Chapitre |
[22] |
διὰ
τροφὴν
καὶ
παίδευσιν
ἀστείαν,
|
οὐκ |
ἄγαν
σκληρὸν
καὶ
ἄγριον
παρεχομέναις |
[11] |
γὰρ
ὁλκὴ
μία
καθ´
αὑτὴν
|
οὐκ |
ἄγει
(τὸν
ζυγόν,
ἰσορροποῦντι
δὲ |
[13] |
αὐλητήν,
ἑπόμενον
δὲ
τὸν
ξένον
|
οὐκ |
ἀγεννῆ
τὸ
εἶδος
ἀλλὰ
πραότητα |
[21] |
ἔχει
δύναμιν,
ἅτε
δὴ
νέος
|
οὐκ |
ἀγεννὴς
ἄρτι
γεγευμένος
φιλοσοφίας,
ἐμοὶ |
[20] |
δ´
ἦσαν
ἤδη
πρόσω
ζητήσεως
|
οὐκ |
ἀγεννοῦς
ἀλλ´
ἧς
ὀλίγον
ἔμπροσθεν |
[13] |
γὰρ
εὖ
ποιεῖν
φίλους
καλόν,
|
οὐκ |
αἰσχρὸν
εὖ
πάσχειν
ὑπὸ
φίλων· |
[1] |
ἐντυγχανόντων
προσαγορεύουσι.
τοῖς
μὲν
γὰρ
|
οὐκ |
ἀκριβὴς
ἀλλὰ
τύπῳ
τινὶ
γίγνεται |
[11] |
κενοῦ
καὶ
κόμπου
τὸ
τοιοῦτον,
|
οὐκ |
ἀληθείας
καὶ
ἁπλότητος
οἷς
τὸν |
[22] |
οἴκοι
κατέπρησαν.
τοῦτο
μὲν
οὖν
|
οὐκ |
ἀληθές
ἐστιν·
οὐ
γὰρ
ἐξέβαινεν
|
[15] |
τῆς
παρὰ
τοῦ
δικαίως
διδόντος;
|
οὐκ |
ἄν’
ἔφη
γένοιτο.
δυεῖν
ἄρα |
[20] |
ἐννοηθεὶς
κινεῖ
λόγος
ἀπραγμόνως,
οὕτως
|
οὐκ |
ἂν
οἶμαι
δυσπείστως
ἔχοιμεν
ὑπὸ |
[14] |
εἶτα
φιλίαν
καὶ
εἰρήνην
εὗρες,
|
οὐκ |
ἂν
ᾤου
δεῖν
ἐκεῖνα
διδόναι |
[31] |
δὲ
χαλεπῶς
τὸν
Ἀρχίαν
ἐπιδραμὼν
|
οὐκ |
ἀνῆκε
παίων
ἕως
ἀπέκτεινε.
τὸν |
[20] |
περαίνει
τὴν
νόησιν.
ὥστε
θαυμάζειν
|
οὐκ |
ἄξιον,
εἰ
καὶ
κατὰ
(τοῦτο) |
[5] |
καὶ
τὴν
ἐπίβασιν
τῆς
λίμνης
|
οὐκ |
ἀπὸ
ταὐτομάτου
γενέσθαι
νομίζουσιν,
ἀλλὰ |
[3] |
θυμοειδεῖς,
ἐν
νυκτὶ
λαβόντας
ἐξουσίαν
|
οὐκ |
ἀποθήσεσθαι
τὰ
ξίφη,
πρὶν
ἐμπλῆσαι |
[15] |
δὲ
πλοῦτον
δεδιέναι
καὶ
φεύγειν
|
οὐκ |
ἄτοπον;
ἄτοπον’
εἶπεν
ὁ
Ἐπαμεινώνδας |
[9] |
καὶ
ἀκόλαστον
ὄχλον
ἠναγκασμένοις
ζῆν
|
οὐκ |
ἄχρηστον
ἴσως
ἐστὶν
ὥσπερ
ἐκ |
[22] |
δ´
ἀστράπτουσα
καὶ
μυκωμένη
φοβερὸν
|
οὐκ |
ἐᾷ
πελάζειν,
ἀλλὰ
θρηνοῦσαι
τὸν |
[18] |
αἰτοῦντι
δέ
μοι
τὸν
χαλινὸν
|
οὐκ |
εἶχεν
ἡ
γυνὴ
δοῦναι,
ἀλλὰ |
[17] |
πρᾶξιν
ἡμῖν;
ἐγὼ
μέν’
εἶπεν
|
οὐκ |
ἐλάσσους
ἢ
τριάκοντα
γιγνώσκω.
τί |
[33] |
ἑκάστη
περὶ
τοῦ
προσήκοντος
ἤκουσεν,
|
οὐκ |
ἐμμένουσαι
τοῖς
Βοιωτῶν
ἔθεσιν
ἐξέτρεχον |
[15] |
φανέντος
ἐπιπηδῶσαν
ἀποστήσαντι
τὴν
φιλοπλουτίαν
|
οὐκ |
ἐπανίσταται
πρὸς
τὰς
ἀδικίας
οὐδὲ
|
[22] |
δ´
ἔλιπον
ἔξω
τὸ
καθαρώτατον,
|
οὐκ |
ἐπισπώμενον
ἀλλ´
οἷον
ἀκρόπλουν
ἐπιψαῦον |
[20] |
αὐτόν,
ὥσπερ
καὶ
καθ´
ὕπνον
|
οὐκ |
ἔστι
φωνή,
λόγων
δέ
τινων |
[22] |
μετέσχεν,
ἄλογος
δὲ
καὶ
ἄνους
|
οὐκ |
ἔστιν,
ἀλλ´
ὅσον
ἂν
αὐτῆς |
[11] |
τῷ
λογισμῷ
πρὸς
τὸ
δεινόν,
|
οὐκ |
ἔστιν
ἀνδρὸς
ἐκ
κληδόνων
ἢ |
[27] |
ὑποτρέφηται
τιμωρὸς
ἐπὶ
τοὺς
τυράννους.
|
οὐκ |
ἔστιν’
εἶπεν
ὁ
Χάρων,
ἀλλ´ |
[3] |
οὗτος,
εἶπεν
ὦ
Καφισία,
φιλόσοφος
|
οὐκ |
ἔστιν
οὐδὲ
μετείληφε
παιδείας
διαφόρου |
[8] |
τίς
ἡ
αἰτία,
δι´
ἣν
|
οὐκ
|
εὐθὺς
ἥκει
πρὸς
ἡμᾶς;
ἐκεῖνον’ |
[24] |
πειθομένη
δέ,
ἀπολιπόντος
τοῦ
δαίμονος,
|
οὐκ |
εὐτυχῶς
ἀπαλλάσσει.
~Τούτων
εἰρημένων
ὁ |
[13] |
ὑπὸ
πολλῶν
καὶ
πρεσβυτέρων,
ἐχόντων
|
οὐκ |
ἔχουσι
χρήματα
διδόντων,
πολλὴν
δὲ |
[20] |
Γαλαξιδώρου
λόγον
ἀντεῖπεν
ὁ
Σιμμίας
|
οὐκ |
ἠκούσαμεν·
αὐτὸς
δὲ
Σωκράτη
μὲν |
[31] |
δὲ
καὶ
διὰ
τὸν
οἶνον
|
οὐκ |
ἦν
εὐπαρακόμιστος
τῷ
λογισμῷ
πρὸς
|
[11] |
ἔφη
καὶ
πολλῶν·
διεβοήθη
γὰρ
|
οὐκ |
ἠρέμα
τὸ
Σωκράτους
Ἀθήνησιν
ἐκ |
[6] |
ἀφ´
ὧν
λέγεις
τινὶ
καὶ
|
οὐκ |
ἰδιώτῃ
προσέοικεν.
~Οὐ
γὰρ
οὖν’ |
[22] |
μὲν
ἀναρίθμους
μεγέθει
δ´
ὑπερφυεῖς,
|
οὐκ |
ἴσας
δὲ
πάσας
ἀλλ´
ὁμοίως |
[18] |
προείληφας,
διωξόμεθα.
καὶ
ὁ
Ἱπποσθενείδας
|
οὐκ |
οἶδ´,
εἶπεν
ὦ
Καφισία
(δεῖ |
[7] |
καὶ
ὁ
Σιμμίας
εὐθὺς
ἀναμνησθείς
|
οὐκ |
οἶδ´’
ἔφη
τὸν
πίνακα
τοῦτον, |
[6] |
Καφισία,
πρὸς
ὑμᾶς
ὅστις
ἐστίν;
|
οὐκ |
οἶδ´,
ἔφην
ἐγώ
τίνα
λέγεις’ |
[21] |
Χαιρωνέως
ἠκούσαμεν
ὑπὲρ
τούτων
διεξιόντος,
|
οὐκ |
οἶδα
μὴ
μύθοις
ὁμοιότερ´
ἢ |
[33] |
μεθ´
ἡμέραν
ἐπενέβησαν
καὶ
προσέπτυσαν
|
οὐκ |
ὀλίγαι
γυναῖκες.
ἡμεῖς
δὲ
τὰς |
[34] |
μὲν
ὕστερον,
ὡς
πυνθανόμεθα,
χρήμασιν
|
οὐκ |
ὀλίγοις
ἐζημίωσαν
τῶν
Λακεδαιμονίων
οἱ |
[23] |
διὸ
καὶ
Σπίνθαρος
ὁ
Ταραντῖνος
|
οὐκ |
ὀλίγον
αὐτῷ
συνδιατρίψας
ἐνταῦθα
χρόνον |
[2] |
τὸν
Λεοντίδην
εἰς
τὸ
ἀνύποπτον
|
οὐκ |
ὄντας
ἀλλοτρίους
παντάπασι
τῆς
τοιαύτης |
[19] |
καιροῦ
καὶ
τὸ
τάχος,
ὡς
|
οὐκ
|
οὔσης
ἀναβολῆς,
εἰς
ἀγωνίαν
ὑπηγόμεθα |
[20] |
ὑπονοεῖν
μήποτε
τὸ
Σωκράτους
δαιμόνιον
|
οὐκ |
ὄψις
ἀλλὰ
φωνῆς
τινος
αἴσθησις
|