Chapitre |
[22] |
αἰθέρα
κύκλῳ
φερομέναις
ὑπορροιζεῖν
λιγυρῶς
|
εἶναι |
γὰρ
ὁμολογουμένην
τῇ
τῆς
κινήσεως
|
[22] |
πολλὰς
ἐφέλκεσθαι
τῇ
σχεδὸν
ὑποφερομένης.
|
εἶναι |
δὲ
τῆς
θαλάσσης
πῆ
μὲν |
[30] |
λεπτῇ
μεμιγμένον,
ὥστε
πολλὴν
ἐρημίαν
|
εἶναι |
διὰ
τῶν
στενωπῶν
διεξιοῦσιν.
οἱ |
[1] |
τῶν
θεατῶν
καὶ
ἡμᾶς
ὑπολαμβάνων
|
εἶναι |
δίελθέ
τε
τὴν
πρᾶξιν
ἡμῖν |
[9] |
ὡς
θεοφιλεῖς
καὶ
περιττοί
τινες
|
εἶναι |
δοκοῖεν,
ἐπιθειάζουσι
τὰς
πράξεις,
ὀνείρατα |
[7] |
δὲ
τὰς
γραμμὰς
ἠσκημένης
ἔργον
|
εἶναι |
(καὶ)
δυεῖν
μέσων
ἀνάλογον
λῆψιν, |
[24] |
ἵππους
ὀνομάζοντες,
ἀνθρώπους
δὲ
θείους
|
εἶναι |
καὶ
θεοφιλεῖς
ἀπιστοῦντες,
καὶ
ταῦτα |
[17] |
ἡμέραν
ταύτην
ἐν
τοῖς
ὅπλοις
|
εἶναι |
καὶ
προσέχειν,
ὅταν
οἱ
Σπαρτιατῶν
|
[14] |
οἰκίαν
ἐδεδίειν
ἁλώσιμον
ὑπὸ
χρημάτων
|
εἶναι, |
κατὰ
τὸ
Καφισίου
σῶμα
καλῆς |
[29] |
ἐγὼ
διαταραχθείς
ποῦ
δ´‘
εἶπον
|
εἶναι |
λέγονται
καὶ
τίνες;
ἀγνοοῦμεν‘
ὁ
|
[15] |
μᾶλλον
ἔργον
καὶ
(ἀπόδειξιν
ἀσκήσεως
|
εἶναι |
νομίζεις;
ἔργον’
εἶπεν
ἐγὼ
καὶ |
[22] |
οἱ
πολλοὶ
νοῦν
καλοῦντες
ἐντὸς
|
εἶναι |
νομίζουσιν
αὑτῶν,
ὥσπερ
ἐν
τοῖς
|
[15] |
πλούτου
χάριν
τε
καὶ
κτῆσιν
|
εἶναι |
νομίζω
τὴν
μὲν
αἰσχρὰν
τὴν |
[15] |
ἑκουσίως
ἀσκεῖ
καὶ
προσεθίζεται
μακρὰν
|
εἶναι |
παντὸς
ἀδίκου
καὶ
παρανόμου
λήμματος. |
[28] |
αὐτοῖς,
εἰ
δὲ
μή,
βέλτιον
|
εἶναι
|
προελθόντας
ἐν
ὑπαίθρῳ
συμπλέκεσθαι
πρὸς |
[9] |
μόνον
ἔοικεν
ἀσχήμων
ὁ
τοιοῦτος
|
εἶναι |
σχηματισμός,
ἀλλὰ
καὶ
πρὸς
τὴν |
[3] |
μὴ
πείθων,
ὡς
οἴεται
βέλτιον
|
εἶναι, |
ταῦτα
μὴ
πράσσειν
εἰκότως
ἀντιτείνει |
[29] |
ἀναφέρων
τὴν
διάνοιαν
ἐλογιζόμην
λόγον
|
εἶναι |
τὴν
μήνυσιν
οὐ
βέβαιον,
οὐδ´ |
[7] |
τὰ
γράμματα,
τοὺς
δὲ
τύπους
|
εἶναι |
τῆς
ἐπὶ
Πρωτεῖ
βασιλεύοντι
γραμματικῆς, |
[15] |
ἀρετῆς
ὁμολογεῖς
τὸ
μὲν
ἔργον
|
εἶναι
|
τὸ
δ´
ἄσκησιν;
ὁμολογήσαντος
δὲ |
[5] |
αὐτοῖς’
ἔφη
Λακεδαιμονίοις
ἀμήνιτον
ἔοικεν
|
εἶναι |
τὸ
δαιμόνιον,
ὡς
προδείκνυσι
τὰ |
[11] |
τοῦτο
τοῖς
ἑταίροις
ἀλλὰ
δαιμόνιον
|
εἶναι |
τὸ
κωλῦον
ἢ
κελεῦον
ἔλεγε· |