
[5] |
ἔφη
καὶ
ὥσπερ
ἐπίτηδες·
καὶ
|
γὰρ |
ἐβουλόμην
πυθέσθαι,
τίν´
ἦν
τὰ |
[21] |
οὗτος
ὁ
Τίμαρχος
φράσον·
οὐ
|
γὰρ |
ἔγνων
τὸν
ἄνθρωπον.
εἰκότως
γ´, |
[24] |
θεοῖσιν
ἐφήνδανε
μητιόωσι·
καί
ὣς
|
γὰρ |
ἐγὼν
ὄπ´
ἄκουσα
θεῶν
αἰει |
[21] |
Θεόκριτος,
ἀλλὰ
δίελθ´
αὐτά·
καὶ
|
γὰρ |
εἰ
μὴ
λίαν
ἀκριβῶς,
ἀλλ´ |
[32] |
ἐπέσφαξε
θερμῷ
τῷ
Κηφισοδώρῳ·
καὶ
|
γὰρ |
εἶδε
πίπτοντα
τὸν
ἐχθρὸν
ὁ |
[14] |
μητρὶ
παραλουργὸν
ὠνησόμεθα
χιτώνιον;
οὐ
|
γὰρ |
εἰς
γαστέρα
δήπου
καταχρησόμεθα
τὴν |
[20] |
πρὸς
τὸ
νοηθὲν
κινεῖσθαι.
ἐνταῦθα
|
γὰρ |
εἰς
τὸ
νοοῦν
αἱ
τῶν |
[18] |
μηδὲν
ἀγνοῆτε
τῶν
γεγονότων.
ὡς
|
γὰρ
|
ἐκέλευσας
τάχει
παντὶ
χρησάμενον
ἐπὶ |
[11] |
ἀφειμέναι
κρίσεως
καὶ
ἀρχῆς·
πενίᾳ
|
γὰρ |
ἐμμεῖναι
παρὰ
πάντα
τὸν
βίον |
[28] |
ἐπὶ
τὰς
οἰκίας
βαδίζειν·
φθήσεσθαι
|
γὰρ |
ἐμπεσόντας
αὐτοῖς,
εἰ
δὲ
μή, |
[19] |
ἄτοπος
μεταβολὴ
τοῦ
πάθους.
μικρὸν
|
γὰρ |
ἔμπροσθεν
τῷ
κεκωλῦσθαι
δυσχεραίνοντες
πάλιν |
[31] |
μετὰ
τούτων,
οὓς
ἐκολάκευες·
μὴ
|
γὰρ |
ἐν
ἐλευθέραις
στεφανώσαιο
ταῖς
Θήβαις |
[15] |
ἀδίκου
καὶ
παρανόμου
λήμματος.
οὔτε
|
γὰρ |
ἐν
ἡδοναῖς
μεγάλαις
μὲν
ἀτόποις |
[12] |
Πολύμνιος
οὐ
χαλεπὸν
ἀνελεῖν.
ὡς
|
γὰρ |
ἐν
ἰατρικῇ
σφυγμὸς
ἢ
φλύκταινα |
[15] |
κεκολασμέναις
ἤδη
ταῖς
ἐπιθυμίαις;
ἡ
|
γὰρ |
ἐν
οἷς
ἔξεστιν
ἀποχὴ
τῶν |
[5] |
πολλὰ
θαυμαστὸν
ὡς
παμπάλαια·
γνῶναι
|
γὰρ |
ἐξ
αὑτῶν
οὐδὲν
παρεῖχε
καίπερ |
[22] |
οὖν
οὐκ
ἀληθές
ἐστιν·
οὐ
|
γὰρ |
ἐξέβαινεν
ἡ
ψυχὴ
τοῦ
σώματος, |
[13] |
χρήσασθαι
πρός
σε
δικασταῖς.
ἐπεὶ
|
γὰρ |
ἐξέπεσον
αἱ
κατὰ
πόλεις
ἑταιρεῖαι
|
[1] |
ἀκούσας
ἐν
εἰκόνι
λελεγμένον.
ἔφη
|
γὰρ |
ἐοικέναι
τοὺς
μὲν
ἰδιώτας
καὶ |
[13] |
τῶν
ἔργων
τὸ
κάλλιστον.
εἰ
|
γὰρ |
εὖ
ποιεῖν
φίλους
καλόν,
οὐκ |
[26] |
ἀνελαμβάνομεν,
ἄλλοι
δ´
ἄλλους·
ἐσχίσθησαν
|
γὰρ |
εὐθὺς
ὑπερβάλλοντες
τὸν
Κιθαιρῶνα,
καὶ |
[17] |
ἔχοντος
λογισμῶν
μετάσχῃς.
εἰ
μὲν
|
γὰρ
|
εὐψυχίαν
φιλοκίνδυνον
ἀποδείξασθαι
τοῖς
πολίταις |
[1] |
λόγων
τοσούτων
εὐκαίρως
ἔχουσιν·
οὐ
|
γὰρ |
ἔφευγον
ἀεὶ
συνδιατρίβοντες
αὐτοῖς·
καὶ |
[15] |
φεύγειν
οὔτ´
ἀπωθεῖσθαι
δίκαιον·
εἰ
|
γὰρ |
ἡ
πενία
μὴ
δυσχερές,
οὐδ´ |
[29] |
πάντα
φυλάττεσθαι
καὶ
προσέχειν;
καλὸν
|
γὰρ |
ἡ
πρόνοια
καὶ
τὸ
ἀσφαλές. |
[34] |
κίνδυνον
ἄλλως
προυφασίζοντο
Λυσανορίδαν
περιμένειν·
|
γὰρ |
ἡ
τῆς
ἡμέρας
ἐκείνης.
διὸ |
[20] |
τῷ
δηλουμένῳ
τοῦ
νοοῦντος.
πληγῇ
|
γὰρ |
ἡ
φωνὴ
προσέοικε
τῆς
ψυχῆς |
[12] |
αὐτῷ
τῶν
πράξεων
ὑφηγεῖσθαι.
μέτειμι
|
γὰρ |
ἤδη
πρὸς
σέ,
ὦ
Πολύμνι, |
[27] |
ἀγόμενος.
οὕτως’
ἔφη
ποίει·
καὶ
|
γὰρ |
ἡμᾶς
δεῖ
τοῖς
ὑπὸ
πόλιν |
[15] |
ὦ
Ἐπαμεινώνδα;
μᾶλλον
δὲ
(πραότερον
|
γὰρ |
ἡμῖν
ἢ
τῷ
Θετταλῷ
πρὸς |
[33] |
ἠκολούθουν,
οὐδεὶς
δ´
ἐκώλυε·
ῥοπὴ
|
γὰρ |
ἦν
μεγάλη
πρὸς
τοὺς
ἐντυγχάνοντας |
[17] |
παντάπασι
τὴν
κάθοδον;
διὰ
τί
|
γὰρ |
Θεσπιεῦσι
μὲν
παρήγγελται
τρίτην
ἡμέραν |
[22] |
τῶν
ἄνω
μέτεστι
μικρόν·
ἄλλων
|
γὰρ |
θεῶν
ἐκεῖνα·
τὴν
δὲ
Φερσεφόνης |
[3] |
πέφυκε
μηδὲ
δοκιμάζει
παρακαλούμενος.
οὐδὲ
|
γὰρ |
ἰατρὸν
ἄνευ
σιδήρου
καὶ
πυρὸς |
[4] |
περιμεῖναι
παρα–
καλεῖ
Σιμμίας·
ἐντυγχάνει
|
γὰρ |
ἰδίᾳ
Λεοντίδῃ
περὶ
Ἀμφιθέου
παραιτούμενος |
[24] |
αὐτοῦ
δυσπιστήσουσί
τινες,
κύκνους
μὲν
|
(γὰρ) |
ἱεροὺς
καὶ
δράκοντας
καὶ
κύνας |
[14] |
ξένε,
τὴν
μὲν
προθυμίαν
(καλὴ
|
γὰρ |
καὶ
φιλόσοφος)
δέχομαι
καὶ
ἀγαπῶ
|
[29] |
ἄπυστον
ὑπὲρ
τούτων
ἀπολίπῃς·
τί
|
γὰρ |
κωλύει
μηδενὸς
καταφρονεῖν
ἀλλὰ
πάντα |
[24] |
ἣν
λέγομεν
διαφορὰν
ἡμεῖς·
τῶν
|
γὰρ |
μάντεων
οἰωνοπόλους
τινὰς
καλεῖ
καὶ |
[22] |
αἱ
ψυχαὶ
βοῶσι
δειμαίνουσαι·
πολλὰς
|
γὰρ |
ὁ
Ἅιδης
ἀφαρπάζει
περιολισθανούσας,
ἄλλας |
[14] |
ἀγαθὴν
κουροτρόφον‘
ἀλλ´
ἄμυνε·
σὸς
|
γὰρ |
ὁ
λόγος.
καὶ
μὴν
ἐγώ, |
[15] |
οὗτος
ἀσκεῖ
πρὸς
φιλαργυρίαν
(καὶ
|
γὰρ |
ὁ
νόμος
ἴσως
ἐνταῦθα
καὶ |
[2] |
παντάπασι
τῆς
τοιαύτης
διατριβῆς.
καὶ
|
γὰρ |
ὁ
Σιμμίας
πολὺν
χρόνον
ἐπὶ |
[7] |
γιγνώσκεις
πλεῖον
ἐξάγγειλον
ἡμῖν·
λέγονται
|
γὰρ |
οἱ
κατ´
Αἴγυπτον
ἱερεῖς
τὰ
|
[17] |
ὅσον
ἐξοσιώσασθαι
τὰ
θεῖα;
καὶ
|
γὰρ |
οἱ
μάντεις
τῇ
Δήμητρι
τὸν |
[5] |
καλῶς
ἐξευρήσειν
αὐτοὺς
νομίζω·
φεύγουσι
|
γὰρ |
οἱ
πλεῖστοι
τῶν
ἱππαρχηκότων
νομίμως, |
[24] |
ἀγελαῖοι
παντάπασιν
ἀπείρως
ἔχουσιν.
οὐδὲ
|
γὰρ |
οἱ
πολλοὶ
κύνες
τῶν
θηρατικῶν |
[10] |
μαντικὴν
ἔδοξε
καὶ
θεῖον·
ἀτεχνῶς
|
γὰρ |
οἵαν
Ὅμηρος
Ὀδυσσεῖ
πεποίηκε
τὴν |
[24] |
ἁμιλλωμένους
καὶ
ψαύοντας
ὁρῶσιν.
οὐ
|
γὰρ |
οἷς
ἔτυχε
συμφέρεται
τὸ
δαιμόνιον, |
[11] |
τῷ
λογισμῷ
ῥοπὴν
ἐπάγειν;
ὡς
|
γὰρ |
ὁλκὴ
μία
καθ´
αὑτὴν
οὐκ |
[22] |
κύκλῳ
φερομέναις
ὑπορροιζεῖν
λιγυρῶς
εἶναι
|
γὰρ |
ὁμολογουμένην
τῇ
τῆς
κινήσεως
λειότητι |
[20] |
λόγον
ὥσπερ
φῶς
ἀνταύγειαν.
τῷ
|
γὰρ |
ὄντι
τὰς
μὲν
ἀλλήλων
νοήσεις |
[3] |
καὶ
τῷ
συμφέροντι
προσοισόμενον.
οὐδὲ
|
γὰρ |
ὅρον
ἕξειν
τὸ
ἔργον,
ἀλλὰ |
[22] |
δ´
αὐτὸν
ὅτι
πάντα,
τί
|
γὰρ |
οὐ
θαυμάσιον;
ἀλλ´
ἡμῖν‘
φάναι |
[18] |
πρὸς
τοὺς
ἄνδρας
ἐξαπέστειλας;
εἰ
|
γὰρ |
οὐ
πολὺ
προείληφας,
διωξόμεθα.
καὶ |
[10] |
ψεῦδος
ἢ
τί
φαμεν;
ἐμοὶ
|
γὰρ |
οὐδὲν
οὕτω
μέγα
τῶν
περὶ |
[1] |
τῶν
ἐντυγχανόντων
προσαγορεύουσι.
τοῖς
μὲν
|
γὰρ |
οὐκ
ἀκριβὴς
ἀλλὰ
τύπῳ
τινὶ |
[11] |
Σιμμίας
ἔφη
καὶ
πολλῶν·
διεβοήθη
|
γὰρ |
οὐκ
ἠρέμα
τὸ
Σωκράτους
Ἀθήνησιν
|
[15] |
οὕτως
ἄτιμος
καὶ
ἀπόβλητος.
οὐ
|
γὰρ |
οὖν’
εἶπεν
ὁ
Ἐπαμεινώνδας,
ἀλλ´ |
[7] |
καὶ
οὐκ
ἰδιώτῃ
προσέοικεν.
~Οὐ
|
γὰρ |
οὖν’
εἶπεν
ὁ
Φειδόλαος·
ἀλλὰ |
[24] |
λεγομένη
μαντικὴ
συνέστηκε.
θεοὶ
μὲν
|
(γὰρ) |
οὖν
ὀλίγων
ἀνθρώπων
κοσμοῦσι
βίον, |
[13] |
φερομένην
κατῄσχυνεν
ἀτελῆ
πεσοῦσαν.
ποίου
|
γὰρ |
οὕτω
σκοποῦ
βάλλοντα
καὶ
τυχεῖν |
[23] |
παρακλητέον
ἐπὶ
τὴν
ζήτησιν·
οἰκεία
|
γὰρ |
πάνυ
καὶ
προσήκουσα
θείοις
ἀνδράσι. |
[17] |
δράσαντες
ἀλλ´
ὅσον
διαταράξαντες.
τὴν
|
γὰρ |
πόλιν
πρὸς
ἡμῶν
τίθεμαι,
τὴν |
[17] |
ἔφη
καινόν,
ὦ
Καφισία·
καὶ
|
γὰρ |
προῄδειν
καὶ
προύλεγον
ὑμῖν
τὴν |
[11] |
ὁ
παρ´
ἄλλων.
ἑτέρου
μὲν
|
γὰρ |
πταρόντος
ἐκ
δεξιᾶς
εἴτ´
ὄπισθεν
|
[22] |
ἀντιτείνοντας
καὶ
βιαζομένους.
τὸν
μὲν
|
γὰρ |
σύνδεσμον
οἷα
χαλινὸν
τῷ
ἀλόγῳ |
[15] |
θατέρῳ
δήπου
ληπτέον·
ἐν
μὲν
|
γὰρ |
ταῖς
μάχαις
τὸν
εὖ
βάλλοντα |
[12] |
δὲ
σημεῖον
συμπτώματος·
ἐπ´
οὐδεμιᾶς
|
γὰρ |
τέχνης
καταφρονεῖται
τὸ
μικροῖς
μεγάλα |
[27] |
τὸ
ἱμάτιον
ἕπομαι·
μεθ´
ὑμῶν
|
γὰρ |
τηνικαῦτα
βαδίζων
διαταράξω
τινὰς
(ὡς |
[17] |
ἢ
τρισὶν
οὐ
ῥᾴδιον
(οὐδὲ
|
γὰρ |
τοσοῦτον
εἰς
τὰ
συμπόσια
καὶ |
[12] |
ζυγῷ
ὑπὸ
τοῦ
ἱστάντος.
οὐ
|
γὰρ |
τοῦ
ὀργάνου
τὸ
ἔργον,
ἀλλ´ |
[27] |
καὶ
κινδυνεύσει
μεθ´
ὑμῶν·
οὐδὲ
|
γὰρ |
τούτῳ
καλὸν
ὑποχείριον
γενέσθαι
τοῖς
|
[24] |
ἄκουσα
θεῶν
αἰει
γενετάων.
ὥσπερ
|
γὰρ |
τῶν
βασιλέων
καὶ
τῶν
στρατηγῶν |
[7] |
βωμοῦ
κατασκευὴν
γελοῖα
πάσχοντες
(ἑκάστης
|
γὰρ |
τῶν
τεσσάρων
πλευρῶν
διπλασιαζομένης
ἔλαθον |
[18] |
οἶδ´,
εἶπεν
ὦ
Καφισία
(δεῖ
|
γὰρ |
ὑμῖν
τἀληθῆ
λέγειν)
εἰ
καταλάβοις
|
[16] |
τὰ
ἀκίνητα
μὴ
κινεῖν·
ὁσίως
|
γὰρ |
ὑπὸ
τῶν
φίλων
κεκηδεῦσθαι
τὸ |
[25] |
ἀπιόντας
ἐπὶ
τὸ
δεῖπνον.
ὁ
|
γὰρ |
Φυλλίδας
δεδιὼς
μὴ
τὸν
Ἀμφίθεον |
[13] |
εὖ
πάσχειν
ὑπὸ
φίλων·
ἡ
|
γὰρ
|
χάρις
οὐχ
ἧττον
δεομένη
τοῦ |
[30] |
δεινὸν
ἀνελπίστου
περιπετείας
ἀγῶνα.
τοῦ
|
γὰρ |
Χάρωνος
ὡς
ἀνέπεισε
τοὺς
περὶ |
[6] |
ἱστορήκοι
τύραννον‘
ἔφη
γέροντα.
καὶ
|
γὰρ |
ᾧ
μηδὲν
ἰδίᾳ
συμβέβηκεν
ἀδικεῖσθαι, |
[22] |
τοὺς
δαίμονας
ὁρῶν
ἀγνοεῖς.
ἔχει
|
γὰρ |
ὧδε·
ψυχὴ
πᾶσα
νοῦ
μετέσχεν, |
[21] |
ὁ
Σιμμίας
ὦ
Θεόκριτε·
νέος
|
γὰρ |
ὢν
κομιδῇ
κατέστρεψε
τὸν
βίον |