Chapitre |
[23] |
ζῶντος
ἔτι
τοῦ
Τιμάρχου
διήλθομεν·
|
αὐτοῦ |
γὰρ
ἂν
ἡδέως
ἐκείνου
πυθέσθαι |
[1] |
ἀπὸ
τῆς
δίκης
τῆς
περὶ
|
αὐτοῦ |
γενομένης,
Γοργίδου
πάντα
τοῖς
φυγάσι |
[20] |
ὁρμὴν
τοῦ
παιδός,
εὐχόμενον
ὑπὲρ
|
αὐτοῦ |
Διὶ
Ἀγοραίῳ
καὶ
Μούσαις,
τὰ |
[24] |
εἰ
τοῖς
ὑπὸ
Σιμμίου
λεγομένοις
|
αὐτοῦ |
δυσπιστήσουσί
τινες,
κύκνους
μὲν
(γὰρ) |
[27] |
ἡ
σπουδὴ
τῆς
τηνικαῦτα
μεταπέμψεως
|
αὐτοῦ |
καὶ
μή
τι
καινότερον,
οὐδὲν |
[10] |
ἄνδρα
μηδ´
ἀμελεῖ
τὸ
θεῖον
|
αὐτοῦ. |
~Καὶ
ὁ
Γαλαξίδωρος
οἴει
γάρ, |
[11] |
πταρμὸς
ἦν,
ὅ
τε
παρ´
|
αὐτοῦ |
καὶ
ὁ
παρ´
ἄλλων.
ἑτέρου |
[9] |
ὑπερεώρα
τὰ
θεῖα;
τοῦτο
γὰρ
|
αὐτοῦ |
καὶ
πρὸς
Ἀθηναίους
κατηγόρησεν’
οὐδαμῶς’ |
[11] |
καὶ
λοχίτας
οἷς
συνέβη
μετ´
|
αὐτοῦ |
παρὰ
τὴν
Πάρνηθα
φεύγουσιν
ὑπὸ |
[13] |
σῶμα.
καθίσαντος
οὖν
ἐκείνου
μὲν
|
αὐτοῦ |
παρὰ
τὸν
Σιμμίαν
τοῦ
δ´ |
[27] |
ἔστιν’
εἶπεν
ὁ
Χάρων,
ἀλλ´
|
αὐτοῦ |
παραμενεῖ
καὶ
κινδυνεύσει
μεθ´
ὑμῶν· |
[10] |
πολλάκις
τὸ
δαιμόνιον
ἐπιθειάζον
ταῖς
|
αὐτοῦ |
προαιρέσεσι.
τὰ
μὲν
οὖν
πλείονα |
[11] |
ἐξ
ἀριστερᾶς,
ἀποτρέπεσθαι·
τῶν
δ´
|
αὐτοῦ |
πταρμῶν
τὸν
μὲν
ἔτι
μέλλοντος |
[21] |
υἱόν,
ὀλίγ
αις
πρότερον
ἡμέραις
|
αὐτοῦ |
τεθνηκότα,
φίλον
καὶ
ἡλικιώτην
γενόμενον. |
[17] |
τῆς
γὰρ
ἄλλης
νυκτὸς
ᾤμην
|
αὐτοῦ |
τὴν
οἰκίαν
ὠδίνειν
ὥσπερ
κύουσαν, |
[28] |
μᾶλλον
ἂν
ἠγάσω
τοῦ
παιδὸς
|
αὐτοῦ |
τὴν
φαιδρότητα
καὶ
τὸ
ἀδεὲς
|
[16] |
προσέβλεψεν,
οἷον
ἐξ
ὑπαρχῆς
ἀναθεώμενος
|
αὐτοῦ
|
τὴν
φύσιν
καὶ
τὸ
εἶδος. |
[18] |
γείτονι
τὸν
χαλινὸν
ἑσπέρας
αἰτησαμένης
|
αὐτοῦ |
τῆς
γυναικός.
ἀγανακτοῦντος
δ´
ἐμοῦ |
[22] |
σοι
σκοπεῖν
πάρεστιν.
ἐρομένου
δ´
|
αὐτοῦ |
τίς
ἡ
Στύξ
ἐστιν,
ὁδὸς |
[20] |
ὁ
δοθεὶς
ἔτι
παιδὸς
ὄντος
|
αὐτοῦ |
τῷ
πατρὶ
χρησμὸς
ἀπεθέσπισεν·
ἐᾶν |