Chapitre |
[24] |
ὡς
γὰρ
ἀθλητὰς
καταλύσαντας
ἄσκησιν
|
ὑπὸ |
γήρως
οὐ
τελέως
ἀπολείπει
τὸ |
[27] |
ἐξενηνοχέναι
πιθανὸν
ὄντα
τὴν
πρᾶξιν
|
ὑπὸ
|
δέους·
οὐ
γὰρ
ἀφίκετο
μετὰ |
[20] |
ἀλλ´
ὅμως
τροχαλὰ
ταῖς
κατασκευαῖς
|
ὑπὸ |
λειότητος
ἐνδίδωσι
πρὸς
τὸ
κινοῦν
|
[11] |
ὅτε
τύχοι
γνώμην
ἔχοντος
ἀλλ´
|
ὑπὸ |
μείζονος
ἐπιστασίας
καὶ
ἀρχῆς
ἀγομένου |
[20] |
δὲ
θαυμάζειν
ὁρῶντας
τοῦτο
μὲν
|
ὑπὸ
|
μικροῖς
οἴαξι
μεγάλων
περιαγωγὰς
ὁλκάδων |
[20] |
οὐκ
ἂν
οἶμαι
δυσπείστως
ἔχοιμεν
|
ὑπὸ |
νοῦ
κρείσσονος
νοῦν
καὶ
ψυχὴν |
[20] |
συντείνοντι
τὰς
ὁρμὰς
οὐ
βιαίους
|
ὑπὸ |
παθῶν
ἀντιτεινόντων,
ἀλλ´
εὐστρόφους
καὶ |
[22] |
δι´
ὅλων
ἀναταραχθεῖσαι
τὸ
σύμπαν
|
ὑπὸ |
παθῶν
διαφέρονται
κατὰ
τὸν
βίον· |
[27] |
καὶ
γὰρ
ἡμᾶς
δεῖ
τοῖς
|
ὑπὸ |
πόλιν
φρουροῖς
κομίσαι
τι
πρόσταγμα |
[13] |
ἀπεστάλην
ἐγὼ
νέος
καὶ
εἷς
|
ὑπὸ |
πολλῶν
καὶ
πρεσβυτέρων,
ἐχόντων
οὐκ |
[24] |
πυρσοῖς
τισι
καὶ
κηρύγμασι
καὶ
|
ὑπὸ |
σαλπίγγων,
τοῖς
δὲ
πιστοῖς
καὶ |
[24] |
χρῆναι·
θαυμάζω
δ´
εἰ
τοῖς
|
ὑπὸ |
Σιμμίου
λεγομένοις
αὐτοῦ
δυσπιστήσουσί
τινες, |
[5] |
τὰ
σημεῖα
συγχέουσι
καὶ
ἀφανίζουσιν,
|
ὑπὸ |
σκότος
ἀπέρχονται
χωρισθέντες.
ἐγὼ
δέτ |
[20] |
τὰς
μὲν
ἀλλήλων
νοήσεις
οἷον
|
ὑπὸ |
σκότῳ
διὰ
φωνῆς
ψηλαφῶντες
γνωρίζομεν· |
[12] |
πείθεσθαι
μεθ´
ὑμῶν·
τὰ
δ´
|
ὑπὸ |
σοῦ
λελεγμένα
καὶ
Πολύμνιος
οὐ |
[22] |
πρᾶον
ἄνευ
πληγῆς
καὶ
ἀλγηδόνος
|
ὑπὸ |
συμβόλων
ὀξέως
καὶ
σημείων
αἰσθανομένη |
[29] |
(ἥκειν
ἐμὲ
κεκλημένον,
ἤδη
βαρεῖς
|
ὑπὸ |
τῆς
μέθης
ὄντες
καὶ
συνεκλελυμένοι |
[4] |
χρόνον
ἐκνεύσας
τῆς
ὁδοῦ
μικρὸν
|
ὑπὸ |
τὸ
Ἄμφιον,
ὥσθ´
ἡμᾶς
ἀγωνιᾶν, |
[24] |
οὐ
πάντων
ὁμοίως
ἐπιμελεῖται
τῶν
|
ὑπὸ |
τὸ
γένος,
ἀλλ´
ἀεί
τιν´ |
[30] |
καὶ
τὴν
μὲν
ἐπιστολὴν
ὑπέθηκεν
|
ὑπὸ |
τὸ
προσκεφάλαιον,
αἰτήσας
δὲ
ποτήριον |
[12] |
φαίη
τετρῶσθαι
μὴ
τῷ
βέλει
|
ὑπὸ |
τοῦ
βαλόντος,
μεμετρῆσθαι
δ´
αὖ
|
[12] |
σημαίνειν
ἔλεγεν·
ὥσπερ
εἴ
τις
|
ὑπὸ |
τοῦ
βέλους
φαίη
τετρῶσθαι
μὴ |
[12] |
μεμετρῆσθαι
δ´
αὖ
τὸ
βάρος
|
ὑπὸ |
τοῦ
ζυγοῦ
μὴ
τῷ
ζυγῷ |
[7] |
γεωμετρικοῦ
λῦσαι
χρησμὸν
αὐτοῖς
ἄτοπον
|
ὑπὸ |
τοῦ
θεοῦ
προβεβλημένον.
ἦν
δ´ |
[12] |
τοῦ
ζυγοῦ
μὴ
τῷ
ζυγῷ
|
ὑπὸ |
τοῦ
ἱστάντος.
οὐ
γὰρ
τοῦ |
[22] |
πληγὴν
οὖσαν
ἔνδοθεν
τῆς
ψυχῆς
|
ὑπὸ |
τοῦ
κρατοῦντος
καὶ
ἄρχοντος
ἐπιστομιζομένης, |
[15] |
ἀποκόπτειν
αὐτὰς
ἀνείρξεσι
καὶ
κατοχαῖς
|
ὑπὸ |
τοῦ
λόγου
κολαζομένας.
εἰ
γὰρ |
[15] |
ὁ
τῶν
δικαίων
καὶ
συγκεχωρημένων
|
ὑπὸ |
τοῦ
νόμου
κερδῶν
πολλάκις
ἀφιστὰς |
[20] |
αὑτόν,
εὐαφὴς
ἦν
καὶ
λεπτὸς
|
ὑπὸ
|
τοῦ
προσπεσόντος
ὀξέως
μεταβαλεῖν·
τὸ |
[32] |
ἐπιφερομένοις,
ἀλλ´
ἐν
φωτὶ
καθορώμενος
|
ὑπὸ |
τούτων
ἅμα
τῆς
θύρας
ἀνοιγομένης |
[20] |
καὶ
κατὰ
(τοῦτο)
τὸ
νοηθὲν
|
ὑπὸ |
τῶν
δαιμόνων
ὁ
ἀὴρ
τρεπόμενος
|
[16] |
καὶ
πρὸς
τὸν
τάφον
εὐθὺς
|
ὑπὸ |
τῶν
ἐγχωρίων
ὁδηγηθεὶς
ἑσπέρας
ἤδη |
[11] |
αὐτοῦ
παρὰ
τὴν
Πάρνηθα
φεύγουσιν
|
ὑπὸ |
τῶν
ἡμετέρων
ἱππέων
ἀποθανεῖν,
ὡς |
[3] |
ὅτι
φύσει
πρὸς
τὸ
καλὸν
|
ὑπὸ |
τῶν
νόμων
ἀγόμενος
τὸν
μέγιστον |
[22] |
ἐπὶ
δεξιάν,
πῆ
δὲ
καμπτομένους
|
ὑπὸ |
τῶν
παθῶν
καὶ
συνεφελκομένους
τοῖς |
[9] |
δεισιδαιμονίας.
οἱ
μὲν
γὰρ
ἄκοντες
|
ὑπὸ |
τῶν
παθῶν
τούτων
ἁλίσκονται
δι´ |
[28] |
καθείρξαντας
αὑτοὺς
ὥσπερ
σμῆνος
ἐξαιρεθησομένους
|
ὑπὸ |
τῶν
πολεμίων.
ἐνῆγε
δὲ
καὶ |
[24] |
δαιμονίου
ὁ
τρόπος·
ἡμᾶς
βαπτιζομένους
|
ὑπὸ |
τῶν
πραγμάτων
καὶ
σώματα
πολλὰ
|
[29] |
τὴν
μήνυσιν
οὐ
βέβαιον,
οὐδ´
|
ὑπὸ |
τῶν
συνειδότων
ἐξενηνέχθαι
τὴν
πρᾶξιν |
[16] |
ἀκίνητα
μὴ
κινεῖν·
ὁσίως
γὰρ
|
ὑπὸ |
τῶν
φίλων
κεκηδεῦσθαι
τὸ
Λύσιδος |
[13] |
καλόν,
οὐκ
αἰσχρὸν
εὖ
πάσχειν
|
ὑπὸ |
φίλων·
ἡ
γὰρ
χάρις
οὐχ |
[13] |
κρείττων
αὐτῷ
χάρις
ἐκτινομένη
φίλοις
|
ὑπὸ |
φίλων
καὶ
οἰκείων.
~Ταῦτα
τοῦ |
[11] |
διαφέροντα
τῶν
πολλῶν
γεγονέναι
δοκοῦμεν,
|
ὑπὸ |
φωνῆς
ἔξωθεν
ἢ
πταρμοῦ
τινος |
[14] |
μόνον
τὴν
οἰκίαν
ἐδεδίειν
ἁλώσιμον
|
ὑπὸ |
χρημάτων
εἶναι,
κατὰ
τὸ
Καφισίου |
[15] |
δοξῶν,
ἰσχὺν
δὲ
καὶ
βίαν
|
ὑπὸ |
χρόνου
καὶ
συνηθείας
ἐν
τροφῇ
|
[5] |
ἀμφορεῖς
κεραμεοῖ
γῆν
ἔχοντες
ἐντὸς
|
ὑπὸ
|
χρόνου
λελιθωμένην
ἤδη
καὶ
συμπεπηγυῖαν, |