Chapitre
[17]	οὐ κράτιστον ἐπισχεῖν χρόνον οὐχὶ	πολὺν	ἀλλ´ ὅσον ἐξοσιώσασθαι τὰ θεῖα;
[1]	καὶ ἀτέχνους θεατὰς ὄχλον ὁμοῦ	πολὺν	ἀσπαζομένοις, τοὺς δὲ κομψοὺς καὶ
[17]	τῇ Δήμητρι τὸν βοῦν θύοντες	πολὺν	θόρυβον καὶ κίνδυνον λέγουσι δημόσιον
[22]	νύκτωρ καὶ μεθ´ ἡμέραν ἐπλανᾶτο	πολὺν	τόπον, εἶτ´ αὖθις ἐπανῄει πολλοῖς
[15]	λαμπραῖς τραπέζαις καὶ ποικίλοις ἐδέσμασι	πολὺν	χρόνον, εἶτα ταῦτα τοῖς οἰκέταις
[4]	Λυσανορίδᾳ προσαγαγὼν ἰδίᾳ διε λάλει	πολὺν	χρόνον ἐκνεύσας τῆς ὁδοῦ μικρὸν
[2]	διατριβῆς. καὶ γὰρ ὁ Σιμμίας	πολὺν	χρόνον ἐπὶ τῆς ξένης γεγονὼς
[14]	ἐπεδάκρυσε τῇ μνήμῃ τοῦ Λύσιδος	πολὺν	χρόνον, ὁ δ´ ἀδελφὸς ὑπομειδιῶν
[22]	τὸ πρῶτον, εἶτ´ ἐπευξάμενος κεῖσθαι	πολὺν	χρόνον οὐ μάλα συμφρονῶν ἐναργῶς
[13]	Λῦσις δ´ ὅπου γέγονεν ἠγνοεῖτο	πολὺν	χρόνον, πρίν γε δὴ Γοργίας
[18]	ἀλλὰ διέτριβεν ἐν τῷ ταμιείῳ	πολὺν	χρόνον ὡς ζητοῦσα καὶ σκευωρουμένη

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 24/08/2005