HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
ζῶντος 4
ζῴων 1
ἤ 3
ἢ 42
ἦ 1
ἡ 36
ἥ 2

Fréquences [« »]
38 διὰ
41 εἰ
39 ὥσπερ
42 ἢ
45 ἐπὶ
46 ἔφη
46 ὑπὸ

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Plutarque, Oeuvres morales, Le démon de Socrate

ἢ

Chapitre

[33]   ἀπαντώντων, αἱ δ´ ἀνευροῦσαι πατέρας ἢ ἄνδρας αὑτῶν ἠκολούθουν, οὐδεὶς δ´

[3]   παύσειν εὐγνωμονοίης ἄν, οἶμαι, τέμνειν ἢ ἀποκάειν βιαζόμενος οὐκοῦν καὶ οὗτος

[15]   δίδωσι δεξάμενος οὐ καλῶς εἴληφεν; ἢ γένοιτ´ ἂν δικαιοτέρα χρημάτων λῆψις

[15]   λόγῳ τις αὐτὸν ἀλλὰ σχηματιζόμενος ἢ δι´ ἀπειροκαλίαν ἢ τῦφόν τινα

[9]   παθῶν τούτων ἁλίσκονται δι´ ἀπειρίαν ἢ δι´ ἀσθένειαν, οἱ δέ, ὡς

[12]   καὶ κυβερνήτῃ πελαγίου φθόγγος ὄρνιθος ἢ (διαδρομὴ κνηκίδος ἀραιᾶς πνεῦμα σημαίνει

[20]   χρώμενον, ὅταν συστῇ τοῖς τόνοις ἢ καθαρμοσθῇ, μὴ ἅπτεσθαι μηδὲ χρῆσθαι.

[15]   χρημάτων ὀρθὴν λῆψιν δὲ μηδεμίαν ἢ καὶ τοὺς διδόντας ἁμαρτάνειν πάντως

[16]   τάφου καὶ μετοικίζεις εἰς Ἰταλίαν ἢ καταμένειν ἐνταῦθα παρ´ ἡμῖν ἐάσεις

[11]   ἀλλὰ δαιμόνιον εἶναι τὸ κωλῦον ἢ κελεῦον ἔλεγε· τύφου γὰρ ἂν

[11]   σύμπαν ἐφ´ ἑαυτήν, οὕτω πταρμὸς ἢ κληδὼν ἤ τι τοιοῦτον σύμβολον

[12]   θαλάσσης, οὕτω μαντικῇ ψυχῇ πταρμὸς ἢ κληδὼν οὐ μέγα καθ´ αὑτὸ

[22]   διὰ μέσου δ´ αὐτῶν θάλασσαν ἢ λίμνην ὑποκεχύσθαι τοῖς χρώμασι διαλάμπουσαν

[21]   οὐκ οἶδα μὴ μύθοις ὁμοιότερ´ ἢ λόγοις ὄντα σιωπᾶν ἄμεινον. μηδαμῶς’

[29]   ἀκριβῶς ἐμήνυεν, ἄλλως δ´ ὑποψίαν ἢ λόγον ἄσημον ἐν τῇ πόλει

[20]   ὄψις ἀλλὰ φωνῆς τινος αἴσθησις ἢ λόγου νόησις εἴη συνάπτοντος ἀτόπῳ

[15]   παρανόμων ἡδονῶν ἀπέχεσθαι πότερον ἄσκησιν ἢ μᾶλλον ἔργον καὶ (ἀπόδειξιν ἀσκήσεως

[30]   ἔχοντες οὐδὲν ἕτερον τῶν ὅπλων ἢ μάχαιραν ἕκαστος (ἐν δὲ τούτοις

[28]   πρὸς (ἀλλήλους) ἀσυντάκτους καὶ σποράδας ἢ μένειν ἐν οἰκίσκῳ καθείρξαντας αὑτοὺς

[4]   τοὺς ἄλλους ἐκποδὼν ἔσεσθαι φεύγοντας ἢ μενεῖν μεθ´ ἡσυχίας ἀγαπῶντας ἄν

[4]   ἀγωνιᾶν, μή τις ὑπόνοια προσπέπτωκεν ἢ μήνυσις αὐτοῖς, περὶ ἧς ἀνακρίνουσι

[15]   καὶ ἀνείρξεσιν εἰς τέλος καταλυθείσας· ἢ οὐ δοκεῖ σοι; ὡμολόγησεν ὁ

[20]   συνεντάσεως καὶ παραστάσεως τρόπος χαλεπὸς ἢ παντελῶς ἄπορος συνοφθῆναι, καθ´ ὃν

[22]   οὐδὲν ὁρῶ‘ τὸν Τίμαρχον εἰπεῖν ἢ πολλοὺς ἀστέρας περὶ τὸ χάσμα

[24]   εὐθὺς ἀπὸ σιγμοῦ τοῦ τυχόντος ἢ ποππυσμοῦ τὸ προσταττόμενον αἰσθανόμενοι ῥᾳδίως

[2]   ἡμᾶς ἐν λόγοις διάγειν μᾶλλον ἢ προσέχειν τὸν νοῦν οἷς ἔπραττον

[11]   γεγονέναι δοκοῦμεν, ὑπὸ φωνῆς ἔξωθεν ἢ πταρμοῦ τινος ὁπηνίκα τύχοι θορυβούμενον

[21]   τοῦ δαιμονίου παρίσταται, τῶν κληδόνας ἢ πταρμοὺς ἤ τι τοιοῦτον παρ–

[11]   οὐκ ἔστιν ἀνδρὸς ἐκ κληδόνων ἢ πταρμῶν μεταβαλλομένην ὅτε τύχοι γνώμην

[13]   κομίσαι τὸν Λῦσιν εἰς Ἰταλίαν ἢ τὰ λείψανα τεθνηκότος. οἱ δ´

[10]   ὦ βέλτιστε, τὸ Σωκράτους ψεῦδος ἢ τί φαμεν; ἐμοὶ γὰρ οὐδὲν

[7]   οὖν Εὔδοξον αὐτοῖς τὸν Κνίδιον ἢ τὸν Κυζικηνὸν Ἑλίκωνα συντελέσειν· μὴ

[13]   οὐχ ἧττον δεομένη τοῦ λαμβάνοντος ἢ τοῦ διδόντος ἐξ ἀμφοῖν τελειοῦται

[1]   οὐδ´ ἀπροσφώνητον ἐκφεύγει τῶν καλῶς ἢ τοὐναντίον γεγονότων. οἶμαι δὴ καὶ

[4]   ὦ Φυλλίδα, καὶ πειράθητι πάντας ἢ τούς γε πλείους εἰς ταὐτὸ

[17]   ἐγὼ μέν’ εἶπεν οὐκ ἐλάσσους ἢ τριάκοντα γιγνώσκω. τί οὖν’ ἔφη

[16]   ἀδελφοῦ διελθόντος ὁ Σιμμίας δὶς ἢ τρὶς ἐπινεύσας τῇ κεφαλῇ μέγας’

[17]   Σπαρτιατῶν φρουρὰν ἀπώσασθαι δυσὶ νεκροῖς ἢ τρισὶν οὐ ῥᾴδιον (οὐδὲ γὰρ

[15]   ἀλλὰ σχηματιζόμενος ἢ δι´ ἀπειροκαλίαν ἢ τῦφόν τινα διωθεῖται. καὶ τίς

[15]   μᾶλλον δὲ (πραότερον γὰρ ἡμῖν ἢ τῷ Θετταλῷ πρὸς τὰς ἀποκρίσεις

[12]   ὡς γὰρ ἐν ἰατρικῇ σφυγμὸς ἢ φλύκταινα μικρὸν οὐ μικροῦ δὲ

[2]   ἄνθρωπος οὐδενὶ τῶν παρ´ ἡμῖν ἢ Χάρωνι γνώριμος· ἐδήλου δὲ τῶν

Chapitre
[33]	ἀπαντώντων, αἱ δ´ ἀνευροῦσαι πατέρας	ἢ	ἄνδρας αὑτῶν ἠκολούθουν, οὐδεὶς δ´
[3]	παύσειν εὐγνωμονοίης ἄν, οἶμαι, τέμνειν	ἢ	ἀποκάειν βιαζόμενος οὐκοῦν καὶ οὗτος
[15]	δίδωσι δεξάμενος οὐ καλῶς εἴληφεν;	ἢ	γένοιτ´ ἂν δικαιοτέρα χρημάτων λῆψις
[15]	λόγῳ τις αὐτὸν ἀλλὰ σχηματιζόμενος	ἢ	δι´ ἀπειροκαλίαν ἢ τῦφόν τινα
[9]	παθῶν τούτων ἁλίσκονται δι´ ἀπειρίαν	ἢ	δι´ ἀσθένειαν, οἱ δέ, ὡς
[12]	καὶ κυβερνήτῃ πελαγίου φθόγγος ὄρνιθος	ἢ	(διαδρομὴ κνηκίδος ἀραιᾶς πνεῦμα σημαίνει
[20]	χρώμενον, ὅταν συστῇ τοῖς τόνοις	ἢ	καθαρμοσθῇ, μὴ ἅπτεσθαι μηδὲ χρῆσθαι.
[15]	χρημάτων ὀρθὴν λῆψιν δὲ μηδεμίαν	ἢ	καὶ τοὺς διδόντας ἁμαρτάνειν πάντως
[16]	τάφου καὶ μετοικίζεις εἰς Ἰταλίαν	ἢ	καταμένειν ἐνταῦθα παρ´ ἡμῖν ἐάσεις
[11]	ἀλλὰ δαιμόνιον εἶναι τὸ κωλῦον	ἢ	κελεῦον ἔλεγε· τύφου γὰρ ἂν
[11]	σύμπαν ἐφ´ ἑαυτήν, οὕτω πταρμὸς	ἢ	κληδὼν ἤ τι τοιοῦτον σύμβολον
[12]	θαλάσσης, οὕτω μαντικῇ ψυχῇ πταρμὸς	ἢ	κληδὼν οὐ μέγα καθ´ αὑτὸ
[22]	διὰ μέσου δ´ αὐτῶν θάλασσαν	ἢ	λίμνην ὑποκεχύσθαι τοῖς χρώμασι διαλάμπουσαν
[21]	οὐκ οἶδα μὴ μύθοις ὁμοιότερ´	ἢ	λόγοις ὄντα σιωπᾶν ἄμεινον. μηδαμῶς’
[29]	ἀκριβῶς ἐμήνυεν, ἄλλως δ´ ὑποψίαν	ἢ	λόγον ἄσημον ἐν τῇ πόλει
[20]	ὄψις ἀλλὰ φωνῆς τινος αἴσθησις	ἢ	λόγου νόησις εἴη συνάπτοντος ἀτόπῳ
[15]	παρανόμων ἡδονῶν ἀπέχεσθαι πότερον ἄσκησιν	ἢ	μᾶλλον ἔργον καὶ (ἀπόδειξιν ἀσκήσεως
[30]	ἔχοντες οὐδὲν ἕτερον τῶν ὅπλων	ἢ	μάχαιραν ἕκαστος (ἐν δὲ τούτοις
[28]	πρὸς (ἀλλήλους) ἀσυντάκτους καὶ σποράδας	ἢ	μένειν ἐν οἰκίσκῳ καθείρξαντας αὑτοὺς
[4]	τοὺς ἄλλους ἐκποδὼν ἔσεσθαι φεύγοντας	ἢ	μενεῖν μεθ´ ἡσυχίας ἀγαπῶντας ἄν
[4]	ἀγωνιᾶν, μή τις ὑπόνοια προσπέπτωκεν	ἢ	μήνυσις αὐτοῖς, περὶ ἧς ἀνακρίνουσι
[15]	καὶ ἀνείρξεσιν εἰς τέλος καταλυθείσας·	ἢ	οὐ δοκεῖ σοι; ὡμολόγησεν ὁ
[20]	συνεντάσεως καὶ παραστάσεως τρόπος χαλεπὸς	ἢ	παντελῶς ἄπορος συνοφθῆναι, καθ´ ὃν
[22]	οὐδὲν ὁρῶ‘ τὸν Τίμαρχον εἰπεῖν	ἢ	πολλοὺς ἀστέρας περὶ τὸ χάσμα
[24]	εὐθὺς ἀπὸ σιγμοῦ τοῦ τυχόντος	ἢ	ποππυσμοῦ τὸ προσταττόμενον αἰσθανόμενοι ῥᾳδίως
[2]	ἡμᾶς ἐν λόγοις διάγειν μᾶλλον	ἢ	προσέχειν τὸν νοῦν οἷς ἔπραττον
[11]	γεγονέναι δοκοῦμεν, ὑπὸ φωνῆς ἔξωθεν	ἢ	πταρμοῦ τινος ὁπηνίκα τύχοι θορυβούμενον
[21]	τοῦ δαιμονίου παρίσταται, τῶν κληδόνας	ἢ	πταρμοὺς ἤ τι τοιοῦτον παρ–
[11]	οὐκ ἔστιν ἀνδρὸς ἐκ κληδόνων	ἢ	πταρμῶν μεταβαλλομένην ὅτε τύχοι γνώμην
[13]	κομίσαι τὸν Λῦσιν εἰς Ἰταλίαν	ἢ	τὰ λείψανα τεθνηκότος. οἱ δ´
[10]	ὦ βέλτιστε, τὸ Σωκράτους ψεῦδος	ἢ	τί φαμεν; ἐμοὶ γὰρ οὐδὲν
[7]	οὖν Εὔδοξον αὐτοῖς τὸν Κνίδιον	ἢ	τὸν Κυζικηνὸν Ἑλίκωνα συντελέσειν· μὴ
[13]	οὐχ ἧττον δεομένη τοῦ λαμβάνοντος	ἢ	τοῦ διδόντος ἐξ ἀμφοῖν τελειοῦται
[1]	οὐδ´ ἀπροσφώνητον ἐκφεύγει τῶν καλῶς	ἢ	τοὐναντίον γεγονότων. οἶμαι δὴ καὶ
[4]	ὦ Φυλλίδα, καὶ πειράθητι πάντας	ἢ	τούς γε πλείους εἰς ταὐτὸ
[17]	ἐγὼ μέν’ εἶπεν οὐκ ἐλάσσους	ἢ	τριάκοντα γιγνώσκω. τί οὖν’ ἔφη
[16]	ἀδελφοῦ διελθόντος ὁ Σιμμίας δὶς	ἢ	τρὶς ἐπινεύσας τῇ κεφαλῇ μέγας’
[17]	Σπαρτιατῶν φρουρὰν ἀπώσασθαι δυσὶ νεκροῖς	ἢ	τρισὶν οὐ ῥᾴδιον (οὐδὲ γὰρ
[15]	ἀλλὰ σχηματιζόμενος ἢ δι´ ἀπειροκαλίαν	ἢ	τῦφόν τινα διωθεῖται. καὶ τίς
[15]	μᾶλλον δὲ (πραότερον γὰρ ἡμῖν	ἢ	τῷ Θετταλῷ πρὸς τὰς ἀποκρίσεις
[12]	ὡς γὰρ ἐν ἰατρικῇ σφυγμὸς	ἢ	φλύκταινα μικρὸν οὐ μικροῦ δὲ
[2]	ἄνθρωπος οὐδενὶ τῶν παρ´ ἡμῖν	ἢ	Χάρωνι γνώριμος· ἐδήλου δὲ τῶν

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 24/08/2005