Chapitre
[32]	μὴ δύνασθαι τοὺς ἄλλους προσβοηθεῖν.	τέλος	δ´ ὁ ἡμέτερος λαβὼν μὲν
[18]	εἰς αὐτὴν ἐκείνην οἱ θεοί.	τέλος	δὲ μέχρι πληγῶν προαχθεὶς ὑπ´
[17]	καὶ ἀφιέναι φωνάς τινας ἀνάρθρους,	τέλος	δὲ πῦρ λάμψαι πολὺ καὶ
[11]	ἐκστῆναι πρὸς τοσαῦτα κωλύματα καὶ	τέλος	εἰς σωτηρίαν καὶ φυγὴν αὐτῷ
[24]	ἀλλὰ τοῖς ἐπὶ ταὐτὸ γυμναζομένοις	τέλος	εὐμενεῖς ὄντες καὶ συμφιλοτιμούμενοι πρὸς
[15]	ὧν ἐφίενται καὶ ἀνείρξεσιν εἰς	τέλος	καταλυθείσας· ἢ οὐ δοκεῖ σοι;
[18]	ἔνδον· ἱκανῶς δ´ ἀπολαύσασά μου	τέλος	ὡμολόγησε κεχρηκέναι τῷ γείτονι τὸν
[16]	ἀπέχειν τὸ μακαριστὸν καὶ οἰκεῖον	τέλος.	ὡς οὖν ἔγνωμεν ἐκ τῶν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 24/08/2005