Chapitre |
[20] |
ἐᾶν
γὰρ
αὐτὸν
ἐκέλευσεν
ὅ
|
τι |
ἂν
ἐπὶ
νοῦν
ἴῃ
πράττειν, |
[11] |
δύναμιν,
οὐχὶ
τῆς
κοινῆς
μόριόν
|
τι |
ἀνάγκης
τὸν
ἄνδρα
πείρᾳ
βεβαιωσάμενον |
[20] |
τῷ
τὴν
ψυχὴν
ἐν
νῷ
|
τι |
βαλέσθαι
καὶ
πρὸς
αὐτὸ
κινῆσαι |
[27] |
πίνων
ἐπυνθάνετο
τῶν
ὑπηρετῶν
ὅ
|
τι |
βούλοιντο.
λέγει
δ´
ἅτερος
Ἀρχίας |
[16] |
γεγονὼς
δι´
Ἐπαμεινώνδαν.
ἔστι
γάρ
|
τι |
γιγνόμενον
ἰδίᾳ
περὶ
τὰς
ταφὰς |
[7] |
ἠποροῦμεν,
ὦ
Σιμμία,
γραμμάτων,
εἴ
|
τι |
γιγνώσκεις
πλεῖον
ἐξάγγειλον
ἡμῖν·
λέγονται |
[10] |
οἰκίαν
τὴν
Ἀνδοκίδου
βαδίζων
ἅμα
|
τι |
διερωτῶν
καὶ
διασείων
τὸν
Εὐθύφρονα |
[20] |
γιγνώσκουσι
πλὴν
οἷς
ἔπεστιν
ἴδιόν
|
τι |
καὶ
δαιμόνιον
ὥσπερ
εἴρηται
φέγγος. |
[5] |
τούτων
μὲν
ἴσως
(ἂν
ἔχοι
|
τι |
καὶ
Σιμμίας
ἡμῖν
ἀπαγγεῖλαι,
κατ´ |
[12] |
πρὸς
τὸ
ἔργον·
ὄργανον
δέ
|
τι |
καὶ
τὸ
σημεῖον
ᾧ
χρῆται |
[6] |
χρόνου
τῶν
φίλων
ἐρωτώντων
ὅ
|
τι |
καινότατον
ἱστορήκοι
τύραννον‘
ἔφη
γέροντα. |
[27] |
τηνικαῦτα
μεταπέμψεως
αὐτοῦ
καὶ
μή
|
τι |
καινότερον,
οὐδὲν
ἴσμεν’
ὁ
ὑπηρέτης |
[17] |
διεφαίνετο
τῷ
προσώπῳ.
κἀμοῦ
μή
|
τι |
καινότερον,
ὦ
Φυλλίδα,
προσπέπτωκεν;
εἰπόντος |
[25] |
ἔφην
πράττωμεν·
ἀλλὰ
μικρὸν
οἶμαί
|
τι |
μετ´
ἐμοῦ
καὶ
Γαλαξιδώρου
βούλεταί |
[12] |
παθήματα
βασιλέων,
εἶτα
φαίη
δαιμόνιόν
|
τι |
μηνύειν
καὶ
καταλέγειν
ἐκείνῳ
τῶν |
[8] |
κομίζειν
εἰς
Ἰταλίαν,
εἰ
μή
|
τι |
νύκτωρ
ὑπεναντιωθείη
δαιμόνιον.
ὁ
μὲν |
[27] |
νῦν
ἐκπεμπτέος,
ἵν´
ἡμῖν,
ἐάν
|
τι |
πάσχωμεν,
εὐγενὴς
ὑποτρέφηται
τιμωρὸς
ἐπὶ |
[12] |
ἄνθρωπος
ἐκ
τούτων
(ἂν)
ἀποφαίνεταί
|
τι |
περὶ
τῶν
ἀδήλων,
καὶ
ταῦτα |
[18] |
κατασχὼν
τὸν
Χάρωνα
βουλόμενον
εἰπεῖν
|
τι |
πρὸς
τὸν
Ἱπποσθενείδαν
ἀλλ´
ἔμοιγ´’ |
[27] |
τοῖς
ὑπὸ
πόλιν
φρουροῖς
κομίσαι
|
τι |
πρόσταγμα
παρὰ
τῶν
ἀρχόντων.
ἐκεῖνοι |
[12] |
σημαῖνον.
ἀλλ´
ὅπερ
εἶπον,
εἴ
|
τι |
Σιμμίας
ἔχει
λέγειν,
ἀκουστέον,
ὡς |
[7] |
καὶ
κελεύσαντος
τὸν
Χόνουφιν,
εἴ
|
τι |
συμβάλλοι
τῶν
γεγραμμένων,
ἑρμηνεύσαντα
ταχέως |
[12] |
ἔφη
Φειδόλαε,
περὶ
τούτων,
εἴ
|
τι |
Σωκράτους
αὐτὸς
λέγοντος
ἤκουσεν,
ἕτοιμος
|
[21] |
τῶν
κληδόνας
ἢ
πταρμοὺς
ἤ
|
τι |
τοιοῦτον
παρ–
αγόντων
καταφρονοῦσιν·
ἃ |
[11] |
οὕτω
πταρμὸς
ἢ
κληδὼν
ἤ
|
τι |
τοιοῦτον
σύμβολον
καὶ
κοῦφον
ἐμβριθῆ |
[29] |
χάριν
ἐλθεῖν
ἐκελεύσαμεν,
εἰ
δή
|
τι |
τυγχάνοις
σαφέστερον
ἀκηκοώς.
κἀγὼ
μικρὸν
|
[29] |
λόγον,
εἰ
κελεύεις,
κἂν
πύθωμαί
|
τι |
φροντίδος
ἄξιον,
ὑμᾶς
οὐ
λήσεται. |
[18] |
νὴ
τὸν
Ἡρακλέα·
φεῦ,
μή
|
τι |
χαλεπώτερον
συμβέβηκε;
κἀκεῖνος,
ὡς
εἶδεν
|