Chapitre
[11]	οὐκ ἄγει (τὸν ζυγόν, ἰσορροποῦντι	δὲ	βάρει προστιθεμένη κλίνει τὸ σύμπαν
[3]	ἑκουσίως ὑπὲρ τῆς πατρίδος. Ἐπαμεινώνδας	δὲ	Βοιωτῶν ἁπάντων τῷ πεπαιδεῦσθαι πρὸς
[9]	πατὴρ ταῦτ´ εἰπὼν ἐσιώπησεν. ~ὁ	δὲ	Γαλαξίδωρος, ὦ Ἡράκλεις, εἶπεν ὡς
[8]	γενναῖον μὲν αὐτὸν ὄντα μετὰ	δὲ	γενναίας καὶ καλῆς ἀφιγμένον τῆς
[24]	εἰς ὃ δεῖ καθίστανται. φαίνεται	δὲ	γιγνώσκων καὶ Ὅμηρος ἣν λέγομεν
[30]	ἐδέξατο μὲν τὴν ἐπιστολήν, τοῦ	δὲ	γραμματοφόρου φήσαντος ὑπὲρ (τῶν) σπουδαίων
[33]	τὰ πραττόμενα καὶ χαίροντες. αἱ	δὲ	γυναῖκες, ὡς ἑκάστη περὶ τοῦ
[10]	~Εἶεν’ εἶπεν ὁ Θεόκριτος, τὸ	δὲ	δαιμόνιον, ὦ βέλτιστε, τὸ Σωκράτους
[22]	ἄλλαι νῆσοι θεοὺς ἔχουσι· σελήνη	δὲ	δαιμόνων ἐπιχθονίων οὖσα φεύγει τὴν
[22]	στρογγύλον οἷον ἐκτετμημένης σφαίρας, φοβερὸν	δὲ	δεινῶς καὶ βαθύ, πολλοῦ σκότους
[22]	Μονὰς κατὰ τὸ ἀόρατον, τὴν	δὲ	δευτέραν τῇ τρίτῃ Νοῦς καθ´
[22]	τοῦ μὲν πρώτου Ἄτροπος τοῦ	δὲ	δευτέρου Κλωθώ, τοῦ δὲ πρὸς
[13]	αὐτὸς ὡς εἶχε πλεῦσαι, κομιδῇ	δὲ	διὰ γῆρας καὶ ἀσθένειαν ἐλλείπων
[33]	μετεπέμψαντο δεσμώτην οἱ πολέμαρχοι; πότε	δὲ	διὰ σοῦ; τί δὲ κομίζεις
[16]	ἐκεῖ μεταλάχῃ τῶν νομιζομένων. τοιαύτῃ	δὲ	διανοίᾳ παραγενόμενος καὶ πρὸς τὸν
[2]	ἀλλήλοις εἴ του δεήσειε, φανερῶς	δὲ	διατρίβειν ἐπὶ λόγοις καὶ φιλοσοφίᾳ,
[21]	νομιζόμενα περὶ τὸ μαντεῖον. ἐμμείνας	δὲ	δύο νύκτας κάτω καὶ μίαν
[11]	Γαλαξίδωρε, Μεγαρικοῦ τινος ἤκουσα, Τερψίωνος	δὲ	ἐκεῖνος, ὅτι τὸ Σωκράτους δαιμόνιον
[20]	ὥσπερ ἡνίας ἐνδούσας. οὐ δεῖ	δὲ	θαυμάζειν ὁρῶντας τοῦτο μὲν ὑπὸ
[25]	μὴ ἀπολείπειν τοὺς συνήθεις, ἡμεῖς	δὲ	Θεάνορος ἐπιμελησόμεθα διαλύσαντες ὅταν δοκῇ
[24]	κύνας καὶ ἵππους ὀνομάζοντες, ἀνθρώπους	δὲ	θείους εἶναι καὶ θεοφιλεῖς ἀπιστοῦντες,
[31]	ἀνήρπασεν ἐκ τοῦ φόνου, τῶν	δὲ	θεραπόντων ὀλίγους τολμήσαντας ἀμύνασθαι διεφθείραμεν
[31]	κλίνης χαμαὶ καταβαλὼν ἀνεῖλε. τὸν	δὲ	Καβίριχον ἡμεῖς κατεπραΰνομεν ἀξιοῦντες μὴ
[17]	πλεῖστα τῆς πόλεως φλέγεσθαι τὴν	δὲ	Καδμείαν καπνῷ μόνῳ περιέχεσθαι τὸ
[34]	εὐθὺς ἐν Κορίνθῳ λαβόντες, τὴν	δὲ	Καδμείαν ὑπόσπονδον παραδόντες ἡμῖν ἀπήλλαττον
[17]	πόλιν πρὸς ἡμῶν τίθεμαι, τὴν	δὲ	Καδμείαν ὥσπερ ἐστὶ πρὸς ἐκείνων.
[22]	ψυχὴ πᾶσα νοῦ μετέσχεν, ἄλογος	δὲ	καὶ ἄνους οὐκ ἔστιν, ἀλλ´
[34]	τῶν Λακεδαιμονίων οἱ γέροντες, Ἑρμιππίδαν	δὲ	καὶ Ἄρκεσον ἀπέκτειναν εὐθὺς ἐν
[15]	αἳ ἕνεκα κενῶν δοξῶν, ἰσχὺν	δὲ	καὶ βίαν ὑπὸ χρόνου καὶ
[15]	ἐν ἡδοναῖς μεγάλαις μὲν ἀτόποις	δὲ	καὶ βλαβεραῖς οἷόν τε τὴν
[31]	θεοῖς καθωσιωμένον ὑπὲρ αὐτῆς· ὡς	δὲ	καὶ διὰ τὸν οἶνον οὐκ
[19]	Χάρων δὲ τῆς οἰκίας ἐγὼ	δὲ	καὶ Θεόκριτος πάλιν πρὸς τὸν
[34]	ἐγγὺς οἰκούντων ἐργαστήρια μαχαιροποιῶν. ἧκε	δὲ	καὶ Ἱπποσθενείδας μετὰ τῶν φίλων
[13]	χάριν καὶ φιλίαν ἀντιλαμβανόντων. Λῦσις	δὲ	καὶ κεῖται καλῶς ὑφ´ ὑμῶν,
[15]	ψυχὴν ἐρρωμενέστερον τῶν ἀναγκαίων. ἔθει	δὲ	καὶ μελέτῃ πολὺ μέν τις
[15]	εἶπεν ἐγὼ καὶ ἀπόδειξιν. ἄσκησιν	δὲ	καὶ μελέτην (μετὰ) ἐγκρατείας οὐχ
[30]	καὶ Δαμοκλείδας καὶ Κηφισόδωρος) Χάρων	δὲ	καὶ Μέλων καὶ οἱ μετ´
[9]	ἔφη τά γε θεῖα· φασμάτων	δὲ	καὶ μύθων καὶ δεισιδαιμονίας ἀνάπλεω
[28]	ἐξαιρεθησομένους ὑπὸ τῶν πολεμίων. ἐνῆγε	δὲ	καὶ ὁ μάντις Θεόκριτος, ὡς
[17]	διεξῆλθε, τοιαύτη τις ἦν· ἐγὼ	δὲ	καὶ παραχρῆμα κατέδεισα καὶ πολὺ
[14]	ἐρασταῖς ἐγκαλλωπίσηται τοσούτοις οὖσιν, ἀφθόνου	δὲ	καὶ πολλῆς τροφῆς ἵν´ ἀντέχῃ
[25]	μὴ μεγάλης ἀνάγκης γενομένης, ἄλλως	δὲ	καὶ πρὸς τὸ πλῆθος ἁρμόζειν
[3]	μάλιστα τρέψεσθαι καὶ πονηρούς, Εὐμολπίδαν	δὲ	καὶ Σαμίδαν, ἀνθρώπους διαπύρους πρὸς
[30]	καὶ τοὺς συμπράττοντας αὐτοῖς. ἤδη	δὲ	καὶ τῇ μέθῃ κατακεκλυσμένος ὁ
[11]	ἀγομένου πρὸς τὸ καλόν. ἀκούω	δὲ	καὶ τὴν ἐν Σικελίᾳ τῆς
[25]	παρακαλεῖν ἐπὶ τὴν πρᾶξιν. ὁ	δὲ	καὶ τὴν ἡμέραν ἔφη πάνυ
[1]	ἐφρούρουν τὴν ἄκραν, ἠκούσαμεν· ἔγνωμεν	δὲ	καὶ τὸν Ἰσμηνίαν οὐ τοῦ
[7]	δικαίων τὰ ὅπλα καταθέντας. ἡμεῖς	δὲ	καὶ τότε λέγειν καλῶς ἡγούμεθα
[25]	συνετάττετο πρὸς τὴν πρᾶξιν. ἑωρῶμεν	δὲ	καὶ τοὺς περὶ Ἀρχίαν καὶ
[17]	οἰκίαν ὠδίνειν ὥσπερ κύουσαν, αὐτὸν	δὲ	καὶ τοὺς φίλους συναγωνιῶντας εὔχεσθαι
[13]	ὑφ´ ὧν ἔπλευσα (δεῦρο, βούλομαι	δὲ	καὶ τούτοις διελθὼν χρήσασθαι πρός
[22]	ἀραιὰ τενάγη καὶ βραχέα, πολλαχῆ	δὲ	καὶ ὑπερχεῖσθαι καὶ ἀπολείπειν αὖθις
[30]	ἐλάτης οἱ δὲ πεύκης, ἔνιοι	δὲ	καὶ χιτώνια τῶν γυναικεί ων
[32]	ἑταίρων εἰ καλῶς κεχώρηκεν. ~Ἐπράχθη	δὲ	κἀκεῖνα τοῦτον τὸν τρόπον· ἔκοψαν
[22]	καὶ περιάγοντας ἐπὶ δεξιάν, πῆ	δὲ	καμπτομένους ὑπὸ τῶν παθῶν καὶ
[34]	ἐπὶ τῆς ἀγορᾶς ἐσήμαινον οἱ	δὲ	κατ´ ἄλλους τόπους, πανταχόθεν ἐκταράττοντες
[25]	ὡς τοὺς περὶ Σιμμίαν, ἡμεῖς	δὲ	καταβάντες εἰς τὸ γυμνάσιον ἐνετυγχάνομεν
[22]	καὶ ἰδεῖν καὶ ἀκοῦσαι. ~Ἔφη	δὲ	καταβὰς εἰς τὸ μαντεῖον περιτυχεῖν
[22]	περὶ τὸ χάσμα παλλομένους, ἑτέρους	δὲ	καταδυομένους εἰς αὐτό, τοὺς δ´
[22]	νοῦν ἔχειν λεγομένων ἀνθρώπων. πειράθητι	δὲ	κατιδεῖν ἑκάστου τὸν σύνδεσμον, ᾗ
[27]	ὑπακούειν τοῖς ἄρχουσι καλούμενον. ὁ	δὲ	κελεύσας τὸν υἱὸν ἐλθεῖν κάλλιστον
[12]	μικρὰ προσχρῶνται καὶ παίζοντες, ὅταν	δὲ	κίνδυνοι βαρύτεροι καὶ μείζονες καταλάβωσι
[22]	ὠρυγὰς καὶ στεναγμοὺς ζῴων μυρίων	δὲ	κλαυθμὸν βρεφῶν καὶ μεμιγμένους ἀνδρῶν
[33]	πότε δὲ διὰ σοῦ; τί	δὲ	κομίζεις παράσημον; ἅμα δὲ τῷ
[8]	φησι καὶ φασμάτων ἐναργῶν, συχνὸν	δὲ	κομίζων χρυσίον οἴεται δεῖν Ἐπαμεινώνδᾳ
[1]	ὄχλον ὁμοῦ πολὺν ἀσπαζομένοις, τοὺς	δὲ	κομψοὺς καὶ φιλοτέχνους καθ´ ἕκαστον
[13]	ὄνομα μὲν τῷ ἀνδρί, γένος	δὲ	Κροτωνιάτης τῶν ἐκεῖ φιλοσόφων οὐ
[22]	μὲν γῆν οὐδαμοῦ καθορᾶν, νήσους	δὲ	λαμπομένας μαλακῷ πυρὶ κατ´ ἀλλήλων
[27]	ἀποκτείνατε, μὴ φείσησθ´ ἡμῶν· τὸ	δὲ	λοιπόν, ὦ ἄνδρες ἀγαθοί, πρὸς
[8]	ἐξ Ἰταλίας τῶν Πυθαγορικῶν. ἀφῖκται	δὲ	Λύσιδι τῷ γέροντι χοὰς χέασθαι
[14]	χρωμένους αὐτόθι φίλους ἔχουσι, τὰς	δὲ	Λύσιδος ἡμῖν τροφὰς καὶ ταφὰς
[16]	πρὸς αὑτούς, ὦ ξένε· τὸν	δὲ	Λῦσιν ἡμῖν, εἰ θέμις ἀκοῦσαι,
[28]	ἕκαστον ἡμῶν καὶ παραθαρρύνων. ἔτι	δὲ	μᾶλλον ἂν ἠγάσω τοῦ παιδὸς
[22]	ἀποσαλεύοντας τοὺς μὲν ἧττον τοὺς	δὲ	μᾶλλον, (ὥσπερ τοὺς τὰ δίκτυα
[18]	αὐτὴν ἐκείνην οἱ θεοί. τέλος	δὲ	μέχρι πληγῶν προαχθεὶς ὑπ´ ὀργῆς,
[28]	φθήσεσθαι γὰρ ἐμπεσόντας αὐτοῖς, εἰ	δὲ	μή, βέλτιον εἶναι προελθόντας ἐν
[13]	τελειοῦται πρὸς τὸ καλόν, ὁ	δὲ	μὴ δεξάμενος ὥσπερ σφαῖραν εὖ
[10]	ἀλλήλων ὠθούμεναι διὰ πλῆθος, ἐκτροπῆς	δὲ	μὴ παρούσης τοὺς μὲν ἀνέτρεψαν
[3]	τὰ δεδογμένα πράττομεν ἡμεῖς· Ἐπαμεινώνδας	δὲ	μὴ πείθων, ὡς οἴεται βέλτιον
[31]	ἀφεῖναι καὶ σῴζειν ἑαυτόν, εἰ	δὲ	μή, πεπλήξεσθαι· Θεόπομπος δὲ παραστὰς
[15]	χαλεπῶς τοῦ πλεονεκτεῖν ἀπεχόμενον. ἀνδρὶ	δὲ	μὴ φίλων προϊεμένῳ χάρισι μὴ
[15]	εἶναί τινα χρημάτων ὀρθὴν λῆψιν	δὲ	μηδεμίαν ἢ καὶ τοὺς διδόντας
[14]	ὦ πάτερ, Μιλησίαν χλανίδα τῇ	δὲ	μητρὶ παραλουργὸν ὠνησόμεθα χιτώνιον; οὐ
[17]	εὔχεσθαι καὶ κύκλῳ παρεῖναι, τὴν	δὲ	μυκᾶσθαι καὶ ἀφιέναι φωνάς τινας
[5]	ἐκπυνθάνεσθαι δεδιότες τοὺς ἄνδρας· οἱ	δὲ	νῦν ἄρχοντες ἐν τῇ Καδμείᾳ
[6]	μὲν ἴσως θεῷ μελήσει· τὸν	δὲ	ξένον ἴστε τὸν ἀφιγμένον, ὦ
[15]	παθῶν τῷ λόγῳ παρέσχε· τὸ	δὲ	πᾶν τῆς ἀσκήσεως κράτος, ὦ
[5]	πλεῖστοι τῶν ἱππαρχηκότων νομίμως, μᾶλλον	δὲ	πάντες πλὴν Γοργίδου καὶ Πλάτωνος,
[22]	ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν ὀδυρμούς, ψόφους	δὲ	παντοδαποὺς καὶ θορύβους ἐκ βάθους
[1]	παρὰ Σωκράτη τὸν ὑμέτερον, ἡμεῖς	δὲ	παρὰ Λῦσιν τὸν ἱερὸν σπουδάζοντες
[31]	εἰ δὲ μή, πεπλήξεσθαι· Θεόπομπος	δὲ	παραστὰς ἐκ δεξιῶν καὶ τῷ
[10]	ἄλλων ἐκπυνθάνεσθαι Σωκράτους ἑταίρων· ἐμοῦ	δὲ	παρόντος, ὅτε πρὸς Εὐθύφρονα τὸν
[22]	μεγέθει δ´ ὑπερφυεῖς, οὐκ ἴσας	δὲ	πάσας ἀλλ´ ὁμοίως κυκλοτερεῖς· οἴεσθαι
[2]	ὡς πρὸς ἑσπέραν ἀφιξομένους· αὐτὸς	δὲ	πεμφθῆναι ταῦτά τε προερῶν καὶ
[7]	καὶ Ἐλλοπίων ὁ Πεπαρήθιος. ἧκε	δὲ	πέμψαντος βασιλέως καὶ κελεύσαντος τὸν
[14]	μὲν αὐτοὶ πλούτῳ χρῶνται καλῶς	δὲ	πενίᾳ χρωμένους αὐτόθι φίλους ἔχουσι,
[34]	ἀτάκτως καὶ τεθορυβημένως ἐπιχεομένων, ἡμᾶς	δὲ	περὶ τὴν ἀγορὰν ἀφορῶντες, οὐδενὸς
[34]	καὶ τοὺς κρείττους λεγομένους, εἰωθότας	δὲ	περὶ τὴν ἄκραν κάτω νυκτερεύειν,
[30]	ἔχοντες οἱ μὲν ἐλάτης οἱ	δὲ	πεύκης, ἔνιοι δὲ καὶ χιτώνια
[22]	διαφέρονται κατὰ τὸν βίον· αἱ	δὲ	πῆ μὲν ἀνεκράθησαν, πῆ δ´
[24]	κηρύγμασι καὶ ὑπὸ σαλπίγγων, τοῖς	δὲ	πιστοῖς καὶ συνήθεσιν αὐτοὶ φράζουσιν,
[22]	ποικιλλομένῳ κατὰ τὰς μεταβολάς. φαίνεσθαι	δὲ	πλήθει μὲν ἀναρίθμους μεγέθει δ´
[15]	πενίαν δυσχεραίνειν ἀγεννές ἐστι τὸ	δὲ	πλοῦτον δεδιέναι καὶ φεύγειν οὐκ
[30]	μάλιστα περὶ δεῖπνόν εἰσι, τὸ	δὲ	πνεῦμα μᾶλλον ἐπιτεῖνον ἤδη νιφετὸν
[32]	κεφαλὴν οὐ μέγα τραῦμα δοὺς	δὲ	πολλὰ καὶ καταβαλὼν τὸν Λεοντίδην
[7]	πίνακα τοῦτον, ὦ Φειδόλαε, γράμματα	δὲ	πολλὰ παρ´ Ἀγησιλάου κομίζων Ἀγητορίδας
[22]	διακομίζεσθαι πέραν τοῦ ῥεύματος, ἄλλας	δὲ	πολλὰς ἐφέλκεσθαι τῇ σχεδὸν ὑποφερομένης.
[34]	ἱερὸν ἐπορευόμην πρὸς αὐτούς, ἧκον	δὲ	πολλοὶ καὶ ἀγαθοὶ τῶν πολιτῶν
[20]	καὶ δαιμονίους ἀνθρώπους καλοῦμεν. οἱ	δὲ	πολλοὶ καταδαρθοῦσιν οἴονται τὸ δαιμόνιον
[24]	δι´ αὑτοῦ καὶ σπανίως, τοῖς	δὲ	πολλοῖς σημεῖα δίδωσιν, ἐξ ὧν
[30]	ὑπέθηκεν ὑπὸ τὸ προσκεφάλαιον, αἰτήσας	δὲ	ποτήριον ἐκέλευσεν ἐγχεῖν καὶ τὸν
[15]	δικαίων κτῆσιν, ὦ Ἐπαμεινώνδα; μᾶλλον	δὲ	(πραότερον γὰρ ἡμῖν ἢ τῷ
[1]	ἐλθεῖν ἐπὶ τὴν διήγησιν· τὸ	δὲ	πρεσβείας ἀφιγμένους ἕνεκα καὶ σχολὴν
[22]	οὐ μετρίως αὐτὸς ἐκπεπλῆχθαι. χρόνου	δὲ	προϊόντος εἰπεῖν τινα πρὸς αὐτὸν
[6]	μάλα σύννουν καὶ διαλελυπημένον· ἀποβλέψας	δὲ	πρὸς ἅπαντας ἡμᾶς ὦ Ἡράκλεις,
[33]	εἰς τοὺς γείτονας ἀποσφάττουσιν. ~(Ἐκεῖθεν	δὲ	πρὸς ἡμᾶς ἠπείγοντο καὶ συμβάλλουσιν
[22]	τοῦ δὲ δευτέρου Κλωθώ, τοῦ	δὲ	πρὸς σελήνην Λάχεσις, περὶ ἣν
[22]	μίαν ἐν τῷ περιστρέφεσθαι. τούτων	δὲ	πρὸς τὸ μέσον μάλιστα τοῦ
[20]	τοῦ προσπεσόντος ὀξέως μεταβαλεῖν· τὸ	δὲ	προσπῖπτον οὐ φθόγγον ἀλλὰ λόγον
[31]	ἐπιδημίαν ἡμῶν σιγὴν ἐποίησεν· ἐπεὶ	δὲ	πρῶτος ὁ Μέλων ὥρμησε διὰ
[6]	λείψανα καὶ χοὰς γάλακτος· ἕωθεν	δὲ	πυνθάνεσθαι τῶν ἀπαντώντων, εἰ τοὺς
[17]	Καδμείαν καπνῷ μόνῳ περιέχεσθαι τὸ	δὲ	πῦρ ἄνω μὴ ἐπιπολάζειν. ἡ
[17]	ἀφιέναι φωνάς τινας ἀνάρθρους, τέλος	δὲ	πῦρ λάμψαι πολὺ καὶ δεινὸν
[22]	ἀλλὰ συγκεχυμένον καὶ λιμνῶδες. τῶν	δὲ	ῥοθίων τὰς νήσους ἅμα περιγινομένας
[27]	γυμνάσια, πεντεκαιδεκέτη μὲν σχεδὸν πολὺ	δὲ	ῥώμῃ καὶ μεγέθει διαφέροντα τῶν
[20]	καὶ ὁρμῶν κατατείνουσιν ἀρχαί, τούτου	δὲ	σεισθέντος ἑλκόμεναι σπῶσι καὶ συντείνουσι
[4]	λέγειν οὐδ´ ὡς ἐπιστάμενος, ἤκουον	δὲ	σημεῖα καὶ μαντεύματα δυσχερῆ καὶ
[12]	ἢ φλύκταινα μικρὸν οὐ μικροῦ	δὲ	σημεῖόν ἐστι, καὶ κυβερνήτῃ πελαγίου
[12]	οὐ μέγα καθ´ αὑτὸ μεγάλου	δὲ	σημεῖον συμπτώματος· ἐπ´ οὐδεμιᾶς γὰρ
[16]	τὴν Λύσιδος τελευτήν (δια– γιγνώσκομεν	δὲ	σημείῳ τινὶ φαινομένῳ κατὰ τοὺς
[17]	οἱ Σπαρτιατῶν ἡγεμόνες καλῶσιν; Ἀμφίθεον	δὲ	σήμερον, ὡς πυνθάνομαι, μέλλουσιν ἀνακρίναντες,
[18]	ἐξ οἰκίας φίλης ἀνασχεῖν, καπνῷ	δὲ	συμμελανθῆναι τὸ τῶν πολεμίων οἰκητήριον
[24]	ἄλλος ἄλλην ἀνασῴζειν ἐγκελευόμενος, ἡ	δὲ	συνακούει διὰ τὸ πλησιάζειν καὶ
[22]	τετάρτην Φύσις κατὰ σελήνην. τῶν	δὲ	συνδέσμων ἑκάστου Μοῖρα κλειδοῦχος Ἀνάγκης
[23]	τὴν γενομένην φωνὴν ἐτελεύτησεν, ἡμεῖς	δὲ	Σωκράτει θαυμάζοντες ἀπηγγέλλομεν, ἐμέμψατο Σωκράτης
[20]	ὁ Σιμμίας οὐκ ἠκούσαμεν· αὐτὸς	δὲ	Σωκράτη μὲν ἔφη περὶ τούτων
[11]	καὶ προΐεσθαι τὸ δεδογμένον. αἱ	δὲ	Σωκράτους ὁρμαὶ τὸ ἔχουσαι καὶ
[15]	βάλλοντα τῶν πολεμίων ἐκκλιτέον, ἐν	δὲ	ταῖς χάρισι τὸν καλῶς διδόντα
[7]	οὐδ´ ἀμβλὺ διανοίας ὁρώσης ἄκρως	δὲ	τὰς γραμμὰς ἠσκημένης ἔργον εἶναι
[17]	δρᾶσαι χαλεπὸν οὔτε παθεῖν, ἐξελέσθαι	δὲ	τὰς Θήβας ὅπλων τοσούτων πολεμίων
[33]	προσέπτυσαν οὐκ ὀλίγαι γυναῖκες. ἡμεῖς	δὲ	τὰς θύρας τῆς εἱρκτῆς κατασχίσαντες
[17]	ἀποκτιννύωμεν, ἀποθνήσκωμεν, ἀφειδῶμεν ἑαυτῶν. εἰ	δὲ	ταῦτα μὲν οὔτε δρᾶσαι χαλεπὸν
[17]	καὶ τὸ αὐτόματον συμπαρεσκεύασεν. εἰπόντος	δὲ	ταῦτα τοῦ Φυλλίδου πάντες μὲν
[22]	πάσας ἀλλ´ ὁμοίως κυκλοτερεῖς· οἴεσθαι	δὲ	ταύταις τὸν αἰθέρα κύκλῳ φερομέναις
[1]	ἡ τῶν ἀποτελεσμάτων σύνοψις, τοὺς	δὲ	τῇ κρίσει κατὰ μέρος τὸ
[22]	φθορᾶς δ´ ἡ τελευταία· συνδεῖ	δὲ	τῇ μὲν δευτέρᾳ τὴν πρώτην
[32]	μὲν ἀνὴρ καὶ τυραννικὸς εὔρωστος	δὲ	τῇ ψυχῇ καὶ κατὰ χεῖρα
[7]	τὸν ἐν Δήλῳ βωμόν. οὔτε	δὲ	τὴν διάνοιαν ἐκεῖνοι συμβάλλειν δυνάμενοι
[15]	πρὸς τὸν ἀντίπαλον ἅμιλλαν, ἄσκησιν	δὲ	τὴν ἐπὶ τοῦτο διὰ τῶν
[22]	τίς ὁ φθεγγόμενος εἴη· σφόδρα	δὲ	τὴν κεφαλὴν αὖθις ἀλγήσας, καθάπερ
[5]	ἱερεῦσι διὰ φιλοσοφίαν συγγενόμενος. Ἁλιάρτιοι	δὲ	τὴν μεγάλην ἀφορίαν καὶ τὴν
[22]	περιελαυνομένου φωνὴν ἡδεῖαν ἱέντος. ἀναβλέψας	δὲ	τὴν μὲν γῆν οὐδαμοῦ καθορᾶν,
[27]	καὶ τὴν καλοκἀγαθίαν ἐθαυμάζομεν, πρὸς	δὲ	τὴν ὑποψίαν ἠγανακτοῦμεν καὶ ἀπάγειν
[33]	ὃν ἕκαστος ἐπιτηδείως εἶχεν· οἱ	δὲ	τὴν φωνὴν γνωρίζοντες ἀνεπήδων ἐκ
[22]	τὴν κίνησιν ἐπ´ εὐθείας. λέγειν	δὲ	τὴν φωνὴν τοὺς μὲν εὐθεῖαν
[22]	ἐφέλκεσθαι τῇ σχεδὸν ὑποφερομένης. εἶναι	δὲ	τῆς θαλάσσης πῆ μὲν πολὺ
[16]	ὡς χρὴ ταῦτα πράσσειν. προϊούσης	δὲ	τῆς νυκτὸς εἶδον μὲν οὐδέν,
[19]	ἐνσείσων εἰς τὸν πότον, Χάρων	δὲ	τῆς οἰκίας ἐγὼ δὲ καὶ
[22]	μηνί· νῦν δ´ ἄπιθι. παυσαμένης	δὲ	τῆς φωνῆς βούλεσθαι μὲν αὑτὸν
[21]	τοιοῦτον παρ– αγόντων καταφρονοῦσιν· ἃ	δὲ	Τιμάρχου τοῦ Χαιρωνέως ἠκούσαμεν ὑπὲρ
[1]	ἐστιν ἀδελφιδοῦς Θρασυβούλου Λυσιθείδης, ὁδὶ	δὲ	Τιμόθεος Κόνωνος υἱός, οὗτοι δ´
[21]	ἀληθείας καὶ τὸ μυθῶδες. (πρότερον	δὲ	τίς ἦν οὗτος ὁ Τίμαρχος
[29]	μὴ μέλλωμεν, ἄνδρες, ἔφη, προσευξάμενοι	δὲ	τοῖς θεοῖς ἐξίωμεν. ταῦτα τοῦ
[22]	θαλάσσῃ φελλοὺς ὁρῶμεν ἐπιφερομένους· ἐνίους	δὲ	τοῖς κλωθομένοις ἀτράκτοις ὁμοίως ἕλικα
[31]	Χάρων παρὰ τὸν τράχηλον, ἀμυνόμενον	δὲ	τοῖς παρακειμένοις ἐκπώμασιν ὁ Λυσίθεος
[29]	πρόνοια καὶ τὸ ἀσφαλές. ἅμα	δὲ	τὸν Ἀρχίαν ὑπολαβὼν ἀπῆγεν εἰς
[33]	ἐχωροῦμεν ἐπὶ τὸ δεσμωτήριον. ἐκκαλέσας	δὲ	τὸν ἐπὶ τῆς εἱρκτῆς ὁ
[21]	πρωὶ μάλα φαιδρὸς ἀνῆλθε· προσκυνήσας	δὲ	τὸν θεόν, ὡς πρῶτον διέφυγε
[34]	χιλίους τὸ πλῆθος ὄντες, ἐκπεπληγμένοι	δὲ	τὸν κίνδυνον ἄλλως προυφασίζοντο Λυσανορίδαν
[29]	ἀκήκοα τοιοῦτον, ὦ Ἀρχία· σκέψομαι	δὲ	τὸν λόγον, εἰ κελεύεις, κἂν
[17]	παραλαμβάνειν εἰς τὴν πρᾶξιν’ ἐκπλαγέντων	δὲ	τὸν λόγον ἡμῶν ὁ Ἱπποσθενείδας
[13]	εἰσιόντας οἵτινές εἰσιν ἀποσκεψαμένοις, μᾶλλον	δὲ	τὸν ξένον ὃν ἔοικεν ἡμῖν
[13]	καὶ Μέλισσον τὸν αὐλητήν, ἑπόμενον	δὲ	τὸν ξένον οὐκ ἀγεννῆ τὸ
[31]	εἰ τὰ γύναια πρόσεισι. ~Τοιαύτης	δὲ	τὸν πότον ἐλπίδος διαπαιδαγωγησάσης προσμίξαντες
[34]	ἐλευθερίαν ἐκήρυττον τοὺς πολίτας. τοῖς	δὲ	τότ´ ὄχλοις τῶν συνισταμένων ὅπλα
[7]	τῆς ἀπορίας ἐπεκαλοῦντο βοηθόν. ὁ	δὲ	τοῦ Αἰγυπτίου μνησθεὶς προσπαίζειν ἔφη
[29]	προῆλθον ἐπὶ τὰς θύρας. εἰπόντος	δὲ	τοῦ Ἀρχίου φυγάδας, ὦ Χάρων,
[18]	ἀλλὰ τῶν κρατούντων ἐστίν. ἔτι	δὲ	τοῦ Θεοκρίτου λέγοντος λέγω πρὸς
[31]	ὑπὲρ τῶν πολεμίων εὐχόμενος. πεσόντος	δὲ	τοῦ Καβιρίχου τὸ μὲν ἱερὸν
[20]	εἰσδεχομένης, ὅταν ἀλλήλοις ἐντυγχάνωμεν· ὁ	δὲ	τοῦ κρείττονος νοῦς ἄγει τὴν
[23]	πρὸς τοὺς λόγους εὐλαβές, ἄπληστον	δὲ	τοῦ μανθάνειν καὶ ἀκροᾶσθαι· διὸ
[5]	λελιθωμένην ἤδη καὶ συμπεπηγυῖαν, ἐπάνω	δὲ	τοῦ μνήματος ἔκειτο πίναξ χαλκοῦς
[15]	εἶναι τὸ δ´ ἄσκησιν; ὁμολογήσαντος	δὲ	τοῦ ξένου φέρε τοίνυν πρῶτον
[8]	καὶ ὠφελίμως ἀλλήλοις συμφέρεσθαι. ~Μεταξὺ	δὲ	τοῦ Σιμμίου λέγοντος ὁ πατὴρ
[27]	ς´ ἥκειν πρὸς αὐτούς. ἐρομένου	δὲ	τοῦ Χάρωνος, τίς ἡ σπουδὴ
[33]	ἄσμενοι τὰς ἁλύσεις ἐφέλκοντες, οἱ	δὲ	τοὺς πόδας ἐν τῷ ξύλῳ
[30]	ὅπλων ἢ μάχαιραν ἕκαστος (ἐν	δὲ	τούτοις ἦν καὶ Πελοπίδας καὶ
[19]	παρακαλούντων ἐπὶ τὴν πρᾶξιν. Ἐκ	δὲ	τούτου Φυλλίδας μὲν ᾤχετο τῆς
[34]	καὶ δεήσεις σωφρόνων γυναικῶν. ~Ἐν	δὲ	τούτῳ τῶν πραγμάτων ὄντων πυθόμενος
[33]	ἐβόων δεόμενοι μὴ ἀπολειφθῆναι. λυομένων	δὲ	τούτων ἤδη πολλοὶ προσεφέροντο τῶν
[7]	ἑρμηνεύσαντα ταχέως ἀποστεῖλαι· πρὸς ἑαυτὸν	δὲ	τρεῖς ἡμέρας ἀναλεξάμενος βιβλίων τῶν
[22]	τρίτῃ Νοῦς καθ´ ἥλιον, τὴν	δὲ	τρίτην πρὸς τετάρτην Φύσις κατὰ
[1]	εἰς Ὄλυνθον στρατηγίας ἀπέστησαν, Λυσανορίδαν	δὲ	τρίτον αὐτὸν ἀντ´ ἐκείνου πέμψαντες
[20]	οἴαξι μεγάλων περιαγωγὰς ὁλκάδων τοῦτο	δὲ	τροχῶν κεραμεικῶν δίνησιν ἄκρας παραψαύσει
[7]	συντελεῖσθαι κελεύει τὰ γράμματα, τοὺς	δὲ	τύπους εἶναι τῆς ἐπὶ Πρωτεῖ
[9]	μάλιστα φίλον ἀληθείας ἑλόμενος τὸν	δὲ	τῦφον ὥσπερ τινὰ καπνὸν φιλοσοφίας
[33]	τί δὲ κομίζεις παράσημον; ἅμα	δὲ	τῷ λόγῳ ξυστὸν ἱππικὸν ἔχων
[20]	ὄγκος ἡσυχάζων καὶ κείμενος, ἅμα	δὲ	τῷ τὴν ψυχὴν ἐν νῷ
[20]	διὰ φωνῆς ψηλαφῶντες γνωρίζομεν· αἱ	δὲ	τῶν δαιμόνων φέγγος ἔχουσαι τοῖς
[22]	καθίστανται πρὸς τὸ δέον. ἐκ	δὲ	τῶν εὐηνίων ἐκείνων καὶ κατηκόων
[24]	τινὰς καλεῖ καὶ ἱερεῖς, ἑτέρους	δὲ	τῶν θεῶν αὐτῶν διαλεγομένων συνιέντας
[25]	φίλοις πρὸς τὸν καιρόν, ἀποκτενεῖν	δὲ	τῶν πολιτῶν ἄκριτον οὐδένα μὴ
[26]	καὶ δόξαν, ὡς λαμπρῶν ἀκινδύνων	δὲ	τῶν πράξεων ἐσομένων. ~Ὡς οὖν
[17]	ἄλλως καὶ (οἰκεῖος ἀνὴρ οὐδὲν	δὲ	τῶν πρασσομένων συνειδώς, ἔστι σοι,
[2]	ἡμῖν ἢ Χάρωνι γνώριμος· ἐδήλου	δὲ	τῶν φυγάδων ὄντας δώδεκα τοὺς
[14]	δέχομαι καὶ ἀγαπῶ διαφερόντως, ἥκεις	δὲ	φάρμακα φίλοις μὴ νοσοῦσι κομίζων.
[22]	ἄλλων γὰρ θεῶν ἐκεῖνα· τὴν	δὲ	Φερσεφόνης μοῖραν, ἣν ἡμεῖς διέπομεν,
[4]	εἰ τὴν ἡμέραν φυλάττουσιν. ἐμοῦ	δὲ	φήσαντος οὐκοῦν’ εἶπεν ὀρθῶς ἐγὼ
[22]	σώματι φερόμενον ψυχὴ λέγεται· τὸ	δὲ	φθορᾶς λειφθὲν οἱ πολλοὶ νοῦν
[31]	ἀνῆκε παίων ἕως ἀπέκτεινε. τὸν	δὲ	Φίλιππον ἔτρωσε μὲν Χάρων παρὰ
[1]	πέρας πύθοιτο τοῦ πράγματος, τὸν	δὲ	φιλότιμον καὶ φιλόκαλον τῶν ὑπ´
[11]	πολλὰ μὲν τοῦτον ἀνεκαλέσατο, πολλὰ	δὲ	φίλους τινὰς καὶ λοχίτας οἷς
[1]	μὲν ἐξέβαλον τῶν (πολιτῶν τοὺς	δὲ	φόβῳ κατεῖργον ἄρχοντες αὐτοὶ παρανόμως
[4]	ἀνακρίνουσι τὸν Θεόκριτον. ἐν τούτῳ	δὲ	Φυλλίδας, ὃν οἶσθ´, ὦ Ἀρχίδαμε,
[18]	καὶ ταραχῆς φέροντι κρεῖττον, ἀσήμους	δὲ	φωνὰς ἐκφέρεσθαι παρ´ ἡμῶν, ὥστε
[16]	νυκτὸς εἶδον μὲν οὐδέν, ἀκοῦσαι	δὲ	φωνῆς ἔδοξα τὰ ἀκίνητα μὴ
[31]	ἅμα τὸ ξίφος ἀνέλκων, διανιστάμενον	δὲ	χαλεπῶς τὸν Ἀρχίαν ἐπιδραμὼν οὐκ
[5]	εὑρέθη δ´ οὖν σώματος, ψέλλιον	δὲ	χαλκοῦν οὐ μέγα καὶ δύ´
[13]	οὐκ ἔχουσι χρήματα διδόντων, πολλὴν	δὲ	χάριν καὶ φιλίαν ἀντιλαμβανόντων. Λῦσις
[17]	Φυλλίδου πάντες μὲν διεταράχθημεν, ὁ	δὲ	Χάρων τῷ Ἱπποσθενείδᾳ πάνυ σκληρῶς
[27]	ἐκεῖνοι μὲν οὖν ᾤχοντο, τοῦ	δὲ	Χάρωνος εἰσελθόντος πρὸς ἡμᾶς καὶ
[30]	κώμῳ χρωμένους μετὰ γυναικῶν. ἡ	δὲ	χείρων, ὦ Ἀρχίδαμε, τύχη καὶ
[16]	κεκηδεῦσθαι τὸ Λύσιδος σῶμα, τὴν	δὲ	ψυχὴν ἤδη κεκριμένην ἀφεῖσθαι πρὸς

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 24/08/2005