Chapitre
[11]	κωλύειν τὴν ὁρμήν. ἀλλ´ ἐκεῖνό	μοι	δοκεῖ θαυμαστόν, εἰ πταρμῷ χρώμενος
[15]	ἐνδίδου σαυτὸν ὑπὲρ τούτων) εἰπέ	μοι,	πότερον ἡγῇ δόσιν μὲν εἶναί
[17]	Χάρων, εὐλαβείας, ἐχθὲς ἐξ ἀγροῦ	μοι	συνοδεύων Ὑπατόδωρος ὁ Ἐριάνθους, χρηστὸς
[18]	ληψόμενος τὸν ἵππον, αἰτοῦντι δέ	μοι	τὸν χαλινὸν οὐκ εἶχεν ἡ
[17]	καὶ ὁ Φυλλίδας παροξυνόμενος εἰπέ	μοι,	φησίν ὦ Ἱπποσθενείδα, πόσους οἴει
[9]	ὁ ὑμέτερος, ὦ Σιμμία, δοκεῖ	μοι	φιλοσοφώτερον χαρακτῆρα παιδείας καὶ λόγου

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 24/08/2005