Chapitre
[15]	καὶ κτῆσιν εἶναι νομίζω τὴν	μὲν	αἰσχρὰν τὴν δ´ ἀστείαν. ἆρ´
[22]	λαμβάνουσαν, καὶ τῆς χρόας τὸ	μὲν	ἄκρατον καὶ πελάγιον, τὸ δ´
[2]	τὸ σκέλος ἀναλαμβάνοντος αὑτὸν ἐντυγχάνειν	μὲν	ἀλλήλοις εἴ του δεήσειε, φανερῶς
[20]	ἀνταύγειαν. τῷ γὰρ ὄντι τὰς	μὲν	ἀλλήλων νοήσεις οἷον ὑπὸ σκότῳ
[17]	συνοδεύων Ὑπατόδωρος ὁ Ἐριάνθους, χρηστὸς	μὲν	ἄλλως καὶ (οἰκεῖος ἀνὴρ οὐδὲν
[15]	ἔργου, καὶ καθάπερ ἀθλητικῆς ἔργον	μὲν	ἂν εἴποις τὴν ὑπὲρ τοῦ
[22]	διαυγῆ καὶ καθαρὸν ἀσμένη, πρῶτον	μὲν	ἀναπνεῦσαι τότε δοκεῖν διὰ χρόνου
[22]	τὰς μεταβολάς. φαίνεσθαι δὲ πλήθει	μὲν	ἀναρίθμους μεγέθει δ´ ὑπερφυεῖς, οὐκ
[9]	ἐπὶ νοῦν ἰόντων. (ὃ πολιτικοῖς	μὲν	ἀνδράσι καὶ πρὸς αὐθάδη καὶ
[29]	οὖν πρὸς αὐτὸν ὅτι ζῶντος	μὲν	Ἀνδροκλείδου πολλάκις ἐπίσταμαι φήμας τοιαύτας
[22]	τὸν βίον· αἱ δὲ πῆ	μὲν	ἀνεκράθησαν, πῆ δ´ ἔλιπον ἔξω
[10]	ἐκτροπῆς δὲ μὴ παρούσης τοὺς	μὲν	ἀνέτρεψαν ἐμβαλοῦσαι τοὺς δ´ ἀνεμόλυναν.
[25]	παραινοῦντες. ἐδόκει ταῦθ´ ἡμῖν. κἀκεῖνος	μὲν	ἀνεχώρησεν αὖθις ὡς τοὺς περὶ
[32]	ἐγχειρίδιον ὥρμησε πρὸς ἄμυναν, ἄδικος	μὲν	ἀνὴρ καὶ τυραννικὸς εὔρωστος δὲ
[5]	Λυσανορίδας ἡμῖν ἐκοινοῦτο· καὶ νῦν	μὲν	ἄπεισιν εἰς Ἁλίαρτον ἐπιχώσων αὖθις
[1]	τὰς ἀληθινὰς πράξεις ὁμοίως τῷ	μὲν	ἀργοτέρῳ τὴν διάνοιαν ἐξαρκεῖν πρὸς
[34]	νυκτερεύειν, οἱ δ´ ἄνω, τούτων	μὲν	ἀτάκτως καὶ τεθορυβημένως ἐπιχεομένων, ἡμᾶς
[15]	οὔτε γὰρ ἐν ἡδοναῖς μεγάλαις	μὲν	ἀτόποις δὲ καὶ βλαβεραῖς οἷόν
[14]	τοῖς ἐκεῖ γνωρίμοις, ὅτι κάλλιστα	μὲν	αὐτοὶ πλούτῳ χρῶνται καλῶς δὲ
[8]	γνωρίσαι τὸν ξένον, ἄνδρα γενναῖον	μὲν	αὐτὸν ὄντα μετὰ δὲ γενναίας
[22]	παυσαμένης δὲ τῆς φωνῆς βούλεσθαι	μὲν	αὑτὸν ὁ Τίμαρχος ἔφη θεάσασθαι
[13]	τὸ σῶμα. καθίσαντος οὖν ἐκείνου	μὲν	αὐτοῦ παρὰ τὸν Σιμμίαν τοῦ
[14]	ἀπολείπειν μὴ δεομένοις, οὕτω σύμμαχος	μὲν	ἀφῖξαι πρὸς πενίαν ὡς ἐνοχλουμένοις
[9]	καθαρεύοντα τύφου καὶ δεισιδαιμονίας. οἱ	μὲν	γὰρ ἄκοντες ὑπὸ τῶν παθῶν
[20]	παραψαύσει χειρὸς ὁμαλῶς περιφερομένων· ἄψυχα	μὲν	γὰρ ἀλλ´ ὅμως τροχαλὰ ταῖς
[22]	ἡ καμπὴ τῆς γενέσεως. αἱ	μὲν	γὰρ ἄλλαι νῆσοι θεοὺς ἔχουσι·
[16]	τῷ πλῷ τὸν κυβερνήτην. μυρίαι	μὲν	γὰρ ἀτραποὶ βίων, ὀλίγαι δ´
[17]	παραπλησίως ἔχοντος λογισμῶν μετάσχῃς. εἰ	μὲν	γὰρ εὐψυχίαν φιλοκίνδυνον ἀποδείξασθαι τοῖς
[24]	λεγομένοις αὐτοῦ δυσπιστήσουσί τινες, κύκνους	μὲν	(γὰρ) ἱεροὺς καὶ δράκοντας καὶ
[1]	ἰδίᾳ τῶν ἐντυγχανόντων προσαγορεύουσι. τοῖς	μὲν	γὰρ οὐκ ἀκριβὴς ἀλλὰ τύπῳ
[24]	ἡ λεγομένη μαντικὴ συνέστηκε. θεοὶ	μὲν	(γὰρ) οὖν ὀλίγων ἀνθρώπων κοσμοῦσι
[11]	καὶ ὁ παρ´ ἄλλων. ἑτέρου	μὲν	γὰρ πταρόντος ἐκ δεξιᾶς εἴτ´
[22]	πάλιν ἀντιτείνοντας καὶ βιαζομένους. τὸν	μὲν	γὰρ σύνδεσμον οἷα χαλινὸν τῷ
[15]	δοτέον, θατέρῳ δήπου ληπτέον· ἐν	μὲν	γὰρ ταῖς μάχαις τὸν εὖ
[22]	ἡδεῖαν ἱέντος. ἀναβλέψας δὲ τὴν	μὲν	γῆν οὐδαμοῦ καθορᾶν, νήσους δὲ
[22]	ἡ τελευταία· συνδεῖ δὲ τῇ	μὲν	δευτέρᾳ τὴν πρώτην Μονὰς κατὰ
[22]	ἐπιμιγνυμένοις· καὶ τῶν νήσων ὀλίγας	μὲν	δι εκ– πλεῖν κατὰ πόρον
[20]	πολλάκις δ´ αὐτῷ παραγενέσθαι τοὺς	μὲν	δι´ ὄψεως ἐντυχεῖν θείῳ τινὶ
[17]	δὲ ταῦτα τοῦ Φυλλίδου πάντες	μὲν	διεταράχθημεν, ὁ δὲ Χάρων τῷ
[1]	καὶ πάλιν ὡς Λακεδαιμόνιοι Φοιβίδαν	μὲν	ἐζημίωσαν ἐπὶ τῷ τὴν Καδμείαν
[15]	εἰπέ μοι, πότερον ἡγῇ δόσιν	μὲν	εἶναί τινα χρημάτων ὀρθὴν λῆψιν
[13]	κουφότητι διωσαμένων τὸ πῦρ, Φιλόλαος	μὲν	εἰς Λευκανοὺς φυγὼν ἐκεῖθεν ἀνεσώθη
[32]	τέλος δ´ ὁ ἡμέτερος λαβὼν	μὲν	εἰς τὴν κεφαλὴν οὐ μέγα
[31]	οἱ παρ´ ἡμῖν ἄρχοντες, ἐγὼ	μὲν	ἐκ μέσου διαλαβὼν τὸ δόρυ
[24]	τῶν στρατηγῶν τὴν διάνοιαν οἱ	μὲν	ἐκτὸς αἰσθάνονται καὶ γιγνώσκουσι πυρσοῖς
[30]	καὶ στεφάνους δασεῖς ἔχοντες οἱ	μὲν	ἐλάτης οἱ δὲ πεύκης, ἔνιοι
[15]	ἐπιθυμίαι πολλαὶ καὶ πολλῶν, ἔνιαι	μὲν	ἔμφυτοι λεγόμεναι καὶ περὶ τὸ
[1]	σπονδαῖς καταλαβεῖν τὴν Καδμείαν τοὺς	μὲν	ἐξέβαλον τῶν (πολιτῶν τοὺς δὲ
[34]	σαλπικτὰς παραλαμβάνων. εὐθέως δ´ οἱ	μὲν	ἐπὶ τῆς ἀγορᾶς ἐσήμαινον οἱ
[30]	εἰς αὔριον’ ἔφη. καὶ τὴν	μὲν	ἐπιστολὴν ὑπέθηκεν ὑπὸ τὸ προσκεφάλαιον,
[27]	Ἱπποσθενείδαν ὑπενόουν οἱ πλεῖστοι κωλῦσαι	μὲν	ἐπιχειρήσαντα τὴν κάθοδον διὰ τοῦ
[25]	ἄλλον ἐν τῷ συμπαλαίειν τὰ	μὲν	ἐπυνθάνετο τὰ δ´ ἔφραζε καὶ
[15]	οὕτω καὶ ἀρετῆς ὁμολογεῖς τὸ	μὲν	ἔργον εἶναι τὸ δ´ ἄσκησιν;
[14]	κατὰ τὸ Καφισίου σῶμα καλῆς	μὲν	ἐσθῆτος δεόμενον ἵνα τοῖς ἐρασταῖς
[11]	τῶν δ´ αὐτοῦ πταρμῶν τὸν	μὲν	ἔτι μέλλοντος βεβαιοῦν τὸν δ´
[22]	λέγειν δὲ τὴν φωνὴν τοὺς	μὲν	εὐθεῖαν καὶ τεταγμένην κίνησιν ἔχοντας
[27]	θορυβηθεὶς οὖν ὁ Χάρων ἐκείνοις	μὲν	εὐθὺς ἀνοιγνύναι προσέταξεν, αὐτὸς δ´
[20]	οὐκ ἠκούσαμεν· αὐτὸς δὲ Σωκράτη	μὲν	ἔφη περὶ τούτων ἐρόμενός ποτε
[13]	καὶ ἀσθένειαν ἐλλείπων ἐπέσκηψε μάλιστα	μὲν	ζῶντα κομίσαι τὸν Λῦσιν εἰς
[22]	δ´ εἰσὶν ἀρχαὶ πάντων, ζωῆς	μὲν	ἡ πρώτη κινήσεως δ´ ἡ
[22]	θεᾶσθαι τῶν ἀστέρων ἀποσαλεύοντας τοὺς	μὲν	ἧττον τοὺς δὲ μᾶλλον, (ὥσπερ
[17]	εἶδος. ~Ἐν τούτῳ δ´ ὁ	μὲν	ἰατρὸς προσελθὼν περιέλυσε τοῦ Σιμμίου
[1]	λελεγμένον. ἔφη γὰρ ἐοικέναι τοὺς	μὲν	ἰδιώτας καὶ ἀτέχνους θεατὰς ὄχλον
[31]	πεσόντος δὲ τοῦ Καβιρίχου τὸ	μὲν	ἱερὸν δόρυ Θεόκριτος παρὼν ἀνήρπασεν
[5]	εἰ ξυνήσουσιν. ἀλλὰ περὶ τούτων	μὲν	ἴσως (ἂν ἔχοι τι καὶ
[6]	καὶ ἀνυπευθύνων δυναστειῶν. ἀλλὰ ταῦτα	μὲν	ἴσως θεῷ μελήσει· τὸν δὲ
[3]	ἕξειν τὸ ἔργον, ἀλλὰ Φερένικον	μὲν	ἴσως καὶ Πελοπίδαν ἐπὶ τοὺς
[22]	δι´ ἀπαιδευσίαν ζυγομαχεῖν ἤθεσι, πῆ	μὲν	κρατοῦντας καὶ περιάγοντας ἐπὶ δεξιάν,
[13]	συγγεγονέναι διατρίβοντι περὶ Θήβας. ὥρμησε	μὲν	ὁ Ἄρκεσος πόθῳ τοῦ ἀνδρὸς
[13]	διὰ χάριτος ἐφιέμενον; ἀλλ´ ἐκεῖ	μὲν	ὁ τοῦ σκοποῦ μένοντος ἀτυχήσας
[18]	πρὸς δυσφημίας ἀποτροπαίους ἐπαρωμένη κακὰς	μὲν	ὁδοὺς (κακὰς δ´ ἐπανόδους· ἃ
[32]	ἀνεκαλεῖτο τοὺς θεράποντας. ἀλλ´ ἐκείνους	μὲν	οἱ περὶ τὸν Σαμίδαν ἀνεῖργον
[22]	τὸν αὐτὸν τρόπον· ἀλλ´ αἱ	μὲν	ὅλαι κατέδυσαν εἰς σῶμα, καὶ
[34]	ψόφων καὶ θορύβων ἀναφερομένων, καταβαίνειν	μὲν	οὐ διενοοῦντο, καίπερ περὶ πεντακοσίους
[16]	προϊούσης δὲ τῆς νυκτὸς εἶδον	μὲν	οὐδέν, ἀκοῦσαι δὲ φωνῆς ἔδοξα
[17]	ὦ Φυλλίδα, προσπέπτωκεν; εἰπόντος ἐμοὶ	μὲν	οὐδέν’ ἔφη καινόν, ὦ Καφισία·
[2]	ὡμολόγησεν ὁ Χάρων παρέξειν. ὁ	μὲν	οὖν ἄνθρωπος ἔγνω πάλιν ἀπελθεῖν
[22]	ἐκτὸς ὄντα δαίμονα προσαγορεύουσι. τοὺς	μὲν	οὖν ἀποσβέννυσθαι δοκοῦντας ἀστέρας, ὦ
[18]	Ἡράκλε ια νικῶντα πέρυσιν; ἐκεῖνον	μὲν	οὖν αὐτόν’ ἔφησε. καὶ τίς
[15]	ψυχῇ πρὸς ἃ κεκώλυται. πάνυ	μὲν	οὖν’ εἶπεν. ἔστιν οὖν τις,
[4]	μέθῃ τοῖς ἀνδράσιν εὐχείρωτον. ἄριστα	μὲν	οὖν, εἶπον ὦ Φυλλίδα, καὶ
[31]	Μέλων οὗτος, ὦ Φυλλίδα; τούτου	μὲν	οὖν ἐξέκρουσε τὴν (ἐπιβο( υ)
[4]	εἰς ταὐτὸν ἡμῖν σπεύδοντας. ἡμεῖς	μὲν	οὖν ἐπέσχομεν, ὁ δ´ Ἀρχίας
[30]	διὰ τῶν στενωπῶν διεξιοῦσιν. οἱ	μὲν	οὖν ἐπὶ τὸν Λεοντίδην καὶ
[7]	πάσης ὁμοίως αὐξόμενον διαστάσεως. τοῦτο	μὲν	οὖν Εὔδοξον αὐτοῖς τὸν Κνίδιον
[30]	θεοῖς καὶ παρεκαλοῦμεν ἀλλήλους. ~Ὥρα	μὲν	οὖν ἦν καθ´ ἣν ἅνθρωποι
[16]	ἃς δαίμονες ἀνθρώπους ἄγουσιν. ὁ	μὲν	οὖν Θεάνωρ ταῦτ´ εἰπὼν τῷ
[34]	ὑπεναντίους, ὡς πάντων ἀφεστώτων. οἱ	μὲν	οὖν λακωνίζοντες τὴν Καδμείαν ἔφευγον
[29]	ἄξιον, ὑμᾶς οὐ λήσεται. πάνυ	μὲν	οὖν‘ ὁ Φυλλίδας εἶπε μηδέν,
[22]	καὶ ἀπολευκαίνεσθαι τὴν γλαυκότητα. ταῦτα	μὲν	οὖν ὁρᾶν τερπόμενος τῇ θέᾳ·
[22]	ψυχῆς ἔρημον οἴκοι κατέπρησαν. τοῦτο	μὲν	οὖν οὐκ ἀληθές ἐστιν· οὐ
[22]	σημείων αἰσθανομένη τοῦ δαίμονος. αὗται	μὲν	οὖν ὀψέ ποτε καὶ βραδέως
[17]	πῦρ ἄνω μὴ ἐπιπολάζειν. ἡ	μὲν	οὖν ὄψις, ὦ Χάρων, ἣν
[8]	τι νύκτωρ ὑπεναντιωθείη δαιμόνιον. ὁ	μὲν	οὖν πατὴρ ταῦτ´ εἰπὼν ἐσιώπησεν.
[10]	ἐπιθειάζον ταῖς αὐτοῦ προαιρέσεσι. τὰ	μὲν	οὖν πλείονα καὶ μείζονα Σιμμίου
[10]	ἑταίρων γεγονέναι τὸ δαιμόνιον. οἱ	μὲν	οὖν πολλοὶ συνανέστρεφον, ἐν οἷς
[20]	τὸ Σωκράτους λεγόμενον δαιμόνιον. ἃ	μὲν	οὖν πρὸς τὸν Γαλαξιδώρου λόγον
[13]	ὃ ἔσπευκε μὴ περαίνουσαν. σοὶ	μὲν	οὖν τὰς αἰτίας ἤδη διῆλθον,
[23]	ἐξ ἀρχῆς κατεκλίθη, κείμενον. ~Ὁ	μὲν	οὖν Τιμάρχου μῦθος οὗτος· ἐπεὶ
[31]	(ἐφορῶντες τῶν κατακειμένων ἕκαστον. ἡ	μὲν	οὖν τῶν στεφάνων καὶ τῆς
[22]	οὐ κρατεῖται τοῖς πάθεσιν. τὸ	μὲν	οὖν ὑποβρύχιον ἐν τῷ σώματι
[27]	πρόσταγμα παρὰ τῶν ἀρχόντων. ἐκεῖνοι	μὲν	οὖν ᾤχοντο, τοῦ δὲ Χάρωνος
[17]	ἀφειδῶμεν ἑαυτῶν. εἰ δὲ ταῦτα	μὲν	οὔτε δρᾶσαι χαλεπὸν οὔτε παθεῖν,
[17]	κάθοδον; διὰ τί γὰρ Θεσπιεῦσι	μὲν	παρήγγελται τρίτην ἡμέραν ταύτην ἐν
[14]	~Ταῦτα τοῦ ξένου λέγοντος ὁ	μὲν	πατὴρ ἐπεδάκρυσε τῇ μνήμῃ τοῦ
[24]	τῶν νηχομένων ἐν θαλάττῃ τοὺς	μὲν	πελαγίους ἔτι καὶ πρόσω τῆς
[22]	εἶναι δὲ τῆς θαλάσσης πῆ	μὲν	πολὺ βάθος κατὰ νότον μάλιστα,
[18]	ὄψεως ταύτης· εἴ γε φῶς	μὲν	πολὺ καὶ λαμπρὸν ἐν τῇ
[14]	σοῦ δ´, ὦ ξένε, τὴν	μὲν	προθυμίαν (καλὴ γὰρ καὶ φιλόσοφος)
[22]	κλειδοῦχος Ἀνάγκης θυγάτηρ κάθηται, τοῦ	μὲν	πρώτου Ἄτροπος τοῦ δὲ δευτέρου
[27]	φιλοπονώτατον περὶ τὰ γυμνάσια, πεντεκαιδεκέτη	μὲν	σχεδὸν πολὺ δὲ ῥώμῃ καὶ
[1]	ἕκαστα μᾶλλον εὐφραίνειν, ὡς τοῦ	μὲν	τέλους πολλὰ κοινὰ πρὸς τὴν
[30]	προσδοκίᾳ τῶν γυναικῶν ἀνεπτοημένος ἐδέξατο	μὲν	τὴν ἐπιστολήν, τοῦ δὲ γραμματοφόρου
[24]	εἰρημένων. ~Ἐγὼ τοίνυν’ ἔφη τὸν	μὲν	Τιμάρχου λόγον ὥσπερ ἱερὸν καὶ
[33]	εἱρκτῆς κατασχίσαντες ἐκαλοῦμεν ὀνομαστὶ πρῶτον	μὲν	τὸν Ἀμφίθεον, εἶτα τῶν ἄλλων
[13]	πρὸς τὰς θύρας ἑωρῶμεν ἡγούμενον	μὲν	τὸν Ἐπαμεινώνδαν καὶ τῶν συνεστώτων
[26]	εἰς τὰς οἰκίας ἀνακεχωρηκότων ἡμεῖς	μὲν	τοὺς περὶ Δαμοκλείδαν καὶ Πελοπίδαν
[11]	ἐπὶ Ῥηγίστης καταβὰς ἀπονενοστήκοι, πολλὰ	μὲν	τοῦτον ἀνεκαλέσατο, πολλὰ δὲ φίλους
[16]	τοῖς παισὶ παρασκευασάμενος. ἀλλὰ περὶ	μὲν	τούτων αὐτοὶ διαλύεσθε πρὸς αὑτούς,
[13]	Θεάνωρ, εἶπεν ὦ Σιμμία, ὄνομα	μὲν	τῷ ἀνδρί, γένος δὲ Κροτωνιάτης
[14]	οὐκοῦν’ ἔφη ὁ Ἐπαμεινώνδας Ἰάσωνι	μὲν	τῷ Θετταλῶν ταγῷ πέμψαντι δεῦρο
[20]	δεῖ δὲ θαυμάζειν ὁρῶντας τοῦτο	μὲν	ὑπὸ μικροῖς οἴαξι μεγάλων περιαγωγὰς
[34]	ἡμέρας ἐκείνης. διὸ καὶ τοῦτον	μὲν	ὕστερον, ὡς πυνθανόμεθα, χρήμασιν οὐκ
[27]	ταῦτα τοῦ Χάρωνος λέγοντος τὸ	μὲν	φρόνημα καὶ τὴν καλοκἀγαθίαν ἐθαυμάζομεν,
[31]	ἀπέκτεινε. τὸν δὲ Φίλιππον ἔτρωσε	μὲν	Χάρων παρὰ τὸν τράχηλον, ἀμυνόμενον
[22]	ἀνακλύζοντος πολλάκις· ὅθεν ἀκούεσθαι μυρίας	μὲν	ὠρυγὰς καὶ στεναγμοὺς ζῴων μυρίων
[20]	οἴονται φθεγγομένων ἀκούειν. ἀλλὰ τοῖς	μὲν	ὡς ἀληθῶς ὄναρ ἡ τοιαύτη
[19]	πρᾶξιν. Ἐκ δὲ τούτου Φυλλίδας	μὲν	ᾤχετο τῆς ὑποδοχῆς ἐπιμελησόμενος καὶ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 24/08/2005