Chapitre
[11]	διεβοήθη γὰρ οὐκ ἠρέμα τὸ	Σωκράτους	Ἀθήνησιν ἐκ τούτων δαιμόνιον. ~Τί
[12]	πρὸς σέ, ὦ Πολύμνι, θαυμάζοντα	Σωκράτους	ἀνδρὸς ἀτυφίᾳ καὶ ἀφελείᾳ μάλιστα
[12]	Φειδόλαε, περὶ τούτων, εἴ τι	Σωκράτους	αὐτὸς λέγοντος ἤκουσεν, ἕτοιμος ἀκροᾶσθαι
[21]	οὗτος οὖν ποθῶν γνῶναι τὸ	Σωκράτους	δαιμόνιον ἣν ἔχει δύναμιν, ἅτε
[11]	οἴει γάρ, ἔφη Θεόκριτε, τὸ	Σωκράτους	δαιμόνιον ἰδίαν καὶ περιττὴν ἐσχηκέναι
[20]	πρὸς ἀλλήλους ὑπονοεῖν μήποτε τὸ	Σωκράτους	δαιμόνιον οὐκ ὄψις ἀλλὰ φωνῆς
[11]	Τερψίωνος δὲ ἐκεῖνος, ὅτι τὸ	Σωκράτους	δαιμόνιον πταρμὸς ἦν, ὅ τε
[10]	βορβόρου μεστός, ὥστ´ ἀεὶ τοῦ	Σωκράτους	δαιμονίου μεμνῆσθαι μετὰ γέλωτος ἡμᾶς
[11]	ἡμετέρων ἱππέων ἀποθανεῖν, ὡς τοῦ	Σωκράτους	δαιμονίου παρακούσαντας ἑτέραν ὁδὸν οὐχ
[21]	κομιδῇ κατέστρεψε τὸν βίον καὶ	Σωκράτους	δεηθεὶς ταφῆναι παρὰ Λαμπροκλέα τὸν
[10]	εὐθεῖαν βαδίζοντες ὡς δὴ τὸ	Σωκράτους	ἐλέγξοντες δαιμόνιον ἐπεσπάσαντο Χάριλλον τὸν
[10]	χρὴ καὶ τῶν ἄλλων ἐκπυνθάνεσθαι	Σωκράτους	ἑταίρων· ἐμοῦ δὲ παρόντος, ὅτε
[21]	μέν, ὦ Φειδόλαε, καὶ ζῶντος	Σωκράτους	καὶ τεθνηκότος οὕτως ἐννοεῖν περὶ
[20]	οὐσίας καὶ δυνάμεως εἴη τὸ	Σωκράτους	λεγόμενον δαιμόνιον. ἃ μὲν οὖν
[11]	προΐεσθαι τὸ δεδογμένον. αἱ δὲ	Σωκράτους	ὁρμαὶ τὸ ἔχουσαι καὶ σφοδρότητα
[21]	δεηθεὶς ταφῆναι παρὰ Λαμπροκλέα τὸν	Σωκράτους	υἱόν, ὀλίγ αις πρότερον ἡμέραις
[10]	δὲ δαιμόνιον, ὦ βέλτιστε, τὸ	Σωκράτους	ψεῦδος ἢ τί φαμεν; ἐμοὶ
[20]	δ´ ἄλλα μὴ πολυπραγμονεῖν περὶ	Σωκράτους,	ὡς κρείττονα δήπουθεν ἔχοντος ἐν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 24/08/2005