Chapitre |
[8] |
καὶ
φιλοσοφίας
ἄξιον·
ἀλλὰ
τίς
|
ἡ |
αἰτία,
δι´
ἣν
οὐκ
εὐθὺς |
[15] |
ἀσκήσεως
καὶ
τοῦ
πρὸς
ὃ
|
ἡ |
ἄσκησις
ἔργου,
καὶ
καθάπερ
ἀθλητικῆς |
[18] |
δυσιερεῖν
δέ
γε
θύοντας
εἰκός·
|
ἡ |
γὰρ
ἀρχὴ
καὶ
τὸ
ἱερεῖον |
[15] |
προσφέρησθε
κεκολασμέναις
ἤδη
ταῖς
ἐπιθυμίαις;
|
ἡ |
γὰρ
ἐν
οἷς
ἔξεστιν
ἀποχὴ
|
[13] |
αἰσχρὸν
εὖ
πάσχειν
ὑπὸ
φίλων·
|
ἡ |
γὰρ
χάρις
οὐχ
ἧττον
δεομένη |
[18] |
μοι
τὸν
χαλινὸν
οὐκ
εἶχεν
|
ἡ |
γυνὴ
δοῦναι,
ἀλλὰ
διέτριβεν
ἐν |
[20] |
τῷ
νοηθέντι
πληγῆς
μὴ
δεομένην,
|
ἡ |
δ´
ἐνδίδωσιν
αὐτῷ
χαλῶντι
καὶ |
[14] |
πενίαν
ὡς
ἐνοχλουμένοις
ὑπ´
αὐτῆς,
|
ἡ |
δ´
ἐστὶ
ῥᾴστη
φέρειν
ἡμῖν
|
[24] |
δ´
ἄλλος
ἄλλην
ἀνασῴζειν
ἐγκελευόμενος,
|
ἡ |
δὲ
συνακούει
διὰ
τὸ
πλησιάζειν |
[30] |
ἀπομιμούμενοι
κώμῳ
χρωμένους
μετὰ
γυναικῶν.
|
ἡ |
δὲ
χείρων,
ὦ
Ἀρχίδαμε,
τύχη |
[22] |
μὲν
ἡ
πρώτη
κινήσεως
δ´
|
ἡ
|
δευτέρα
γενέσεως
δ´
ἡ
τρίτη |
[22] |
πρὸς
σελήνην
Λάχεσις,
περὶ
ἣν
|
ἡ |
καμπὴ
τῆς
γενέσεως.
αἱ
μὲν |
[14] |
οὕτως
ἡ
χάρις
καὶ
ἄτιμος
|
ἡ |
κτῆσις
εἴη.
τί
μήν;
εἶπεν
|
[24] |
πολλοῖς
σημεῖα
δίδωσιν,
ἐξ
ὧν
|
ἡ |
λεγομένη
μαντικὴ
συνέστηκε.
θεοὶ
μὲν
|
[17] |
δὲ
πῦρ
ἄνω
μὴ
ἐπιπολάζειν.
|
ἡ |
μὲν
οὖν
ὄψις,
ὦ
Χάρων, |
[31] |
ἔστημεν
(ἐφορῶντες
τῶν
κατακειμένων
ἕκαστον.
|
ἡ |
μὲν
οὖν
τῶν
στεφάνων
καὶ |
[5] |
τὰ
εὑρεθέντα
καὶ
τίς
ὅλως
|
ἡ |
ὄψις
τοῦ
Ἀλκμήνης
τάφου
παρ´ |
[15] |
οὔτ´
ἀπωθεῖσθαι
δίκαιον·
εἰ
γὰρ
|
ἡ |
πενία
μὴ
δυσχερές,
οὐδ´
αὖ |
[18] |
περιφώνησιν
ἀσαφῆ
καὶ
τυφλὴν
ὑπόνοιαν
|
ἡ |
πρᾶξις
λαβοῦσα
μόνον
ἅμα
καὶ |
[29] |
φυλάττεσθαι
καὶ
προσέχειν;
καλὸν
γὰρ
|
ἡ |
πρόνοια
καὶ
τὸ
ἀσφαλές.
ἅμα |
[15] |
γὰρ
δίψαν
ἐκβιάζεται
καὶ
πεῖναν
|
ἡ |
πρὸς
τροφὴν
καὶ
ποτὸν
ἀντίβασις |
[22] |
εἰσὶν
ἀρχαὶ
πάντων,
ζωῆς
μὲν
|
ἡ |
πρώτη
κινήσεως
δ´
ἡ
δευτέρα |
[22] |
περιολισθανούσας,
ἄλλας
δ´
ἀνακομίζεται
κάτωθεν
|
ἡ |
σελήνη
προσνηχομένας,
αἷς
εἰς
καιρὸν |
[27] |
ἐρομένου
δὲ
τοῦ
Χάρωνος,
τίς
|
ἡ |
σπουδὴ
τῆς
τηνικαῦτα
μεταπέμψεως
αὐτοῦ |
[22] |
πάρεστιν.
ἐρομένου
δ´
αὐτοῦ
τίς
|
ἡ |
Στύξ
ἐστιν,
ὁδὸς
εἰς
Ἅιδου‘ |
[22] |
τῶν
τεττάρων
μίαν
οὖσαν
ὡς
|
ἡ |
Στὺξ
ὁρίζει,
βουλομένῳ
σοι
σκοπεῖν |
[22] |
δ´
ἡ
τρίτη
φθορᾶς
δ´
|
ἡ |
τελευταία·
συνδεῖ
δὲ
τῇ
μὲν |
[22] |
σελήνη
προσνηχομένας,
αἷς
εἰς
καιρὸν
|
ἡ |
τῆς
γενέσεως
τελευτὴ
συνέπεσε,
πλὴν |
[34] |
ἄλλως
προυφασίζοντο
Λυσανορίδαν
περιμένειν·
γὰρ
|
ἡ |
τῆς
ἡμέρας
ἐκείνης.
διὸ
καὶ |
[20] |
τοῖς
μὲν
ὡς
ἀληθῶς
ὄναρ
|
ἡ |
τοιαύτη
σύνεσις
γίγνεται
δι´
ἡσυχίαν |
[22] |
δ´
ἡ
δευτέρα
γενέσεως
δ´
|
ἡ |
τρίτη
φθορᾶς
δ´
ἡ
τελευταία· |
[1] |
ἀλλὰ
τύπῳ
τινὶ
γίγνεται
μόνον
|
ἡ
|
τῶν
ἀποτελεσμάτων
σύνοψις,
τοὺς
δὲ |
[20] |
δηλουμένῳ
τοῦ
νοοῦντος.
πληγῇ
γὰρ
|
ἡ |
φωνὴ
προσέοικε
τῆς
ψυχῆς
δι´ |
[14] |
πλοῦτον·
ἄχαρις
γὰρ
ἂν
οὕτως
|
ἡ |
χάρις
καὶ
ἄτιμος
ἡ
κτῆσις |
[20] |
παντελῶς
ἄπορος
συνοφθῆναι,
καθ´
ὃν
|
ἡ |
ψυχὴ
νοήσασα
ἐφέλκεται
ταῖς
ὁρμαῖς |
[22] |
ἀληθές
ἐστιν·
οὐ
γὰρ
ἐξέβαινεν
|
ἡ |
ψυχὴ
τοῦ
σώματος,
ὑπείκουσα
δ´ |