Chapitre |
[13] |
ὡς
εἶχε
πλεῦσαι,
κομιδῇ
δὲ
|
διὰ
|
γῆρας
καὶ
ἀσθένειαν
ἐλλείπων
ἐπέσκηψε |
[1] |
Γοργίδου
πάντα
τοῖς
φυγάσι
δεῦρο
|
διὰ |
γραμμάτων
ἐξαγγείλαντος.
ὥστε
σοι
λείπεται |
[28] |
ἐγχειρίσας
Πελοπίδᾳ
τὸν
υἱὸν
ἐχώρει
|
διὰ |
θυρῶν
δεξιούμενος
ἕκαστον
ἡμῶν
καὶ |
[7] |
κακῶν
μεθεμένους
Μούσαις
ὁμιλεῖν
καὶ
|
διὰ |
λόγων
καὶ
μαθημάτων
τὰ
πάθη |
[18] |
τῶν
Μέλωνος
ἁρματηλατῶν
ἐπιστάτης
καὶ
|
διὰ |
Μέλωνα
τὴν
πρᾶξιν
ἀπ´
ἀρχῆς |
[22] |
φωνῆς
ἐκείνης
ἐκ
πασῶν
συνηρμοσμένης.
|
διὰ |
μέσου
δ´
αὐτῶν
θάλασσαν
ἢ |
[31] |
δὲ
πρῶτος
ὁ
Μέλων
ὥρμησε
|
διὰ |
μέσου
τὴν
χεῖρα
τῇ
λαβῇ |
[24] |
λιμένος.
ἥτις
δ´
ἂν
ἤδη
|
διὰ |
μυρίων
γενέσεων
ἠγωνισμένη
μακροὺς
ἀγῶνας |
[20] |
οὕτως
οἱ
τῶν
δαιμόνων
λόγοι
|
διὰ |
πάντων
φερόμενοι
μόνοις
ἐνηχοῦσι
τοῖς |
[10] |
περίπλεαι
καὶ
κατ´
ἀλλήλων
ὠθούμεναι
|
διὰ |
πλῆθος,
ἐκτροπῆς
δὲ
μὴ
παρούσης |
[32] |
γε
τὸν
λύχνον
καταβαλεῖν
καὶ
|
διὰ
|
σκότους
συμμῖξαι
τοῖς
ἐπιφερομένοις,
ἀλλ´ |
[33] |
δεσμώτην
οἱ
πολέμαρχοι;
πότε
δὲ
|
διὰ |
σοῦ;
τί
δὲ
κομίζεις
παράσημον; |
[24] |
ἡνίας
οὐδὲ
ῥυτήρων
ἀλλὰ
λόγῳ
|
διὰ |
συμβόλων
εὐθύνοντες·
ὧν
οἱ
πολλοὶ |
[20] |
ὑπορυττ
όντων
ἀσπίσι
χαλκαῖς
ἁλίσκονται
|
διὰ |
τὴν
ἀντήχησιν,
ὅταν
ἐκ
βάθους |
[19] |
ἔμπροσθεν
τῷ
κεκωλῦσθαι
δυσχεραίνοντες
πάλιν
|
διὰ |
τὴν
ὀξύτητα
τοῦ
καιροῦ
καὶ |
[32] |
ἀνατρέψαντες
τὸν
ἄνθρωπον
ἵεντο
δρόμῳ
|
διὰ |
τῆς
αὐλῆς
ἐπὶ
τὸν
θάλαμον. |
[22] |
λίμνην
ὑποκεχύσθαι
τοῖς
χρώμασι
διαλάμπουσαν
|
διὰ |
τῆς
γλαυκότητος
ἐπιμιγνυμένοις·
καὶ
τῶν |
[17] |
τῶν
ἐχθρῶν
παντάπασι
τὴν
κάθοδον;
|
διὰ |
τί
γὰρ
Θεσπιεῦσι
μὲν
παρήγγελται |
[24] |
ἀνασῴζειν
ἐγκελευόμενος,
ἡ
δὲ
συνακούει
|
διὰ
|
τὸ
πλησιάζειν
καὶ
σῴζεται,
μὴ |
[31] |
ὑπὲρ
αὐτῆς·
ὡς
δὲ
καὶ
|
διὰ |
τὸν
οἶνον
οὐκ
ἦν
εὐπαρακόμιστος |
[27] |
κωλῦσαι
μὲν
ἐπιχειρήσαντα
τὴν
κάθοδον
|
διὰ |
τοῦ
Χλίδωνος,
ἐπεὶ
δ´
ἀπέτυχε |
[26] |
ψῦχος
ἐπέτεινε
πνεύματος
γενομένου,
καὶ
|
διὰ |
τοῦτο
τῶν
πολλῶν
τάχιον
εἰς |
[22] |
κίνησιν
ἔχοντας
εὐηνίοις
ψυχαῖς
χρῆσθαι
|
διὰ
|
τροφὴν
καὶ
παίδευσιν
ἀστείαν,
οὐκ |
[7] |
μέντοι
καὶ
παραινεῖν
τοῖς
Ἕλλησι
|
διὰ |
τῶν
γραμμάτων
τὸν
θεὸν
ἄγειν |
[15] |
ἄσκησιν
δὲ
τὴν
ἐπὶ
τοῦτο
|
διὰ |
τῶν
γυμνασίων
παρασκευὴν
τοῦ
σώματος, |
[10] |
πρὸς
Κέβητα·
πορευομένοις
δ´
αὐτοῖς
|
διὰ |
τῶν
ἑρμογλύφων
παρὰ
τὰ
δικαστήρια |
[10] |
χρόνον,
εἶτ´
ἀναστρέψας
ἐπορεύετο
τὴν
|
διὰ |
τῶν
κιβωτοποιῶν
καὶ
τοὺς
προκεχωρηκότας
|
[31] |
ἐλπίδος
διαπαιδαγωγησάσης
προσμίξαντες
ἡμεῖς
καὶ
|
διὰ |
τῶν
οἰκετῶν
εὐθὺς
ὠσάμενοι
πρὸς |
[3] |
οὐκοῦν
καὶ
οὗτος
δήπου
μηδὲ
|
διὰ |
τῶν
πολιτῶν
ἄκριτον,
ἀλλὰ
καὶ |
[26] |
ἐπήστραψε
δεξιὸν
ἄνευ
βροντῆς
εἰσιοῦσι
|
διὰ |
τῶν
πυλῶν·
καὶ
τὸ
σημεῖον |
[30] |
μεμιγμένον,
ὥστε
πολλὴν
ἐρημίαν
εἶναι
|
διὰ |
τῶν
στενωπῶν
διεξιοῦσιν.
οἱ
μὲν |
[5] |
ἐν
Αἰγύπτῳ
πολλὰ
τοῖς
ἱερεῦσι
|
διὰ |
φιλοσοφίαν
συγγενόμενος.
Ἁλιάρτιοι
δὲ
τὴν |
[7] |
θεὸν
ἄγειν
σχολὴν
καὶ
εἰρήνην
|
διὰ |
φιλοσοφίας
ἀγωνιζομένους
ἀεί,
Μούσαις
καὶ |
[20] |
ἀλλήλων
νοήσεις
οἷον
ὑπὸ
σκότῳ
|
διὰ |
φωνῆς
ψηλαφῶντες
γνωρίζομεν·
αἱ
δὲ |
[13] |
ὡς
ἀνδρὸς
εὖ
παθεῖν
ἀξίου
|
διὰ |
χάριτος
ἐφιέμενον;
ἀλλ´
ἐκεῖ
μὲν |
[14] |
ἐλευθέρας
καὶ
αὐτονόμου
(πόλεως
ἐπείρα
|
διὰ |
χρη|
μάτων·
σοῦ
δ´,
ὦ |
[22] |
πρῶτον
μὲν
ἀναπνεῦσαι
τότε
δοκεῖν
|
διὰ |
χρόνου
συχνοῦ
τεινομένην
τέως
καὶ |
[6] |
ὁ
παλαιὸς
ἀπὸ
ξένης
ἐλθὼν
|
διὰ |
χρόνου
τῶν
φίλων
ἐρωτώντων
ὅ |