Chapitre
[6]	παῖδας ἐνδημοῦντας εὑρήσει. καὶ τίς	ἄν’	εἶπον ὁ ξένος εἴη; περιττῷ
[15]	παρὰ τοῦ δικαίως διδόντος; οὐκ	ἄν’	ἔφη γένοιτο. δυεῖν ἄρα φίλων,
[15]	τῦφόν τινα διωθεῖται. καὶ τίς	ἄν’	ἔφη λόγος ἀπείργοι τὴν ἐκ
[3]	ὑπισχνούμενον τὸ νόσημα παύσειν εὐγνωμονοίης	ἄν,	οἶμαι, τέμνειν ἢ ἀποκάειν βιαζόμενος
[4]	ἢ μενεῖν μεθ´ ἡσυχίας ἀγαπῶντας	ἄν	τις διδῷ τὴν ἀσφάλειαν. οὕτως’
[20]	προσπῖπτον οὐ φθόγγον ἀλλὰ λόγον	ἄν	τις εἰκάσειε δαίμονος ἄνευ φωνῆς
[20]	μακρῷ πάντων ὀργάνων εὐστροφώτατόν ἐστιν,	ἄν	τις κατὰ λόγον ἅπτηται, ῥοπὴν
[12]	τῶν ἱστορικῶν τούτων ἕκαστον, ἡδὺς	ἄν,	ὦ φίλε, γέλως σοι τοῦ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 24/08/2005