Chapitre
[19]	τάχος, ὡς οὐκ οὔσης ἀναβολῆς,	εἰς	ἀγωνίαν ὑπηγόμεθα καὶ φόβον. οὐ
[10]	ἥκοντα καὶ αὐτὸν μετ´ ἐμοῦ	εἰς	Ἀθήνας πρὸς Κέβητα· πορευομένοις δ´
[22]	τίς ἡ Στύξ ἐστιν, ὁδὸς	εἰς	Ἅιδου‘ φάναι καὶ πρόεισιν ἐξ
[5]	ἐκοινοῦτο· καὶ νῦν μὲν ἄπεισιν	εἰς	Ἁλίαρτον ἐπιχώσων αὖθις τὸ σῆμα
[18]	νεύσαντος αὐτῷ καὶ λέγειν κελεύσαντος	εἰς	ἅπαντας οἶδ´’ ἔφη τοὺς ἄνδρας
[30]	αὐτῷ γεγράφθαι τὰ σπουδαῖα τοίνυν	εἰς	αὔριον’ ἔφη. καὶ τὴν μὲν
[18]	ἃ νὴ Δία πάντα τρέψειαν	εἰς	αὐτὴν ἐκείνην οἱ θεοί. τέλος
[30]	ἀπ´ ἀρχῆς διαποικίλλουσα κινδυνώδεσιν ἐπεισοδίοις	εἰς	αὐτὸ συνέδραμε τὸ ἔργον, ὀξὺν
[22]	χάσμα παλλομένους, ἑτέρους δὲ καταδυομένους	εἰς	αὐτό, τοὺς δ´ ᾄττοντας αὖ
[14]	παραλουργὸν ὠνησόμεθα χιτώνιον; οὐ γὰρ	εἰς	γαστέρα δήπου καταχρησόμεθα τὴν δωρεὰν
[29]	ἐν τῇ πόλει περιφερόμενον ἥκειν	εἰς	ἐκείνους. εἶπον οὖν πρὸς αὐτὸν
[25]	τῆς γυναικός, ἧς ἐπιθυμῶν ἐτύγχανεν,	εἰς	ἐλπίδας ἐμβαλὼν ὡς ἀφιξομένης εἰς
[25]	~Τούτων εἰρημένων ὁ Ἐπαμεινώνδας ἀποβλέψας	εἰς	ἐμέ σοὶ μέν, εἶπεν ὦ
[15]	λήμματα μοχθηρὰ καὶ πλεονεξίας μεγάλας	εἰς	ἐφικτὸν ἡκούσας ὑπερβῆναι ῥᾴδιον ᾧτινι
[29]	προσώπῳ καὶ μειδιῶν καὶ προσβλέπων	εἰς	ἡμᾶς θαρρεῖν ἐκέλευεν, ὡς δεινοῦ
[30]	τῶν φυγάδων καὶ τὴν οἰκίαν,	εἰς	ἣν παρεληλύθεισαν, καὶ τοὺς συμπράττοντας
[9]	τἀγαθὸν καὶ τὸ συμφέρον διδάσκειν	εἰς	θεοὺς ἐπαναχωρεῖ περὶ τῆς τῶν
[2]	ἐν ἀλλοδαποῖς ἀνθρώποις ὀλίγῳ πρόσθεν	εἰς	Θήβας ἀφῖκτο μύθων τε παντοδαπῶν
[1]	παρόντος, ὡς ἐμοῦ μηδ´ ἂν	εἰς	Θήβας ἐπὶ τούτῳ κατοκνήσαντος ἐλθεῖν,
[8]	λείψανα τοῦ σώματος καὶ κομίζειν	εἰς	Ἰταλίαν, εἰ μή τι νύκτωρ
[16]	ἐκ τοῦ τάφου καὶ μετοικίζεις	εἰς	Ἰταλίαν ἢ καταμένειν ἐνταῦθα παρ´
[13]	μὲν ζῶντα κομίσαι τὸν Λῦσιν	εἰς	Ἰταλίαν ἢ τὰ λείψανα τεθνηκότος.
[5]	τῷ ἀνθρώπῳ. ~Καὶ ὁ Θεόκριτος	εἰς	καιρόν’ ἔφη καὶ ὥσπερ ἐπίτηδες·
[22]	κάτωθεν ἡ σελήνη προσνηχομένας, αἷς	εἰς	καιρὸν ἡ τῆς γενέσεως τελευτὴ
[13]	διωσαμένων τὸ πῦρ, Φιλόλαος μὲν	εἰς	Λευκανοὺς φυγὼν ἐκεῖθεν ἀνεσώθη πρὸς
[10]	μέγα τῶν περὶ Πυθαγόρου λεγομένων	εἰς	μαντικὴν ἔδοξε καὶ θεῖον· ἀτεχνῶς
[7]	κομίζων Ἀγητορίδας ὁ Σπαρτιάτης ἧκεν	εἰς	Μέμφιν ὡς Χόνουφιν τὸν προφήτην,
[1]	ἐγείρειν τὸ κατὰ Βοιωτῶν ἀρχαῖον	εἰς	μισολογίαν ὄνειδος ἤδη μαραινόμενον παρὰ
[24]	ποππυσμοῦ τὸ προσταττόμενον αἰσθανόμενοι ῥᾳδίως	εἰς	ὃ δεῖ καθίστανται. φαίνεται δὲ
[13]	καὶ ὑποφεύγων ἀδικεῖ τὴν χάριν	εἰς	ὃ ἔσπευκε μὴ περαίνουσαν. σοὶ
[27]	ἡμῖν, ὦ Χάρων, μὴ μεταστησάμενος	εἰς	οἰκίαν ἑτέραν τὸν υἱόν· τί
[1]	τὴν Καδμείαν καταλαβεῖν καὶ τῆς	εἰς	Ὄλυνθον στρατηγίας ἀπέστησαν, Λυσανορίδαν δὲ
[12]	παίζοντα καταβάλλειν τοσοῦτο μαντείας ἔργον	εἰς	πταρμοὺς καὶ κληδόνας, οἷς καὶ
[13]	Λεοντῖνος ἐκ τῆς Ἑλλάδος ἀναπλέων	εἰς	Σικελίαν ἀπήγγελλε τοῖς περὶ Ἄρκεσον
[5]	καὶ αὐτός, ὅτε πέμψας Ἀγησίλαος	εἰς	Σπάρτην τὰ λείψανα μετεκόμιζε. καὶ
[22]	ἀλλ´ αἱ μὲν ὅλαι κατέδυσαν	εἰς	σῶμα, καὶ δι´ ὅλων ἀναταραχθεῖσαι
[22]	ἀστέρας, ὦ Τίμαρχε, φάναι τὰς	εἰς	σῶμα καταδυομένας ὅλας ψυχὰς ὁρᾶν
[11]	πρὸς τοσαῦτα κωλύματα καὶ τέλος	εἰς	σωτηρίαν καὶ φυγὴν αὐτῷ σπουδῆς
[4]	χειρὸς ὥσπερ εἰώθει φανερῶς ἔσκωπτεν	εἰς	τὰ γυμνάσια καὶ τὴν πάλην,
[17]	οὐ ῥᾴδιον (οὐδὲ γὰρ τοσοῦτον	εἰς	τὰ συμπόσια καὶ τὰς ὑποδοχὰς
[26]	διὰ τοῦτο τῶν πολλῶν τάχιον	εἰς	τὰς οἰκίας ἀνακεχωρηκότων ἡμεῖς μὲν
[22]	ἅμα περιγινομένας ἐπανάγειν· οὐ μὴν	εἰς	ταὐτὸ τῇ ἀρχῇ συνάπτειν τὸ
[4]	πάντας ἢ τούς γε πλείους	εἰς	ταὐτὸ τῶν ἐχθρῶν συναγαγεῖν. ἀλλ´
[4]	Σπαρτιάτην ἀπὸ τῆς Καδμείας ὥσπερ	εἰς	ταὐτὸν ἡμῖν σπεύδοντας. ἡμεῖς μὲν
[15]	ἀποχαῖς ὧν ἐφίενται καὶ ἀνείρξεσιν	εἰς	τέλος καταλυθείσας· ἢ οὐ δοκεῖ
[34]	πεπραγμένα καὶ παρεκάλουν βοηθεῖν ἐλθόντας	εἰς	τὴν ἀγοράν, ἅμα πάντες εὐθὺς
[32]	δ´ ὁ ἡμέτερος λαβὼν μὲν	εἰς	τὴν κεφαλὴν οὐ μέγα τραῦμα
[27]	γὰρ ἀφίκετο μετὰ τῶν ἄλλων	εἰς	τὴν οἰκίαν, ἀλλ´ ὅλως ἐδόκει
[17]	δεόμενος μὴ ἀνακοινοῦσθαι μηδὲ παραλαμβάνειν	εἰς	τὴν πρᾶξιν’ ἐκπλαγέντων δὲ τὸν
[17]	πόσους οἴει μετέχειν τῶν ἀπορρήτων	εἰς	τὴν πρᾶξιν ἡμῖν; ἐγὼ μέν’
[17]	πολὺ μᾶλλον ἀκούσας σήμερον ὡς	εἰς	τὴν σὴν οἰκίαν οἱ φυγάδες
[2]	οἱ τῶν πραττομένων μετέχοντες εἰώθειμεν	εἰς	τὴν Σιμμίου συνιόντες οἰκίαν ἔκ
[22]	τρέπεται καθ´ ἡδονὰς καὶ ἀλγηδόνας	εἰς	τὸ ἄλογον. μίγνυται δ´ οὐ
[2]	τὸν Ἀρχίαν καὶ τὸν Λεοντίδην	εἰς	τὸ ἀνύποπτον οὐκ ὄντας ἀλλοτρίους
[25]	περὶ Σιμμίαν, ἡμεῖς δὲ καταβάντες	εἰς	τὸ γυμνάσιον ἐνετυγχάνομεν τοῖς φίλοις,
[25]	ὦ Καφισία, σχεδὸν ὥρα βαδίζειν	εἰς	τὸ γυμνάσιον ἤδη καὶ μὴ
[25]	εἶπε διαλεγέσθω’ καὶ προῆγεν ἀναστὰς	εἰς	τὸ ἐπικάμπειον τῆς στοᾶς. καὶ
[15]	ἀλλ´ ἐν οἷς ἔξεστιν ἀνέδην	εἰς	τὸ κερδαίνειν ἀνατεθραμμένον ὅταν σπαργᾷ
[22]	καὶ ἀκοῦσαι. ~Ἔφη δὲ καταβὰς	εἰς	τὸ μαντεῖον περιτυχεῖν σκότῳ πολλῷ
[20]	τὸ νοηθὲν κινεῖσθαι. ἐνταῦθα γὰρ	εἰς	τὸ νοοῦν αἱ τῶν παθῶν
[31]	ἡμεῖς, τοὺς δ´ ἡσυχίαν ἄγοντας	εἰς	τὸν ἀνδρῶνα κατεκλείσαμεν οὐ βουλόμενοι
[32]	θύρας ἀνοιγομένης παίει τὸν Κηφισόδωρον	εἰς	τὸν λαγόνα καὶ δευτέρῳ τῷ
[29]	δὲ τὸν Ἀρχίαν ὑπολαβὼν ἀπῆγεν	εἰς	τὸν οἶκον, ἐν ᾧ πίνοντες
[25]	εἰς ἐλπίδας ἐμβαλὼν ὡς ἀφιξομένης	εἰς	τὸν πότον, ἔπεισε πρὸς ῥᾳθυμίαν
[19]	καὶ τὸν Ἀρχίαν εὐθὺς ἐνσείσων	εἰς	τὸν πότον, Χάρων δὲ τῆς
[32]	τὸν Ὑπάτην ὑπὲρ τέγους τινὸς	εἰς	τοὺς γείτονας ἀποσφάττουσιν. ~(Ἐκεῖθεν δὲ
[9]	τῦφον ὥσπερ τινὰ καπνὸν φιλοσοφίας	εἰς	τοὺς σοφιστὰς ἀποσκεδάσας. ὑπολαβὼν δ´
[21]	ἐμοὶ καὶ Κέβητι κοινωσάμενος μόνοις	εἰς	Τροφωνίου κατῆλθε δράσας τὰ νομιζόμενα
[32]	τὸν Σαμίδαν ἀνεῖργον οὐ παρακινδυνεύοντας	εἰς	χεῖρας ἐλθεῖν ἀνδράσιν ἐπιφανεστάτοις τῶν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 24/08/2005