Chapitre |
[17] |
τὴν
ἑσπέραν
μὴ
περιμένωμεν
ἀλλ´
|
ἤδη |
βαδίζωμεν
ἐπὶ
τοὺς
τυράννους
τὰ |
[29] |
ὡς
ἤκουσαν
(ἥκειν
ἐμὲ
κεκλημένον,
|
ἤδη |
βαρεῖς
ὑπὸ
τῆς
μέθης
ὄντες
|
[30] |
παρεληλύθεισαν,
καὶ
τοὺς
συμπράττοντας
αὐτοῖς.
|
ἤδη |
δὲ
καὶ
τῇ
μέθῃ
κατακεκλυσμένος |
[24] |
τυγχάνειν
λιμένος.
ἥτις
δ´
ἂν
|
ἤδη |
διὰ
μυρίων
γενέσεων
ἠγωνισμένη
μακροὺς |
[13] |
σοὶ
μὲν
οὖν
τὰς
αἰτίας
|
ἤδη |
διῆλθον,
ὑφ´
ὧν
ἔπλευσα
(δεῦρο, |
[17] |
ἐκπέμψας
ἱππέα
πρὸς
τοὺς
ἄνδρας
|
ἤδη |
καθ´
ὁδὸν
ὄντας,
ἀναστρέφειν
κελεύσας
|
[27] |
ὁ
Χάρων
θεὶς
τὸν
στέφανον
|
ἤδη |
καὶ
λαβὼν
τὸ
ἱμάτιον
ἕπομαι· |
[25] |
ὥρα
βαδίζειν
εἰς
τὸ
γυμνάσιον
|
ἤδη |
καὶ
μὴ
ἀπολείπειν
τοὺς
συνήθεις, |
[5] |
ἔχοντες
ἐντὸς
ὑπὸ
χρόνου
λελιθωμένην
|
ἤδη |
καὶ
συμπεπηγυῖαν,
ἐπάνω
δὲ
τοῦ |
[15] |
καὶ
μελέτῃ
πολὺ
μέν
τις
|
ἤδη |
καὶ
τῶν
ἐμφύτων
ἀπαρύσαι
παθῶν |
[21] |
ἡμέραν,
τῶν
πολλῶν
ἀπεγνωκότων
αὐτὸν
|
ἤδη |
καὶ
τῶν
οἰκείων
ὀδυρομένων,
πρωὶ |
[16] |
Λύσιδος
σῶμα,
τὴν
δὲ
ψυχὴν
|
ἤδη |
κεκριμένην
ἀφεῖσθαι
πρὸς
ἄλλην
γένεσιν |
[1] |
Βοιωτῶν
ἀρχαῖον
εἰς
μισολογίαν
ὄνειδος
|
ἤδη |
μαραινόμενον
παρὰ
Σωκράτη
τὸν
ὑμέτερον, |
[34] |
Ἐπαμεινώνδαν
ἐγὼ
καὶ
τὸν
Γοργίδαν
|
ἤδη |
μετὰ
τῶν
φίλων
συναθροίζεσθαι
περὶ |
[30] |
τὸ
δὲ
πνεῦμα
μᾶλλον
ἐπιτεῖνον
|
ἤδη |
νιφετὸν
ὑπεκίνει
ψεκάδι
λεπτῇ
μεμιγμένον, |
[13] |
ἀνεσώθη
πρὸς
τοὺς
ἄλλους
φίλους
|
ἤδη |
πάλιν
ἀθροιζομένους
καὶ
κρατοῦντας
τῶν |
[24] |
θεῶνται
μόνον,
τοὺς
δ´
ἐγγὺς
|
ἤδη |
παραθέοντες
καὶ
παρεμβαίνοντες
ἅμα
καὶ |
[33] |
μὴ
ἀπολειφθῆναι.
λυομένων
δὲ
τούτων
|
ἤδη |
πολλοὶ
προσεφέροντο
τῶν
ἐγγὺς
οἰκούντων |
[11] |
ἔτι
μέλλοντος
βεβαιοῦν
τὸν
δ´
|
ἤδη |
πράσσοντος
ἐπέχειν
καὶ
κωλύειν
τὴν |
[12] |
τῶν
πράξεων
ὑφηγεῖσθαι.
μέτειμι
γὰρ
|
ἤδη |
πρὸς
σέ,
ὦ
Πολύμνι,
θαυμάζοντα |
[20] |
λαβόντες
ἐντύχοιμεν.
~Οἱ
δ´
ἦσαν
|
ἤδη |
πρόσω
ζητήσεως
οὐκ
ἀγεννοῦς
ἀλλ´ |
[15] |
λιτὰ
καὶ
ἁπλᾶ
προσφέρησθε
κεκολασμέναις
|
ἤδη |
ταῖς
ἐπιθυμίαις;
ἡ
γὰρ
ἐν |
[13] |
δ´
ἡμῖν
τὸ
Λύσιδος
δαιμόνιον
|
ἤδη |
τεθνηκότος
ἐναργῶς
προϋπέφαινε
τὴν
τελευτήν, |
[24] |
ἐγκελεύονται
καὶ
συνεξορμῶσιν,
ὅταν
ἐγγὺς
|
ἤδη |
τῆς
ἐλπίδος
ἁμιλλωμένους
καὶ
ψαύοντας |
[26] |
αὐτῷ
συνακολασταίνειν.
~Ὀψὲ
δ´
ἦν
|
ἤδη |
τό
τε
ψῦχος
ἐπέτεινε
πνεύματος
|
[27] |
ἔνδον
ἦμεν
πεντήκοντα
δυεῖν
δέοντες,
|
ἤδη
|
τοῦ
Θεοκρίτου
καθ´
ἑαυτὸν
ἐν |
[10] |
τῶν
κιβωτοποιῶν
καὶ
τοὺς
προκεχωρηκότας
|
ἤδη |
τῶν
ἑταίρων
γεγονέναι
τὸ
δαιμόνιον. |
[16] |
ὑπὸ
τῶν
ἐγχωρίων
ὁδηγηθεὶς
ἑσπέρας
|
ἤδη |
χοὰς
ἐχεόμην
ἀνακαλούμενος
τὴν
Λύσιδος |