Chapitre |
[4] |
Σιμμίας·
ἐντυγχάνει
γὰρ
ἰδίᾳ
Λεοντίδῃ
|
περὶ |
Ἀμφιθέου
παραιτούμενος
(μεῖναι)
αὐτὸν
διαπράξασθαι |
[13] |
ἀναπλέων
εἰς
Σικελίαν
ἀπήγγελλε
τοῖς
|
περὶ |
Ἄρκεσον
βεβαίως
Λύσιδι
συγγεγονέναι
διατρίβοντι |
[1] |
ἐπιστάμεθα.
καὶ
γάρ,
ὡς
οἱ
|
περὶ |
Ἀρχίαν
καὶ
Λεοντίδην
Φοιβίδαν
πείσαντες |
[25] |
πρᾶξιν.
ἑωρῶμεν
δὲ
καὶ
τοὺς
|
περὶ |
Ἀρχίαν
καὶ
Φίλιππον
ἀληλιμμένους
ἀπιόντας |
[30] |
γὰρ
Χάρωνος
ὡς
ἀνέπεισε
τοὺς
|
περὶ |
Ἀρχίαν
καὶ
Φίλιππον
ἀναχωρήσαντος
οἴκαδε |
[30] |
οἱ
μετ´
αὐτῶν
ἐπιτίθεσθαι
τοῖς
|
περὶ |
Ἀρχίαν
μέλλοντες,
ἡμιθωράκια
ἐνδεδυμένοι
καὶ |
[22] |
βυθῷ
δεδυκότος
ἄρτημα
κορυφαῖον,
ὀρθουμένης
|
περὶ
|
αὐτὸ
τῆς
ψυχῆς
ἀνέχον
ὅσον |
[1] |
εὐθὺς
ἀπὸ
τῆς
δίκης
τῆς
|
περὶ |
αὐτοῦ
γενομένης,
Γοργίδου
πάντα
τοῖς |
[20] |
ἀλλ´
ἧς
ὀλίγον
ἔμπροσθεν
οἱ
|
περὶ
|
Γαλαξίδωρον
καὶ
Φειδόλαον
ἥψαντο,
διαποροῦντες |
[26] |
οἰκίας
ἀνακεχωρηκότων
ἡμεῖς
μὲν
τοὺς
|
περὶ |
Δαμοκλείδαν
καὶ
Πελοπίδαν
καὶ
Θεόπομπον |
[30] |
ἦν
καθ´
ἣν
ἅνθρωποι
μάλιστα
|
περὶ
|
δεῖπνόν
εἰσι,
τὸ
δὲ
πνεῦμα |
[11] |
Ἀντιφῶντος
ἁλοὺς
ἐν
τῇ
διώξει
|
περὶ |
Δήλιον
ὑφ´
ἡμῶν
δορατίῳ
τετρωμένος, |
[22] |
τοῦ
δὲ
πρὸς
σελήνην
Λάχεσις,
|
περὶ |
ἣν
ἡ
καμπὴ
τῆς
γενέσεως. |
[4] |
ὑπόνοια
προσπέπτωκεν
ἢ
μήνυσις
αὐτοῖς,
|
περὶ |
ἧς
ἀνακρίνουσι
τὸν
Θεόκριτον.
ἐν |
[13] |
Ἄρκεσον
βεβαίως
Λύσιδι
συγγεγονέναι
διατρίβοντι
|
περὶ |
Θήβας.
ὥρμησε
μὲν
ὁ
Ἄρκεσος
|
[7] |
ὁπηνίκα
κομιζομένοις
ἡμῖν
ἀπ´
Αἰγύπτου
|
περὶ |
Καρίαν
Δηλίων
τινὲς
ἀπήντησαν
δεόμενοι |
[1] |
καὶ
βιαίως,
ἔγνωμεν
ἐνταῦθα
τῶν
|
περὶ |
Μέλωνα
καὶ
Πελοπίδαν,
ὡς
οἶσθα, |
[16] |
φιλοσοφίᾳ
τοῖς
παισὶ
παρασκευασάμενος.
ἀλλὰ
|
περὶ |
μὲν
τούτων
αὐτοὶ
διαλύεσθε
πρὸς |
[12] |
καὶ
οἱ
πολλοὶ
καὶ
ἰδιῶται
|
περὶ |
μικρὰ
προσχρῶνται
καὶ
παίζοντες,
ὅταν
|
[32] |
τοῦτον
τὸν
τρόπον·
ἔκοψαν
οἱ
|
περὶ |
Πελοπίδαν
τοῦ
Λεοντίδου
τὴν
αὔλειον |
[34] |
καταβαίνειν
μὲν
οὐ
διενοοῦντο,
καίπερ
|
περὶ |
πεντακοσίους
καὶ
χιλίους
τὸ
πλῆθος |
[10] |
γὰρ
οὐδὲν
οὕτω
μέγα
τῶν
|
περὶ |
Πυθαγόρου
λεγομένων
εἰς
μαντικὴν
ἔδοξε |
[25] |
μὲν
ἀνεχώρησεν
αὖθις
ὡς
τοὺς
|
περὶ |
Σιμμίαν,
ἡμεῖς
δὲ
καταβάντες
εἰς |
[20] |
τὰ
δ´
ἄλλα
μὴ
πολυπραγμονεῖν
|
περὶ |
Σωκράτους,
ὡς
κρείττονα
δήπουθεν
ἔχοντος |
[27] |
ὦ
Ἀρχίδαμε,
παῖδα
καὶ
φιλοπονώτατον
|
περὶ |
τὰ
γυμνάσια,
πεντεκαιδεκέτη
μὲν
σχεδὸν |
[15] |
τὸ
κερδαίνειν
ἀνατεθραμμένον
ὅταν
σπαργᾷ
|
περὶ |
τάς
ἀδικους
μάλα
μόλις
καὶ |
[1] |
τοὐναντίον
γεγονότων.
οἶμαι
δὴ
καὶ
|
περὶ |
τὰς
ἀληθινὰς
πράξεις
ὁμοίως
τῷ |
[16] |
ἔστι
γάρ
τι
γιγνόμενον
ἰδίᾳ
|
περὶ |
τὰς
ταφὰς
τῶν
Πυθαγορικῶν
ὅσιον, |
[34] |
καὶ
τεθορυβημένως
ἐπιχεομένων,
ἡμᾶς
δὲ
|
περὶ |
τὴν
ἀγορὰν
ἀφορῶντες,
οὐδενὸς
μέρους |
[34] |
τοὺς
κρείττους
λεγομένους,
εἰωθότας
δὲ
|
περὶ |
τὴν
ἄκραν
κάτω
νυκτερεύειν,
οἱ |
[24] |
περιόδου
συμπεραινομένης
κινδυνεύουσα
καὶ
φιλοτιμουμένη
|
περὶ |
τὴν
ἔκβασιν
ἱδρῶτι
πολλῷ
τοῖς |
[1] |
ἐξαγγείλαντος.
ὥστε
σοι
λείπεται
τὰ
|
περὶ |
τὴν
κάθοδον
αὐτὴν
τῶν
φίλων |
[7] |
διάνοιαν
ἐκεῖνοι
συμβάλλειν
δυνάμενοι
καὶ
|
περὶ |
τὴν
τοῦ
βωμοῦ
κατασκευὴν
γελοῖα
|
[20] |
ὥσπερ
εἴρηται
φέγγος.
καίτοι
τὸ
|
περὶ |
τὴν
φωνὴν
γιγνόμενον
ἔστιν
ᾗ |
[25] |
προπομπῆς
τὸν
Ἀρχίαν
δεξάμενος
καὶ
|
περὶ |
τῆς
γυναικός,
ἧς
ἐπιθυμῶν
ἐτύγχανεν, |
[9] |
συμφέρον
διδάσκειν
εἰς
θεοὺς
ἐπαναχωρεῖ
|
περὶ |
τῆς
τῶν
πράξεων
ἀρχῆς
ὡς |
[21] |
Τροφωνίου
κατῆλθε
δράσας
τὰ
νομιζόμενα
|
περὶ |
τὸ
μαντεῖον.
ἐμμείνας
δὲ
δύο
|
[2] |
συνιόντες
οἰκίαν
ἔκ
τινος
πληγῆς
|
περὶ |
τὸ
σκέλος
ἀναλαμβάνοντος
αὑτὸν
ἐντυγχάνειν |
[15] |
ἔνιαι
μὲν
ἔμφυτοι
λεγόμεναι
καὶ
|
περὶ |
τὸ
σῶμα
βλαστάνουσαι
πρὸς
τὰς
|
[34] |
ἤδη
μετὰ
τῶν
φίλων
συναθροίζεσθαι
|
περὶ |
τὸ
τῆς
Ἀθηνᾶς
ἱερὸν
ἐπορευόμην
|
[22] |
Τίμαρχον
εἰπεῖν
ἢ
πολλοὺς
ἀστέρας
|
περὶ |
τὸ
χάσμα
παλλομένους,
ἑτέρους
δὲ |
[4] |
οἶσθ´,
ὦ
Ἀρχίδαμε,
τότε
τοῖς
|
περὶ |
τὸν
Ἀρχίαν
πολεμαρχοῦσι
γραμματεύων
ἥξειν |
[24] |
συμπαραθέουσιν,
οὕτως
οἱ
πεπαυμένοι
τῶν
|
περὶ |
τὸν
βίον
ἀγώνων
δι´
ἀρετὴν |
[2] |
δώδεκα
τοὺς
νεωτάτους
μετὰ
κυνῶν
|
περὶ |
τὸν
Κιθαιρῶνα
θηρεῦσαι
ὡς
πρὸς |
[32] |
θεράποντας.
ἀλλ´
ἐκείνους
μὲν
οἱ
|
περὶ |
τὸν
Σαμίδαν
ἀνεῖργον
οὐ
παρακινδυνεύοντας
|
[8] |
Λύσιδι
τῷ
γέροντι
χοὰς
χέασθαι
|
περὶ
|
τὸν
τάφον
ἔκ
τινων
ἐνυπνίων |
[8] |
πρὸς
ἡμᾶς;
ἐκεῖνον’
ἔφη
νυκτερεύσαντα
|
περὶ
|
τὸν
τάφον
ἐμοὶ
δοκεῖ
τὸν |
[21] |
Σωκράτους
καὶ
τεθνηκότος
οὕτως
ἐννοεῖν
|
περὶ |
τοῦ
δαιμονίου
παρίσταται,
τῶν
κληδόνας |
[33] |
αἱ
δὲ
γυναῖκες,
ὡς
ἑκάστη
|
περὶ |
τοῦ
προσήκοντος
ἤκουσεν,
οὐκ
ἐμμένουσαι |
[12] |
Γαλαξίδωρος
Σιμμίου
μέν,
ἔφη
Φειδόλαε,
|
περὶ
|
τούτων,
εἴ
τι
Σωκράτους
αὐτὸς |
[20] |
αὐτὸς
δὲ
Σωκράτη
μὲν
ἔφη
|
περὶ
|
τούτων
ἐρόμενός
ποτε
μὴ
τυχεῖν |
[5] |
τοῖς
ἱερεῦσιν,
εἰ
ξυνήσουσιν.
ἀλλὰ
|
περὶ |
τούτων
μὲν
ἴσως
(ἂν
ἔχοι |
[12] |
ἐκ
τούτων
(ἂν)
ἀποφαίνεταί
τι
|
περὶ |
τῶν
ἀδήλων,
καὶ
ταῦτα
φάσκων |
[27] |
τις
ἐφορᾷ
θεῶν
ἡμᾶς
ἀγωνιζομένους
|
περὶ |
τῶν
δικαίων.
~Δάκρυα
πολλοῖς
ἐπῆλθεν |
[7] |
ἀεί,
Μούσαις
καὶ
λόγῳ
διακρινομένους
|
περὶ |
τῶν
δικαίων
τὰ
ὅπλα
καταθέντας. |
[23] |
οὖν
ἃ
φρονεῖς
αὐτὸς
δίελθε
|
περὶ |
τῶν
εἰρημένων.
~Ἐγὼ
τοίνυν’
ἔφη |
[1] |
τινός,
ὦ
Καφισία,
μέμνημαί
ποτε
|
περὶ |
τῶν
θεωμένων
τοὺς
γεγραμμένους
πίνακας |
[4] |
πόρρω
τῶν
ἄλλων
ἀπαγαγὼν
ἐπυνθάνετο
|
περὶ |
τῶν
φυγάδων,
εἰ
τὴν
ἡμέραν |
[27] |
ἐπισκήπτων·
εἰ
φανείην
ἐγὼ
πονηρὸς
|
περὶ |
ὑμᾶς,
ἀποκτείνατε,
μὴ
φείσησθ´
ἡμῶν· |
[5] |
δαιμόνιον,
ὡς
προδείκνυσι
τὰ
σημεῖα
|
περὶ |
ὧν
ἄρτι
Λυσανορίδας
ἡμῖν
ἐκοινοῦτο· |