Chapitre |
[22] |
δίκην
ἐν
τῷ
ταρτάρῳ
τίνουσι.
|
ταῦτα |
δ´
εἴσῃ‘
φάναι
σαφέστερον,
ὦ |
[11] |
ἦγε
τρεπομένους
ἀπὸ
τῆς
μάχης.
|
ταῦτα |
δ´
οἶμαι
καὶ
Σιμμίαν
ἀκηκοέναι. |
[6] |
ἀνόμων
καὶ
ἀνυπευθύνων
δυναστειῶν.
ἀλλὰ
|
ταῦτα |
μὲν
ἴσως
θεῷ
μελήσει·
τὸν |
[22] |
κοχλάζειν
καὶ
ἀπολευκαίνεσθαι
τὴν
γλαυκότητα.
|
ταῦτα |
μὲν
οὖν
ὁρᾶν
τερπόμενος
τῇ |
[17] |
ἀποθνήσκωμεν,
ἀφειδῶμεν
ἑαυτῶν.
εἰ
δὲ
|
ταῦτα |
μὲν
οὔτε
δρᾶσαι
χαλεπὸν
οὔτε |
[3] |
πείθων,
ὡς
οἴεται
βέλτιον
εἶναι,
|
ταῦτα |
μὴ
πράσσειν
εἰκότως
ἀντιτείνει
πρὸς |
[17] |
λέγε
πρὸς
θεῶν,
ἔφη
Φυλλίδα,
|
ταῦτα |
μηδὲ
τὴν
προπέτειαν
εὐτολμίαν
οἰόμενος
|
[12] |
γίγνεται
τὸ
Εὐριπίδειον
οὐδεὶς
σιδήρου
|
ταῦτα |
μωραίνει
πέλας‘
καὶ
ὁ
Γαλαξίδωρος |
[16] |
ψυχὴν
κατελθεῖν
ἀποθεσπίσουσαν
ὡς
χρὴ
|
ταῦτα |
πράσσειν.
προϊούσης
δὲ
τῆς
νυκτὸς |
[17] |
Ἀρχίας
ἐπανέλθῃ,
διαφθερεῖν.
οὐ
μεγάλα
|
ταῦτα |
σημεῖα
τοῦ
μὴ
λανθάνειν
τὴν
|
[15] |
ποικίλοις
ἐδέσμασι
πολὺν
χρόνον,
εἶτα
|
ταῦτα |
τοῖς
οἰκέταις
ὑμῶν
εὐωχεῖσθαι
παραδόντες
|
[24] |
εἶναι
καὶ
θεοφιλεῖς
ἀπιστοῦντες,
καὶ
|
ταῦτα |
τὸν
θεὸν
οὐ
φίλορνιν
ἀλλὰ
|
[17] |
τὸ
αὐτόματον
συμπαρεσκεύασεν.
εἰπόντος
δὲ
|
ταῦτα |
τοῦ
Φυλλίδου
πάντες
μὲν
διεταράχθημεν, |
[29] |
προσευξάμενοι
δὲ
τοῖς
θεοῖς
ἐξίωμεν.
|
ταῦτα
|
τοῦ
Χάρωνος
εἰπόντος
εὐχόμεθα
τοῖς |
[27] |
ψυχὰς
ἀηττήτους
τῇ
πατρίδι
φυλάττοντες.
|
ταῦτα |
τοῦ
Χάρωνος
λέγοντος
τὸ
μὲν |
[12] |
τι
περὶ
τῶν
ἀδήλων,
καὶ
|
ταῦτα |
φάσκων
αὐτὸς
οὐ
πταρμὸν
οὐδὲ |
[27] |
Χάρωνος
εἰσελθόντος
πρὸς
ἡμᾶς
καὶ
|
ταῦτα |
φράσαντος
ἔκπληξις
ἅπαντας
ἔσχεν
οἰομένους |