Chapitre |
[15] |
τὴν
φιλοπλουτίαν
οὐκ
ἐπανίσταται
πρὸς
|
τὰς |
ἀδικίας
οὐδὲ
θορυβεῖ
τὴν
διάνοιαν, |
[13] |
μὴ
περαίνουσαν.
σοὶ
μὲν
οὖν
|
τὰς |
αἰτίας
ἤδη
διῆλθον,
ὑφ´
ὧν |
[1] |
γεγονότων.
οἶμαι
δὴ
καὶ
περὶ
|
τὰς |
ἀληθινὰς
πράξεις
ὁμοίως
τῷ
μὲν
|
[33] |
ἀνεπήδων
ἐκ
τῶν
χαμευνῶν
ἄσμενοι
|
τὰς |
ἁλύσεις
ἐφέλκοντες,
οἱ
δὲ
τοὺς |
[15] |
περὶ
τὸ
σῶμα
βλαστάνουσαι
πρὸς
|
τὰς
|
ἀναγκαίας
ἡδονάς,
αἱ
δ´
ἐπήλυδες, |
[15] |
ἡμῖν
ἢ
τῷ
Θετταλῷ
πρὸς
|
τὰς |
ἀποκρίσεις
ἐνδίδου
σαυτὸν
ὑπὲρ
τούτων) |
[1] |
καὶ
σχολὴν
ἄγοντας,
ἄχρι
οὗ
|
τὰς |
ἀποκρίσεις
τοῦ
δήμου
λάβωμεν,
ἀντιτείνειν |
[7] |
ἀμβλὺ
διανοίας
ὁρώσης
ἄκρως
δὲ
|
τὰς |
γραμμὰς
ἠσκημένης
ἔργον
εἶναι
(καὶ) |
[14] |
πενίᾳ
χρωμένους
αὐτόθι
φίλους
ἔχουσι,
|
τὰς |
δὲ
Λύσιδος
ἡμῖν
τροφὰς
καὶ |
[22] |
δοκοῦντας
ἀστέρας,
ὦ
Τίμαρχε,
φάναι
|
τὰς |
εἰς
σῶμα
καταδυομένας
ὅλας
ψυχὰς |
[22] |
καὶ
ζόφον
ὥσπερ
πηλὸν
ἀποσειομένους,
|
τὰς |
ἐκ
τῶν
σωμάτων
ἐπαναπλεούσας
μετὰ
|
[22] |
ποιεῖν
κύκλον,
ἀλλ´
ἡσυχῆ
παραλλάσσειν
|
τὰς |
ἐπιβολὰς
ἕλικα
ποιούσας
μίαν
ἐν |
[17] |
χαλεπὸν
οὔτε
παθεῖν,
ἐξελέσθαι
δὲ
|
τὰς |
Θήβας
ὅπλων
τοσούτων
πολεμίων
περιεχόντων |
[29] |
μόλις
διαναστάντες
ἔξω
προῆλθον
ἐπὶ
|
τὰς |
θύρας.
εἰπόντος
δὲ
τοῦ
Ἀρχίου |
[13] |
ὁδὶ
κομίζειν.
ἀποβλέψαντες
οὖν
πρὸς
|
τὰς |
θύρας
ἑωρῶμεν
ἡγούμενον
μὲν
τὸν |
[33] |
οὐκ
ὀλίγαι
γυναῖκες.
ἡμεῖς
δὲ
|
τὰς |
θύρας
τῆς
εἱρκτῆς
κατασχίσαντες
ἐκαλοῦμεν |
[8] |
κομίζων
χρυσίον
οἴεται
δεῖν
Ἐπαμεινώνδᾳ
|
τὰς |
Λύσιδος
γηροτροφίας
ἀποτίνειν
καὶ
προθυμότατός
|
[20] |
φῶς
ἀνταύγειαν.
τῷ
γὰρ
ὄντι
|
τὰς |
μὲν
ἀλλήλων
νοήσεις
οἷον
ὑπὸ |
[22] |
ἅμα
τῷ
φωτὶ
ποικιλλομένῳ
κατὰ
|
τὰς |
μεταβολάς.
φαίνεσθαι
δὲ
πλήθει
μὲν |
[22] |
καὶ
λιμνῶδες.
τῶν
δὲ
ῥοθίων
|
τὰς |
νήσους
ἅμα
περιγινομένας
ἐπανάγειν·
οὐ |
[26] |
τοῦτο
τῶν
πολλῶν
τάχιον
εἰς
|
τὰς |
οἰκίας
ἀνακεχωρηκότων
ἡμεῖς
μὲν
τοὺς |
[4] |
ἡμῖν
δίχα
διαιρετέον
αὐτοὺς
ἐπὶ
|
τὰς |
οἰκίας·
Ἀρχίου
γὰρ
ἅμα
καὶ |
[28] |
ἡμῶν
καὶ
παρώξυνεν
εὐθὺς
ἐπὶ
|
τὰς |
οἰκίας
βαδίζειν·
φθήσεσθαι
γὰρ
ἐμπεσόντας |
[15] |
γυμνασάμενοι
καὶ
κινήσαντες
ὥσπερ
ζῷα
|
τὰς |
ὀρέξεις
ἐπιστῆτε
λαμπραῖς
τραπέζαις
καὶ |
[20] |
ἐνδίδωσιν
αὐτῷ
χαλῶντι
καὶ
συντείνοντι
|
τὰς |
ὁρμὰς
οὐ
βιαίους
ὑπὸ
παθῶν
|
[13] |
ἐναργῶς
προϋπέφαινε
τὴν
τελευτήν,
καὶ
|
τὰς |
παρ´
ὑμῖν,
ὦ
Πολύμνι,
θεραπείας |
[9] |
περιττοί
τινες
εἶναι
δοκοῖεν,
ἐπιθειάζουσι
|
τὰς |
πράξεις,
ὀνείρατα
καὶ
φάσματα
καὶ
|
[22] |
κεφαλῆς
ἅμα
ψόφῳ
προσπεσόντι
πληγείσης
|
τὰς |
ῥαφὰς
διαστάσας
μεθιέναι
τὴν
ψυχήν. |
[11] |
τετρωμένος,
ὡς
ἤκουσε
τῶν
ἐπὶ
|
τὰς |
σπονδὰς
ἀφικομένων
Ἀθήνηθεν,
ὅτι
Σωκράτης |
[16] |
γάρ
τι
γιγνόμενον
ἰδίᾳ
περὶ
|
τὰς |
ταφὰς
τῶν
Πυθαγορικῶν
ὅσιον,
οὗ |
[30] |
χείρων,
ὦ
Ἀρχίδαμε,
τύχη
καὶ
|
τὰς |
τῶν
πολεμίων
μαλακίας
καὶ
ἀγνοίας |
[17] |
τοσοῦτον
εἰς
τὰ
συμπόσια
καὶ
|
τὰς |
ὑποδοχὰς
παρεσκεύακε
Φυλλίδας
ἄκρατον,
ὥστε |
[33] |
πόδας
ἐν
τῷ
ξύλῳ
δεδεμένοι
|
τὰς |
χεῖρας
ὀρέγοντες
ἐβόων
δεόμενοι
μὴ |
[27] |
ἀνάνδρως
καὶ
ἀκλεῶς,
ἀλλ´
ἀμύνασθε
|
τὰς
|
ψυχὰς
ἀηττήτους
τῇ
πατρίδι
φυλάττοντες. |
[29] |
ὄντες
καὶ
συνεκλελυμένοι
τοῖς
σώμασι
|
τὰς |
ψυχάς,
μόλις
διαναστάντες
ἔξω
προῆλθον |