Chapitre
[21]	τι τοιοῦτον παρ– αγόντων καταφρονοῦσιν·	ἃ	δὲ Τιμάρχου τοῦ Χαιρωνέως ἠκούσαμεν
[15]	ἄσκησίς ἐστι τῇ ψυχῇ πρὸς	ἃ	κεκώλυται. πάνυ μὲν οὖν’ εἶπεν.
[20]	εἴη τὸ Σωκράτους λεγόμενον δαιμόνιον.	ἃ	μὲν οὖν πρὸς τὸν Γαλαξιδώρου
[3]	μὴ πράσσειν εἰκότως ἀντιτείνει πρὸς	ἃ	μὴ πέφυκε μηδὲ δοκιμάζει παρακαλούμενος.
[18]	μὲν ὁδοὺς (κακὰς δ´ ἐπανόδους·	ἃ	νὴ Δία πάντα τρέψειαν εἰς
[7]	τὰ γράμματα συμβαλεῖν τοῦ πίνακος,	ἃ	παρ´ ἡμῶν ἔλαβεν Ἀγησίλαος τὸν
[23]	μήτ´ ἐλάσσονα φθεγγομένῳ. σὺ οὖν	ἃ	φρονεῖς αὐτὸς δίελθε περὶ τῶν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 24/08/2005