Chapitre |
[15] |
ἡδονῶν
ἄσκησίς
ἐστι
τῇ
ψυχῇ
|
πρὸς |
ἃ
κεκώλυται.
πάνυ
μὲν
οὖν’ |
[3] |
ταῦτα
μὴ
πράσσειν
εἰκότως
ἀντιτείνει
|
πρὸς |
ἃ
μὴ
πέφυκε
μηδὲ
δοκιμάζει |
[22] |
ψυχήν.
ὡς
δ´
ἀναχωροῦσα
κατεμίγνυτο
|
πρὸς |
ἀέρα
διαυγῆ
καὶ
καθαρὸν
ἀσμένη, |
[9] |
θεῖα;
τοῦτο
γὰρ
αὐτοῦ
καὶ
|
πρὸς |
Ἀθηναίους
κατηγόρησεν’
οὐδαμῶς’
ἔφη
τά |
[1] |
ἀλλ´
ὅρα
τοὺς
παρόντας,
εἰ
|
πρὸς |
ἀκρόασιν
ἅμα
πράξεων
καὶ
λόγων |
[33] |
ἐμμένουσαι
τοῖς
Βοιωτῶν
ἔθεσιν
ἐξέτρεχον
|
πρὸς |
ἀλλήλας
καὶ
διεπυνθάνοντο
παρὰ
τῶν |
[28] |
εἶναι
προελθόντας
ἐν
ὑπαίθρῳ
συμπλέκεσθαι
|
πρὸς |
(ἀλλήλους)
ἀσυντάκτους
καὶ
σποράδας
ἢ |
[20] |
ῥημάτων
οὐδ´
ὀνομάτων,
οἷς
χρώμενοι
|
πρὸς |
ἀλλήλους
οἱ
ἄνθρωποι
συμβόλοις
εἴδωλα
|
[20] |
ὅθεν
ἡμῖν
παρίστατο
σκοπουμένοις
ἰδίᾳ
|
πρὸς |
ἀλλήλους
ὑπονοεῖν
μήποτε
τὸ
Σωκράτους |
[16] |
δὲ
ψυχὴν
ἤδη
κεκριμένην
ἀφεῖσθαι
|
πρὸς |
ἄλλην
γένεσιν
ἄλλῳ
δαίμονι
συλλαχοῦσαν. |
[32] |
καὶ
σπασάμενος
τὸ
ἐγχειρίδιον
ὥρμησε
|
πρὸς |
ἄμυναν,
ἄδικος
μὲν
ἀνὴρ
καὶ
|
[10] |
φάος‘
ἐν
πράγμασιν
ἀδήλοις
καὶ
|
πρὸς |
ἀνθρωπίνην
ἀσυλλογίστοις
φρόνησιν,
ἐν
οἷς |
[11] |
τὸ
ἔχουσαι
καὶ
σφοδρότητα
φαίνονται
|
πρὸς |
ἅπαν,
ὡς
ἂν
ἐξ
ὀρθῆς |
[6] |
σύννουν
καὶ
διαλελυπημένον·
ἀποβλέψας
δὲ
|
πρὸς |
ἅπαντας
ἡμᾶς
ὦ
Ἡράκλεις,
εἶπεν
|
[3] |
δὲ
Βοιωτῶν
ἁπάντων
τῷ
πεπαιδεῦσθαι
|
πρὸς |
ἀρετὴν
ἀξιῶν
διαφέρειν
ἀμβλύς
ἐστι |
[30] |
ἐπιστολὴ
παρ´
Ἀρχίου
τοῦ
ἱεροφάντου
|
πρὸς |
Ἀρχίαν
ἐκεῖνον
ὄντα
φίλον
αὐτῷ |
[1] |
μέτριος
ἀρχὴ
γένοιτο
τῆς
διηγήσεως
|
πρὸς |
ἃς
ἴστε
πράξεις;
(ΑΡΧΙΔΑΜΟΣ)
Ἡμεῖς, |
[28] |
ἱερῶν
σωτηρίων
καὶ
καλῶν
καὶ
|
πρὸς |
ἀσφάλειαν
ἐχεγγύων
αὐτῷ
γεγονότων.
~Ὁπλιζομένων |
[26] |
καὶ
τὸ
σημεῖον
ἐδόκει
καλὸν
|
πρὸς |
ἀσφάλειαν
καὶ
δόξαν,
ὡς
λαμπρῶν |
[9] |
(ὃ
πολιτικοῖς
μὲν
ἀνδράσι
καὶ
|
πρὸς |
αὐθάδη
καὶ
ἀκόλαστον
ὄχλον
ἠναγκασμένοις |
[20] |
ἐν
νῷ
τι
βαλέσθαι
καὶ
|
πρὸς |
αὐτὸ
κινῆσαι
τὴν
ὁρμὴν
ὅλος |
[29] |
ἥκειν
εἰς
ἐκείνους.
εἶπον
οὖν
|
πρὸς |
αὐτὸν
ὅτι
ζῶντος
μὲν
Ἀνδροκλείδου |
[4] |
ἐν
ἀξιώματι
γυναικῶν
ἀφίξεσθαι
τηνικαῦτα
|
πρὸς |
αὐτὸν
οὐ
βούλεται
παρεῖναι
τὸν |
[22] |
χρόνου
δὲ
προϊόντος
εἰπεῖν
τινα
|
πρὸς |
αὐτὸν
οὐχ
ὁρώμενον
ὦ
Τίμαρχε, |
[3] |
παρεσκευασμένῳ
καλῶς
οὕτω
χρησόμενος.
κἀγὼ
|
πρὸς |
αὐτόν
ὦ
προθυμότατε’
εἶπον
Θεόκριτε, |
[20] |
εἴη
συνάπτοντος
ἀτόπῳ
τινὶ
τρόπῳ
|
πρὸς |
αὐτόν,
ὥσπερ
καὶ
καθ´
ὕπνον |
[27] |
κελεύοντες
ὡς
τάχιστά
ς´
ἥκειν
|
πρὸς |
αὐτούς.
ἐρομένου
δὲ
τοῦ
Χάρωνος, |
[34] |
τὸ
τῆς
Ἀθηνᾶς
ἱερὸν
ἐπορευόμην
|
πρὸς |
αὐτούς,
ἧκον
δὲ
πολλοὶ
καὶ |
[16] |
περὶ
μὲν
τούτων
αὐτοὶ
διαλύεσθε
|
πρὸς |
αὑτούς,
ὦ
ξένε·
τὸν
δὲ |
[27] |
ὑμῖν
παραδίδωμι
πρὸς
θεῶν
ἅπασι
|
πρὸς |
δαιμόνων
ἐπισκήπτων·
εἰ
φανείην
ἐγὼ
|
[27] |
φρόνημα
καὶ
τὴν
καλοκἀγαθίαν
ἐθαυμάζομεν,
|
πρὸς |
δὲ
τὴν
ὑποψίαν
ἠγανακτοῦμεν
καὶ
|
[18] |
καὶ
κακῶς
αὐτὴν
λέγοντος
τρέπεται
|
πρὸς |
δυσφημίας
ἀποτροπαίους
ἐπαρωμένη
κακὰς
μὲν |
[7] |
τῶν
γεγραμμένων,
ἑρμηνεύσαντα
ταχέως
ἀποστεῖλαι·
|
πρὸς |
ἑαυτὸν
δὲ
τρεῖς
ἡμέρας
ἀναλεξάμενος |
[17] |
τὴν
δὲ
Καδμείαν
ὥσπερ
ἐστὶ
|
πρὸς |
ἐκείνων.
~Ὑπολαβὼν
δ´
ὁ
Θεόκριτος |
[14] |
δ´
ἀδελφὸς
ὑπομειδιῶν
ὥσπερ
εἰώθει
|
πρὸς |
ἐμέ
πῶς’
ἔφη
ποιοῦμεν,
ὦ
|
[2] |
περὶ
τὸν
Κιθαιρῶνα
θηρεῦσαι
ὡς
|
πρὸς |
ἑσπέραν
ἀφιξομένους·
αὐτὸς
δὲ
πεμφθῆναι
|
[1] |
δήμου
λάβωμεν,
ἀντιτείνειν
καὶ
ἀγροικίζεσθαι
|
πρὸς
|
εὐγνώμονα
καὶ
φίλον
ἑταῖρον
δόξειεν |
[10] |
ἑταίρων·
ἐμοῦ
δὲ
παρόντος,
ὅτε
|
πρὸς |
Εὐθύφρονα
τὸν
μάντιν
ἥκομεν,
ἔτυχε |
[7] |
ἀλλὰ
τοῦτον
μέν,
ὅταν
ἥκῃ
|
πρὸς |
ἡμᾶς,
δεξόμεθα·
νυνὶ
δ´
ὑπὲρ |
[8] |
δι´
ἣν
οὐκ
εὐθὺς
ἥκει
|
πρὸς |
ἡμᾶς;
ἐκεῖνον’
ἔφη
νυκτερεύσαντα
περὶ
|
[7] |
(χαρακτῆρας
ἀντέγραψε
τῷ
βασιλεῖ
καὶ
|
πρὸς |
ἡμᾶς
ἔφρασεν,
ὡς
Μούσαις
ἀγῶνα |
[33] |
τοὺς
γείτονας
ἀποσφάττουσιν.
~(Ἐκεῖθεν
δὲ
|
πρὸς |
ἡμᾶς
ἠπείγοντο
καὶ
συμβάλλουσιν
ἡμῖν |
[14] |
πέμψαντι
δεῦρο
πολὺ
χρυσίον
ἔναγχος
|
πρὸς |
ἡμᾶς
καὶ
δεομένῳ
λαβεῖν
ἀγροικότερος |
[27] |
ᾤχοντο,
τοῦ
δὲ
Χάρωνος
εἰσελθόντος
|
πρὸς |
ἡμᾶς
καὶ
ταῦτα
φράσαντος
ἔκπληξις |
[28] |
Διότονος,
εἷς
τῶν
φίλων,
παρῆν
|
πρὸς |
ἡμᾶς
ξίφος
ἔχων
καὶ
θώρακα |
[8] |
Ἰσμηνὸν
ἀπολουσόμενον,
εἶτ´
ἀφίξονται
δεῦρο
|
πρὸς |
ἡμᾶς·
πρὶν
δ´
ἐντυχεῖν
ἐνηυλίσατο |
[17] |
ὅσον
διαταράξαντες.
τὴν
γὰρ
πόλιν
|
πρὸς |
ἡμῶν
τίθεμαι,
τὴν
δὲ
Καδμείαν |
[4] |
ποιήσομεν.
ἀλλὰ
τί
πρᾶγμα
τούτοις
|
πρὸς |
Θεόκριτόν
ἐστιν,
ὑπὲρ
οὗ
διαλέγονται; |
[27] |
ὥσπερ
ἴστε·
τοῦτον
ὑμῖν
παραδίδωμι
|
πρὸς
|
θεῶν
ἅπασι
πρὸς
δαιμόνων
ἐπισκήπτων· |
[17] |
ἡμῶν
ὁ
Ἱπποσθενείδας
μὴ
λέγε
|
πρὸς |
θεῶν,
ἔφη
Φυλλίδα,
ταῦτα
μηδὲ |
[1] |
μὲν
ἀργοτέρῳ
τὴν
διάνοιαν
ἐξαρκεῖν
|
πρὸς |
ἱστορίαν,
εἰ
τὸ
κεφάλαιον
αὐτὸ |
[10] |
αὐτὸν
μετ´
ἐμοῦ
εἰς
Ἀθήνας
|
πρὸς |
Κέβητα·
πορευομένοις
δ´
αὐτοῖς
διὰ |
[20] |
ἣν
πέφυκεν
ἐπαφὴν
λόγος
ἴσχειν
|
πρὸς
|
λόγον
ὥσπερ
φῶς
ἀνταύγειαν.
τῷ |
[9] |
ἀπόδειξιν
ᾗ
δοκεῖ
διαφέρειν
ἀτιμάσασα
|
πρὸς |
μαντεύματα
τρέπεται
καὶ
ὀνειράτων
ὄψεις, |
[15] |
διαφορὰν
ὁρᾷς
ἀσκήσεως
καὶ
τοῦ
|
πρὸς |
ὃ
ἡ
ἄσκησις
ἔργου,
καὶ |
[33] |
τὸν
Ἀμφίθεον,
εἶτα
τῶν
ἄλλων
|
πρὸς |
ὃν
ἕκαστος
ἐπιτηδείως
εἶχεν·
οἱ |
[3] |
δὲ
καὶ
Σαμίδαν,
ἀνθρώπους
διαπύρους
|
πρὸς |
ὀργὴν
καὶ
θυμοειδεῖς,
ἐν
νυκτὶ |
[14] |
δεομένοις,
οὕτω
σύμμαχος
μὲν
ἀφῖξαι
|
πρὸς |
πενίαν
ὡς
ἐνοχλουμένοις
ὑπ´
αὐτῆς, |
[11] |
καὶ
κοῦφον
ἐμβριθῆ
διάνοιαν
ἐπισπάσασθαι
|
πρὸς |
πρᾶξιν·
δυεῖν
δ´
ἐναντίων
λογισμῶν |
[25] |
ἀφιξομένης
εἰς
τὸν
πότον,
ἔπεισε
|
πρὸς
|
ῥᾳθυμίαν
καὶ
ἄνεσιν
τραπέσθαι
μετὰ |
[12] |
πράξεων
ὑφηγεῖσθαι.
μέτειμι
γὰρ
ἤδη
|
πρὸς |
σέ,
ὦ
Πολύμνι,
θαυμάζοντα
Σωκράτους |
[22] |
δὲ
δευτέρου
Κλωθώ,
τοῦ
δὲ
|
πρὸς |
σελήνην
Λάχεσις,
περὶ
ἣν
ἡ |
[14] |
καὶ
πολλῆς
τροφῆς
ἵν´
ἀντέχῃ
|
πρὸς |
τὰ
γυμνάσια
καὶ
πρὸς
τοὺς |
[34] |
οἰκετῶν
τοὺς
ἐπιδεδημηκότας
κατὰ
τύχην
|
πρὸς |
τὰ
Ἡράκλεια
σαλπικτὰς
παραλαμβάνων.
εὐθέως |
[9] |
εὖ
μάλα
βεβακχευμένην
εἴθισεν
ὥσπερ
|
πρὸς |
τὰ
πράγματα
πεπνῦσθαι
καὶ
λόγῳ |
[1] |
καὶ
τοῖς
μέρους
ἀγῶνας
ἀρετῆς
|
πρὸς |
τὰ
συντυγχάνοντα
καὶ
τόλμας
ἔμφρονας
|
[18] |
τίς
οὗτος’
ἔφην
ἐστὶν
ὁ
|
πρὸς |
ταῖς
αὐλείοις
θύραις
ἐφεστὼς
πάλαι |
[15] |
ἀποστήσαντι
τὴν
φιλοπλουτίαν
οὐκ
ἐπανίσταται
|
πρὸς |
τὰς
ἀδικίας
οὐδὲ
θορυβεῖ
τὴν |
[15] |
καὶ
περὶ
τὸ
σῶμα
βλαστάνουσαι
|
πρὸς |
τὰς
ἀναγκαίας
ἡδονάς,
αἱ
δ´ |
[15] |
γὰρ
ἡμῖν
ἢ
τῷ
Θετταλῷ
|
πρὸς |
τὰς
ἀποκρίσεις
ἐνδίδου
σαυτὸν
ὑπὲρ |
[13] |
Ἐπαμεινώνδας
ὁδὶ
κομίζειν.
ἀποβλέψαντες
οὖν
|
πρὸς |
τὰς
θύρας
ἑωρῶμεν
ἡγούμενον
μὲν |
[22] |
καθ´
ἥλιον,
τὴν
δὲ
τρίτην
|
πρὸς |
τετάρτην
Φύσις
κατὰ
σελήνην.
τῶν |
[24] |
τέλος
εὐμενεῖς
ὄντες
καὶ
συμφιλοτιμούμενοι
|
πρὸς
|
τὴν
ἀρετὴν
ἐγκελεύονται
καὶ
συνεξορμῶσιν, |
[15] |
ἡμᾶς
ἱκανῶς
ἐγγυμνάσασθαι
τῇ
πενίᾳ
|
πρὸς |
τὴν
ἀρετὴν
ἐκείνην.
~Ταῦτα
τοῦ |
[9] |
τοιοῦτος
εἶναι
σχηματισμός,
ἀλλὰ
καὶ
|
πρὸς |
τὴν
ἐπαγγελίαν
ἐναντίος,
εἰ
πᾶν |
[17] |
μὴ
κατατεῖναι
σήμερον,
ὅτε
τῶν
|
πρὸς |
τὴν
κάθοδον
αὐτοῖς
τὰ
πλεῖστα |
[25] |
τὰ
δ´
ἔφραζε
καὶ
συνετάττετο
|
πρὸς
|
τὴν
πρᾶξιν.
ἑωρῶμεν
δὲ
καὶ |
[20] |
τοῖς
μέρεσιν
οἷον
ἐπτερωμένος
φέρεται
|
πρὸς |
τὴν
(πρᾶξιν.
οὐδ´
ὁ
τῆς |
[18] |
ἀπ´
οὐδενὸς
οὕτως
οὐδέποτε
θαρρῆσαι
|
πρὸς |
τὴν
πρᾶξιν,
ὦ
Ἱπποσθενείδα,
παρέστη, |
[1] |
τοῦ
μὲν
τέλους
πολλὰ
κοινὰ
|
πρὸς |
τὴν
τύχην
ἔχοντος,
τοὺς
δ´ |
[20] |
δι´
ὅλου
λόγος
καὶ
φωνὴ
|
πρὸς |
τὴν
ψυχὴν
τοῦ
ἀκροωμένου
περαίνει
|
[11] |
χρῆσθαι
δ´
ἀτρέπτῳ
τῷ
λογισμῷ
|
πρὸς |
τὸ
δεινόν,
οὐκ
ἔστιν
ἀνδρὸς |
[22] |
καὶ
βραδέως
ἄγονται
καὶ
καθίστανται
|
πρὸς |
τὸ
δέον.
ἐκ
δὲ
τῶν |
[12] |
καὶ
τὸ
ὄργανον
ᾧ
χρῆται
|
πρὸς |
τὸ
ἔργον·
ὄργανον
δέ
τι |
[11] |
μείζονος
ἐπιστασίας
καὶ
ἀρχῆς
ἀγομένου
|
πρὸς |
τὸ
καλόν.
ἀκούω
δὲ
καὶ
|
[15] |
τὴν
διάνοιαν,
ἀλλ´
εὐκόλως
χρῆται
|
πρὸς |
τὸ
καλὸν
αὑτῷ
μέγα
φρονῶν |
[13] |
τοῦ
διδόντος
ἐξ
ἀμφοῖν
τελειοῦται
|
πρὸς |
τὸ
καλόν,
ὁ
δὲ
μὴ |
[3] |
ἀδελφός·
ἀλλ´
ὁρᾷς,
ὅτι
φύσει
|
πρὸς |
τὸ
καλὸν
ὑπὸ
τῶν
νόμων |
[20] |
ταῖς
κατασκευαῖς
ὑπὸ
λειότητος
ἐνδίδωσι
|
πρὸς |
τὸ
κινοῦν
ῥοπῆς
γενομένης,
ψυχὴ |
[12] |
τὴν
δύναμιν
ἀγνοοῦντες,
ᾗ
συμβάλλει
|
πρὸς |
τὸ
μέλλον,
εὐήθως
ἀγανακτῶμεν,
εἰ |
[22] |
ἐν
τῷ
περιστρέφεσθαι.
τούτων
δὲ
|
πρὸς |
τὸ
μέσον
μάλιστα
τοῦ
περιέχοντος |
[20] |
κατὰ
λόγον
ἅπτηται,
ῥοπὴν
λαβοῦσα
|
πρὸς |
τὸ
νοηθὲν
κινεῖσθαι.
ἐνταῦθα
γὰρ |
[25] |
ἀνάγκης
γενομένης,
ἄλλως
δὲ
καὶ
|
πρὸς |
τὸ
πλῆθος
ἁρμόζειν
τὸ
Θηβαίων
|
[10] |
ὦ
Σιμμία,
μέμνησαι
γάρ,
ἄνω
|
πρὸς |
τὸ
Σύμβολον
Σωκράτης
καὶ
τὴν |
[27] |
δὲ
λοιπόν,
ὦ
ἄνδρες
ἀγαθοί,
|
πρὸς |
τὸ
συμπεσὸν
ἀντιτάξασθε,
μὴ
πρόησθε |
[31] |
οὐκ
ἦν
εὐπαρακόμιστος
τῷ
λογισμῷ
|
πρὸς
|
τὸ
συμφέρον
ἀλλὰ
μετέωρος
καὶ |
[9] |
ὥσπερ
ἐκ
χαλινοῦ
τῆς
δεισιδαιμονίας
|
πρὸς |
τὸ
συμφέρον
ἀντεπισπάσαι
καὶ
μεταστῆσαι |
[2] |
γενομένου
τοὺς
φυγάδας
ἥκειν
κρύφα
|
πρὸς |
τὸ
τεῖχος,
ἀφικνεῖταί
τις
ἐνθένδε
|
[31] |
διὰ
τῶν
οἰκετῶν
εὐθὺς
ὠσάμενοι
|
πρὸς |
τὸν
ἀνδρῶνα
μικρὸν
ἐπὶ
ταῖς |
[15] |
εἴποις
τὴν
ὑπὲρ
τοῦ
στεφάνου
|
πρὸς |
τὸν
ἀντίπαλον
ἅμιλλαν,
ἄσκησιν
δὲ |
[16] |
εἴη
καὶ
χρῷτο
ταὐτῷ
δαίμονι
|
πρὸς |
τὸν
βίον,
εἰ
μὴ
κακὸς |
[20] |
μυρίων
διδασκάλων
καὶ
παιδαγωγῶν
ἡγεμόνα
|
πρὸς |
τὸν
βίον.
~Ἡμῖν
μέν,
ὦ |
[20] |
λεγόμενον
δαιμόνιον.
ἃ
μὲν
οὖν
|
πρὸς |
τὸν
Γαλαξιδώρου
λόγον
ἀντεῖπεν
ὁ
|
[25] |
πεπραγμένων,
οἳ
μᾶλλον
ἕξουσιν
ἀνυπόπτως
|
πρὸς |
τὸν
δῆμον
ὡς
ἀπὸ
τοῦ |
[4] |
διαφόρων
ὄντων.
~Ταῦτά
μου
διαλεγομένου
|
πρὸς |
τὸν
Θεόκριτον
διέκρουσεν
ὁ
Γαλαξίδωρος, |
[18] |
τὸν
Χάρωνα
βουλόμενον
εἰπεῖν
τι
|
πρὸς |
τὸν
Ἱπποσθενείδαν
ἀλλ´
ἔμοιγ´’
εἶπεν |
[18] |
δὲ
τοῦ
Θεοκρίτου
λέγοντος
λέγω
|
πρὸς |
τὸν
Ἱπποσθενείδαν
τίνα
πρὸς
τοὺς |
[8] |
δοκεῖ
τὸν
Λύσιδος
ἦγεν
Ἐπαμεινώνδας
|
πρὸς |
τὸν
Ἰσμηνὸν
ἀπολουσόμενον,
εἶτ´
ἀφίξονται |
[25] |
συντετάχθαι
μετὰ
Γοργίδου
τοῖς
φίλοις
|
πρὸς |
τὸν
καιρόν,
ἀποκτενεῖν
δὲ
τῶν |
[28] |
τὴν
φαιδρότητα
καὶ
τὸ
ἀδεὲς
|
πρὸς |
τὸν
κίνδυνον,
ὥσπερ
τοῦ
Νεοπτολέμου, |
[32] |
ἀγὼν
δ´
ἦν
τῷ
Πελοπίδᾳ
|
πρὸς |
τὸν
Λεοντίδην
καὶ
διαξιφισμὸς
ἐν |
[19] |
ἐγὼ
δὲ
καὶ
Θεόκριτος
πάλιν
|
πρὸς |
τὸν
Σιμμίαν
ἐπανήλθομεν,
ὅπως
τῷ |
[16] |
τοιαύτῃ
δὲ
διανοίᾳ
παραγενόμενος
καὶ
|
πρὸς
|
τὸν
τάφον
εὐθὺς
ὑπὸ
τῶν |
[32] |
τὴν
αὔλειον
ἡσυχῆ
προσελθόντες
καὶ
|
πρὸς |
τὸν
ὑπακούσαντα
τῶν
οἰκετῶν
ἔφασαν
|
[3] |
τὴν
χεῖρα
πιέσας
σφόδρα
καὶ
|
πρὸς |
τὸν
Χάρωνα
βλέψας
προερχόμενον
οὗτος, |
[11] |
δυνάμενον
καὶ
φιλοσοφίας
μὴ
ἐκστῆναι
|
πρὸς |
τοσαῦτα
κωλύματα
καὶ
τέλος
εἰς |
[13] |
εἰς
Λευκανοὺς
φυγὼν
ἐκεῖθεν
ἀνεσώθη
|
πρὸς |
τοὺς
ἄλλους
φίλους
ἤδη
πάλιν |
[18] |
λέγω
πρὸς
τὸν
Ἱπποσθενείδαν
τίνα
|
πρὸς
|
τοὺς
ἄνδρας
ἐξαπέστειλας;
εἰ
γὰρ |
[17] |
ἀνῄρηκας
καὶ
διακεκώλυκας
ἐκπέμψας
ἱππέα
|
πρὸς
|
τοὺς
ἄνδρας
ἤδη
καθ´
ὁδὸν |
[18] |
πρὸς
ὑμᾶς,
ὅπως
ἄλλον
ἐκπέμπητε
|
πρὸς |
τοὺς
ἄνδρας,
ὡς
ἐμοῦ
παντάπασιν
|
[14] |
ἀντέχῃ
πρὸς
τὰ
γυμνάσια
καὶ
|
πρὸς |
τοὺς
ἐν
ταῖς
παλαίστραις
ἀγῶνας· |
[33] |
ἐκώλυε·
ῥοπὴ
γὰρ
ἦν
μεγάλη
|
πρὸς |
τοὺς
ἐντυγχάνοντας
ὁ
παρ´
αὐτῶν |
[23] |
ξένε,
τὸ
τούτου,
σιωπηλὸν
καὶ
|
πρὸς
|
τοὺς
λόγους
εὐλαβές,
ἄπληστον
δὲ |
[28] |
πολλοῖς
ἐπῆλθεν
ἡμῶν,
ὦ
Ἀρχίδαμε,
|
πρὸς
|
τοὺς
λόγους
τἀνδρός,
αὐτὸς
δ´ |
[5] |
καὶ
πολλὰ
δυσανασχετῶν
καὶ
ἀγανακτῶν
|
πρὸς |
τοὺς
πολίτας
ἐγκατελείφθην
ὑπ´
αὐτῶν. |
[2] |
ἄνθρωπος
ἔγνω
πάλιν
ἀπελθεῖν
σπουδῇ
|
πρὸς |
τοὺς
φυγάδας·
~Ἐμοῦ
δ´
ὁ |
[18] |
εὑρὼν
μήτ´
ἐπ´
ἀγορᾶς
δεῦρο
|
πρὸς |
τούτους
ἐτεκμαιρόμην
ἥκειν
καὶ
συνέτεινον
|
[15] |
δίψαν
ἐκβιάζεται
καὶ
πεῖναν
ἡ
|
πρὸς |
τροφὴν
καὶ
ποτὸν
ἀντίβασις
τοῦ |
[18] |
ποιήσας
καὶ
παθὼν
μόλις
ἀφῖγμαι
|
πρὸς |
ὑμᾶς,
ὅπως
ἄλλον
ἐκπέμπητε
πρὸς |
[6] |
ἴστε
τὸν
ἀφιγμένον,
ὦ
Καφισία,
|
πρὸς |
ὑμᾶς
ὅστις
ἐστίν;
οὐκ
οἶδ´, |
[1] |
εἰδέναι
πατέρων
ὄντας
ἀγαθῶν
καὶ
|
πρὸς |
ὑμᾶς
~(ΠΕΡΙ
ΤΟΥ
ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ
ΔΑΙΜΟΝΙΟΥ. |
[15] |
φίλους
δι´
ἀργύριον,
οὗτος
ἀσκεῖ
|
πρὸς |
φιλαργυρίαν
(καὶ
γὰρ
ὁ
νόμος |
[15] |
τις,
ὦ
φίλε,
καὶ
δικαιοσύνῃ
|
πρὸς |
φιλοπλουτίαν
καὶ
φιλαργυρίαν
ἄσκησις,
οὐ |
[27] |
κόπτειν
τὴν
αὔλειον
ἀπεσταλμένους
σπουδῇ
|
πρὸς |
Χάρωνα
καὶ
κελεύειν
ἀνοίγειν
καὶ |
[14] |
καὶ
τὴν
ἀσπίδα
πορφύρᾳ
συμμεμιγμένῃ
|
πρὸς |
χρυσίον,
ὥσπερ
Νικίας
ὁ
Ἀθηναῖος, |