Chapitre |
[10] |
ἀεὶ
τοῦ
Σωκράτους
δαιμονίου
μεμνῆσθαι
|
μετὰ |
γέλωτος
ἡμᾶς
σφόδρα
θαυμάζοντας,
εἰ |
[25] |
καθόδου
τῶν
φυγάδων
καὶ
συντετάχθαι
|
μετὰ |
Γοργίδου
τοῖς
φίλοις
πρὸς
τὸν |
[30] |
ἀμπεχόμενοι,
μεθύοντας
ἀπομιμούμενοι
κώμῳ
χρωμένους
|
μετὰ |
γυναικῶν.
ἡ
δὲ
χείρων,
ὦ |
[8] |
ἄνδρα
γενναῖον
μὲν
αὐτὸν
ὄντα
|
μετὰ |
δὲ
γενναίας
καὶ
καλῆς
ἀφιγμένον |
[15] |
ἀπόδειξιν.
ἄσκησιν
δὲ
καὶ
μελέτην
|
(μετὰ) |
ἐγκρατείας
οὐχ
ᾗπερ
ἔτι
νῦν |
[2] |
φυγάδων
ὄντας
δώδεκα
τοὺς
νεωτάτους
|
μετὰ |
κυνῶν
περὶ
τὸν
Κιθαιρῶνα
θηρεῦσαι |
[22] |
τῶν
καθ´
ἑαυτόν,
εἶτα
μέντοι
|
μετὰ |
μικρὸν
ἀνενεγκὼν
ὁρᾶν
αὑτὸν
ἐν |
[27] |
ἦν
τῆς
θύρας
ἀραγμός,
καὶ
|
μετὰ |
μικρὸν
ἧκέ
τις
ἀγγέλλων
ὑπηρέτας |
[10] |
διερωτῶν
καὶ
διασείων
τὸν
Εὐθύφρονα
|
μετὰ |
παιδιᾶς.
ἄφνω
δ´
ἐπιστὰς
καὶ |
[27] |
γευόμενος
ἄθλων
ἀναγκαίων
καὶ
κινδύνευε
|
μετὰ |
πολλῶν
καὶ
ἀγαθῶν
πολιτῶν
ὑπὲρ |
[20] |
προσέχοντι
τὸν
νοῦν
καὶ
διαπυνθανομένῳ
|
μετὰ |
σπουδῆς.
ὅθεν
ἡμῖν
παρίστατο
σκοπουμένοις |
[22] |
τὰς
ἐκ
τῶν
σωμάτων
ἐπαναπλεούσας
|
μετὰ
|
τὸν
θάνατον·
οἱ
δ´
ἄνω |
[3] |
καὶ
ἀναίτιον
ἐφεστάναι
τοῖς
καιροῖς
|
μετὰ |
τοῦ
δικαίου
καὶ
τῷ
συμφέροντι
|
[23] |
προσανακρῖναι
σαφέστερον.
Ἀπέχεις,
ὦ
Θεόκριτε,
|
μετὰ |
τοῦ
λόγου
τὸν
μῦθον,
ἀλλ´
|
[31] |
πατάξας
αὐτόν
ἐνταῦθ´’
ἔφη
κεῖσο
|
μετὰ |
τούτων,
οὓς
ἐκολάκευες·
μὴ
γὰρ |
[27] |
ὑπὸ
δέους·
οὐ
γὰρ
ἀφίκετο
|
μετὰ |
τῶν
ἄλλων
εἰς
τὴν
οἰκίαν, |
[25] |
πρὸς
ῥᾳθυμίαν
καὶ
ἄνεσιν
τραπέσθαι
|
μετὰ |
τῶν
εἰωθότων
αὐτῷ
συνακολασταίνειν.
~Ὀψὲ |
[2] |
ὁ
Ἀρχίας,
ἡδέως
ἠκροᾶτο
συγκαθιεὶς
|
μετὰ |
τῶν
νέων
καὶ
βουλόμενος
ἡμᾶς |
[34] |
Καδμείαν
ὑπόσπονδον
παραδόντες
ἡμῖν
ἀπήλλαττον
|
μετὰ |
τῶν
στρατιωτῶν.
|
[6] |
Θεοκρίτου
λέγοντος
ὁ
Λεοντίδης
ἐξῄει
|
μετὰ |
τῶν
φίλων,
ἡμεῖς
δ´
εἰσελθόντες |
[34] |
μαχαιροποιῶν.
ἧκε
δὲ
καὶ
Ἱπποσθενείδας
|
μετὰ
|
τῶν
φίλων
καὶ
οἰκετῶν
τοὺς |
[34] |
ἐγὼ
καὶ
τὸν
Γοργίδαν
ἤδη
|
μετὰ |
τῶν
φίλων
συναθροίζεσθαι
περὶ
τὸ |