Chapitre |
[18] |
κἀκεῖνος,
ὡς
εἶδεν
ἡμᾶς
προσέχοντας
|
αὐτῷ, |
ἀπὸ
τῆς
θύρας
ἡσυχῆ
προσῆγε. |
[28] |
καλῶν
καὶ
πρὸς
ἀσφάλειαν
ἐχεγγύων
|
αὐτῷ |
γεγονότων.
~Ὁπλιζομένων
δ´
ἡμῶν
καὶ |
[30] |
γραμματοφόρου
φήσαντος
ὑπὲρ
(τῶν)
σπουδαίων
|
αὐτῷ |
γεγράφθαι
τὰ
σπουδαῖα
τοίνυν
εἰς |
[5] |
ἔδειξε
νύκτωρ,
καί
τινας
ἐπ´
|
αὐτῷ |
δράσαντες
ἀπύρους
ἱερουργίας,
ὧν
τὰ |
[13] |
καὶ
στάσεις
καὶ
τυραννίδες
ἐκώλυσαν
|
αὐτῷ |
ζῶντι
συντελέσαι
τοὺς
φίλους
τὸν |
[18] |
προσῆγε.
τοῦ
δ´
Ἱπποσθενείδου
νεύσαντος
|
αὐτῷ |
καὶ
λέγειν
κελεύσαντος
εἰς
ἅπαντας |
[30] |
πρὸς
Ἀρχίαν
ἐκεῖνον
ὄντα
φίλον
|
αὐτῷ |
καὶ
ξένον,
ὡς
ἔοικεν,
ἐξαγγέλλουσα |
[22] |
μερῶν
τοῦ
παντὸς
ἔλαττον,
ὡς
|
αὐτῷ
|
κατεφαίνετο·
δύο
δ´
αὐτὴν
ἔχειν |
[20] |
μηδ´
αὖθις
ἐρέσθαι,
πολλάκις
δ´
|
αὐτῷ |
παραγενέσθαι
τοὺς
μὲν
δι´
ὄψεως |
[11] |
τέλος
εἰς
σωτηρίαν
καὶ
φυγὴν
|
αὐτῷ |
σπουδῆς
ἑταίρων
καὶ
παρασκευῆς
εὐμηχάνου |
[25] |
ἄνεσιν
τραπέσθαι
μετὰ
τῶν
εἰωθότων
|
αὐτῷ
|
συνακολασταίνειν.
~Ὀψὲ
δ´
ἦν
ἤδη |
[23] |
Σπίνθαρος
ὁ
Ταραντῖνος
οὐκ
ὀλίγον
|
αὐτῷ |
συνδιατρίψας
ἐνταῦθα
χρόνον
ἀεὶ
δήπου |
[10] |
ἀνθρωπίνην
ἀσυλλογίστοις
φρόνησιν,
ἐν
οἷς
|
αὐτῷ |
συνεφθέγγετο
πολλάκις
τὸ
δαιμόνιον
ἐπιθειάζον
|
[33] |
καὶ
τὸ
μὴ
καθεστηκότα
λαλεῖν
|
αὐτῷ |
τὸν
Φυλλίδαν,
ἀλλὰ
θερμὸν
ὄντα |
[20] |
εἰκάσειε
δαίμονος
ἄνευ
φωνῆς
ἐφαπτόμενον
|
αὐτῷ |
τῷ
δηλουμένῳ
τοῦ
νοοῦντος.
πληγῇ
|
[12] |
πταρμὸν
οὐδὲ
φωνὴν
ἀλλὰ
δαιμόνιον
|
αὐτῷ |
τῶν
πράξεων
ὑφηγεῖσθαι.
μέτειμι
γὰρ |
[17] |
ἐὰν
οὖν
δοκῇ
σοι,
φράσον
|
αὐτῷ |
φυλάττεσθαί
τινα
κίνδυνον
ἐξ
ἐνυπνίου |
[20] |
μὴ
δεομένην,
ἡ
δ´
ἐνδίδωσιν
|
αὐτῷ |
χαλῶντι
καὶ
συντείνοντι
τὰς
ὁρμὰς |
[13] |
ὑμῶν,
καὶ
τάφου
καλοῦ
κρείττων
|
αὐτῷ |
χάρις
ἐκτινομένη
φίλοις
ὑπὸ
φίλων |