Chapitre |
[3] |
μὲν
ἴσως
καὶ
Πελοπίδαν
ἐπὶ
|
τοὺς |
αἰτίους
μάλιστα
τρέψεσθαι
καὶ
πονηρούς, |
[32] |
Πελοπίδᾳ
τὴν
δεξιὰν
ἐνέβαλε
καὶ
|
τοὺς |
ἄλλους
ἀσπασάμενος
ἅμ´
ἵλεως
ἐξέπνευσε. |
[4] |
ἅμα
καὶ
Λεοντίδου
προκαταληφθέντων
οἶμαι
|
τοὺς
|
ἄλλους
ἐκποδὼν
ἔσεσθαι
φεύγοντας
ἢ |
[32] |
καὶ
θνήσκοντος,
ὥστε
μὴ
δύνασθαι
|
τοὺς |
ἄλλους
προσβοηθεῖν.
τέλος
δ´
ὁ |
[13] |
Λευκανοὺς
φυγὼν
ἐκεῖθεν
ἀνεσώθη
πρὸς
|
τοὺς |
ἄλλους
φίλους
ἤδη
πάλιν
ἀθροιζομένους |
[18] |
κελεύσαντος
εἰς
ἅπαντας
οἶδ´’
ἔφη
|
τοὺς |
ἄνδρας
ἀκριβῶς,
Ἱπποσθενείδα,
καί
σε |
[18] |
πρὸς
τὸν
Ἱπποσθενείδαν
τίνα
πρὸς
|
τοὺς |
ἄνδρας
ἐξαπέστειλας;
εἰ
γὰρ
οὐ |
[1] |
κελεύεις.
(ΑΡΧΙΔΑΜΟΣ)
Ἀγνοεῖς,
ὦ
Καφισία,
|
τοὺς |
ἄνδρας;
ἦ
μὴν
ἄξιον
εἰδέναι |
[17] |
καὶ
διακεκώλυκας
ἐκπέμψας
ἱππέα
πρὸς
|
τοὺς |
ἄνδρας
ἤδη
καθ´
ὁδὸν
ὄντας, |
[17] |
ἔασον
ἀσφαλῶς,
εἴπερ
εἵμαρται,
κατελθεῖν
|
τοὺς |
ἄνδρας’
καὶ
ὁ
Φυλλίδας
παροξυνόμενος |
[5] |
οὐδ´
ἂν
ἐπιχειρήσειαν
ἐκπυνθάνεσθαι
δεδιότες
|
τοὺς |
ἄνδρας·
οἱ
δὲ
νῦν
ἄρχοντες |
[18] |
ὑμᾶς,
ὅπως
ἄλλον
ἐκπέμπητε
πρὸς
|
τοὺς |
ἄνδρας,
ὡς
ἐμοῦ
παντάπασιν
ἐκστατικῶς |
[20] |
φωνὴν
γιγνόμενον
ἔστιν
ᾗ
παραμυθεῖται
|
τοὺς |
ἀπιστοῦντας·
ὁ
γὰρ
ἀὴρ
φθόγγοις |
[24] |
καὶ
ἡμῶν
οἱ
ὑπὲρ
ἡμᾶς
|
τοὺς |
βελτίστους
οἷον
ἐξ
ἀγέλης
χαράξαντες
|
[1] |
μέμνημαί
ποτε
περὶ
τῶν
θεωμένων
|
τοὺς |
γεγραμμένους
πίνακας
λόγον
οὐ
φαῦλον |
[32] |
Ὑπάτην
ὑπὲρ
τέγους
τινὸς
εἰς
|
τοὺς |
γείτονας
ἀποσφάττουσιν.
~(Ἐκεῖθεν
δὲ
πρὸς |
[10] |
παρούσης
τοὺς
μὲν
ἀνέτρεψαν
ἐμβαλοῦσαι
|
τοὺς |
δ´
ἀνεμόλυναν.
ἧκεν
οὖν
καὶ |
[22] |
καὶ
ἄγριον
παρεχομέναις
τὸ
ἄλογον·
|
τοὺς |
δ´
ἄνω
καὶ
κάτω
πολλάκις |
[22] |
ἑτέρους
δὲ
καταδυομένους
εἰς
αὐτό,
|
τοὺς |
δ´
ᾄττοντας
αὖ
κάτωθεν.
αὐτοὺς |
[24] |
γῆς
ἑστῶτες
σιωπῇ
θεῶνται
μόνον,
|
τοὺς |
δ´
ἐγγὺς
ἤδη
παραθέοντες
καὶ |
[1] |
κοινὰ
πρὸς
τὴν
τύχην
ἔχοντος,
|
τοὺς |
δ´
ἐν
ταῖς
αἰτίαις
καὶ |
[31] |
ὀλίγους
τολμήσαντας
ἀμύνασθαι
διεφθείραμεν
ἡμεῖς,
|
τοὺς |
δ´
ἡσυχίαν
ἄγοντας
εἰς
τὸν |
[22] |
καταδυομένας
ὅλας
ψυχὰς
ὁρᾶν
νόμιζε,
|
τοὺς |
δ´
οἷον
ἀναλάμποντας
πάλιν
καὶ |
[22] |
αὖ
κάτωθεν.
αὐτοὺς
ἄρα‘
φάναι
|
τοὺς |
δαίμονας
ὁρῶν
ἀγνοεῖς.
ἔχει
γὰρ |
[1] |
θεατὰς
ὄχλον
ὁμοῦ
πολὺν
ἀσπαζομένοις,
|
τοὺς |
δὲ
κομψοὺς
καὶ
φιλοτέχνους
καθ´ |
[22] |
ἀστέρων
ἀποσαλεύοντας
τοὺς
μὲν
ἧττον
|
τοὺς |
δὲ
μᾶλλον,
(ὥσπερ
τοὺς
τὰ |
[1] |
μόνον
ἡ
τῶν
ἀποτελεσμάτων
σύνοψις,
|
τοὺς |
δὲ
τῇ
κρίσει
κατὰ
μέρος |
[7] |
ἀγῶνα
συντελεῖσθαι
κελεύει
τὰ
γράμματα,
|
τοὺς |
δὲ
τύπους
εἶναι
τῆς
ἐπὶ |
[1] |
τοὺς
μὲν
ἐξέβαλον
τῶν
(πολιτῶν
|
τοὺς |
δὲ
φόβῳ
κατεῖργον
ἄρχοντες
αὐτοὶ |
[15] |
λῆψιν
δὲ
μηδεμίαν
ἢ
καὶ
|
τοὺς |
διδόντας
ἁμαρτάνειν
πάντως
καὶ
τοὺς
|
[13] |
ὁ
Θεόκριτος
πρότερόν
γ´’
ἔφη
|
τοὺς |
εἰσιόντας
οἵτινές
εἰσιν
ἀποσκεψαμένοις,
μᾶλλον |
[14] |
πρὸς
τὰ
γυμνάσια
καὶ
πρὸς
|
τοὺς |
ἐν
ταῖς
παλαίστραις
ἀγῶνας·
ὁπηνίκα |
[33] |
ῥοπὴ
γὰρ
ἦν
μεγάλη
πρὸς
|
τοὺς |
ἐντυγχάνοντας
ὁ
παρ´
αὐτῶν
ἔλεος |
[34] |
μετὰ
τῶν
φίλων
καὶ
οἰκετῶν
|
τοὺς |
ἐπιδεδημηκότας
κατὰ
τύχην
πρὸς
τὰ |
[32] |
Πελοπίδᾳ
συμπεσὼν
μέγα
βοῶν
ἀνεκαλεῖτο
|
τοὺς |
θεράποντας.
ἀλλ´
ἐκείνους
μὲν
οἱ |
[34] |
τὴν
Καδμείαν
ἔφευγον
ἐπισπασάμενοι
καὶ
|
τοὺς |
κρείττους
λεγομένους,
εἰωθότας
δὲ
περὶ |
[15] |
τοὺς
διδόντας
ἁμαρτάνειν
πάντως
καὶ
|
τοὺς
|
λαμβάνοντας;
οὐδαμῶς’
εἶπεν
ὁ
Ἐπαμεινώνδας, |
[23] |
τὸ
τούτου,
σιωπηλὸν
καὶ
πρὸς
|
τοὺς |
λόγους
εὐλαβές,
ἄπληστον
δὲ
τοῦ |
[1] |
τῆς
διηγήσεως,
ἐπεὶ
σὺ
καὶ
|
τοὺς |
λόγους
προσπεριβαλέσθαι
κελεύεις.
(ΑΡΧΙΔΑΜΟΣ)
Ἀγνοεῖς, |
[28] |
ἐπῆλθεν
ἡμῶν,
ὦ
Ἀρχίδαμε,
πρὸς
|
τοὺς |
λόγους
τἀνδρός,
αὐτὸς
δ´
ἄδακρυς |
[10] |
πλῆθος,
ἐκτροπῆς
δὲ
μὴ
παρούσης
|
τοὺς |
μὲν
ἀνέτρεψαν
ἐμβαλοῦσαι
τοὺς
δ´ |
[20] |
ἐρέσθαι,
πολλάκις
δ´
αὐτῷ
παραγενέσθαι
|
τοὺς |
μὲν
δι´
ὄψεως
ἐντυχεῖν
θείῳ |
[1] |
ἐν
σπονδαῖς
καταλαβεῖν
τὴν
Καδμείαν
|
τοὺς |
μὲν
ἐξέβαλον
τῶν
(πολιτῶν
τοὺς |
[22] |
εὐθείας.
λέγειν
δὲ
τὴν
φωνὴν
|
τοὺς |
μὲν
εὐθεῖαν
καὶ
τεταγμένην
κίνησιν |
[22] |
καὶ
θεᾶσθαι
τῶν
ἀστέρων
ἀποσαλεύοντας
|
τοὺς |
μὲν
ἧττον
τοὺς
δὲ
μᾶλλον, |
[1] |
εἰκόνι
λελεγμένον.
ἔφη
γὰρ
ἐοικέναι
|
τοὺς |
μὲν
ἰδιώτας
καὶ
ἀτέχνους
θεατὰς |
[22] |
ὡς
ἐκτὸς
ὄντα
δαίμονα
προσαγορεύουσι.
|
τοὺς
|
μὲν
οὖν
ἀποσβέννυσθαι
δοκοῦντας
ἀστέρας, |
[24] |
ἐπὶ
τῶν
νηχομένων
ἐν
θαλάττῃ
|
τοὺς |
μὲν
πελαγίους
ἔτι
καὶ
πρόσω |
[2] |
δὲ
τῶν
φυγάδων
ὄντας
δώδεκα
|
τοὺς |
νεωτάτους
μετὰ
κυνῶν
περὶ
τὸν |
[1] |
σπουδάζοντες
οὕτω
διεφάνημεν.
ἀλλ´
ὅρα
|
τοὺς
|
παρόντας,
εἰ
πρὸς
ἀκρόασιν
ἅμα |
[25] |
τὴν
πρᾶξιν.
ἑωρῶμεν
δὲ
καὶ
|
τοὺς |
περὶ
Ἀρχίαν
καὶ
Φίλιππον
ἀληλιμμένους |
[30] |
τοῦ
γὰρ
Χάρωνος
ὡς
ἀνέπεισε
|
τοὺς |
περὶ
Ἀρχίαν
καὶ
Φίλιππον
ἀναχωρήσαντος |
[26] |
τὰς
οἰκίας
ἀνακεχωρηκότων
ἡμεῖς
μὲν
|
τοὺς |
περὶ
Δαμοκλείδαν
καὶ
Πελοπίδαν
καὶ |
[25] |
κἀκεῖνος
μὲν
ἀνεχώρησεν
αὖθις
ὡς
|
τοὺς |
περὶ
Σιμμίαν,
ἡμεῖς
δὲ
καταβάντες |
[33] |
τὰς
ἁλύσεις
ἐφέλκοντες,
οἱ
δὲ
|
τοὺς |
πόδας
ἐν
τῷ
ξύλῳ
δεδεμένοι |
[17] |
ἐμπλήσωμεν
ἡμᾶς
αὐτοὺς
οὐδὲν
ἀξιόλογον
|
τοὺς |
πολεμίους
δράσαντες
ἀλλ´
ὅσον
διαταράξαντες. |
[5] |
πολλὰ
δυσανασχετῶν
καὶ
ἀγανακτῶν
πρὸς
|
τοὺς |
πολίτας
ἐγκατελείφθην
ὑπ´
αὐτῶν.
εὑρέθη |
[34] |
εὐθὺς
ἐπὶ
τὴν
ἐλευθερίαν
ἐκήρυττον
|
τοὺς |
πολίτας.
τοῖς
δὲ
τότ´
ὄχλοις |
[3] |
προθύμως.
ἐπεὶ
δ´
οὐ
πείθει
|
τοὺς |
πολλούς,
ἀλλὰ
ταύτην
ὡρμήκαμεν
τὴν |
[9] |
τὸ
συμφέρον
ἀντεπισπάσαι
καὶ
μεταστῆσαι
|
τοὺς |
πολλούς·
φιλοσοφίᾳ
δ´
οὐ
μόνον |
[6] |
δὲ
πυνθάνεσθαι
τῶν
ἀπαντώντων,
εἰ
|
τοὺς |
Πολύμνιος
παῖδας
ἐνδημοῦντας
εὑρήσει.
καὶ |
[10] |
τὴν
διὰ
τῶν
κιβωτοποιῶν
καὶ
|
τοὺς |
προκεχωρηκότας
ἤδη
τῶν
ἑταίρων
γεγονέναι |
[9] |
ὥσπερ
τινὰ
καπνὸν
φιλοσοφίας
εἰς
|
τοὺς |
σοφιστὰς
ἀποσκεδάσας.
ὑπολαβὼν
δ´
ὁ |
[30] |
οἰκίαν,
εἰς
ἣν
παρεληλύθεισαν,
καὶ
|
τοὺς |
συμπράττοντας
αὐτοῖς.
ἤδη
δὲ
καὶ |
[25] |
γυμνάσιον
ἤδη
καὶ
μὴ
ἀπολείπειν
|
τοὺς |
συνήθεις,
ἡμεῖς
δὲ
Θεάνορος
ἐπιμελησόμεθα |
[22] |
ἧττον
τοὺς
δὲ
μᾶλλον,
(ὥσπερ
|
τοὺς |
τὰ
δίκτυα
διασημαίνοντας
ἐν
τῇ |
[27] |
πάσχωμεν,
εὐγενὴς
ὑποτρέφηται
τιμωρὸς
ἐπὶ
|
τοὺς |
τυράννους.
οὐκ
ἔστιν’
εἶπεν
ὁ |
[17] |
περιμένωμεν
ἀλλ´
ἤδη
βαδίζωμεν
ἐπὶ
|
τοὺς |
τυράννους
τὰ
ξίφη
λαβόντες·
ἀποκτιννύωμεν, |
[34] |
κατ´
ἄλλους
τόπους,
πανταχόθεν
ἐκταράττοντες
|
τοὺς |
ὑπεναντίους,
ὡς
πάντων
ἀφεστώτων.
οἱ |
[16] |
δὲ
σημείῳ
τινὶ
φαινομένῳ
κατὰ
|
τοὺς |
ὕπνους,
εἴτε
τεθνηκότος
εἴτε
ζῶντος |
[17] |
ὥσπερ
κύουσαν,
αὐτὸν
δὲ
καὶ
|
τοὺς |
φίλους
συναγωνιῶντας
εὔχεσθαι
καὶ
κύκλῳ |
[13] |
τυραννίδες
ἐκώλυσαν
αὐτῷ
ζῶντι
συντελέσαι
|
τοὺς |
φίλους
τὸν
ἆθλον.
ἐπεὶ
δ´ |
[2] |
ἔγνω
πάλιν
ἀπελθεῖν
σπουδῇ
πρὸς
|
τοὺς |
φυγάδας·
~Ἐμοῦ
δ´
ὁ
μάντις |
[2] |
ἐν
ᾗ
σκότους
ἔδει
γενομένου
|
τοὺς
|
φυγάδας
ἥκειν
κρύφα
πρὸς
τὸ |
[17] |
ὑποδοχὰς
παρεσκεύακε
Φυλλίδας
ἄκρατον,
ὥστε
|
τοὺς |
χιλίους
καὶ
πεντακοσίους
Ἀρχία
μεθυσθῆναι |