Chapitre
[13]	καὶ γενομένης σιωπῆς ὁ Σιμμίας	τὸν	ἀδελφὸν ἡμῶν καλέσας εἶεν, εἶπεν
[13]	αὐτῷ ζῶντι συντελέσαι τοὺς φίλους	τὸν	ἆθλον. ἐπεὶ δ´ ἡμῖν τὸ
[22]	ὁμοίως κυκλοτερεῖς· οἴεσθαι δὲ ταύταις	τὸν	αἰθέρα κύκλῳ φερομέναις ὑπορροιζεῖν λιγυρῶς
[5]	κατὰ δή τινα χρησμόν, ἀγνοῶν	τὸν	Ἄλεον ὅστις ἦν· ἐπανελθὼν δ´
[7]	ἃ παρ´ ἡμῶν ἔλαβεν Ἀγησίλαος	τὸν	Ἀλκμήνης τάφον ἀνασκευασάμενος. καὶ ὁ
[33]	κατασχίσαντες ἐκαλοῦμεν ὀνομαστὶ πρῶτον μὲν	τὸν	Ἀμφίθεον, εἶτα τῶν ἄλλων πρὸς
[25]	ὁ γὰρ Φυλλίδας δεδιὼς μὴ	τὸν	Ἀμφίθεον προανέλωσιν, εὐθὺς ἀπὸ τῆς
[7]	Πρωτεῖ βασιλεύοντι γραμματικῆς, ἣν Ἡρακλέα	τὸν	Ἀμφιτρύωνος ἐκμαθεῖν, ὑφηγεῖσθαι μέντοι καὶ
[11]	οὐκ ἀληθείας καὶ ἁπλότητος οἷς	τὸν	ἄνδρα μέγαν ὡς ἀληθῶς καὶ
[10]	σφόδρα θαυμάζοντας, εἰ μηδαμοῦ προλείπει	τὸν	ἄνδρα μηδ´ ἀμελεῖ τὸ θεῖον
[11]	τῆς κοινῆς μόριόν τι ἀνάγκης	τὸν	ἄνδρα πείρᾳ βεβαιωσάμενον ἐν τοῖς
[31]	τοὺς δ´ ἡσυχίαν ἄγοντας εἰς	τὸν	ἀνδρῶνα κατεκλείσαμεν οὐ βουλόμενοι διαπεσόντας
[31]	τῶν οἰκετῶν εὐθὺς ὠσάμενοι πρὸς	τὸν	ἀνδρῶνα μικρὸν ἐπὶ ταῖς θύραις
[18]	ἀπ´ ἀρχῆς συνειδώς. κἀγὼ κατιδὼν	τὸν	ἄνθρωπον ἆρ´ οὐ Χλίδωνα λέγεις,
[21]	Τίμαρχος φράσον· οὐ γὰρ ἔγνων	τὸν	ἄνθρωπον. εἰκότως γ´, εἶπεν ὁ
[20]	σεισθέντος ἑλκόμεναι σπῶσι καὶ συντείνουσι	τὸν	ἄνθρωπον. ᾗ καὶ μάλιστα τὸ
[32]	θύραν, ἐμπεσόντες ἀθρόοι καὶ ἀνατρέψαντες	τὸν	ἄνθρωπον ἵεντο δρόμῳ διὰ τῆς
[18]	τἀληθῆ λέγειν) εἰ καταλάβοις ἂν	τὸν	ἄνθρωπον ἵππῳ χρώμενον τῶν ἐν
[15]	τὴν ὑπὲρ τοῦ στεφάνου πρὸς	τὸν	ἀντίπαλον ἅμιλλαν, ἄσκησιν δὲ τὴν
[25]	εὐθὺς ἀπὸ τῆς Λυσανορίδου προπομπῆς	τὸν	Ἀρχίαν δεξάμενος καὶ περὶ τῆς
[31]	ξίφος ἀνέλκων, διανιστάμενον δὲ χαλεπῶς	τὸν	Ἀρχίαν ἐπιδραμὼν οὐκ ἀνῆκε παίων
[19]	ᾤχετο τῆς ὑποδοχῆς ἐπιμελησόμενος καὶ	τὸν	Ἀρχίαν εὐθὺς ἐνσείσων εἰς τὸν
[2]	λόγοις καὶ φιλοσοφίᾳ, πολλάκις ἐφελκόμενοι	τὸν	Ἀρχίαν καὶ τὸν Λεοντίδην εἰς
[4]	ὦ Ἀρχίδαμε, τότε τοῖς περὶ	τὸν	Ἀρχίαν πολεμαρχοῦσι γραμματεύων ἥξειν καὶ
[29]	καὶ τὸ ἀσφαλές. ἅμα δὲ	τὸν	Ἀρχίαν ὑπολαβὼν ἀπῆγεν εἰς τὸν
[13]	Ἰσμηνόδωρον καὶ Βακχυλίδαν καὶ Μέλισσον	τὸν	αὐλητήν, ἑπόμενον δὲ τὸν ξένον
[10]	Σωκράτους ἐλέγξοντες δαιμόνιον ἐπεσπάσαντο Χάριλλον	τὸν	αὐλητὴν ἥκοντα καὶ αὐτὸν μετ´
[22]	ἄλογον. μίγνυται δ´ οὐ πᾶσα	τὸν	αὐτὸν τρόπον· ἀλλ´ αἱ μὲν
[6]	μελήσει· τὸν δὲ ξένον ἴστε	τὸν	ἀφιγμένον, ὦ Καφισία, πρὸς ὑμᾶς
[24]	οὕτως οἱ πεπαυμένοι τῶν περὶ	τὸν	βίον ἀγώνων δι´ ἀρετὴν ψυχῆς
[22]	σύμπαν ὑπὸ παθῶν διαφέρονται κατὰ	τὸν	βίον· αἱ δὲ πῆ μὲν
[16]	καὶ χρῷτο ταὐτῷ δαίμονι πρὸς	τὸν	βίον, εἰ μὴ κακὸς ἐγὼ
[11]	πενίᾳ γὰρ ἐμμεῖναι παρὰ πάντα	τὸν	βίον ἑκουσίως σὺν ἡδονῇ καὶ
[20]	διδασκάλων καὶ παιδαγωγῶν ἡγεμόνα πρὸς	τὸν	βίον. ~Ἡμῖν μέν, ὦ Φειδόλαε,
[21]	νέος γὰρ ὢν κομιδῇ κατέστρεψε	τὸν	βίον καὶ Σωκράτους δεηθεὶς ταφῆναι
[17]	γὰρ οἱ μάντεις τῇ Δήμητρι	τὸν	βοῦν θύοντες πολὺν θόρυβον καὶ
[20]	δαιμόνιον. ἃ μὲν οὖν πρὸς	τὸν	Γαλαξιδώρου λόγον ἀντεῖπεν ὁ Σιμμίας
[34]	πυθόμενος τὸν Ἐπαμεινώνδαν ἐγὼ καὶ	τὸν	Γοργίδαν ἤδη μετὰ τῶν φίλων
[11]	τὸν μὲν ἔτι μέλλοντος βεβαιοῦν	τὸν	δ´ ἤδη πράσσοντος ἐπέχειν καὶ
[31]	τῆς κλίνης χαμαὶ καταβαλὼν ἀνεῖλε.	τὸν	δὲ Καβίριχον ἡμεῖς κατεπραΰνομεν ἀξιοῦντες
[16]	διαλύεσθε πρὸς αὑτούς, ὦ ξένε·	τὸν	δὲ Λῦσιν ἡμῖν, εἰ θέμις
[6]	ταῦτα μὲν ἴσως θεῷ μελήσει·	τὸν	δὲ ξένον ἴστε τὸν ἀφιγμένον,
[9]	καὶ μάλιστα φίλον ἀληθείας ἑλόμενος	τὸν	δὲ τῦφον ὥσπερ τινὰ καπνὸν
[31]	οὐκ ἀνῆκε παίων ἕως ἀπέκτεινε.	τὸν	δὲ Φίλιππον ἔτρωσε μὲν Χάρων
[1]	τὸ πέρας πύθοιτο τοῦ πράγματος,	τὸν	δὲ φιλότιμον καὶ φιλόκαλον τῶν
[25]	οἳ μᾶλλον ἕξουσιν ἀνυπόπτως πρὸς	τὸν	δῆμον ὡς ἀπὸ τοῦ βελτίστου
[5]	ἐπανελθὼν δ´ ἐκεῖθεν οἷός ἐστι	τὸν	Δίρκης ἀναζητεῖν τάφον ἄγνωστον ὄντα
[22]	οὐκ ἐᾷ πελάζειν, ἀλλὰ θρηνοῦσαι	τὸν	ἑαυτῶν πότμον ἀποσφαλλόμεναι φέρονται κάτω
[7]	τῶν παρόντων κακῶν ἔσεσθαι διπλασιάσασι	τὸν	ἐν Δήλῳ βωμόν. οὔτε δὲ
[34]	τούτῳ τῶν πραγμάτων ὄντων πυθόμενος	τὸν	Ἐπαμεινώνδαν ἐγὼ καὶ τὸν Γοργίδαν
[13]	τὰς θύρας ἑωρῶμεν ἡγούμενον μὲν	τὸν	Ἐπαμεινώνδαν καὶ τῶν συνεστώτων φίλων
[33]	ἐπὶ τὸ δεσμωτήριον. ἐκκαλέσας δὲ	τὸν	ἐπὶ τῆς εἱρκτῆς ὁ Φυλλίδας
[17]	ἰατρὸς προσελθὼν περιέλυσε τοῦ Σιμμίου	τὸν	ἐπίδεσμον ὡς θεραπεύσων τὸ σῶμα,
[15]	ἐν μὲν γὰρ ταῖς μάχαις	τὸν	εὖ βάλλοντα τῶν πολεμίων ἐκκλιτέον,
[10]	ἅμα τι διερωτῶν καὶ διασείων	τὸν	Εὐθύφρονα μετὰ παιδιᾶς. ἄφνω δ´
[32]	Κηφισοδώρῳ· καὶ γὰρ εἶδε πίπτοντα	τὸν	ἐχθρὸν ὁ ἀνὴρ καὶ τῷ
[11]	μία καθ´ αὑτὴν οὐκ ἄγει	(τὸν	ζυγόν, ἰσορροποῦντι δὲ βάρει προστιθεμένη
[18]	ὁ Ἱπποσθενείδας Χλίδων’ ἔφη νὴ	τὸν	Ἡρακλέα· φεῦ, μή τι χαλεπώτερον
[32]	δρόμῳ διὰ τῆς αὐλῆς ἐπὶ	τὸν	θάλαμον. ὁ δ´ εὐθὺς ἐπὶ
[22]	ἐκ τῶν σωμάτων ἐπαναπλεούσας μετὰ	τὸν	θάνατον· οἱ δ´ ἄνω (δια)
[4]	ὄντων. ~Ταῦτά μου διαλεγομένου πρὸς	τὸν	Θεόκριτον διέκρουσεν ὁ Γαλαξίδωρος, ἐγγὺς
[4]	μήνυσις αὐτοῖς, περὶ ἧς ἀνακρίνουσι	τὸν	Θεόκριτον. ἐν τούτῳ δὲ Φυλλίδας,
[4]	ἐπέσχομεν, ὁ δ´ Ἀρχίας καλέσας	τὸν	Θεόκριτον καὶ τῷ Λυσανορίδᾳ προσαγαγὼν
[7]	τοῖς Ἕλλησι διὰ τῶν γραμμάτων	τὸν	θεὸν ἄγειν σχολὴν καὶ εἰρήνην
[7]	τοῦτο δ´ οἴεσθαι χρῆναι ποθεῖν	τὸν	θεὸν ἀλλὰ προστάσσειν Ἕλλησι πᾶσι
[7]	τοῦ Αἰγυπτίου μνησθεὶς προσπαίζειν ἔφη	τὸν	θεὸν Ἕλλησιν ὀλιγωροῦσι παιδείας οἷον
[24]	καὶ θεοφιλεῖς ἀπιστοῦντες, καὶ ταῦτα	τὸν	θεὸν οὐ φίλορνιν ἀλλὰ φιλάνθρωπον
[21]	μάλα φαιδρὸς ἀνῆλθε· προσκυνήσας δὲ	τὸν	θεόν, ὡς πρῶτον διέφυγε τὸν
[1]	ὑμέτερον, ἡμεῖς δὲ παρὰ Λῦσιν	τὸν	ἱερὸν σπουδάζοντες οὕτω διεφάνημεν. ἀλλ´
[18]	τοῖς ἀνδράσιν, εἰσῆλθον οἴκαδε ληψόμενος	τὸν	ἵππον, αἰτοῦντι δέ μοι τὸν
[18]	Χάρωνα βουλόμενον εἰπεῖν τι πρὸς	τὸν	Ἱπποσθενείδαν ἀλλ´ ἔμοιγ´’ εἶπεν ἀπ´
[19]	οὐ μὴν ἀλλ´ ἐγὼ προσαγορεύσας	τὸν	Ἱπποσθενείδαν καὶ δεξιωσάμενος ἐθάρρυνον, ὡς
[18]	τοῦ Θεοκρίτου λέγοντος λέγω πρὸς	τὸν	Ἱπποσθενείδαν τίνα πρὸς τοὺς ἄνδρας
[27]	ἅπαντας ἔσχεν οἰομένους μεμηνῦσθαι, καὶ	τὸν	Ἱπποσθενείδαν ὑπενόουν οἱ πλεῖστοι κωλῦσαι
[1]	ἄκραν, ἠκούσαμεν· ἔγνωμεν δὲ καὶ	τὸν	Ἰσμηνίαν οὐ τοῦ βελτίστου θανάτου
[8]	τὸν Λύσιδος ἦγεν Ἐπαμεινώνδας πρὸς	τὸν	Ἰσμηνὸν ἀπολουσόμενον, εἶτ´ ἀφίξονται δεῦρο
[25]	μετὰ Γοργίδου τοῖς φίλοις πρὸς	τὸν	καιρόν, ἀποκτενεῖν δὲ τῶν πολιτῶν
[15]	ἐκκλιτέον, ἐν δὲ ταῖς χάρισι	τὸν	καλῶς διδόντα τῶν φίλων οὔτε
[18]	Χλίδωνα λέγεις, εἶπον ὦ Ἱπποσθενείδα,	τὸν	κέλητι τὰ Ἡράκλε ια νικῶντα
[32]	ἅμα τῆς θύρας ἀνοιγομένης παίει	τὸν	Κηφισόδωρον εἰς τὸν λαγόνα καὶ
[2]	τοὺς νεωτάτους μετὰ κυνῶν περὶ	τὸν	Κιθαιρῶνα θηρεῦσαι ὡς πρὸς ἑσπέραν
[26]	ἄλλους· ἐσχίσθησαν γὰρ εὐθὺς ὑπερβάλλοντες	τὸν	Κιθαιρῶνα, καὶ παρέσχεν αὐτοῖς ὁ
[34]	τὸ πλῆθος ὄντες, ἐκπεπληγμένοι δὲ	τὸν	κίνδυνον ἄλλως προυφασίζοντο Λυσανορίδαν περιμένειν·
[28]	φαιδρότητα καὶ τὸ ἀδεὲς πρὸς	τὸν	κίνδυνον, ὥσπερ τοῦ Νεοπτολέμου, μήτ´
[7]	τοῦτο μὲν οὖν Εὔδοξον αὐτοῖς	τὸν	Κνίδιον ἢ τὸν Κυζικηνὸν Ἑλίκωνα
[16]	κακὸς ἐγὼ τεκμήρασθαι τῷ πλῷ	τὸν	κυβερνήτην. μυρίαι μὲν γὰρ ἀτραποὶ
[7]	Εὔδοξον αὐτοῖς τὸν Κνίδιον ἢ	τὸν	Κυζικηνὸν Ἑλίκωνα συντελέσειν· μὴ τοῦτο
[32]	ἀνοιγομένης παίει τὸν Κηφισόδωρον εἰς	τὸν	λαγόνα καὶ δευτέρῳ τῷ Πελοπίδᾳ
[2]	πολλάκις ἐφελκόμενοι τὸν Ἀρχίαν καὶ	τὸν	Λεοντίδην εἰς τὸ ἀνύποπτον οὐκ
[32]	δοὺς δὲ πολλὰ καὶ καταβαλὼν	τὸν	Λεοντίδην ἐπέσφαξε θερμῷ τῷ Κηφισοδώρῳ·
[32]	δ´ ἦν τῷ Πελοπίδᾳ πρὸς	τὸν	Λεοντίδην καὶ διαξιφισμὸς ἐν ταῖς
[30]	διεξιοῦσιν. οἱ μὲν οὖν ἐπὶ	τὸν	Λεοντίδην καὶ τὸν Ὑπάτην ταχθέντες
[4]	πρὸς αὐτὸν οὐ βούλεται παρεῖναι	τὸν	Λεοντίδην. ὥσθ´ ἡμῖν δίχα διαιρετέον
[29]	τοιοῦτον, ὦ Ἀρχία· σκέψομαι δὲ	τὸν	λόγον, εἰ κελεύεις, κἂν πύθωμαί
[20]	τῆς ψυχῆς δι´ ὤτων βίᾳ	τὸν	λόγον εἰσδεχομένης, ὅταν ἀλλήλοις ἐντυγχάνωμεν·
[17]	εἰς τὴν πρᾶξιν’ ἐκπλαγέντων δὲ	τὸν	λόγον ἡμῶν ὁ Ἱπποσθενείδας μὴ
[8]	περὶ τὸν τάφον ἐμοὶ δοκεῖ	τὸν	Λύσιδος ἦγεν Ἐπαμεινώνδας πρὸς τὸν
[13]	ἐπέσκηψε μάλιστα μὲν ζῶντα κομίσαι	τὸν	Λῦσιν εἰς Ἰταλίαν ἢ τὰ
[32]	ῥωμαλέος· οὐ μὴν ἔγνω γε	τὸν	λύχνον καταβαλεῖν καὶ διὰ σκότους
[10]	δὲ παρόντος, ὅτε πρὸς Εὐθύφρονα	τὸν	μάντιν ἥκομεν, ἔτυχε μέν, ὦ
[3]	καλὸν ὑπὸ τῶν νόμων ἀγόμενος	τὸν	μέγιστον ὑποδύεται κίνδυνον ἑκουσίως ὑπὲρ
[22]	εἶτα πάλιν ἀντιτείνοντας καὶ βιαζομένους.	τὸν	μὲν γὰρ σύνδεσμον οἷα χαλινὸν
[11]	ἀποτρέπεσθαι· τῶν δ´ αὐτοῦ πταρμῶν	τὸν	μὲν ἔτι μέλλοντος βεβαιοῦν τὸν
[24]	τῶν εἰρημένων. ~Ἐγὼ τοίνυν’ ἔφη	τὸν	μὲν Τιμάρχου λόγον ὥσπερ ἱερὸν
[20]	ὥσπερ ἂν εἴ τις οἴοιτο	τὸν	μουσικὸν ἀνειμένῃ τῇ λύρᾳ χρώμενον,
[32]	δ´ ἀπαγγείλας καὶ κελευσθεὶς ἀνοῖξαι	τὸν	μοχλὸν ἀφεῖλε καὶ μικρὸν ἐνέδωκε
[23]	ὦ Θεόκριτε, μετὰ τοῦ λόγου	τὸν	μῦθον, ἀλλ´ ὅρα μὴ καὶ
[20]	ἀκοῦσαί τινος φωνῆς φάσκουσι προσέχοντι	τὸν	νοῦν καὶ διαπυνθανομένῳ μετὰ σπουδῆς.
[2]	λόγοις διάγειν μᾶλλον ἢ προσέχειν	τὸν	νοῦν οἷς ἔπραττον ἐκεῖνοι. τῆς
[8]	ἐνταῦθα περιμεῖναι βουλόμενος ὑμῖν γνωρίσαι	τὸν	ξένον, ἄνδρα γενναῖον μὲν αὐτὸν
[15]	ὄντες, ὦ φίλε Σιμμία, παραιτούμεθα	τὸν	ξένον ἐᾶν ἡμᾶς ἱκανῶς ἐγγυμνάσασθαι
[23]	μῦθον, ἀλλ´ ὅρα μὴ καὶ	τὸν	ξένον ἡμῖν παρακλητέον ἐπὶ τὴν
[13]	εἶπεν ὦ Ἐπαμεινώνδα, τίνα χρὴ	τὸν	ξένον καὶ πῶς καὶ πόθεν
[13]	οἵτινές εἰσιν ἀποσκεψαμένοις, μᾶλλον δὲ	τὸν	ξένον ὃν ἔοικεν ἡμῖν Ἐπαμεινώνδας
[13]	Μέλισσον τὸν αὐλητήν, ἑπόμενον δὲ	τὸν	ξένον οὐκ ἀγεννῆ τὸ εἶδος
[20]	ψυχὴ νοήσασα ἐφέλκεται ταῖς ὁρμαῖς	τὸν	ὄγκον, ἀλλ´ ἐν ὅσῳ μάλα
[24]	πολλῷ τοῖς ἄνω προσφέρηται, ταύτῃ	τὸν	οἰκεῖον οὐ νεμεσᾷ δαίμονα βοηθεῖν
[29]	τὸν Ἀρχίαν ὑπολαβὼν ἀπῆγεν εἰς	τὸν	οἶκον, ἐν ᾧ πίνοντες τυγχάνουσιν.
[31]	αὐτῆς· ὡς δὲ καὶ διὰ	τὸν	οἶνον οὐκ ἦν εὐπαρακόμιστος τῷ
[21]	τὸν θεόν, ὡς πρῶτον διέφυγε	τὸν	ὄχλον, διηγεῖτο ἡμῖν θαυμάσια πολλὰ
[27]	ὑποψίαν ἠγανακτοῦμεν καὶ ἀπάγειν ἐκελεύομεν	τὸν	παῖδα. τὸ δ´ ὅλον’ εἶπεν
[5]	τῶν ἱππαρχηκότων. ὁ γὰρ ἀπαλλαττόμενος	τὸν	παραλαμβάνοντα τὴν ἀρχὴν μόνος ἄγων
[7]	εὐθὺς ἀναμνησθείς οὐκ οἶδ´’ ἔφη	τὸν	πίνακα τοῦτον, ὦ Φειδόλαε, γράμματα
[14]	πολυτελέστερον, ὥσπερ ξένον ὑποδεδεγμένοι βαρύτερον	τὸν	πλοῦτον. ἄπαγ´, εἶπεν ὁ πατήρ
[14]	ἀργόν’ ἔφη καθισόμεθα φρουροῦντες οἴκοι	τὸν	πλοῦτον· ἄχαρις γὰρ ἂν οὕτως
[31]	τὰ γύναια πρόσεισι. ~Τοιαύτης δὲ	τὸν	πότον ἐλπίδος διαπαιδαγωγησάσης προσμίξαντες ἡμεῖς
[25]	ἐλπίδας ἐμβαλὼν ὡς ἀφιξομένης εἰς	τὸν	πότον, ἔπεισε πρὸς ῥᾳθυμίαν καὶ
[19]	τὸν Ἀρχίαν εὐθὺς ἐνσείσων εἰς	τὸν	πότον, Χάρων δὲ τῆς οἰκίας
[7]	ἧκεν εἰς Μέμφιν ὡς Χόνουφιν	τὸν	προφήτην, ποτὲ συμφιλοσοφοῦντες διετρίβομεν ἐγὼ
[12]	εἰ μὴ τὸ δαιμόνιον ἀλλὰ	τὸν	πταρμὸν αὑτῷ σημαίνειν ἔλεγεν· ὥσπερ
[32]	ἀλλ´ ἐκείνους μὲν οἱ περὶ	τὸν	Σαμίδαν ἀνεῖργον οὐ παρακινδυνεύοντας εἰς
[8]	Πολύμνις ἐπεισῆλθε καὶ καθίσας παρὰ	τὸν	Σιμμίαν Ἐπαμεινώνδας’ ἔφη καὶ σὲ
[19]	δὲ καὶ Θεόκριτος πάλιν πρὸς	τὸν	Σιμμίαν ἐπανήλθομεν, ὅπως τῷ Ἐπαμεινώνδᾳ
[6]	φίλων, ἡμεῖς δ´ εἰσελθόντες ἠσπαζόμεθα	τὸν	Σιμμίαν ἐπὶ τῆς κλίνης καθεζόμενον
[13]	οὖν ἐκείνου μὲν αὐτοῦ παρὰ	τὸν	Σιμμίαν τοῦ δ´ ἀδελφοῦ παρ´
[4]	γὰρ Ἀρχίαν ἔδειξε καὶ Λυσανορίδαν	τὸν	Σπαρτιάτην ἀπὸ τῆς Καδμείας ὥσπερ
[27]	Δί´’ εἶπεν ὁ Χάρων θεὶς	τὸν	στέφανον ἤδη καὶ λαβὼν τὸ
[22]	ἀεὶ καὶ χαλῶσα τῷ δαίμονι	τὸν	σύνδεσμον ἐδίδου περιδρομὴν καὶ περιφοίτησιν,
[22]	ἀνθρώπων. πειράθητι δὲ κατιδεῖν ἑκάστου	τὸν	σύνδεσμον, ᾗ τῇ ψυχῇ συμπέφυκε.
[21]	Σωκράτους δεηθεὶς ταφῆναι παρὰ Λαμπροκλέα	τὸν	Σωκράτους υἱόν, ὀλίγ αις πρότερον
[8]	τῷ γέροντι χοὰς χέασθαι περὶ	τὸν	τάφον ἔκ τινων ἐνυπνίων ὥς
[8]	ἡμᾶς; ἐκεῖνον’ ἔφη νυκτερεύσαντα περὶ	τὸν	τάφον ἐμοὶ δοκεῖ τὸν Λύσιδος
[16]	δὲ διανοίᾳ παραγενόμενος καὶ πρὸς	τὸν	τάφον εὐθὺς ὑπὸ τῶν ἐγχωρίων
[22]	ὡς ὁρᾷς. ἀλλ´ οὐδὲν ὁρῶ‘	τὸν	Τίμαρχον εἰπεῖν ἢ πολλοὺς ἀστέρας
[20]	τοῖς θείοις καὶ περιττοῖς ἀνδράσι	τὸν	τοῦ νοήσαντος λόγον. ὥσπερ γὰρ
[31]	Φίλιππον ἔτρωσε μὲν Χάρων παρὰ	τὸν	τράχηλον, ἀμυνόμενον δὲ τοῖς παρακειμένοις
[16]	καὶ συμβαλὼν ἕωθεν Ἐπαμεινώνδᾳ (καὶ	τὸν	τρόπον ἀκούσας ᾧ θάψειε Λῦσιν
[32]	κεχώρηκεν. ~Ἐπράχθη δὲ κἀκεῖνα τοῦτον	τὸν	τρόπον· ἔκοψαν οἱ περὶ Πελοπίδαν
[27]	ἄρχουσι καλούμενον. ὁ δὲ κελεύσας	τὸν	υἱὸν ἐλθεῖν κάλλιστον ὄντα Θηβαίων,
[28]	ἄδακρυς καὶ ἄτεγκτος ἐγχειρίσας Πελοπίδᾳ	τὸν	υἱὸν ἐχώρει διὰ θυρῶν δεξιούμενος
[27]	μὴ μεταστησάμενος εἰς οἰκίαν ἑτέραν	τὸν	υἱόν· τί γὰρ αὐτὸν δεῖ
[1]	ὄνειδος ἤδη μαραινόμενον παρὰ Σωκράτη	τὸν	ὑμέτερον, ἡμεῖς δὲ παρὰ Λῦσιν
[32]	αὔλειον ἡσυχῆ προσελθόντες καὶ πρὸς	τὸν	ὑπακούσαντα τῶν οἰκετῶν ἔφασαν ἥκειν
[30]	οὖν ἐπὶ τὸν Λεοντίδην καὶ	τὸν	Ὑπάτην ταχθέντες ἐγγὺς ἀλλήλων οἰκοῦντας
[32]	γενόμενοι δ´ ἀπὸ τούτων ἐπὶ	τὸν	Ὑπάτην τρέπονται καὶ τῶν θυρῶν
[32]	θυρῶν ὁμοίως αὐτοῖς ἀνοιχθεισῶν φεύγοντα	τὸν	Ὑπάτην ὑπὲρ τέγους τινὸς εἰς
[33]	τὸ μὴ καθεστηκότα λαλεῖν αὐτῷ	τὸν	Φυλλίδαν, ἀλλὰ θερμὸν ὄντα τῷ
[30]	δὲ ποτήριον ἐκέλευσεν ἐγχεῖν καὶ	τὸν	Φυλλίδαν ἐξέπεμπε συνεχῶς ἐπὶ θύρας
[18]	τέλος ὡμολόγησε κεχρηκέναι τῷ γείτονι	τὸν	χαλινὸν ἑσπέρας αἰτησαμένης αὐτοῦ τῆς
[18]	τὸν ἵππον, αἰτοῦντι δέ μοι	τὸν	χαλινὸν οὐκ εἶχεν ἡ γυνὴ
[3]	χεῖρα πιέσας σφόδρα καὶ πρὸς	τὸν	Χάρωνα βλέψας προερχόμενον οὗτος, εἶπεν
[18]	δ´ ὁ Θεόκριτος καὶ κατασχὼν	τὸν	Χάρωνα βουλόμενον εἰπεῖν τι πρὸς
[7]	δὲ πέμψαντος βασιλέως καὶ κελεύσαντος	τὸν	Χόνουφιν, εἴ τι συμβάλλοι τῶν
[7]	καὶ τότε λέγειν καλῶς ἡγούμεθα	τὸν	Χόνουφιν καὶ μᾶλλον ὁπηνίκα κομιζομένοις
[5]	Σιμμίας ἡμῖν ἀπαγγεῖλαι, κατ´ ἐκεῖνον	τὸν	χρόνον ἐν Αἰγύπτῳ πολλὰ τοῖς

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 24/08/2005